Dagblad voor Leiden en Omstreken.
ABONNEMENTSPRIJS
IN LEIDEN EN BUITEN. LEIDEN f!
WAAR AGENTEN GEVESTIGD ZIJN
R KWARTAAL 12.59
R WEEKf 0.19
ANCO PER POST PER KWARTAAL 12.90
'ste JAARGANG. - DINSDAG 23 NOVEMBER 1920. - No. 199
BUREAU HOOIGRACHT 35 - LEIDEN. - TELEFOON INT. 1278
ADVERTENTIE-PRIJS
PER GEWONE REGEL 10.22 1/3
DES ZATERDAGS f 0.30
INGEZONDEN RECLAMES DUBBEL TAMER
KLEINE ADVERTENTIES van hoogstens
30 woorden 50 cent: Zaterdags 75 cent.
bij vooruitbetaling
Protestvergaderingen.
Wij gaan thans niet opnieuw in op de
■estie van de Onderwijzerssalarissen.
Straks komt de zaak in de Tweede Ka-
aan de orde en Minister en Volksvertc-
iwoordigers hebben dan gelegenheid hun
Jht te laten schijnen.
Nog slechts een enkele opmerking over de
ij z e waarop vele onderwijzers rneenen
ne grieven te moeten uiten.
Men houdt protestvergaderingen, neemt
testmoties aan en bespreekt zelfs de mo-
lijkhcid van proteststakingen.
Daarmede blijft men ongetwijfeld in den
jl van onzen.tijd, maar of deze middelen
wel als de meest doeltreffende- kunnen
rden beschouwd meenen wij toch te moe-
betwijfelen.
Of denkt men soms dat protestmeetings
moties op den Minister eenigen in-
■uk zullen maken? Als de minister een
a n is, die geen besluiten neemt zonder
behoorlijk te hebben overwogen, dan
.er niet.
ié Zal men bij hem iets bereiken dan moet
en komen met argumenton. Aantoo-
n dat wat de Minister wil onbillijk is en
at men zelf wenscht beter en uitvoerbaar
qfvens.
Voor arguihenten, wij weten het uit erva-
- ng, is do Minister niet ongevoelig,
j Als wij onzen onderwijzers een goeden
aad mogen geven dan zou het deze zijn:
oudt geen protestvergaderingen, maakt u
iet druk mot het aannemen en publiceeren
an moties die het papier waarop ze ge-
lire ven worden niet waard zijn, maac
reng uwe bezwaren wel gemotiveerd ter
ennis van den Minister en de leiders der
rschillen.de Kamerfracties.
En indien mogelijk, betrek ook de bestu-
en in uwe actie.
Het betreft hier een kwestie die niet al-
jen voor deonderwijzers, maar ook voor
e schoolbesturen van veel belang is. Laat
dus samenwerking zijn en zoo mo-
lelijk een gezamenlijk optreden bij do hoo-
ge regeering.
Niet het persoonlijk belang moet hierbij
op den voorgrond.staan, maar het belang
yan het onderwijs, d. i. het landsbelang.
Dat is beter en meer doeltreffend dan
iet aannemen van moties en het sproken
ian staking en sabotage.
Men moest toch inzien dat op dio wijze
iet alleen eigen positie wordt geschaad,
naar ook aan het onderwijs en aan het
and een onberekenbare schade wordt toe
gebracht.
En bepaaldelijk de Christelijke onderwij-
;ers dienden te bedenken dat ook hierbij de
ïlangen van Gods Koninkrijk zijn betrok-
V Verbijsterend.
Vanuit Enschede is naar de Msb. meldt,
door onderwijzers, opvoeders van
onze jeugd, ambtenaren tevens, aan H. M.
de Koningin het volgende adres gezonden;
Majesteit,
Een groot onrecht 6taat te gebeuren.
Uw Minister van Onderwijs zal U Ier toe-
kening voorleggen een besluit waarbij de
salarissen der onderwijzers op zoodanige
wijze geregeld worden, dat aan een groot
deel van deze ambtenaren over 1920 eenige
honderden guldens voor den eerstonder-
getcekendcl 737.50 minder worden uit
gekeerd dan over 1919 het geval was.
Het kan Uw Koninklijk© wil niet zijn, dat
deze diefstal plaats vindt, al ge
beurt die dan o o,k dooreen gewe
zen predikant.
Üwe Majesteit, die in de Prinses de Moe
der eert van den Grondlegger onzer onaf
hankelijkheid, is het aan do nagedachtenis
•van den Grooten Zwijger toch zeker schul
dig, om straks geen gelden te willen ont
vangen, door een gewetenloos
minister ontfutseld aan dui
zenden nijvere ambtenaren.
Was Prins Willem I 'het niet, die zijn
goederen verpandde, ten bate van het volk?
En is het niet nog steeds de hooge roem
der Oranjevorsten, dat zjj het goud van eer
en deugd verre verkozen boven den glans
van het goudgeld?
Is het niet fraai?
Zoo spreken ambtenaren over hun hoog-
sten chef, die wordt voorgesteld als een
gewetenloos man dio hoewel gewe
zen predikant duizende ambtenaren het hun
toekomende ontsteelt.
A. s. Vrijdag zal de Minister over de
voorgestelde regeling worden geïnterpel
leerd.
Maar het zou gewenscht zijn indien daar
aan vooraf ging een interpellatie over het
meer dan schandelijk optreden van zulke
ambtenaren, die naar wij hopen geen dag
langer in de school .zullen worden geduld.
Laat men liever de scholen sluiten dan da
kinderen aan zulke onopgevoede opvoe
ders toe te vertrouwen.
Uit de Pers.
NIET VERGETEN.
Aan een artikel van den heer A. v. Wijn
bergen in de Maasbode ontleenen wij het
volgende:
Het hoofd van een onzer beste R. K.
soholen schrijft mij:
„In Kath. onderwijzerskringen heerscht
woede togen den Ohristelijken minister De
Visser. Eeuwig jammer! Schrijft u nu toch
vooral in deze dagen, hoeveel wij onderwij
zers aan Christelijke ministeries te danken
hebben. Dat zal zeker helpen om de woede
tot bedaren te brengen. De lui zien het he
laas! nog niet genoeg in, wat we danken
aan do verschillende Christelijke ministe
ries. Wij ouderen, die zoo goed gevoeld
'hebben, wat die .ministeries voor ons ge
daan hebben, zullen u hartelijk dankbaar
zijn."
Aan dit verzoek mag ik geen. weerstand
bieden.
En dan zegt de heer v. W. o. m.:
Degenen die ook thans weer alles inspan
nen om althans in't openbaar
het te doen voorkomen, dat z ij voor uw
belangen opkomen, zijn het juist geweest,
die uwe behoorlijke salarieering tientallen
jaren lang het krachtigst hebben tegen
gehouden.
En zelfs, toen de Grondwet do gelijke
financieele behandeling van beide takken-
van onderwijs gebiedend voorschreef, waren
z ij het weder die de pogingen der rechter-
zijdo om de betere salarieering der bijzonde
re onderwijzers toen aanstonds tot stand
te brengen en ze te doen voorafgaan aan de
totstandkoming der lager onderwijswet
trachtten te verijdelen.
Wilt.dat op heden niet verge
ten.
Wilt niet vergeten, dat aan de eendrach
tige, volgehouden werkzaamheid der chris
telijke partijen van 1878 af, gij het te dan
ken hebt, dat uw salarissen op heden zijn,
zooals ze zijn, en dat ge de zekerheid hebt,
dat elke verhooging, den openbaren onder
wijzer toegekend, ook u ten goede komt
een toestand, diedoordenbii zonde
ren onderwijzer in geen land ter
wereldwerd bereikt.
Wilt niet vergeten, dat, juist wijl uw sa
laris tot dusverre zooveel achterstond bij
dat van den openbaren onderwijzer, gij zoo
zeer bemerkt, hoezeer ge door de jongste
wetgeving zijt vooruitgegaan.
Zoo grif werd me dat dezer dagen toe
gegeven door een Katholiek schoolhoofd,
wien ik vroeg, hoe hij zelf dacht over de
voorgestelde regeling, Hij antwoordde mij:
Ik? Ik fren blij; vijf jaren terug was mijn
salaris f 1400; de thans voorgestelde rege
ling. geeft me f 5040.
En indien van gansch het onderwijzend
personeel bij ons bijzonder onderwijs eens
de vergelijkende staat werd overgelegd van
dq salarissen, vijf jaren terug en nu, men
zou helder zien, welke stijging had plaats
gehad.
Welnu, datallesisschiergeheel
te danken aan den arbeid van
meer dan een halve eeuw der
Christel ij ke part ij en, aan den
arbeid onzer Christel ij ke Ka
binetten, die door de huidige
regeering, en speciaal op dat
terrein door den Minister van
Onderwijs op zoo voortreffe-
1 ij k e w ij z e wordt voortgezet.
Tot onze bijzondere onderwijzers voor
al tot de jongeren, die den last der ouderen,
zoo voorbeeldig gedragen, nooit hebben ge
voeld zouden wij daarom willen zeggen:
bedenkt wel, nu gij ziet, hoezeer op lieden
alom do traktementen omhoog gaan, hoe
gij veel, aanzienlijk veel meer dan vroeger
bij uwe openbare collega's zoudt zijn ten
achter geraakt, wijl de schoolbesturen de
verhoogingen niet. zouden hebben kunnen
betalen alsgijdejon-gstewetge-
ving niet hadt.
Die hebt gij voör een zoo groot deel aan
de voortvarendheid van den huidigen minis
ter van Onderwijs te danken.
W e e 61 hem dankbaarervoor.
Of dan kritiek op de voorgestelde rege
ling is uitgesloten?
Allerminst.
Maar die kritiek mag nimmer de minste
afbreuk doen aan de groote dankba-
r e waardeering die we hebben en moeten
behouden voor het onschatbare vele, dat,
door ons op stuk van onderwijs en salaris
sen verkregen werd.
STADSNIEUWS
Het afscheid van Ds. G. Wisse.
-Zondagavond heelt te Driebergen liet aan
gekondigde afscheid van Ds. G. Wisse plaats
geheid, wordt nader gemeld.
Onder het zingen van Ps. 118:3 trad Ds. Wisse
op. Er werd voorgelezen Psalm 4. Als tekst was
gekozen Psalm 4:7: „Velen zeggen wie zal ona
het goede doen zien. Verhef Gij over on6 liet
licht uws nanschijn6, o Heere". Onder plechtige
stilte en aandacht sprak Ds. Wisse zijn afscheids
rede uit. Vooraf wees Ds. Wisse op drie dingen:
le. Dit was voor hem een uro, gelijk hij nog
nimmer had doorleefd; niet als afscheid enkel van
Driebergen, maar omdat hij afschoid nomen moest
als predikant van de Geref. Kerken in Neder
land. Hij 6tond hier evenwel met het volle licht
Gods in zijn ziel in bewusten vrede met zijn stap,
hetwelk hem moed verleende tot do voor zijn ge
moed zoo aangrijpende ure van hedenavond.
2e. Do oordeelvellingen over den stap. vooral
die welke hem een vooropgesteld vleesehelijk dool
toedichtten, laat hij vol gerustheid ter beant
woording over aan een alwetend God.
3e. De offers, dio ik brengen moet, zijn voor
mijn vleesch, zei Ds. W., allesbehalve gering.
Maar 't zwaarste weegt hem het scheiden uit Drie-
V.ergen's volk, in wier midden hij. zoowel geeste
lijk als stoffelijk, altijd buitengewoon veel goeds
heeft genoten; hij ontveinst zich niet, dat Yoor
Driobergen misschien moeilijke dagen komen. Een
woord van bijzondere erkentelijkheid past jegens
heel do Gemeente en afzonderlijk jegens den ge-
heelen kerkoraad, hoofd voor hoofd voor do broe-
derlijko liefde tot dezen dag too ervaren. De toe-
stand van de kerk Gods in 't algemeen behoort
do grootste interesse te zijn. En ziende op al die
dingen, was deze tekst een woord dat spr. zich
zelf cn allen op 't hart wilde binden.
Het motto van. de tekst en preek was: „De
beste handelwijze dn moeilijke dagen". Eerst sprak
Ds. Wisse van de moeilijke dagen, waarbij de na
tuurlijke menscli met de levensvragen en raadse
len vertwijfelend in zichzelf inkeert. Daarna over
de van God geleorde handolwijze, waarbij do
geestelijke meiisch met de zielsontroeringen uit
gaat naar Boven. In het beste wat er isGods
gunst, vindt hij dan allesdan is God zijn
recht, zijn vréugde, zijn rust
in besliste overtuiging zei Ds. Wisse van da-
Goref. Kerken afscheid te nemen. Do laatste 14
dagen bestraalde Gods licht zijn ziel, zoodat in
vollen vrede met een rustig gemoed, zij het met
een geschokt lichaanr, het besluit genomefl kon
worden. Spr. zei thans offers te brengen als noait
to voren.
Op geestelijk terrein is net Godsgemis het
grootste vraagstuk. Dezer dagen is Spr. een stuk
uit het hart gegrepen, doch Gods hart kwam er
voor in de plaat6. Toen Spr. op Vrijdag van de
vorige week des morgens om zes uur uit Gronin
gen naar Driebergen zou afreizen, vroeg liij God
iota voor de reis. God sprak en antwoordde: Ge
loof alleenlijk! Dit zal Spr.'s kracht zijn.
Velen doen de vraag van den tekst Spr. dacht
aan de hondorden,ja duizenden in ons vaderland,
die allen die vraag 6tellen. De groote menigte van
hedenavond, die niet uit zucht naar het pikante
is opgekomen, levert het bewijs, dat de zaak van
de religie en Kerk nog weerklank vindt in de har
ten van duizenden. Ook de 6tapels brieven, kran
ten telegrammen enz. wijzen hierop. Hoogst op
merkelijk is het, hoe nog niemand een woord van
bitterheid tot Spr. heeft gericht. Spr. is geschrok--
keft, omdat hij nimmer heeft gedacht dat zulk
een ontroering zou ontstaan zoowel bij ambts
dragers als bij anderen.
Mot David wil ook spr. zich den ernst niet ont
veinzen. Hij zal worden bespot, in de krant ko
men. en misschien droog brood moeten eten, maar
de Heere moot absolute zeggenschap hebben.
Wat is de grootste breuk in de Kerk? Het is
do geestelijke morphineering.Hct levend gemaakte
volk beleeft zijn stand niet liet. is ingeslapen en
lean het bij alles en nog wat uithouden. Het mi
lieu. waarin spr. is opgevood en vertoefde, leiddo
l.em tot dezen stap. Het is zonde van den tijd
hot iemand aan zijn versland te brengen, die hot
niet begrijpt.
Spr. zei nog, dat het voor het goddeloozo Drie
borgen een 6traffe Gods moest geacht worden,
dat zoo plotseling de Hervormde predikant door
don dood word weggenomen en dat hijzelf uit
oigeji boweging nu do Gevef. Kerk verliet.
Spr. wil nog Gereformeerder worden, dan liii
reeds was, doch wil dezer dagen met niemand
over de Kerk dobatteeren. Spr. gaat heen, niet
wotendo waarheen. Hij zal zich echter in den
middellijken weg 6tcllen op een wijze welke we
later zullen hooren. Hij is wachtende op het
woord des Heeren.
Hiorna zoide 6pr. geen aparte toespraken to
willen houden en ontvangen.
Eindolijk zei hij op plechtigen toon: „Niet
wetende wat mij gewbrden zal, in den Naam
des Vaders, des Zoons en des Heiligen Geestes
etol ik mij in de hand van God. De Heere doe
wat goed is in Zijn oogen. Mijn ziel zegt er Amen
op en al het volk zegt er Amen op. Gereformeer-
de Kerk vaarwel! Christendom in Vaderland of
Europa, met u blijf ik één. Ecn6 gaan wij uit do
strijdende Kerk naar de eenig ware vrije kerk:
het Jeruzalem, dat Boven is, hetwolk is ons aller
moeder. Amen, ja Amen!"
Hiermee was deze zeer bijzondere godsdienst-
oefening afgeloopen. Eenige aandoening over hot
afscheid kon bij de saamgekomenen niet opge
merkt worden, 't Was een „koel" samenzijn.
In welken gemoedstoestand Ds. Wisse dezer
dagen verkeert, moge nog blijken, zegt de „Rott."
uit wat hij do vorige week zei, toen hij aan de
Gemeente zijn voornemen kenbaar maakte. Hij
deeldo mede, dat hij een week lang in^lc binnen
kamer met God geweest was, dat hij nu daaruit
kwam en voor do Gemeente optrad met hemel
geuren aan zijn priestergewaad.
-De heer H. B. J. Wijtenburg alhier is bij
Kon. Bosl./benoemd tot adj.-inspecteur inzake de
drankbestrijding, mot als standplaats de gemeonto
Bergen op Zoom.
r— Prof. mr. A. C. Visser van IJzendoorn, die
pas van een ernstige ziekte hersteld is, zal binnen
kort van hier naar l6-Gravenhage verhuizen.
- Men verzoekt ons er op te willen wijzen, dat
de 6prcker welke a.s. Maandag in do Graanbeura
voor do afdeelingen van Patrimonium en de Chr.
Nat. Werkmansbond optreedt, do heer Klooster
man is, welke voorheen tot do anarchistische par
tij behoorde.
Uit óns bericht dienaangaande was dit niet vol-»
doendo duidelijk gebleken.
De Regelings-Commissic der Organi
satie van Nederland en Oranje verzoekt ona
nog er de aandacht op te willen vestigen
dat allen, die op welke wijze ook aan do
verkiezingswerkzaamheden hebben deelge
nomen, welkom zijn; ook al zijn zij nog
geen lid van de Kiesvereeniging.
Voor hen worden plaatsen gereserveerd
tot kwart over 7.
De overige plaatsen zijn -beschikbaar
voor de andere leden der Kiesvereeniging.
Kinderen beneden 14 jaar kunnen zonder
geleide niet worden toegelaten.
Hedennacht half één had op den Hoo
ge Rijndijk ter hoogte van de H. B. S. een
aanrijding plaats tussehen 'n Haagscho
vrachtauto en een electrische tramwagen.
De auto werd ernstig beschadigd. Een masfc
van de electrische draad werd eenigszius
verbogen. Persoonlijke ongelukken kwamen
niet voor.
Wij vestigen de aandacht van belang
hebbenden op de advertentie waarin wordt
aangekondigd dat in verband met de verga
dering van de Organisatie van „Neder
land en Oranje" de openbare' vergadering
van „Obadja" waarin als 6preker zou optre
den Prof. Los, niet doorgaat.
Dc toestand der cx-keizerin.
De toestand der ex-keizcrin blijft zorgwekkend.
Twee prinsen o. w. Eitol Friedrich, zijn uit
Duitschland gearriveerd, ook de ex-kroonprins
wordt weder verwacht. Gistermiddag word d»
dochter des keizers per auto van station Drieber
gen afgehiald.
Naar het Corr. Bur. uit Doorn vernoemt, werd
de ox-kroonprins gistermiddag weer aldaar ver
wacht lot het brengen van een bezoek aan zijn
moeder, wier toestand eenige verbetering heoft
ondergaan.
Opbrengst Rijksmiddelen.
De opbrengst van de Rijksmiddelen bedroog
over de maand October fS7.509.737 tegen
f 33.432.085 in dezelfde maand van het vorigo
jaar.
De opbrengst over de eerste 10 maanden van
het vorig jaar bedroeg f 263.323.039. Over de
eerste 10 maanden van dit jaar was die op
brengst gestegen tot f 360.051.771. Een meerders
opbrengst dus van bijna 97 millioen.
Het 10/12 van do raming over dit jaar bedroeg
f 258.030.416.
Aan buitengewone belastingen werd ontvangen
32.223.767, terwijl de opcenten geheven ten ba
te van het „Leeningsfonds 1914" opbrachten
f 5.615.702.89.
Melkvee-houders.
De Bond van Melkveehouders in Zuid-
Holland schrijft in een adres aan den Mi
nister van Landbouw o. m.:
Het consumptiemelkvraagstuk wordt
nimmer opgelost, als een bestaansmogelijk
heid wordt verschaft voor de zoogenaamde
zoelmelkers. De feiten eonstateeren, dat ve
len hun bedrijf hebben gewijzigd, vandaar
het ongekende quantum liters melk, dat uit
industriegebieden moet worden bijgeleverd.
De consumenton zijn hierdoor het meest ge
dupeerd; wat dikwijls verstrekt wordt, ver
dient den naam van consumptiemelk niet,
FEUILLETON
De gemeente onder het kruis
(Onder de Pelgrini-vaders.)
8>)
Op zekeren morgen was de geheele hut in
.beweging; de vrouw van Steven Hopkins
had een kleinen jongen ter wereld gebracht.
„Men moet hem Oceanus heeten," zeide
heer Brewster, toen men hem als den
met de registers van de gemeente belasten
onderling riep om de geboorte van het kind
te erkennenen die klassieke naam werd bij
acclamatie door al de kolonisten aangeno
men.
Bijna allen hadden vroeger iets aan het
l&tijn gedaan, De tijd van studie was
"voorbij; het was do tijd om de hand aan
den ploeg en aan de bijl te slaan. Maar de
kleine Oceanus was voor de pelgrims als
«en levende herinnering der vroegere stu-
Öieën, het getuigenis dat zij alles verlaten
hadden om Christus te volgen in de
iwoestijn.
Anna kende geen latijn, maar moer dan
iemand had zij werk met 'het kind van den
Oceaan.
Mistress Hopkins kwam niet bij; zij bleef
wak en lijdende; en haar kleine jongen
rustte dag en nacht in de armen van Anna.
Als de zwakke moeder zioh in haar hang
mat oprichtte, zag zij de jonge dochter den
jonggeborene of aankleeden, of hem op ha-
ron schoot in slaap sussen; of zij hoorde
Anna zachtkens de vijf andere kinderen
verhaaltjes vertellen.
Allen hadden haar als een pleegmoeder
aangenomen, „zoolang mijn moeclor ziek
is," zeide de kleine Fear Hopkins, een
vroolijk meisje, wier vreemde naam (vrees)
niet verhinderde dat zij zonder de minste
vrees was.
Fear Hopkins hoorde zonder blikken of
blozen de ernstige berispingen van haren
vader aan; als zij 6laag ontving, verwikte
zij niet eens; er moest nauwlettend op ge
past worden, of zij klom met do matrozen
in het want. Anna Carver was het gelukt,
haar daarvan terug te houden, door haar
in het oor te fluisteren dat dit een meisje
niet paste. Ditmaal had Fear een kleur ge
kregen en van haar plannen afgezien.
Terwijl de kleine Oceanus en zijne broer
tjes en zusjes op al de bekwaamheden van
Anna Carver beslag legden, hadden de an
dere vrouwen droeviger, zorgen.
Een dienstknecht van den heer Samuel
Fuller stierf in de kooi die zijn Lieer hom
had afgestaan. Hij was nog maar achttien
jaren oud, en hij had den heer. Fuller ver
uit persoonlijke gehechtheid, zonder
de noodzakelijkheid van de ballingschap in
te zien.
„Hij had nog niet geleerd, dat wij hier
geen blijvende stad hebben." zeiden de pel
grims, die bij den stervende 6tonden.
„Maar heeft hij zich aan het kruis van
Christus vastgeklemd? heeft hij een gids in
het dal van de schaduw des doods?" vroeg
de heer Carver met bezorgdheid.
„Ik heb dikwijls tot hem gesproken,"
zeido de heer Brewster, die zich als de her
der van de kleine kolonie beschouwde:
„maar zijn hart 6cheen niet geopend voor
de onaanzienlijke dingen; toch geloof ik,
dat God de pogingen van mistress Winslow
gezegend heeft.
Dit zeggende, sloeg de eerwaardige ouder
ling een vriendelijken blik naar de vrouw
van zijn vriend, die het hoofd van den
kranke ondersteunde.
Werkelijk was mistress Winslow, on
danks hare zwakte, reeds veertien dagen
bezig den armen jongen te verzorgen, hem
te troosten en te onderwijzen, hem die daar
lag te sterven, verre van zijne bloedverwan
ten, als het slachtoffer van de genegenheid
welke hij tot zijn heer toedroeg.
Dikwerf kwam de heer Winslow af in de
hut om zijn vrouw te smeeken wat rust te
nemen en de zorg voor den zieke aan an
deren over te laten. -
„Samuel Fuller heeft zijne vrouw niet
hier," zeide zij, „en al is men nu nog zoo
gewillig, men moet gewoon zijn zieken te
verzorgen. Zie dien armen jongen; ik ge
loof, dat hij begint te begrijpen, dat onze
Zaligmaker hom liefheeft."
Bij dit sterfbed was inderdaad geheel het
theologisch stelsel waarop mistress Wins
low in Leiden zoo trotsch was, verdrongen
door de enkele liefde yan onzen Zaligmaker
Jezus Christus.
Het was de naam van den Zaligmaker,
dien zij den armen onkundige herhaaldelijk
voorhield. Het was de naam van den Zalig
maker die van zijne verstijfde lippen zweef
de, toen hij eindelijk, het hoofd leunend
op den schouder van mistress Winslow, den
laatslen 6nik gaf.
„Hij zal in den jongsten dag uwo blijd
schap en uwe kroon zijn," sprak de heer
Brewster, die bij het "sterfbed was komen
bidden. Maar de heer Winslow maakte zich
bezorgd; en hij had er reden voor; geduren
de de geheele verdere reis bleef zijne vrouw
bedlegerig.
Toch naderde men het doel.
Ohrisloffel Colomb, dio zich weleer zoo
verblijd had als hij de landvogels zag, ont
dekte een zwaluw die tegen den mast van
de „May Flower" fladderde.
„Zij is verkleumd," zeiden do matrozen*
En werkelijk b.egon de koude zich in al har®
gestrengheid te doen gevoelen.
Bidt dat uwe vlucht niet in den'winter
geschiede, had de Heiland tot zijne discipe
len gezegd; maar de beletselen die het vor-
trek der pelgrims hadden vertraagd, als ook
dc lange duur van de overtocht, bracht hen
juist midden in den winter aan den eind-»
paal hunner reize.
Geen enkel hulpmiddel stond hun ta
wachten; geen dak om er het hoofd onder
neder to leggen: een ongastvrije kust open-
..de zich voor hunne oogen; woeste in da
wouden verscholen wilden, wachtten slechts
het oogenblik af om zich op de kleine met
zoovele vrouwen en kinderen bezwaarda
troep te verwerpen.
Met zoovele gevaren voor oogen, zondea
eenige hulp van buiten, moesten de pelgrims
met al de kraeht hunner zwakheid zich op
die belofte verlaten, welke zoo menig hart
onder de zwaarste beproevingen staands
gehouden heeft: „Zie, Ik ben met ulieden al
de dagen, tot aan de voleinding der wereld,"
(Wordt vervolgd.)
