secie Blad.
Ingezonden.
Uit de Omgeving.
dag 17 Novemberl92Q
DE RAAD3-TR13UNE.
•en zijn de wereld nog niet uit.
de Maandag gehouden vergadering
[echeii Gemeenteraad bleek,
lo tamelijk lange agenda zag men
indzilting te voorkomen, waarmee ze
indzitting te voorkomen, waarmee de
I hoeft overtroffen. Hulde!
irlïjk sparen do leden hunne krachten
lenkort te houden bogrootiugsdebat-
zooals nu reeds word aangekondigd,
belangrijke onderwerpen ter sprake
i gebracht.
dan o.a. nog weer eens een debat
h oudersverkiozingon, over de loonen
eentepersoneol on oolc ovor do voor-
irop voortaan subsidies kunnen won
n stof zal er dus wel niet zijn en
ize debatten veel tijd zulen vragen
et temeer op prijs, dat'Maandag al-
mda in een middagziting kon werden
werd do aandacht enkele oogenblik-:
voor de adressen van de afd. Lei-
Ned. Federatieven Bond van gem.'
om voor 1921 de laagste salarissen
t gulden per week te verhoogen, het
to verminderen, aan alle werk-
jmbtenaren met oen salaris beneden
ÏJaoantie-toeslag te geven van 7 pet.
/ris en voor dit jaar aan arbeiders
,'en een toeslag te geven van f 150.
stelden voor, gezien hot feit dat do
jits enkele maanden geleden bij o n-
.overleg zijn vastgesteld en zich
tl in 't algemeen geen nieuwe prijs-
I,«lebben voorgedaan, deze stukken ter
sggen voor de leden,
èemocraten konden zich met dit voor-
preenigen. "Zij wilden een advies van
voornamelijk om als straks dit punt
moting aan de orde komt, de houding
IV. te kunnen bespreken,
kwam de zaak op hetzelfde neer. Het
ITu door B. on W. gedaan staat gelijk
ülWijzend advies on ook zonder een der-
jDs komt dit punt straks toch aan do
b I W. kunnen dus waarlijk hun tijd beter
jlan door dergelijke uuttoloozo adviezen
ra.
enlcel woord werd nog ter sprake ge-
taak en de bedoeling van het georgai
erleg. Do heer v. Stralen achtte het
^deze adressen bij de Comm. aanhangig
"•opdat B. en W. in verband daarmede
zouden kunnen opstellen, terwijl de
het initiatief voor loonzaken ge-
jbrengen bij de Coram, voor het geor-
>verleg. Het moet naar zijne mcening
lat de Comm. de loonen vaststelt, tcr-
[jjjpid alleen de gelden voteert.
jten overleg een kostelijke zaak,
r'.gcwenscht zou zijn de gementeraad op
'geheel uit te sluitenwagen wij to betwij-
i ten onrechte werd er door den heer
twozen, dat de organisaties neiging heb
jaken vdn e e n e zijde, vanuit hun
Ito bezien, terwijl de Raad tot taak
belangen van do g e h e e 1 o burgerij
te houden. En als dan bij oen volgend
beer de Lange meedeelt, dat bij het
dor loonen, bij het georganiseerd over-
o Comm. van Bijstand voor de bedrij-
l[j niet meer gerekend wordt, dan komt
Jteor, dat het niet aangaat de invlopd
ilijko overleg-commissies nogal moer te
verschillende subsidie-aanvragen deed do
een goed werk door er de aandacht
tigen hoo noodig hot is, dat niet al te
^subsidies wordt goleund, daar- anders,
•^en bedoëlt ons volk geestelijk en licha-
sterken, een groot stuk volkskracht ver-
ct-
ïfö zeer juist opgemerkt. Do groote moeï-
3 echter, dat het Rijk do gemeenten
»o; op, een weg, dio tenslotte naar een
Sunt voert,
van allorloi gesubsidieerde in-.
worden eenvoudig van bovenaf geregeld;
geregeld zelfs, en do gemeenten worden
[edwongen daarin hun aandeel te beta-
t wol kunnen zo weigeren, maar
I oen weigering vervalt ook de Rijks- en
Jiciale subsidie. Het sprepkt vanzelf dat
op deze wijze de belangstelling van particulieren
verzwakt, dat men steeds meer gaat leunen op
vadertje Staat en dat do behoefte om zelf de
handen uit do mouwen te steken en te worst ei
1 e n om boven to komen al meer vermindert.
Een deel van den Raad bleek hot hiermede voL
komen eens te zijn, maar de wetenschap dat „we
er toch niets aan kunnen doen", maakte dat men
niet verder kon gaan dan de wensch uit te 6prei
ken dat ook van particuliere zijde dergelijke nut
tige inrichtingen zullen worden gesteund.
De heer Rotteveel haalde de Antirevolutionaire
vlag te voorschijn.
Voorgesteld werd n.l. de post Schoolvooding en
-klooding voor dit jaar met bijua f 8000 te vor-
hoogen en voor 1921 voor dit doel bijna 25 dui
zend gulden uit te trekken.
Deze posten houden verband mot reeds eerder
genomen besluiten, zoodat nu niet oen principicole
beslissing gevraagd word, maar het deod toch
goed, hierbij het A.-R. standpunt door oen dor
nieuwe leden to hooren bepleiten. In het licht
werd gesteld dat het de taak der ouders
is voor de kinderen te zorgen en dat wanneer de
oudere daartoe niet geheel in staat zijn de ge
zinnen moeten worden geholpen door steun
van Diaconien of zoonoodig van het Burgerl.
Armbestuur.
't Behoeft wel geen vermelding dat hierbij Van
de zijde der Soc.-Dem. een hoongelach opging.
Pijnlijker dan dit hoongelach is echter, dat. een
standpunt als door den heer Rotteveel verdedigd,
in een in meerderheid rechtschen Raad bij geen
enkele fractie steun vindt. Dat moet worden bo-
treurd. 9
Practische bozwaren werden wel aangevoerd.
Niet alleen door den heer Meynen, die ook hierbij
op het gevaar van op de publieke kassen te
leunen de aftndacht vestigde, maar ook door den
liberalen Prof. Eerdmans, die er oog voor bleek
te hebben dat op deze wijze het verantwoordelijk-:
heidsgevoel van de ouders op bedenkelijke wijze
wordt verzwakt.
Dat zal wel waar zijn!
Hooveel gold dat op deze wijzo in do gezinnen
wordt uitgespaard zal worden omgezet in nutte-
looze zaken, bioscoop, dure sigaren, drank enz.
Men rekent er op dat de zaak toch wel in orde
komt.
De heer de Lange toonde zich uiterst tevreden
dat oen Unie-liberaal als do heer Eordinan8 voor
de gevolgen van liet product vau zijn eigen gees
tesrichting terugdeinsde.
Het was dan ook wel opmerkelijk. Alleen prin
cipieel verzet werd niet vernomen. En zoo zal
de ontwerp-bogrooting alleen reeds voor deze zaak
met plm. f 15.000 verhoogd moeten worden en
dank zij mede deze belapgrijke uitganfde
zedolijko kracht van ons *»lk worden geschaad.
Bij cle leeszaal-subsidie kwam de lieer Dubbol-
doman met den eisch naar voren dat bij hot vor-
leenen van dergelijke bijdragen als voorwaarde
zal worden gesteld, dat de loonen van het pcreo-
ncol aan billijke, door B. en W. te controleeren
eischen voldoen. Dit laatste was voor den heer
Knuttel, die voor het denkbeeld aanvankelijk gei
voelde, een reden om niet verder mee te gaan,
daar op deze wijze vertrouwen in het beleid van
B. en W. wordt uitgesproken. En dat wil hij in
geen geval. Daar dit punt zooals de beer D. aan
kondigde bi^ de feegrootingsdebatten opnieuw aan
de 'orde komt kunnen wo er nu gevoegelijk het
zwijgen toe doen.
Alleen merken we op, dat de Raad, door dezen
weg in to slaan, ook de verantwoordelijkheid van
do salarissen aan dergelijke inlichtingen krijgt te
dragen en daarvan ook de financieelo consequent
ties zal hebben te aanvaarden.
De hoeren Soc.-Democraten zijn in liuu poli
tiek toch niet gemakkelijk te volgen.
Een wothouderszet-el wenschen zij niet te aan
vaarden omdat dit een zekere verantwoordelijkheid
meebrengt, waarvan zij niets moeten hebben, om
dat dit voor de propaganda hinderlijk kan zijn.
Aan hot Commissiewerk onttrekken zij zich, zon
der eenig- bezwaar, zooals onlangs nog weer op
nieuw bleek. Maar dit alles verhindert hen toch
ook weer niet, om op vermeerdering van het aan
tal commissies nan te dringen, en in casu.ecn
Comm. voor porsoncelszaken te vragen.
B. en W. gevooldeu aan zulk een „bijstand"
niet de niinsto behoefte. Hot e o n i g o gevolg
zou naar hu> c mcening zijn, meerdere vertraging
De lieer de Lange, hoewel hij voor zulk cou
Comm. wol iets scheen te gevoelen had geen
lust B. en W. zulk een niet begeerde hulp' op to
dringen, waarom hij dan ook legen het voorstel
stemde, 't Was eigenlijk jammer dat dit na de
motiveeriug van het voorstel niet cloor allo recht-
scliü en zelfs niet door allo antirevolutionaire le
den gedaan werd. Niet onduidelijk had men toch
laten uitkomeii, da± men zulk een Comm. begeer
de omdat men bij loondebaUen moet afgaan op
wat een wetli. die men blijkbaar niet ver
trouwt omtrent het overleg zegt. Aanneming
van hot voorstel, zou dan ook in de gegeven oin-
standiglïcdeni niet anders dan een vofum van
wantrouwen ia het beleid van deu wethouder
voor arbeidsaangelegenheijen hebben beleekend.
De heer Oostdam had zich mede tegen het voor
stel verklaard omdat er naar zijn oordeel al veel
to veel commissies zijn. Maar het noodlot wilde
dat onmiddellijk daarna een voorstel aan de or
de kwam, mede onderteekend door den heer
Oostdam om het aantal commissies met één uit
te hroiden.
Do heer Oostdam reddo zich niot onhandig uit
de impasse door de verklaring dat het hem niet
om cle commissie maar om do schoonheid
te doen was.
Waarvoor echter naar B. en W. lieten uitko
men een Commissie niet noodig was.
Aan het einde van de vergadering kregen B. en
W. zoowaar een goede aanteekening van een Soc.
Democraat. De heer v. Stralen sprak zijne e r-
k e n t e l ij k li e i d uit voor wat door B. en W.
ten opzichtevan dcsalarieering der losse arbeiders
was gedaan.
Zoodat wo kunnen eindigen, zooals we begon
nen: De wonderen zijn de wereld nog niet uit!
De Pers over Dr. KUYPER.
Nog enkele pers-stemmen over hot verscheiden:
van Dr. Kuyper laten wij hier volgen.
Dr. J. H. Gunning, voorheen pred. bij
de Ned. Herv. Kerk te Leiden, schrijft in „Pniël"
het volgende sympathieke woord:
Nu is de groote in Israel gevallen. Do man van
graniet met het^eere hart is van ons heenge
gaan om te staawtopr zijn Rechter. Hij is wel de
geniaalste en voelzijdigste mensch geweest, dien
wij sedert Bilderdijk gehad hebben. Een strijd
baar held, wiens hand tegen allen was en die
toch fijngevoelig kon zijn als een vrouw en dank
baar als een kind. Veel heeft hij gezegd en ge
schreven, dat diepe wonden sloeg en in zijne po-
lomiok, meesterlijk van scherpte en klaarheid,
reikte hij niet tot de hoogheid van zijn grooten
voorganger Groen van. Prinstorcr. Hij was een
mensch, wien geen mensclielijke zwakheid vreemd
was, maar hij heeft zijn Heer oprechtelijk lief
gehad. Aan Hem liet oordeel! Persoonlijk heb
ik liem meermalen ontmoet, nog vaker briofwisi
seling met hem gehouden, en den 19en April j.l.
ontving ik zijn laatste schrijven. „Carrissime
frater. Vriendelijk dank voor uw hartelijk epistel.
Hot verlevendigde gelukkige herinneringen van
voorheen. Voor mij zijn die herinneringen steeds
geestelijk goud waard. Vale in Domino. Kuyper."
•Thans ging hij van ons henen. Wij raakten er
zachtkens aan op voorbereid dat zijne stem hier
niet meer zou vernomen worden, nu is zij uitge-
bluscht voor deze wereld. Hij hoeft gewerkt als
weinigen. Wat'er van zijn arbeid liout, hooi en
stoppelen was, moge vergaan, maar veel er van
draagt de belofte in zich van blijvenden zegen
voor Kerk en Vaderland. Op dit oogenblik denk
ik niet aan den Minister, den Staatsman, den Pro
fessor ik zie hom liggen op zijn doodsbed en
verheug mij over het getuigenis, dat uit do sterf
kamer tot ons kwam: „in zijne ziel is het altijd
licht.." God hebbe zijne ziel!
Vale in Domino, doctor ecclesiae! Uw rusttijd
is gekomen! Maar zou dié voor U niet verboog-
d o werkzaamheid zijn?
Geloofd zij Jezus Christus in oeuwighoid!
„De Gereformeerde Kerk", het orgaan der Con-
fessioneele Vereen., gevoelt hot sterven van Dr.
K. als het weggaan van eon groote uit Israël,
die met reuzenkracht zich te weer heeft gesteld
tegen het plaatsen van clen mensch iu het mid
delpunt der dingen om daar slechts plaats te
vragen naar God den Hoere.
En verstaan, wij het niet, clat er zoo dikwijls
strijd, geweldige strijd moet zijn tuaschen hen,
die in dit opzicht hetzelfde bedoelen bij het
graf van Dr. Kuyper houden wij do herinnering
aan Dr. Hoedemaker, die zoo dikwijls als dezo
niot hot minst in particulier gesprek 'diens hou
ding en gedrag in het kerkelijk vraagstuk be
streed nooit twijfel liet aan zijn overtuiging; wij
behooreu tot elkaar.
Die overtuiging gaf diepte aan het woord, deed
'er altijd de droefheid in gevoelen; want er was
een band, geen los-zijn van elkaar.
Wij jongeren, boewei ouder wordende zien dat
nu, gevoelen dat thans beter; en kunnen staan
bij het graE van Dr. Kuyper als een, die wel een
anderen weg wees ten aanzien van de kerk dan
wij op het voetspoor vai dr. Hoedemaker meen
den dat goecl en wenschelijk was, maar die op
Christus wees als den Zaligmaker der menscliem
kinderen.
„Do Waarheidsvriend" het orgaan van den
Geréf. Bond in de Herv. Kerk wijst or op, hoo
Kuyper, door Groen als opvolger aangewezen
werd. Wat ons volk in Kuyper verliest, die bijna
een halve eeuw het politieke lbvën in Nederland
beheerschto, zal do geschiedenis eerst loeren.
Maar dit weten we nu reeds te zeggen, dat in
hot graf nederdaalt een man, die ons volk lief
had cn door een groot gedeelte van dat volk werd
geëerd en gewaardeerd.
Het groote wTrk van Dr. Kuyper's leven was,
FEUILLETON
meente onder het kruis
J (Onder de Pelgrim-vaders.)
II.
s vrij wat beweging in de kleine
iche gemeente te Leiden. Met. groo
ve en op zeer kostbare voorwaarden
dep heeren Carver en Cushman ge-
ch in Engeland van den dienst van
eine schepen te verzekeren; maar de
Flower" eri do „Speedwell" konden,
er dan de helft der pelgrims opne-
I moest beslist worden welke f ami
de maand September zouden ver
en welke tot het volgende jaar zou-
ihten.
'eer Carver aarzeldede zwakte,
er zijne vrouw nog leed, kwam hem
aanwijzing van God te zijn nog
tijd in Holland te blijven, om weer
'ht te komen. Misschien ook dat de
le afkeuring van Ghristoffel en de
lie op diens gelaat te lozen stond, als
I vertrekken sprake was, wel eenigen
op hem hadden.
erwaarde predikant Robinson had
verklaard dat hij bij zijn kudde in Leiden
zou blijven, totdat de laatsten zich voor het
vertrek naar het nieuwe vaderland zouden
inschepen; paste? het niet, dat een zijner
ouderlingen met hem bleef, wijl Brewster en
Cushman deel moesten uitmaken van de
„May Flower"?
Al deze gedachten hielden den geest be
zig van den ernstïgen Puritein; maar ge
wend aan de slipte gehoorzaamheid van
zijne familie cle besliste weigering van
Ohristoffel hen naar Amerika te vergezel
len, was het eerste toeken van verzet,
dat hij ooit 'had ondervonden liet hij niet
blijken, dat die weigering hem geschokt
had, zeker als hij er van was dat men zon
der tegenspreken gehoorzamen zou om te
blijven of te vertrekken.
Anna had in het. hart van haren vadqj
gelezen. Zij sprak niot, maar zij bad; zij
bleef uren achtereen met het hoofd tegen het
vensterglas grdrukt, alsof zij door het ge-
Jieim van de wolken, of door de schatkame-
ren der sneeuw wilde dringen, en geheel
hare ziel veihiof zich tot God, Hem emee-
kende haar te hulp te komen en haar te
6teunen in de worsteling, die het doorzetten
van haren wil haar zou veroorzaken.
-Kenelm Winslow maakte Anna de taak
niet gemakkelijk; gebruik makende van de
hartelijkheid in het huis, die hij genoot
door de vriendschap van Christoffel en die
gedurende de afwezigheid van den heer
Carver zeer was toegenomen, kwam hij
dikwijls in de uren van verpoozing, waartoe
de Puriteinsche gastvrijheid gelegenheid
gaf. Hij kwam des avonds, terwijl men ia
de groote zaal bij den hoek van den haard
bij elkander zat tc praten, wanneer de heer
Carver, gebogen over zijne papieren, zijn
schrijfwerk voor de notarissen en cle stede
lijke beambten verrichtte.
Destijds werd nog een groot gedeelte van
zidk© stukken in het latijn gesteld, en de
Engelsche bannelingen, dio een uitstekende
opvoeding hadden genoten, bijna allen van
goeden huize en in de letteren onderwezen,
hadden dikwerf hun brood verdiend, met het
latijn te onderwijzen of officieele documen
ten op te stellen. Anderen hadden zich ge
noodzaakt gezien tot een handwerk de toe
vlucht te nemen. Zoo was Brewster eenigen
tijd boekdrukker geweest; Eduard Winslow
de oudste broeder van Kenelm, had het
verven van zijde stoffen geleerd.
Hoe meer de tijd van vertrek naderde,
liet de jonge man zijne genegenheid vooï
Anna meer openlijk blijken. De heer Carver
zelf had het opgemerkt.; en reeds lang la6
do moeder in het hart van hare dochter als
dat hij ons volle inleidde in de heerlijke begin
selen welke in het Calvinisme liggen voor de ont
wikkeling van het Staalkundige leven.
Van die beginselen wist hij allen, die zich bij
hem aansloten te doordringen en krachtens die
beginselen, opkomende voor de volle souvereini-
teit God6, .overtuigde hij de Anti-revolutionairen
in den lande steeds in sterkere mate, dat het op
elk terrein des levens gaan moet om de eere des
Heeren.
Ons volk voor de Calvinistische beginselen te
winnet, daarin lag de levenstaak van den ont
slapen Staatsman.
En tot zijn levensavond heeft hij als een trou
we herder het ons volk voor oogen gehouden, dat,
wil het zijn hooge roeping veret-aan, de wacht
moet worden betrokken bij het Kruis.
Ook ons blad wil in deze droeve dagen God
danken voor hetgeen Hij gaf in hem, die thans
heenging. En met weemoed staren we hem na
als een onzer groote voormannen, die ons leidde
op de paden, waarin cle gerechtigheid een volk
„De Wekker" het orgaan van de Chr. CJoref.
kerk laat zich als volgt uit:
„Met hem is een groot man heengegaan.
Kerkelijk liepen onze wegen uiteen. Kerkelijk
kodeu we met Dr. Kuyper niet medegaan, Ook
in sommige Schriftbeschouwingen liep ons oor
deel ver uit elkaar, doch dit behoeft ons niet le
weerhouden van de overtuiging, dat in dezen man
een groot man is heengegaan, die ontzaggelijk
veel heeft gearbeid, en die in wotenschap en ga
ven een eenig man was. Verder onthouden1 wo
ons van alle beoordeeling".
fBuiten verantwoordelijkheid der Red.*
Geachte Redactie,
iWilt u ons in onze „Nieuwe Leidsclie
Courant" eenage plaatsruimte gunnen, voor
onderstaande regelen. Bij voorbaat onzen
dank.
•Wij, Calvinisten, heeten kunst-arm. E-n
dit verwijt is niet geheel ongegrond. Velen
•onzer toch negeeren alle kunst-uiting als
„tot weinig nut". Dat is te betreuren.
I-Iet is waar, er is in onze dagen een
kunst-vereering, die 'kunst-aanbidding
werd en als zoodanig uit den booze is. Het
is de kunst-aanbidding van -een wereld,
die treurt, bewust of onbewust, om „een-
verloren paradijs" en, wijl van God ver
vreemd, in de Schoonheid zich eon nieuwen
god schept. „Kniebuiging «voor zulk een
•kunstvereering zoii om met dr. Kuyper
te spreken niet strooken met den Imo
gen- levensernst, die liet Calvinisme steeds
kenmerkte en dien het met beter dan pen
seel en beitel, dien het op -het slagveld' met
zijn zwaard, op het schavot, met het 'koste
lijkst bloed heeft bezegeld."
Maar zóó is onze kunstbeschouwing ook
niet.
De Calvinist ziet met Calvijn in de kunst
in al haar. vertakkingen, zoowel in de we
reld der -tonen als in de wereld der vor
men, zoowel in de wereld der kleuren als
in de wereld der dichterlijke ideeën, „een
treffelijke gave van den Heiligen Geest".
Een gave, die ons leven, bizon-der ons ge
moedsleven veredelt en in ons doet gebo-,
•ren worden het heimwee naar een h o o-
gere werkelijkheid, dan deze van God
yervreemde, zondige wereld ons biedt.
Een gave die haar bestemming heeft in
de glorie van God, die ze ons schonk, op
dat Hij ook in en door haar zou worden
verheerlijkt.
„Erkent ge (we geven weer een oogenblik
liet woord aan „onzen grooten d-oode"), dat
•de wereld eens schoon w a s, nü door den
vloek ontredderd wierd, maar straks
door de eindcatastrophe in een «heerlijk
heid zal ingaan, die nog hooger staat, dan
het oorspronkelijk paradijsscjioon, dan
heeft de kunst de mystieke taak, om door
•hei heimwee naar het verloren schoon tot
de vooruitge-nieting der komen
de heerlijkheid! op -te klimmen." (Uit „Het
Calvinisme en. de Kunst".)
Zoo beschouwd is onze kunst-arm-oede
een aanklacht tegen ons. En we hebben
ons wel ernstig af te vragen1: Wordt het
óók dn/ Leiden niet eens tijd, dat we"
wal meer en wat beter kennis nemen van
wat op M gebied der C h r i s t e.l ij k e (kunst,
in 't bizonder der Christelijke litera
tuur ons geboden wordt?
'Er is kentering. Dat -mag niet ontkend.
"'Alleen maar, ïs er kentering ten goede? jfls
we lezen., wat dr. B. Wrelenga hierover' in
„De Reformatie" (mooi blad!) schrijft,
moet deze vraag vooralsnog .met een schou
derophalen worden beantwoord.
We lazen misschien Bilderdijk's vader-
landsche zangen. en Da Costa's Paasch-
hymnen en ieder Leidenaar kent z'n Ca
mera wel, maar hoe staat het met de
schrijvers en de dichters vamonzen tijd,
die van ons beginsel zijn?
Zijn hun namen voor v?len onz-.'• t
meer dan doode klanken?
Betrachten wij het „al, wat uw hand
vindt om te doen, d'oe dat met tuve macht"
óek op het gebied der Christelijke latera-"
tuur?
"Belijden wij en beleven we de belijdenis
van Gods Vaderschap oök op het gebied
dei' Christelijke literatuur?
Steunen wij daarom die mannen, en vrou
wen die oolc d1»t terrein opeischen voor
God en Zijnen Christus?
Lezen, bestudeeren we hun werken?
Zoo niet, laten wij er dan 'thans een be
gin mee maken.
Het ligt in de bedoeling van o-nd-ergeiee-
keiïden, bij voldoende deelname, wie am
bitie heeft voor literatuur, wie gevoelt, dat
voor hem (of haar) ook op dit gebied een
roeping te vervullen is, te vereenigen in
een leesgezelschap. Wie van de lezers (of
lezeressen) van dit blad hiermee sympathi
seert, wordt verzocht hiervan per brief
kaart of door liet toezenden van zijn (haar)
naamkaartje kennis te geven aan één der
ond-erge teekenden.
S. MELSE, Ilo'oigracht 75.
A. B. MULDER. Maredijle 191.
BOSKOOP.
Hedenavond 7 uur hoopt iit
het Voroenigingsgebouw „Salyatori" op te tredee
mevr. dr. BrummelkampEsscr, met liét onder<
werp: „Met Dante van do hel naar den hemel".
De heer J. D. A. Sneep, d i r e c<
ieur der gemeentebedrijven alhier, staat als no. I
1 op de voordracht voor directeur der gcmeentc-
bodrijven to Ylaa^dingen.
Vr ij dagavond heeft er in de
Gouwe binnen dezo gemeente een ernstige aanvai
ring plaats gehad tusschen de Hoornboot „Voor-,
uitgang" en een der Volhardingbootcn. Eerstgo*
noemde boot bekwam belangrijke averij.
«—Een onzer dorpsgonoote werd
dezer dagen de dupe van een oplichter. Een al*
schipper gekleed persoon, vervoegde zich ten huri
ze van dr. H. v. d. Tak, en gaf voor dat hij mot
een schuit met turf in de gemeente liggende geen
geld had om bruggeld te betalen. De dokter gaf
den man 10 gulden, waarvoor hij dan rnaar turf
moest leveren. De man heeft aap die verplichting
niet voldaan, terwijl bij een ingesteld onderzoek
bleek dat geen turfschip in de gcmcento ligplaate
had.
Coöp. Veroeniging „Do Bos-
koopsche Veiling". Er werden prijzen, besteed als
volgt
Bloemen: Chrysanten, (tros) per tak, van
10—19 ct„ id. per bloem, van 21—40 ct. id. per
bos van 1035 ct. Asparagus per bos van 20i
35 ct.
HAZERSWOUDE.
-— Op de Maandag in Café Boers goj
houden veiling waren aangevoerd 324 eieren,
waarvoor werd besteed f 21.50 u f 23.50 per i/ó
stuks, hanen 3.per stuk.
Burgerlijke Stand: Bevallen m
M. W. van Meurs, geb. van Wieringen d. J. L
Timmermans, geb. Kerkvliet d.
Overleden: J. J. Hoogeveen jm. 20 j. -i
A. van Leeuwen jd. 36 j.
Gehuwd: C. A. Cammeraat wedr. van M
Wiegman 30 j. en S. Joh. Wiegman jd. 21 j.
Woensdag 17 Nov. des avonds
ten 7 uur zal D. V. in do consistorie der Geref.
Kerk een vergadering worden gehouden, waarbij
door den heer O. Mobach zal worden ingeleid:
„Pluriformiteit van de Kerk'4, en door dc keer
B. Voortman het onderwerp „Christelijko Vrij-*
heid".
RIJNSBURG.
Burger 1, Stand. Overlodcni
Bastiaan Heemskerk 44 j. echtg. van M. de Niot
Gehuwd. G. C. Brusseo te Katwijk" 25 j. es*
I. van Kralingen 23 j.
LEIDERDORP.
Na afloop der stemming werd Tokening en
verantwoording gedaan door do Commissie van
Beheer bij mondo van ds. H. Wtoudstra ovor het
jaar 1919.
•Hieruit bleek dat do ontvangsten bedroegen:
f 7600.12,5 en de uitgaven f 8513.70,5, zoodat er
een nadeelig saldo was van f913 58.
Door verschillende broedors werd de opmor-*
king geipaa'jf. waarom de rekening cn verantwoor
ding eerst nu in Novembor 1920 geschiedde, daar
het toch voor een goede gang vun naken beter
zou zijn dat. dit reeds in Februari zou plaats
vinden.
'Een der broeders merkte op dat or wel een
weinig politiek achter schuilde, dat men juist
hedenavond met dio rekening en verantwoording
kwam, aangezien men eerst was besloten om het
,nu van dit jaar maar tc laten loopen omdat het
reeds zoover in den tijd was; doch daar men ver
moedde dat er hedenavond naar zou worden ge
in een open boek; maar met.de zoo aan hun
geslacht als aan hun geloof eigen behoed
zaamheid hadden zij over deze zaak nooit
een enlcel woord mot elkander gewieseld.
Mistriss Carver evenwel, hoe zwak zij ook
ware en in weerwil van Christoffels tegen
stand. 'was besloten, indien het noodig was,
al het gewicht van haren invloed in de
schaal te werpen, om spoedig te vertrekken.
Kenelm Winslow was een beminnelijk,
zachtaardig,,hhrtelijk en verstandig jong-
mensch, maar con kind van God was hiji
niet. Nooit had hij eenig «gevoel van zijno
zonden, ©enige liefde tot God, of maar het
minste verlangen Hem toe te behooron aan
den dag gelegd. Wat erger is, in zijn af
schuw van alles wat paar huichelarij kon
zweemen, of naar eerbied voor vormen,
stond hij bij den heer Carver eveals zijn
broeder, zoodra het uur der huiselijke
godsdienstoefening aanbrak, op, en zoodra
de folio-Bijbel werd opengeslagen en de
huisgenooten zich verzamelden tot het ge
bed, ging Kenelm heen, zonder dat hij ooit
naliet den Oh ristonen te doen gevoelen, dat
hij tot hen niet behoorde.
„Hij heeft geen deel noch lot in "dit
woord," had mistriss Winslow gezegd, toen
zij kort na haar huwelijk den broeder van
haren man do groot© kloof dio er tusschen
hem en de zijnen bestond, in zachte termen
aldus had hooren verklaren: „Ik geloof dat
God zijno ziel zoekt," zoide de ernstige
Eduard Winslow, „en da.t die openhartige
betuiging het bewijs is van een inwendige
worsteling; maar ik heb hem aangaande
veel geleden, en ik vrees nog veel lijden te
zullen hebben. Hij was do lieveling van
mijne moeder en stervende heeft zij hem
mij aanbevolen."
Zoo Eduard Winslow leed, Anna Carver
leed nog meer. Van lcindsbeon af, van dat
hare ouders naar Leiden de wijk genomen
hadden in de hoop er God in vrede to die
nen, had zij Kenelm Winslow met haar zien
opgroeien. Beiden hadden zij van den predi
kant Robinson onderwijs ontvangen; beiden
hadden zij de lessen en de vermaningen der
ouderlingen aangehoord, en tegelijkertijd
hadden zij andere lessen ontvangen en in
stinctmatig gegeven.
Anna Carver kon zich den tijd niet her
inneren dat zij Kenelm Winslow niet als
een broeder bemind had; liet was nu bijna
twee jaren geleden, dat zij vernomen had
dat hij -haar niet als een zuster beminde;
doch zoodra zij gevoeld had hoe gelukkig
zij zou zijn, zoo zij hem haar leven gaf,
had zij tegelijkertijd begropen, dat er tua-
6uhen beiden een kloof was ontstaan.
