Dagblad voor Leiden en Omstreken.
NIEDW
iste JAARGANG. - MAANDAG 10 JANUARI 1921. - No. 238
BUREAU: HOOIGRACHT 35 - LEIDEN. - TELEFOON INT. 1278
ABONNEMENTSPRIJS
IN LEIDEN EN BUITEN LEIDEN
WAAR AGENTEN GEVESTIGD ZIJN
PER KWARTAAL v 12.50
PER WEEK10.19
FRANCO PER POST PER KWARTAAL 12.90
V Week der gebeden.
De week der gebeden waarmede te Leiden
en andere plaatsen het nieuwe jaar werd
begonnen behoort weer tot het verleden.
Oppervlakkig bezien beeft deze week al
thans te Leiden volkomen aan het doel
beantwoord.
Er was veel belangstelling.
Do ruime Oosterkerk was niet maar zoo
nu en dan maar alle avonden gevuld met
een groote schare mannen en vrouwen.
Uit de onverzwakte belangstelling- do
elotveragering was niet het minst druk
bezocht, en de gespannen aandacht waar
mede geluisterd werd, blijkt wel, dat, ook
I de verschillende sprekers den juisten toon
faebbon weten te treffen.
Belangrijke onder weipen werden behan
deld.
Ds. Boeijenga begon met op te wekken
tot verootmoediging en gebed, vooral met
het oog op den wereldnood van onze dagen.
Dr. Plooij trachtte bij al de gescheiden
heid die er is en de oederlinge verdeeldheid
de diepere eenheid van hen die den Naam
van Christus noemen als hun Heiland en
Zaligmaker in het licht te stellen.
Dr. Riemens bepaalde zijn gehoor bij de
groote dankbaarkeid die ons moei bezielen
nu wij mogen wonen in een land, waar een
Christelijke regeering de leiding heeft en
i op de verplichtingen, die daaruit voor ons
i yoortvloeien.
j Ds. Rauws besprak den grond en de nood
zakelijkheid van de verbreiding van het
Evangelie.
Dr. Los hield een pleidooi voor Christe
lijke opvoeding en Christelijk onderwijs en
I tenslotte sprak Ds. Beekenkamp een in-
I drukwekkend woord over de roepiug van
hen dio Gods ontferming deelachtig wer
den, ten opzichte van de inwendige zen
ding.
En eiken avond was er niet alleen een
groot, maar ook een belangstellend gehoor.
Er werd geluisterd, met meer dan gewo-
»e inspanning.
In zooverre is deze week der gebeden
Uitnemend geslaagd.
Maar nu zal het or op aankomen of ook
vruchten op dezen arbeid worden ge
zien, allereerst in het persoonlijk leven en
dan ook naar buiten.
Het gevaar is zoo groot, dat het gehoor
de vervliegt als een morgenschaduw. Dat
het water van ons leven wel voor een
oogenblik beroerd wordt als een beekje
waarin eon 6teen wordt geworpen, om dan
Weer rustig voort te vloeien.
Zoo vernamen we van iemand die mot
{Warme instemming Dr. Riemens had ge-
hoord, maar die toch met de conclusion die
daaruit voortvloeiden ook ten opzichte van
de vakbeweging niet mee kon gaan.
Dit wij6t er op hoe noodzakelijk het is
dat de hier aangevangen arbeid wordt
voortgezet.
Ditzelfde geldt ook meer in het bijzonder
van de inwendige zending.
't Is een onafzienbaar breed terrein dat
zich hier voor ons opent. Wat zijn er niet
velen ook in onze onmiddellijke omgeving
die geestelijk en zedelijk dreigen verloren
I te gaan.
De gevaren zijn zoo groot.
De zuigkracht van de zonde zoo gewel-
dig.
De misleidende propaganda van hen die
alleen stoffelijke voordeelen op het oog
hebben, zoo gevaarlijk, vooral in een cri
sistijd als we nu tegengaan.
Wij moeten ons geven aan dezen arbeid.
En velen zullen zich willen gaven.
Alleen, wanneer deze arbeid duurzame
i vruchten zal afwerpen dan moet dit georga
niseerd geschieden,
j Een leger van vrijwilligers, van met hei
lig vuur bezielde vrijwilligers, waarin ieder
op zichzelf staat, is geen leger.
Als er gebouwd zal worden en gestreden
P EUILLETON.
Hebt elkander lief.
14)
Niemand van hen had tijd tot lang pra
ten en ze spraken ook alleen maar van de
practische dingen van het alledaagsche
leven, dat de dokter morgenavond haar zou
komen afhalen, als hij voorbijreed, en der
gelijke dingen niets over dat, wat van
binnen de harten bewoog en toch was het
haar beiden, toen ze afscheid genomen had-
den, als had het samenzijn ze goed gedaan
het wederzijdscho geven had ze gelukkig
gemaakt.
„Zijt ge met me tevreden, oompje?" vroeg
zijn Maria, toen ze kort. daarna op den ver-
schen grafheuvel stond en de tranen'droog
de, die opnieuw haar in de oogen kwamen.
,,Zie, ik heb geprobeerd naar uw woord le
handelen: ik heb liefde willen oefenen, niet
met woorden, noch met. de tong, maar met
de daad en in waarheid."
Ook Katriena wischlc een traan af, leen
zij haar Kaatje in do armen sloot en daar
bij vol dank aan haar vriendin dacht. Ze
i begreep het wel, dat haar kind met allo
j middelen, die aan welgestelde men9chon ten
1 dienste staan, zou verpleegd en gesterkt
i worden. „Marie heeft dio 'kostelijke liefde,
dan moet dit geschieden onder goede lei
ding, naar een vooraf gemaakt plan.
De vraag is nu hoe dat kan geschieden.
En dan zouden wij zeggen laten wij be
ginnen met ons aan te sluiten bij het be
staande.
Als de kerken onze krachten vragen dan
moet zulk een roepstem niet dan bij hooge
noodzakelijkheid worden afgeslagen.
De Christelijke Jongelings- en Jonge-
dochters- en Knapenvereenigingen moeten
worden gesteund.
De Christelijke werkliedenvereenigingen
en vakorganisaties moeten in staat worden
gesteld hun invloed uit te breiden.
Er is wijkarbeid en evangelisatiearbeid,
die misschien dringend steun behoeft.
De Christelijke pers moet wordenge
bracht onder het. oog van de massa.
Zoo zouden wij door kunnen gaan.
En dan i6 het zoo noodiig dat er samen
werking i6.
Zeker, we kunnen gescheiden marcheercn
en ieder op eigen terrein en volgen; eigen
beginselen arbeiden, maar dit behoeft toch
geen beletsel te zijn om onderling contact
te zoeken, om samen te bidden, te overleg
gen en bij vorkregen zegen ook samen te
danken.
Er is bij allo verschil van opvatting toch
nog zooveel wraaromtrent eenheid van
handelen mogelijk is.
Als de week der gebeden hiertoe iets
mag hebben bijgedragen dan is er zeker
reden om met dank en voldoening op deze
sdhoone avonden terug te zien.
STADSNIEUWS.
Week dor gebeden.
Zaterdagavond werd de laatste samenkomst ge
houden.
Weer was or veel bolangstolling. Do Ooster
kerk was tot in alle hoeken govuld.
Als voorganger trad op Ds. G. H. Beekenkamp.
Na gebod, en het lezen van Matth. 18 11—
14 en Luk. 14 16—24 begon Ds. Beekenkamp
re et er op te wijzen dat wij leven in een wereld
van groote dingen.
Daar ia een wedijver in 't groot en om 't groot
ste en wat klein is en teer en alleen staat, dreigt
te worden vertreden.
Op maatschappelijk gobied domineert hot. g«Wie;
de techniek boheerscht het al. Alles wordt aange
grepen om voordooi te behaion of om te verder
ven
Op staatkundig gebied worden groote woorden
gesproken van wedergeboorte eu woreldvernieu
wing.
Ook op godsdienstig gebied worden groote leu
zen gehoord.
Wij mogen al dat groote dat ons verbaast en
ontroert niet onderschatten.. Bij 'lil alles is ech
ter één groot gevaar n.l. ilat wij bij 't zooken
naar al dat groote het kleine veronachtzamen en
den dag dor kloine dingen verachten. Het gevaar
is niet denkbeeldig, dat wij als wij de massa wil-
Lea grijpen den enkeling over 't hoofd zien. De
waarde van één ziel wordt zoo licht onderschat.
Wij willen de massa hebben, de groote wereld.
Do Hcere Jezus deed echter anders. Hij plaatst
een k i n d o lc e in 't midden en zegtindien gij
niet wordt als een kindeko, gij sruh hes Konink
rijk dor Hemelen riet ingaan.
Dat is de andere zijde van het vraagstuk.
Wij moeten het alles omvatten, maar ook letton
op do enkele zielen.
Dat is het onderwerp dat thans aan de ordo
is als wo spreken van de Inwendige Zending. Spr.
wil daarom vanavond de massa uit het oog ver
liezen om te wijzen op de reddende lieldo van
Christus ook vow ééne ziel die dreigt verloren
te gaan.
Wij kennen allen de geschiedenis van den goe
den Horder, die do 99 schapen verliet, om 't eene
dat dreigdo verloren te gaan, to redden, 't Was
oen godeelte van het geheel en als het om het
geheel gaat dan gaat 't ook om den enkeling.
't Was natuurlijk een verkeerd schaap,
die niet zichzelf zoekt," dacht ze bij zich
zelf, „die zich niet laat verbitteren, die
weldoet, zelfs daar, waai' ze gekrenkt kon
zijn.
Wel mij, dat ik zulk een vriendin heb.
Een trouwe vriend is met geen geld of goed
to betalen. Ja, waarlijk, Jezus Sirach heeft
gelijk, als hij zegt: „Een trouwe vriend is
een troost des levens."
Wat vreemd was bet vandaag met de
jongens! Inden langen droevigen tijd. toen
de kinderen voelden, dat hunne ouders in
zorg leefden, 'hadden ze zich behoorlijk ge
dragen, en waren bijzónder kalm geweest,
als wilden zo door hunne vroolijkheid hun
ouders niet storen. En juist vandaag, nu
het moeder als een zware last op hpt hart
lag, dat ze vandaag voor het eerst in haar
leven zich van Kaatje zou moeten scheiden
en nu het. haar erg zwaar viel. dat vader
voor 'het eerst niet. bij de maaltijden tegen
woordig was, kwamen zo als uitgelaten
van school naar- huis. En toen vader ver
moeid en 6til thuiskwam, waren ze eerst
recht druk.
Ze moo6t Karei een wenk geven! En
toen ze dat gedaan had, ging haar groote
lieve jongen dadelijk naar zijn vader
maar hij schreeuwde hem alleen maar in
het oor: „Ik ben zoo blij, vader!"i
maar een schaap dat bij de kudde behoorde en
daarom zoekt ou roept en doolt de herder tot
dat hij het vindt.
Zoo heeft Jezus gesproken en zoo heeft Hij ook
gedaan. Hij is uitgegaan in de heggen en< 6teg-
gen, in de wijken en 6traten tot de hoeren en tob
lenaars en heeft ze gedrukt aan zijn herders-
hart en teruggebracht tot de kudde.
6pr. wil veronderstellen te zijn in een verga
dering van ware levende, ernstige Christenen,
die de opzoekende liefde van Christus aan hun
eigen hart hebben ervaren.
Zij zullen in stille uren erkennen dat de oor
zaak van hun heil gelegen is in Gods ontfermen
de liefde.
Wat was onze ziel veel waard voor God. Wie
zal taxeeren den prijs dos bloeds van Gods Zoon?
Hoo kostelijk moet onze ziel zijn voor God dat
Hdj ons niet alleen een rijk leven in zijne genade
- maar ook een heerlijke toekomst en eeuwige za
ligheid beloofd heeft, dat Hij ons heeft willen
verlossen uit de banden van de hel cn de klau
wen ran Satan.
Dan is er blijdschap in de ziel, maar ook in
den Hemel waar het lied der verlosten weer
klinkt over eene zondaar die zich bok eert.
Wij spreken van de s t r ij d e n d e kerk, maar
vaak zou 't beter zijn te sproken vau de kibbe
lende kerk.
Als God echter komt met zijn slaando hand,
dan valt er vaak veel van dat kleine kerkgekib-
bel weg; dan gevoelen wij dat wc toch eigenlijk
van eene familie zijn, dat we een zijn in geloof
en gebod en als er uitredding komt ook in dank
zegging.
Dit alles is van beteekenis voor de Inwendige
Zending. Het. is een groot terrein, in onze on-
middelijke omgeving.
Wij loven temidden van een massa menscben,
dio terecht als verloren "kunnen worden aange
merkt.
Er is zooveel wat ontroert temidden van een
Christelijke nptie, een Christelijke kerk. Wij zit
ten temidden van de vuilste zonden, naar trach
ten al te vaak als de priester en do leviet voor
bij te gaan.
Wolk een ontzaglijke 6chuld ligt hier.
Wij -moeten 't ons bewust worden dat God ook
ons aansprakelijk stolt voör ue schuld van die
menschen en den last van de kranko maatschap
pij. O, we onttrekken ons zoo gemakkelijk, voor
al als we dat leed door spr. in aangrijpende taal
geschetst, niet aan den lijve, in onze naaste
omgeving hebben gevoeld.
Deze samenkomsten zijn ten einde. De offici-
eole sprekerB zwijgen, 't Is nu de beurt van ons
om te zeggen: Heero, wat wilt Gij dat ik doen
zal? Wat k a n cn wat m a g ik doen?
Met een ernstige opwekking in 't bijzonder aan
de jongeren om zich aan den arbeid dor Inwendige
Zending te geven cn zich den Naam des Heeren
niet te schamen, eindigde spr. om daarna in ge
bed en dankzegging voor te gaan.
Voor het sluiten van deze bijeenkomsten werd
nog» een woord van dank gebracht aan het Kerk
bestuur voor het beschikbaar 6tellcu vau de kerk
cu aan het personeel voor de verleende mede
werking.
Gezongen werd nog, Ja, amen, trouwe Vader,
ja, wij maken staat op Uw gena
De week dor gebeden behoort tot het verleden.
Inzake de prijsvraag voor het ontwerp van
een Studentenwijk te Delft, uitgeschreven door
de Bouwkundige afdeelkig, heeft de 6enaat der
Technische Hoogcschool niet do gouden eeropen-
ning kunnen toekennen; wel ontving eon eervolle
vermelding do heer J. v. d. Laan, cand. bouwlc.
ingenieur, alhier.
Prof. Dr. H. Kamerlingh Onnes alhier is
benoemd tot lid van de Kon. Maatschappij van
Wetenschappen te Upsala,
Ia de Stedelijke Werk-Inrichting zijn opge^
nomen, in de week van 2—8 Januari 1920:
209 volwassen personen en 61 kinderen.
BONENLAND.
iDe kaasuitvoer.
In aansluiting aan hetgeen wij mededeel-
„Zoo, mijn jongen, waarom dan?" vroeg
Mesow, die in zichzelf gekeerd aan het ven
ster had gezet on.
Hij trok Karei tje dichter bij zich en zag
-hom in de bruine oogen, die. hij van zijn
moeder had en zeide: „Is er werkelijk nog
iets om blij te wezen?"
„Ja, vader, en gij zult ook blij zijn."
Mesow glimlachte droevig bij deze uiting
van zijn kind. Daar kwam de kleinere Hen
drik de deur binnenspringen, krachtig en
vroolijk, onstuimig als een wervelwind.
„Vader, vader, wat is beter, houweel,
schop of spa?"
„Dat hangt er maar van af, waarvoor
men het wil gebruiken," was vaders ant
woord; maar zijn stem ging verloren in 't
lawaai, dat nu volgde.
„Wil je zwijgen? Zoo straft men een ver
klikker." zei Karei en bokste zoo krachtig
op zijn broertje los, dat beiden als een
kluwen over den grond rolden.
„Ik verklik immers niets, ik mag toch
weRvragen, of ik houweel of of nemen
moet?"
Daar pakte de groote hem bij den kraag
en zette hem do deur uit.
„Ik zal het. je wel gauw zeggen," hoorde
men Kareis stom nog van buiton, dan lie
pen ze samen vergenoegd naar den stal.
Katriena trad naar haar man aan het.
den betreffende opheffing van de rogee-
ringsbemoeiingen en belemmerende bepa
lingen ten opzichte van de voedselvoorzie
ning met 1 April e. k., vernemen wij na
der, dat., wat den uitvoer van kaas betreft
deze vermoedelijk reeds eerder zal worden
vrijgelaten. Het moet n. 1. in het voorne
men liggen, om reeds met 1 Maart e.k. de
belemmerende bepalingen, wat den kaasuit-
voer betreft, geheel op te heffen.
Indien wij goed zijn ingelicht, dan zou
ware aan den wenseti van Minister van
IJsselsteijn tegemoetgekomen, de kaasuit-
voer thans reeds onbeperkt zijn toegestaan.
Bedelgeboieft» cai kinderschacheraiars.
Uit het verslag van den Amsterdamschen
Armenraad blijkt, welk een „winsf'-gevend
en tevens onteerend -bedrijf" bedelen is.
In Amsterdam zijn bedelaars, die hun
„vak" 20, 30 en zelfs meer dan 40 jaar
„•beoefenden".
De meeste zijn min of meer invalide,
drankzuchtig en leven in onwettige verhou
ding tot een vrouw. Zij die nog een eer
baar beroep konden uitoefenen bedanken
hiervoor. Immers levert het bedelen hen
oneindig meer en gemakkelijker op. Op één
dag werden door man, vrouw en twee kin
deren voor 's middags 2 uur f 18.75 ge-
bourd. Kinderen weten vooral veel binnen
te halen, bijv. f 6 a f 7 per dag. Eén bedel-
gezin met 2 kinderen wist zelfs in 2 uur
tijds f 8 op te halen. Een en ander hangt
natuurlijk af van de standplaats en van de
huicholkunst der bedelaars. Een dier bede
laars mist van zijn 8ste jaar zijn beide
beenen en wist nog van 14 tot 20 jaar in
een schoenfabriek to werken. Thans bedelt
hij 18 jaar en is zijn „bestaan" beter dan
voor dien tijd.
Het zedelijk leven dier bedelaars is aller
treurigst. De vele onwettig geborenen
worden geëxploiteerd op allerlei wijze.
Soms worden ze tegen betaling uitgeleend
aan bedelaars. Een dier ontaarde bedelen
de „oudere" stond het jongste kind van vijf
maanden af aan een belangstellenden voor
bijganger, die later den vader een verkla
ring liet teekenen, waarbij deze geheel af
stand deed van het kind. Deze „heer" 6tond
in s-Gravenhage bekend als oplichter en
souteneur.
De man zelf werd wegens landlooperij
reeds éénmaal opgezonden naar Veenhui-
zen. Lui en arbeidschuw als hij ie, voorziet
hij momenteel in zijn onderhoud met bede
len. Met een kind op zijn arm gaat hij lied
jes zingende lang6 do straat.
En het publiek, diep bewogen en met zijn
lot begaan, gééft.
Do inrichtingen om dergelijke parasieten
op te bergen zijn overvol.
Hoog bezoek.
Naar het „Yad." uit Londen verneemt, is
er 6prake van, dat de sovjetvertegenwoor
diger Krassin, die binnenkort naar Moskou
terugkeert, ook een bezoek aan Nederland
zal brengen, altihans wanneer het hem ge
lukt, een pas voor ons land te krijgen.
Opheffing R. K. D.
De „Avp." verneemt., dat de Commissie
van Advies inzake de Eijkskolendistribulie
aan den Minister van Landbouw heeft ver
zocht om zoo spoedig mogelijk de Ilijks-
kolcndistributie op te heffen. Daar de ko-
lenprijzen steeds dalen is het onmogelijk
op denzelfden voet door te gaan.
Slaiting postkantoren
Gok te Amersfoort is, naar een inzender
in de N. R. Crt. meldt., do dwaasheid in
gevoerd om in den middaguren het post
kantoor te sluiten.
„Ik was stom verbaasd, toen ik om 12.45
alles gesloten vondt. Om 3.15 keerde ik te-
rug bij do postcheque en girodienst daar ik
venster, legde de hand zachtjes op zijn
schouder, als om de ondeugd der jongens
weer gtfed te maken.
„Laat ze maar vroolijk zijn", zeide hij,
weer in diep treurige, terneergeslagen stem
ming, „zoo lang ze het vaderhuis nog heb
ben. „Ach, Katriena," steunde hij, „al dat
vriendelijke helpen der buren is toch ver-
goefsch; het helpt toch niet, als ik de
padhtsom niet kan bij elkaar brengen. Ka-
row geeft geen uitstel."
Katriena zuchtte. Ach, do ijzeren ban
den waren nog altijd niet van Hendriks
hart afgenomen! „Kunt ge het geld niet
ergens, tegen rente, opnemen?" vraagde zo
schuchter.
„In de -handen der Joden vallen? Neen,
dat i6 maar uitstel en brengt je nog dieper
in de ollcnde. Dan liever dadelijk inpakken
en weg. Er is geen hoop meer, we moeten
weg. Katriena, weg. do straat op!" Hij
legde de armen op do vensterbank en het
hoofd op een arm, en l-oen zijn vrouw hem
sprak over de goedheid van juffrouw Schro
der jegens Kaatje, troostte hem dat ook
niet, maar stemde hem nog treuriger. Den
gdheelen avond merkte zij, hoe hij locd,
daarom wilde ze hem ook niet vragen, hoe
zijn eerste dag in vreemden arbeid gegaan
was. Toon ze reeds in bed lag, hoorde ze
hem nog in de voorkamer op en neer gaan,
ADVERTENTIE-PRIJS
PER GEWONE REGEL i 0.22 1/3
DES ZATERDAGS Ï0.30
INGEZONDEN RECLAMES DUBBEL TARIËR
KLEINE ADVERTENTIES van hoogstens
80 woorden 50 cent: Zaterdag9 75 cent,
bij vooruitbetaling -ï
niet anders dacht of de loketten zouden nu
wel langer zijn geopend.
Ik stootte weer mijn neus. Tegen een
ambtenaar die achter de tralies ronddraai
de, zei ik> „Is de zaak hier dan altijd
gesloten?" Waarop ik lachend ten ant
woord kreeg: „Ja, mijnheer, 't is hier
meer dicht dan open."
Nederland en BelgiS.
Naar aanleiding van het bericht van de
„Nation Beige" schrijft het „Vad.":
De interneeringsrekening over 1914, 1915
en 1916 bedroeg pl. m. f 28.000.000. Deze
vordering is 20 Juli 1920 bij de Belgische
regeering ingediend. De vordering over
1917, 1918 en 1919 staat nog niet absoluut
vast. Men heeft haar geraamd en deze ra
ming tegelijk bij de rekening over 1914
1916 ingediend. De raming, die dus nog
geen vordering kan heelen, bedraagt pLm.
f 25.000.000. Tevens is daarbij voorge
steld eene rente van 5 percent (niet 6 per
cent) te heffen.
Aangezien het ondoenlijk is, alle kwi
tanties en bescheiden over te zenden, heeft
men aan de Belgische regeering bericht,
dat deze ter beschikking liggen van den
Belgischen militairen attaché, welke ze lean
onderzoeken. De Belgische regeering heeft
daarop in September geantwoord, dat zij
rekening en raming onderzoekt.
Zoo staat de zaak.
De Melkvoorziening.
De Minister van Landbouw heeft, naar
de „Tel." meldt, een commissie benoemd,
om hem op korten termijn van advies te
dienen over maatregelen, welke waarschijn
lijk genomen moeten worden, wanneer,
zoeals de bedoeling is, met 1 April de
melkvoorziening van regeeringswege wordt
opgeheven.
Zij bestaat uit de volgende hee-ren: H.
L. Lovink, voorzitterL. Biickman, secre
taris S. R. de Miranda, wethouder van
Amsterdam; mr. P. Drooglever Fortuin,
wethouder van Den Haag; J. H. T. O.
Kettlitz, wethouder van Utrecht de Ka-
berleden J. Weitkamp, J." J. "Wintermana
en A. Colijm
"Voor de producten de heeren J. S. Blink,
A. N. Vadermans en J. G. Collot d'Escuxy
voor de distribuantcn de heeren A. Beer
en J. Smit en voorts uit de heeren dr. A.
van Raalte, (Dordrecht); dr. Schey,
(Hoorn)J. N. Swaning en. J. Bieleman.
inspecteurs van het zuivelwezenJ. G.
Hibma, (Snoek)W. Reitsnia en A. Diop-
huisal jurist is aan de commissie toege
voegd mr. H. Bijleveld Jr., adviseur in cri
siszaken.
De minister van landbouw heeft dozo
commissie geïnstalleerd.
Het Kaasmaakverbod en de Melkprijs.
In de gisteren te Gouda gehouden alge-
meene vergadering van den Bond van
Kaasproducenten, deelde de voorzitter, de
heer A. van Wijnen, in verband met de in
trekking van de ontheffingen van heb
kaasmaakverbod, mede, dat de boeren niet
verplicht zijn de melk te leveren beneden
17 lA cent per liter, af boerderij, dit is de
prijs, waaromtrent men vroeger met de re
geering is overeengekomen. Hebben ze alle
mogelijke moeite gedaan om do melk tegen
17 y> cent van Ue hand te doen, maar is hun
dit niet gelukt, dan kunnen ze daarvan op
gave doen aan het Zuivelkantoor te 's-Gra
venhage en door gaan met het kaasmaken
tot een middel is gevonden, waardoor de
regeering lo melk kan afhalen.
Onderwijsraad.
De Tweede aïdeeliag van den Onderwijsraad
vergaderde op Woensdag en U.m.li ui ig j.J. tor
vaststelling van haar rapport inzake do reorga
nisatie van het middelbaar en voorbereidend koo-
gcr onderwijs, welk rapport op 21 on 22 Januari
e.k. door don vollcdigen Raad in bohandeliag ral
worden genomen.
evenals op dien Zondag. Ja, zijn ziel leed
in bittere droefheid en hot sterke mannen
hart schrikte terug voor den kelk de6 lij-
dens, dien het ledigen moest. Maar hei was
geen Getsemanó-stri jd met. het berustende;
„Vader, niet mijn, maar Uw wil gsechiedel
Trots al zijn uiterlijke vroomheid, dia
hij van den jeugd af geoefend had, waa
Hendrik Mesow nog een beginner in den
eigenlijken kern van het Christelijk leven,
hot opgeven van den eigen wil tegenover den
wil van God. Maar God, die barmhartig
is, stelt Zijn beginners geen te hardu
eisohen. Hij maakt de verzoeking nieb
zwaarder, dan wij ze kunnen dragon. Eb
Zijn liefde en barmhartigheid grijpt met
oneindig geduld daar helpend in, waar heb'
boven de krachten gaat, Hemdrik MesoVa
geloof was oen zwak riet gelijk en het zou
tot een sterken boom bekrachtigd worden
door Gods lankmoedigheid en vaderlijke
goedheid.
Den volgenden morgen waren de knapen
nauwelijks weggegaan naar de school, met
veel geheimzinnigheid, of veelstemmig ge
zang trok voorbij, don berg op:
(Wordt vervolgd).