Dagblad voor Leiden en Omstreken. BINNENLAND. IEOWE LEIDSCHE COURANT ABONNEMENTSPRIJS IN LEIDEN EN BUITEN LEIDEN WAAS AGENTEN GEYESTIGD ZIJN ER KWARTAAL s 12.59 ER WEEK10.19 1NCÖ PER POST PER KWARTAAL 2.90 Iste JAARGANG. - DINSDAG 18 JANUARI 1921. - No. 245 BUREAU: HOOIGRACHT 35 - LEIBEN. - TELEFOON INT. 1278 Particuliere woningbouw. De Nieuwe Courant van 13 Januari jvat over bovenstaand onderwerp een be- ;grijk artikel dat ernstige overweging erdient. Uit een officieel rapport van de subcom- nissie voor volkshuisvesting uit de Ge- ondheidscommissie te Amsterdam, 20 Dec. 1. gepubliceerd, wordt aangetoond, dat in 920 de woningbouwvereenigingen te Am- berd am 85 pet. duurder bouwden dan particuliere ondernemers. In 1914 was het verschil 35 pet. Ook al niet onbeteekenend, maar dit 'erschil is te verklaren uit het feit dat het loei van de Woningstichtingen toen in eerste plaats was, verbetering •an de volkshuisvesting. De tijden zijn echter veranderd. De groote vraag is nu niet meer in de j porstè plaats hoe het woningtype in het 3' ilgemeen kan worden opgevoerd, maar op reik© wijze in het nijpend tekort aan iruikbare woningen kan worden voorzien. Door den nood gedwongen is men er toe 'ekomen de eischen voor het verstrekken ran voorschotten en bijdragen aanzienlijk e verlagen. (Vasthouden aan het oorspronkelijke [oei beteekent niet: betere woningen louwen, maar niet meer bouwen. Het betere is hier geworden de v ij a n d ran het goede. De toestand wordt langzamerhand voor le publieke kassen onhoudbaar. Woningbouw op groote sdhaal is voor ;een enkele gemeente mogelijk. Het. gevolg is, niet alleen dat het aan- ;al woningen niet vermeerdert maar dat lan opruiming van krotwoningen zelfs niet gedacht kan worden. Er moet dus wel een anderen weg wor den ingeslagen. Het rapport wijst daarop als het heet: Ware het op het oogenblik alleen te doen om de beste oplossing van het woningvraagstuk, dan zou er geen aanleiding bestaan, de voorziening in de woningbehoefte door anderen dan gemeente of vereenigingen van Over heidswege te bever deren. Nu echter de woinguood zoo hoog gestegen is, dat aanbouw van een zoo groot mogelijk aantal woningen in korten tijd van bet meeste belang moet worden geacht, bestaat er aanleiding, naast-de werkzaamheid van gemeente en vereenigingen, ook de hulp van de bouwondernemers te aanvaarden en hun daartoe van overheidswege steun te verleenen. Wat dan ook sinds December van het porige jaar geschiedt. Iets nieuws is dit niet. In Engeland wordt, dit stelsel reeds toe- t en niet zonder succes. Op 15 December j. 1.verklaarde Minis ter Addiom in het Lagerhuis dat op 1 De cember 16.187 woningen voltooid waren, waarvan 5065 door eigenbouwers, en 52.396 Sn aanbouw door verenigingen - en ge- ineenten en 21488 door eigenbouwers. Daar werken de eigenbouwers dus rü£t Kracht aan de opheffing van het woningte kort mee. En zou dat hier dan niet mogelijk zijn? 1 Een verschil van 85 pet. is onder de te genwoordige omstandigheden toch al te jgroot en zeker groot genoeg om de parti culiere woningbouw zooveel mogelijk aan ie moedigen. Merkwaardig is echter dat aan deze zijde van het woningvraagstuk in het overgroote deel der gemeenten weinig aandacht wordt geschonken. Misschien kan .wat wij hieromtrent uit Ihet Amsierdamsche rapport meedeelden er [toe medewerken dat de passieve houding s'an onze gemeentebesturen in een meer actief optreden veranderen. Zoowel het belang van de volkshuis vesting als dat van de gemeentefinanciën zou er door worden gediend. STADSNIEUWS. Het stervende Weenen. Maandagavond trad in de Oosterkerk alhier op pfarrer H. Jacqu&mar, secretaris der Evang. Zeiir tralverein für iiinere Mission in Osterreich om te spreken over „Das sterbende Wien." Na een kort openingswoord van Ds. Schokking werd het woord gegeven aan den heer Jacque- mar die begon met zijn dank uit te spreken voor wat Holland voor de Weensche kindoren in hun ellende deed. Evenwel heeft men slechts oen klein stukje ge zien van de ellende die in Weenen heerscht. Op de vraag, of het thans beter gaat, kan ge antwoord worden: ja en neen. Het gaat den Weeners als een bedelaar, die twee, drie goede maaltijden krijgt, maar mor gen of overmorgen staat men weer voor dezelfde ellende. Tot trahen toe geroerd van dankbaar heid, zinkt Weenen langzamerhand al maar die per in het moeras. We kunnen ons er niet uithef fen en niet boven verhoffen. We zien den tijd komen, dat we onherroepe lijk verzinken in nood en ellende. Op de vraag, waarom het juist zoo slecht in Weenen, en alleen daar zoo slecht is. antwoordt spr. dat niot de oorlog, doch het vredesverdrag van St. Germain hiervan de oorzaak is, waarmee de dood over Weenen is uitgesproken. v Al die gebieden, waaruit Weenen baar levens middelen betrok, reeds honderden jaren lang, zijn aan andere landen toegewezen. Een stad van 2 millioon inwoners kan zoo «iet blijven bestaan, ook niet op den langen duur door liefdegaven. Hot is niet een voorbijgaande catastrophe, doch een doodelijke toeestand. Door de Ersatz-arfeike- len, het een al slechter dan het andere, is onder voeding het algemeens verschijnsel in Weenen, waardoor alle menschen getroffen worden, het meest de ouden van dagp en de kinderen. Bij de laatsten word door buitenlandsche dokters een stemmig 90 a 97 pet. ondervoeding geconstateerd, waaronder een groot aantal in hoo ƒ6 mate. Er zijn kinderen, die na S maanden niet kunnen zit ten, dio na één jaar 5 K.G. wogen. De middenstand wordt wel zeer zwaar getrof fen. In deze kringen wordt alle huisraad verkocht ,ont 1 of 11/2 maand te kunnen leven. In stil, onderworpen lijden zinken zo telkens dieper en zien ze geen einde komen. De groote mijnwerken zijn Oostenrijk ontroofd, zoodat er geen brandstof is en tienduizenden uit trokken, om hout te hakken in het Weener woud. Ganache familiën vielen met keukengereedschap pen op één boom aan. Na veel moeite hot ver- sche hout huiswaarts te hebben gebracht, ver wekte het wel rook, doch geen warmte. Spr. verhaalt verder, hoe Weenen. een Eldo rado is voer de buitenlanders, om met hun koop krachtig geld er voordeolig te leven. Een mid dagmaal van 50 cent kan de middenstand met 100 kronen onmogelijk betalen. Alles koepen de buitenlanders voor een 'prikje* Eigenlijk is Oos tenrijk in een staat ajs men hier voor de winkels ziet: „Uitverkoop". De oorlog heeft in de huisgezinnen voel ellende gebracht, vooral op zedelijk gebied. Veel huwe lijken werden ontbonden. De verhouding tueschqp do ©chtgenooten was in vele gezinnon na den terugkeer van den vader er niet beter op gewor den. De kinderen worden hiervan de onzalige of- fors, terwijl door het zoo lang ontbreken van gezag de misdaad onder 'de jeugd geweldig toe nam. De verceniging heeft zich thans geheel in dienst gesteld voor dergelijke kindoren. Spr. waardeert het ten zeerste, dat 't buiten land de kinderen trekt, doch niet steeds kan dat zoo blijven. Bovendien kunnen do kinderen dio weer terugkomen, zich niet meer schikken in de Weensche toestanden. Ze zijn er slechter aan toe, waarom do vereeniging in Oostenrijk self tehuizen wil oprichten, waardoor de kinderen l|!jven in Oostonrijksche toestanden!. De ver eeniging heeft een herstellingsoord aangekocht, waar honderden kinderen kunnen verblijven. Ze bezit ook een melkkeuken voor auigeHngon. Verder heeft ze een tehuis over dag voor Evan gelische kinderen. Spr. wekt op het comité verder to-steunen, opdat dit tehuis een blijvend kinder huis kan worden. Ook zou met een paar duizend Hollandsche gul dens een tehui6 voor ouden van dagen kunnen worden opgericht, waarmee niet lang gewacht mag worden. Onze toestand, aldus besluit spr., heeft. God over ons gebracht, dat is onze overtuiging. Uit ,drt standpunt is de toestand te beschouwen, als een goede gave, komend van den Vader des lichts. Het snelste paard, dat tot de volkomenheid vort is het leed. Het leed nemend uit Gods hand, doorleefd mot zijn God uit de kracht zijns Gods, ervaart hij van dit leed als heerlijke vrucht Gods zegen. De in het Duitsch uitgesproken rede werd door Ds. Locher vertaald. Na een kort slotwoord van Dr. Schokkiug de Gereformeerde predikanten waren verhinderd werd do bijeenkomst met dankgebed geslo ten. De kerk was dicht bezet. Toch is slechts een klein deel van het. Leid- sche publiek bereikt. Giften worden nog gaarne door de leden van het comité in ontvangst gonomen. Prof. S. J. Fockeraa Andreae. f Maandagncht omstreeks 3 uur is, nog vrij plot-" seling op 76-jarigen leeftijd overleden prof. mr. ,.S. J. Fockema Andreae, oucl-lioogleeraar in het oud-vaderiandsch recht aan do Leklsohe Univer siteit. Prof. Sybrandus Johannes Fockema Andreae dus meldt de „ft R. Crt.", -werd 4 Juni 1844 te Beetsterzwaag geboren, gonoot zijn voorbereiden de academische opleiding aan hot gymnasium te Leeuwarden en studeerde daarna aan de Leidsehe Universiteit in de rechtswetenschappen, waar hij op 24-jarigen leeftijd, 16 December 1868, werd bevorderd tot doctor in de rechtswetenschappen op een proefschrift getiteld: Beschouwingen over Burenrecht. Kort na zijn promotie werd- hij be noemd tot kantonrechter te Lemmer en daarna te Hilligersberg en bekleedde nadien achtereen volgens het ambt van rechter aan de toenmalige rechtbank-te Leiden en do rechtbank to Amster dam. In 1877 weid hij benoaid tot hoogleeraar in het oud-vaderiandsch recht aan de Leidsehe Uni versiteit. Hij aanvaardde dit ambt 10 September 18?7 met een rede getiteld: Gronden voor do beoefening van de Germaansche rechtsgeschiede nis. Tal van geschriften en tijdschrift-artikelen zijn sedert van zijn hand verschenen, o.a.: Over zicht van de oud-Nederlandsche Rechtsbronnon ,(1881); De Stad VoHenheven en haar recht 41885)Bijdragen tot de Nederlandsche Rechts geschiedenis, welke achtereenvolgens in verscha lende bundels zijn verschonen^ Rectorale Rede, uitgesproken 8 Februari 1891 ter gelegenheid van het 349-jarig bestaan der Leidsehe Hoogeschool. Ook schreef hij in de Geschiedkundige Opstel len, aangeboden aan mr. R. Fruin, een bijdrage: Familieplicht en recht tot vergoeding bij dood slag (1894). In 1906 verscheen van zijn hand het Oud-Nederlandsch Burgerlijk Recht en in 1910 de tweede uitgave met aanteekeningen van Hugo de Groet: Inleiding tot de Hollandsche Rechts geleerdheid. Op zijn 70sten verjaardag, den 4 Juni 1914, het jaar waarin hij wegens het be reiken van den 70-jarigen leeftijd het hoogleer- aarsambt moest neerleggen, Week, hoe groot een schare vrienden en vereerders, bijna alle ond- leorüngen, hij zich had verworven. Den Sleten Sept. 1914 legde hij zijn ambt neer, doch de band tussclien hom en dc Leidsehe Uni versiteit bleef behouden, want nadien heoft hij nog geruimen tijd de studenten in de gelegenheid gesteld, te zijnen huizo privaat-colleges to vol gen. Ook op politiek gebied had de hoogleeraar een werkzaam aandeel en tal van jaren was hij te Leidon oen der leidende personen, als hoedanig hij ook op openbare vergaderingen krachtig de liberale beginselen verdedigde en bevorderde. In I den Leidschen gemeenteraad was hij gedurende do vele jaren dat hij van (Ut college deel uitmaak te, een der meest" geziene letten. De rogeoring er kende zijn verdienste door hem te benoemen tot ridder in de orde van den Nederlandschen Leeuw. De overfed ene was. verder lid van tal van weten schappelijke vereenigingen en genootschappen. Zijn heengaan is voor de wetenschap in het alge- oneen en voor de Leidsehe Universiteit in het bijzonder een gevoelig verlies. Hst stoffelijk overschot zal Donderdagmiddag half 2 in het familiegraf op de begraafplaats aan de Groenesteeg alhier worden bijgezet. 1 Wegens het overlijden van prof. mr. S. J. Fockoma Andreae zal het Leidsch Studentencorps tot en met Donderdag den rouw aannemen. Het bestuur der Jongel. Vereeniging „Obadja" alhier, verzoekt ons er de aan dacht op te willen vestigen dat morgen avond bij de lezmg van Dr. S. O. Los uit sluitend toegang zal zijn tot het Kerkge bouw aan de Hooigracht. Benoemd tot pedel der Leidsehe Uni versiteit, de heer L. Th. Dóe, te Leiden, zoon van den afgetreden titularis. Het aantal werkloozen neemt toe. Maandag waren o.a. bij de Gom. Arbeidsbeurs ingeschreven 33 grondwerkers (Zaterdag 31 Opperlieden 41 (37); schilders 58 (55); meubelmakers 7 (4); electriciens 7 (5); sigarenmakers 128 (124); warmoeziors 7 (5)losse werklieden 89 (75). ADVERTENTIE-PRIJS PER GEWONE REGEL10.221/* DES ZATERDAGS 10.30 INGEZONDEN RECLAMES DUBBEL TARIEF KLEINE ADVERTENTIES van hoogstens 30 woorden 50 cent: Zaterdags 75 cenL bij vooruitbetaling Prins Hendrik. Naar wij vernomen, is Z. K. H. de Prins voor- nemons tegen het einde der volgende week voor korten tijd naar Schwerin te vertrekken in ver band met den verjaardag van Zijne Moeder, de Groothertogin Marie van Mecklenburg. Kaas. De Minister van Landbouw heoft be paald dat het voemschrifrt, vervat in zijn beschikking van 19 Juli 1920, dat met 4 Sept. 1920 geen kaas tem uitvoer zal wor den. toegelaten daai voorzien van eein der daarvoor voorgeschreven Rijkskaasmer- ken, niet van toepassing is op 'gekruide kaas met een gewicht boven 15 K.G., op zachte of gemalen kaas in b&k en voorts omder amder te steil en voorwaarden op zachte, 'rechtstreeks uit melk bereide kaas, verpakt in staniod, tot een gewicht van ten hoogste )4 K.G. per stuk. De minister van Landbouw heeft be paald dat de N. U. M. consenten zal kun nen endosseeren voor uitvoer van 50 pCt. van de-kaas, voorzien van het Rijksmerk, gedurende het tijdvak van 5 December 1920 tot 2 Januari 1921 bereid door producen ten,'die zich schriftelijk hebben verbonden tot nakoming dei- hun met betrekking tot de binnenlands oho melkvoorsieaiiag opge legde verplichtingen. De crisis-instellingen. De Minister van Landbouw heeft een specificatie gegeven van do voordeelige en, de nadeelige saldi der verschillende, crisis- instellingen. Hieruit blijkt dat het totaal bedrag der voordeelige saldi bedraagt f 12.177.219.51 5, dat der nadeelige saldi f 3.471.319.71. Het totaal voordeelige saldi bedraagt alzoo ruim f 8.500.000. Omtrent het Rijkskanteor voor kleeding- voorziening deelt de Minister liet volgende mede: Het financieel resultaat dezer voorzie ning kan nog niet worden bepaald. Wet kan worden medegedeeld, dat tegenover het totaal bedrag der credieten ad f 13.600.000, waarover ten dienste van de financieering der onderneming, ten laste van 's Rijks schatkist, is beschikt een vordering staat op de Republiek Polen ten bedrage van f 17.800.620.40. Deze vordering spruit voort uit de le vering aan Poten van bijna den geheeld* voorraad kleedingstukken waarover het Rijkskanteor na beëindiging der kleeding* distributie de beschikking had. Deze ver koop iö op crediet geschied. De schatkist biljetten welke uit hoofde dezer levering van de Poolsche regeering zijn ontvangen, zijn inwisselbaar op 2 Januari 1922. Dv hoofdsom der vordering bedraagt f 15.759.362.04 bij welk bedrag is opge teld een som van f 2.941.258,36 wegens berekende rente over het tijdvak van 1 Juli 1919 tot 31 December 1920. Internationale Luchtvaart. Naar wij vernemen zal in het a.s. voor jaar een groote internationale luchtvaart dienst worden geopend, welke de voor naamste hoofdsteden van Europa met elkaar zal verbinden. De Ivonink. Ned. Luchtvaartmaatschap pij heeft in samenmer'king met verschil lende buitenlandsche luchtvaartonderne mingen dezen dienst georganiseerd. Het ligt in de bedoeling diensten te ope nen tussohen Amsterdam—Londen: Am sterdamHamburgSwinemundeKopen hagen; AmsterdamBerlijn; Amsterdam— BrusselParijs. De verschillende diensten zullen in el kaar sluiten, zoodat zeer vlugge verbin dingen tot stand kunnen worden gebracht. Do dienst welke zoo mogelijk op 1 Maart aanvangt wórdt onderhouden door Fokkers vliegtuigen, plaats biedende Voor zes pas sagiers. Voorloopig zal Amsterdam als centrum voor de intern, luchtvaartdienst bestemd zijn. Wij vernemen echter, dat _plannei> aanhangig zijn om het centrum naar Rot terdam over te brengen, zoo gauw alt daar ter slede de noodige terreinen gereeé, zullen zijn. Ei eren prijs. Op de eiermarkt te Tiel waren gisteren dubbel zooveel eieren ter markt als de vo rige week (80.000 stuks). De handel was flauw en de prijs liep niet minder dan 7 Y>9 cents, vergeleken bij dien dor vo rige week terug. De groothandel besteedde 911)4 per 100 stuks, particulieren ga ven tot 12K- cent per stuk. De Beurtbevrachtingen. Naar wij vernemen, zijn met ingang van Zaterdag j.l. de beuintbewachtimgen op de Amsterdam sche schippersbeu-rs met 30 pot. verlaagd. In verband hiermede heeft de Centrale Schippersbond gasteren een audiëntie aangevraagd bij den Minister van Landbouw. Rijkssteun voor de Werkeloozenkassen. Als het orgaan van de R.-K. Vakbewe ging goed is ingelicht, bestaat bij de Re geering, mede op advies der z.g. verzeke- ringscommissie, het voornemen, om den wenkelaozenkassen haar .taak op afdoende wijze mogelijk te maken. BUITENLAND. HET NIEUWE FRANSCHE KABINET. Het kabinet-Briand zal zich Woensdag aan de Kamer voorstellen. Het nieuwe kabinet is in parlementaire kringen gunstig ontvangen. Ook de pers ontvangt het ministerie met welwillendheid en wijst op de soepelheid en de handighèid van den nieuwen pre mier, wiens kwaliteiten uitnemend van pas zullen komen bij de regeling der buiten landsche kwesties. De „Rappel" schrijft: Briand zal ernaar streven door zijn handigheid zooveel mo gelijk voerdeelen te behalen en door zijn voorzichtigheid zoo weinig mogelijk ge- vaarkansen te loopen. Do „Ganlois" zegt: Millerand gaf de FEUILLETON. Langs den afgrond. 5) i O, wat dat betreft; ik ben een hoop slech- iter," antwoordde de knaap met een gullen lach'. „En dus hebt gij evengoed straf ver- Öiend als Davdd?" vraagde Mary weder. Paul zweeg. De redeneering zijner moe- Ster ging boven zijn begrip. Het sprak van zelf, dat zij gelijk had, maar hij kon niet begrijpen waarom. Mary Vivian beschouwde zijn stilzwijgen als een stilzwijgende bekentenis van schuld, en paste bijgevolg de verdiende kastijding zonder mededoo-gen op hem toe. Met een glimlach van voldoening om 'de dunne lippen en een gevoel van zege praal in het hart, woonde David de straf oefening bij. Paul onderging zijne straf met het gezicht van iemand, die een leelijk 'drankje slikken moet. Hij deed zijn best om denken, dat hij het noodig had, en dat jhet hem, door de een of andere geheimzin nige werking, op den langen duur goed zou doen. Het spreekt van zelf, dat dergelijke ij&oo rvallen een verderielijksn invloed op hut karakter van David uitoefenden. Lang zamerhand werd zijn rechtvaardigheidsge voel volkomen verkracht. Het werd hem" een vaste gewoonte zijn eigen schuld op Paul "te schuiven, en waniteer dit niet kon geschieden, dan aarzelde hij niet ten koste van eene onwaarheid, daarvan gebruik te maken. En toch was David in den grond van zijn hart geen slechte jongen. Men had hem niet eens ondeugend kunnen noemen. Hij1 was zoo beschroomd en bevreesd van aard, dat hij slechts zelden deel nam aan de ruwe spelen der andere knapen van zijn leeftijd. Paul, ja, die was een bengelaltijd haantje de voorste, wanneer er iets in het dorp te doen was. Oppervlakkig beschouwd was David dus de beste van de twee. Hij was be daard, leerzaam, en haalde nooit jongens streken uit. .re Met zijn helderen blik kwam Paul al spoedig tot de ontdekking, dat al dat lief kozen en toegeven David meer kwaad dan goed deed. Hij gaf er niet om nu en. dan in de plaats van David een pak slaag te krij gen, maar hij begon to begrijpen, dat het voor zijn broertje oneindig beter zijn zou indien deze zijn eigen last leerde dragen. De jongens uit bet dorp schenen er even zoo over te depken, want zij hadden David reeds den bijnaam van „moeders kindje" gegeven. „Ik zou" toch niet zoo flauw willen zijn," zeide Paul op zekeren dag, toen hij zijn broertje in tranen vond, omdat hij bij een belegeringspel onder den voet was geraakt. „Gij hebt geen gevoel," snikte David; „gij weet niet. wat een pijn zij mij gedaan hebben." „Praat tech niet zulk een onzin!" „Alle flinke jongens spelen mede, alleen lafaards zijn bang voor pijn." „Als gij mij weer een lafaard neemt, zal ik het aan moeder zeggen", dreigde David, eensklaps op een geheel anderen toon. „O, ik dacht, dat gij dan met mij zoudt vechten," lachte Paul, „dat zou vrij wat verstandiger zijn." „Neen, dat zou bet niet," zeide David. „Het rs heel slecht om te vechten, vooral met zijn eigen broer." „Dat. weet ik nog zoo zeker niet," zeide Paul met een ondeugenden lach. Maar ik begin langzamerhand te gelooven, dat het vrij wat beter voor u geweest zou zijn als gij wat meer klappen hadt gehad." „Het is slecht van u om zoo tegen mij te «preken," zeide David, op het punt om weer te gaan schreien." „Kom, kom", zei Paul goedhartig, „zoo erg is het niet gemeend. Wij moeten goede vrienden blijven, David, liet door dik en dim voor elkander opnemen. En ale wij een6 onder den voet raken dan moeten wij er ons boven op zien te werken zonder ons om builen of schrammen te bekommeren. Moeder hoeft genoeg aan haar hoofd, en wij behoeven haar niet met. onze klachten lastig te vallen, wanneer ons een vinger zeer doet. Hei, daar roept Tom Pernance; wij gaan haasje-over spelen, dus moet ik weg. Gaat gij mee?" Maar David volgde hem niet. Hij wacht te' tot Paul zich bij de andere jong©118 ge voegd had, en begaf zich toen naar huis om zijne moeder alles wat er dien middag ge beurd was op zijne manier over te vertel len. HOOFDSTUK III. Te Pen wharf had men, gelijk in zoovele plaatsen in Cornwallis, eene bevolking, die zich gedeeltelijk met den landbouw en ge deeltelijk met het werk in de mijnen bezig hield. Drie vierden vaa de mannen en jon gens en een groot aantal meisjes vonden bezigheid in de Wheal Anthony, die aan de andere zijde van den heuvel, dus buiten het gezicht, gelegen was; de overige be woners werkten op de boerderijen in den omtrek. Et waren natuurlijk enkel© win keliers en ambachtslieden in het dorp, maar deze vormden verreweg de minder heid. Penwharf was schilderachtig gelegen, juist op dat punt van de vallei, waar het riviertje een plotselinge wending maakte. Oude lieden vertelden, dat Pen beleekende punt of elleboog, en dat Penwharf de elle boog van de rivier was. Do plaats had zich als het ware van zeU gevormd. Was men volgens een vast plaa to werk gegaan, dan zou waarschijnlijk alles bedorven zijn geweest. Maar nu lagea de verschillende huizen in een bekoorlijke wanorde aan den voet van den heuvel ver- spreid. Een ieder, die zich hier eene wo ning 'had gebouwd had zijn eigen vrijen wil gevolgd, en het geheel was daardoor wel zeer schilderachtig doch hier en daa® eenigszins wonderlijk geworden. In de gansche plaats was geen enkel openbaa® gebouw te vinden, behalve de school en dq kapel der Methodisten. De laatste was zoo gebouwd, dat zij gemakkelijk tot woonhuis ingericht kou worden voor het geval, dat de gemeont» verliep, of dat. men oen groeter bedehui* noodig mocht, hebben. De kerk van bet kerspel lag drie mijlen vorder. (Wordt vory^lgd-i

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1921 | | pagina 1