Dagblad voor Leiden en Omstreken.
BINNENLAND.
ABONNEMENTSPRIJS
IN LEIDEN EN BUITEN LEIDEN
WAAR AGENTEN GEVESTIGD ZIJN
PER KWARTAAL 12.50
PER WEEK10.19
FRANCO PER POST PER KWARTAAL 12.S0
1ste JAARGANG. - DONDERDAG 3 MAART 1921 - No. 283
BUREAU: HOOIGRACHT 35 - LEIDEN. - TELEFOON INT. 1278
ADVERTENTIE-PRIJS
TER GEWONE REGEL10221/1
DES ZATERDAGS 10.30
INGEZONDEN RECLAMES DUBBEL TARIEF,
KLEINE ADVERTENTIES van hoogstens
30 voorden 50 cent: Zaterdags 7o cenV
bij vooruitbetaling -1
Naar onze tenten?
Onlange werd in een. onzer organen de
yraaig aam de o.pdo gesteld, of liet geen aan
beveling zou verdienen indien wij ojis als
'Antirevolutionaira partij ïni onze tenten
terugtrokken.
Het dragen van de r-egeerimgB verant-
•Sroordelijkheid brengt vooral bij een ge
jnangd Kabinet allerlei bezwaren met zich
Onze invloed zou giroo ter zijn indien we
het antirevo lutionaüre vaatedol filer en vrij
kenden laten wapperen en oms geheel aan
jöfe studio en de propaganda van onze be
ginselen konden wijden.
Niet «vwor het eeret Wo'rtft deze stom be
luisterd.
i De coalitie is nooit het ildeaal geweest.
Reed's bij de stembus van 1909 weid
hierop door Dr. Kuyper in; zijn „Wij",
Oafvinistem", de aamdadht gévestigd.
Onze kleinheid, zoe heette het hoen stelt
cms twee mogelijkheden: Of dat we ons te
vreden stellen met protestpartij te zijn, of
wel dat we een bondgenootschap aamfgaan
om met onze bomdgepootan 'n meetndjedheijd
,to halen hot regeeren "bekwaam.
Nu is het eerste het fierst en het lichtst
Ge draagt dam voor het Bewind geen
verantwo-ordelljkheidge kunt op boo gen
.to-o® uw eigen lied uitzingen; ge schuift
.wat u zelf het warmst maalct, voorop en
alls kleine groep wijkt ge geen oogenblik
noch ter rechter, ntoch ter linkerzijde af
van het eens getrokken spoor. In eigen
faring blijft ge dan een krachtige eenheid
vormen. Critiek op broederen koimt niet
op. Fn r>i vw 'geestverwanten in het land
fecnieton er im, zoo kloek tem dappek als ge
,u lu ue itubüii-b'enieraal weert.
Dat was dan oo'k de glorieus» positie
dio Groen van Prfnsterer eens in de Ka
mer innameen pcsitiie die ook door D'r.
jKuyper aanvankelijk werd gepleit"
Hot behoeft dan ook niet te verwonde
ren, en 't 6temt zelfs tot blijdschap indien
telkens weer het verlangen opkomt o-m
weer geheel vrij te zijn en alleen voor eigen
i het pleit te voeren.
Samenwerking noodig.
De vraag ook in bet politieke leven is
niet in de eerste plaats wat wij heft lioflst
izouden willen, maar op welke wijze de be
langen van land en volk het best kunnen
/worden gediend.
In 1874, zegt Dr. Kuyper in zijn boven
aangehaalde rede, zag Groen van Prinste-
«rer zelf in, dat door liet «op zichzelf blijven
Staan van de Antirevolutionaire®, het Li
beralisme steeds in de macht bestendigd
werd, doordien het volk niet uit de om
woeling van het Revolutiebeginsel weid
In een ernstig gesprek dron'g hij er toen
bij mij -op aan, om het eeret te ver voor
uit geschoven „kalnon" al6 vernageld te
beschouwen en voortaan saamiwerking met
de R.-Katholieken te zoeken teneinde met
vereende kracht het Liberalistisch- over
wicht todoen zwenken.
Eeret wilde ik daar niet aan.
Ik voelde diep, "hoeveel schoons door dit
omwerpen van het roer, vow olnae vaart
teloor gihg en ook voelde ik diep, hoeveel
.zwaairder taak daardoor op onzo sdholuders
gelegd werd.
Het offer dat ik brc-mge® (moest was haid,
maar tóch voelde ik in 't eind dat ik voor
hdt brengen van dit offer niet mocht te-
ZUgdednEon cn zoO ben ik gezwicht, gel-
zwicht na overtuigd te zij®.
En van dat o o genblik af bego n ik aan
den bo.uw der Coalitie. En als vrucht van
deze Coalitie, laat ons het boogelijk waar-
deeiren, zit nu reeds het derde kabinet van
Rechte.
Zoo was het in 1909.
Sdlnds is de toostend (niet veranderd.
Evenmin als H:oe®, is thans coalitie ons
ideaal. Do bezwaren aan een voortdurend
samehgaa/n van de rechtscke groepen wor
den do or ons niet onderschat.
Maar wanneer we letten op het onzekere
van den toestand en «op 'het groo-te voor-
redht dat in de rumoerige dagen van 1918
de Troon omringd was door mannen, die
omdat zij kracht vonden ih hunne beginse
len met vaste hand hét 6chip van 6taat
door de branding konden sturen, dan zul
len we ons nog weleens zeer ernstig beden
ken', voer de band met de andere rochtsche
groepen wordt doorgesneden.
Het spreekt vanzelf, van verloochening
van beginselen mag geen sprake zijn.
Juiist wanneer we leven' dn een oaalitie-
regiime is het noodig (de eigen banier on
geschonden .te bewaren en de specifiek An
tirevolutionaire beginselen m,ot nadruk
naar voren te brengen.
Wi'j zijn, en blijven, zoo ale Dr. Kuyper
hdt uitdrukte, niet Rechts, maar Anti
revolutionair.
V W. PERA.
Aangaande de dagen, onzer jar.en, daarin
zijn, zeventig jaar, of zoo. wij zéér sterk
zijn, tadhtilg jaar.
De heer W. Pera, wethouder der Ge
meente Leiden, zal morgen den leeftijd der
sterken hébben bereikt, en zal zeker nie-
jnand verwonderen indien ons antirevolu
tionair orgaan, aam. dit feit bijzondere aan
dacht schenkt.
De heer Pera behoort bot onze vooVtrek-
kers.
Hij is een vam die mahnen, die in den
6tri'jd voor .onze begikisele® do koude vaai
den nacht en de hitte van den dag hebben
verdragen.
Steeds was hij op zijn podt.
In het midden van het strijdgewoel, daar
ikon men hem vinden.
Nu eens om onze beginselen tegenover
den tegenstander te verdedigen.
Dan weer om die toepassing van die be
ginselen im Raad of Staten te bepleiten.
Ook op sociaal gebied zat hij niet stiL
De sociaal zwakken vonden in hem een
brouwen vriend, en een étierken helper.
In zijn leven, werd openbaar, idat het
Christelijk beginsel een levende kracht is
ook voor het sociale leven.
De heer Pera wordt 70 jaar.
Oud is hij en grijs, maar, n'og niét op.
Toen de A. R. Kiesvereenigimg het vorig
iaar bij vernieuwing op hem een beroep
deed, stelde hij zich zonder aarzelen be
schikbaar, voor het lidmaatschap vam dcc*
Raad, waarim hij reeds "meer «dam 23 jaren
zitting heeft-, en ook in de Staten van «ons
Gewest ié hij nog altijd oün «waardig ver
tegenwoordiger van het A. R. volksdeel.
Het leven was voor «den heer Pera niet
•als een rustig kabbelend béekje.
Maar op dezen gedenkdag mag hij toch
mét blijdschap en dankbaarheid op den af
gelegde® weg terugzién.
Immers, «ook alan hem is waar gemaakt,
•dat God genade wil geven en eere.
In 1893 stonid hij in den Raad als een
éénling onder een zwaar geharnast leger
En thans, op zijn zeventi'gstem verjaar
dag idtlaat hij als waarnemend burgemees
ter aam hot hoofd der Gemeente Leiden.
Wij weten te spreken namens velen on
zer lozers, wannéér wij «dem heer Pera op
dozen dag onzo hartelijke gelukwensche®
aanbieden.
Sdhenke God hem oen rijken levensavond
vriendelijk beschenen door het heerlijk licht,
vam Gods aangezicht.
STADSNIEUWS.
WérklojDshefd.
In een oproep voor een. openbare verga
dering beweert de Leiideebe Besturenbond
dat do werkloosheid im Leiden steeds groo,-
ter omvang gaat aannemén.
Dit is gelukkig niét waar. He/t bestuur
heeft zich „vergist."
Op 9 Februari jl. bedroog het aantal
werkloozen, ingeschreven hij dé Gemeente
lijke Aabeidsbeurs 591. Op 15 Februari was
dit getal gedaald tot 500; op 23 Februari
was het 451, op 1 Maart 411 en gisteren
waren nog 405 arbeiders (stens) inges chre
ven.
Een belangrijke daling dus.
Op de lijst van Woensdag kwamen o. a.
voor 125 losse werklieden, 90 sigarenma
kers, 24 opperlieden, 6 grondwerkers, 6
meubelmakers, 5 schilders, 5 buksenmakers,
5 siigaTéneorteerdors enz.
Kiescollege oï Kerkeraad.
De uitslag aer close week gehouden 10-ja»rlii&
fiche verkiezing inzake de.iferkiezing van Pwdi*
kanten, Ouderlingen en Diakenen, door Kiescol
lege of Kerkeraad is alfl volgt:
Uitgebracht 554 Gtemmen, van onwaarde 4 in
blanco 1. Geldig 549 stemmen.
Voor Kiescollege werden uitgebracht 454 stem
men, terwijl voor Kerkeraad 95 stommen werden
uitgebracht.
Met overgroote meerderheid is dus weder vast
gesteld dat do verkiezing van Predikanten en
Ambtsdragers aan het kiescollege blijft opgedra
gen.
Er is over 't algemeen slecht gestemd l
Alhier hebben zich gedurende de maand Ja
nuari voor de militie-lichting 1922 doen inschrijf
ven 700 personen, van wie er 221 een aanvrage
hebben gedaan ter verkrijging van vrijstelling
wegens broederdienst, 7 wegens eigen vrijwilli-
gen dienst, 6 wegens aanwezigheid van een in
hetzelfde jaar geboren broeder of halfbroeder, 15
wegtes het bekleed-en van oen geestelijk en gods
dienstig menschlievend ambt of de opleiding daar
toe, 26 wegens kostwinnerschap en 8 wegens
woonplaats of toekomstige woonplaats in de ko
loniën of bezittingen des Rijks in andere wereld*
deelen.
Nog in feestelijke stemming door de bijeen
komst van juist een week geleden, werd Dins
dagavond door Da. J. Riemens oen vergadering
geleid, welke ten doel had, de verschillende tak
ken van den „Pniël'-arbeid nader te brengen
tot de belangstelling van zijn wijkbewoners on
van hen die hieronder sinds kort gerekend wor
den. Bovendien vond de predikant thans gelegen
heid aan de laatsten eenige mededeolingen te doen
van practischen aard.
Na een warme toespraak naar aanleiding van
enkele naar voren tredende gedachten in Pfi. 138
werd achtereenvolgens het woord gegeven aan de
besturen dor vereendgingen welke in „Pniël" zete
len tot het uitbrengen hunner jaarverslagen.
Van het geheel der aangehoorde verslagen
bleef ongetwijfeld een indruk bij de aanwezigon
.achter n.l. dat binnen „Pniël'e" muren en van
daaruit uaar vele richtingen gearbeid wordt op
veelsoortige wijze, maar uitloopend op het ge
meenschappelijke doel: dat het koninkrijk zich
mogo doen gelden wider de jeugd en in het zie
kenvertrek, te midden van mannen en vrouwen
en in het gezin der stille armoede.
Allen gevoelden zich zeer zeker meer dan ooit
een in belangstelling voor al dit werk en menig
voornemen van meerdere toewijding werd Btellig
ook gevormd.
Terugziende had de predikant naast God monig_'
oen te danken voor medewerking, waaronder een
der wijkbestuurders, welke in vrijen tijd, hora
toch reeds zoo karig toegemeten, enkole samen
komsten door lichtbeelden veel aantrekkelijkheid
schonk.
De heer K. Brands alhite'r, inspecteur
voor het lager onderwijs ih die 'inspicotie
Leiden is benoemd tot voorzitter vatn «de
examen commiteie' voor ouderwijzere, die te
's-Gravenhage zitting zal houden.
- Mej. P. A. Lezwijn alhier, slaagde te
l's-Gravenhage voor het examen Nuttige
■Handwerken.
Aam den heer G. va® Brpda EJolff is
op diens verzoek eervol ojrïtela'g verleend
alfe lid vam die® Yoégdi'jraa/i, onder dank
betuiging voor de beween Ükméten.
DJej kosten «for Huuxcommissiicfi.
Door "het kamerlid De Buiisoojé zijn aan
den Minister vam Arbeid <fé volgende schrif
lelijke vragen gesteld:
Is dq Minister bereid op te geven:
1. De koste® dér huuroommissiee tot 31
December 1919, respectievelijk 1920:
voor het geheel» Rijk:
b. voror Amsterdam, Rotterdam e® Deh
Haag -afzonderlijk?
2. De taneven, waarnaar de deskundige
voorlichting vam Ihuuroommissies em kan
tonrechtere met betrekking tot «dé Huur
wetten wordt gehonoreerd?
Uitvoer van Grojtnvoj&r.
De Minister van Landbouw heeft bdslo-
ten met ingang van 2 Maart Hot nadere
aankondiging dispensatie te verleen en van
het verbod tot uitvoér van 'gras, klaver,
e® ander gro/envoeder tim verechan en ge»-
conserveerden toestand, alamede' van het
verbod tot uitvoer van wilde kastanjes.
Lessen van 50 minuten.
Op vragén van de® heer Co-lijn bétref-
fenldo het berekenen van lessen va® 50 mi*
nut^sn als lesuren- bij de toépaesing van het
•Bez-oldiigingébesluift 1920 ten opzichte van
de middelbare ocbole®, gymnasiën en
JnvToaksého-lon, Leeft de miaust-ea* vah on-
derwije, kunsten e® wetenschappen geant
woord.:
Dat het Bezoldigingsbesluit 1920, St.bL
No,. 37 (mede te® gevolge van bet spTaak-
gobruiik, da!t leesie® vam 50 minuten lesuren
is gaan. noemen) voor veredhillenlde mi"d-
dolbane schok®, gymnasia en kweekscho
len moeilijkheden ïn de toepassing zou me
debrengen, is den onüergeteekeiide niet be
kend.
Bedoeld besluit wordt toegepast iin dier
voege, dat aam de inrichtingen, waar de
verplichting bestaat, lessen vain 50 minu
ten te geven, zoodanüge lessen als lesuren
worden aangemerkt. Aan inrichtingen,
waar omitrent den duur (der lassén vam
rijkswege goc® vo o rechriften zijn gegeven,
wordt de bezoldigfng berekenÜ naar les
uren van 60 mimutemi.
Wettelijke bescherming van den
Landbouw&rbcid.
Zaterdag j.l. hield de Ned. Ver. tot wette
lijke bescherming van arbeiders te Utrecht
een belangrijke vergadering.
Aan de qrde kwamen, om. de prae-ad-
viezen inzake de regeling van den arbeids
duur in het landbouwbedrijf.
De heer Dr. J. G. Oortwijn-Boltjes, land
bouwer te Oostwold, wilde in het algemeen
niet verder gaan dan tot een wettelijken
10-urigen arbeidsdag, met vergunning tot
eenig overwerk in den oogsttijd.
Hot Kamerlid Bakker wilde voor de
maanden Maart, April, Mei, September on
October 10 uur; voor de maanden Juni, Ju
li, Augustus hoogstens 12 uur en voor de
maanden November, December, Januari en
Februari 8 uren.
De heer Hiemstra achtte een regeling
mogelijk, waarbij in den zomer 9 uur en
in den winter 7 wordt gewerkt. Yoor den
oogsttijd van circa zes weken moet een
overwerkvergunning van hoogstens 2 uur
zijn te verkrijgen.
De heeren Loerakker en Knetsch kwa
men beide tot de conclusie, dat men het
jaar in drie tijdvakken moet verdeelen,
waarin resp. 7, 8 en 9 uur per dag gewerkt
Aan het Zoeklicht,
Leiden, 3 Maant 1921.
Te Le» uw ar de® werden de ingcoe-
tenen vertast (met de blijde tijding dat 51e
gasprijs werd veriaaigld rtlot 13 cent ingaab-
de 1 Februari.
Tq Goes is de prijs verlaagd van 19
op 15 cemlt per kub. M.
Te Zwolle liep «de prijs terug van
17 op 14 cent.
Alloc® in Leiden lioorde rk nog niotr
va® dien aard.
En dat terwijl we hier ee® fabriek héb
.ben -die sfteeds geroepwl woédt om haafr
ecom'omische producjtie.
Ziit de (be|d'oeli®g miesdhicm vcxot op deze
wijze een „patje" te vormen teneinde of
Xlie imamier den Hoofd. Omslag te drukken?
Ik zo® anders zeggen laat men daaraac
maar (niet beginne®.
Late® we <den belastingdruk maar in af
•zijjm zwaarte voélen.
Dat is tenslotte nog 'de oenige man Let
•cxm de®, Gemeenteraad tott zuimi'gfheid
voorzichtigheid ite stemmen.
Gasprijsvérlagilug zij Ook hi»r het p»
IrooL
OBSERVATOR.
mag worden. Gedurende 6 weken moet 15
uur per week overgewerkt kunnen worden-
betoogde de hoer Loerakker. De hea
Knetsch achtte oen maximum van lOf
overuren per jaar meer dan voldoende. U
het slappe seizoen kunnen deze overwerk*
uren wel vrijgegeven worden.
De landbouwkundige Rutten conclu
deerde: „De vrouw 89 uur, met overure*
in het zomerhalfjaar, en onderuren in 7
winterhalfjaar, is mogelijk en tactisch".
Lage str(^oprijzen.
Wellicht meer da® bij ecmi'g 'am'der l'amkt
bouwproduct, is de prijs va® stro.o. in 'dik
biato gedaald, da)t deze is 'teruggébracW
'bot. <dc® pa-ijs va® Voor idle® 'oorlog.
Word in Augustus 1920 nog f 40 e»
ïnaer per 1000 kil'o hejtaald, thans besteekft
hit® gomi'dldeld f 15.
Do hoofdoorzaak hierva® (moet gezoch#
,wc*nl)un i® dei malaise dör stroopapior-ib-
'dijsllkie in de pTovihcia Groninge®. Dez«
Igi^oote® verbruiker va® et'roo is 6inds Sep
tember va® het vorig jaar geheel van da
mairklt igeUevan.
De weinige kooplust in hét buitenland om
oomcurremitie va® Japan c® Amerika, dode®
de cartomprijzon snel dale®, wat tot dilredt
gevolg had, daling der sttrooprijzen.
Terwijl detze fabriéke® in bet Noodden
des lands grootendoels stopgezet zïjn, wen
ken enkele ure® -over de grens in Haimovea
e® Ostfriosland de caibonfabrieke® me4
volle kracht.
De voorraden stiroo in. do prov. Groiünh
gc®, welke monnenit-eiel nog op angeveer 150
millioe® kilo .gescba/t worden, bcteiekémcn
ee® groot verfics, zoowel voor lamdbouweira
als fabrikanten.
Het Kaasmerk.
De Alg. Ned. Zuivelbond (A. N. Z.J
heeft in een adres aan de® minister vaa
Landbouw, Nijverheid en Handel de be
zwaren tegen het thans in gebruik zijnd®
kaasmerk uiteengezet e® verzocht:
lo. ee® zoodanige verbetering van hel
kaasmerk, dat dit zonder bezwaar voot
alle kaassoorten «te gebruiken as
2o. een vlotte en praotische uitvoering
van het toezicht in pakhuizen en aan
grensstations
3o. een wettelijke regeling welke daa
betrokkene®' geen onnoodige lacten op
legt en waaromtrent deze® vooraf gelegen
heid gegeven wordt do regeering va® ad*
vies te. dianon.
FEUILLETON
Langs den afgrond.
42)
Eindelijk vénnando Paul zidh, e® sprong
«op. Tegeb ikertijd stónd Toby va® zijn
stool op, tw legde zijne pijp weg. Zwijgend
drukten zij elkander de hand.
„God zegetoe u, mijn jonge®," sprak
Toby met bevende 6tem.
„God aogene u mijn goede oudje vriénd",
Béide Paul. En zooi verlieten zij elkander.
Den volgenden mor ge® ku6te Paul zijne
pleegmoeder éni David goeden' dag, en ver
liet in tranen badende de ouderlijke wo
ning. De meeste dei* dorpelingen, dié niet
op hun werk ware®, kwamen naar bulten
om hem goede reis te wenschen. Hij had
nooit gedacht dat hij zoo al-gemeen bemind
was. En zij hadden nooit -geweten hoezeer
zij 'hem liefhadden en bewonderde®. Toch
was hij blijde "boen hij ziidi eindelijk goed
en wel im den breid bevoto'd, dia hem naar
het Nooidén zou bréngen.
Te Plymouth moest hij tién minuten
wachten.
„Gfj knrt uwé bagage gerust achterla
ten, daar wordt voor gezorgd," zeöde de
conducteur. „De trein yéutrekt yafu hét vol-
.gonde pcirron."
Paul was blij zich oens te kunnen bewe
gen. Bovendien wilde hij ecne courant en
eenige boeken koope®. Hij begaf zich dus
naar het andere eind van het etatioti in de
hoop ee® boekenstalletje te zullen vinden.
Maar eensklaps bleef hij onbeweeglijk
staan, ten-wijl al hot bloéd uist zijn gelaat
véidlween. Gen vijf passen van hem van
daan etend Abigail op haar «gemak een
bodk uit te zoeken. Zi'j was waarschijnlijk
hder gék'omen om iemand af te halen, of
om een voorbijTerzende bekende te begroe
ten, of om een gaet weg té brongen.
Maar dat deed er weinig tloe. 't Was voor
hem voldoende, «dat zi j er was. Een o o gen
blik stond hij in twijfel wat te «doen. Maar
het was zijn laatste kans. Indien hij nu
niet met haar sprak dato zou hij er waar
schijnlijk hier op aarde nooit meer de ge
legenheid tloe hebben. Zijné twijfeling
duurde «dan ook slechte één otogen'blik. Een
paar schreden brachten hem aan hare zijde.
Zij zag iep, e® hunne 'oogén 'ontmoette®
elkander.
HOOFDSTUK XXII.
Het was een angstig oogenblik voor
Paul. Zou Abigail iots zeggen, of zou zij
het 'het ho-ofd zwijgend van hem afwenden?
Gelukkig duundo de <ouzekerheid niet lang.
Zij zag hem een oogenblik verwonderd aan
toen klaarde haaT gelaat eensklaps op, e®
zag hij weder den ouden in nemend en glim
lach, éden hij zoo goed kende. Met den blij
den uitroep: „o Paul," stak zij hem hare
hand toe. Meer zeide zij niieit, maar 't was
hem genoeg.
„Ik was bevreesd, dat gij niets zeggen
zoudt," zeide hij, „maar 't was mijn laatste
kans, dus moest ik het wagen. Ik ben zoo
dankbaar,'dat gij het gedaan hebt. Ik ga nu
heen met zooveel lichter hart."
„Gaat gij heen?" vraagde zij, hem meft
'grooito, angéti'ge oogén aanziende.
„Ik ben op wég naar Liverpool. De
trein vertrekt over vijf minuten."
„O Paul, laat ik het u «dan zoggen, ter
wijl -ik er de geleigenheid toe heb," vriep zij»
„Mitséhien zien wij elkaar nooit weer, en
ik zou heb vreeeelijk vinden, indien gij
keengitogt met eén verkeerde gedachte van
mij in uw haat. Ik zou u nooit zonder spre
ken voorbij zijn gegaan als mijn vader het
mij niet bevolen had. Hij wilde mij niet
eens toestaan u do Tëden te zegge®. Het is
voor mij harder geweest om to dragen dan
'voor u. Want ik "dacht, dat «gij mij voor
valsch e®. trolsch zoudlt houden, en wezen
lijk Paul
„Ik heb u n'ooit Voor valedh 'gehouden,"
viel hij haar ih de rode, „Maar ik behoor
niet tot uwen stand, en mijn naam stond
'dén laatste® tijd te Penwharf niet bijzon
der good aangeschreven, 't Spreekt van zelf
dat c<® vader mij geen geschikt gezelschap
VQfOr zijne dochter voted."
„Dat was het juist, wat vader zeide,"
antwoordde zij met noei'gö&lage® oogen.
„Miaar geloof mij Paul, ik 'héb de leelijke,
boceaaidige dimgen, «die me® van u vertelde
nooit geloofd."
„Nooit?" vraa«gde hij.
„Nooit," antwoordde zij met vuur. „Heb
ik u naet mijn levén lang gekénd? Ho<e
hebt gij daar aan kunnen twijfelen?"
„God. zegene u voor deze woordön!" riep
Paul, terwijl de trane® hem fin de oogen
kwamen.
„Deze® kant Voor de® trein naar Exetor
en Bristol. Geen passagiers meer voor het
Noorden?" 6chreeuwde een pouter langs
hot petrron.
Paul echbok bij het veihemen van die
woorden. Hij voelde, dat hij bleek werd.
„Yaairwcl, A'b'ie", zeide hij, „hiierboven
zion wij eikander weer."
„Komt gij nooit terug?" vraagde zij,
terwijl het blood haar naOr de wangen
6teog.
„Ik weet. het niet," antwoordde hij met
gebogen hoofd naak haar voortgaande:
„Indie® ik ko® hopen maan, men kan
het onmogelijke niet hopen. Noen, ik denk
niet dat ik 'terug kom."
Zij zeide niets. Hij stapte fn den wagoi*
éloot het portier, e® leunde uit hot raamp
je. Hoe bevallig zag zij er uit, z»oal6 zij
daar op het ongezellige perron 6tond. Wat
hare kindsheid e® hare jeugd haid belOofd
was moer dan verwezenlijkt. Een menigte
mensohc® verdrongen zich om haar heen*
maar onder dio allen was niemand, zoo
meende hij, die met haar vergeleken ko1*
worden. In zijne oogen was zij nooit zoo
sc'boon geweest.
De groo-te liefde, dio zijn gansche ziet
vervulde "bracht hem geheel in verwarring,
e® de aandoening belette hem h«et "spreken.
Portieren werden dichtgeslagen, conduc
teurs ronde® langs 'de® trom, telaatkomca-
do reizigers zochten zenuwachtig trnnofl
coupe's. De kostbare oogenblikkcn snelde*
vno-rbij. De laatste golegénheid om hk$
haair te «sprelccn verdween, én «toch 6toWl
hij daar sprakeloos, e® staande haar zwij
gend aaai, terwijl zijne zkd smachtte mrf
ec® onuitsprekelijk verlangen «om haar te
spreken van zijne liefdo, en haar om eén
onkel hoopvol woord te vragen. Maar dk
woorden wilden hem niet over do lippen.
Daar klonk het fluitjo van den eondao
tcur, de machine gildo. i i
(Wordt vervolgd.)
