Dagblad voor Leiden en Omstreken. NIEUWE LEUK MANT ABONNEMENTSPRIJS in leiden en buiten leiden waar agenten gevestigd zijn per kwartaal 12.50 Per week10.19 franco per post per kwartaal 12.&0 iste JAARGANG. - DINSDAG 4 JANUARI 1921. - No. 233 BUREAU: HOOIGRACHT 35 - LEIOEN. - TELEFOON INT. 1278 ADVERTENTIE-PRIJS pek gewone regel 1022 1/3 des zaterdags ï0.30 ingezonden reclames dubbel tarief kleine advertenties van hoogstens 30 woorden 50 cent: Zaterdags 75 cent. bij vooruitbetaling V ln branding. Het jaar 1921 begint voor de S. D. A. P. en voor do Socialisten in (het algemeen niet onder gunstige voorteekenen. Kr is met alleen, m i\eueriand, maar in alle landen, oneenigheid, verbrokkeling, onderlinge haat zelfs en vijandschap. De eerste Internationale is roemloos ondergegaan. En die tweede Internationale heeft na tallooze conferëntiën en resolutiën, hoewel «de dood nog niet officieel geconstateerd is, (toch reeds opgehouden te leven. Er is een deel dat voorzichtig rekening houdend met de omstandigheden behoed- izaam vooruit wil en daarom allerlei mooie theorieën, waarmede men de menschheid heeft trachten te begoochelen feitelijk los laat en een ander deel dat zich van de re volutionaire frazen niet wil ontdoen, voor jwie „de beweging" alles is en dat voor de Werkelijkheid geen oog schijnt te hebben. Men treft daar aan de Belgische militai- ïisten en de Hollandsche socialisten, die het „geen man en geen cent" in hun vaan del gingen schrijven. Nog voor de tweede Internationale offi cieel dood is verklaard i6 een derde In ternationale opgericht onder leiding van de Russisch© .bolsjewisten, waarin alleen Voor de uiterste groepen die voor geen gru welen terugdeinzen plaats is. Vandaar dat men nu reeds zint pp de stichting van een meer gematigde vierde internationale, die weer nieuwe teleurstel ling zal bregen. Het volk wil eigen Heiland zijn, zie daar de kerngedachte van hot Socialisme. Door eigen kraoht wil het komen tot een nieuwe aarde waarop gerechtigheid zal wonen en de ware broederschap zal worden Maar nu blijkt steeds duidelijker de o n- mogel ij k h e i d van dit streven. De groote oorlog heeft men niet kunnen ïceeren, en wat het Internationaal Vakver bond daarvoor in de plaats stelde, de 'boy cot van geheele volken, bleek in zijn uit Werking niet minder gruwelijk. De beloofde gelijkheid heeft men Tr" gens kunnen geven, dan alleen in ïtupall<* waar kapitalisten en proletaren op oven gruwelijke wijze worden mishandeld®11 1Q- don dood godroven. De socialisatie aangeprezen als ie r°d" Öer uit allen nood, heeft men no maar alleen op papier en dan nog om oven van de meest mogelijke reserves, kunen uit werken. En daarbij komt nu noig, dp de stoffe lijke voordeelen die aanvankdjk werdeu bereikt, door eigen overdrev11 eisohen in de waagschaal worden gesbd. Is het wonder, dat bree® 6dhareu zich 'teleurgesteld afwenden qj dat zoowel in ons land als daarbuitéüde Socialistische Het was onder den edruk van deze fei ten, dat Mr. Troelstr?in Het Volk van (Vrijdagavond een merkwaardige oude- jaarsoverdenking scheef. „In de branding'' zette hij er boven en tracht dan, als een goed leider betaamt een weg aan te wifeeu om u i t de branding te geraken. Een nieuwe ri/ftting is het niet, die hij aangeeft. Hij bljft op den weg nu reeds eenigo jaren dror hem aangewezen. Neen," revdatie-m a k e n is thans niet in de eerste plaats het doel van de S. A. P.maar wel moet zij zich gereed hou den om op-ifcet beslissende moment de lei ding te nemen. Hiervoor is echter noodig, zegt Mr. Troelstm, dat de Nederlandsohe arbeiders klasse dit standpunt goed begrijpt, opdat Eij in de beslissende conflicten tot bewust- gemecnschappelijk handelen in staat is. „Maar zullen de massaas ons kunnen begrijpen dan is daarvoor bovenal noodig, dat wij elkander begrijpen en tot ééne ge- meensöhappelijke propaganda en actie in staat zijn. Zoolang het voorko-mt dat on der de woord- en penvoerders der partij de een het. werk van den ander feitelijk sabo teert, is de zoo hoog noodige propaganda uitgesloten. Het aanstaand Kongres krijgt o. a. ter behandeling de motie-Zaandam over de Tweede Internationale. Een behandeling, die niet mogelijk is, zonder opnieuw de talctiek der Partij vast te stellen. Daarbij zullen dus van zelf de verÉchil- len, die in de Partij-leiding bestaan, ter sprake komen en het, zal nuttig zijn, dat daarop een uitspraak volgt van do Partij, die tussc.hen de afwijkende meeningen be slist. Wij twijfelen niet, of het zal daarbij blijken, dat de bestaande verschillen een eensgezinde krachtige aktio op den bodem van het kongresbesluit niet in den weg zul len staan. Zoo zal niet slechts bij de verkiezingen van 1922, maar op elk moment van den strijd, die ons wacht, de S. D. A. P. zelf bewust en daadkrachtig de taak, die 'haar toevalt, kunnen vervullen. Zoo zal ons schip, dat met ons gansche volk door een felle branding been moet, in staat zijn, on der een eensgezinde, leiding, die haar rust en zekerheid vindt in de voldoende voorbe reiding, de havei te bereiken. Sleohts zoo z?i het mogelijk zijn, de Par tij te herstello1 van de schade, haar door de werking <^r ongunstige tegenomstanr digheden op de arbeiders toegebracht, haar voor verdoe schade te bewaren en_die aantrekkingskracht uit te oefenen op de massa, ,le slechts van een volkomen zelf bewust» door "één gemeenschappelijken wil boeide, naar één en hetzelfde doel etende beweging kan uitgaan." X> bedoeling is duidelijk. ir. Troelstra heeft genoeg van de „de- pjcratie" en het „parlementarisme" waar- nee zoo weinig te bereiken valt maar helt steeds meer over naar de „directe actie." Maar op dien weg vindt hij tegenover zich de meer bezadigde elementen in de partij, de Schapers e. a. die meermalen ge toond hebben tegenleiding te durven geven. Daaraan moet een einde komen. En daarom beroept Mr. Troelstra zich op het Congres. Voor .het congres is hij niet bevreesd. Een goed leider, zoo verklaarde hij te Leiden, heeft het congres in den zak. Het congres zal Mr. Troelstra wel in het gelijk stellen en als slot-apotheose krijgen de verblufte afgevaardigden misschien weer een verbroedering op de planken, waarbij de verzoende voormannen elkaar onder het zingen van de Internationale omhelzen. Dat is alles heel mooi. Maar daarmee zijn de gaten en barsten nog niet gedicht en dê diepingrijpende ge schillen niet weg genomen. Het nieuwe jaar begint dus voor de S. D. A. P. niet onder gunstige omstandig heden. Van meer belang is eohter, wat dit alles o n s te zeggen heeft. STADSNIEUWS. Week der gebeden. De week der gebeden, uitgeschreven door het Bestuur van de Evangelische Al liantie, is Maandagavond geopend. De ruime Oosterkerk was flink bezet. Als spreker trad ditmaal op Ds. Boeijen- ga van Sassenheim die liet zingen Ps. 130 2 om daarna in gebed voor te gaan. Vervolgens werd, terwijl de aanwezigen van hunne plaatsen opstonden, de Belijde nis des Geloofs uitgesproken. Het was een plechtig oogenblik toen heel die schare, bij monde van den voor ganger belijdenis deed van haar algemeen ongetwijfeld Christelijk geloof. Vervolgens werd eveneens staande ge zongen Gez. 52 13: Eeuwig onbegrijpe lijk Wezen, Vader, Zoon en Heilige Geest. Ds. Boeijenga begon met er op te wijzen, dat wij om waarlijk te bidden, eerst moeten leeren danken, waartoe zoo overvloedig reden is. Daar zijn natuur 1 ij ke weldaden, maar van veel meer beteekenis 'zijn de geestelijke zegeningen. Ook in deze dagen nu de storm van godverzaking over de volken giert, nu er een pogen is om alles los te rukken, nu de vijandschap tegen God en zijn volk en zijn kerk openbaar wordt is er nog een volk dat naar God vraagt en den weg weet te vinden naar het Kruis. Onder al de stormen die de wereld beroe ren wordt nog gevonden het zwakke en teedere leven des geloofs, dat niet kan wor den gedoofd omdat het door God zelf is Een vrucht van de bewogen tijden is ook, dat er is een zoeken om te weten of men wel waarlijk des Heeren eigendom is, een begeerte om de wet Gods in hart en leven vleesch en bloed te doen worden. Ook de drang naar eenheid, de geestelij ke eenheid wordt in deze tijden soms weer meer gevoeld. Naast deze weldaden die de Heere ons schenkt, staan de vele weldaden Gods met de groote wereld. Die wereld verlaat God, keert Hem den ruig toe en toch laat God nog uitgaan de boodschap des Heils, en wil Hij nog geven een ontvankelijkheid voor hoogere dingen. Daar is bij velen nog een zoeken en tasten of ze ook vinden moohten. Ongeveer een eeuw geleden werd na de revolutie gehoord het liefelijk geluid van het zuisen eener geestelijke lente in het reveil. Welnu zegt spTeker zouden we niet bidden en hopen dat nogmaals een geeste lijke ontwaking wordt aanschouwd? Gods bemoeienissen, ze zijn nog zoo vele. En Gods beloftenissen zijn zeker. God gaat den weg onbegrepen vaak voor ons oog, waarop zijn Koninkrijk wordt geboren. Ook uit den bajert van deze tijden zal geboren worden zijn eeuwig glorie-rijk. Maar als we zoo zien de weldaden, die God geeft, hoe ze zich opstapelen, hoe moe ten we dan niet ons hoofd buigen in be schaamdheid als we zien wat wij zijn voor God. Hoe moeten we dan ons zelf aanklagen. Hoe lauw en flauw is vaak ons uitkomen voor den Heiland. Hoeveel valsohe schaam te is er bij ons.Wat steunen we vaak opeigen kracht. Wat is er een schrikkelijke werelds gezindheid en wereldgelijkvormigheid. Hoe 6lap zijn we waar 't geldt het overwinnen van de wereld. Hoeveel gebrek is er aan geestelijken zin. Wat hebben we weinig oog voor de diepte van don wereldnood. Hoe diep moeten wij ons dan verootmoe digen. Diep moeten wij ons buigen, niet om in die diepte weg te zinken, maar om uit de diepte'op te zien naar omhoog en te zoeken den troon der genade. Na dit diep ernstige en welsprekende woord dat met groote aandacht werd be luisterd, ging Ds. Boijinga in smeekgebed voor. Gezongen werd tenslotte nog Gezang 171 10. Wij pleiten, Heer! op uw genade, Die nooit den boeteling verstoot, Wij pleiten, knielend voor Uw troon, Op 't 'bloed van uwen lieven Zoon. Ds. J. Hoogcnraad. Op 13 Februari a.s. zal bet 40 jaar geleden zijn, dat Ds. J. Hongenraad, predikant bij de Ned. Herv. »Kerk alfaier, het predikambt te Pols broek aanvaardde. In 1888 vertrok hij vandaar naar Wageningen en volgde in 1898 heL beroep naar Leiden. %ji Den 12den Juni 1898 werd Z.W.Eerw. als pre- dikadt dezer gemeente bovcetigd. Van do predi kanten, welke hier toen aan do Ncd. Herv. Kerk verbonden waren, is naast Ds. Koogenraad al leen nog Da. Hartwigsen over. De. Iloogenraad is daardoor óp één na de oudste predikant wat het aantal dienstjaren te Leiden betreft. Lid van het Bestuur der Classis Leiden, op richter van de afd. Leiden v. d. Chr. Nat. Werk mansbond, voorzitter van het Bestuur der Chr. Scholen voor On- en Minvermogenden en van de Chr. School voor M.U.L.O. a. li. Noordeinde, was hij tevens jaren lang de ziel van den arbeid in bet Wijkgebouw Pniël. Gezien en zeer gewaar deerd door ambtgenooten en in zeer onderschei dene kringen, waanneo zijn velerlei arbeid hem als vanzelf in aanraking bracht, zal het zeker Z.W.Eerw. bij zijn jubilé niet aan belangstelling ontbreken. Rijkspostspaarbank. Aan het postkantoor Leiden en de daaronder ressorteerende hulppostkantoren werd gedurende de maand December 1920 ingelogd f 81200.69. terugbetaald f 22246. ""2. Het laatste door dit kantoor uitgegeven boekje draagt het nummer 47619. t&öv Wij ontvingen van de firma N. G. Kok al hier oen door gen-oomde firma uitgegeven Maand blad, waarvan heden het eerste numnier ver scheel!. Dit maandblaadje wordt gratis verspreid en bevat oen uitvoerige prijslijst van de artikelen, welke de heer Kok verkoopt n.l. Chemischo arti kelen, Borstelwaren, Poetsartikelen, Zeepen, Tand middelen, Eau de Cologne's, Parfumeriën enz. In een inleidend woord deelt de heer Kok mede dat hij dit blaadje uitgeeft als passend-redamo- middel en om geregeld zijn concurreerende prij zen te brengen onder de aandacht van onze huis moeders. Het zal bovendien stukjes bevatten voor jong en oud en prijsraadsols geven voor de jeugd. Deze zeer kostbare reclame getuigt ?,rol van ondernemingsgeest. Moge zij voor de firma loon end zijn! Naar wij vornemen heeft de heer J. Wolt- jer bedankt voor de op hem uitgebrachte benoe ming als diaken bij de Geref. Kerk alhier. 1'Zooals reeds eerder werd gemeld ia de open bare vergadering van „Obadja" waarin als spre ker hoopt op te treden Prof. Los van ZuicUAfri- ka nader bepaald op Woensdag 19 Januari a.s. Ook het onderwerp is gewijzigd en luidt nu „Het karakter der Z.-Afrikaansclio voortrekkers". r—1 —Alhier is na een ongesteldheid van slechts enkele weken overleden de heer A. J. Binnendijk, bekend boekhandelaar cn Uitgever aan de Broestraat. BINNENLAND. Van het Hoï Het diner, dat gisterenavond ten Ko ninklijke Paleize zou plaats hebben voor de hoofden der te 's-Gravenhage geaccre diteerde gezantschappen met hunne edhtge- nooten is in verband met de lichte onge steldheid der Koningin tot nader uitgege^ steld. Vergezeld van haar vader, heeft Prin ses Juliana voor de eerste maal een bios coopvoorstelling bijgewoond, welke, geleid door den heer Willy Mullens, in diens bios cooptheater in de Kettingstraat te 's-Gra- vendage werd gegeven. In deze voorstelling werd de bekende Sackletonfilm afgedraaid, die door den heer Mullens met een sober woord werd toegelicht. De Batavicrlijn. Onder de verschillende Nederlandsche stoomvaart ondernemingen die zich tegen den komenden Yreedzamen strijd voorberei den, door zich van nieuw gemoderniseerd materiaal te voorzien behoort ook Mw. H. Muller en Co.'s Batevierlijn, welke thans haar nieuwe stoomschip „Batavier II" voor den wal heeft gekregen, terwijl de „Bata vier V" in Mei zal volgen. Deze schepen zijn in het bijzonder inge richt voor het passagiersvervoer. In de eerste klasse kunnen 96, in de t-weede 53 passagiers worden meegenomen. Vooral in de 1ste klasse heeft men getracht door een doelmatige verdecling en een zeer ruimen aanleg der verschillende hutten aan de eisehen van het reizend publiek zooveel mogelijk tegemoet te komen. De borreltjes worden duur. In een de vorige week te Rotterdam ge houden vergadering van de Rotter dam sethe Vereeniging van Koffiehuis-, Restaurant houders en Slijters, is besloten den detail prijs van het gedistilleerd op den dag, vol gende op dien waarop de veThooigde accijns zal warden geheven, te bepalen op 20 cent per glas voor de volkszaken, 25 cent voor de tweede klas-zaken en 30 cent voor de eerste klas-zaken. Voor den maatverkoop zal een minimumprijs van f 4.25 per liter, Deze prijzen zijn voorgesteld door het Hoofdbestuur van den Bond van Koffie huis-, Restauranthouders en Slijters. De hoofdstad, Den Hang en andere groote plaatsen 'hebben zich met deze prijzen reeda vereenigd. Opheffing Crisisbureau. Naar het „Vad." verneemt, wordt met ingang van 1 Februari a. s. de afdeeling volksvoeding (crisiszaken) aan het depar tement van L., N. en H. opgeheven. De vertraging op de spoorwegen. Het N. v. d. D. meldt, dat de directie der Nederlandsche Spoorwegen den sta tionschefs opgedragen heeft, de bezetting op de stations ten spoedigste in overeen stemming te brengen met de nieuw vastge stelde kaders, met dien verstande, dat aan nog niet ervaren personeel geen bélangrij- werkzaamheden mogen worden opgedra gen, zooals treintelegraaf, treinbediening en zoo meer. Het blad meent dit „een kenschetsende dienstorder!" De laatste troinaansluiting. Door de directie der spoorwegen is aan •de stationschefs een schrijven gezonden, waarin wordt medegedeeld, dat indien voor een station de laatste aansluiting is gemist en dat station nog bereikt kan worden met een reizigerstrein, welke daar volgens de dienstregeling niet stopt, do chef van dat 6tation opdracht kan geven dat in afwijking van de dienstregeling, deze trein op eerst genoemd station moet stoppen. De spoor-misère. De Commissie van Onderzoek in zake den onregelmatigen treinenloop heeft giste ren haar eerste zitting gehouden èn zal zich. morgen, Woensdag, bij de directie- der Ned. Spoorwegen vervoegen, teneinde met haar te bespreken do wijze, waarop zij haar werkzaamheden zal verrichten. Allo personen, die inlichtingen wenschten te geven of bijzonderheden weten, die voor het onderzoek van nut kunnen zijp, kun nen deze mededeelen aan den voorzitter der commissie: Cornelis Schuijtstraat 55, Am sterdam, met naam en adres dergenen, die er prijs op stellen mondeling door de com missie te worden gehoord. De Bezuinigings-Commissie. De Minister ran •Binnenlandsche Zaken, Jhr. Mr. Ruys de Beerenbrouck, heeft heden ochtend te 11 uur de Staatscommissie betref- FEUILLETON. v Hebt elkander lief. 9) De nood staat achter de deur; ik wed, dat ze geen twee koperen centen meer heb ben, om wat bij den winkelier te halen," weer ging hij met de hand over 't gezicht, en de eigenaar van de Haldenhoeve, dien kennen jullie immers." „Een gierigaard is hij." „Die moet Mesow niet in zijn maoht krijgen." „Dat moet verhinderd worden" klonk het door elkaar, toen trad een pauze in. De eerste, die sprak, was dokter Walter, die de predikanten naar de pastorie begeleid had en nu, teruggekeerd, reeds een poosje stond te luisteren." „En zo hebben dat ziekelijke kind!" zeide hij. „Een aardig 'ding, dat kleine Mesowtje. Ik huiver nog, als ik er aan denk, hoe zwaar ziek het van den winter geweest is." „Gij hebt het kleine meisje van den dood gered", zei de onderwijzer op warmen toon. „Zoo," zei dokter Walter, „maar nu zou het kind krachtiger voedsel moeten hebben, dat de roode wangetjes terugkomen. Veel melk, veel eieren e bouillon. Ik heb er wel ivoor gedaan, wat ik kon, maar de Mesows zijn juist als Baas Borne gezegd heeft; men kan ze geen aalmoes aanbieden. Ik gaf er toch wat om, als het kleine ding wat beter gevoed werd." „Toen ik op den terugweg den berg af kwam", vertelde de timmerman verder, kwam mij de laatste preek van onzen do- miné in de gedachten,'toen hij zei: „Wij, als van eenen stam, moeten ook staan als een eenig man en toen dacht ik aan mijn soldatentijd. „Ge weet, datrik lang 's konings rok ge dragen heb." „En 'het tot 6ergeant gebracht hebt", viel er een in. „Daardoor is het gevoel van enge saam- hoorigheid van den troep mij dan ook in vleesch en bloed gedrongen." Hoe deden we bij de compagnie? Als er één worst van huis 'kreeg, dan sneed hij hem in. zooveel 6tukken dat hij ternauwer nood het laatste puntje voor zich 'behield, maar het smaakte zoo veel te beter, als alle kameraden ook wat hadden. Had iemand eens een domme streek uitgevoerd, dan kwam het voor, dat de geheele troep stilzwijgend de straf duldde, om den schul dige niet te verraden. We noemden dat den korpsgeest: een voer allen en allen voor een. Ep nu heb ik Pastor Dernbergs laatste preek .zoo verstaan, dat wij Christenen ons ook zoo eng aan elkander moeten sluiten, allen voor een moeten staan, als het noo dig is. „Ja, ja-V viel de Ebersbacher bij op zijn kalme, bedachtzame wijze, „zoo heb ik het pok 'begrepen, en we moeten Mesows huis en 'hof op de been houden: het is hard, als iemaiïd zijn tehuis verliest en een onzekere toekomst tegemoet gaat, 'k weet, hoe het moet." „Hoe dan, Ebersbacher, ik denk, dat gij den schimmel zult nemen?" vroeg Borne snel. „Misschien, misschien ook niet, ik zal er mij eens op beslapen," zei de bedachtza me zaagmolenaar. „In ieder geval ga ik morgen naar de Haldenhoeve en kijk ik 't zaakje eens. En nu denk ik, ieder helpt maar, waar 'hij kan, zonder veel er over te spreken. Daarom goeden dag en allen wel thuis." „Een oogenblik nog, kameraden," vroeg de jonge schoolmeester. „Ik zou graag willen, dat ge nog eens met me aan 't graf van onzen dominee kwaamt, ilc heb nog een boodschap aan u te doen." „Van hem, van Pastor Dernberg?" vroeg en fluisterde alles door elkaar, terwijl de mannen naar het vorsahe graf traden. De oude doodgraver had zijn knechts reeds weggezonden en 6tond met ongedekt hoofd biddend bij den grafheuvel. „Blijf maar, ge moogt het ook hooren," riep Georg Schroder dén oude, die zich wilde terugtrekken, toe. „Alleen Mesow ontbreekt op 't oogenblik in onzen kring. Is dat geen teeken, dat hij ontmoedigd en terneergeslagen is? Anders was hij stellig gekomen om onzen predi kant mede de laatste eer te bewijzen" „Zeer zeker, ja, ja, zeker!" vielen de mannen ibij, die nu in een kring om den heuvel stonden, begeerig om te hooren, wat de laatste boodschap van hun herder kon zijn. „Ge weet, dat onze dominee een ieder van ons zoo goed kende," ging Georg Sohröder voort, „dat het dikwijls was, als of hij onze geheimste gedachten wist. Trof hij in zijno preokers niet altijd het juiste woord, ak iemand erg in kommer zat? „Ja, ja", mompelden eenigen toestem mend. En hij zag, geloof ik, van den kansel af, hoe het ons te moede was. Zoo denk ilc, dat hij ook gedurende de prediking van •den vorigen Zondag aan Mesow heeft ge merkt, dat hij onder den druk zat." „Ja, d i e preek", meende een, „dat is wat waard, die gehoord te hebben. „Niet waar?" .vroeg de onderwijzer, „hij heeft gesproken als stond hij, even als Mo- zes, op Nebo, ziende in 't Beloofde Land; daarom 'heeft het laatste verzoek, dat hij ons heeft nagelaten, een nog dieperen in druk op mij cn mijn vrouw gemaakt, daa*: we het vonden in den geopende bijbel deq gestorvenen. Hij reikte den opgeslagen bijbel verder, zoodat ieder de aangeteekende plaats uit Johannes' Evangelie kon lezen, en gaf hun ook het blad papier met de bevend geschre ven woorden des stervenden. Zwijgend gaf ieder het door aan den naast 'hem staandej niemand sprak een woord, totdat Georg Schroder weer begon: „Deze opdracht van onze geliefden her der wilde ik u voorlezen en daarna u allen verzoeken, onzen vriend Mesow te helpen» maar ik ben er trotseh op en ik verblijd mij er over, dat meester Borne me voor, geweest is met zijn rede over korpsgeestqi kameraadschappelijke aaneensluiting. Ik ben u dankbaar, dat ge allen bereid waart* en uw hart warm was voor den nood uwa broeders, eer ge de bede van uw stervenden predikant had gehoord. .(Wordt yervolgd.) j

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1921 | | pagina 1