Tweede Blad.
'oensdag 19 Januari 1920
Ingezonden.
Het Millioenplan.
)oor bet Leidsche Comité voor „Het
llioen" is of wordt de volgende circulaire
■spreid
)r. Kuypor is niet meer!
lijn krachtvol geloof is verwisseld in het
tst aanschouwen!
fog klinken na de doffe tonen der rouwe,
ar ze worden, als verstomd door blijde
:en van dank en van vernieuwde geest-
ift.
Slaande bij het graf, hebben onze mannen
zworen om op het fundament,
>r Dr. Kuypor gelegd, voort tie bouwen,
od nam!God gaf!
leeds staan voor ons do heldenfiguren
Colijn en van Idenburg!
)nz.e Colijn, onze Idenburg! Zóo mo
ws zc noemen. Hoog van positie, heb-
ii zij zich gegeven aan ons volk, om het
ier den zegen des Heeren te bewaren bij
'ons dierbare beginselen, en die begïnse-
uit te dragen op alle terroin van het
en.
)ie taak is «waar, prinoiuiëel en prac
ht
Ir zijn gevaren van verre, er zijn gevaren
•x zeer nabij.
lid de nd moet gearbeid, werkend ge
len!
tfaar, Gode zij dank, in plaats van tnztn-
is er geestdrift ontwaakt in de ge
leren. En die geestdrift prikkelde tot oen
m, een kostelijk plan!
Vraagt go welk plan? We zullen 't U
&gen:
Dus antirevolutionaire volk over heel de
tie staat gereed óm in één jaar tijds een
fer Ie brengen van
EEN MILLIOEN GILDEN.
Geweldig, zegt ge! 't Is zoo, maar eischen
me geweldige tijden-geen geweldige mid-
ilen?
Dat bedrag is n o o d i g! Noodig voor
speciale leerstoel in het Antir. St-aats-
cht, voor een bureau met uitgebreide
bliotheek en inlichtingendienst voor onze
■opagindisten, voor ;een centraal punt
in actie voor het geheele land.
„Ons volk gaat verloren,
als het de kennis mist."eS!:
De Roode Garde is in veel ons reeds
>oruit.
Aan U, Mannen en Vrouwen, zonen en
ochtors de taak, de keninis dor eeuwige
gins el en van bet Woord Gods te helpen
rodiken onder alle rangen en standen!
Daarom niet tcruggedeisd, maar een
jarig geofferd, naar vermogen
eofferd, met blijmoedigheid!
We bidden van God, dat Hij u geve met
eze zaak ernst te maken.
De schoolstrijd is beëindigd met zoo kos-
el-be triumf!
Toont ook daarvoor uw dankbaarheid!
Een offer voor éénmaal!
De heer Colijn gaf reeds een schoon
loorbeeld: De aankoop van het bekende
foonhuis van Dr. Kuyper m de Kanaal
traat, om het 'en geschenke te geven aan
nze partij.
Onder de bezielende leiding van de H.H.
krijn en Idenburg heeft zich hier ter ste
le een Comité gevormd, dat zich voorstelt
tinnen enkele dagen persoonlijk U te be-
ooke/.
Vinde liet hij de meer gegoeden
liet alleen, maar ook bij onze „kleine
u y d e m" open armen, open harten,
tpen beurzen. Laat ei* hartelijke medewer-
;ing zijn van allen, zonder onderscheid
fan rang of leeftijd!
De betaling wordt U zoo gemakkelijk mo-
folijk gemaakt. Liefst per maand, maar 't
tan ook per week, per kwartaal of per
i al fjaar.
„De Nieuwe Leidsclifi Cou-
a n t", ons plaatselijk orgaan, zal U van
ve-ek tot week meedeelen, hoe de zaak er
üj staat.
Ten slotte: Zij er onder. U allen een hei
ige wedijver, om dit kostelijk plan te doen
Wagen, wijl het geldt:
De eere van Uw Koning, Zijn Dienst,
Zijn Naam, Zijn Woord!
Uit de Pers.
BELANGRIJKE PROPAGANDAMIDDEL.
Wij lezen in de Zuid-Hollander, het Clir.
$ist. orgaan voor deze omgeving:
aJSr zijn nog altijd partijgenooten en kies-
Aereenigingen die de Christelijke pers nog
steeds niet op haar rechte waarde weten
te schatten. Zij verstaan niet welk een
krau>f,jg propagandamiddel in onze bladen
Óns is fe> schonken.
Ja, zij w» nog wel één enkeIcn
•keer of en een spreker laten op-
IZtn^VoUelsr^ *-
gSablaadjo- aan gef P™P-
reiken Huisbezoek staat oW®*1 Ult le
programma. Maar de Christolij^op hun
sclw pars heeft in hun propagaitatou-
nog een onbeschreven bladinde.
En toch, hoe jammer is dit en hoe vcr-
^NatuuHijh. Wij doen van de waarde van
hel hierboven vermelde, niets af. Doki din
gen lijn uitnemend. En van gansclier harte
Toren wij or toe aar, en hebben er toe
aangespoord: laat in uw gemeente eenspre
her optreden om oen pleidooi te voeren
9oor ons Christelijk Hislor.sch beginsri,
«u-spreidt propagandablaadjos, pitusc,
korte, pakkende, bij-tientallen en honderd
tallen; doet huisbezoek en verzuimt niet
liet steeds te herhalen.'
Maar de pers is/toch óok een niet te ver
smaden middel in onzen strijd voor onze
beginselen. Zij komt biet een enkele maal.
Zij komt week aan week of dag aan dag.
Zij boepreekt uitvoeriger dan een spreker
op één avond in een enkel uur of een pro
paganda!) laad je in' een enkele bladzijde
kan doen, tal van zaken die ons politieke
leven betroffen en zet die in hot licht van
onze beginselen. Zij klopt steeds weer aan
en laat niet af. Zij is een onvermoeibare,
steeds woerk ©amende propagandist. Wie
haar eenmaal ergens binnen beeft gebracht
weet, dat daar geregeld een pleidooi wordt
govoerd voor onze Christelijk Historische
beginselen. k
Daarom zal ieder partijgenoot en vooral
iedere kiesvereeniging, die dit goed ver
staat en die werkelijk er naar streeft om cle
macht van het beginsel te vergrooten, de
Christelijk Historische pers steunen, er
voor werken en alle kracht inspannen, op
dat zij in steeds meerdere gezinnen ingang
vinde**.
Wat hier van de Christelijk Historische
pers gezegd wordt, geldt in dezelfde mate
van onze Anti-revolutioniire bladen.
Geen beter propagandamiddel dan de
dagbladpers.
Jammer dal dit nog niet algemeen wordt
begrepen en dal ook onze Kiesvereenigin
gen hiervan nog niet voldoende zijn door
drongen.
DE ECONOMISCHE CRISIS.
Aan- een beschouwing van „Patrimo
nium" over dit onderwerp, is het volgende
ontleend:
De crisis laat zich al meer gevoelen. De
workloosheid wordt omvangrijker. Ook
hoort men ree-ds van loondaling.
Nu ware tegen loondaling niet zooveel
bezwaar, indien ook de prijzen in gelijke
male naar beneden gingen of waarneer men
althans de zekerheid liad, dat-die prijsda
ling onmiddellijk op de loonsvermindering
zou volgen. De' levensstandaard zou dan
minstens gelijk kunnen blijven.
Maar hoe gaarne wij dat ook zouden zien,
wij vreezen d*at het voor de arbeiders in
sommige bedrijven niet wel mogelijk zal,
blijken. Men moet er rekening mede hou
den, dat fn de Centrale landen de arbei
dersstand is gezonk-en zolfs beneden het
levenspeil van de werklieden van vóór der
tig, veertig jar.en ten onzent. Ook in vele
andere landen is het levenspeil van de
groote massa lager dan in ons vaderland.
Eenerzijds wordt daardoor de koopkracht
gering' en wordt de afzet tegen redelijken
prijs van een aantal producten beperkt. En
anderzijds stelt die lage levensstandaard,
waarmede men zich moet contenteeren, in
staat om allerlei producten tegen lagen
prijs in het buitenland van de hand te doen
Ook de depreciatie van het Duitsche en
Oostenrijksche geld maakt in een aantal
gevallen de concurrentie tegenover onze
industrie gemakkelijker. Aan maatregelen,
om den invoer van allerlei artikelen te we
ren, zit oen. bcdenkelijken kant. Yan eigen
lijke /dumping", zooals deze voorkomt in
/normale tijden, is thans geen sprake. De
betrekkelijk goedkoope aanbiedingen vin
den in de huidige omstandigheden niet hun
oorzaak in de wering van een kartel, dat,
dank zij mede de bescherming, op de eigen
markt zeer hooge prijzen kan noteeren en
in den vreemde tegen lage prijzen de over
productie van de hand kan doen. In dien
zin is er thans gxaen dumping, ook al kun
nen de praetische gevolgen soms gelijk zijn.
Wij zijn niet absoluut tegen eiken bescher
menden maatregel. Wij maken van den
„vrijhandel'* gaen dogma. Wel erkennen
wij, dat in de huidige omstandigheden
voorzichtigheid past. De prijsdaling heeft
stellig haar goede zijde. Daarbij komt, dat
maatregelen, om den invoer van vele ar
tikelen te weren, voor oen klein land, dat
op export is aangewezen, niet zonder be
denking zijn. Er kan dooi' belanghebbenden
ook misbruik van de „bescherming" wor
den gemaakt, om een hoogeer winstpeil te
handhaven dan noodzakelijk is. Ook is liet
voor ons oen punt van ernstige overweging,
dat allerlei maatregelen, die men ten on
zent en elders wel aanbeveelt, feitelijk de
herleving van Duitschlaud zullen bemoei
lijken. Nu kan men wel zeggen: het hemd
is nader dan de rok, en wij zulten dat ook
niet legefispreken. Toch is er plaats voor
medegevoel. En bovendien: de herleving
van Duitschlaud, ook al heeft zij in den be
ginne, voor anderen nadeelige gevolgen, is
toch in het belang van geheel Europa, is
toch voorwaarde voor de restauratie van
ons werelddeel. Voorwaarde ook voor de
welvaart van ons eigen land.
Zoo zitten wij thans midden in den Crisis
tijd. En wij verwachten van kunstmatige
pogingen, om aan de gevolgen te ontkomen,
heel wéinig. De consequenties, ook van
loonsverlagingen, zullen aanvaard moeten
worden, al leidt dit zelfs tot een verlaging
van het levenspeil.
Maar zij er dan wezenlijk overleg tus-
achen werkgevers- en arbeidersorganisa
ties. En zij er bereidwilligheid bij de on
dernemers, om opening van zaken te
geven, zoo noodig aan oen bij de arbeiders
organisaties vertrouwen wekkende kleine
Commissie, die, wat de details betreft, tot
geheimhouding zich verplicht. Wellicht
kan door samenwerking van arbeidersor
ganisaties, werkgeversbonden en Overheid
iets in deze richting worden bereikt.*Het
moet vaststaan, dat de loonsverlagingen
noodzakelijk zijn, gezien de positie van het
bedrijf.
DE DOORTOCHT DER DÜ1TSCHERS.
Spec-^t jongste nummer van den „Mil.
Gen. Su. oubliceert (de majoor van den
wekkende de R(idder) belang-
marscli der ^wheden over den door-
November 1918, door Limburg - in
aan det slot con y^r de schrijver
geheele 4e leger door Lft.
Ln\ vnhWe wwit d0a'
De taak der aaair de grens gedirigeerde
Nederlandsche troepen omvattrr:
lo. De volledige ontwapening der Duit
sche afdeelingion, die van de vergunning
der Nederlandse he regeer mg, om over
Roosteiien-Sustenen te marcheeren, zou
den gébruik maken;
2o. de interneerihg van hot meegevoerde
krijgsmaterieet;
3o. het handhaven eeuw nauwgezette
orde langs den marsohweg;
4o. een onmiddellijk ingrijpen, wanneer
aan het bevel tot ontwapening geen willag
oor zou worden verleend;
5o. een eventueel ordenen van ongere
gelde troepen en deze onder Nedertaitclsch
militair getuide doorzenden.
Na een opsomming van de maajregelea,
genomen om zoo noodig aan den eisch var
ontwapening kracht bij te zettenf (infan
terie met mitrailleurs, een geveebtswaar-
dig detachement genie voor de eventueel
reeds voorbereide vernieling van de Maas
brug, bewakingscompagnie- en langs den
marschweg, ofl'iciers-wielrijderspatrouittes,
een verlichtingsdienst enz.) vervolgt de
schrijver:
„Op den 13den November, omstreeks 12
uur middag meldden zich de eerste Duit
sche troepen aan. Zij hadden de bezet ling
gevormd van Maeeeyk en omgeving. Blijk
baar waren de aanvoerders nog niet be
kend met de voorwaarden van Nederland-
sche zijde gesteld, waarop doortocht kon
worden verleend, althans zij verzoeten
onder gewapend Nederlandsch militair gek
leide, doch met behoud van wapenen en
ki ijgsmalerieel le mogen doortrekken.
Dat aan bedoeld verzoek g«en gevolg
werd gegeven is duidelijk; onze troepen
waren op hun post met de mitrailleurs ge
richt op de brug en onmiddellijke omge-
viug, teneinde elke krachtdadige poging,
die van de overzijde der rivier eventueel
mocht wonden ondernomen, met geweld te
koeren. Tot geweldmaat regelen behoefde
men echter niet over te gaan; de Duitsche
aanvoerders toch hadden intusschen van
hunne chefs instructies- ontvangen, inhou
dende een volledig opvolgen van de voor
waarden, die hun doo-r de Nederlandschc
militairen warén gesteld. In den namiddag
zag men van af den Nederlandschcn Maas
oever, dat verschillende Duitsche, soklalen
hun geweren bij Maeseyk in de rivier
wierpen.
„Door den Nodorlandschen commandant
word bepaald, dal de Duitsche troepen, ge
legerd te Maeseyk e.o., den lkien op Ne
derlandsch grondgebied zouden worden
ontwapend en daarna den doormarseh zou
den aanvangen. Dat men gedurende den
nacht van 13 op 14 November aan onze zij
de op zijn hoede bleef, laat zich denken.
„In den voormiddag van den 14den vtng
dc doortocht aan en pass oei" den de brug
hot infanterie-regiment Lüdke en een es
kadron te.voet. Do bataljons hadden e>en
sterkte van plm. 600 man. De brug over
schrijdende, wierp nog menig Duitsch sol
daat zijn wapens in de Maas. Later kwam
zulks slechts sporadisch voor.
„Hoe geschiedde nu de ontwape
ning?
Op den Nodorlandschen oevor gekomen
leverden de Duitsche officieren aan een
Nederlandschcn collega onmiddellijk hunne
wapens (degens, dolken, pistolen en revol
vers) met munitie "in en begeleidden zij
daarna hunne afdeclingen naar het ontwa
peningsterrein. Aldaar geschiedde de ver
dere inlevering van wapens (geweren met
bajonetten, dolken, mitrailleurs enz.) met
bij be h oorende munitiën, -onder strenge
controle van Nederlandsche officieren. Hef.
torrein, waarop de ontwapening geschied
de was afgezet door Nederlandsche schild
wachten; er werd afdeelingsgcwijze ont
wapend, wapenen en munitie werden in
stapols neergelegd, die door Nederlandsche
militairen werden geordend en bewaakt.
De ontwapende af deelingen verlieten daar
na het' terrein en vingen den marsch over
Roosteren-Sustcren aan. De bij de troepen
ingedeelde mitrailleurs, lichte bommen
werpers, enz., kortom al hel oorlogsmate-
ricel met toebchooren (afstandmeters, kij
kers, gereedschappen, helmen, «nz.) werd
veroenigd geparkeerd.
„Treinen, bestaande uit voertuigen, waar
op oorlogsmaterieel (brugmaterieel. ver-
lichtingsmaterieel, telefoonmaterieel, lucht-
afweierkanonnen, enz. enz.) of waarop mu
nitie (handgranaten, projectielen voor bom
menwerpers, enz., enz») was geladen, reden
het terrein op en werden geïnterneerd.
„Bagagevoertuigien bleven op 'den marsch
weg; zij werden door Nederlandsche offi
cieren en onderofficieren nagezien, de
wapenen en de munitie van de geleiders en
alles wat verder aan oorlogsmaterieel op
die voertuigen was geborgen, weid daar
uit genomen en door onze soldaten naar
het ontwapeningsterrein gebracht.
Uit het Sociale Leven.
Do vakbeweging.
Het (soc.-dem.) Ned. Vakverbond ging October
1920 met 30.354 loden terug, bet communietiscb)
Ned. A. S. met 11.567 leden.
Het Roomsch-Kath. Vakverbond steeg in 't
halfjaar April-October van 152.197 op 158.121
dus met 5925 leden. Toch mag daarbij niet ver
geten, dat, indien do Ohr. (R.-K.) Mijnwerkers-
bond zich 1 October j.l. niet met 41!K) leden bij
het R. K. V. had aangesloten, ook deze vakeel}-
train in het derde kwartaal zou zijn teruggnluo-
pen in ledental on wel met riet minder dan 1172.
Het Chr. Nat. Vakverbond klom in het half
jaar April-October van 73.407 op 76.756, dus
mot 3349 leden. Wat het percentage betreft
wint dit vakverbond het nog van het R. K. V.
ondanks de aansluiting bij dezo centrale van de
mijnwerkers.
De tijd van den grooten groei schijnt voorbij,
merkt de „Gids" het orgaan van het Chr. N. V.
op, Modernen cn Syndicalisten loopen achteruit.
Wij reuren daarom natuurlijk allerminst. Den
invloed dezer organisatios achten wij verderfe
lijk voor ons volksleven en tot schade van den
arbeider.
Maar tegenover dien teruggang moet een groo-
ter vooruitgang staan aan onzen kant. Wij moe
ten er met kracht op aandringen, de propaganda-
dezen tijd vooral niet te vergeten.
Wij leven in eea tijd van crisis. Maar juist
dan moet do vakbeweging toonen, een schild voor
zwakken te zijn.
De moahchndnstrie.
De workloosheid in de meubelindustrie in ons
Msd neemt den laateten tijd snel toe. Het or
gaan van den Alg. Ned. Bond van Meubelmakers,
Bêhangers en aanverwante vakgenooten blijkt,
dat het aantal worklooze leden van dezen bond,
op 25 Dec. W20, 601 bedroeg, op 1 Jan. 1921,
i, welk-aantal op 8 Jan. reeds was gestegen
tot 920.
De sigaraiindestrie.
Naar do „Tel." verneemt hebben do patroons
organisaties m de sigareninduetrie gisteren te
Eindhoven besloten, de vier arbeidersorganisaties"
bij deurwaardersexploit in gebreke te stellen, we
gens het foit dat zij onder de huidige bedrijfsom
standigheden niet bij machte waren de hand te
houden aan de bepalingT dat hun leden niet zou
den werken bij ongeorganiseerde patroons.
De bedoeling is langé dien weg te komen tot
tussohentijcfeche verbreking van het kollcctief
contract, om-"daarna verder te werken met een
milder contract, of desnoods zonder contract.
Men deflct er over om, indien dit niet gelukt,
over te gaan tot ontbinding der patroonsorgani
saties, tea oinde langs dien weg van het con
tract ai te komen. Dit staat -o.a. als punt -op de
enda voor de hier 25 Januari te houden alge-
meene vergadering van de R.K. Vereeniging van
Sigarenfabrikanten.
Looasverhooging.
Op oen vergadering van don Nieuwen Deventer
HBcstuurdersbond, den Deventer Bestuurderebond
en den R.K. Bestuurdersbond St. Joseph is mede
gedeeld, dat bij de Deventer Capsulefabriek, de
heer P. H. vanGroningen, een loonsverlaging
vu 10 pet. is aangekondigd en hij de' blikfabriek
der firma Wied. Weegerink oen verlagibg van
pet.
Hard tegen hard»
Do landbouwers te Dronrijp (Fr.) hadden aan
i landarboidersorgauisaties voor 1921—1922
,hooger loonen en ook verkorting van arbeidstijd
toegezegd. De arbeiders achtten de verhooging
van f 1.50 per week echter onvoldoende.
Naar aanleiding daarvan heeft de werkgevers
organisatie opnieuw vergaderd on aan de landar-
fceidersbonden medegedeeld, dat zij hare aanbie
ding weer intrekt en besloten heeft loon en ar
beidsdag te laten zooals ze in 1920 zijn geweest.
Kinderbijslag.
De tuinderspatroons te Wateringen (West-
land) hebben besloten per arbeider en per week
50 ets. te storten in een fonds, en daaruit aan do
gehuwde arbeiders een kinderbijslag too te ken-
Warmoeziere.
De warmoozierspatroonsvereenigingen te Loos-
duinen en omgeving hebben aan de arbeiders
organisaties medegedeeld, dat zij voor het con
tractjaar 19211922 de weekloonen met f 1.50
willen verhoogen. Den arbeidsdag wenschen deze
patroons niet te verkorten.
Looneommissic Typografie.
De looncomraissie in de typografie, welke zal
hebben to beslissen of de loonen al dan niet ver
hoogd moeten worden, komt a.s. Vrijdag onder
leiding van den onpartijdigen voorzitter, den heer
Dr. v. Zanten, te Amsterdam bijeen.
- Wegens slapte in de Gooiech© tapijt
industrie is met medio-Januari een verkor
te arbeidstijd ingevoerd o.a. voor een vier
tal Hilversumsehe fabrieken. Per week zal
vooïitoopig acht uren minder gewerkt, wor
den, terwijl meerdere inkrimping van. den
arbeidstijd te wachten is.
(Boiten verantwoordelijkheid der "edd
Geachte Redactie!
Naar aanleiding van de door ons te hou
den openbare samenkomst in de Stadsge
hoorzaal op Woensdag 9 Februari a.s.,
waarbij voor ons op hopen te treden de
heeren J„ G. Lambooy en J. v. d. Leeuw van
's-Gravenhage, verzoeken wij beleefd op-,
name van een verslag van een vergadering
belegd in Den Haag, waar genoemde heeren
ook optraden.
Wij lezen In de Nieuwe Haagsche Courant
aldus:
't Was stampvol gisteravond in hot gebouw in
de De Ruyterstraat. De heeren J. v. d. Leeuw
en J. G. Lambooy gaven ten voordeele van de
Evangelisatie der Geref. Kerk te Brussel een toe
lichting van hun reis door een deel van het ver
woeste België verlicht met 80 platen.
Nederlandhet geweld onttogen, was de
titel van de interressante speech Aan den hoer
v. d. Leeuw.
En het geweld en de verwoesting heeft hij las
ten zien, zoo, dat een kille huivering van ontzet
ting voor door de ziel.. Daar tooverde de heer
Lambooy welvarende dorpen en stadjes op het
doek, met trotsehe bouwwerken, opgetrokken in
ouden stijl en daarnaast kwamen de ruïnen to
staan, vormlooze klompen steen, puinhoopen, ver
woeste landschappen
Het beeld ontroerde cn greep aan, zoodat me
nigmaal door de zaal een „Baet" van verbazing
gleed. De IJserstreek, vroeger welvarend en bloe
iend thans één groote sombere doodsvallei,
waar do stilte hoorbaar is. De beroemde laken
hallen van Ypercr, indrukwekkende bouwmonu-
men ten, huizen r-i bosschen, alles door de ont-
zottende macht- der vernieling verwoest en ont
luisterd.
Ed ook de oorlog zelf werd in beeld gebracht.
Daar zagen we. de loopgraven-holen reet de woes
te krijgers er in, het geweer richtend op-don rij*
and, slechts twintig a dertig meters van hen ver
wijderd. Daar zagen we de geweldige kerkhoven
op Belgischen bodem, waar de tien- en honderd
duizenden een laatste rustplaats vonden, na wree-
den dood.
En dan de pomhoopeit!
Eert-ijds lachende- landouwen, totaal vertrapt
on voor jaren onbruikbaar gemaaktbo3scheu en
1 vegen door den oorlogsinoloch vernield.
Een idnagzang rijst op uit die-oorden der ver*
schrikking. En het woord van Christus komt m
do gedachte na de uitroep der dicipelen: ziot,
hoedanige gebouw mi! er zal geen steen op don
anderen gelaten worden.
Zoo leidde de hoer v. d. Leeuw ons op boeien
de, onderhoudende wijze door de Belgische oor-
logsslreek. Yan Brussel ging het naar Brugge»
Ostende, door het Ysergebied en van daar naar
Han, Luik, Spa over Visé weer naar den Neder-
landsoheii grond. -
Ia Brosëel zagen we de Nederlandsch Christe
lijke school vanwege de Geref. Kerk. Ook in bet
Evangel®atielokaaJ, waarin drukke bijeenkom'
sten plaats vinden werd ons een blik gogund,
terwijl tevens het portret van den helaas zoo
vroeg ontslapen, beminden gereformeerden predi
kant van Brussel Ds. Chr. Warner en van
don tegonwoordigen pastor, d^n heer Lauwere, op
doek werd gebracht.
Het was een kostelijke avond, dien de heo-
ren v. d. Leeuw en Lambooy ons hebben beaorgik
Het comité en do hoorders mogen hen dankbaar
zijn voor de schitterende wijze, waarop zij ons
door zulk een belangrijk deel van het voormalig
Belgisch oorlogsfront hebben gevoerd.
De avond is ook finantiocl niet tevergoofs
geweest. Wij vernamen, dat de opbrengst f 300.95'
was, behoudens aftrek van onkosten.
Beter aanbeveling kunnen wij zeker niefi
geven, vooral aan hen die nog mochten
twijfelen of het werkelijk wel interessant
is wat men krijgt te zien.
Bovendien krijgen wij hier nog zang en
muziek.
Mogen Ale financieele resultaten nog
grooter zijn dan in Den Haag, want kosten;
noch moeite zijn gespaard om dezen avond
te doen slagen.
Het bestuur van
„Sclioolhulp",
Geachte Redactie.
Voor het laatst zij het mij vergund even op
de geschiedenis van de „Motie" terug te komen.
Uw onderschrift van deze week noopt mij daartoe»
Uwe redeneering komt ongeveer op het- volgen-
neer.
„De vereeniging erkent, dat de redactie van de
motie minder gelukkig was. De beleedigingen
sloegen op de Ned. dus de heeren hebben zicS
vergist en ridderlijk als ze zijn erkennen ze dat."
Mag ik U vragen M. de R., hoe U tot die coo*
clusio komt? Heel handig kwam U bij het stel*
len van Uw vragen niet terug op het eerste punt/
•an de rrofcie„dat di Chr. pe-* niets had gedaan
om den onderwijzers recht te doen.
Kwam U dan voor ons recht op, toen U schreel
(No. 195) „dat een onderwijzer meer dan iemand
anders in de gelegenheid is bijverdiensten to mac
ken"? Het is wel eigenaardig zoo iets te hoorea
vanuit kringen, waar men zoo vaak kon verno
men, dat het onderwijs den hooien mensch op-
eischt. Een beginsel, dat ook in de wot is vast
gelegd, daar een ouderwijzer geen nevenbetrek*
kingen raag waarnemen. Ditzelfde argument is
ook in de Kamer aangevoerd en U weet. dat dit
juist de verontwaardiging van de onderwijzers
beeft gaande gemaakt. Had het Kamerlid het
misschien gehaald uit de N. L. C? Dan gold de
verontwaardiging van heel het onderwijzeracorpa
wel terdege Uw blad.
De onjuiste cijfers.
Inderdaad zijn door u voorbeelden genoemd waar
door een verkeerde opinie bij het lezend publiek
wordt gevestigd. En wanneer U schrijft (No.
199) „Dat tal van onderwijzers meerdere bon»
derden guldens achteruit gaan s een bewijs, dab
de salarissen nog niet zoo slecht zijn" dan zult
U toch zeker niet durven beweren, dat het een»
wergissing is, dat ook do N. L. C. in de motio
werd genoemd.
De vergadering van Zat. voor 8 d., was heli
daarmee vrijwel eens.
Het gaat er om wat de Chr. pers niet dood.
Do N. L. C. verwondert er zich op den dag van
de interpellatie over (No. 202) dat de Bestu
ren zich niet over de kwestie hebben uitgespro
ken, en aan de aktie hadden moeten deelnemen.'
En wat deed de N. L. C. om do besturen op da
hoogte te stellen? Niets. Voorzeker, Uw verwon
dering U spreekt zelfs van verbazing wekt
verwondering.
U vriendelijk dankend voor do opnamo.
Hoogachtend, Uw dw.
A. MULLER.
Ook onzerzijds nog oen laatste woord.
Na de duidelijke uitspraak van de afd. Lridonf
van de Vereen, van Chr. O. en O. kan hot eet»
kort woord zijn.
De heer Muilor zegt au: het gaat er om wat'
de Chr. pe>re niet deed.
Maar de motie sprak juiat van wat ons blad
wel zou gedaan hebben, nJ. do onderwijzers be-
leedigen en met onjuiste cijfers werken, oen be
schuldiging die thans i6 teruggenomen.
Aan het slot vraagt do geachte inzender wat do
N. L. Crt gedaan heeft om do besturen op do
hoogte to stellen.
Bet is ons niet bekend of de besturen bierbij
pnzo voorlichting noodig hadden, maar overigens
kunnen wij hierop antwoorden:
Wij hebben een overzicht gegeven van de nieu
we regeling, een rogoling die naar on6 oordeel
cn dat is ook hot oordeel van vole onderwijzer»,
—i zéér belangrijke verbeteringen bracht. Wij
hebben toegegoven dat, om met Minister de Vis
ser to spreken, hier en daar misschien nog enkoio
plooien kondon worden gladgestreken; wij hebben
aan hen die dat verlangden volop golegenhefll
gegeven hunne bezwaren openbaar te moJEeo-en ten»
slotte hebben wij den Directeur van het Bureau
van do Vereen, van Chr. O. en O. uitgenoodigd»
uReen te willen zotten wat z. i. aan deze rege
ling ontbrak oa deze uiteenzetting als koo-fdoc»
tikel geplaatst.
Aan de andere zijd© 1 rebben wij er den nadruk
op gelogd dat bij al de onvoldaanheid in ondes-
wijze rakringen de danktoon toch niet zou out
broken en bobben wij afgekeurd de wijze waarop
in sommige kringen tegen Minister de Visser go-
ageerd werd.
Voor hen die verwacht hadden dat de Chr.
pers en ook de N. L. Crt. zich achter de onder
wijzers zou plaatsen en hunne eischen zovde*
meer zou overnemen, moet dit geven wij gaar
ne toe de, houding van ons bhid wel oen te
leurstelling woest.
Wil men het afkeuren, bot is ons wel, mite dit
dan niet geschiedt op een wij» als. in de bowHsh»
motie gedaan werd:
Redactie..
