Dagblad voor Leiden en Omstreken.
NIEUWE LEUK MANT
ABONNEMENTSPRIJS
in leiden en buiten leiden
waar agenten gevestigd zijn
per kwartaal 12.50
Per week10.19
franco per post per kwartaal 12.&0
iste JAARGANG. - DINSDAG 4 JANUARI 1921. - No. 233
BUREAU: HOOIGRACHT 35 - LEIOEN. - TELEFOON INT. 1278
ADVERTENTIE-PRIJS
pek gewone regel 1022 1/3
des zaterdags ï0.30
ingezonden reclames dubbel tarief
kleine advertenties van hoogstens
30 woorden 50 cent: Zaterdags 75 cent.
bij vooruitbetaling
V ln branding.
Het jaar 1921 begint voor de S. D. A. P.
en voor do Socialisten in (het algemeen niet
onder gunstige voorteekenen.
Kr is met alleen, m i\eueriand, maar in
alle landen, oneenigheid, verbrokkeling,
onderlinge haat zelfs en vijandschap.
De eerste Internationale is roemloos
ondergegaan.
En die tweede Internationale heeft na
tallooze conferëntiën en resolutiën, hoewel
«de dood nog niet officieel geconstateerd is,
(toch reeds opgehouden te leven.
Er is een deel dat voorzichtig rekening
houdend met de omstandigheden behoed-
izaam vooruit wil en daarom allerlei mooie
theorieën, waarmede men de menschheid
heeft trachten te begoochelen feitelijk los
laat en een ander deel dat zich van de re
volutionaire frazen niet wil ontdoen, voor
jwie „de beweging" alles is en dat voor de
Werkelijkheid geen oog schijnt te hebben.
Men treft daar aan de Belgische militai-
ïisten en de Hollandsche socialisten, die
het „geen man en geen cent" in hun vaan
del gingen schrijven.
Nog voor de tweede Internationale offi
cieel dood is verklaard i6 een derde In
ternationale opgericht onder leiding van
de Russisch© .bolsjewisten, waarin alleen
Voor de uiterste groepen die voor geen gru
welen terugdeinzen plaats is.
Vandaar dat men nu reeds zint pp de
stichting van een meer gematigde vierde
internationale, die weer nieuwe teleurstel
ling zal bregen.
Het volk wil eigen Heiland zijn, zie
daar de kerngedachte van hot Socialisme.
Door eigen kraoht wil het komen tot
een nieuwe aarde waarop gerechtigheid zal
wonen en de ware broederschap zal worden
Maar nu blijkt steeds duidelijker de o n-
mogel ij k h e i d van dit streven.
De groote oorlog heeft men niet kunnen
ïceeren, en wat het Internationaal Vakver
bond daarvoor in de plaats stelde, de 'boy
cot van geheele volken, bleek in zijn uit
Werking niet minder gruwelijk.
De beloofde gelijkheid heeft men Tr"
gens kunnen geven, dan alleen in ïtupall<*
waar kapitalisten en proletaren op oven
gruwelijke wijze worden mishandeld®11 1Q-
don dood godroven.
De socialisatie aangeprezen als ie r°d"
Öer uit allen nood, heeft men no maar
alleen op papier en dan nog om oven van
de meest mogelijke reserves, kunen uit
werken.
En daarbij komt nu noig, dp de stoffe
lijke voordeelen die aanvankdjk werdeu
bereikt, door eigen overdrev11 eisohen in
de waagschaal worden gesbd.
Is het wonder, dat bree® 6dhareu zich
'teleurgesteld afwenden qj dat zoowel in
ons land als daarbuitéüde Socialistische
Het was onder den edruk van deze fei
ten, dat Mr. Troelstr?in Het Volk van
(Vrijdagavond een merkwaardige oude-
jaarsoverdenking scheef.
„In de branding'' zette hij er boven en
tracht dan, als een goed leider betaamt
een weg aan te wifeeu om u i t de branding
te geraken.
Een nieuwe ri/ftting is het niet, die hij
aangeeft. Hij bljft op den weg nu reeds
eenigo jaren dror hem aangewezen.
Neen," revdatie-m a k e n is thans niet
in de eerste plaats het doel van de S.
A. P.maar wel moet zij zich gereed hou
den om op-ifcet beslissende moment de lei
ding te nemen.
Hiervoor is echter noodig, zegt Mr.
Troelstm, dat de Nederlandsohe arbeiders
klasse dit standpunt goed begrijpt, opdat
Eij in de beslissende conflicten tot bewust-
gemecnschappelijk handelen in staat is.
„Maar zullen de massaas ons kunnen
begrijpen dan is daarvoor bovenal noodig,
dat wij elkander begrijpen en tot ééne ge-
meensöhappelijke propaganda en actie in
staat zijn. Zoolang het voorko-mt dat on
der de woord- en penvoerders der partij de
een het. werk van den ander feitelijk sabo
teert, is de zoo hoog noodige propaganda
uitgesloten.
Het aanstaand Kongres krijgt o. a. ter
behandeling de motie-Zaandam over de
Tweede Internationale. Een behandeling,
die niet mogelijk is, zonder opnieuw de
talctiek der Partij vast te stellen.
Daarbij zullen dus van zelf de verÉchil-
len, die in de Partij-leiding bestaan, ter
sprake komen en het, zal nuttig zijn, dat
daarop een uitspraak volgt van do Partij,
die tussc.hen de afwijkende meeningen be
slist. Wij twijfelen niet, of het zal daarbij
blijken, dat de bestaande verschillen een
eensgezinde krachtige aktio op den bodem
van het kongresbesluit niet in den weg zul
len staan.
Zoo zal niet slechts bij de verkiezingen
van 1922, maar op elk moment van den
strijd, die ons wacht, de S. D. A. P. zelf
bewust en daadkrachtig de taak, die 'haar
toevalt, kunnen vervullen. Zoo zal ons
schip, dat met ons gansche volk door een
felle branding been moet, in staat zijn, on
der een eensgezinde, leiding, die haar rust
en zekerheid vindt in de voldoende voorbe
reiding, de havei te bereiken.
Sleohts zoo z?i het mogelijk zijn, de Par
tij te herstello1 van de schade, haar door
de werking <^r ongunstige tegenomstanr
digheden op de arbeiders toegebracht, haar
voor verdoe schade te bewaren en_die
aantrekkingskracht uit te oefenen op de
massa, ,le slechts van een volkomen zelf
bewust» door "één gemeenschappelijken
wil boeide, naar één en hetzelfde doel
etende beweging kan uitgaan."
X> bedoeling is duidelijk.
ir. Troelstra heeft genoeg van de „de-
pjcratie" en het „parlementarisme" waar-
nee zoo weinig te bereiken valt maar helt
steeds meer over naar de „directe actie."
Maar op dien weg vindt hij tegenover
zich de meer bezadigde elementen in de
partij, de Schapers e. a. die meermalen ge
toond hebben tegenleiding te durven geven.
Daaraan moet een einde komen.
En daarom beroept Mr. Troelstra zich op
het Congres.
Voor .het congres is hij niet bevreesd.
Een goed leider, zoo verklaarde hij te
Leiden, heeft het congres in den zak.
Het congres zal Mr. Troelstra wel in het
gelijk stellen en als slot-apotheose krijgen
de verblufte afgevaardigden misschien weer
een verbroedering op de planken, waarbij
de verzoende voormannen elkaar onder het
zingen van de Internationale omhelzen.
Dat is alles heel mooi.
Maar daarmee zijn de gaten en barsten
nog niet gedicht en dê diepingrijpende ge
schillen niet weg genomen.
Het nieuwe jaar begint dus voor de S.
D. A. P. niet onder gunstige omstandig
heden.
Van meer belang is eohter, wat dit alles
o n s te zeggen heeft.
STADSNIEUWS.
Week der gebeden.
De week der gebeden, uitgeschreven
door het Bestuur van de Evangelische Al
liantie, is Maandagavond geopend.
De ruime Oosterkerk was flink bezet.
Als spreker trad ditmaal op Ds. Boeijen-
ga van Sassenheim die liet zingen Ps. 130
2 om daarna in gebed voor te gaan.
Vervolgens werd, terwijl de aanwezigen
van hunne plaatsen opstonden, de Belijde
nis des Geloofs uitgesproken.
Het was een plechtig oogenblik toen
heel die schare, bij monde van den voor
ganger belijdenis deed van haar algemeen
ongetwijfeld Christelijk geloof.
Vervolgens werd eveneens staande ge
zongen Gez. 52 13: Eeuwig onbegrijpe
lijk Wezen, Vader, Zoon en Heilige Geest.
Ds. Boeijenga begon met er op te wijzen,
dat wij om waarlijk te bidden, eerst moeten
leeren danken, waartoe zoo overvloedig
reden is.
Daar zijn natuur 1 ij ke weldaden,
maar van veel meer beteekenis 'zijn de
geestelijke zegeningen. Ook in deze
dagen nu de storm van godverzaking over
de volken giert, nu er een pogen is om alles
los te rukken, nu de vijandschap tegen
God en zijn volk en zijn kerk openbaar
wordt is er nog een volk dat naar God
vraagt en den weg weet te vinden naar het
Kruis.
Onder al de stormen die de wereld beroe
ren wordt nog gevonden het zwakke en
teedere leven des geloofs, dat niet kan wor
den gedoofd omdat het door God zelf is
Een vrucht van de bewogen tijden is
ook, dat er is een zoeken om te weten of
men wel waarlijk des Heeren eigendom is,
een begeerte om de wet Gods in hart en
leven vleesch en bloed te doen worden.
Ook de drang naar eenheid, de geestelij
ke eenheid wordt in deze tijden soms weer
meer gevoeld.
Naast deze weldaden die de Heere ons
schenkt, staan de vele weldaden Gods met
de groote wereld. Die wereld verlaat God,
keert Hem den ruig toe en toch laat God
nog uitgaan de boodschap des Heils, en
wil Hij nog geven een ontvankelijkheid
voor hoogere dingen. Daar is bij velen
nog een zoeken en tasten of ze ook vinden
moohten.
Ongeveer een eeuw geleden werd na de
revolutie gehoord het liefelijk geluid van
het zuisen eener geestelijke lente in het
reveil. Welnu zegt spTeker zouden we niet
bidden en hopen dat nogmaals een geeste
lijke ontwaking wordt aanschouwd?
Gods bemoeienissen, ze zijn nog zoo vele.
En Gods beloftenissen zijn zeker.
God gaat den weg onbegrepen vaak
voor ons oog, waarop zijn Koninkrijk
wordt geboren. Ook uit den bajert van
deze tijden zal geboren worden zijn eeuwig
glorie-rijk.
Maar als we zoo zien de weldaden, die
God geeft, hoe ze zich opstapelen, hoe moe
ten we dan niet ons hoofd buigen in be
schaamdheid als we zien wat wij zijn voor
God.
Hoe moeten we dan ons zelf aanklagen.
Hoe lauw en flauw is vaak ons uitkomen
voor den Heiland. Hoeveel valsohe schaam
te is er bij ons.Wat steunen we vaak opeigen
kracht. Wat is er een schrikkelijke werelds
gezindheid en wereldgelijkvormigheid. Hoe
6lap zijn we waar 't geldt het overwinnen
van de wereld. Hoeveel gebrek is er aan
geestelijken zin. Wat hebben we weinig
oog voor de diepte van don wereldnood.
Hoe diep moeten wij ons dan verootmoe
digen.
Diep moeten wij ons buigen, niet om in
die diepte weg te zinken, maar om uit de
diepte'op te zien naar omhoog en te zoeken
den troon der genade.
Na dit diep ernstige en welsprekende
woord dat met groote aandacht werd be
luisterd, ging Ds. Boijinga in smeekgebed
voor.
Gezongen werd tenslotte nog Gezang
171 10.
Wij pleiten, Heer! op uw genade,
Die nooit den boeteling verstoot,
Wij pleiten, knielend voor Uw troon,
Op 't 'bloed van uwen lieven Zoon.
Ds. J. Hoogcnraad.
Op 13 Februari a.s. zal bet 40 jaar geleden
zijn, dat Ds. J. Hongenraad, predikant bij de
Ned. Herv. »Kerk alfaier, het predikambt te Pols
broek aanvaardde. In 1888 vertrok hij vandaar
naar Wageningen en volgde in 1898 heL beroep
naar Leiden. %ji
Den 12den Juni 1898 werd Z.W.Eerw. als pre-
dikadt dezer gemeente bovcetigd. Van do predi
kanten, welke hier toen aan do Ncd. Herv. Kerk
verbonden waren, is naast Ds. Koogenraad al
leen nog Da. Hartwigsen over. De. Iloogenraad
is daardoor óp één na de oudste predikant wat
het aantal dienstjaren te Leiden betreft.
Lid van het Bestuur der Classis Leiden, op
richter van de afd. Leiden v. d. Chr. Nat. Werk
mansbond, voorzitter van het Bestuur der Chr.
Scholen voor On- en Minvermogenden en van de
Chr. School voor M.U.L.O. a. li. Noordeinde, was
hij tevens jaren lang de ziel van den arbeid in
bet Wijkgebouw Pniël. Gezien en zeer gewaar
deerd door ambtgenooten en in zeer onderschei
dene kringen, waanneo zijn velerlei arbeid hem
als vanzelf in aanraking bracht, zal het zeker
Z.W.Eerw. bij zijn jubilé niet aan belangstelling
ontbreken.
Rijkspostspaarbank.
Aan het postkantoor Leiden en de daaronder
ressorteerende hulppostkantoren werd gedurende
de maand December 1920 ingelogd f 81200.69.
terugbetaald f 22246. ""2.
Het laatste door dit kantoor uitgegeven boekje
draagt het nummer 47619.
t&öv
Wij ontvingen van de firma N. G. Kok al
hier oen door gen-oomde firma uitgegeven Maand
blad, waarvan heden het eerste numnier ver
scheel!.
Dit maandblaadje wordt gratis verspreid en
bevat oen uitvoerige prijslijst van de artikelen,
welke de heer Kok verkoopt n.l. Chemischo arti
kelen, Borstelwaren, Poetsartikelen, Zeepen, Tand
middelen, Eau de Cologne's, Parfumeriën enz.
In een inleidend woord deelt de heer Kok mede
dat hij dit blaadje uitgeeft als passend-redamo-
middel en om geregeld zijn concurreerende prij
zen te brengen onder de aandacht van onze huis
moeders.
Het zal bovendien stukjes bevatten voor jong en
oud en prijsraadsols geven voor de jeugd.
Deze zeer kostbare reclame getuigt ?,rol van
ondernemingsgeest.
Moge zij voor de firma loon end zijn!
Naar wij vornemen heeft de heer J. Wolt-
jer bedankt voor de op hem uitgebrachte benoe
ming als diaken bij de Geref. Kerk alhier.
1'Zooals reeds eerder werd gemeld ia de open
bare vergadering van „Obadja" waarin als spre
ker hoopt op te treden Prof. Los van ZuicUAfri-
ka nader bepaald op Woensdag 19 Januari a.s.
Ook het onderwerp is gewijzigd en luidt nu
„Het karakter der Z.-Afrikaansclio voortrekkers".
r—1 —Alhier is na een ongesteldheid van
slechts enkele weken overleden de heer A. J.
Binnendijk, bekend boekhandelaar cn Uitgever
aan de Broestraat.
BINNENLAND.
Van het Hoï
Het diner, dat gisterenavond ten Ko
ninklijke Paleize zou plaats hebben voor
de hoofden der te 's-Gravenhage geaccre
diteerde gezantschappen met hunne edhtge-
nooten is in verband met de lichte onge
steldheid der Koningin tot nader uitgege^
steld.
Vergezeld van haar vader, heeft Prin
ses Juliana voor de eerste maal een bios
coopvoorstelling bijgewoond, welke, geleid
door den heer Willy Mullens, in diens bios
cooptheater in de Kettingstraat te 's-Gra-
vendage werd gegeven. In deze voorstelling
werd de bekende Sackletonfilm afgedraaid,
die door den heer Mullens met een sober
woord werd toegelicht.
De Batavicrlijn.
Onder de verschillende Nederlandsche
stoomvaart ondernemingen die zich tegen
den komenden Yreedzamen strijd voorberei
den, door zich van nieuw gemoderniseerd
materiaal te voorzien behoort ook Mw. H.
Muller en Co.'s Batevierlijn, welke thans
haar nieuwe stoomschip „Batavier II" voor
den wal heeft gekregen, terwijl de „Bata
vier V" in Mei zal volgen.
Deze schepen zijn in het bijzonder inge
richt voor het passagiersvervoer. In de
eerste klasse kunnen 96, in de t-weede 53
passagiers worden meegenomen. Vooral in
de 1ste klasse heeft men getracht door een
doelmatige verdecling en een zeer ruimen
aanleg der verschillende hutten aan de
eisehen van het reizend publiek zooveel
mogelijk tegemoet te komen.
De borreltjes worden duur.
In een de vorige week te Rotterdam ge
houden vergadering van de Rotter dam sethe
Vereeniging van Koffiehuis-, Restaurant
houders en Slijters, is besloten den detail
prijs van het gedistilleerd op den dag, vol
gende op dien waarop de veThooigde accijns
zal warden geheven, te bepalen op 20 cent
per glas voor de volkszaken, 25 cent voor
de tweede klas-zaken en 30 cent voor de
eerste klas-zaken. Voor den maatverkoop
zal een minimumprijs van f 4.25 per liter,
Deze prijzen zijn voorgesteld door het
Hoofdbestuur van den Bond van Koffie
huis-, Restauranthouders en Slijters. De
hoofdstad, Den Hang en andere groote
plaatsen 'hebben zich met deze prijzen reeda
vereenigd.
Opheffing Crisisbureau.
Naar het „Vad." verneemt, wordt met
ingang van 1 Februari a. s. de afdeeling
volksvoeding (crisiszaken) aan het depar
tement van L., N. en H. opgeheven.
De vertraging op de spoorwegen.
Het N. v. d. D. meldt, dat de directie
der Nederlandsche Spoorwegen den sta
tionschefs opgedragen heeft, de bezetting
op de stations ten spoedigste in overeen
stemming te brengen met de nieuw vastge
stelde kaders, met dien verstande, dat aan
nog niet ervaren personeel geen bélangrij-
werkzaamheden mogen worden opgedra
gen, zooals treintelegraaf, treinbediening
en zoo meer.
Het blad meent dit „een kenschetsende
dienstorder!"
De laatste troinaansluiting.
Door de directie der spoorwegen is aan
•de stationschefs een schrijven gezonden,
waarin wordt medegedeeld, dat indien voor
een station de laatste aansluiting is gemist
en dat station nog bereikt kan worden met
een reizigerstrein, welke daar volgens de
dienstregeling niet stopt, do chef van dat
6tation opdracht kan geven dat in afwijking
van de dienstregeling, deze trein op eerst
genoemd station moet stoppen.
De spoor-misère.
De Commissie van Onderzoek in zake
den onregelmatigen treinenloop heeft giste
ren haar eerste zitting gehouden èn zal
zich. morgen, Woensdag, bij de directie-
der Ned. Spoorwegen vervoegen, teneinde
met haar te bespreken do wijze, waarop zij
haar werkzaamheden zal verrichten. Allo
personen, die inlichtingen wenschten te
geven of bijzonderheden weten, die voor
het onderzoek van nut kunnen zijp, kun
nen deze mededeelen aan den voorzitter der
commissie: Cornelis Schuijtstraat 55, Am
sterdam, met naam en adres dergenen, die
er prijs op stellen mondeling door de com
missie te worden gehoord.
De Bezuinigings-Commissie.
De Minister ran •Binnenlandsche Zaken,
Jhr. Mr. Ruys de Beerenbrouck, heeft heden
ochtend te 11 uur de Staatscommissie betref-
FEUILLETON.
v
Hebt elkander lief.
9)
De nood staat achter de deur; ik wed,
dat ze geen twee koperen centen meer heb
ben, om wat bij den winkelier te halen,"
weer ging hij met de hand over 't gezicht,
en de eigenaar van de Haldenhoeve,
dien kennen jullie immers."
„Een gierigaard is hij."
„Die moet Mesow niet in zijn maoht
krijgen."
„Dat moet verhinderd worden" klonk
het door elkaar, toen trad een pauze in. De
eerste, die sprak, was dokter Walter, die de
predikanten naar de pastorie begeleid had
en nu, teruggekeerd, reeds een poosje stond
te luisteren."
„En zo hebben dat ziekelijke kind!" zeide
hij. „Een aardig 'ding, dat kleine Mesowtje.
Ik huiver nog, als ik er aan denk, hoe
zwaar ziek het van den winter geweest is."
„Gij hebt het kleine meisje van den dood
gered", zei de onderwijzer op warmen toon.
„Zoo," zei dokter Walter, „maar nu zou
het kind krachtiger voedsel moeten hebben,
dat de roode wangetjes terugkomen. Veel
melk, veel eieren e bouillon. Ik heb er wel
ivoor gedaan, wat ik kon, maar de Mesows
zijn juist als Baas Borne gezegd heeft; men
kan ze geen aalmoes aanbieden. Ik gaf er
toch wat om, als het kleine ding wat beter
gevoed werd."
„Toen ik op den terugweg den berg af
kwam", vertelde de timmerman verder,
kwam mij de laatste preek van onzen do-
miné in de gedachten,'toen hij zei:
„Wij, als van eenen stam, moeten ook
staan als een eenig man en toen dacht
ik aan mijn soldatentijd.
„Ge weet, datrik lang 's konings rok ge
dragen heb."
„En 'het tot 6ergeant gebracht hebt", viel
er een in.
„Daardoor is het gevoel van enge saam-
hoorigheid van den troep mij dan ook in
vleesch en bloed gedrongen."
Hoe deden we bij de compagnie? Als er
één worst van huis 'kreeg, dan sneed hij
hem in. zooveel 6tukken dat hij ternauwer
nood het laatste puntje voor zich 'behield,
maar het smaakte zoo veel te beter, als
alle kameraden ook wat hadden. Had
iemand eens een domme streek uitgevoerd,
dan kwam het voor, dat de geheele troep
stilzwijgend de straf duldde, om den schul
dige niet te verraden. We noemden dat den
korpsgeest: een voer allen en allen voor
een.
Ep nu heb ik Pastor Dernbergs laatste
preek .zoo verstaan, dat wij Christenen ons
ook zoo eng aan elkander moeten sluiten,
allen voor een moeten staan, als het noo
dig is.
„Ja, ja-V viel de Ebersbacher bij op zijn
kalme, bedachtzame wijze, „zoo heb ik het
pok 'begrepen, en we moeten Mesows huis
en 'hof op de been houden: het is hard, als
iemaiïd zijn tehuis verliest en een onzekere
toekomst tegemoet gaat, 'k weet, hoe het
moet."
„Hoe dan, Ebersbacher, ik denk, dat gij
den schimmel zult nemen?" vroeg Borne
snel.
„Misschien, misschien ook niet, ik zal
er mij eens op beslapen," zei de bedachtza
me zaagmolenaar.
„In ieder geval ga ik morgen naar de
Haldenhoeve en kijk ik 't zaakje eens. En
nu denk ik, ieder helpt maar, waar 'hij kan,
zonder veel er over te spreken. Daarom
goeden dag en allen wel thuis."
„Een oogenblik nog, kameraden," vroeg
de jonge schoolmeester. „Ik zou graag
willen, dat ge nog eens met me aan 't graf
van onzen dominee kwaamt, ilc heb nog
een boodschap aan u te doen."
„Van hem, van Pastor Dernberg?" vroeg
en fluisterde alles door elkaar, terwijl de
mannen naar het vorsahe graf traden. De
oude doodgraver had zijn knechts reeds
weggezonden en 6tond met ongedekt hoofd
biddend bij den grafheuvel.
„Blijf maar, ge moogt het ook hooren,"
riep Georg Schroder dén oude, die zich
wilde terugtrekken, toe.
„Alleen Mesow ontbreekt op 't oogenblik
in onzen kring. Is dat geen teeken, dat hij
ontmoedigd en terneergeslagen is? Anders
was hij stellig gekomen om onzen predi
kant mede de laatste eer te bewijzen"
„Zeer zeker, ja, ja, zeker!" vielen de
mannen ibij, die nu in een kring om den
heuvel stonden, begeerig om te hooren,
wat de laatste boodschap van hun herder
kon zijn.
„Ge weet, dat onze dominee een ieder
van ons zoo goed kende," ging Georg
Sohröder voort, „dat het dikwijls was, als
of hij onze geheimste gedachten wist. Trof
hij in zijno preokers niet altijd het juiste
woord, ak iemand erg in kommer zat?
„Ja, ja", mompelden eenigen toestem
mend.
En hij zag, geloof ik, van den kansel af,
hoe het ons te moede was. Zoo denk ilc,
dat hij ook gedurende de prediking van
•den vorigen Zondag aan Mesow heeft ge
merkt, dat hij onder den druk zat."
„Ja, d i e preek", meende een, „dat is wat
waard, die gehoord te hebben.
„Niet waar?" .vroeg de onderwijzer, „hij
heeft gesproken als stond hij, even als Mo-
zes, op Nebo, ziende in 't Beloofde Land;
daarom 'heeft het laatste verzoek, dat hij
ons heeft nagelaten, een nog dieperen in
druk op mij cn mijn vrouw gemaakt, daa*:
we het vonden in den geopende bijbel deq
gestorvenen.
Hij reikte den opgeslagen bijbel verder,
zoodat ieder de aangeteekende plaats uit
Johannes' Evangelie kon lezen, en gaf hun
ook het blad papier met de bevend geschre
ven woorden des stervenden. Zwijgend gaf
ieder het door aan den naast 'hem staandej
niemand sprak een woord, totdat Georg
Schroder weer begon:
„Deze opdracht van onze geliefden her
der wilde ik u voorlezen en daarna u allen
verzoeken, onzen vriend Mesow te helpen»
maar ik ben er trotseh op en ik verblijd
mij er over, dat meester Borne me voor,
geweest is met zijn rede over korpsgeestqi
kameraadschappelijke aaneensluiting. Ik
ben u dankbaar, dat ge allen bereid waart*
en uw hart warm was voor den nood uwa
broeders, eer ge de bede van uw stervenden
predikant had gehoord.
.(Wordt yervolgd.) j