Dagblad voor Leiden en Omstreken. NIEDW iste JAARGANG. - MAANDAG 10 JANUARI 1921. - No. 238 BUREAU: HOOIGRACHT 35 - LEIDEN. - TELEFOON INT. 1278 ABONNEMENTSPRIJS IN LEIDEN EN BUITEN LEIDEN WAAR AGENTEN GEVESTIGD ZIJN PER KWARTAAL v 12.50 PER WEEK10.19 FRANCO PER POST PER KWARTAAL 12.90 V Week der gebeden. De week der gebeden waarmede te Leiden en andere plaatsen het nieuwe jaar werd begonnen behoort weer tot het verleden. Oppervlakkig bezien beeft deze week al thans te Leiden volkomen aan het doel beantwoord. Er was veel belangstelling. Do ruime Oosterkerk was niet maar zoo nu en dan maar alle avonden gevuld met een groote schare mannen en vrouwen. Uit de onverzwakte belangstelling- do elotveragering was niet het minst druk bezocht, en de gespannen aandacht waar mede geluisterd werd, blijkt wel, dat, ook I de verschillende sprekers den juisten toon faebbon weten te treffen. Belangrijke onder weipen werden behan deld. Ds. Boeijenga begon met op te wekken tot verootmoediging en gebed, vooral met het oog op den wereldnood van onze dagen. Dr. Plooij trachtte bij al de gescheiden heid die er is en de oederlinge verdeeldheid de diepere eenheid van hen die den Naam van Christus noemen als hun Heiland en Zaligmaker in het licht te stellen. Dr. Riemens bepaalde zijn gehoor bij de groote dankbaarkeid die ons moei bezielen nu wij mogen wonen in een land, waar een Christelijke regeering de leiding heeft en i op de verplichtingen, die daaruit voor ons i yoortvloeien. j Ds. Rauws besprak den grond en de nood zakelijkheid van de verbreiding van het Evangelie. Dr. Los hield een pleidooi voor Christe lijke opvoeding en Christelijk onderwijs en I tenslotte sprak Ds. Beekenkamp een in- I drukwekkend woord over de roepiug van hen dio Gods ontferming deelachtig wer den, ten opzichte van de inwendige zen ding. En eiken avond was er niet alleen een groot, maar ook een belangstellend gehoor. Er werd geluisterd, met meer dan gewo- »e inspanning. In zooverre is deze week der gebeden Uitnemend geslaagd. Maar nu zal het or op aankomen of ook vruchten op dezen arbeid worden ge zien, allereerst in het persoonlijk leven en dan ook naar buiten. Het gevaar is zoo groot, dat het gehoor de vervliegt als een morgenschaduw. Dat het water van ons leven wel voor een oogenblik beroerd wordt als een beekje waarin eon 6teen wordt geworpen, om dan Weer rustig voort te vloeien. Zoo vernamen we van iemand die mot {Warme instemming Dr. Riemens had ge- hoord, maar die toch met de conclusion die daaruit voortvloeiden ook ten opzichte van de vakbeweging niet mee kon gaan. Dit wij6t er op hoe noodzakelijk het is dat de hier aangevangen arbeid wordt voortgezet. Ditzelfde geldt ook meer in het bijzonder van de inwendige zending. 't Is een onafzienbaar breed terrein dat zich hier voor ons opent. Wat zijn er niet velen ook in onze onmiddellijke omgeving die geestelijk en zedelijk dreigen verloren I te gaan. De gevaren zijn zoo groot. De zuigkracht van de zonde zoo gewel- dig. De misleidende propaganda van hen die alleen stoffelijke voordeelen op het oog hebben, zoo gevaarlijk, vooral in een cri sistijd als we nu tegengaan. Wij moeten ons geven aan dezen arbeid. En velen zullen zich willen gaven. Alleen, wanneer deze arbeid duurzame i vruchten zal afwerpen dan moet dit georga niseerd geschieden, j Een leger van vrijwilligers, van met hei lig vuur bezielde vrijwilligers, waarin ieder op zichzelf staat, is geen leger. Als er gebouwd zal worden en gestreden P EUILLETON. Hebt elkander lief. 14) Niemand van hen had tijd tot lang pra ten en ze spraken ook alleen maar van de practische dingen van het alledaagsche leven, dat de dokter morgenavond haar zou komen afhalen, als hij voorbijreed, en der gelijke dingen niets over dat, wat van binnen de harten bewoog en toch was het haar beiden, toen ze afscheid genomen had- den, als had het samenzijn ze goed gedaan het wederzijdscho geven had ze gelukkig gemaakt. „Zijt ge met me tevreden, oompje?" vroeg zijn Maria, toen ze kort. daarna op den ver- schen grafheuvel stond en de tranen'droog de, die opnieuw haar in de oogen kwamen. ,,Zie, ik heb geprobeerd naar uw woord le handelen: ik heb liefde willen oefenen, niet met woorden, noch met. de tong, maar met de daad en in waarheid." Ook Katriena wischlc een traan af, leen zij haar Kaatje in do armen sloot en daar bij vol dank aan haar vriendin dacht. Ze i begreep het wel, dat haar kind met allo j middelen, die aan welgestelde men9chon ten 1 dienste staan, zou verpleegd en gesterkt i worden. „Marie heeft dio 'kostelijke liefde, dan moet dit geschieden onder goede lei ding, naar een vooraf gemaakt plan. De vraag is nu hoe dat kan geschieden. En dan zouden wij zeggen laten wij be ginnen met ons aan te sluiten bij het be staande. Als de kerken onze krachten vragen dan moet zulk een roepstem niet dan bij hooge noodzakelijkheid worden afgeslagen. De Christelijke Jongelings- en Jonge- dochters- en Knapenvereenigingen moeten worden gesteund. De Christelijke werkliedenvereenigingen en vakorganisaties moeten in staat worden gesteld hun invloed uit te breiden. Er is wijkarbeid en evangelisatiearbeid, die misschien dringend steun behoeft. De Christelijke pers moet wordenge bracht onder het. oog van de massa. Zoo zouden wij door kunnen gaan. En dan i6 het zoo noodiig dat er samen werking i6. Zeker, we kunnen gescheiden marcheercn en ieder op eigen terrein en volgen; eigen beginselen arbeiden, maar dit behoeft toch geen beletsel te zijn om onderling contact te zoeken, om samen te bidden, te overleg gen en bij vorkregen zegen ook samen te danken. Er is bij allo verschil van opvatting toch nog zooveel wraaromtrent eenheid van handelen mogelijk is. Als de week der gebeden hiertoe iets mag hebben bijgedragen dan is er zeker reden om met dank en voldoening op deze sdhoone avonden terug te zien. STADSNIEUWS. Week dor gebeden. Zaterdagavond werd de laatste samenkomst ge houden. Weer was or veel bolangstolling. Do Ooster kerk was tot in alle hoeken govuld. Als voorganger trad op Ds. G. H. Beekenkamp. Na gebod, en het lezen van Matth. 18 11— 14 en Luk. 14 16—24 begon Ds. Beekenkamp re et er op te wijzen dat wij leven in een wereld van groote dingen. Daar ia een wedijver in 't groot en om 't groot ste en wat klein is en teer en alleen staat, dreigt te worden vertreden. Op maatschappelijk gobied domineert hot. g«Wie; de techniek boheerscht het al. Alles wordt aange grepen om voordooi te behaion of om te verder ven Op staatkundig gebied worden groote woorden gesproken van wedergeboorte eu woreldvernieu wing. Ook op godsdienstig gebied worden groote leu zen gehoord. Wij mogen al dat groote dat ons verbaast en ontroert niet onderschatten.. Bij 'lil alles is ech ter één groot gevaar n.l. ilat wij bij 't zooken naar al dat groote het kleine veronachtzamen en den dag dor kloine dingen verachten. Het gevaar is niet denkbeeldig, dat wij als wij de massa wil- Lea grijpen den enkeling over 't hoofd zien. De waarde van één ziel wordt zoo licht onderschat. Wij willen de massa hebben, de groote wereld. Do Hcere Jezus deed echter anders. Hij plaatst een k i n d o lc e in 't midden en zegtindien gij niet wordt als een kindeko, gij sruh hes Konink rijk dor Hemelen riet ingaan. Dat is de andere zijde van het vraagstuk. Wij moeten het alles omvatten, maar ook letton op do enkele zielen. Dat is het onderwerp dat thans aan de ordo is als wo spreken van de Inwendige Zending. Spr. wil daarom vanavond de massa uit het oog ver liezen om te wijzen op de reddende lieldo van Christus ook vow ééne ziel die dreigt verloren te gaan. Wij kennen allen de geschiedenis van den goe den Horder, die do 99 schapen verliet, om 't eene dat dreigdo verloren te gaan, to redden, 't Was oen godeelte van het geheel en als het om het geheel gaat dan gaat 't ook om den enkeling. 't Was natuurlijk een verkeerd schaap, die niet zichzelf zoekt," dacht ze bij zich zelf, „die zich niet laat verbitteren, die weldoet, zelfs daar, waai' ze gekrenkt kon zijn. Wel mij, dat ik zulk een vriendin heb. Een trouwe vriend is met geen geld of goed to betalen. Ja, waarlijk, Jezus Sirach heeft gelijk, als hij zegt: „Een trouwe vriend is een troost des levens." Wat vreemd was bet vandaag met de jongens! Inden langen droevigen tijd. toen de kinderen voelden, dat hunne ouders in zorg leefden, 'hadden ze zich behoorlijk ge dragen, en waren bijzónder kalm geweest, als wilden zo door hunne vroolijkheid hun ouders niet storen. En juist vandaag, nu het moeder als een zware last op hpt hart lag, dat ze vandaag voor het eerst in haar leven zich van Kaatje zou moeten scheiden en nu het. haar erg zwaar viel. dat vader voor 'het eerst niet. bij de maaltijden tegen woordig was, kwamen zo als uitgelaten van school naar- huis. En toen vader ver moeid en 6til thuiskwam, waren ze eerst recht druk. Ze moo6t Karei een wenk geven! En toen ze dat gedaan had, ging haar groote lieve jongen dadelijk naar zijn vader maar hij schreeuwde hem alleen maar in het oor: „Ik ben zoo blij, vader!"i maar een schaap dat bij de kudde behoorde en daarom zoekt ou roept en doolt de herder tot dat hij het vindt. Zoo heeft Jezus gesproken en zoo heeft Hij ook gedaan. Hij is uitgegaan in de heggen en< 6teg- gen, in de wijken en 6traten tot de hoeren en tob lenaars en heeft ze gedrukt aan zijn herders- hart en teruggebracht tot de kudde. 6pr. wil veronderstellen te zijn in een verga dering van ware levende, ernstige Christenen, die de opzoekende liefde van Christus aan hun eigen hart hebben ervaren. Zij zullen in stille uren erkennen dat de oor zaak van hun heil gelegen is in Gods ontfermen de liefde. Wat was onze ziel veel waard voor God. Wie zal taxeeren den prijs dos bloeds van Gods Zoon? Hoo kostelijk moet onze ziel zijn voor God dat Hdj ons niet alleen een rijk leven in zijne genade - maar ook een heerlijke toekomst en eeuwige za ligheid beloofd heeft, dat Hij ons heeft willen verlossen uit de banden van de hel cn de klau wen ran Satan. Dan is er blijdschap in de ziel, maar ook in den Hemel waar het lied der verlosten weer klinkt over eene zondaar die zich bok eert. Wij spreken van de s t r ij d e n d e kerk, maar vaak zou 't beter zijn te sproken vau de kibbe lende kerk. Als God echter komt met zijn slaando hand, dan valt er vaak veel van dat kleine kerkgekib- bel weg; dan gevoelen wij dat wc toch eigenlijk van eene familie zijn, dat we een zijn in geloof en gebod en als er uitredding komt ook in dank zegging. Dit alles is van beteekenis voor de Inwendige Zending. Het. is een groot terrein, in onze on- middelijke omgeving. Wij loven temidden van een massa menscben, dio terecht als verloren "kunnen worden aange merkt. Er is zooveel wat ontroert temidden van een Christelijke nptie, een Christelijke kerk. Wij zit ten temidden van de vuilste zonden, naar trach ten al te vaak als de priester en do leviet voor bij te gaan. Wolk een ontzaglijke 6chuld ligt hier. Wij -moeten 't ons bewust worden dat God ook ons aansprakelijk stolt voör ue schuld van die menschen en den last van de kranko maatschap pij. O, we onttrekken ons zoo gemakkelijk, voor al als we dat leed door spr. in aangrijpende taal geschetst, niet aan den lijve, in onze naaste omgeving hebben gevoeld. Deze samenkomsten zijn ten einde. De offici- eole sprekerB zwijgen, 't Is nu de beurt van ons om te zeggen: Heero, wat wilt Gij dat ik doen zal? Wat k a n cn wat m a g ik doen? Met een ernstige opwekking in 't bijzonder aan de jongeren om zich aan den arbeid dor Inwendige Zending te geven cn zich den Naam des Heeren niet te schamen, eindigde spr. om daarna in ge bed en dankzegging voor te gaan. Voor het sluiten van deze bijeenkomsten werd nog» een woord van dank gebracht aan het Kerk bestuur voor het beschikbaar 6tellcu vau de kerk cu aan het personeel voor de verleende mede werking. Gezongen werd nog, Ja, amen, trouwe Vader, ja, wij maken staat op Uw gena De week dor gebeden behoort tot het verleden. Inzake de prijsvraag voor het ontwerp van een Studentenwijk te Delft, uitgeschreven door de Bouwkundige afdeelkig, heeft de 6enaat der Technische Hoogcschool niet do gouden eeropen- ning kunnen toekennen; wel ontving eon eervolle vermelding do heer J. v. d. Laan, cand. bouwlc. ingenieur, alhier. Prof. Dr. H. Kamerlingh Onnes alhier is benoemd tot lid van de Kon. Maatschappij van Wetenschappen te Upsala, Ia de Stedelijke Werk-Inrichting zijn opge^ nomen, in de week van 2—8 Januari 1920: 209 volwassen personen en 61 kinderen. BONENLAND. iDe kaasuitvoer. In aansluiting aan hetgeen wij mededeel- „Zoo, mijn jongen, waarom dan?" vroeg Mesow, die in zichzelf gekeerd aan het ven ster had gezet on. Hij trok Karei tje dichter bij zich en zag -hom in de bruine oogen, die. hij van zijn moeder had en zeide: „Is er werkelijk nog iets om blij te wezen?" „Ja, vader, en gij zult ook blij zijn." Mesow glimlachte droevig bij deze uiting van zijn kind. Daar kwam de kleinere Hen drik de deur binnenspringen, krachtig en vroolijk, onstuimig als een wervelwind. „Vader, vader, wat is beter, houweel, schop of spa?" „Dat hangt er maar van af, waarvoor men het wil gebruiken," was vaders ant woord; maar zijn stem ging verloren in 't lawaai, dat nu volgde. „Wil je zwijgen? Zoo straft men een ver klikker." zei Karei en bokste zoo krachtig op zijn broertje los, dat beiden als een kluwen over den grond rolden. „Ik verklik immers niets, ik mag toch weRvragen, of ik houweel of of nemen moet?" Daar pakte de groote hem bij den kraag en zette hem do deur uit. „Ik zal het. je wel gauw zeggen," hoorde men Kareis stom nog van buiton, dan lie pen ze samen vergenoegd naar den stal. Katriena trad naar haar man aan het. den betreffende opheffing van de rogee- ringsbemoeiingen en belemmerende bepa lingen ten opzichte van de voedselvoorzie ning met 1 April e. k., vernemen wij na der, dat., wat den uitvoer van kaas betreft deze vermoedelijk reeds eerder zal worden vrijgelaten. Het moet n. 1. in het voorne men liggen, om reeds met 1 Maart e.k. de belemmerende bepalingen, wat den kaasuit- voer betreft, geheel op te heffen. Indien wij goed zijn ingelicht, dan zou ware aan den wenseti van Minister van IJsselsteijn tegemoetgekomen, de kaasuit- voer thans reeds onbeperkt zijn toegestaan. Bedelgeboieft» cai kinderschacheraiars. Uit het verslag van den Amsterdamschen Armenraad blijkt, welk een „winsf'-gevend en tevens onteerend -bedrijf" bedelen is. In Amsterdam zijn bedelaars, die hun „vak" 20, 30 en zelfs meer dan 40 jaar „•beoefenden". De meeste zijn min of meer invalide, drankzuchtig en leven in onwettige verhou ding tot een vrouw. Zij die nog een eer baar beroep konden uitoefenen bedanken hiervoor. Immers levert het bedelen hen oneindig meer en gemakkelijker op. Op één dag werden door man, vrouw en twee kin deren voor 's middags 2 uur f 18.75 ge- bourd. Kinderen weten vooral veel binnen te halen, bijv. f 6 a f 7 per dag. Eén bedel- gezin met 2 kinderen wist zelfs in 2 uur tijds f 8 op te halen. Een en ander hangt natuurlijk af van de standplaats en van de huicholkunst der bedelaars. Een dier bede laars mist van zijn 8ste jaar zijn beide beenen en wist nog van 14 tot 20 jaar in een schoenfabriek to werken. Thans bedelt hij 18 jaar en is zijn „bestaan" beter dan voor dien tijd. Het zedelijk leven dier bedelaars is aller treurigst. De vele onwettig geborenen worden geëxploiteerd op allerlei wijze. Soms worden ze tegen betaling uitgeleend aan bedelaars. Een dier ontaarde bedelen de „oudere" stond het jongste kind van vijf maanden af aan een belangstellenden voor bijganger, die later den vader een verkla ring liet teekenen, waarbij deze geheel af stand deed van het kind. Deze „heer" 6tond in s-Gravenhage bekend als oplichter en souteneur. De man zelf werd wegens landlooperij reeds éénmaal opgezonden naar Veenhui- zen. Lui en arbeidschuw als hij ie, voorziet hij momenteel in zijn onderhoud met bede len. Met een kind op zijn arm gaat hij lied jes zingende lang6 do straat. En het publiek, diep bewogen en met zijn lot begaan, gééft. Do inrichtingen om dergelijke parasieten op te bergen zijn overvol. Hoog bezoek. Naar het „Yad." uit Londen verneemt, is er 6prake van, dat de sovjetvertegenwoor diger Krassin, die binnenkort naar Moskou terugkeert, ook een bezoek aan Nederland zal brengen, altihans wanneer het hem ge lukt, een pas voor ons land te krijgen. Opheffing R. K. D. De „Avp." verneemt., dat de Commissie van Advies inzake de Eijkskolendistribulie aan den Minister van Landbouw heeft ver zocht om zoo spoedig mogelijk de Ilijks- kolcndistributie op te heffen. Daar de ko- lenprijzen steeds dalen is het onmogelijk op denzelfden voet door te gaan. Slaiting postkantoren Gok te Amersfoort is, naar een inzender in de N. R. Crt. meldt., do dwaasheid in gevoerd om in den middaguren het post kantoor te sluiten. „Ik was stom verbaasd, toen ik om 12.45 alles gesloten vondt. Om 3.15 keerde ik te- rug bij do postcheque en girodienst daar ik venster, legde de hand zachtjes op zijn schouder, als om de ondeugd der jongens weer gtfed te maken. „Laat ze maar vroolijk zijn", zeide hij, weer in diep treurige, terneergeslagen stem ming, „zoo lang ze het vaderhuis nog heb ben. „Ach, Katriena," steunde hij, „al dat vriendelijke helpen der buren is toch ver- goefsch; het helpt toch niet, als ik de padhtsom niet kan bij elkaar brengen. Ka- row geeft geen uitstel." Katriena zuchtte. Ach, do ijzeren ban den waren nog altijd niet van Hendriks hart afgenomen! „Kunt ge het geld niet ergens, tegen rente, opnemen?" vraagde zo schuchter. „In de -handen der Joden vallen? Neen, dat i6 maar uitstel en brengt je nog dieper in de ollcnde. Dan liever dadelijk inpakken en weg. Er is geen hoop meer, we moeten weg. Katriena, weg. do straat op!" Hij legde de armen op do vensterbank en het hoofd op een arm, en l-oen zijn vrouw hem sprak over de goedheid van juffrouw Schro der jegens Kaatje, troostte hem dat ook niet, maar stemde hem nog treuriger. Den gdheelen avond merkte zij, hoe hij locd, daarom wilde ze hem ook niet vragen, hoe zijn eerste dag in vreemden arbeid gegaan was. Toon ze reeds in bed lag, hoorde ze hem nog in de voorkamer op en neer gaan, ADVERTENTIE-PRIJS PER GEWONE REGEL i 0.22 1/3 DES ZATERDAGS Ï0.30 INGEZONDEN RECLAMES DUBBEL TARIËR KLEINE ADVERTENTIES van hoogstens 80 woorden 50 cent: Zaterdag9 75 cent, bij vooruitbetaling -ï niet anders dacht of de loketten zouden nu wel langer zijn geopend. Ik stootte weer mijn neus. Tegen een ambtenaar die achter de tralies ronddraai de, zei ik> „Is de zaak hier dan altijd gesloten?" Waarop ik lachend ten ant woord kreeg: „Ja, mijnheer, 't is hier meer dicht dan open." Nederland en BelgiS. Naar aanleiding van het bericht van de „Nation Beige" schrijft het „Vad.": De interneeringsrekening over 1914, 1915 en 1916 bedroeg pl. m. f 28.000.000. Deze vordering is 20 Juli 1920 bij de Belgische regeering ingediend. De vordering over 1917, 1918 en 1919 staat nog niet absoluut vast. Men heeft haar geraamd en deze ra ming tegelijk bij de rekening over 1914 1916 ingediend. De raming, die dus nog geen vordering kan heelen, bedraagt pLm. f 25.000.000. Tevens is daarbij voorge steld eene rente van 5 percent (niet 6 per cent) te heffen. Aangezien het ondoenlijk is, alle kwi tanties en bescheiden over te zenden, heeft men aan de Belgische regeering bericht, dat deze ter beschikking liggen van den Belgischen militairen attaché, welke ze lean onderzoeken. De Belgische regeering heeft daarop in September geantwoord, dat zij rekening en raming onderzoekt. Zoo staat de zaak. De Melkvoorziening. De Minister van Landbouw heeft, naar de „Tel." meldt, een commissie benoemd, om hem op korten termijn van advies te dienen over maatregelen, welke waarschijn lijk genomen moeten worden, wanneer, zoeals de bedoeling is, met 1 April de melkvoorziening van regeeringswege wordt opgeheven. Zij bestaat uit de volgende hee-ren: H. L. Lovink, voorzitterL. Biickman, secre taris S. R. de Miranda, wethouder van Amsterdam; mr. P. Drooglever Fortuin, wethouder van Den Haag; J. H. T. O. Kettlitz, wethouder van Utrecht de Ka- berleden J. Weitkamp, J." J. "Wintermana en A. Colijm "Voor de producten de heeren J. S. Blink, A. N. Vadermans en J. G. Collot d'Escuxy voor de distribuantcn de heeren A. Beer en J. Smit en voorts uit de heeren dr. A. van Raalte, (Dordrecht); dr. Schey, (Hoorn)J. N. Swaning en. J. Bieleman. inspecteurs van het zuivelwezenJ. G. Hibma, (Snoek)W. Reitsnia en A. Diop- huisal jurist is aan de commissie toege voegd mr. H. Bijleveld Jr., adviseur in cri siszaken. De minister van landbouw heeft dozo commissie geïnstalleerd. Het Kaasmaakverbod en de Melkprijs. In de gisteren te Gouda gehouden alge- meene vergadering van den Bond van Kaasproducenten, deelde de voorzitter, de heer A. van Wijnen, in verband met de in trekking van de ontheffingen van heb kaasmaakverbod, mede, dat de boeren niet verplicht zijn de melk te leveren beneden 17 lA cent per liter, af boerderij, dit is de prijs, waaromtrent men vroeger met de re geering is overeengekomen. Hebben ze alle mogelijke moeite gedaan om do melk tegen 17 y> cent van Ue hand te doen, maar is hun dit niet gelukt, dan kunnen ze daarvan op gave doen aan het Zuivelkantoor te 's-Gra venhage en door gaan met het kaasmaken tot een middel is gevonden, waardoor de regeering lo melk kan afhalen. Onderwijsraad. De Tweede aïdeeliag van den Onderwijsraad vergaderde op Woensdag en U.m.li ui ig j.J. tor vaststelling van haar rapport inzake do reorga nisatie van het middelbaar en voorbereidend koo- gcr onderwijs, welk rapport op 21 on 22 Januari e.k. door don vollcdigen Raad in bohandeliag ral worden genomen. evenals op dien Zondag. Ja, zijn ziel leed in bittere droefheid en hot sterke mannen hart schrikte terug voor den kelk de6 lij- dens, dien het ledigen moest. Maar hei was geen Getsemanó-stri jd met. het berustende; „Vader, niet mijn, maar Uw wil gsechiedel Trots al zijn uiterlijke vroomheid, dia hij van den jeugd af geoefend had, waa Hendrik Mesow nog een beginner in den eigenlijken kern van het Christelijk leven, hot opgeven van den eigen wil tegenover den wil van God. Maar God, die barmhartig is, stelt Zijn beginners geen te hardu eisohen. Hij maakt de verzoeking nieb zwaarder, dan wij ze kunnen dragon. Eb Zijn liefde en barmhartigheid grijpt met oneindig geduld daar helpend in, waar heb' boven de krachten gaat, Hemdrik MesoVa geloof was oen zwak riet gelijk en het zou tot een sterken boom bekrachtigd worden door Gods lankmoedigheid en vaderlijke goedheid. Den volgenden morgen waren de knapen nauwelijks weggegaan naar de school, met veel geheimzinnigheid, of veelstemmig ge zang trok voorbij, don berg op: (Wordt vervolgd).

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1921 | | pagina 1