Dagblad voor Leiden en Omstreken. BUREAU: HOOIGRACHT 35 - LEIDEN. - TELEFOON INT. I278 STADSNIEUWS. Letteren en Kunst BINNENLAND. NIEUWE LEIDSCHE COURANT ABONNEMENTSPRIJS IN LEIDEN EN BUITEN LEIDEN WAAR AGENTEN GEVESTIGD ZIJN KWARTAAL s 12.50 WEEK 10.10 SCO PER POST PER KWARTAAL 12.00 Iste JAARGANG. - DINSDAG 1 FEBRUARI 1921 - No. 257 ADVERTENTIE-PRIJS PER GEWONE REGEL 10.22 1/1 DES ZATERDAGS Ï0.30 INGEZONDEN RECLAMES DUBBEL TARIËR KLEINE ADVERTENTIES van hoogstcua 30 woorden 50 ceat: Zaterdags 75 cent, bij vooruitbetaling -i i-t takende Ambtenaren. i herinnert zich wat het vorig jaar to Amsterdam plaats had. aanstoken van de S. D. A. P. en do vakorganisaties hebben toen een aantal gemeentewerklieden, z. g. als t een demonstratie tegen de Antire- iewet het werk neergelegd, ïeel overeenkomstig de reglementaire ngen werden 4200 stakers voor •straf edragen. scheidsgerecht heeft beslist dat deze :hen inderdaad strafbaar zijn en nu na maandenlang aarzelen komen W. mot een voorstel om tot be6traf- Dver te gaan. stakers worden niet ter dood veroor- als in Rusland of met zware straffen igd als in landen waar do Socialisten lerderheid hebben, maar B. on W. stel- invoudig voor een schorsing van 3 tot ;en met gemis van loon. j dit standpunt kunnen de beide Soc. icratische wethouders, do heeren Wi- en De Miranda zich niet vereenigen, om het volgende voorstel werd inge- „De Raad, konnis genomen hebbende Tan de mededeeling van de meerder- leid van het collego van B. en W. in- ake strafoplegging aan de werklie- in gemeentedienst, dio door het icheidsgerecht schuldig zijn verklaard an „verzuim van dienst zonder ver- of" op 8 Juni 1920; van meening, dat het niet wensche- ijk is, dat tot strafoplegging worde vergegaan; noodigt B. en W. uit van het voor- temen tot strafoplegging af te zien." de toelichting bij dit voorstel wordt opgemerkt dat zij bij de verwerping |n zich genoopt zullen zien hun ontslag ethouders in te dienen, t V o 1 k juicht dit „moedig" optre- ran do roode wethouders geestdriftig komt daarbij tot de volgende ont- ing: .j vï al o beide sociaal-democratische wethou- z.ijn in het college van B. en W. ge in, om daar mede te helpen uitvoeren ■eeks van eischcn, die de verwezenlij- van ons gemeente-program een eind brengt. Zij hebben daarbij niet altijd itandpunt kunnen innemen, alles of Soms dwongen de omstandigheden zich tevreden te 6tellen met minder zij wenschten, maar zij wisten dan s zeker da't het liep in do goede rich- Wat vandaag niet ging, zou morgen lijk blijken. d i t punt was echter geen kompro- nogelijk. De Anti-revolutie-wet is een iwuste poging, om den strijd der ar- weging voor een betere wereld te en. Het verzet der arbeidersklasse te- deze poging was niet alleen gerecht- ligd, maar zelfs geboden. Zij zou zich en laf gedragen hebben, indien zij zon- reerstand zich den muilkorf zou heb- laten omdoen. Dat do arbeiders in icidsdienst mede in den strijd gingen, niet meer dan natuurlijk. En aan deze ïligo bestraffing van hunne strijdmak- kunnen onze beide partijgenooten niet werken. er is men op een kruispunt gekomen, scheiden zich de wegen der burgerlijke iciaal-democratische wethouders, ij wezen er op, dat dit het begin kan eener nieuwe phase in de gemeente-po- De sociaal-democratie heeft zeven geleden niet geschroomd mede de ver- 'oordèlijkheid voor het besturen dezer te arbeidsstad op zich te nemen, om- sij dit achtte in het belang barer klas- £ij wist wel, dat zij daarbij grooto ajkheden en feilen tegenstand zou on- nden. Maar zij stelde het algemeen ar beidersbelang boven het kiezen van een makkelijke positie. Zij en haar vertegen woordigers in den Raad en in het college van B. en W. hebben in dit opzicht ten volle" hun plicht gedaan in de uiterst moei lijke jaren die achter ons liggen. Geen eer lijk man zal dat durven ontkennen. Thans schijnt het oogcnblik te zijn aan gebroken, dat de stukken nieuw op het bord moeten worden gezet. Indien do meerheid van den Raad de meerderheid van het college van B. en W. volgt, dan zal het onzen beiden wethouders onmogelijk zijn langer hun werk to blijven doen en het direct gevolg zal zijn, dat de S. D. A. P. in Amsterdam haar ouao op positie-stelling betrekt. Ons is het' wel. Zonder aarzeling of leed wezen zullen wij den handschoen oprapen dien men ons zal toewerpen. Wij zijn be reid en wij zijn gereed! De Amsterdamsche gemeentearbeiders, die het vorig jaar zoo dwaas waren het ad vies van hunne roode leiders te volgen, zullen dit gebazel waarschijnlijk niet zon der een ongeloovig schouderophalen lezen. Zij hebben wel zooveel vrijen tijd, dat ze ook nog wel iets anders zullen lezen dan H e t V o 1 k en dan is het hun bekend dat do voorstelling als zou do Anti-revolutiewet een welbewuste poging zijn om den strijd der arbeiders voor een hetere wereld te knotten, klinkklare onzin is. En ze zullen zich ook nog wel herinneren de houding van de Soc. Democratische Ka merleden, die dit ontwerp van zoo weinig beteekenis achtten, dat ze liever gingen wandelen, dan in de Kamer aanwezig te zijrc Iiftusschen heeft deze geschiedenis ook nog een andere zijde. In verschillende gemeenten zijn Soc. Dem. Wethouders gekozen met behulp van de rechterzijde. Opzichzelf is daar niets tegen. Hoe meer de Socialisten de verantwoordelijkheid voor hun optreden dragen hoe beter. Maar toch zou het aanbeveling verdie nen bij eventueele benoemingen na te gaan of de wethouders die gekozen worden, wel inderdaad voornemens zijn do wette houden. Chr. School aan de Middelste Gracht. Naar wij vernemen is het den 8sten Augustus dezes jaars 50 jaar geleden, dat de Chr. School aan do Midddolste Gracht alhier, geopend werd. In 1910, werd de oorspronkelijke school over gebracht. naar het nieuwe gebouw aan do Pastour- straat en het oude gebouw, geheel verbouwd, be-* stomd voor 3o school der Yereeniging voor Chr. Scholen voor On- en Minvermogenden. Het eerste Hoofd dér school was dhr. L. v. Dijl, welke in 1886 overleed en werd opgevolgd door dhr. A. J. de Lange, die met de school over ging naar de Pasteurstraat. Gelijktijdig dezo overplaatsing trad dhr. P. C. Zandee op als Hoofd aan de Midd. Gracllt. Volgens de Unie-almanak telt deze school thans woér 27Ö, en dio in de Pastourstraat 540 leerlin gen. Verschenen is het jaarverslag van de Ver- eeniging van Vrijzinnig Hervormden alhier. De financiën geven groote zorg, daar zij belang rijk bij de uitgaven ten achter blijven. Het aantal leden bedraagt thans 533, dat der begunstigers 44. Het volgens besluit der laat ste lodenvergadering gehouden referendum in zako het-al of niet verbonden zijn of blijven aan het Ned. Hervormd Kerkgenootschap had tot uitslag dat 209 leden verklaarden lid van do kerk te willen blijven, 73 zijn reeds uitgetreden en 108 verklaarden dit nog te zullen doen. Besloten werd den vervolgbundel op de liede ren van den Protestantenbond bij de godsdienst oefeningen in te voeren. De heer H. J. Kouwenhoven alhier skuigdo niet voor het propagandistisch examen aan de Theologische school te Kampen zooals gisteren werd gemeld, maar voor het p r opaede u- t i s c h examen. Bij de Leidsclic Spaarbank is in de maand Januari ingelegd f 189.057.13 en terugoetaald f 199.143.73 terwijl 106 nieuwo inleggers zijn in geschreven en 83 boekjes geheel werden uitbe taald. Ifet legoed der 15482 inleggers bedroeg oindo Januari f 3.958.887.82, hieronder begrepen de bijgeschreven rente over list iaar 1920. Een onzer lezers ontving van oen Duitsche firma een circulaire die in het Nederlandsch ver taald was. Dat was althans do bedoeling. De vertaler was echter naar het schijnt in de geheimen van onze taal nog slechts oppervlak kig ingewijd en zoo ontstond het volgende pro duct: Zeer geachte heer College! Met de tegenwoordigkeit maak ik U opmerk zaam met dat nieuwe werk: Moderne Wand- en Deckendokoralion 1920. Die uitvoering is in iedere wijze zeer correkt en harmonis in do tcsammenstellung en heeft dit Boek met zyne grooten uitwaai in 63 Tafalen a 40/31 cm groot een werklykes praktischer en bruikbares werk. Maar bezonders verwya ik op dio rykhoudige uitwaai aan Wanddekorationen voor behandling van Bloemen in diesen werk. Der buitengowoonlyke ryk houding in voorname gesmaakvol Verf-bestimmig, gehouden en zeer correkt geteekent. Do inhoud zal U zoker zeer goed gov tulen. Do holfle van dit boek is mit Dokorationen van kamers, veetibulen, treppenhuisen in der beste nieuwst© opmaakking, dat andere deel is met een monster afbeelding, alle dekorationen zyn in Schabionen immer voorradig. De prys voor dezes boek is Mark 36.—hier toe komt nog Mark 8.voor porto en verpac- king. Het verstuur» van deze boeken gaat- als ingeschreeven onder druckzaak, tegen remhoers of de bedrag moet voor uit op geatuurt worden. Ik log een bestélkaart met by en zou het my en vergnoegen zyn dóen deze te gebruiken, U kunt verzekert zyn dat dio bedienning uit era voorzichtig geschied. Het zou my veel plezier doen snel eene bestel ling van U te ontvangen en U ook in der toe komst tot myno klanten tellen to duffen. -Men meldt ons: Tot ons genoogen kunnen wij melden, dat do belangstelling voor de Guido Gezello,avond to Leiden, vrij algemeen is, en dat do Cbr. letter kundige kring ook hier in Leiden en wol bij ons volk „in" wiL Het schijnt, dat vooral na den dood van Dr. Kuyper, die ons Nederlandsch tot zulk een machtig orgaan bezigde, ons zijn ge dachten en gevoelens in zuiverheid van beeld en schoonheid van taal te uiten het schijnt, dat men nu eorst beseffen gaat, wat do taal voor het Volk «is Dat de taal de hartader van hot volksleven is. Dat niets het gemeente-, het par tij-, het volksleven meer dooft cn verlamt dan armoede van taal, leelijkheid van uitdrukking, banaliteit in beeldvorming. Een volk dat de schoonheid en de levenskracht van eigen moeder taal verwaarloost, wordt met geestelijke inzin king en dufheid bedreigd. De levensat-mosfeer wordt zwaar ons in te ade men. Men kent geen „leute en jolijk" meer, geen Hollandsche nuchterheid. Men raakt in het moe ras van zware zinloozo phrasen, van ijdele ge meen plaatsen en zwaarwichtig „geboom". Leeg, doodcrig, ziekelijk gezeur, waartegen al wat jong en herlevend is, opkomt. Niets boeit meer; do gevreesde kauseltormen cn kanselstijl zijn nog do eenigo [bekenden" der goegemeente. Ons volk hoeft zijn slaapmuts op. Men is tevreden met het bepraten van „do gaven en talenten" van zijn dominee, nuyi doet een dutje over z'n krant t en buiten spartelt en giert de wind: het ontwaken FEUILLETON. angs den afgrond. [aar ik bedoel, wat zoudt gij dan we- Welke ondervinding zoudt gij dan en?" mijn jongen," antwoordde Toby, ademhalende, „dat is een lastige vraag, teer lastige vraag. De kennis, die ik op- an heb, krijgt men niet voor niets, en kan 6lechts door eigen ervaring weten die waard is." Kaar wat denkt gij er van?" vraagde Vat ik denk, dat kan ik niet in twee "den zeggen. Doch ga mee naar mijn bthuisje, en als Cobblediek weg is dan ien wij er eens rustig over praten." aul nam dit voorstel gretig aan. Hij dat de oude man hem veel van het- hij weten wilde zou kunnen meodeelen. Tootste moeilijkheid zou zijn waarheid verdichting to onderkennen. Maar door idoen van rechtstroeksche vragen hoopte Idit bezwaar te zullen overwinnen, fren zij het wachthuis te Ponstruggle jden bereikt werd Ben Cobblediek on- jdellijk afgelost, waarop Toby zijne Ms innam. Het gebouwtje bestond uit een enkele, ronde kamer. De stookplaats be stond uit een enkele rondo kamer. De stook plaats bevond zich recht tegenover den in gang, en in don muur waren smalle kijkga ten aangebracht, waardoor men het uit zicht had naar alle windstreken. Een lom pe houten tafel en een paar stoelen maakten al het huisraad uit. „Het is hier altijd kil, zelfs midden in den zomer," zeide Paul. „Zouden wij niet liever buiten in de zon gaan zitten?" „Zooals gij wilt," antwoordde Toby, „maar ik zal zoo vrij zijn een stoel mee to nemen." „Mij wel," zeide Paul, zich languit op het, gras werpende, de oogen op de glinste rende zee gericht, „ieder zoekt zijn gemak op zijn eigen manier." „Juist," hernam Toby, „en dat doet mij denken aan den tijd, toen wij op de kust van Labrador schipbreuk leden." En Toby liet het wonderbaarlijke verhaal van een zijner menigvuldige schipbreuken volgen; maar Paul hoorde er geen woord van. De avond begon te vallen, en de zee werd in nevelen gehuld. Do witte zeemeeu wen vlogen krassend boven hunne hoofden heen en weer, en do golven in de diepte zongen haar eentonig lied. Toby rookte en praatte, en praatte en rookte, terwijl Paul in gepeins verzonken op het gra6 aan zijno voeten lag uitgestrekt. Nu en dan ving hij een woord op, maar de stem van den ouden man scheen als uit de verte tot hen te ko men, en zich op eigenaardige wijze te ver eenzelvigen met heb geruisch van de zee. Toen Toby eindelijk zweeg sprong Paul op. „Ik heb nog vrij wat moer te vertellen," zeide Toby, „maar voor van daag is het .Later kom ik nog eens terug", ant woordde Paul. „Ik wa6 een beetje in de diepte, toen ik u tegen kwam, maar gij hebt mij goed gedaan, Mr. Tobias. Waarlijk ik ben u zeer dankbaar," en hij stak hem zijne hand toe. „Goeden nacht," zeide Mr. Tobias, de hem toegestoken hand krachtig schudden de. „Kom maar gauw terug, gij zijt mij al tijd hartelijk welkom." Langzaam wandelde Paul terug naar het dorp in de schemering van den stillen zo meravond. Zijne boorheid van dien middag was geheel verdwenen. Toen hij voorbij Ro'sevallion Manor kwam bleef hij een oogenblik staan. Door eeno opening in de heg zag hij, dat Abigail zich alleen in den tuin bevond. Even kwam de verzoeking bij hem op om naar haar toe te gaan, en eene uitlegging van haar gedrag te vragen, maar hij onderdrukte dio opwellrg, doch bleef nog even naar haar staan. Zij zag er zoo be koorlijk en zoo lief uit-, dat het hem bijna moeite kostte de oogen van haar af te wen de leven, do jonge levenslust in taal en gevoel, in denken en kracht, dio naar binnen wil en alles vervullen met een weelde van jeugd en lo ven. Ge noemt het „overdreven?" Maar ge zijt immers zelf begonnen aan de politieke herleving der Partij? Zelf waart ge im mers bevreesd voor inzinking? Voor versuffing en verkoeling? Welnu onze jongeren de „spes patriae" begrepen hun altijd. Begrepen, dat bij frischhoid van leven ook behoort frischhoid van taal, van levensuiting. Immers „die tale is gansch een volck". Op de Guido Gezello-avond zal gesproken wor den over het leven van een eenvoudigman, die gewerkt heeft en gespeurd in de gouden tresoren van ons vroeger Nederlandsch het Vlaamsch. En dio in veel smart de geheele schoonheid van zijn moedertaal uitgoot in de edelste, vrome ver zen. Wo zullen hooren en genieten van zijn werk, zijn vroomheid, zijn leven. En wij ouderen en jongeren we zullen dankbaar erkennen: „wat God ons gaf js altijd mooi." We zullen laten zien, dat die duffe inziuking, dio ons reeds lang den adem beklemde, van ons weg is. Dat we weer ademen willen iu hot leu- tezonnelicht van een hernieuwd leven. En dat: op alle terrein des le'vens. Dan pralen we er aiot over: „of we er wel voor voelen". Neen het geldt ons lovenbelang! De schoonheid, de blijheid, do frischhoid van o i g ete persoonlijk loven. En daarom le ven we met onze taal meo. En Hij, dio menschen een tong gaf om te spreken en Hem te loven. Hij die het oor plantte, om het om ons ritselend le ven op te merken, Hij zelfs verjonge ons hart en leven met den dauw des jeugd uit do baarmoeder des dageraads. Hofberichten. De Koningin-Moeder heeft f 50 geschon ken voor het fonds ter tot. stand koming van de Gedenktafelen aan den Briclschen toren op 1 April 1922. Haro Majesteit de Koningin en de Ko ningin-Moeder -waren Zondag voormiddag mot H. K. H. de Prinses tegenwoordig in de godsdienstoefening in de Groote' Kerk waar als voorganger optrad ds. te Winkel. De Prins wordt einde van deze week uit Duitschland, waarheen hij met. het oog op den verjaardag van zijn moeder vertrok ken was, iu de residentie terugverwacht. Prof. Dr. II. Bavinck. Naar wij vernemen is de toestand van Prof. Dr. H. Bavinck in de laatste dagen sterk achteruitgegaan. Hoop op herstel wordt niet meer gekoesterd. Dc „Patria". In zake het gerucht omtrent het zinken van de „Patria" is de justitie de daders op het spoor. Daar de „N. Crt." meldt, worden twee Rotterdamsche commissio nairs in offecten er van verdacht. Uitvoer melk en room. De.Minister van Landbouw heeft tot na dere aankondiging dispensatie verleend van liet. verbod tot uitvoer van gesteriliseerde melk en room verpakt in flesschen of blik, vallende onder het uitvoerverbod van melk en alle producten van melk. De eieren goedkoop. Te Ouddorp (Z.-H.) kosten dc eieren 5 -cent per stuk. Turf. Do minister van landbouw, nijverheid en handel heeft de beschikkingen, waarbij maximumprijzen (groot- en kleinhandel-), voor turf werden vastgesteld en gewijzigd, met ingang van 31 Januari ingetrokken. Dakpannen. Dc minister van landbouw, nijverheid en handel heeft zijn beschikkingen, waarbij maximumprijzen voor dakpannen m den vrijen handel en voor zoogenaamde allru- islische doeleinden, en voor alle overige dakpannen, werden vastgesteld, mot in gang van 31 Januari ingetrokken. Vakopleiding van wcrkloozeu. Ter bestrijding der werkloosheid hebben B. en W. van Deventer de wcrkloozc- ar beiders zooveel mogelijk aan hel werk ge steld bij de uilvoering van openbare wer ken. Met de vakorganisatie is een regeling getroffen tot oprichting van de noodvak- school voor opleiding tot metselaar, sluca- door, loodgieter en schilder. Rijksbijdrage armlastige krankzinnigen. De minister van binnenlandse he zaken heeft aan Ged. Stalen der provinciën ver zocht den gemeentebesturen mede te doe len, dat den minister is gevraagd 'of len aanzien van pensioen, toegekend krachtens gemeentelijke verordening, pensioen Ine ge kend krachtens de Pensioenwet voor do gemeente-ambtenaren 1913 of de Wedu- wenwet voor de gemeente-ambtenaren 1913 en ongevallenrente, wanneer het geldt een patient, die voor rekening eener gemeente verpleegd wordt en op een dezer uiikee-» ringen recht heeft wegens zijne dienstver vulling bij deze gemeente, art. 5. ie lid van het Koninklijk Besluit van 16 Juni 1916. No. 23 van kracht is. zoodat dus bij storting van deze gelden in de gemeentekas een deel daarvan aan het rijk moet worden verantwoord. De minister heeft die vraag bevestigend beantwoord. Bedoelde uilUeeringen zijn ez>n persoon lijk verworven recht, als resultaat van ver richten arbeid. Eenmaal verkregen vraagt men niet naar de herkomst en moet liet verhaalsrecht normaal werken. Geheel an ders staat hel met de vrijwillige ouder domsrente. Het Hijk wenscht niet in de daarvoor verschuldigde premies te betalen en beeft daarom geenerlei redelijke aan spraak op een doet der rente. Deze rente komt daardoor geheel builen het kader van genoemd Koninklijk Besluit te staan, tüeen dubbele aanslag. Ge<l. Staten van Zuid-Holland hebben bo- zwaar tegen de op 12 October 1. 1. door den Raad van Gouda vastgestelde verorde ning op de heffing en invordering eener plaatselijke directe belasting naar het in komen. In art. 2 der heffingsverordening wordt bepaald dat, „wanneer in den loop van het jaar blijkt, dat het. reeds vastge steld bedrag niet voldoende is, dan wordt het. ontbrekende bij nader kohier omgesla- gen." Ged. Staten motiveeren hun bezwaar ala volgt: „Het moge in de jaren welke achter ona liggen geen enkele maal noodig zijn ge weest, dat een gemeente naar het middel van een tweeden aanslag in eenselfde be- grootingsjaar moest grijpen ten einde het. ontstaan van een aanzienlijk tekort te voorkomen, er schijnt thans zeker geen vol doende reden te bestaan, om een dergelij- ket tweeden (eventueel zelfs derden of vier den) omslag als een regelmatige instelling in de verordening op te enmen. Bij de vast stelling der begrooting heeft, de Raad zich af to vragen, welk bedrag aan inkomsten belasting voor het komende jaar noodig is. Later optredende omstandigheden kunnen nu wel op de bcgrooting oen zekeren in vloed uitoefenen, doch het is niet te ver wachten, dat daardoor het. evenwicht in die mate zal worden verstoord, dat een tweede omslag noodig zou zijn." „Zonder dat dus de gemeente in verlegen heid wordt gebracht, kan worden vastge houden aan don voor de belastingschuldigen zoo belangrijken regel, dat slechte éénmaal per jaar een aanslagbiljet voor dc plaatse lijke inkomstenbelasting wordt uitgereikt." den. Maar eindelijk keerde hij zich om met een vastberaden uitdrukking op het gelaat. De hoep, die bijna onmerkbaar in zijn hart wortel had-geschoten, moest voor goed op gegeven worden. Abigail was niet de eenige verwachting, waarin hij zich bedrogen zou zien, zooals hij nog dienzelfden avond zou ondervinden. HOOFDSTUK IX. Toen Paul te huis kwam vond hij zijn pleegmoeder alleen. Van deze gelegenheid wilde hij gebruik maken om haar zijne wenschen en plannen voor de toekomst, mee te deelen. „Moeder," zeide hij, toen hij goed en wel gezeten was, „mijn leertijd zal binnen drie maanden afgeloopen zijn." „Dat is waar ook," antwoordde zij na denkend, „waar blijft de tijd. Met Septem ber zal het al vijftien janr geleden zijn, dat uw vader wegging." „Ik. wilde dat hij weer terug was," zeide Paul. „Ik kan soms zoo vreesolijk verlan gen om hem nog eens te zien." „En ik dan, dieeensklaps zweeg zij, zonder den zin te voltooien. Het was do eerste maal, dat nij haar zoo iets had hooren neggen. Maar de woorden, waren haar onwillekeurig ontsnapt, en zij kon dio niet meer terug nemen. „Zoudt gij niet. denkon, dat hij terug zou komen als hij wist, dat wij zoo naar hem verlangden?" vraagde Paul. „Daar kan ik u niet op antwoorden," zeido zij met een gesmoord en zucht. ..Wan neer uw vader denkt dat het goed is, dan 3*1 hij wel thuis komen." Maar zegt hij er nooit iels van in zijna brieven?" vraagde Paul weder. „Nu niet meer. Vroeger wel, toon gij en David nog klein waart. Maar hij is aan het alleen-zijn gewoon geraakt en 6chijnb tevreden te zijn." „Toch moet hij zich dikwijls eenzaam ge voelen," merkte Paul op. „Om u de waar heid te zoggen, moeder, ik heb in den laat- sten tijd veel aan hem gedacht, on ik zou gaarne naar hem toegaan, ik geloof zeker, dat het hem pleizier zal doeu." „Naar hem toegaan!" riep Mary Vivian in de grootste verbazing. „Naar bom los gaan. Gij weet niet. wat gij zegt. Pan:." „Dat wret, ik heel goed, moeder. Ik beb er lang en ernstig over nagedacht, en ik go- loof, dat een werkman daar ginds meer kans heeft, om vooruit te komen dan hier." ,JIoor eens Paul," zeide zij, na eonigen tijd gezwegen te hebben, „ik geef n nooit mijno toestemming om te gaan." (W ordt vervolgd.1 J

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1921 | | pagina 1