Dagblad voor Leiden en Omstreken.
BUREAUHOOIGRACHT 35 - LEIDEN. - TELEFOON INT. 1278
msterdi
iriem /'ABONNEMENTSPRIJS
- u I IN LEIDEN EN BUITEN LEIDEN
d.M WAAR AGENTEN GEVESTIGD ZIJN
eslandlil KWARTAAL 12.59
I WEEK10.19
in iANCO PER POST PER KWARTAAL 12.90
lichtct
Rol
Iste JAARGANG. - DONDERDAG 4 NOVEMBER 1920. - No. 183
ADVERTENTIE-PRIJS
PER GEWONE REGEL 10.221/3
DES ZATERDAGS 10.30
INGEZONDEN RECLAMES DUBBEL TARIEF
KLEINE ADVERTENTIES van hoogstens
30 woorden 50 cent: Zaterdags 75 cent,
bij voor uitbetaling 1
i s d
d<
posto-
iii dio
TE LEIDEN.
had in den Foyer der Stads-
orzaal de feestelijke herdenking plaats van
onge 12 1/2 jarig bestaan van onzo Chr. Kweek*
werdci 01.
R a t g e r 8 uit Katwijk opendo de bij-
i1S omst met gefied, nadat hij had laten zingen
138:1.
a voorlezing van Ps. 103 verwelkomde hij alle
wezigen. In het bijzonder de Wethouder van
orwijs, de Arr. Schoolopziener, afgovaar-
van de Ned. Hcrv. en Geref. Kerkeraden,
r ij e
igen bi
ontvan-
chuJiegenwordiger8 van .do verschillende 6choolbe-
gedeel- en u'^ I^idon cn omgeving, leeraren en oud
aren' 'eer'inEen en oud-loerlingen.
meldt's- Rutgers hield daarna zijn feestrede waarin
o. m. het volgendo zcide:
[et is thans een groote gedenkdag die voor
Chr. Kweekschool is aangebroken. Als wij
droeg terwaarts op die reeks van jaren terugzien,
jgen wij een diepen indruk van de wijsheid
sn- ens Heeren, en worden wij gedwongen naar boven
van zien. Dan jubelt onze ziel: „Looft den Heero
cwerk,jne ziel en al wat binnen in mij is Zijnen Hei-
n uitjen Naam"'.
in betQnze Kweekschool is geboren om te voorzien
mi in Je behoefte, die in Loiden on Omgeving be-
scüei- Jnd om een inrichting te hebben waar een de-
e lijke opleiding wordt gegeven tot Christelijk on-
Jc" [wijzer en onderwijzeres, die aan hun roeping
zich
tel ijk
ïelijlc
Jen kunnen beantwoorden om onze Christelij-
beginselen met bezieling uit te dragen, en aan
kinderen de kennis van Gods Woord bij te
ingen. In dezen tijd is het toch zoo noodig dat
allerlei gebied het Woord des Heeren schijne.
jlat de vragen die do strijd des levens ons tel
os weer voorlegt onder het licht van 'e Heeren
- et kunnen worden opgelost.
Onze Chr. Kweekschool heeft, daar zijn we ook
n overtuigd, geen beteokenis, als de leerlingen
If geen Chr. beginsel on geen Christelijke ovor-
iging bezitten en de verborgen omgang met God
ï&iu et kennen. Zoo zal zij uitsluitend een verstande-
,01'd ke kennis aankweeken. Naast deintollectueole
oet de mystieke zijde er zijn, die niet door
in kweekschool kan worden aangeleerd, doch die
ka- ,or het, loven met God zal worden aangekweekt,
op; Maar do intelloctueele kennis is daarnaast noo-
g, en onzo onderwijzers en onderwijzeceescn zul-
a daarmede de zaak va« one Chr. onderwijs, en
e'~ it Christendom zelf met vaste hand, met krach*
es" fcen geest kunnen behartigen!
In 1906 werd opgericht een veroonieing, ten
e~ lel hebbende do oprichting en instandhouding
vV in een Chr. Kweekschol te Leiden. Allo rechts
ta' Irsoon bezittende corporaties konden, krachtens
i Statuten dier voreeniging er lid van worden.
-j.' oer allee was hier gedacht aan onze echoolbe-
iuren. Spr. betreurt hot dat die zoo weinig zijn
n jegetreden. Waren dè bepalingen tot het toetro-
ïn misschien oerst wat zwaar ((or werd f0.25
e"-t |r schoolkind vereischt), later ia het verbeterd
i konden de besturen met een contributie van
5.per jaar lid worden. Wel hebben reeds ver-
v Jheidene scholen geprofiteerd van de gelegenheid
,e' at or in Leiden oen Chr. Kweekschool bestaat.
u ^'an d® bestuursleden die de voreeniging hebben
elpen oprichten, is er slechts één aanwezig, n.l.
j o heer J. de Lange. Hoewel hij oenigon tijd door
ijn verblijf in Nijkerk hot lidmaatschap van het
eetuur heeft laten varen, heeft hij getoond, dat
p ij Leiden met was vergeten, en zich daar thui6-
bvoelde. Zoo is de heer do Lange weder in ons
Istuur teruggekeerd.
j De andere bestuursleden waren do heeren Vrees-
ijk, Warnaar en Ds. Hoogenraad, thans allen
og in leven, en de heer Uitenbroek, Ds. Rudolph
tt Ds Klomp, die allen door den dood zijn weg-
fenomen.
i Het was 6pr. niet mogelijk, bij allen af-
bnderlijk stil te staan, die goduroirde een langoren
f kortoren lijd lid van het schoolbestuur zijn ge
feest. Inzonderheid herdacht spr. echter do rijzi-
;c gestalte van den heer C. v. d. Linden.
Bijzondere zegeningen zijn aan do school in het
ifgeloopen tijdperk ten deel gevallen. Geen finan-
lieele .moeilijkheden hebben ons in den wog ge-
ftaan.
Word aanvankelijk hot werk begonnen met twee
vaste leerkrachten en een tijdelijke, benevens den
directeur, dat aantal heoft zich gaandeweg uit
gebreid en nu zelfs wordt het aanstellen van een
zesde vaste leerkracht overwogen.
Spr. betuigdo aan allen die hebben medege
werkt tot den bloei der kwoelcschool d9 welge
meende dank van het bestuur. In hot bijzonder
den directeur, de heerSchaap,voor wat hij vooronzo
school heeft gedaan. Aan zijn bekwame leiding is
.het niet 'l minst te danken dat er zulke groots
successen ziju te boeken. Mot name werd pok
aan den heer de Jong en moj. v. Bor6elen voor
hunne werkzaamheden op do school dank betuigd.
Wat de leerlingen betreft, die do school hebben
verlaten, zij zijn over ons geheele land verspreid
en ook worden er gevonden in onzo Ovcüzecsche
bezittingen.
Yolen hebben hunne studiën niet laten varen
na het verlaten der school en hebben zich nog in
het' bezit gesteld van onderscheidene act en. Er
zijn er ook die tot oen andoren staat des levens
zijn overgegaan, enkelen zijn reeds ontslapen.
En wat zal ons nu do toekomstbrengen?
Juist staan wij aan een keerpunt in de oplei
ding van onderwijzend personeel. Do wet gaat
hoogore eischen stellen, maar hooft ons ook de ge
lijkstelling gebracht van Openbaar en Bijzonder
Kweokschoolonderwijs, waardoor aan jarenlang
onrecht eindolijk een einde is gemaakt.
Do vraag komt echter wel naar voren: „Wor
den do' eischen nu niet te- hoog?" Zullen vele kin*
deren zich niet laten afschrikken door de to
lange studie? En zal het aantal vacaturen daar
door niet steeds toenemen? Bestaat bovendien
door deze langdurige studie niet het, gevaar dat
velen ten slotte niet het onderwijs zullen dienjn
maar een andore botrokking zoeken in dei maat
schappij?
Wij moeten ons echter nu aan de wet aanpas
sen, on dat is voorzeker een gewichtigo taak.
Spr. eindgt met allen op tö wekken om pal to
6taan, het beginsel hoog to houden, onwrikbaar
vast to staan togenover do bewogenheid der tij
den.
Geeft u geheel aan uw werk en wanneer wij dan
straks ons Zilvoren Jubileum mogen vieren, laat
hot dan zijn, dat wij dat mot dezelfde blijdschap
mogen doen. en we op dezelfde resultaten mogen
bogen als thans, bij dit koperen feest (applaus).
Hierna werd aan allo aanwezigen do thee aan
geboden.
Do Wethouder van O n d e r w ij s, Mr.
v. d. Lip, sprak namens het gemeentebestuur.
Met genoegen hadden B. en W. aan do uitnoodiging
van het bestuur willen gevolg geven, int. ons
is bekend, dat de Chr. Kweekschool te Leiden ia
den korten tijd van haar bestaan tot grooten
blooi is gekomen, dank zij haar uitnemende direc
teur, do heer Schaap.
Er is voor uw voreeniging en uw school dan
ook allo reden om feest te vieren, waar nog bij
mag worden genoemd, de gelijkstelling van Open
baar en Bijzonder Onderwijs. Dat maakt het spr.
dos te gemakkelijker om té spreken, wat zoo voor
~de gelijkstelling niet het geval was. Daarom
wenscht do hoer v. d. Lip de school too dat haar
arbeid door God mag worden gezegend en dat zij
nog vele leerlingen mag opkwoeken, die op hun
beurt woer tot zegen van andere leerlingen zullen
zijn.
Do voorzitter zegt Mr. v. d. Lip hartelijk dank
voor de hartolijke woorden namens het dag. be
stuur der gemeente Leidon gesproken.
De Arr. Schoolopziener, do heer J.
BaakKzn.wenscht deveroenjging ook gelukmet met
jubileum. Hij wijst er op hoo noodig liet is dat
do opvoeders der jeugd te voren zelf gevormd wor
den, opdat zij zelf ij} staat zullen zijn de toe-
komstlijnen to leggen in onze jeugd. Het werk der
leeraren is om het kind des volks op te voeden
en te onderwijzen. Moge het zijn dat uw arbeid
niet alleen ten nutte van het hoofd dor leerlingen
ia gekomen, maar ook tot zegen wan het hart
moge zijn geweest.
Door den voorzitter werd ook voor dit
hartelijk woord dank betuigd.
Dr. Locher sprak namens den Kerkeraad
der Ned. Herv. Gomeente.
Spr. wees er op dat het zoo noodig is dat de
jeugd wordt onderwezen ondor het licht van Gods
Woord. De Heere heoft do 6chool rijkelijk geze
gend. Spr. leeft met do school mode daar een kind
van hem een leerling is. Hij wenschte do Kweek*
school nog veel zegen too en hoopte dat Gods
zegen op allen arbeid zal rusten.
Namens de Goref. Kerkeraad sprak Ds. Kou-
wonhoven. Ook hij verheugde zich in den
bloei dor school. Kerk en school, oogenschijnlijk
ieder een eigen terrein beelaande, zijn toch in
wozen aan elkander verbonden. Er moet krachtig
gestreden worden om onze jeugd van de vele groo
te gestelijke gevaren van onzen tijd af te houden.
De heer De Boor, hoofd der rHW. te Wasse
naar, bracht als tijd. voorzitter, namens de Com
missie van Toezicht op do schooido golukwon-
schen over.
In onze dagon beschouwt men het evangelie
als een dwaasheid
Er zijn vijf machten dio ondor do menschen
op geestelijk en stoffelijk gebied zulke groote ver
woestingen aanrichten. En dat zijn: honger, ziek
te dood, onkunde on zonde.
Dat wij dan ook ons van deze ernstige zaak
diep overtuigen en God bidden dat hij over ons
menscheukinderen zich nog roet innerlijke ontfer
ming mag bewegen, en ons sterken in den strijd.
Voor do oud-leorlingen sprak de heer v. Ingon
Schenau, onderwijzer aan de Chr. Mulo-school te
Alphen a. d. Rijn.
Hij sprak voor twee „soorten" oud-leerlingen
n.l. voor een groep dio het onderwijs hebben ver*
laten, cn voor de groep getrouwen. De eersten be
schouwt spr. als verloren zonen en dochteren. Zij
hebben begeert te eten van den zwijnendraf en
zijn uit het vadorhuis getogen.
Allen hebben wij op de Kweekschool het fun
dament voelen leggen,des te meer nog de getrouwen
in Israel. Zij gevoelen nog eiken dag de band dio
hen aan do Kwoekschool bindt, en denken daarbij
aan de vele gcnotvollo uurtjes er doorgebracht.
Zeker, wij hebben daar veel dwaasheden begaan,
dat erkennen wij graag en het is ons ook niet
kwalijk te nemen, want daardoor hebben wij ge
loerd in ons later leven minder dwaashedon to
doen.
Spr. kan onmogelijk vertolken den dank die in
de harten van alle oud-leerfingen leoft.
Er wordt dank gevonden aan het bestuur voor
de moed dio het had om eenmaal tot de oprichting
van do "Kweekschool over to gaan. Dank voor het
genoten onderwijs, waardoor wij een stevig funda
ment ontvingen waarop wij verder ons lcven6ge-
bouw bobben kunnen optrekken.
Men klaagt ondor de leeraron op school wel
oens ovor vreing resultaten. Wij, Joorlingen, sche
nen zoo dikwerf ondankbaar, maar later loert
men pas do waardeering en zal de dankbaarheid
meer naar voren troden.
Driemaal hoera werd door de oud-lerlingon aan
geheven voor bestuur en leeraren der school.
Terwijl alle aanwezige oud-lorlingon. zich van
hunne zetels verhieven, zeido spr. allen nogmaals
dank en bood oen fraaie Standaardklok aan voor
het schoolgebouw. Dezo klok is het symbool van
den tijd. Het regelmatig tikken symboliseert liet
regelmatig slagen van do candidaten door do
Kweekschool afgeleverd. Do klok is ook het sym
bool van orde en tucht. Nadat spr. op interessan
te wijzo op nog meerdere beteekenis6en van deze
klok had gewezen en die voor een plaats in do
school had aanbevolen, volgde een daverend ap
plaus.
De voorzitter zeide dat het bestuur zeor
was verrast met hot geschenk. Zoo dikwerf wij do
klok zullen zien, zullen wij aan do viering van
ons 12 1/2 jarig bestaan terugdenken.
De klok staat zelf onbeweeglijk vast, maar de
wijzers draaien, en roepen ons toe: ken uw tijd.
IV ij moeten dan aok met de gcestesst roomingen
van onzen tijd rekening houden. Do klok zal ons
voortdurend prediken: acht den tijd! en zij is ook
het bewijs van de liefde die do oud-leerlingen de
school toedragen.
De beer G o s 1 i n g a voorde het woord na
mens hot bestuur van de Goref. Schoolvereeniging
dio met nauwe banden verbonden is aan de Chr.
Kweekschool.
Toch is voor ons een pijnlijke herinnering ver
bonden aan de oprichting van de Chr. Kweek
school. Wij moesten een van onze beste school
hoofden missen, die als directeur aan do Kweek
school zou optreden. Dat verlies woog ons zwaar.
Als vergoeding heeft later de Kwoekschool ons
zoo nu en dan oenigo kwoelcelingen gezonden
doch dat. was een wel wat slechten ruil
Maar toch hebben beide vcreeuigingen weder-
zijdsche belangsteling gotoond. Een bewijs is
daarvan wel dat verschillende onzer bestuursle
den ook bestuursleden der Chr. Kweekschool zijn
vandaar dat spr. ((penningmeester) is geroepen
cm het woord te voeren.
Ten slotte sprak de heer Goslinga den wensch
uit dat de Chr, Kweekschool nog vele flinke ke*
reis en vrouwen mag aflevoren, die, als zij voor
„de klas" komen, op hun plaats mogen zijn!
Do afd. Loiden van den Bond van Chr. onder
wijzers en onderwijzeressen bracht bij monde
van den heor Holtrust hare gelukwensclien.
Hij wenschte dat de Kweekschool ten zegen raag
gesteld worden voor geheel ons Chr. onderwijs.
Do hoer De Boer, hoofd der school t9
Noordwijk sprak als afgevaardigde van het be
stuur der Chr. school aldaar, maar inzonderheid
wenschto liij de tolk te zijn van zoor vele ouders,
dio hot genoegen mochten smaken oen of meerdere
hunner kinderen op do -Chr. Kweekschool te Kei
den te laten opleiden tot onderwijzer (es). Ouders,
die hem raad vroegen voor de opleiding hunner
kinderen bij het onderwijs, waren hem latersteeds
dankbaar dat hij hen de Chr. Kweekschool to
Loiden had aangewezen. Thans bezoekt reeds de
derde van zijn kinderen de jubileerende Kweok-
echool. Zoodoende is spr. onophoudelijk in aan
raking gekomen met het onderwijs dat er gege
ven wordt. De opleiding, vergeleken met andera
scholen, 6lcekt zeer gunstig af, dank zij de ener
gieke directeur. Het onderwijs staat op hoog'peil.
Er zijn goede onderwijskrachten, aan de onder-
goschikte vakken als toonkunst, teckencn, zang
enz., ontglipt de aandacht niet. (applaus). Geen
botor onderwijzeres in de handwerken heeft spr.
ooit gezien als op deze school.
Een Leidsche Chr. Kwoekschool zonder als leer
aar in de paedagogiek en rekenen, de heer Zijlstra,
is niet denkbaar.
En met hoeveel vuur leeft de leeraar in de
aardrijkskunde, de heer ten Kate, niet*in de har
ten der leerlingen als zij denken aan da vele
fietstochtjes met hem gemaakt.
Op de school heorscht oon uitnemende geest
onder do leeraars en leerlingen onderling.Dekunst
wordt uitnemend verstaan oin leiding te ge
ven en toch op vriendschappolijken voet. met elkan
der om te gaan; dat is de grootste kanst. (Op
dezo woordon volgde een daverend applaus).
Ten slotte verkreeg een der leerlingen hat
woord, de heer Vroeken van Oude Wetering De
leerlingen bqdden lang moeten soPKen om iets to
Tinden wat aan de school kon worden aangeboden
Toen zij in de leeraarskamer, waarin niots man
keerde. opmerkten dat de lamp daar geen sieraad
was, werd begrepen, dat zij hier in oen behoefte
hadden to voorzien. Hierna werd oen fraaie ge
bronsde clcctr. lamp aangeboden.
ÏDe voorzitter dankte ook voor dit mooio cadeau
dat een symbool is van „Het licht der wereld".
Spr. hoopj, dat allen dio de school bezoeken het
ook alleen van dat licht zullen verwachten.
Nadat hierna Ps. 72:11 gezongen was, ging
Dr. Locher voor in dankgebed.
Avondfeest.
Na de. groote middagvergadering, waarin de
toon zoo hoog gestemd was en na hot diner door
bostuur aan personeel en fecstcommissio aange
boden,'kwam het godeelto van do feestviering,
waarin, naar het oordeel van het moerendoel der
gonoodigen, ongetwijfeld hot zwaartepunt lag. Do
vroolijkneid lag op aller gelaat Het dcet bet
hart ook goed, wanneer men eens blikt in oogen.
die voor kort of lang medezagen do dingen die
,wij zagen en nog oen6 drukt de handen, die oven
zenuwachtig als de onze, zich voortropton over
het ropotitieblaadje of oven statig zich bewogen
langs het zwarte bord, om te schrijven de zelfde
woorden mot de zelfde halen. Kortom, de stem
ming was er, en de foyer van de Stadsgehoor
zaal, grootendeels gevuld, bood bij do wisselingen
van kleur eu klank een beeld van oen zich prettig
één gevoelen. Do heer Mizeo, die de vergadering
opende, gaf na gemeenschappelijk -gezang, na ge
bed en 't lozen van een gedeelte van Gods Wpord,-
eene openingsrede, waarin hij geestig het element
koper en 't koperen feest in verband bracht, maar
met nadruk ook wees op hetgeen bij hem en ons
allen domineerde: Aan God alleen de oere.
Hierna gaf hij do leiding van den avond over
in handen van den voorzitter van het bestuur, Ds.
Rutgers, die or verder gedurende den geheeteu
evond den gang, die er in eens in was, in hield
en dat eischte wel eens overleg.
De directeur hield eene rede, waarin hij eens
vergissing van den zetter, die bij 't stukje, dat
de viering in de pers aankondigde, de woorden:
zegen on zorgen verward had, gebruikte om er
op te wijzen, dat alhoewel de zorgen niet ontbro*
ken hadden er toch veel zegen was geweest, ja,
dat in deze zorgen zelfs veel zegen gelegen was.
Hij begon met eene persoonlijke herinnering, hoe
hij jubileerde geliqk met de Kweekschool, en dat
zijne benoeming, die hij niet gezocht had, stecde
als een zegen voor zichzelf had beschouwd, maar
ook zelfs reeds in 't allereerste begin heel wat
zorgen geboden had. In weemoedige woorden her*
dacht hij daarna de ziekte en het overlijden van
den heer Veenendaal, die met lust en kracht ge*
wapend zijnen arbeid vol ijver cn toewijding be
gon, om helaas reeds na korte jaren aan gezin
en school te ontvallen. Met blijdschap constateer*
de hij, hoe 84 pet. van de leerlingen voor de exa*
mens, waaraan deelgenomen was, was geslaagd.
Voorwaar een getal, dat tot dankbaarheid stemde
Twee overleden bestuursleden worden met waar*
deerende woordon herdacht en na den oud-kwee*
kelingen -'t idee van ecu reünie of voreeniging
aan de hand gedaan te hebben, maande hij allen
aan tot volharden in het gebed.
Do voorzitter riep hierna allen op directeur eit
overig personeol de bekende zegenbede toe ta
zingen
Dat cs Hoeren zogen op U daal.
Nu volgden elkaar in bonte mengeling op: zang
tableaux, voordrachten, reien, waarbij de leerlin*
gen en oud-lccrlingen heel wat bijval genoten voor
hunne kostelijke prestaties, afgewisseld door
speeches en last not least „proefwerk" cn wat cr
al meer „in den smaak viel", rond gediend door
vlugge en vriendelijke handen.
Enkelo zaken dienen afzonderlijk vermeld. Zoo
de redo van den heer Zijlstra, den gunsteling van
de juichende schare, do geestige cn ook ernstig#
besproking van hot eerete tableau met zooveel
zorg in oengezot door den heer ten Kate. Do
hoer Smink sprak tot streeling van de ooren zijuo
eigene tale en vorder had ieder ran personeel *n
lcorlingen en enkele oud-lcerlingen naar krachten
meegewerkt tot veraangenaming van den avond.
De firma Pander had uit hare rijke magazijnen
gratis de stoffcering voor een Griokscho kamer,
geleverd.
Do heer Ane3 omlijnde strakker het plan door
den directeur geopperd om te komen tot eeno ver*
oeniging van oud-kweekolingen. De vergadering
had haar raadsel even ingewikkeld als do stad
Nijmegen, al zat het niet in familierelaties, wat)
er echter wel van had kunnen ^>men.Ook dit werd
op 't laatst ontward en na allerlei toespraken ge*
bruikolijk aan 't eind van zulk een foost, sloot
tegen drie uur do voorzitter met gebed dezen
schoonen, blijden, genotvollen avond.
bT ADSMEUVys
De heer Hoek, onderwijzer op de Go
orformcerde school, Smitssteeg alhier, is be
noemd in gelijke betrekking aan do Geref.
school te Zandvoort.
"Aan het Postkantoor alhier en de daarondor
ressorteorende hulpkantoren werd gedurende d#
maand Oct. 1920 gestort f763043.03.5; uitbetaald
wegen6 cheques f 620.345.16,5.
Op de postrekening werd bijgeschreven:
a. wegens stortingen f581.881.42,5; b. wegens
overschrijvingen f 941.390.10.
Afgeschreven
a. wegens overschrijvingen £918.589.29,5; b.
wegens chepues f 649.717.29,5.
Op den laatsten der maand was het aantal re*
keninghouders van dit kantoor 561.
Naar wij vernemen zal er binnenkort
verandering komen in de gemeentelijke bu
reaux aan de Vischmarkt. Do gemeentelijke
distributiewinkel en visehwinkel zullen n. 1.
omgeruild worden. In het perceel Visch
markt 18, zullen dan tevens ondergobrachfi
worden de bureaux voor de uitvoering dor
Sociale Wetten.
FtiUILLETON
Langs donkere wegen.
151)
„De dacht er over dat zelf te bebouwen.
Dollie wil, -dat ik bet 'zal beproeven. En
3an is er Annerley, dat tweemaal zoo groot
is. Arme Mr. Greaves is gestorven, dat weet
Be zeker?"
I „Nu herinner ik mij dat kolonel Fuller-
ton over Annerley beeft gesproken, zeg
gende, dat het sipoedig te huur zou zijn,
daar Mr. Greaves gestorven was. Hij was
ongehuwd. Ja, nu herinner ik er mij alles
van. Het is een mooie plaats; het land
heeft goede afwatering, verkeert in goeden
Blaat en is voorzien van al de nieuwste
verbeteringen op dat gebied. Er zal veel
.vraag naar zijn. Waarom beheert ge het
■elf- niet, Grey?"
„Omdat Dollie en ik meenen, dat wij een
'beteren huurder gevonden hebben," ant
woordde Grey, terwijl hij Maurice een veel-
fceteekenendeni blik toewierp. En toen
Beide hij eensklaps tot zijn broeder: „Ber-
rtie, denkt ge .dat ge morgen vóór het ont-
Pij't eens met mij naar Annerley zoudt
Ik urmen rijden? Ik heb Dolly beloofd, dat
rtvij het huis eens zouden bekijken."
f „Uitmuntend, oude jongen," antwoordde
fluci-U larm^aa.m en zag niet op van zijn
onzichtbare letters. Hij was wat treurig
gestemd. Daar zat Grey te praten over
boerderijen, en maakte plannen om het
leven van een landedelman te leiden, ter
wijl Bertie er óver nadacht, hoe ihij zijn
weinige talenten zou aanwendten, om zijn
.klein inkomen te vermeerderen.
Toen Mary dien avond in blijde gedach
ten verdiept in het maanlicht aan haar
venster, zat, hoorde zij een licht tikken op
de deur en sloop Dollie als een witte geest
binnen.
„Lieve Dollie, ik dacht dat ge al uren
geleden ingeslapen waart."
„Onzin", «pruilde Dollie. „Waarom zou ik
.niet evengoedi wakker zijn als anderen?"
en toen ging zij vleiend voort: „Mary, ik
■wilde u spreken, en heb daartoe tegen
woordig in het geheel geen gelegenheid.
Bertie neemt u geheel in beslag."
„Niet meer dan Grey u", antwoordde Ma
ry glimlachend.
„O, maar wij hebben zooveel te regelen,
merkte Dollie op. „Weet ge wat wij van
daag besproken hebben? 'dat Bertie An
nerley zou hebben en dan behoeft gij niet
op som berge kamers in Londen le gaan
wonen."
„Bertio Annerley!" on Mary klapte in de
-handen; daaraan had zij «nooit gedacht.
„En waarom niet?" vroeg Dollie op be
slisten toon. ..Waarom zouden wij liom
niet als buunder hebben, al9 wij dat wil
len de broeder van mijn man?" en Dollie
bloosde in de duistérnis. Grey zegt, dat hij
eon goed landbouwer zou zijn, Hij «houdt
zooveel van. een leven buitenshuis. Ralph
en hij reden altijd m«et S'ir Charles mee
naar de boerderijen om de pachters te be
zoeken. Bertie heeft zoo al heel wat kennis
opgedaan, cn als hij maar ziet een goede
opzichter te krijgen cn in het begin flinik
werkt, zegt Grey, dart het heel goed zal
gaan!"
„Het is 'zeer vriendelijk van Grey", ant
woordde Mary dankbaar; en toen vervolg
de zij opgewekt; „Ik zou dicht bij Brot'her.
ton zijn, als wij op Annerley -woonden, en
ik zou Maurice en Janet niet behoeven te
verlaten. En o, Dollie, ik vreesde een) leven-
in Londen zoo voor Bertie. Hij is altijd'ge
wend geweest, aan een buitenleven, en hij
zou -zoo'n .benauwd gevoel gehad hebben in
zulke k-l'eine kamers."
„Ja, en het hute te Anrverley is zoo aar
digtenminste dat. zegt Diana. Grey heeft,
het nog niet gezien; de kamers zijn laag
van verdieping, maar zoo ouclerwetsch en
gezellig; en er is een mooie oude tuin
en
„O, het is te veel, te veel!" riep Mary uit
op opgewonden toon; „om bij u allen te
zijn, bevrijd van d.eze groote plaats, en om
eon eigen tehuis te hebben voor Bertie en
mij; -het arm-e Brofbert/m on Maurice niet
ie moeten verlaten", en toen zwoeg zij en
zeide ootmoedig, „o -wat is God goed voor
ons allen geweest, voor u en voor mij, voor
Grey en Bertie 1"
„Ja waarlijk", zuchtte Dollie; en toen
omarmden de beide meisjes elkander zwij
gend, maar haar zwijgen zeide meer dan
woorden vermochten.
Den volgenden morgen, toen het ontbijt
bijna afgeloopen was, kwamen de beide*
jonge mannen de kamer binnen, bespat
van liet rijden! want het regende hard
maar zij zagen- er verhit en opgewonden
uit.
Bertie sloeg geen acht op zijn jonge
gastvrouw; hij stapte op zijn jongensach
tige wijze recht op M-ary toe en vatte haar
handen. „O Mary, hebt. gij het gehoord.?
Grey zegt, dat wij Annerley zullen hebben;
nu kunnen wij rn October trouwen!" en
zijne grijZe oogen straalden van vreugde.
„Mijn lieve Bertie", zeide Mary en. tracht
te zich los te maken, maar Dollie kwam
haar te hulp door met zachte stem te zeg
gen; „Dus vindt go het goed Bertie? gij
wi-lit. dus onze huurder zijn?" want Dollie
zeide altijd „onze", a.lsof Crome reeds aan
Grey behoorde Toen dacht Bertie eens
klaps aan zijn manieren, en nam nu bare
kleine handen zonder plichtplegingen in
de zijne.
,lO, wat was Grey tech een goede Jongen,
om er aan te d-enker' en hoc lief van u,
Hebe!" want hij noemde haar alti>u Hebe.
„Hoe zal ik u beiden ooit genoeg kunnen
danken?" cn Bertie zag hftar zóó overge
voelig aan, dat Dollie wel weg wilde loo*
pen.
„Neen, Dollie is de toovergodin", viel
Grey in; ik ben op liet oogenblik niets dan
h'aar nederige dienaar! Zoo, kom rou ont
bijten, jongen, en- als het ophoudt niet re
genen zullen wij de dames naar het huia
rijden."
De regenihield-op, en Mary bekeek opge
togen haar toekomstig huis. Bertie gelekt*
de haair fier door de kamers, terwijl Grey
en Dollie in het met rozen begroeide prieel
bleven slaan. liet was juist, zooals Diana
•het had beschreven een gezellig ouder-
wetsch huis met een menigte lage, ruinva
kamers, die in elkander uitkwamen, een
grooten tuin met een grasveld en een moor-
bezieënboom cn een lange taxuslaan, dl#
naar de boerderij voerde; maar de tuin
zelf eindigde in een boomgaard, en daar
achter waren de groene weilanden, die toB
Broth er Ion doorliepen.
„O, 'Bertie, wat een' lief huift! wat een
heerlijk huis!" fluisterde Maay, toen zij
alles gezien hadden.
„En gij zult dus wel de vrouw van een
pachter willen zijn, vroeg hij met een
ondeugende flikkering in do oogen.
(Wordt venrolpd).