Dagblad voor Leiden en Omstreken. BUREAUHOOIGRACHT 35 - LEIDEN. - TELEFOON INT. 1278 msterdi iriem /'ABONNEMENTSPRIJS - u I IN LEIDEN EN BUITEN LEIDEN d.M WAAR AGENTEN GEVESTIGD ZIJN eslandlil KWARTAAL 12.59 I WEEK10.19 in iANCO PER POST PER KWARTAAL 12.90 lichtct Rol Iste JAARGANG. - DONDERDAG 4 NOVEMBER 1920. - No. 183 ADVERTENTIE-PRIJS PER GEWONE REGEL 10.221/3 DES ZATERDAGS 10.30 INGEZONDEN RECLAMES DUBBEL TARIEF KLEINE ADVERTENTIES van hoogstens 30 woorden 50 cent: Zaterdags 75 cent, bij voor uitbetaling 1 i s d d< posto- iii dio TE LEIDEN. had in den Foyer der Stads- orzaal de feestelijke herdenking plaats van onge 12 1/2 jarig bestaan van onzo Chr. Kweek* werdci 01. R a t g e r 8 uit Katwijk opendo de bij- i1S omst met gefied, nadat hij had laten zingen 138:1. a voorlezing van Ps. 103 verwelkomde hij alle wezigen. In het bijzonder de Wethouder van orwijs, de Arr. Schoolopziener, afgovaar- van de Ned. Hcrv. en Geref. Kerkeraden, r ij e igen bi ontvan- chuJiegenwordiger8 van .do verschillende 6choolbe- gedeel- en u'^ I^idon cn omgeving, leeraren en oud aren' 'eer'inEen en oud-loerlingen. meldt's- Rutgers hield daarna zijn feestrede waarin o. m. het volgendo zcide: [et is thans een groote gedenkdag die voor Chr. Kweekschool is aangebroken. Als wij droeg terwaarts op die reeks van jaren terugzien, jgen wij een diepen indruk van de wijsheid sn- ens Heeren, en worden wij gedwongen naar boven van zien. Dan jubelt onze ziel: „Looft den Heero cwerk,jne ziel en al wat binnen in mij is Zijnen Hei- n uitjen Naam"'. in betQnze Kweekschool is geboren om te voorzien mi in Je behoefte, die in Loiden on Omgeving be- scüei- Jnd om een inrichting te hebben waar een de- e lijke opleiding wordt gegeven tot Christelijk on- Jc" [wijzer en onderwijzeres, die aan hun roeping zich tel ijk ïelijlc Jen kunnen beantwoorden om onze Christelij- beginselen met bezieling uit te dragen, en aan kinderen de kennis van Gods Woord bij te ingen. In dezen tijd is het toch zoo noodig dat allerlei gebied het Woord des Heeren schijne. jlat de vragen die do strijd des levens ons tel os weer voorlegt onder het licht van 'e Heeren - et kunnen worden opgelost. Onze Chr. Kweekschool heeft, daar zijn we ook n overtuigd, geen beteokenis, als de leerlingen If geen Chr. beginsel on geen Christelijke ovor- iging bezitten en de verborgen omgang met God ï&iu et kennen. Zoo zal zij uitsluitend een verstande- ,01'd ke kennis aankweeken. Naast deintollectueole oet de mystieke zijde er zijn, die niet door in kweekschool kan worden aangeleerd, doch die ka- ,or het, loven met God zal worden aangekweekt, op; Maar do intelloctueele kennis is daarnaast noo- g, en onzo onderwijzers en onderwijzeceescn zul- a daarmede de zaak va« one Chr. onderwijs, en e'~ it Christendom zelf met vaste hand, met krach* es" fcen geest kunnen behartigen! In 1906 werd opgericht een veroonieing, ten e~ lel hebbende do oprichting en instandhouding vV in een Chr. Kweekschol te Leiden. Allo rechts ta' Irsoon bezittende corporaties konden, krachtens i Statuten dier voreeniging er lid van worden. -j.' oer allee was hier gedacht aan onze echoolbe- iuren. Spr. betreurt hot dat die zoo weinig zijn n jegetreden. Waren dè bepalingen tot het toetro- ïn misschien oerst wat zwaar ((or werd f0.25 e"-t |r schoolkind vereischt), later ia het verbeterd i konden de besturen met een contributie van 5.per jaar lid worden. Wel hebben reeds ver- v Jheidene scholen geprofiteerd van de gelegenheid ,e' at or in Leiden oen Chr. Kweekschool bestaat. u ^'an d® bestuursleden die de voreeniging hebben elpen oprichten, is er slechts één aanwezig, n.l. j o heer J. de Lange. Hoewel hij oenigon tijd door ijn verblijf in Nijkerk hot lidmaatschap van het eetuur heeft laten varen, heeft hij getoond, dat p ij Leiden met was vergeten, en zich daar thui6- bvoelde. Zoo is de heer do Lange weder in ons Istuur teruggekeerd. j De andere bestuursleden waren do heeren Vrees- ijk, Warnaar en Ds. Hoogenraad, thans allen og in leven, en de heer Uitenbroek, Ds. Rudolph tt Ds Klomp, die allen door den dood zijn weg- fenomen. i Het was 6pr. niet mogelijk, bij allen af- bnderlijk stil te staan, die goduroirde een langoren f kortoren lijd lid van het schoolbestuur zijn ge feest. Inzonderheid herdacht spr. echter do rijzi- ;c gestalte van den heer C. v. d. Linden. Bijzondere zegeningen zijn aan do school in het ifgeloopen tijdperk ten deel gevallen. Geen finan- lieele .moeilijkheden hebben ons in den wog ge- ftaan. Word aanvankelijk hot werk begonnen met twee vaste leerkrachten en een tijdelijke, benevens den directeur, dat aantal heoft zich gaandeweg uit gebreid en nu zelfs wordt het aanstellen van een zesde vaste leerkracht overwogen. Spr. betuigdo aan allen die hebben medege werkt tot den bloei der kwoelcschool d9 welge meende dank van het bestuur. In hot bijzonder den directeur, de heerSchaap,voor wat hij vooronzo school heeft gedaan. Aan zijn bekwame leiding is .het niet 'l minst te danken dat er zulke groots successen ziju te boeken. Mot name werd pok aan den heer de Jong en moj. v. Bor6elen voor hunne werkzaamheden op do school dank betuigd. Wat de leerlingen betreft, die do school hebben verlaten, zij zijn over ons geheele land verspreid en ook worden er gevonden in onzo Ovcüzecsche bezittingen. Yolen hebben hunne studiën niet laten varen na het verlaten der school en hebben zich nog in het' bezit gesteld van onderscheidene act en. Er zijn er ook die tot oen andoren staat des levens zijn overgegaan, enkelen zijn reeds ontslapen. En wat zal ons nu do toekomstbrengen? Juist staan wij aan een keerpunt in de oplei ding van onderwijzend personeel. Do wet gaat hoogore eischen stellen, maar hooft ons ook de ge lijkstelling gebracht van Openbaar en Bijzonder Kweokschoolonderwijs, waardoor aan jarenlang onrecht eindolijk een einde is gemaakt. Do vraag komt echter wel naar voren: „Wor den do' eischen nu niet te- hoog?" Zullen vele kin* deren zich niet laten afschrikken door de to lange studie? En zal het aantal vacaturen daar door niet steeds toenemen? Bestaat bovendien door deze langdurige studie niet het, gevaar dat velen ten slotte niet het onderwijs zullen dienjn maar een andore botrokking zoeken in dei maat schappij? Wij moeten ons echter nu aan de wet aanpas sen, on dat is voorzeker een gewichtigo taak. Spr. eindgt met allen op tö wekken om pal to 6taan, het beginsel hoog to houden, onwrikbaar vast to staan togenover do bewogenheid der tij den. Geeft u geheel aan uw werk en wanneer wij dan straks ons Zilvoren Jubileum mogen vieren, laat hot dan zijn, dat wij dat mot dezelfde blijdschap mogen doen. en we op dezelfde resultaten mogen bogen als thans, bij dit koperen feest (applaus). Hierna werd aan allo aanwezigen do thee aan geboden. Do Wethouder van O n d e r w ij s, Mr. v. d. Lip, sprak namens het gemeentebestuur. Met genoegen hadden B. en W. aan do uitnoodiging van het bestuur willen gevolg geven, int. ons is bekend, dat de Chr. Kweekschool te Leiden ia den korten tijd van haar bestaan tot grooten blooi is gekomen, dank zij haar uitnemende direc teur, do heer Schaap. Er is voor uw voreeniging en uw school dan ook allo reden om feest te vieren, waar nog bij mag worden genoemd, de gelijkstelling van Open baar en Bijzonder Onderwijs. Dat maakt het spr. dos te gemakkelijker om té spreken, wat zoo voor ~de gelijkstelling niet het geval was. Daarom wenscht do hoer v. d. Lip de school too dat haar arbeid door God mag worden gezegend en dat zij nog vele leerlingen mag opkwoeken, die op hun beurt woer tot zegen van andere leerlingen zullen zijn. Do voorzitter zegt Mr. v. d. Lip hartelijk dank voor de hartolijke woorden namens het dag. be stuur der gemeente Leidon gesproken. De Arr. Schoolopziener, do heer J. BaakKzn.wenscht deveroenjging ook gelukmet met jubileum. Hij wijst er op hoo noodig liet is dat do opvoeders der jeugd te voren zelf gevormd wor den, opdat zij zelf ij} staat zullen zijn de toe- komstlijnen to leggen in onze jeugd. Het werk der leeraren is om het kind des volks op te voeden en te onderwijzen. Moge het zijn dat uw arbeid niet alleen ten nutte van het hoofd dor leerlingen ia gekomen, maar ook tot zegen wan het hart moge zijn geweest. Door den voorzitter werd ook voor dit hartelijk woord dank betuigd. Dr. Locher sprak namens den Kerkeraad der Ned. Herv. Gomeente. Spr. wees er op dat het zoo noodig is dat de jeugd wordt onderwezen ondor het licht van Gods Woord. De Heere heoft do 6chool rijkelijk geze gend. Spr. leeft met do school mode daar een kind van hem een leerling is. Hij wenschte do Kweek* school nog veel zegen too en hoopte dat Gods zegen op allen arbeid zal rusten. Namens de Goref. Kerkeraad sprak Ds. Kou- wonhoven. Ook hij verheugde zich in den bloei dor school. Kerk en school, oogenschijnlijk ieder een eigen terrein beelaande, zijn toch in wozen aan elkander verbonden. Er moet krachtig gestreden worden om onze jeugd van de vele groo te gestelijke gevaren van onzen tijd af te houden. De heer De Boor, hoofd der rHW. te Wasse naar, bracht als tijd. voorzitter, namens de Com missie van Toezicht op do schooido golukwon- schen over. In onze dagon beschouwt men het evangelie als een dwaasheid Er zijn vijf machten dio ondor do menschen op geestelijk en stoffelijk gebied zulke groote ver woestingen aanrichten. En dat zijn: honger, ziek te dood, onkunde on zonde. Dat wij dan ook ons van deze ernstige zaak diep overtuigen en God bidden dat hij over ons menscheukinderen zich nog roet innerlijke ontfer ming mag bewegen, en ons sterken in den strijd. Voor do oud-leorlingen sprak de heer v. Ingon Schenau, onderwijzer aan de Chr. Mulo-school te Alphen a. d. Rijn. Hij sprak voor twee „soorten" oud-leerlingen n.l. voor een groep dio het onderwijs hebben ver* laten, cn voor de groep getrouwen. De eersten be schouwt spr. als verloren zonen en dochteren. Zij hebben begeert te eten van den zwijnendraf en zijn uit het vadorhuis getogen. Allen hebben wij op de Kweekschool het fun dament voelen leggen,des te meer nog de getrouwen in Israel. Zij gevoelen nog eiken dag de band dio hen aan do Kwoekschool bindt, en denken daarbij aan de vele gcnotvollo uurtjes er doorgebracht. Zeker, wij hebben daar veel dwaasheden begaan, dat erkennen wij graag en het is ons ook niet kwalijk te nemen, want daardoor hebben wij ge loerd in ons later leven minder dwaashedon to doen. Spr. kan onmogelijk vertolken den dank die in de harten van alle oud-leerfingen leoft. Er wordt dank gevonden aan het bestuur voor de moed dio het had om eenmaal tot de oprichting van do "Kweekschool over to gaan. Dank voor het genoten onderwijs, waardoor wij een stevig funda ment ontvingen waarop wij verder ons lcven6ge- bouw bobben kunnen optrekken. Men klaagt ondor de leeraron op school wel oens ovor vreing resultaten. Wij, Joorlingen, sche nen zoo dikwerf ondankbaar, maar later loert men pas do waardeering en zal de dankbaarheid meer naar voren troden. Driemaal hoera werd door de oud-lerlingon aan geheven voor bestuur en leeraren der school. Terwijl alle aanwezige oud-lorlingon. zich van hunne zetels verhieven, zeido spr. allen nogmaals dank en bood oen fraaie Standaardklok aan voor het schoolgebouw. Dezo klok is het symbool van den tijd. Het regelmatig tikken symboliseert liet regelmatig slagen van do candidaten door do Kweekschool afgeleverd. Do klok is ook het sym bool van orde en tucht. Nadat spr. op interessan te wijzo op nog meerdere beteekenis6en van deze klok had gewezen en die voor een plaats in do school had aanbevolen, volgde een daverend ap plaus. De voorzitter zeide dat het bestuur zeor was verrast met hot geschenk. Zoo dikwerf wij do klok zullen zien, zullen wij aan do viering van ons 12 1/2 jarig bestaan terugdenken. De klok staat zelf onbeweeglijk vast, maar de wijzers draaien, en roepen ons toe: ken uw tijd. IV ij moeten dan aok met de gcestesst roomingen van onzen tijd rekening houden. Do klok zal ons voortdurend prediken: acht den tijd! en zij is ook het bewijs van de liefde die do oud-leerlingen de school toedragen. De beer G o s 1 i n g a voorde het woord na mens hot bestuur van de Goref. Schoolvereeniging dio met nauwe banden verbonden is aan de Chr. Kweekschool. Toch is voor ons een pijnlijke herinnering ver bonden aan de oprichting van de Chr. Kweek school. Wij moesten een van onze beste school hoofden missen, die als directeur aan do Kweek school zou optreden. Dat verlies woog ons zwaar. Als vergoeding heeft later de Kwoekschool ons zoo nu en dan oenigo kwoelcelingen gezonden doch dat. was een wel wat slechten ruil Maar toch hebben beide vcreeuigingen weder- zijdsche belangsteling gotoond. Een bewijs is daarvan wel dat verschillende onzer bestuursle den ook bestuursleden der Chr. Kweekschool zijn vandaar dat spr. ((penningmeester) is geroepen cm het woord te voeren. Ten slotte sprak de heer Goslinga den wensch uit dat de Chr, Kweekschool nog vele flinke ke* reis en vrouwen mag aflevoren, die, als zij voor „de klas" komen, op hun plaats mogen zijn! Do afd. Loiden van den Bond van Chr. onder wijzers en onderwijzeressen bracht bij monde van den heor Holtrust hare gelukwensclien. Hij wenschte dat de Kweekschool ten zegen raag gesteld worden voor geheel ons Chr. onderwijs. Do hoer De Boer, hoofd der school t9 Noordwijk sprak als afgevaardigde van het be stuur der Chr. school aldaar, maar inzonderheid wenschto liij de tolk te zijn van zoor vele ouders, dio hot genoegen mochten smaken oen of meerdere hunner kinderen op do -Chr. Kweekschool te Kei den te laten opleiden tot onderwijzer (es). Ouders, die hem raad vroegen voor de opleiding hunner kinderen bij het onderwijs, waren hem latersteeds dankbaar dat hij hen de Chr. Kweekschool to Loiden had aangewezen. Thans bezoekt reeds de derde van zijn kinderen de jubileerende Kweok- echool. Zoodoende is spr. onophoudelijk in aan raking gekomen met het onderwijs dat er gege ven wordt. De opleiding, vergeleken met andera scholen, 6lcekt zeer gunstig af, dank zij de ener gieke directeur. Het onderwijs staat op hoog'peil. Er zijn goede onderwijskrachten, aan de onder- goschikte vakken als toonkunst, teckencn, zang enz., ontglipt de aandacht niet. (applaus). Geen botor onderwijzeres in de handwerken heeft spr. ooit gezien als op deze school. Een Leidsche Chr. Kwoekschool zonder als leer aar in de paedagogiek en rekenen, de heer Zijlstra, is niet denkbaar. En met hoeveel vuur leeft de leeraar in de aardrijkskunde, de heer ten Kate, niet*in de har ten der leerlingen als zij denken aan da vele fietstochtjes met hem gemaakt. Op de school heorscht oon uitnemende geest onder do leeraars en leerlingen onderling.Dekunst wordt uitnemend verstaan oin leiding te ge ven en toch op vriendschappolijken voet. met elkan der om te gaan; dat is de grootste kanst. (Op dezo woordon volgde een daverend applaus). Ten slotte verkreeg een der leerlingen hat woord, de heer Vroeken van Oude Wetering De leerlingen bqdden lang moeten soPKen om iets to Tinden wat aan de school kon worden aangeboden Toen zij in de leeraarskamer, waarin niots man keerde. opmerkten dat de lamp daar geen sieraad was, werd begrepen, dat zij hier in oen behoefte hadden to voorzien. Hierna werd oen fraaie ge bronsde clcctr. lamp aangeboden. ÏDe voorzitter dankte ook voor dit mooio cadeau dat een symbool is van „Het licht der wereld". Spr. hoopj, dat allen dio de school bezoeken het ook alleen van dat licht zullen verwachten. Nadat hierna Ps. 72:11 gezongen was, ging Dr. Locher voor in dankgebed. Avondfeest. Na de. groote middagvergadering, waarin de toon zoo hoog gestemd was en na hot diner door bostuur aan personeel en fecstcommissio aange boden,'kwam het godeelto van do feestviering, waarin, naar het oordeel van het moerendoel der gonoodigen, ongetwijfeld hot zwaartepunt lag. Do vroolijkneid lag op aller gelaat Het dcet bet hart ook goed, wanneer men eens blikt in oogen. die voor kort of lang medezagen do dingen die ,wij zagen en nog oen6 drukt de handen, die oven zenuwachtig als de onze, zich voortropton over het ropotitieblaadje of oven statig zich bewogen langs het zwarte bord, om te schrijven de zelfde woorden mot de zelfde halen. Kortom, de stem ming was er, en de foyer van de Stadsgehoor zaal, grootendeels gevuld, bood bij do wisselingen van kleur eu klank een beeld van oen zich prettig één gevoelen. Do heer Mizeo, die de vergadering opende, gaf na gemeenschappelijk -gezang, na ge bed en 't lozen van een gedeelte van Gods Wpord,- eene openingsrede, waarin hij geestig het element koper en 't koperen feest in verband bracht, maar met nadruk ook wees op hetgeen bij hem en ons allen domineerde: Aan God alleen de oere. Hierna gaf hij do leiding van den avond over in handen van den voorzitter van het bestuur, Ds. Rutgers, die or verder gedurende den geheeteu evond den gang, die er in eens in was, in hield en dat eischte wel eens overleg. De directeur hield eene rede, waarin hij eens vergissing van den zetter, die bij 't stukje, dat de viering in de pers aankondigde, de woorden: zegen on zorgen verward had, gebruikte om er op te wijzen, dat alhoewel de zorgen niet ontbro* ken hadden er toch veel zegen was geweest, ja, dat in deze zorgen zelfs veel zegen gelegen was. Hij begon met eene persoonlijke herinnering, hoe hij jubileerde geliqk met de Kweekschool, en dat zijne benoeming, die hij niet gezocht had, stecde als een zegen voor zichzelf had beschouwd, maar ook zelfs reeds in 't allereerste begin heel wat zorgen geboden had. In weemoedige woorden her* dacht hij daarna de ziekte en het overlijden van den heer Veenendaal, die met lust en kracht ge* wapend zijnen arbeid vol ijver cn toewijding be gon, om helaas reeds na korte jaren aan gezin en school te ontvallen. Met blijdschap constateer* de hij, hoe 84 pet. van de leerlingen voor de exa* mens, waaraan deelgenomen was, was geslaagd. Voorwaar een getal, dat tot dankbaarheid stemde Twee overleden bestuursleden worden met waar* deerende woordon herdacht en na den oud-kwee* kelingen -'t idee van ecu reünie of voreeniging aan de hand gedaan te hebben, maande hij allen aan tot volharden in het gebed. Do voorzitter riep hierna allen op directeur eit overig personeol de bekende zegenbede toe ta zingen Dat cs Hoeren zogen op U daal. Nu volgden elkaar in bonte mengeling op: zang tableaux, voordrachten, reien, waarbij de leerlin* gen en oud-lccrlingen heel wat bijval genoten voor hunne kostelijke prestaties, afgewisseld door speeches en last not least „proefwerk" cn wat cr al meer „in den smaak viel", rond gediend door vlugge en vriendelijke handen. Enkelo zaken dienen afzonderlijk vermeld. Zoo de redo van den heer Zijlstra, den gunsteling van de juichende schare, do geestige cn ook ernstig# besproking van hot eerete tableau met zooveel zorg in oengezot door den heer ten Kate. Do hoer Smink sprak tot streeling van de ooren zijuo eigene tale en vorder had ieder ran personeel *n lcorlingen en enkele oud-lcerlingen naar krachten meegewerkt tot veraangenaming van den avond. De firma Pander had uit hare rijke magazijnen gratis de stoffcering voor een Griokscho kamer, geleverd. Do heer Ane3 omlijnde strakker het plan door den directeur geopperd om te komen tot eeno ver* oeniging van oud-kweekolingen. De vergadering had haar raadsel even ingewikkeld als do stad Nijmegen, al zat het niet in familierelaties, wat) er echter wel van had kunnen ^>men.Ook dit werd op 't laatst ontward en na allerlei toespraken ge* bruikolijk aan 't eind van zulk een foost, sloot tegen drie uur do voorzitter met gebed dezen schoonen, blijden, genotvollen avond. bT ADSMEUVys De heer Hoek, onderwijzer op de Go orformcerde school, Smitssteeg alhier, is be noemd in gelijke betrekking aan do Geref. school te Zandvoort. "Aan het Postkantoor alhier en de daarondor ressorteorende hulpkantoren werd gedurende d# maand Oct. 1920 gestort f763043.03.5; uitbetaald wegen6 cheques f 620.345.16,5. Op de postrekening werd bijgeschreven: a. wegens stortingen f581.881.42,5; b. wegens overschrijvingen f 941.390.10. Afgeschreven a. wegens overschrijvingen £918.589.29,5; b. wegens chepues f 649.717.29,5. Op den laatsten der maand was het aantal re* keninghouders van dit kantoor 561. Naar wij vernemen zal er binnenkort verandering komen in de gemeentelijke bu reaux aan de Vischmarkt. Do gemeentelijke distributiewinkel en visehwinkel zullen n. 1. omgeruild worden. In het perceel Visch markt 18, zullen dan tevens ondergobrachfi worden de bureaux voor de uitvoering dor Sociale Wetten. FtiUILLETON Langs donkere wegen. 151) „De dacht er over dat zelf te bebouwen. Dollie wil, -dat ik bet 'zal beproeven. En 3an is er Annerley, dat tweemaal zoo groot is. Arme Mr. Greaves is gestorven, dat weet Be zeker?" I „Nu herinner ik mij dat kolonel Fuller- ton over Annerley beeft gesproken, zeg gende, dat het sipoedig te huur zou zijn, daar Mr. Greaves gestorven was. Hij was ongehuwd. Ja, nu herinner ik er mij alles van. Het is een mooie plaats; het land heeft goede afwatering, verkeert in goeden Blaat en is voorzien van al de nieuwste verbeteringen op dat gebied. Er zal veel .vraag naar zijn. Waarom beheert ge het ■elf- niet, Grey?" „Omdat Dollie en ik meenen, dat wij een 'beteren huurder gevonden hebben," ant woordde Grey, terwijl hij Maurice een veel- fceteekenendeni blik toewierp. En toen Beide hij eensklaps tot zijn broeder: „Ber- rtie, denkt ge .dat ge morgen vóór het ont- Pij't eens met mij naar Annerley zoudt Ik urmen rijden? Ik heb Dolly beloofd, dat rtvij het huis eens zouden bekijken." f „Uitmuntend, oude jongen," antwoordde fluci-U larm^aa.m en zag niet op van zijn onzichtbare letters. Hij was wat treurig gestemd. Daar zat Grey te praten over boerderijen, en maakte plannen om het leven van een landedelman te leiden, ter wijl Bertie er óver nadacht, hoe ihij zijn weinige talenten zou aanwendten, om zijn .klein inkomen te vermeerderen. Toen Mary dien avond in blijde gedach ten verdiept in het maanlicht aan haar venster, zat, hoorde zij een licht tikken op de deur en sloop Dollie als een witte geest binnen. „Lieve Dollie, ik dacht dat ge al uren geleden ingeslapen waart." „Onzin", «pruilde Dollie. „Waarom zou ik .niet evengoedi wakker zijn als anderen?" en toen ging zij vleiend voort: „Mary, ik ■wilde u spreken, en heb daartoe tegen woordig in het geheel geen gelegenheid. Bertie neemt u geheel in beslag." „Niet meer dan Grey u", antwoordde Ma ry glimlachend. „O, maar wij hebben zooveel te regelen, merkte Dollie op. „Weet ge wat wij van daag besproken hebben? 'dat Bertie An nerley zou hebben en dan behoeft gij niet op som berge kamers in Londen le gaan wonen." „Bertio Annerley!" on Mary klapte in de -handen; daaraan had zij «nooit gedacht. „En waarom niet?" vroeg Dollie op be slisten toon. ..Waarom zouden wij liom niet als buunder hebben, al9 wij dat wil len de broeder van mijn man?" en Dollie bloosde in de duistérnis. Grey zegt, dat hij eon goed landbouwer zou zijn, Hij «houdt zooveel van. een leven buitenshuis. Ralph en hij reden altijd m«et S'ir Charles mee naar de boerderijen om de pachters te be zoeken. Bertie heeft zoo al heel wat kennis opgedaan, cn als hij maar ziet een goede opzichter te krijgen cn in het begin flinik werkt, zegt Grey, dart het heel goed zal gaan!" „Het is 'zeer vriendelijk van Grey", ant woordde Mary dankbaar; en toen vervolg de zij opgewekt; „Ik zou dicht bij Brot'her. ton zijn, als wij op Annerley -woonden, en ik zou Maurice en Janet niet behoeven te verlaten. En o, Dollie, ik vreesde een) leven- in Londen zoo voor Bertie. Hij is altijd'ge wend geweest, aan een buitenleven, en hij zou -zoo'n .benauwd gevoel gehad hebben in zulke k-l'eine kamers." „Ja, en het hute te Anrverley is zoo aar digtenminste dat. zegt Diana. Grey heeft, het nog niet gezien; de kamers zijn laag van verdieping, maar zoo ouclerwetsch en gezellig; en er is een mooie oude tuin en „O, het is te veel, te veel!" riep Mary uit op opgewonden toon; „om bij u allen te zijn, bevrijd van d.eze groote plaats, en om eon eigen tehuis te hebben voor Bertie en mij; -het arm-e Brofbert/m on Maurice niet ie moeten verlaten", en toen zwoeg zij en zeide ootmoedig, „o -wat is God goed voor ons allen geweest, voor u en voor mij, voor Grey en Bertie 1" „Ja waarlijk", zuchtte Dollie; en toen omarmden de beide meisjes elkander zwij gend, maar haar zwijgen zeide meer dan woorden vermochten. Den volgenden morgen, toen het ontbijt bijna afgeloopen was, kwamen de beide* jonge mannen de kamer binnen, bespat van liet rijden! want het regende hard maar zij zagen- er verhit en opgewonden uit. Bertie sloeg geen acht op zijn jonge gastvrouw; hij stapte op zijn jongensach tige wijze recht op M-ary toe en vatte haar handen. „O Mary, hebt. gij het gehoord.? Grey zegt, dat wij Annerley zullen hebben; nu kunnen wij rn October trouwen!" en zijne grijZe oogen straalden van vreugde. „Mijn lieve Bertie", zeide Mary en. tracht te zich los te maken, maar Dollie kwam haar te hulp door met zachte stem te zeg gen; „Dus vindt go het goed Bertie? gij wi-lit. dus onze huurder zijn?" want Dollie zeide altijd „onze", a.lsof Crome reeds aan Grey behoorde Toen dacht Bertie eens klaps aan zijn manieren, en nam nu bare kleine handen zonder plichtplegingen in de zijne. ,lO, wat was Grey tech een goede Jongen, om er aan te d-enker' en hoc lief van u, Hebe!" want hij noemde haar alti>u Hebe. „Hoe zal ik u beiden ooit genoeg kunnen danken?" cn Bertie zag hftar zóó overge voelig aan, dat Dollie wel weg wilde loo* pen. „Neen, Dollie is de toovergodin", viel Grey in; ik ben op liet oogenblik niets dan h'aar nederige dienaar! Zoo, kom rou ont bijten, jongen, en- als het ophoudt niet re genen zullen wij de dames naar het huia rijden." De regenihield-op, en Mary bekeek opge togen haar toekomstig huis. Bertie gelekt* de haair fier door de kamers, terwijl Grey en Dollie in het met rozen begroeide prieel bleven slaan. liet was juist, zooals Diana •het had beschreven een gezellig ouder- wetsch huis met een menigte lage, ruinva kamers, die in elkander uitkwamen, een grooten tuin met een grasveld en een moor- bezieënboom cn een lange taxuslaan, dl# naar de boerderij voerde; maar de tuin zelf eindigde in een boomgaard, en daar achter waren de groene weilanden, die toB Broth er Ion doorliepen. „O, 'Bertie, wat een' lief huift! wat een heerlijk huis!" fluisterde Maay, toen zij alles gezien hadden. „En gij zult dus wel de vrouw van een pachter willen zijn, vroeg hij met een ondeugende flikkering in do oogen. (Wordt venrolpd).

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1920 | | pagina 1