yveede Blad.
terdag 16 April 1821.
i weg tot den Vader.
Niemand komt tot den Vader
dan door Mij. J°h- 14: 6.
We hn gcr in den mensch brandt, dan
gc dfcu mensoih, met begeerLgon blik,
y wor des 'bakkers waren-stalling. En
Jclwijivt omdat niet voldaan wordt de
f, waar hot allernoodzakelijkste ont-
t; koopkracht! En voor „koopkracht"
te een .er woord zetten: geld!
keker, we weten, het allornoodzo»
Ut ion hongei-ige nu „brood".;muar
Lek is hel zoo, dat «begeerd-er^ en
Lieerde' elk,.ar nooit zullen vinden,
idaar is het middel dat ze samen-
hieihet gelid
jcT hier dus middelaar tussohen ,,'be-
F en het „begeerde',
eoo vinden vve de keerzijde van ons
jwant daar zijn anderen, en ze tollen
Ink® schijven, en ontvangen wat
©oren, oandat betaald wordt do prijs!
kunt ge beeld zijn en aanbeeld, maar
6 zult gc dit vinden, dat Lusschen be
en hare voldoening noodwendig
zijn een weg; óen middelaar,
kl als daar is de landman, en hij bet
brood te eten van eigen land; hoe zal
ilen zijn meel, en bakken zijn brood,
ien aan voorzie non d'isch, als daar
middel Lot Uit bef eerde zijn har
loid, van dien vroegen morgen tot den
avond; veel dagen en maanden lang.
leou kleine, nietige, naar leven hun-
zaadkorrel, worden tot korenhalm
lor niet was de barende schoot van
f-e aarde? En boe zou korenaar, mei
wedde—stort-begeoren, rijk vrucht
Bonder zomio-stoving op haar lijf?
itdekken, we al maar, dolt daar in stof
wereld, tussohen begeerte en be-
i-stiliïng is een werking, een weg
kaar noemen we „middel"!
rt zonder „middel" den bongorigen
inood; don landman geen bete.
)er deze werking geen zaadkorrel tot
ea geen weolde-dragen van kore-
rectot vci-staan, zoo kunnen wo het
f (lat ons voert op geestelijk ter-
XX* „Niemand komt tot den Vader dan
lij", benaderen.
s
I A LtJer monschen-hart is hoe ver-
DANll' Oo^ honger naar Clod. Do be-
mag door ontbering gedoofd zijn, op
nds j. irhaa.nl der meivscfaelijk© ziek diep
ai sonde asch'aag, glimt en gloeit nog
Wel een voiukske. Want wie uwer ook
!an<t aan de residing eener menschen-
J. de Eeuwige zéker niet! En zoo staat
geschreven, dat vele laatsten do
i zullen zijn!
pensch oorspronkelijk rijk heeft
veterd naar fluisterstem van Duister-
jg g^an speculeeren, en heeft ver-
s'n kapitaal, dat nu rust in wo'.ge-
brandkast van Mephistophelcs.
XXXJfephislo had zóóveel beloofd zelfs
irijken
r bedrogen, arm, naaMgcscliuri door
rooien Wereld-roover staat nu de
'igo mensch hij de koning voor
nstefcuwige deuren" en bedelt, om wat
behalen den prijs: een reine ziel,
>ted^ <je bezitlooze niet meer!
Tr
stoffelijke, en ook noodwendig blijkt
rol3fctelijke wereld: de middellaar! En ih
iggevajllcn is „middelaar": genade-gift!
'het. is „genade Gods" die ons schaft
g Ar°od op de spinde. En arbeid is ge-
el vvpenai^ waardoor straks gevuld wor-
hriiV4 aiders en schuren van den land-
met gouden graan.
-vQe;iard© is genade voor nietige zaadkor-
9 4 anders verdroogt in zaadbak, aarde,
haar koestert en aanstonds wekt tot
—tlevenlEn als nu liet Woord,,vleescb'
en de Christus komt, dan spreken
g van dat deze Christus ons is gewor-
,n God „genade"!
s de werking Gods de Gods-daad.
oote de Middelaar, want Hij zal binden,
tot"
wat zonder meer zich niet vereenigen laat.
En is geslolen de hemel, en gaa;t in 'haar
blindheids-nacht de menschhoid al tastend
om den opgang te vinden, dan is deze
Christus: do Jacobsladdor!
En Hij zal storten Zijn blood, dat zal
onreine menschenzielen wasschen en blan
ken als sneeuw.
En nu kan de honger gestild worden
omdat Hij den prijs betalen zal.
Hij de Christus is de Middelaar!
Hij is ge d, dat ons schaft levensbr.ood.
Hij is arbeid, waardoor gevuld worden
otrie gccslcllijke schuren met koafcb'f©
vrucht.
Hij is wat aarde is voor zaadkorrel:
schoot die ons wederbaart ten leven I
Dit speurden wc nu, dat in stoffelijkc-
en iu geestelijke wereld, tusschen verlan
gen en hare voldoening moét zijn de sa-
menJbinder; do middelaar.
Dachten wo Lot dusver echter aan het
wettig-, daar is in sommige gevallen
-ook liet onwettig'middel.
Mist do hongerige het geld dat hem do
beto moet schaffen, dan kunnen medelij
denden hem reiken het begeorde méér
ook: hij kan met sluvven greep het zic-h
toeëigenen. Hier nu, het onwettig middel:
diefstal
Dan wol, de honger gestild imaar niet
de vrede gekocht»
Sterker evenwel dan in stoffelijke-,
rlcedt het onwettig middelt op in geestelijke
waorold. Hior de greep naar het Eeuwige,
waarbij men echter dén wettigen Middelaar
niet. ten einde raad opzettelijk uit dien
weg .gaat. En nu gaat men langs allerlei
bijwegen, en honger wordt zij 't schijn
baar gestild maar, dit nooit: vrede, ge
kocht! dus geen verzadiging.
De hemel blijft gesloten, en men heeft
wat men oenmaai ontdekt slee oen voor
brood. En vragen we: hoe komt bet dat de
mensch gaat op bijwegen en passeert den
Middelaar, en grijpt het onwettig middel,
dan komen we op den nog niet genoemden
factor, dio besloten ligt in „hot middel":
bet offer! Want geven we geld voor brood,
dan offeren we dus van ons bezit.
Geeft de landman zijn arbeid, opdat be
reid zal zijn de diseh, dan offert hij dus
van zijn kracht.
En rijker en completer zien we he* bij
de zaadkorrel, die zich volkomen offert,
zich gehoed verliest, opdat uit dazen abso-
luten offerdood kan worden de nieuwe le
vens-vorm.
Dit nu reeds wet in stoffelijke 1hoeveel
te moor in geestelijke waerekL
En het is juist deze wet die de mensch
ontduiken wil hij wit het „Eeuwige",
maar met behoud van zónde-teven-.
En zijn opwaarts streven wordt religieu
ze „Schwamerei" en mysterie-spel en tot
den Middelaar komt hij niol, want deze
vraagt, het absolute offer: ejgen leven af
sterven!
En toch, heeft God het ons gemakkelijk
gemaakt, want Hij, de Christus, hooft be
taald aan 't hout der schande den grooten
prijs, d. w. z..de weg is ontsloten!
Wie dus niet rusten kan in grimmen
zondc-nacht., dat hij heffe de onreine han
den naar blanken Koning met ge.nade-nim-
bus om lijdensvol, bleek gelaat, en hij zal
ervaTen, dat het door dezen Christus is
maar ook door niemand anders door
Wien wij tot den Vader kunnen komen.
En zoo eindigen we mot „het wonder",
want wat zou het offer-willige zaadkorrel
nulten, indien daar niet was het wonder:
aarde, wat zou het den offedboreiden
mensch (baten, zoo daar door Gods genade
niet was het Wonder: Jezus Christus,
de Middelaarll
JEZUS KOMT?
Op 's lieraols wolken zal Hij komen
die aan den nacht een eindo maakt!
die, in Zijn hesm'len opgenomen,
hot troostwoord uitsprak: „Wacht Mij! waakt'"
Hij komt naar wien Gods schepselen smachten,
wie 's werelds eeuwen tweemaal wachtten,
wien do Aard reeds eenmaal heeft gebaard l
Het Lam wiens bloed hier heeft gevloten,
de Leeuw, uit 16 a gesproten,
de Man der smart, de God der aard!
Ja, 't woord is uit. den mond des Heeren v
naar 's werelds einden uitgegaan
't Zal nimmer tot Hem wederkeeren,
tenzij voldragen en voldaan:
„Mijn Koning, ziet! Hij zal regeeren!
„Hom zullen alle volken eoren,
„Hem allo Vorsten huldo biCn.
„Hem, allen die Zijn smaadheid droegen,
„dio om belioudnis naar Hom vroegen,
„in Zijn aanbidbro schoonhoid zien."
In Zijne dagen dauwt hot vrede;
in Zijne schaduw lofzingt do aardl
't Gediorto zelve jubelt mede,
weer onder Edens wet geschaard.
Een jongske zal den Leeuw beboeren 1
de wolf zal met het lam verkoeron
en de Engelen Gods weer met den mensch!
Het zijn do lang verwachte dagen
van 't aangekondigd Welbehagen,
en - aller lxemolingen wensch 1
Brengt aan dien Koning op uw knieën,
o Koningen! uw heerlijkheid.
Zij voor Zijn voetbank, o Genieën 1
uw schattirg hoedrig neorgeloid!
Gij wetenschappen en gij Kunsten
gij krachten, machten, gaven, gunsten,
door d' Adem Gods in ons verwekt!
Weg met den dienst der heiligschennis;
gij hoort den Goël toe, wiens kennis
eerlang hot aardrijk overdekt l
DA COSTA.
Uit de Pers.
EENE MISLUKKING.
Op het laatst© SovjeUcongvee heeft Denin
een merkwaardig© redevoering gehouden
en den „nieuwen koe.rs" ingeluid.
Hij zeide o.m., dait de 'boeren zeer onte
vreden zijn. Zij vragen vrijheid van handel,
en de regeeriug wil dien eiseh inwilligen.
Om vele redenen is de .national iaat ie der
productie een mislukking geweest; zij is te
ver doorgewoeld. Onder degenen, die de so
ciale revolutie steunen zijn to veel droo-
«ïers en zieners, personen, die niet het ge
ringste denkbeeld hebben van landelijke
economie en landbouw, hebben getracht
landbouwcammunes te organ iseeren. Er
zullen eohter generaties moeten verloopen,
voordat hot gelukt zal zijn de psyche van
den boer to veranderen. Er moet onmiddel
lijk vrijheid van handel worden toegestaan
en zoo mogelijk met de hulp van-coöpera
tieve voroenigingen en organisaties. Het is
waar, dat alle coöperatieve instellingen ver
dweilen, zijn, gedeeltelijk als resultaat van
een© verkeerde politiek, gedeeltelijk omdat
wij te strijden hadden tegen de mensjewiki
en de sociaal-revoiutionnarren, dï© in d©
coöoperalievo organisaties te veel macht
hadden verkregen. Het is onmogelijk om er
op het huidige oogenbHk over te oordoelen
of wij in staat zullen zijn d© vrijheid van
handel te verwezenlijken door bemiddeling
van coöperatieve vereenigingen of door
middol van particulieren kleinhandel. Do
communisten hebben niete te vreezen van
de wederinvoering van het kapitalisme op
kleine schaal. Waarmede do communisten
zich thans in hoofdzaak hebben bezig te
houden is er voor- te waken, dat hét gebrek
aan goederen, waardoor het proletariaat
verzwakt wordt, niet te lang duurt. Heit zal
geen gemakkelijke taak zijn om de vrijheid
van handel weer in te voeren. Maar op dit
o ogenblik kunnen wij geen tijd verliezen
met ie beraadsagen over <1© middelen en
wogen, waarlangs dit vraagstuk kan wor
den opgelost. Wij moeten onmiddellijk de
resolutie herroepen, welke op het negende
communistische congres is aangenomen en
die bepaalde, dat do coöperatieve organisa
tie on dergescbikt werd gemaakt aan het
commissariaat van voedselvoorziening.
Patrimonium merkt hierbij op
Het is wel ©en merkwaardig program
voor een communistische regeering: „we-
dor-invoea-ing van het kapitalisme, zij het
op kleine schaal"!
Duidelijk blijkt, in Rusland, dat men niet
„oen nieuwe Maatschappij", kan „stichten".
„Droome.rs', die van economie weinig be
grip hebben, vindt men overigens niet al
leen in Rusland.
Onder de oorhjke „socialisten' van alter
lei schaloeoring treft ge er zeer velen aan.
In menig opzicht sympathieke menschen,
maar dio volkamen ongeschikt zijn om op
economisch gebied leiding te geven.
„Dioomors", dl© ook, geen kennis van d-a
menschen bezitten. Ja, die zich zelf niet
kennen.
KEnK EN SCHOOL
NED. HERV. KERK.
Zestal. To IJmuiden (vac.-H. Wr Creutz-
fcorg)Pw J. do Jong te Bennobrook, "W. A. B.
ten Kate» te Horsten, J. G. Lekkorkerker te Nieuw
Vennep, G. W. Oberman to Bovenemildo, W. C.
Posthumus Meijjcs te Groosbeek en H. A. C.
Snethlage, prod.-dir. van het Diaconessenhuis te
Den Haag.
Zostal. Te Breda: P. J. do Jong te Benno
brook, W. C. Posthumus Meijjes te Groesbeok,
G. W. Oberman te Bovensmildo, H. A. C. Sneth
lage Den Haag, J* G. Lekkerfierkor te Kieuw-
Vennep en W. A .B. ten Kate te Horsten.
Bod an kt. Voor Hoogoveen: Ph. J. Vreug-
denhil te Leerdamvoor Zuid-Bei jtu-land
G./ Tichelaar te Klundert; voor Asperen: EI. v.
Dijken to '6-Graveland.
GEREF. KERK.
Twee tak To Huizum: W. H. den Houting
te Giessen-Oudcrkerk cn J. van Loo te Mijdrecht.
CHR. GEREF. KERK.
Beroepen. Te Apeldoorn: J. W. Geels te
Haarlem.
GEREF. GEMEENTEN.
Bod ank t. Voor Nieuw-Beijerland; J. Fraan-
je te Barneveld.
EVANG. LUTH. KERK.
D riot al. Te Monnikendam: W. M. Duyker
Tiel, J. P. van Heest te Groeda en J. J. Si
mons te ^Veesp.
Ds. C. S. Boss.
Naar wij vernemen, hoeft de classis Harder
wijk der Geref. Kerken, in veroeniging met de
Prov. Deputaten, aan Ds. C. S. Boss te Doorn
spijk eervol emeritaat verleend, ingaande D.V. 1
October 1921.
Z.Eerw. hoopt dus van zijn Gemeente afscheid
te nemen op den laatsten Zondag in September.
Hij zal dan 52 jaren in het ambt gestaan hebben
en 76 jaren oud zijn.
Vermoedelijk gaat Ds. Boss bij zijn emeritaat
zich metterwoon te Nun6peet vestigen.
Alg. Synode Ned. Herv. Kerk.
Donderdag werd do vergadering der Synode
voortgezet en benoemde deze, zooals wij reeds
meldden, tot hoogloeraar Dr. A. M. Brouwer, rec
tor aan de Zendingsschool te Oegstgeest, die on
derwijs zal hebben te geven in Biblica, zendings-
gosehiedenis en practica.
Opnieuw wordt gestemd (in de vorige zitting
taakten de stemmen) over het verzoek van den
Raad van Beheer tot wijziging van eenige ar
tikelen in het reglement op de predikants-lrac-
lomenten. Voornamelijk ia de strekking van het
verzoek, aan den Raad van Beheer de bevoegd-
hoid te verleenen tot hot verstrekken van uit-
keeringen uit de kas, bedoeld in art. 6 al. 2,
waar hij dit noodig oordeelt. Doch dan zou hem
niet alleen in 1921, maar ook voor de volgeudo.
jaren de bevoegdheid moeten worden gegeven
tot hc«t verleenen van dispensatie van de ver
plichting, te voldoen aan de bepalingen van art.
la en lb, omdat andere de besturen de aanvraag,
bedoeld in art. 40 van bet reglement op de vaca
turen, niet mogen doorzenden, indien het volledig
tractement bij het reglement voorgeschreven, niet
wordt gegeven.
Het verzoek wordt thans verworpen met 10—8
stemmen.
Do buitengewone vergadering ging spoedig daar
na uiteen.
Zendingsschool te Oegstgeest.
Omdat de administratie van een zondingsbu-
roau een belangrijk dool van den zendingearbeid
is, gestadige controle behoeft en het gewone tce-
zicht, hoe goed ook, niet voldoende kan geacht
worden, wendde het Zendingsburetu te Oegst-
gocst rich tot het accountantsbureau >an den heer
v. Bodegraven te Rotterdam, die men opdroeg
zijn gevoelen omtrent de boekhouding mede te
doelen, en van raad te dienen. Aan die opdracht
is voldaan en uit het uitgebrachte rapport blijkt
o. a., dat „allo gecontroleorde boeken en beschei
den werden accoord bevonden, zoodat wij voor
de accuratesse slechts lof hébben", en „dat het
goheele personeel, zoowel boekhouding als Binnl.
Actie, zich met toewijding kwijt van zijn taak,
en dat ieder voor zich tracht zijn of haar werk
zoo goed mogelijk te doen; slechts wane eer men
van nabij heeft gadegeslagen de minitieuse wijze,
waarop honderden en nog eens honderden dikwijls
zoer kleine postjes moeten geboekt en nog eens
goboekt, zal men kunnen beoordeelen, welk werk
is verbonden aan een verantwoording in het
Maandblad en de Jaarrekening."
Unie van Chr. Onderwijzers.
Op Dinsdag na Pinksteren, 17 Mei, zal de Unie
van Chr. Onderwijzers to Utrecht in het gebout
voor K. en W. haar 25-jarigen stichtingsdag her
denken met een recoptie en gemeenschappelijken
maaltijd des middags en oen feestelijk samenzijn
des avonds.
Een noodkreet nit Rusland.
Het Duitsche blad „Licht und Lfbcn"
deelt den volgenden brief niedo uit de
Krim, die in Augustus 1920 geschreven
werd.
„Wanneer gij in Duitschland arm
geworden zijt, gij zijt -toch vrij en veilig!
Ja vrij! Want wij in het land der zooge
naamde vrijheid zijn met ketenen geboin
den, erger dan slaven. Ons leven wordt
verteerd door een dagelijks opdoemenden
angst. Gij kunt u niet voorstellen, hoe het
hier onder de leugenachtige vrijheid toe
gaat. Eiken dag moeten wij er op rekenen.
dat er verdeeld wordt. „Kommuhaw ix-rite-
gemeenschap. Het land behoort aan de re-
geering. De bevolking moet het bearbeid
den. De regeering geeft wat er aan voed
sel, kleeding enz. noodig is. Maar hoe gaat
dat too! De vrouw is vrij verklaard. Er is
geen huwelijk meer. De kinderen worden
als zij een maand oud zijn van de moeder
afgenomen en in inrichtingen voor kleine
kinderen opgevoed, waarin waarschijnlijk
ook do kraamvrouwen zullen opgenomen
worden. Er mag dus geen gezinsleven meer
zijn. Allo kinderen moeten naar het Bols
jewistisch program opgevoed worden. Het
wordt in'alle 6cholen gevolgd. De weeskin
deren te Odessa mogen niet meer naar da
kerk gaan; ook i6 bidden hun verboden.
In- de slaapzaal mogen geen wandteksten
meer hangen. Maar een kindertuin werd
aangelegd. Drie Joodsche onderwijzeressen
leeren de kinderen van drie tot zeven jaar.
Velen denken dat zij allen zullen wegge
voerd worden! Welk een angst! Ach, ik
kan u niet alles schrijven. Een huivering
zonder einde- overvalt iemand als men
slechts aan deze ellende denkt. Men ver
werpt hot oude geloof aan God. Lenin en
Trotzki worden vereerd. Ook anderen dia
reeds dood zijn, voreeren zij, als Roea
Luxemburg, Liebknecht en Bebel. Wij
gaan een geloofsvervolging tegemoet^
waarvan men zegt dat de menschen gezift
worden als tarwe.
Ik kan u niet alles schrijven. Het zijn
slechts brokstukken, die ik naar voren
breng. Bijna iederen dag woTdt tarwe,
gerst, haver enz. geleverd, zonder einde,
zonder gold. Voor zoover ik weet nceft
ieder in de demeonte drie doosjes wa
gensmeer, een kan smeerolie en wat tabak
gekregen. Dat is slechts het begin. Arbeid
en geen eten. En aldoor afhankelijk. Voor
elke koe die men bezit, moet wekelijks
twee pond boter geleverd worden. Daarbij
is do weide droog en do koeien geven wei
nig melk. Van elke kip moet men wekelijks
2 eieren afgeven. Maar dat is niet hot erg
ste. Nu zullen bok de kleederen in beelag
genomen worden. Menigeen heeft, als hij
nog een paar goede stukken had, deze ver
borgen of begraven. Maar vejpbergt mon ze.
dan knagen de muizen er aan, begraaft
men ze, dan worden zo verteerd. Laat men
ze hangen, dan worden zo waarschijnlijk
afgenomen. Dat is een leven, waarover
God zich moge erbarmen. Ook de bedden,
zelfs de meubelen wil men ontnemen en die
kan men toch niet ergens verstoppen. Tn
Odessa heeft men de huizen van alle rijke
lieden geplunderd en hunne bezittingen
naar Groot Rusland gezonden.
Vele spoorwagens vol vrouwen en moe
ders van den hoo geren of den middenstand
werden naar hot front gezonden. Daan
vindt men Cfaineezen en veel ander volk.
dio hebben vrouwen noodig. Weldra bracht
men velo vrouwen weder terug, de meesten
ongeneeslijk geschonden. De hospitalen
zijn vol, er is geen medicijn aanwezig. Nu
leven wij ook in deze vrees: Er wordt ge
zegd, de vrouwen uit de stad zijn allo be
dorven, mén moet ze van het land halen.
Het was reeds aangeplakt, dat vrouwen,
dio geen kinderen hebben, beneden de 9
jaar, als waschvrouwen en werksters voor
de kazernen opgeroepen zouden worden.
Maar als dit doorgaat, krijgen zij met. de
mannen te doen. Voorhands is het 'rustig,
doch God weet wat geschiedt, wanneer
geen hulp komt.
IIET MILLIGEN.
9e Verantwoordi
Y. D. te Gr.
Kiesvor. Driebergen—Rijsen-
burg ©.o., 2e storting
Kieskring Den Helder 4e
stortiug
Kiesvor. Heard© ie storting
Kiesver. Bodegraven le %tort.
Kietsver. Aal ten Noord
Kiesver. Diomen
N. N. te R.
Kiesvor. Wilsge-Langerak
Kiesv©r. Bussum 3e storting
Kiesver. Amsterdam
Kiesver Amsterdam Effecten
Kiesver. Gramsborgen Zuid
2e storting
Kiesver. Zegveld
Provincie "Drente Ie storting
C. M. te I.
25.—
1.000.—
3.000.—
83325
1.170.40
2.36230
300.—
20.—
569.75
600.—
(500.—
1.000.—
147—
502.—
10.000.
627
Totaal 22.136 47
8e Verantwoording 123.712.521
145.848.90*
De Penningmeester,
S. BAKKER.
FtUILLElON
o
angs den afgrond.
i eerste begroeting verdween al zijn
Inheid. In hare tegenwoordigheid
(Ooejde hij zich volkomen op zijn gemak.
dan oen uur bleef hij bij haar en
haar alles van zijne reis on van
Br blijf in don vreemde. En gedurig
jj/ite" hij zich zelf af hoe het toch zou
|\l, dat hot hem steeds zoo wel te rnoe-
p in die ongewone omgeving.
het oind der volgende week werd
ontraot tusschen de aandoelhouders
b Wheal Anthony, mi Mary Vivian
aakt en getcolcend, en Paul was nu
n zijn onderzoekingstocht to onder
was juist twee jaar geleden, sedert
i Abigail afscheid genomen had op
ation te Plymouth. Op dien tijd te
lde, schenen het hem de langste ja-
Gran zijn loven geweest te zijn, en
1 verlangde hij met een onuitspreke-
aiiangon haar weer te zien. Twoe
sleden had hij gevreesd, dat dit nooit
zou gebeuren. Toen was hij heènge-
1 ten eindo haar te vergeten. Maar
I wetende, dat zij arm en vrij wac
2©ïUviie lieKu ocerker dan ooit, cn brand-
men
de hij van ongeduld om haar dit te zeggen.
Hij begon de dagen, neen, de uren te tel
len. Over veertien, dagen kon hij t© Ne
braska zijn, en indien de Tresjllians geen
anderen naam hadden aangenomen, dan
hoopte hij in staat te wezen binnen eene
week hun verblijf te ontdekken.
En dan stelde hij zich het tooneel hunner
ontmoeting voor! Hoe verbaasd zou Abi
gail wezon. Hoo zouden hare oogen schit
teren, on hare wangen zich kleuren, want
hij was overtuigd, dat zij zijne liefde be
antwoordde. Iets in de uidrukking van
baar gelaat bij hun laatste ontmoeting,
had hem daarvan do zekerheid gegeven.
Hare liefde was misschien niet zoo groot
al6 de zijno, maar hij hoopto toch, dat zij
hem te eoniger tijd haar hart zou schen
ken. In elk geval wensebte hij hoe eerder
hoo liever zekerheid te hebben.
Tot nu toe had hij zijne pleegmoeder
nog niots van zijno plannen gezegd, maar
op don avond, nadat, het contract getee-
kend was, deelde hij haar zijn voornemen
mede. Eorst zag zij hem ohgoloovig aan,
toen bot rok haar gelaat, en eindelijk baret-
te zij in tranen uit.
Paul keek haar verwonderd aan. Zij
had hem nooit een buitengewone genegen
heid betoond. Gedurende do enkele weken
na zijno tehuiskomst had zij zich moor aan
hem gehecht dan vroeger, maar dat was
natuurlijk, nadat hij zoo lang weg was
geweest, cn nu zij David moest misssn.
Maar hij had nooit gedacht, dat zij rich
zijn heengaan zoozeer zou aantrekken.
„Gij moet het u niet zoo aantrekken,
moeder," zeide hij, eeno poging doende om
haar to troosten.
„Och, ik dacht niet aan mijzelf," ant
woordde zij snikkende. „Alles, wat mij
overkomt, is slechts het verdiende loon
voor mijn goddeloozen, hardnekkigen
trots. Maar mijn arme David! Och, het is
zoo hard, dat hij verstooten wordt."-
„Maar hij wordt niet verstooten," zeide
Paul op vriendelijken toon. „Wanneer hij
terug wil komen, dan zult gij hem zeker
mei. open armen ontvangen."
„Ja, dat zal ik zeker," riep zij heftig,
„maar hoe zal hij terugkomen? Misschien
heeft hij geen geld! Misschien lijdt hij ge
brek! Misschien is hij diod! ^Ach,.
arme, arme jongen!"
„Hij maait, hetgeen hij gezaaid heeft
en dait is misschien het bcsto voor hem
Vador zeide, in de straf 'bewijst God den
zondaar genade."
,,'t ls voor u, die alles hebt, wat gij
begeert, gemakkelijk om zoo te 6preken,"
zeide zij, met oene opwelling van bitter-
heid, „maar 't is duidelijk, dat gij mce.i
geeft om Mr. Tresillians dochter dan om j
uw eigen broeder."-
Paul beet zich op de lippen, en kreeg
eene kleur van ergenis. „Ik kan u niet te
genspreken," zeide hij zijn be6t' doende om
kalm te blijven. „Het is waar, Abigail is
mij meer waard dan David. Bovendien
weet gij, dat David mijn breeder niot is."
„Uw broeder niot is!" herhaalde zij.
„Wie heeft u dat gezegd?"
„Hij, dien ik don vadernaam gaf, on dien
ik altijd zoo zal blijven noemen."
„Hoeft hij u verteld, dat gij een vond©
ling waart?" vraagde zij, hem aanziende
met een ongewone flikkering in hare
oogen.
„Ja, hij heeft mij alles medegedeeld,
kort voordat hij stierf. Ik wenschte dat
hij het niet gedaan had, maar hij oordeel
de het beter
„En nadat wij u grootgebracht on u al
die jaren verzorgd hebben, gaat gij ons
verlaten," sprak zij bitter.
„Gij beoordeolt. mij verkeerd, moeder,
zeide hij met grooto zachtmoedigheid. „Ik
vergeet niet, en zal nooit vergeten, dat
gij mij gehuisvest, gekleed, gevoed en op
gevoed hc-bt, terwijl ik niet de minste aan
spraak op uwe goedheid had, on dat gij
mij als een zoon behandeld hebt, hoewel ik
slechts een vondeling was. Had ik het ge
weten, ik zou mijn best gedaan hebben om
u minder moeite on zorg te geven."
„Spreken is gemakkelijk", zeido zij kort
af, „maai* daden bewijzen meer dan woor
den."
*,,Dat weet ik", antwoordde hij op droe
ven toon, „en het 6pijt mij, dat mijne da
den u niet voldaan hebben. Ik meen, dat ik
voor u gedaan heb wat ik kon, en zoolang
ik leef hoop ik uw vriend te blijven."
„Men heeft niot veel aan een vriend, als
men niet weet, waar hij is, en mon nooit
iets van hem hoort of ziet", en zij begon
weer te schreien. „0, als er maar iemand
was dio mijn armen David wildo gaan
zoeken,, die hom op den goden weg wilde
terugbrengen. David is niet slecht. 0! ik
weet zeker, dat hij niet slecht is. Maar hij
is zwak en meegaande, en zoolaifg hij zich
in slecht gezelschap bevindt bestaat er
geene kans, dat hij terecht zal komen. Ik
zon graag zelf gaan om hem te zoeken.
Maar ik ben slechts eene vrouw, ik ben
nooit in een groot© stad geweest, ik zou
niet weten, wat ik moest beginnen."
„Ik geloof, dat het. boter is, als hij uit
eigen bewoging terugkomt," zeido Paul.
„0, neen! zegt dat. niet. Hoe langer liij
wegblijft-, hoe dieper hij zal zinken, en hoe
zwakker hij zal worden. Noen, a.l6 hij ge
red zal worden, dan moot dat zoo spoedig
mogelijk gebeuren."
(Wordt vervolgd).
