tweede Blad.
jensdag 8 December 1920
)e gemeente onder het kruis
Uit de Pers.
TELEURSTELLEND.
lezen in de Standaard:
5>der onze» Spoorwegbeambten in chris-
Jvc organisaties vereend, was groote
pcliap. Na lang overwegen was men
Lelijk tot een compromis gekomen. Van-
|||jei de directies kwairn een voorstel inza-
le loonverhoudingen, dat allen bevredig-
1 "en zoo rees de hoop, dat de vrede in
Va bedrijf, waar zoolang onvrede heersch-
e ou worden hersteld.
00 die clen goeden toestand in het bc-
Ij bcoogen, konden niet anders dan blij
ft:
aar.er is ook een revolutionaire or-
Y salie, die zich de modern» noemt. En
f jeiders van deze organisatie, agitatoren,
;rG sn blijkbaar niet den vrede, maar de
>m si-
de r him aandrang werd in die organl-
12? het compromis afgewezen.
iGtjn hoopte echter nog. Want de meor-
ABaeid van het personeel wilde immers de
ie teenkomst.
Z. cze hoop werd de bodem ingeslagen,
eBi de directies verklaarden: wij vragen
'H instemming.
'jn zoo staat dus alles weer op losse
>r loeven.
jj-Jij kunnen niet beoordeelen, of de direc-
ee] niet beber hadden gedaan met zich aan
zeif compromis te houden. Het schijnt zoo
ba wel.
blaar teleurstellend blijft het .gebeurde,
'itfcchien dat het er toe leidt-, dat de over-
,trf)to meerderheid van het personeel
ns inziet, hoe een organisatie, die hen
_jrnikt tot doeleinden, welke buiten het
Irijf gelegen zijn, en doelt op afbraak
'wants van op den bouw van het maat-
apeplijk leven, naar den afgrond voert,
giij het gebeurde een aansporing voor
:e mannen, om met kracht voort te wer-
tob keering van het ingeslopen kwaad.
J DE S. D. A. P. IN LEIDEN.
s Wij lezen in de „Leidsche Crt.":
uDe gemeenteraad van Leiden is begonnen
uït algemeene beschouwingen over do bc-
1 ooting 1921 wat zeggen wil met te spre-
■n over vele zaken, diemet deze be-
%oting weinig of zelfs niets te maken
T>ben.
De leider der S. D. A. P., mr. v. Eek,
rak Maandag anderhalf uur
.Deze Leidsche leider werd echter later
Jroordeeld door een vernietigende uit
raak van oen.partijgenoot, den Haag
hen wethouder Albarda, in „Het Volk"
n 30 April j.l.
1 Tot volgende citaat werd voorgelezen
is lang maar kostelijk om de waarheid
er in legt
[Wat v. Eek aantrekkelijk acht in de po-
ie van een raadsfractie zonder wethou-
rs en zonder leden in commission van bij-
^nd, is stellig, dat zoo een fractie
js c h critiseeren en eischen
i n, zonder aande grenzen van
practische mogelijkheid te
t ng obonden. Wij kregen verleden
i ir in ons partijcongres te Arnhem op van
1 k's opvatting der gemeentepolitiek reeds
qU kijkje. Met voldoening gewaagde hij
.'en van het voorbeeld der Leidenaars, die
'Ijclens de levensmiddelencrisis het ge-
|lentebestuur bestookt hebben met moties
't betoogingen, ook als de schuld lag bij
rijksregeering". „Wij zijn er groot bij
Worden in Leiden", zoo riep hij uit, toen
Whaper waarschuwde, dat men die metho-
%.moet bezuren, als men zelf in den Ra'aa
1
|(Goed, Van Eek, gij zult er nog verder
lot bij worden. Groot, in den zin van
•ijk. Talrijk was uw aanhangers cn tal
wat uw raadsleden betreft. Zoo talrijk
Jtts, dat gij in den Leidschen gemeente-
de meerderheid verwerft. Dan zal er
ook volgens u in liet college van B.
W. to Leiden plaats moeten gemaakt
•den voor sociaal-democratische wethou-
irs. En als die daar hun intreden gedaan
Sibben, Van Eek, dan zullen zij moeten be-
Itwcrorden aan de eisoken die gij, met
pskenning van de werkeiijk-
eid en van de mogol ijkh eden,
an de burgerlijke raardsgroepen en aan
et burgerlijke B. en W. collego hebt ge
teld. Uw sociaal-democratische wethou-
ers zullen aan die eischen niet kunnen vol*
oen. Hun arbeid zal een teleurstelling
ijn, ja erger dan dat, tot een débacle voe
ren. En hoe groot zal de waardeering blij
ken voor uwe tactiek, die op zoo'n débacle
met zekerheid aanstuurt?"
Do heer v. Eek en de zijnen kunnen het
met deze veroordeeling van hunne tactiek
doen
De Spoordienst.
„Het Nieuws van den Dag" had een on
derhoud met den heer W. Rauwenhoff, den
chef van den dienst van het vervoer aan
de Ned. Spoorwegen, die over de dienstre
geling gaat en heeft hem de vraag gesteld,
die thans op veler lippen is: Hoe lang nog?
De heer Rauwenhoff kon niet. veel hoop
geven. Zijns inziens is de hoofdoorzaak van
den ongeregelden treinenloop de 6nelle
doorvoering van den achtuursworktijd. De
machines werken langer dan acht uur. Zoo
dra het klokjo van gehoorzaamheid van
den machinist slaat, moet hij worden afge
lost. Een ander komt dan op zijn machine,
kont diens eigenaardigheden vaak niet en
weet evenmin in welken staat hij de ma
chine overneemt. In den tijd, toen een ma
chinist zijn machine bleef rijden, zorgde
hij goed voor haar vuur en voor haar ge
zondheid. Maar als nu het uur van aflossing
nadert, dan zakt de belangstelling bene
den peil. Het resultaat is, dat de opkomen
de machinist aan vertragingen vaak niet
ontkomen kan.
Daarbij heeft de achtuurswerkdag een
sterke uitbreiding van personeel noodig
gemaakt. De nieuw aangestelde machinis
ten, Jioewcl theoretisch volkomen bekwaam
en bevoegd, missen nog de routine, die noo
dig is om uit de machine onder alle om-
stand ighedon te kunnen halen wat erin zit.
Hun helpers, do nieuwe leerling-machinis
ten, zijn voor een deel vreemd aan den
dienst. Dientengevolge wreekt zich olke
kleine tegenslag. Een hardo tegenwind, 'n
bijzonder 6lechte plok kolen, allee brengt
onberekenbare vertraging en dus een zeer
ongeregelden treinenloop.
Tijdens de oorlogsjaren moesten de noo-
dige uitbreidingswerken aan de stations
blijven rusten. Thans zijn ze met kracht
tor hand genomen. Het gevolg i6, dat bij
de uitbreiding, die aan. den treinenloop is
gegeven, velo stations op de drukke uren
tot hun volle capaciteit zijn belast.
Forensen zullen zelf wol hebben opge
merkt, dat op hun vertrekuren bijv. in het
Centraal-Station alle sporen bezet zijn met
meters lange treinen. Daar kan geen
spoorcoupé meer tusschen. Eén trein, die
in vertraging is, stuurt dan den geheelen
boel in de war en -deze invloed zet zich
urenlang voort, omdat er geen middel is,
om deze belemmeringen weg te nemen.
De achtuurwerkdag heeft ook het ver
voersvraagstuk gecomplioeerd. De werk-
liedenforensen, die vroeger met latere trei
nen reisden, gaan thans op dezelfde uren
als de kantoorheeren naar huis, dus moe
ten de treinen langer worden, want treinen
inleggen op de drukke uren, dat ging niet.
Bij do langere treinen is do invloed van do
slechte kolen weer sterker.
Zoo komen we tot de tweede reden: de
slechte kolen. Ze zijn in hot laatste half
jaar veel slechter geworden, dan daarvoor.
Gelukkig heeft de regeering beloofd, dat
de spoorwegen de beste kolen krijgen, waar
over zij to beschikken heeft, maar het zal
nog wel eenigen tijd duren, voordat deze
verbetering doorwerkt.
Roede \)cpriichting.
Bij do algemeene beschouwingen over de
Staatsbegrooting bracht do heer Schaper hul
de aan den heer Nolens; die èn to Washing
ton èn te Genua werk had geiaan boven Scha-
per's lof verheven.
Dat was geen compliment voor den heer
Oudegeest. We zijn iuuners gewend, dat als
er op sociaal gebied iets goeds gebeurt of iets
te prijzen is, dit tot stand gebracht is door
de roode vakbeweging of de S. D. A. P.
Wat doet nu echter de socialistische „No
tenkraker"?
Twee dagen nadat Schaper zijn huldigende
woorden gesproken "had, schreef dit gore
blaadje het volgende:
„Staatsman Nolens is een nationale groot
heid. Buiten onze grenzen is 'hij weinig bekend
en heeft hij niet veel te 'vertellen. Binnen onze
grenzen echter speelt hij een groote rol, vooral
achter 4e schermen. Nederland is een rustig
land, met stilstaande wateren on met lange
Goudsche pijpon, de laatste breken, wanneer
men ze niet met voorzichtigheid hanteert. Onze
nationale staatsman is navenant."
Een prachtstaaltje van de wijze waarop
men in de roode pers gewend is over anders
denkenden te spreken.
Deze voorlichting van de bewuste arbeiders
is niet iets nieuws; integendeel zeer gewoon.
Maar 't kan geen kwaad er zoo af en toe
weer eens de aandacht op te vestigen.
GEMEENTERAAD LEIDEN.
Vergadering van Dinsdag 7 December.
De V o o r z. de heer P e r a, doet mededeel ing
van een ingekomen schrijven inzake salarieering
gemecntepersoneel, welk adres bij de begrooting
zal worden behandeld.
De algemeeuo beschouwingen worden voortge
zet.
Do heer Sanders constateert, dat er in de
gemeente een groote ontevredenheid heerscht over
do gesties van de Lichtfabrieken en een buiten
gewone ongerustheid over de administratie.
B. en W. hebben in de memorie van antwoord
gezogd, dat de accountant heeft verklaard, dat
het bedrijf voldoet aan hooge oeconomische
oiechen. Dat is. echter niet verklaard. Hij heeft
alleen gezegd, dat de administratie voldoet aan
hooge oischen. Dat staat voor spr. gelijk met te
zijn: duur.
In do verslagen en rapporten is de, gang van
zaken niet duidelijk weergegeven.
Het resultaat van de sulphaatfabriek en den win
kel op de Hooigracht is moeielijk of niet op te
□iopen.
Spr. heeft berekend den kostprijs van gas en
electriciteit (buiten, beschouwing latend posten,
waarop de directeur göen invloed kan uitoefenen)
do kostprijs van gas in 1918 te Leiden 11,2; Deu
Haag 10,5Tilburg 7,6; Haarlem 8,5; Rotter
dam 9,2; Utrecht 10,2. In 1919: 14,2 te Leiden;
Haarlom 10,7; Assen 13,3. De electrische stroom
1918: Leiden 9,2; Haarlem 7,1; Schiedam 10,8;
Tilburg 8,4. Hoe komt dat, vraagt spr. Eorelcna,
dordat de directie gaarne vele stillo .en geheime
reserves maakt. Tweedens, tengevolge van het
groote personeel. Derdens, doordat een deel van
het personeel voor den nieuwbouw wordt gebruikt
en gobracht- op de loopendo exploitatie. Verschil
lende rapporten van accountants hebben de dn
rectie onder handen genomen over do groote re-
seryea.
Wat het personeel betreft: In 1911 waren aan
do gasfabriek te Leiden 42 ambtenaren met een
productie van 10 millioen, in 1919 107 ambtena
ren met eenzelfde productie. In Haarlem 60 amb
tenaren met een productie van 13 millioen. In
Haarlem waren 181 werklieden, in Leiden 241.
In Eindhoven, zoo zegt spr ten slotte, is de
kostprijs bijzonder gunstig: 8,1 cent.
Spr. hoopt in hét belang der gemeente dat de
wethouder de gesties van het gasbedrijf zal we
ten to verdedigen.
De heer M e ij n e n wil met eens enkel woord
terugkomen op enkele dingen die gisteren gezogd
zijn. Bij de besprekingen over de verkiezingen is
meermalen gewezen op de Q.-H.-partij en do oor
zaken van haar vooruitgang. Of die is toe te
schrijven aan angstige liberalen, is niet na to
gaan, maar als dergelijke menschen zich onder
de C.-H.-boginsolen veilig voelen zal dat spr. aan
genaam zijn.
De heer Sijtsma: reacWe.
De hoer v. Eek heeft een vraag gericht lot de
rechtscho arbeiders-afgevaardigden. Spr. wil daar
dit van zeggen dat de C.-H. niet meegaan in een
scheiding tusschen kapitali6mo en proletariërs.
De hoer E n u 11 e 1misschien ook niet met
do scheiding van dag cn nacht.
De heer M o ij n o nDo Chr. Hist, beoogen de
harmonische ontwikkeling van 't gehcele volk.
We kennen dus ook geen C.-H. arbeiders-afge
vaardigden.
Do lieer v. Eek heeft ook gevraagd of de kap.
maatschappij van moor bclaug is dan do groote
massa. Op dezelfde gronden kan ook dezo vraag
worden afgewezen. De C.-H. volgen niet hol com-
pas van de massa, maar hot coropas van Gods
Woord.
Spr. wil de vragen romkeoren en vragen of de
Soc.-Dem. wol rustig zijn onder do verantwoorde
lijkheid die zij dragen. Om de menschen paraat
te maken voor de omwenteling zal veel moeten ge
schieden en veel tevredenheid, dit k o s t e 1 ij k e
goed, moeten worden weggonomen.
De heer Dubbeldeman: Let maar op de
onderwijzeu.
Do hoer Knuttel: U bent or al aardig mee
bezig.
De heer M o ij n o n zegt dat met het wegvallen
van de tovredonhoid oen groot stuk volksgeluk
verdwijnt en do vraag is of men zich daaronder
wel rustig gevoelt.
Spr. zegt- tenslotte dat dezerzijds van revolu
tie niet het- minsto heil maar groot onheil wordt
verwacht. Achter de chaos die zij brengt zal het
geluk niet liggen. Het heil ligt ergens anders,
zoals Mr. Groen van Prinsterer heeft aangegeven
met do leuze: Tegen do revolutie het Evangelie.
Togen de aangekondigde revolutie willen wij ook
opheffen hot Evangelie in welks middelpunt staat
do figuur van Jezus Christus, die gozegd heeft:
Komt allen tot Mij, die vermoeit en belast zijt
en ik zal u rust geven.
Alleon bij Hom is allo heil voor porsoneu en
volken to vinden.
Do heer Heemskerk Vestigt de aandacht
op de uitspraken dat do belastingen het hoogste
peil bereiken. Van alle kanten worden dalende
prijzen gemeld. Opzichzelf is dat een reden tot
blijdschap, maar voor do gemeente zal dit tot
nieuwe moeilijkheden loiden, daar ongetwijfeld
de belastingopbrengst zal dalen. Dit is vooral van
FEUILLETON.
20)
(Onder de Pclgrim-vaders.)
Denkt gij dat Hij ziek verroeren kon-
3on Hij voor mij aan het vloekhout gena-
eld was?" riep de vurige Puritein uit, on
iet alzoo op eens een diepte van lief do en
ankbaarheid voor zijn Zaligmaker door-
chemeren, die den heer Carver verbaasde.
Anna had zich verwijderd, om die twee
riendon gelegenheid te geven alleen te
prekenmaar de 6tem van den heer Brad-
Drd was tot. hare ooren doorgedrongen.
„En ik dacht dat hij koud, hard, onge-
ioelig was!" zeide Anna bij zichzelve, zich
oor God verootmoedigend. De heer Brad-
Di'd was weer stil geworden; hij had al
ijne krachten noodig om de smarten lijd-
aain te dragen.
Anna ging weer naar de „May Flower"
Iet. was midden in den nacht. Alles sliep
oen van op het scheepsdek eon schreeuw
jehoórd word.
De matroos, die de zee wacht had, ont-
tekte een uitslaande vlam, die zich snel
itbreidde in het midden der half gebouwde
mtten, welke de plaats der ontscheping
anduaide. In een oogenblik waren al de
vrouwen op dek. Zij strekten hare handen
smeekend naar de kust uit. Daar waren
hare mannen, hare vaders, hare broeders.
„Mijn vader is ziek en zwak, en, mijn
heer Bradford kan zich niet verroeren,"
zeide Anna,
„Mijn man is verlamd van de rheuma-
tiek", sprak mistress Allerton, binnens
monds.
Mistress Winslow zeide niets; haar man
was daar met zijn zoon en broeder.
Hare kinderen kropen angstig tegen haar
aan. Zij stelde ze gerust door hare kalmte;
doch in stilte bad zij alleen.
De matrozen waren in de kleine boot ge
gaan, en roeiden met forsche slagen de ko
lonisten ter hulp. De heer Brewster verza
melde de diep bedroefde vrouwen om zich
heen.
„Laat ons bidden!" zeide hij, en toen
hij gedaan had, zag men reeds dat de brand
minderde
Bij het aanbreken van den dag kwamen
de matrozen terug, en zeiden dat de brand
gebluscht was.
Het huis van den beer Carver had het
meest geleden, en de bewoners waren in
groot gevaar p- eest, want de geladen
musketten stonden naast een kruitton;
doch John Carver, die van'zijn mosbed was
opgesprongen, had tijd gehad, om het ge-
betoekerua voor de aandrang om nieuwe salaris-
vorhoogiugen.
De hoer Knuttel: Kindertoeslag.
Do hoor Wilmer: Ja zeker!
We staan, naar spr. meent op een punt dat een
kentering to vorwachten is. De toestand zal voor
arboiders in vasten dien&t meer dragelijk worden.
(Interrupties van de Soc.-Dom.).
Toch moent spr. dat de arbeiders een behoor
lijk loon inoeton genieten. Het is gowonscht de
loonen nu op een peil te brengen dat ze aan de
behoeften van dozen tijd voldoen.
Spr. acht promievrij pensioen gowenscht, maar
daarnaast wil hij ook het voorstel inzake kinder
toeslag steunen. De heer Knuttel heeft daartegen
bezwaar en ackt zelfs de bevolkingstoename b e-
d e n k o 1 ij k. Spr. is het daarmee niet eens. maar
bopleit een loon naar prestatie, aangevuld tot een
loon naar behoefte. Het prae-advies hieromtrent
ziet spr. uiet belangstelling tcgeipoet.
De financieele toestand is bedenkelijk geacht.
In de afd. is in verband daarmede op een alge-
mecno .-amenwerking aangedrongen. De heer Sijts
ma schijnt hieraan niet vreemd te zijn. Spr. hoeft
daartegen geen bezwaar, maar moent toch dat er
in verband met de houding van andere partijen
wel aanleiding was de Oranje-leuze op te heffen.
Do liboralen kunnen geen leidende positie meer
innemen. Aan rechts kan dus inzake het. bezetten
van do Commissies geen verwijt treffen. Dit geldt
ook van de samenstelling der grenswijzigings-
conunissio, waarbij de liberalen eeu to groot
aandeel opeischten.
Spr. behandelt verder nog de Raadsverkiezin
gen, waarbij de R.-K. niet onbolaugrijk vooruit
gingen.
De heer S ij t s ra aDe achterban is ook op
geroepen.
Principieele Katholieken hebben niet rood ge
stemd. Ook do arboiders niet.
Onder groot rumoer gaat spr. verder te betoo,
gen dat nergens de Katholieken hun heil zoeken
bij de S.D.A.P.
De V o o r z. hamert.
Het is mogelijk dat er wel eens ontevredenheid
is over de afgevaardigden. De K&th. raadsleden
voelen zich toch in do allereerste plaats leden
aan de rechtsebe fractie. Do stoffolijke zaken ko
men bij hen in do tweede plaats.
uaarin ligt het onderscheid met de Soc.-Dem.
die alleen oog hebben voor matorialo dingen.
Do heor Knuttel: En als er in Rusland
niet te eten is, is 't ook niet goed.
Algemeen golach.
Spr. geeft toe dat do Katholieken ifizake eco
nomische zaken niet altijd een lijn trekken. Die
weelde kunnen wij ons veroorlooven.
Gelach en rumoer.
Wij staan, ook bij verschil van economisch in
zicht, allen ondor de Roomsche vlag. In het
aanvaarden van de verantwoordelijkheid is onder
ons goen verschil in tegenstelling mot de. Soc.-
Dcm., die dat niet willen.
De heer O o s t d a mOmdat ze niet durven.
Samenwerking met niet-rechlscho groepen acht
spr. mogelijk mits op een welomschreven program
en als vaststaat dat de algemeene-- en arbeiders
belangen niet worden geschaad.
De hoer v. Stralen: dat moet jullie zeker
uitmaken.
Tegen meerdere zeggenschap van de arboidors
hoeft spr. geen bezwaar, ook al bedoelen do
Soc. op die wijzo de revolutie te bereiken.
Do heer Dubbeldeman: dus dan zijn
jullio ook revolutionair.
Do hoer Heemskerk: Noen, omdat wij
rekening houden met de omstandigheden.
Do V o r z. geeft in ovorweging met meer
voorzichtigheid te spreken over de financiën.
Do hoer v. Eek: Hier onderwijst men do
jeugd.
Dc heer Mulder sluit zich aan bij liet gespro-
keno door den hoer De Lange, waar deze sprak
.over hot noodige van bezuiniging.
Spr. hooft opgemerkt dat do heer Sijtsma in
oen melancholische stemming verkeerde, omdat
zij er bi] de verkiezingen zoo slecht zijn afgeko
men.
Do heer Sijtsma: ik ben juist zoor tevreden.
Do heer v. Stjalen: een kinderhand is gauw
gevuld.
De hoer Sij tsm a: u begrijpt er niets van.
De hoer Mulder: daaruit blijkt uw liberale
afkomst. Dio begrijpen 't ook altijd alleen.
Spr. betoogt vorder dat de Soc.-Dem. hier niet
anders doen dan propaganda maken voor hot so
cialisme, zonder te letten op do gem. belangen.
Spr. wil ook nog iols zoggen aan het adres van
dr. Knuttol.
De heor Sijtsma: nu ga je er aan.
Do hoor Mulder: Do heor Knuttel betoogt
altijd dat alles wat van mot-communistische zij
de gozegd wordt, onwaar is.
Allerlei interrupties.
Een stem: waar is Jansen?
De heer Knuttol, zoor heftig: Dat is
schunnig
De heer Mulder zegt verder dat ook aan de
ze zijde de arbeidersbelangen worden behartigd,
maar op een andore wijze dan de socialisten, die
nog veel onheil to weeg zullen brengen.. Wij ech
ter, zegt 6pr., gelooven dat or na dit korte leven
nog een ander leven is. en dat het tenslotte God
is, die alles regeert.
(Vervolg in het eerste blad).
vaar af te wenden, eer dat er eene ontplof
fing kou geschieden.
Het was hem bovendien gelukt den heer
Bradford in oen afgezonderd huis te bren
gen. „Hij is zwaar", zeide John lachend,
toen hij 's Maandagsochtends aan boord
kwam, om zijne moeder gerust te stellen,
„en hij wilde nog loopen, hoewel hij geen
been op den grond kon zetten."
John vertelde er niet bij, dat toen het
gevaar geweken was, en hij in de hut te
ruggekeerd was, om naar oen toestand van
den kranke onderzoek te doen, de heer
Bradford hem den arm om den hals had
geslagen, met een aandoening, die men
van den strengen Puritein mot gewoon
was; en dat hij tot hom gezegd had: „Mijn
zoon," mijn zoon John!"
VUL
De vorst was vervangen door regen;
maar het was eon koude regen, gemengd
met natte sneeuw.
De windvlagen hadden aan vole in aan
bouw zijnde huizon schade aangericht. Toch
waren al de pelgrims aan land gegaan; de
vrouwen en de kinderen zochten zoo goed
mogelijk een schuilplaats onder de onaige
werkte daken; de zwakste handen werden
nuttig voordo onderneming, want het aan-
Provinci&le Staten van Znid-Hoüand.
De najaarszitting der Staten is heden
geopend door den Commissaris der Ko
ningin Baron Sweerts de Landas Wijborgh
met eene rede ter nagedachtenis van wijlen
Mr. H. J. Nieboer, die door een zoo tref
fend ongeval het leven verloor. Spreker
schetste het heengaan van Mr. Nieboer als
een groot verlies voor de Staten.
Schoon nog niet lang deel uitmakende
van dit college had hij zich aller waardee
ring weten te verwerven zoowel wegens
zijn karaktereigenschappen als wegens
zijne degelijke adviezen. Een dor belangrij
ke voorstellen van Gedeputeerde Staten
welke in deze zitting behandeld zullen wor-*
den: de subsidieering door de Provincie
van de verpleging van zwakke kinderen in
herstellingsoorden en vacant iekolonies,
legt getuigenis af van de groote waarde
welke aan zijne adviezen te hechten viel.
„Uwe Staten" als eindigde de voor
zitter zijn rede „zullen dezen eerlijken,
eenvoudigen en bekwamen man dan ook
zeer noode missen. Ons aller innige deernis
gaat uit naar zijne weduwe en kinderen,
die haar man en hun vader op zoo schrik
kelijke wijze moesten verliezen. .Moge hun
kracht geschonken worden om den zwaren*
slag te dragen. Bij ons zal zijn naam in
eervolle gedachtenis bewaard blijven."
Hierna werden de nieuwbenoemde leden
P. S. de Laat de Kanter en L. Hoejenbos,
beiden te 's-Gravenhage, na onderzoek en
in orde bevinding van hunne geloofsbrieven
en na aflegging van resp. eeden en beloften
toegelaten on namen zij zitting.
Mededeeling werd nog gedaan van het
bedanken der leden P. J. B. H. Schlosser
en K. R. van Staal beiden te Rotterdam,
waardoor er thans nog twee vacatures in
de Staten zijn.
Nadat de afdeelingen opnieuw waren sa
mengesteld en verschillende ingekomen
stukken voor kennisgeving waren aange
nomen, andere in handen waren gesteld van
onderscheidene commission of van Dedep.
Staten met verzoek om prueadvies of wel
waren verzonden naar de afdeelingen werd
de eerstvolgende openbare vergadering be
paald op Dinsdag 21 December des voor
middags 11 uur.
tal dor arbeiders verminderde bij den dag.
De vrouw van kapitein Standish was den
29sten Januari overleden. Zij was oen
Duilsche, jonger dan hij, met wie bi] op
eene zijner reizen gehuwd was, zonder dat
iemand wist waarom of hoe.
Zij had nooit goed Engelsch loeren spre
ken, en met de onderneming was zij blijk
baar niet ingenomen. Zij was haren man
gevolgd, dien zij liefhad, maar meor nog
ontzag.
Zij sprak met niemand anders dan met
hem, en uló zij niet in de keuken bezig was,
zat zij te breien. De kapitein had haar
goed verzorgd; maar zonder de hulp van
Anna Carver zou de arme vrouw in hare
laatste oogenh ikken alles gemist hebben,
daar ham man een afgelegen expeditie
niuost bestir, en.
Toen hi terug kwam, was zij stervende;
zij sloeg de oogenopen, en deed een poging
om Ge uand van Anna te grijpen, en na
deze in die van haren man gelegd te heb
ben, gaf zij den geest. Anna bloosde, trok
bedaard hare hand terug en sloot de oogen
van de vrouw. De kapitein keek haar stil
zwijgend aan.
„Gij zegt, dat zij gelukkig is?" vroeg hij
een oogenblik later, alsof hij op eene ver
klaring van Anna antwoordde.
„Ik hoop het," antwoordde de jeugdige
Daling Landprijzen.
Uit Friesland meldt men aan het Han
delsblad:
Voor eonige dagen kwam in dit blad een
artikel voor waarin werd medegedeeld, dat
in de provincie Groningen, door de daling
van do prijzen der diverse granen, ook de
koopprijzen van het land terugliepen en do
huurprijzen daalden.
Het begin van de reactie was daar dus
gekomen en een verdere daling zou te wach
ten zijn.
Wij kunnen een en ander niet beoordee
len, alleen wijzeu wij er op, dut de toestand
in Groningen dan veel mot dien in jl-nes-
land verschilt.
In Friesland is het land, zoowel het bouw
land als weiland, onverschillig of het gele
gen is op de klei of op den zanugrona, nog
even duur al6 vroeger; vaak nog diiuraer.
Op de verpachtingen van losse la.. .jen
of boerderijen, op de verkoopingen ,ee-
of bouwboerdenjen wordon prijzen ueuongen
die niet lager maar beduiuena hooger zijn,
dan de prijzen die betaald werden.
Eén staaltje van velen uit rescenten da
tum. In de gemeente Schoterland zijn verle
den week landerijen verkocht bestaando
uit bouw- en weilanden waarvan de prij
zen* 10 a 20 pUt. hooger liepen dan veneuen
jaar. Men biedt tegen elkaar op bij puuiieke
verkoopingen of verhuringen, al hooger en
hooger, omdat het aantal gegadigden 6ieeda
héél groot is en men denkt dat de uitkom
sten van het bedrijf die prijzen wel toela
ten.
Het is heelemaal geen wonder meer, wan
neer op boerderijen, gelegen op den zand
grond, een jaarlijkscho pucin geuuuen
wordt van f 200 per koe, die op de boerde
rij gehouden kan worden.
Wel is in den laats ton tijd het rundvee
wat in prijs gedaald, maar het is en blijft
•toch nog duur. Wil do veehouder oen goe
de, jonge melkkoe koopen, dan moet. hij'al
gauw f 600f 700 neertellen. De 6ciiapen
en varkens zijn ook niet zoo duur meer ais
vroeger, al blijven ook deze prijzig.
De veeprijzen zijn dus lager en toon blij
ven de landprijzen zeer hoog. Waarschijn
lijk het gevolg van de hooge melkprijzen
die gemaakt worden. Andere oorzaak kun
nen wij er tenminste niet voor vinden.
Puritein; „zij heeft haar berouw over haar
zonden uitgesproken, en verklaard dat zij
in den Heerc Jezus Christus geloofde."
Ai-me Ro6a!" zeide Sandish, en zich
naar het lijk buigende, kuste hij haar ijs
koud voorhoofd. Anna kleurde wederom en
verwijderde zich. De kapitein bleef niet
lang bij het bed van zijne vrouw. Hij nam
zijn gereedschap weer op on zette 't werk
aan zijn huis voort.
„Zult ge een wóSIng voor u alleen ma
ken?" vroegen hem de gouverneur en de
heer Brewster.
„Ik denk niet alleen te blijven," ant
woordde de kapitein, terwijl hij verbaasde
oogen opsloeg, De ondervragers zetten hot
gesprek niet voort.
De maand Februari was treurig geweest;
de hoeren White, Muller, Allerton en veer
tien anderen waren door vermooienis en ge
brek en door het lijden bezweken.
Velen dor nog in leven zijnden waren
ziek, en sleepten zich met moeite naar hun
werk. Slechts zeven personen waren geheel
gezond.
(Wordt vervolgd).
