Dagblad voor Leiden en Omstreken.
(Ste JAARGANG. - ZATERDAG 20 NOVEMBER 1920. - No. 197
BUREAU: HOOIGRACHT 35 - LEIDEN. - TELEFOON INT. 1278
n&f
ABONNEMENTSPRIJS
I IN LEIDEN EN BUITEN LEIDEN "R
WAAR AGENTEN GEVESTIGD ZIJN
KWARTAAL f2.50
dJt WEEK10.10
Ie AN CO PER POST PER KWARTAAL 12.90
Pj«[
t nummer bestaat uit twee bladen
ac
[l De klassenstrijd-leer.
ev0et historisch materialisme, een der
0l|brnaamste grondpeil'ers van de soeiaal-
111 nocratie, staat zooals we in een vorig ar-
el aantoonden lijnrecht tegenover het
ol ristendom, en is met Gods Woord in geen
!L' cel opzicht verecnigbaar.
c' En ditzelfde geldt nu ook van de leer van
,Ji klassenstrijd, die met het historisch ma-
Y ialisme in onafscheidelijk verband staat,
t de materialistische geschiedbeschouwing
ft nauwste samenhangt en er feitelijk de
f rn van vormt.
Zooals reeds gememoreerd werd, verkeert
de Marxistische wereldbeschouwing
:u het bestaande in voortdurende bewoging
is het onafgebroken bezig zich te ont-
kkelen.
Dezo ontwikkeling wordt volgens Marx
(heel beheerscht door de economische ver
tudingen en is alleen mogelijk door den
si rijd tusschen de bezittende en de niet be-
ai tiende klassen. Zonder dien strijd is geen
i joruitgang denkbaar.
klassenstrijd wordt hier dus niet
lechts geconstateerd zooals men
Jet wel tracht voor te stellen, maar als
listorisch-noodzakelijk geleerd,
De klassenstrijden werden daarom ooki
euoemd als de locomotieven van de ge-
(chiedenis.
Heel de geschiedenis is feitelijk terug te
hengen tot den strijd van twee klassen, die
Invorbiddelijk tegenover elkaar staan. De"
aistorie is één bange worsteling gevoerd
jusschen twee klassen, de bezittende en de
aiet bezittende, de kapitalisten en de pro
letariërs.
De vorm verschilt, maar 'heel do ge
schiedenis door is deze Strijd er geweest.
Aanvankelijk was het een worsteling tus-
echen slaven- en vrijen. Daarna in de nrid-
idèleeuwcn tusschen de lijfeigenen en de on-
aan de eene en de adel en de
geestelijkheid aan'de andere zijde.
De middeleeuwsche proletariërs winnen
tenslotte den strijd, zij vormen de burger
klasse die bij de groote revolutie de heer-
schappij van adel en geestelijkheid vernie-
tigt en op de productiemiddelen beslag legt;
Daarna is de tegenstelling weer een an
dere geworden. Er vormt zich een andere
klasse die der arbeiders, die op haar beurt
onderdrukt wordt .en weer is een strijd op
loven en dood ontbrand.
Deze strijd zal een steeds scherper karak
ter aannemen. De tegenstellingen verscher
pen zich, de tusschengeledingen vallen weg
en zoo worden twee ontzagwekkende legers
'gevormd.
Hier staan de uitbuiters, die van alle
■omstandigheden weten te profiteeren en
wier aantal door de samentrekking van het
kapitaal betrekkelijk klein wordt,
en daar de proletariërs wier ellende
bij den dag vermeerdert.
Dit zal voortduren tot ze eindelijk klas-
sebewust worden en de strijdkreet van
Marx: proletariërs van alle landen veree-
aiigt u! tot de hunne maken.
Dan is het oogenblik van de beslissende
slag gekomen.
Hen geweldige worsteling vangt aan.
Een ontzettende revolutie is onvermijde-
lijk geworden en zoo z^I op het meest bloe
dige slagveld dat de wereldgeschiedenis ge
kend heeft de socialistische heilstaat wor
den .geboren.
Do macht van het kapitalisme wordt dan
FüUILLETCN
De gemeente onder het kruis
(Onder de Pclgrim-vadcrs.)
6)
Luther en Calvijn waren groote en hel
der schijnr de lichten; maar zij zijn niet
geheel doorgedrongen in den vollen raad
Gods. Ik bid u, bedenkt het wel, dat het
©en artikel is van uwe kerkelijke organisa
tie, dat ge gereed zijt, iedere waarheid die
in het geschreven Woord van God u ge
openbaard wordt, aan te nemen."
Uit de oogen van allen vloeideu tranen;
de fiere Puriteinen waren niet gewoon aan
hunne aandoeningen toe te geven; daar
schaamden zij zich voor; de vrouwen had
den haar aangezicht in hare zakdoeken ver
borgen.
De een voor, de andere na, Brewster,
.Carver, Winslow, Allerton, Cushman, de
militair Miles Standish-, hadden hunnen
leeraar cn den broederen die bij hem bleven,
de hand gedrukt. De vrouwen gingen op
hare beurt den leeraar voorbij; mistress
Carver, leunende op den arm van Christ of-
fel, kon nauwelijks staande blijven.
„Waar is miss Anna?" vroeg de heer
Robinson, zich tot hare moeder wendende.
'Ju bet schip", antwoordde har© moeder.
voorgoed gebroken; het is gekomen tot
zijn hoogtepunt, het slaat volgens vaste
natuurwetten om in zijn tegendeel: het so
cialisme is gekomen!
De klassenstrijden zijn dan geëindigd,
voorgoed.
Op de nieuwe aarde woont een gelukkig
menschengeslacht, zonder onderdrukkers,
zonder uitbuiters, in ware vrijheid, in vol
komen gelijkheid en ongestoorde broeder
schap.
Er zijn geen klassen meer, de klassen
strijd heeft opgehouden, de klassejust.itie
ontbreekt en aan de godsdienst die vooral
gebruikt werd om de proletariërs ten onder
te houden is dan geen behoefte meer.
„Zij is de laatste schikkingen gaan maken;
en ik heb haar niet teruggezien."
„Dan is zij de eerste der pelgrims!" zeido
de heer Robinson, glimlachend; „gij zult
haar mijn zegen" overbrengen. En gij, Ohris-
toffel?"
De jongeman keek den ouden predikant
kalm aan.
Misschien, doordat hij- brandend het
martelaarschap verlangde, verachtte hij
een weinig den leeraar, die tot de balling
schap en het verlaten van het vaderland
toestemming gegeven, maar niet den dood
getrotseerd had. Hij antwoordde kortweg:
„Ik, ik ga naar Engeland."
Bevend en met gedempte stom zeide dg
heer Robinson: „Uw weg zal misschien de
kortste zijn,"
Een straal van overwinning ging over
het gelaat van. Christoffelmaar hij zweeg;
hij steunde de waggelende schreden van zij
ne moeder.
De heer Robinson zag hem heengaan.
„Leven of sterven" sprak hij tot zichzel^en;-
„het is om het even, mits het zij met Chris
tus!"
Mistress Carver en haar zoon waren aan
boord gekomen; voor de laatste maal had
den de handen van Christoffel haar ge
steund, die hem het leven had geschonken.
Hij boog zijn met blond haar bedekte
bezoeken van deze bijeenkomst af te raden.
Speenhof is ongetwijfeld een groot kun
stenaar, hij heeft tal van onschuldige lied
jes op zijn repertoire, maar hij geeft ook
veel waarnaar niet zonder een gevoel van
weerzin en verontwaardiging kan worden
geluisterd.
Wij hopen dat de Duitsche kinderen van
deze o.i. afkeurenswaardige daad van het
comité niet de dupe zullen worden en (jjiar-
om wekken wij onze lezers op dat comité
ook door 't bezoeken van den bazar te steu
nen.
Maar het bijwonen van de avondvergade
ring moeten wij zeer tot onzen spijt o n t-
raden.
hoofd voor haar neder. „Moeder, zegen
mij!" sprak hij als een kind. En met beven
de stem sprak mistresse Carver de plechtige
woorden uit.
wijderde. Opeens beefde zijzij had Kenelm
Winslow op de kade ontdekt.
Zij wierp zich op de knieën cn keclc niet
meer uit
ADVERTENTIE-PRIJS
PER GEWONE REGEL 10.221/3
DES ZATERDAGS 10.30
INGEZONDEN RECLAMES DUBBEL TARIEF.
KLEINE ADVERTENTIES van hoogstens
30 woorden 50 cent: Zaterdags 75 cent,
;ï- bij vooruitbetaling
hadden slechts enkelen der ballingen Enge
land weer gezien. Zij hoorden in de straten
hunne moedertaal. De ouderen herkenden
de voorwerpen, waaraan hunne oogen van
kindsbeen af gewend waren geweest.
Do jongelieden trachtten zich alles 1q
herinneren wat zij van Engeland wisten.
De kinderen verwonderden zich over dc ge
bouwen en schepen, die er zoo geheel andora
dan in Holland uitzagen.
Maar Engeland bood hun geen rust voor,
hunne zielen: het geloof, dat zij beleden^
was er niet vrij; koning Jakobus eischt©
van al zijne onderdanen een volkomen over
eenstemming met de vormen en de leerstel
lingen, die zij zelf had aangenomen.
De pelgrims, die van Leiden gekomen
waren, zochten een oord waar zij God vrije
lijk zouden kunnen dienen, en naar hun ge
weten leven.
Zij beklommen weer hunne schopen.
Voor de laatste maal sloÈgen zij een blilE
van onvergankelijke genegenheid op heb
vaderland: „Vaarwel, dierbaar Engeland
riepen zij, en gingen onder zeil, om aan
geno zijde der zeeën een ander Engeland*
een hare moeder waardige dochter te sticty
ten,
(Wordt vervolgd).
Een handdruk aan zijn vader, een kus op
het voorhoofd van zijne zuster enhij
ging heen. Twee bevende handen klampten
zich aan zijne arm vast. „Kenelm!" sprak
zij met een gesmoorde stem.
„Wat een mensch voor een ander' doen
-kan, zal ik doen", antwoordde Christoffel,
zich tot haar neigende; „maar het is Gods
werk. Gij moet bidden, Anna."
Zij gaf een toestemmenden knik; spreken
kon zij niet; en zij ging tot hare moeder
om haar te ondersteunen.
Christoffel sloeg een van zijne stevige
armen om den hals van zijne moeder, zoo
als hij als kind'van zes jaren deed, en om
helsde haar nog eenmaal teederhartig, en
toen sprong hij in de vlet, die hem wachtte.
Hij was de laatste. Vijf minuten later
had de „Speedwell" het anker gelicht, en
mistress Carver, die door Anna in de hut
was gebracht, snikte in stilte, met het aan
gezicht in een neusdoek verborgen.
Anna schreide niet, maar de schaduw des
doods trok over haar gelaat; onbewegelijk
stond zij daar voor het open luik, en wierp
een laatste blik op het land, dat zich ver
IV.
Het scheepke zeilde prettig door; de
wind was goed. Weldra zag men de Engel-
sche kust. De-meeste vrouwen waren zee
ziek. Mistress Carver kon vau haar bedle-
ger niet opstaan. Zij wenkte hare dochter,
die niet door zeeziekte was aangetast.
„Zie voor mij naar de kust van Enge
land," zcide zij. „Het is nu twaalf jaren ge
leden, dat ik haar gezien heb; ik heb er
mijn vader en mijne moeder achtergelaten."
„Zij wachten u in het ware vaderland,"
zeide Anna op beslisten toon.
„Ja!" antwoordde hare moeder, en tot
zichzelve zeide zij: „Nu zal het niet lang
meer duren."
Men kwam te Southampton, waar het
grootste der twee voor den pelgrimstocht
bestemde schepen hen reeds eenige dagen
wachtte..
De meesten hunner verlieten de „Speed
well", die hen na-ar Southampton gebracht
had, en scheepten zich op de „May Flower"
in. Het hart bonsde hen bij het aanschou
wen van het vaderland. Sinds twaalf jaren
Een eigenaardige historie-beschou
wing, maar een beschouwing dio alleen op
de onbewuste massa eenigen indruk vermag
te maken.
In de geschiedenis der .volleen blijkt toch
•overduidelijk, dat wel vaak een verbitterde
strijd tusschen verschillende klassen werd
gevoerd, maar dat bij de groote momenten
de tegenstelling een andere was dan de
socialisten ons willen doen gelooven. Dat
er diepere, geestelijke motieven
zijn, dio de strijdende legers hebben geschei
den.
Opvallend is voorts ook, dat de altijd
durende „beweging" en het omslaan van
de dingen in eijn tegendeel, juist met de
komst van het socialisme zal ophouden,
't Mag aardig gevonden zijn, wetenschappe
lijk is het toch zeker niet.
Ditzelfde geldt ook van de ontwikkeling
van de z. g. klassen.
Tegen de Marxistische verwachting in
zien wc dat de middenstand zich zeer goed
weet te handhaven en dat er in het kleinbe
drijf op elk gebied een verrassende ontwik
keling valt waar te nemen.
En eindelijk, wat voor ons alles afdoet,
deze leer van den klassenstrijd, heeft met
wat in Gods Woord óns geleerd wordt niet
-dó minste overeenkomst.
Dat Woord leert ons, dat het G.o d is,
die de geschiedenis maakt, dat Zijrand de
volken leidt en dat Hij alle draden van het
wereldgebeuren in handen houdt.
Voor wie belijdt dat God de ITeere is de
almachtige Schepper van Hemel en aarde
is het onmogelijk zich met deze socia
listische .theoriën te vereenigen.
En evenmin zal hij zich met de p r a c t i-
6 c'he toepassing van deze leer dié
niet de liefde tot God en de liefde tót'.den
naaste, maar de meest bittere en onver
zoenlijke haat predikt, kunnen vereenigen.
NOODLIJDENDE DUITSCHE
KINDEREN.
-* Onder de advertentién vinden onze le
zers een aankondiging van een liefdadig
heidsdag ten bate van het noodlijdende
Duitsche kind, uitgaande van de afd. Leiden
en Leiderdorp van de Ned. Centrale voor
Vacantiekindercn uit Duitschland.
De zaak zelf heeft zooals reeds vroegor
bleek, onze volle sympathie en wij willen,
dan ook gaarne onze lezers en speciaal on
ze lezeressen opwekken, door het brengen
van een bezoek aan den bazar, de noodlij
dende Duitsche kinderen te steunen.
Tot onzen spijt kunnen wij dit echter
niét zeggen van de vergadering die 's
avonds wordt gehouden.
De voordracht met liehtbeeledn, daaraan
twijfelen wij niet, zal zeer interessant
zijn. En „Sappho", zal ongetwijfeld niet
weinig bijdragen om het genot te verhoo-
gen.
Maar dat de heer Speenhof door het Co
mité werd uitgenoodigd zijne medewerking
te verleenen is voor ons een reden om het
STADSNIEUWS
Gercf. Zendingsbond.
Gisteravond werd door do liulp-Zendingsvcr-
eeniging Leiden van den Gereformeerden Zen
dingsbond de jaarvergadering gehouden in het go-
bouw „Prediker".
De voorzitter do heer J. Schippers, opende de
fcc-er goed bezochte vergadering met gebed en
sprak een inleidend woord.
Hij herinnerde er aan, dat den lOen November
1911 de Zenclibgsvereeniging werd opgericht, na
dat door Ds. G. H. Beekenkamp een redo was
gehouden, welke tot de oprichting den stoot gaf.
Geen onzer j aldus de voorzitter had toen
kunnen vermoeden dat negen jaar later doze ge-
geliefde leeraar naar Leiden zou worden gevoerd
cm hier als Herder en Leeraar het Woord te mo
gen bedienen en in ons midden to verkeereu.
De Vercenignig mag van rijken zegen gewagen.
Zij heeft tot taak de arbeid van den Gercf. Zen
dingsbond die zijn arbeidsveld op Midden-
Celebes heeft financieel bij te staan.
Daar op midden-Celebes zijn de velden wit om
te oogsten. Met een opwekking om_ook in dit
nieuw ingetrdeen jaar alle krachten in te spannen
tot verhoogde bloei der vereeniging en met de
wensch dat Gods genade en liefdé het werk der
Zending moge kroonen en do vcroéniging bij haar
arbeid steeds op God moge zicn.fDie regeert en
Zijn Almacht zal tooneii, besloot spr. zijn ope
ningswoord.
-Door den. „Secretaris, de neer W. Keerowecr,
wordt verslag uitgebracht van do - toestand der
vereeniging, gedurende het afgeloopen jaar. De
vereeniging mag zich in bloeienden toestand ver
heugen al is het waar dat nog niet alle loden der
vereeniging dio activiteit toonen die noodig is.
Was hot vorige het getal m. en vr. loden resp.
93 en 60, thans is dit gestegen tot 115 en
69. Hot aantal begunstigers verminderde met één
die de vereeniging door den dood ontviel.
De vereeniging vergaderde dit jaar 10 maal;
hot bestuur kwam 5 maal bijeen.
Over 't algemeen viel niet te roemen over de
opkomst der leden, 't waren meestal de getrou
wen.
Dit moet betreurd worden, aangezien deze ver
gaderingen zoo nuttig zijn voor het opwekken van
do belangstelling in de zendingszaak.
In den regel worden na afhandeling der huis
houdelijke zaken, gedeelten uit Gods Woord be
sproken, die betrekking hebben op het werk der
Zending.
In den loop des 'jaars werden drio Zendingsbid-
etondeu gehouden in de Oosterkerk, waarin do
Predikanten Ds. Klomp, Ds. Bicshaar en Ds. Pop
als voorganger optraden, terwijl op 29 Nov. a.s.
Ds. Lans zal optreden, "Voorts word nog oenigen
lijd geleden een bidstond gehouden te Rijnsburg,
waar Ds. v. d. Toorn voorging. Hot ligt ft de be
doeling te R. een tweedo bidstond te houden, en
te trachten een afdcoling van den Geref. Zen
dingsbond aldaar te stichten.
Op 26 Juli j.l. werd door de verc^iiging een
vórgadoring gehouden, waarin Ds. Beckonkamp
tot eere-voorzitter werd benoemd, die deze benoe-"
ming aannam, tot blijdschap dor vereeniging. Iu
stil vertrouwen op God gaat de vereeniging
aldus besloot de Secretaris het nieuwe jaar
weder tegemoet iu het geloof dat wij in den He
mel een biddende Hoogopriester hebben, die ook
voor het werk der Zending Zijn hulp en gonade
ons zal schenken.
Door den penningmeester, de heer G. J. v. d.
Berg, wordt verslag uitgebracht van den finan-
cieelen toestand der veroeniging. Uit de gedetail-
leerde opgaven der verschillende ontvangsten en
uitgaven blijkt, dat in totaal f 170 meer is ont
vangen dan hot vorige jaar.
Aan Ds. Lans. de directeur van den Geref. Zen
dingsbond, mocht dit jaar f 840,26 door de ver
eeniging worden afgedragen.
Nadat gezongen is Psalm 22:14 en 16, wordt
het woord gevoerd door Ds. Beekenkamp.
Spr. dio is uitgenoodigd een opwekkend woord
te sproken, zal spreken over „Getrouwnmu
In het Oude Testament wordt gesproken van
„De Getrouwe" en als Mozes bij het brandendo
braamboseh geroepen wordt, openbaart God zich
aan hem als de„Ik zal zijn, ^ie Ik zijn zal".
Ook in het Nieuwe Testament wordt .van die
trouw en onwankelbare vastigheid.gewaagd: „Je
zus Christus is gisteren en heden dezelfde".
Het Zendingsbevel wat God eenmaal gaf,
wordt geflankeerd door Gods trouw en sterkte.
De Heere staat voor Zijn werk in!
Maar dan eischt Hij ook van ons getrouwheil
in ons work en met name voor de Zending liefde
en belangstelling.
Nooit mag deze arbeid particuliere liefhebbe
rij zijn, maar het dienen van den Heero.
De Zendingsvereeniging moet als een gediscipli
neerd löger voor zijn Koning staan. In dat leger
kent ieder zijn taak en weot ieder zijn wacht.
En de Heere zelf geeft ons dan het loon onzer ge
trouwheid, want zegt God: „over weinig zijt gij
getrouw geweest, over veel zal Ik u zetten".
Laat er bij ons liefde zijn voor do zaak van
Gods Koninkrijk en eenheid in ons werken. Eén
van arm en één van geest
Niet alleen'de dingen beleven voor eigen hart,
maar ons geloof uit te dragen en tóe te passen
aan de praktijk des levens, dat is onze roeping.
Daartoe is noodig steeds de hand te steken in
eigen boezem, maar bovenal den Heere te vragen
op de knieenom getrouwheid voor het werk
Zijns Koninlcrijks.
Door den Voorzitter wordt aan Ds. Beekenkamp
dank'gébracht, voor hot kostelijk woord en ver
der aan allen die tot het welslagen van dit
samenzijn hebben meegewerkt.
Nadat aan dé jougdige collectanten, die weke
lijks met busjes rondgaan, een boekgoschenkwas
aangeboden, wordt door Ds. Beekenkamp na
dat gezongen-is Psalm 72:11, deze bijeenkomst
met dank aan den Hooro beëindigd.
„Spes.w
Gisterenavond hield bovengenoemde'ver
eeniging van Ghr. Gymnasiasten eene open
bare vergadering in 't Nut, waar als spre
ker zou optreden Dr. v.-d. Valk', rector van
het Marnix-gymnasium te Rotterdam. Na
dat de vergadering door den praeses, de
heer De Wit met een kort gebed, benevens
een inleidend woord geopend wa6, kreeg
dr. v. d. Valk het woord, om zijne inleiding
over „Julius Caesar", mar het motief van
het bekende drama van William Shakes
peare, te 'houden. Spreker begon de opmer
king te maken, dat de behandeling van den,
lagen moord op Caesar, beteekenis lean heb
ben voor onzen tijd, waarin tronen wanke
len en vorsten onttroond zijn. Vooral dan
als we de vragen nagaan, wat het resultaat
van zulke volksrevoluties zijn, iu de eerste
plaats voor het volk, en dan ook: voor de
misdadigers zelf. Spreker vergeleek dit met
zijn onderwerp, dat wij kunnen vergelijken
met een V.
Aan 't eene uiteinde staat Caesar. Dan
daalt zijn macht; eindigt tenslotte in een
moord; om weer op' te klimmen naar het
andere uiteinde in zijn kleinzoon Augustus,
de vervanger van het Caesarisme.
In een interessanto lezing, vaak de tafe-
reolen teekenend met krachtige stem, ver
haalt hij den aanwezigen het verloop der
samenzwering tegen Caesar. Scherp stelde
spreker de karakters in ihet licht, zoo als
van Gassius; (de jaloersche en 'daarentegen,
Brutus, de argelooze, met weinig menschen-
kennis. Dan beleefden we ,het tafereel van
Aan het Zoeklicht.
Leiden, 20 November 1920.
Uitstel is vaak afstel.
Maar niet a 11. ij d.
De organisatie van de A'. R. Kiesvereo-
niging te Leiden geeft daarvan het bewijs.
Reeds dadelijk na de zoo welgeslaagd^
Raadsverkiezing kwam het plan op om
voor de werkers en de werksters niet te
vergeten, een gezeliigen avond te organi-
seeren en die avond levens te benutten om
het propaganda-vuur nogeens opnieuw aan
te wakkeren.
Tot nu toe bleef het in de pen, maar nu
zal, zooals reeds gepubliceerd werd, a. 6.
Woensdagavond de vergadering plaats vin
den.
Ik was -toevallig in de gelegenheid eens
even achter de schermen te kijken en al
mag ik nu niet uit de keuken klappen, toch
kan ik wel zeggen dat het. een smakelijk
pannetje is, dat door de regeliugscommis-
sie op het vuur werd gezet.
't Belooft wat moois te worden en wat.....
goeds. Smakelijk en toch voedzaam.
De vergadering zal een ietwat feestelijk
karakter dragen, maar ze zal tevens worden
gebruikt om weer nieuwe bezieling en geest
drift te brengen in onze gelederen.
Men zal den blik achterwaarts wendon,
maar ook de toekomst die in vele opzichten
donker is zal in 't oog worden gehouden.
Ik twijfel dan ook niet of de Graanbeurs
loopt vol met propagandisten en propagan-
distinnen, met - mannelijke en vrouwelijke
leden van de Kiósvèreeniging.
OBSERVATOR.
den aanslag, do rede van Brutus, die geheel
verijdeld werd door de meer psyohologischo
van Antonio, Cae&ar's wreker.
Tenslotte ontvlamt de toorn, van het volk
en in den daarop volgenden burgeroor
log sterven de verraders van Caesar door
hun eigen hand. Aan her. einde zei spreker,
dat hier de :oude talen weer sprekeii 'van
jeugd en kracht.
Hij besloot met den wensch, dat veel van
zijn jeugdige 'hoorders met hetzelfde en
thousiasme, als waarmede Antonio opkwam
voor Caesar, eenmaal rond den troon van
onze Kóningin zouden staan in de ure des
gevaars.
Na een hartelijk applaus en een kort
woord van dank door 'den voorzitter, ein
digde dr. v. d. Valk, het samenzijn, waarbij
zeer velen tegenwoordig waren, met gebed.
Leidschc Dierenwcck.
Gisterenavond was de groote zaal van
het Volkshuis geheel gevuld door kinderen
cn belangstellenden die deze week de pro
pagandistische werkzaamheid van de af-
deeling Leiden van den Bond in Nederland
tot Bescherming van dieren.
Ds. Prins die de leiding van tentoonstel
ling cn propagandaavondjes op zich had
genomen, opende ook deze samenkomst met
een hartelijk woord.
Daar dit de laatste bijeenkomst was, zei
de hij allen dank die tot het welslagen van
de tentoonstelling hadden medegewerkt,
aan de commissie, aan mej. Renaud voor
hare werkzaamheden, bij wie de teekenin-
gen allen Woensdagmiddag tusschen 2 en
4 uur zijn terug te halen.
In het bijzonder verwelkomde Ds. Prins
Mevr. de Gijselaar,-eere-voorzitster der ver
eeniging, die dc bereidwilligheid heeft ge
had, de verschillende prijzen te willen uit
reiken.
Een zestigtal prijzen werden uitgereikt.,
waarhij telkens geapplaudiseerd werd. Do'
winnaar eerste prijs in do eerste groep ont
ving een Padvindersmes, tweede prijs een
Atlas van Nederland, derde prijs een tu-
bendoos voor waterverf.
In de tweede klasse: twee eerste prijzen
