Dagblad voor Leiden en Omstreken.
ABONNEMENTSPRIJS
IN LEIDEN EN BUITEN LEIDEN
WAAR AGENTEN GEVESTIGD ZIJN
PER KWARTAAL f2.50
PER WEEK f0.19
FR1YJJ PER POSE PER KWARTAAL f2.90
Iste JAARGANG. - WOENSDAG 8 SEPTEMBER 1920. - No. I35
BUREAUHOOIGRACHT 35 - LEIDEN. - TELEFOON INT. I278
ADVERTENTIE-PRIJS
PER GEWONE REGEL f0.22»/,
DES ZATERDAGS fü.30
INGEZONDEN RECLAMES DUBBEL TARIEF
KLEINE ADVERTENTIES van hoogstens
30 woorden 50 cent: Zaterdags 75 cent,
bij vooruitbetaling,
Dit nummer bestaat uit twee bladen.
Onze Pers vooruit!
Van de noodzakelijkheid van voortdu
rende en krachtige propaganda van onze
beginselen zal elk goed Antirevolutionair
overtuigd zijn.
Alleen, daarmee komen wij niet verder.
Willen we iet6 bereiken dan moet de hand
aan den ploeg worden geslagen en een
goed georganiseerde actie worden voorbe*
reid.
Zonder organisatie gaat het nu eenmaal
niet en is iedere actie hoe goed ook bedoeld,
reeds bij voorbaat tot onvruchtbaarheid
gedoemd.
De zomer gaat langzamerhand voorbij,
de lange avonden beginnen weer te komen
en daarom is het n u de tijd dit vro gstuk
aan do orde te stellen en na te gaan op
welke wijze en met welke middelen de pro
paganda moet worden aangepakt.
Het zal niemand verwonderen dat wij
bier in de eerste plaats denken aan de pers.
De pers i6 meermalen genoemd de Ko
ningin der aarde en vaststaat dat door de
pers en met name door de dagbladpers een
nooit te 6chatten invloed wordt uitge
oefend.
Het is, heeft Dr. Kuyper eenmaal gezegd,
niet een uitvinding van menschen, veel min
der een instrument van den Booze, maar
een gave van God aan ons geslacht.
Merkwaardig is zeker wel dat aan de
groote beteekenis van de dagbladpers in
Christelijke kringen betrekkelijk weinig
aandacht is en wordt geschonken.
Van de groote beteekenis van een gezond
kerkelijk leven is bijna een ieder overtuigd
eu groote offers zijn dan ook gebracht om
het kerkelijk leven tot bloei te brengen.
De rijken hebben hunne groote bijdragen
en de armen hunne penhingskens niet ge
spaand-om de- kerkendienst te onderhouden.
-En.dat moet worden toegejuicht.
Als het kerkelijk leven verslapt en
kwijnt, als de kerk niet meer is wat zij be
hoort te zijn een pilaar en vastigheid der
waarheid dan ziet het er voor ons volksle
ven treurig uit.
u
Maar de kerk alleen is niet voldoende.
Daarom is een strijd van meer dan een
halve eeuw gevoerd om to krijgen een vrije
Christelijke School, waar de kinderen, over
eenkomstig de door de ouders beleden be
ginselen, konden worden opgevoed in de
yrecze en vermaning des Heeren.
Ontzaglijke offers heeft deze strijd ge
vraagd.
Alleen de Unie-collecte heeft in den loop
der jaren bijna vier inillioen gul
den opgebracht. En dit iö nog maar een
zéér klein gedeeltte van de sommen dio
door rijken en armen voor het Christelijk
onderwijs zijn bijeengebracht.
O, de strijd was zoo bang en zoo zwaar.
De last scheen menigmaal schier niet te
dragen.
Maar met geestdrift heeft men telkens
weer de schouders gezet onder dit heerlijke
werk, overtuigd als men was, dat de op
voeding der jeugd in Christelijken geest
door God geboden wa3.
Maar nu was dit het eigenaardige, dat
diezelfde mannen die met vuur en geestdrift
ijverden voor de Kerk en die hun laatste
cent zouden geven voor het Christelijk On
derwijs, betrekkelijk weinig oog hadden
voor den grooten invloed en de ontzaglijke
beteekenis van de pers.
Men vond het een vanzelfheid dat men
zich liet voorlichten op elk terrein door
bladen die tegenover wat in Kerk en School
geleerd werd, vijandig stonden en die in
den grond der zaak niet anders deden dan
afbreken wat met zooveel moeite was
opgebouwd.
Een rechtzinnige prediking werd onmis
baar geacht, Christelijk Onderwijs nood
zakelijk, maar het groote kwaad
dat gesticht werd door een pers
die het koningschap van Chris
tus bestreed en die weigerde het recht Gods
op het gebied van gezin en staat en maat
schappij te erkennen, werd niet begrepen.
Vandaar het kwijnend bestaan dat vele
bladen leidden en den geringen omvang
van de Christelijke dagbladpers.
De weinigen die de zaken beter inzagen
vonden geen gehoor.
Zoo werd bijv. in 1905 in „De Leide-
naar" herhaaldelijk aangedrongen op de
stichting van een Christelijk dagblad.
Tevergeefs echter.
Nog 15 jaren duurde het eer deze zaak
door enkele kloeke mannen krachtig werd
aangepakt.
Zij begrepen dat al het ijveren, in ver
kiezingsdagen van weinig beteekenis is, in
dien er geen pers is om ons volk voortdu
rend voor te lichten en op te voeden.
Zij verstonden het, dat het dwaasheid is
te willen maaien indien niet eerst gezaaid
is; dat de revolutiestroom, die bezig is
zich over ons volk uit te storten, moet wor
den gestuit bij de bron.
Het was een zware last die zij op hunne
schouderen namen, maar rijk is aanvanke
lijk hun pogen gezegend.
In duizende gezinnen wordt eiken dag
weer ons Antirevolutionair dagblad ont
vangen en met voldoening mag worden ge
constateerd dat het aantal lezers nog voort
durend toeneemt.
Maar laten wij nu toch niet meenen, dat
wij er nu al zijn en dat wij verantwoord
zijn indien we den verderen loop der zaken
nu maar rustig afwachten.
Wij mogen niet rusten voor het ideaal
is bereikt: in elk Antirevolutionair in elk
Christelijk gezin onze „Nieuwe Leids:he
Courant."
Hoe dit ideaal te bereiken?
STADSNIEUWS.
Met ingang van 1 October is eervol
ontheven van de betrekking van tijdelijk
inspecteur der directe belastingen, Je heer
L. H. Spook alhier.
De heeren M. R. Vos en A. A. Tra-
vaille, en J. Boon van hier, slaagden te
Utrecht voor het examen gewoon politie-
diploma. De heer G. Wierts van hier ver
wierf het diploma met aanteekeningen.
Naar wij vernemen, zal prof. Sylvain
Lévi, hoogleeraar in hot Sanskrit aan het
Collége de France te Parijs, voor de kerst-
vacantie alhier een aantal voordrachten
houden.
Gisteravond otnstireeks zes uur 'iad er in
de Zijlsingel nabij de Kon. Ned. Grofsmederij
een ongevaL plaats-
De machinist, de B., werkzaam aan geneem
de fabriek, zette iemand over per roei
boot. Bij het terugkeeren bemerkte de B. nie:,
dat een schip in de onmiddellijqe nabijheid
•door de Singelgracht voer, waardoor 'een aan
varing ontstond met gevolg dat de roeiboot
omsloeg en de B. te. water geraakte. De schip
per duwde zijn vaarboom toe, vermoedelijk tot
redding van den drenkeling. Ongelukkigerwijs
raakte hij de B. zoodanig aan het hooid, dat
deze een hevig bloedende hoofdwond opliep.
Gelukkig wist hij door zwemmen de water
kant (te bereiken en ontkwam zoo aan c-en
wissen dood.
Na aan de fabriek verbonden en van droge
Moeren te zijn voorzieni kon hij te voet huis
waarts keeren.
Brandstoffen-Commissie
District Leiden.
In verband met de vele vragen zoowel
aan het bureau als aan de handelaren, be
treffende intrekking der geldigheid van de
bons 1, 7 en 8 wordt alsnog bekend ge
maakt, dat deze maatregel alleen noodig
was met liet oog op de productie der Gas
fabriek. De productie is niet voldoende om
voor 25 September a.s. op alle bons te blij
ven afleveren, zonder de aflevering op bon
XY in gevaar te brengen. Waar bon XY per
25 September wordt geannuleerd terwijl
de overige bons na 1 October wederom
worden geldig verklaard, moet de afleve
ring op bon XY den voorrang hebben en de
geheele Sep^ember-productie in gascokes
voor deze bon blijven gereserveerd.
Ongerustheid betreffende aflevering op
de bons 1, 7 en 8 behoeft dus niet te be
staan, daar de aflevering slechts tot na
I October wordt uitgesteld en nader zal
worden- gepubliceerd.
Tevens wordt in overleg met den handel
bepaald, dal voor den handel geenerlei
•verplichting bestaat om op de thans gel
dige bons van het minimum-rantsoen voor
25 September aflevering te doen, wanneer
bestellingen daarop niet uiterlijk Zaterdag
II September a.s. in het bezit van den
handelaar zijn. Vooral degenen, die op bon
XY nog geen brandstoffen hebben betrok
ken, worden hierop attent gem&akt.
Zij, die ep bon XY' in plaats van grove
cokes parelcokes wensehen te ontvangen,
kunnen op deze bon bij den handel parel
cokes betrekken.
De Directeur van het Érand-
stoffenhureau,
KRAMER.
Leiden, 4 September 1920.
De Nederlandsche Staatscourant ut. 170
van 2 Sopt. 1920. bevat de Koninklijk goed
gekeurde Statuten van die Christelijke Gym
nastiek- eh -Schermvereeniging „Jahn", alhier.
Men serhrijft aan hef, ,,HbId.rt: Ben
eerzame Leidsche fapi. maakte 'n vac .'-reis
je'naar Valkenburg en verbond' daaraan
een uitstapje naar Aken. Daar viel de aan
dacht van moeder de vrouw zelf zaken-
mensch bij een wandeling langs de win
keletalages op een drfelal mooie beeldjes,
vogels voorstellend, van Turijnsch porse
lein. Isa van den winkelhouder de verzeke
ring ..teGrebben gekregen dat zij er aan de
grenzen geen last mee kon krijgen, omdat
luxe voorwerpjes vrij mochten worden mee.
genomen, werd de koop gesloten voor 1220
Mark. De voorwerpjes werden netjes inge
pakt en, gerustgesteld door den winkelier,
niet eens achtergehouden.
Aan de grens werd het gezelschap echter
door de douanen aangt-houden, de beeldjes,
die do heeren blijkbaar zeer mooi vonden,
hen afgenomen. Maar daarbij bleef het niet.
Moeder de vrouw, die de voorwerpen had
gekocht, werd voor een smokkelaarsler ge-
houdenj en naar den rechter verwezen. Met
een dame, reisgenoofe, die in hetzelfde geval
verkeerde moest zij Aken weder in. De
familie bleef aan de grens, doch manlief
gaf de vrouw nog f 240 Hollandsch geld
mee.
De chauffeur, die met den plaatselijken
toestand bekend was bracht de dames naar
het aangewezen gebouw, waar zij alles be
halve vriendelijk werden ontvangen. Onze
Leidsche dame werd eindelijk, na heel wat
formaliteiten aan het, verstand gebracht, dat
zij vrij zou kunnen uilgaan, wanneer zij
onmiddellijk 35C0 Mark stortte. Zij bracht
haar Hollandsehen schat voor het licht,
doch daarmede werd geen genoegen geno
men. t- Moest Duitsch geld zijn. De chauf
feur trad als reddende engel op door aan
te bieden het grid te wisselen, 't Was ech
ter nog niet voldoende. De chauffeur, dte
het gezelschap als betrouwbaar had leeren
kennen, schoot het restant voor er: zoo
werd de 3500 Mark afgedragen en kon de
vrouw weder naar* de in ongerustheid
wachtende familieleden terugkeeren.
Een poging om de gekochte beeldjes te
rug te krijgen mislukte ook en zoo kwam
het gezelschap met ruim 5000 Mark armer
wfeder in Valkenburg aan. De familie, die
uit médelijden menig Duitsch kind had in
huis genomen en tot dusverre pro-Duitschs
neigingen had is heelemaal „omgevallen",
zooals dat in de politiek heet.
Het kerkbestuur der Ned. Israël, ge
meente alhier heeft eeri oude gewoonte in
eere hersteld door te bepalen, dat het vei_
richten van de verschillende ceremoniën
(mitows) tijdens den kerkdienst op de a.s.
hooge feestdagen zal worden opgedragen-
aan hen, die daarvoor het meeste geld bie
den.
BINNENLAND.
De Melkprijs.
Het Dag. Bestuur van den Bond van
Melkveehouders in den Prov. Z.-H. en de
Melkcommissie wan den L. T. B. in Z.-H.
vergaderden Donderdagmorgen in Den
Haag, ter bespreking der te stellen melk
prijs gedurende dezen winter. Besloten
werd op de a. 6. vergadering van die Bon
den de leden te adviseeren de melkprijs op
19 cent franco stad te brengen; waardoor
de melk zonder toeslag van het Zuivelkan-
toor of Regeering in de drie groote steden
weer goed voor 25 cent per liter verkocht
kan worden. De melk is dan 1,5 cent per
Liter duurder, dan de vorige winteream-
pagoe.
De gemeente-ïinanciën.
Kaar do „Gemeentestem" meldt, heeft de
Ned. Bank de volgende eischen gesteld aan
gemeente-promessen willen zij discontabel
zijn:
le. meet haar duidelijk blijken, dat de
door Ged. Staten verleende goedkeuring
ook betreft den aard van het' papier, zoo
dat geen promessen worden uitgegeven, in
dien uitsluitend machtiging 'is verleend tot
het aangaan ecner leening op langen ter
mijn;
2e. dient de Bank in het bezit te zijn van
een opgaaf van de totale vlottende schuld
der gemeente;
3e. moeten aan de Banken inlichtingen
worden verschaft over de mogelijkheid van
aflossing, binnen een nader aan te geven
termijn, uit de inkomsten der gemeente zel
ve of de door de consolidatie in een lang
lo opende leening.
Betrekkelijk schoolverzuim.
Blijkens het overzicht van het betrekke
lijk verzuim op de lagere scholen in net
jaar 1919 werden in dat jaar van de
461.698.981 schooltijden 25.779.943 geoor
loofd en 4.086.024 ongeoorloofd totaal
29.865.967 verzuimd, d. i. respectievelijk
559, 88 en 647 per 10.000.
Voor Noord-Holland bedroegen die ge
tallen: van de 78.398.810 schooltijden,
4.960.121 geoorloofd, 505.544 ongeoorloofd,
totaal 5.465.665 verzuimen d. i. 633, 64 en
697 per 10.000.
In Amsterdam werden gegeven 45.148.151
schooltijden, daarvan werden verzuimd
3.011.172 geoorloofd, 299.382 ongeoorloofd
totaal 3.310.554, d. i. -respectievelijk 667,
6b en 733 per 10.000.
Als men de openbare en de bijzondere
scholen vergelijkt, blijkt, dat aan de eerste
75 per 10.000 ongeoorloofd werden ver
zuimd, aan de P. G.-scholen 41, aan don R.
K.-scholen 61.
Invoerverbod ia Spanje.
Een Havas-Reuter bericht d.d. Madrid 6
September deelt mede, dat de „Staatscou
rant" een besluit bevat, waarbij de invoer
wordt verboden van alle soorten vee en
droge huiden, voornamelijk uit Nederland.
Aan het Zoeklicht.
Leiden, 8 September 1920,
Dat gaat nu toch boven mijn verstand.
Onze Leidsche Socialisten hebben geen
bezwaar trouw te zweren aan de Grondwet
en aan de wetten des lands, maar onmid
dellijk daarop weigeren ze bij de ver
kiezing van Wethouders aan de uitvoering
van die wetten mee telwerken.
Zij hebben geen bezwaar om als leden
van den Raad de gemeente overeenkomstig
de bestaande wetten te besturen, maar zij
weigeren een wethouderszetel te aan
vaarden, z. g. omdat zij aan het handha
ven van het kapitalistische stelsel niet
kunnen meewerken.
Tegen het besturen van de Gemeente
het maken van verordeningen en besluiten
hebben ze geen bezwaar, maar wete tegen
het voorbereiden en het uitvoeren daarvan.
Zij willen alleen in Raadscommissies zit
ting nemen indien blijkt dat de andere frac
ties de socialistische fractie respecteeren en
voor, ernstig nemen.
Tegen het zitting nemen in een van da
meest belangrijke commissies heeft men ech
ter weer bezwaar.
Meu wil wel een aantal plaatsen in da
Commissies bezetten maar het voorzitter
schap van zulk een commissie blijkt inefc
de Socialistische leer weer niet in overeen
stemming.
Men eiseht van de andere partijen dat zij
bij de stemmingen de Sóc. Dem. partij ala
een ernstige partij zullen beschouwen
en op de Socialisten stemmen, maar het
meerendeel van de Soc. Democraten zelf
houdt zich geregeld buiten stemming.
Wie in dit optreden eenige lijn kan ont
dekken on de consequentie van eenig begin
sel, die moge het doen.
Maar 't is mij te machtig.
OBSERVATOR.
Bclastingexamen.
In de commissie voor het vakexamen vooti
surnumerairs der directe belastingen enz.,
waarbij tevens gelegenheid zal gegeven
worden tot het afleggen van het examen
voor ontvanger, met bepaling dat die exa
mens 2 Nov. a. s. en volgende dagen te
's-Gravenhage zullen worden afgenomen,
zijn benoemd tot lid en voorzitter A. G.
van Wieringen, admin. bij het Dep. \an
Fin., tot leden J. B. van den Dries, insp.
der dir. belastingen, te Rotterdam; J. N.
Valkhoff, insp. der dir. bel. enz. Valken
burg F. A. H. van Iersel, insp. der dir. bel.*
Rotterdam; J. C. Aarts, ontvanger der dir,
bel., enz., Sittard.
De suiker-voorziening.
Op de vragen van het Tweede Kamerlid
den heer 'Van Ravesteijn betreffende het
nemen van maatregelen in verband met de
schaarschte aan suiker, heeft de minister
van Landbouw, Nijverheid en Handel ge
antwoord dat er inderdaad voor een drie
tal weken in onderscheidene gemeenten
des lands moeilijkheden in zake de suiker-
VQorziejiing hebben bestaan.
Den minister bereiken echter thans geen
klachten meer in zake de suikervoorzie
ning.
De haringlnvoer in Duitsch land.
De „Visscherij Crt." bevestigd het bericht!
van het „HbL", dat vóór 1 Januari, wellicht
zeer spoedig, de haringinvoer in Duitsch-
land vrij komt.
De opening der Staten-GensraaL
De stoet, waarmede de Koningin zich'
Dinsdag 21 dezer naar de grafelijke zalen
zal begeven ter opening van het nieuwe
zittingsjaar der Staten-Generaal, zal nog
den kleineren -omvang hebben welke er
sedert den mobilisatietijd aan gegeven
was.
FEUILLETON.
Langs donkere wegen.
103)
„Ik zou denken., dat ze nog rijker waren,
Miss Lettice", viel Pratt in, die er bij stond
en die zich dikwijls als oude bediende
veroorloofde ook een duit in het zakje te
doen; „maar toch hebben ze niets te be-
teekemen. Zie, Miss Brettingham van St.
Norbert, zal, al ds ze ook nog zoo arm^
hem geen bezoek brengen, want zij zegt,
dat ze niet van het rechte soort zijn."
„Nu, Pratt, ge weet wel, dat ik niet van
praatjes houd", merkte zjjne meesteres
vriendelijk aan, want zij wilde den ouden
man niet kwetsen.
„Praatjes! Ik vertel u niets dan de waar.
heid", antwoordde Pratt eenigszins belee-
digd; „maar wat ik nóg wilde zeggen is,
dat Sir George en Lady Vendale er van
middag geweest zijn en Miss Vendale was
er ook bij."
„Waarlijk!" antwoordde Mary, terwijl
zij achteloos het kaartje opnam; maar
'Pratt bleef nog wachten en sprak zeer ge
wichtig:
„Zij vroegen zeer bepaald naar u, en of
gij ii niet eenzaam gevoeldet met niemand
dian Miss Lettice, en Lady Vendale zeide,
dat zij eene der grootste vriendinnen van
de oude mevrouw geweest was en dat ge
haar moest beschouwen ala uwe naaste
buurvrouw. Ik moet zeggen, dat zij niet
vriendelijker had kunnen zijn en Sir
George evenmin."
„Waar wonen zij Pratt?" vroeg Mary
ontmoedigd: dat had zij niet verwacht, een
overval van rijke Philistijnen. Wat zou
haar slavernij verschrikkelijk zijn, als zij
gebonden moest worden aan de wielen der
karren van hare rijke buren! En zou dit
dan misschien niet juist ook een deel moe
ten uitmaken van haar gehoorzaamheid?
Pratt begon vriendelijker te kijken en
antwoordde levendig: „Zij wonen op de
Hall, iets verder, als men bij het hek
rechtsom gaat; het wordt „de Hall" ge
noemd evenals uw buiten „het Park", en
natuurlijk zijn zij onze naaste buren." Maar
hier mengde Lettice zich weer in het ge
sprek, want zij stelde een' kinderlijk belang
in' haar en bezielde en onbezielde omge
ving. „O, Tante Mary, herinnert ge u niet
dien aardigen ouden heer cmeit het grijze
haar, die met zijne dochter te paard reed?
tenminste wij veronderstelden, dat het
zijne dochter was en hoe gij 'toen zeidet,
dat zij er zoo lief uitzag. Zij reden' het hek
binnen met de grooten steenen ballen op
de posten."
„Juist, dat. is de Hall, Miss Lettice!" riep
Pratt uit. „Dat was Sir George, die met
Miss Diana reed; hij rijdt eiken dag met
haar uit. Zij is een eénig kind, tenminste
sedert, de arme kapitein Mauley in Indië
stierf. Dat was een vreeselijke slag voor
hen; Lady Vendale is sedert dien tijd altijd
ziek geweest."
„Nu, wij zullen hun een bezoek brengen,
Pratt", antwoordde zijne meesteres half
belangstellend en toch wensclite zij verder
ove dit onderwerp te zwijgen, want zij
wilde liever zelf haar mecning omtrent de
buren vormen en vond, dat die lastige nei
ging van Pratt om steeds te praten, wat
moest worden tegengegaan.
Toen de oude bediende heenging, zeer
voldaan over den indruk, die zijn gesprek
op haar gemaakt had, zuchtte Mary; daar
na ging zij naar haar kamer, zette zich
rustig neder en streed een geweldigen in-
nerlijken strijd'. „Wat word ik toch eene
koude, vervelende, oude menscheuhaat-
sler, dacht zij; „ik ben werkelijk bang voor
mijne evenimenscben, als zij tenminste niet
in lompen gekleed gaan; en toch is het
niet omdat ik bevreesd ben, maar ik ver
schil te veel met die luchthartige men
schen. Ik heb nu niets meer gemeen met
andere jonge meisjes. Zij denken aan ten
nis, en bals, en minnaars, terwijl ik niet
bij zulke dingen mag stilstaan. Dollie is
anders lieve, kleine 'Dollie"; en toen gin
gen hare gedachten terug naar het oude
kasteel, totdat een smartelijk gevoel haar
uit haar gepeins deed ontwaken. Eerst
besloot zij te wachten op Janet, om samen
met haar de tegenbezoeken af te leggen.
Dat zou Janet nu juist prettig vinden;
maar daarna bedacht zij, dat haar schoon
zuster nooit gaarne de tweede plaats in
nam. Zij had eene manier, waarvan zij
zich zelf in het geheel niet bewust was,
om de aandacht van vreemden geheel op
zich te vestigen; niet dat dit Mary hinder
de, maar haar gezond verstand, dat zich
zelden vergiste, zeide haar, dat zij beter
indruk zou maken, als zij alleen ging.
Janet zou later eveneens alleen hare be
zoekers ontvangen en kon dan hare be-
bekoorlijkheden naar hartelust ten toon
spreiden. Mary begon te denken, dat het
eenvoudiger zou zijn, wanneer, zij alleen
ging.
Zoo toog zij dan op zekeren kouden, rois-
tigen namiddag met Lettice op weg en ver
baasde hare buren door geen rijtuig te
gebruiken, waarover zij later door Janet
zóó beknord werd, als nimmer te voren.
„Onzin", antwoordde Mary, toen Mrs. St.
John eindelijk even zweeg om adem te
scheppen; „ik wensclite mijne, buren ook
niet den indruk te geven, dat ik eene voor
name dame was. Iedereen weet, dat ik een
rijtuig heb, en ik heb bovendien verteld,
dat ik liever liep. We hebben nog geen uur
geloopen, 19 't wel, Lettice?"
„Het is de zaak zelve, niet de afstand. En
nog wel uwe eerste bezoeken, Mary; en na.
tuurlijk zijt ge met dien ouderwelschen
mantel gegaan." „Ja, natuurlijk; ik hadi
niets anders", antwoordde Mary terstond,
maar zij vertelde Janet niet, dat zij geheel
vergeten had haar nieuwen hoed op te
zetten. Zij had haar zwart vilten hoedje
gedragen, dat zeer geleden had door een
sneeuwstorm.
Geen wonder, dat de Egertons haar slon
zig noemden, toen zij er 's avonds op een
diner minachtend over spraken, terwijl zij
met welgevallen de plooitjes gladstreken
uit hare satijnen japonnetjes.
„Zij is eene zeer alledaagsche vrouw,
papa", merkte Caroline, de jongste dochter,
op. Zelf was zij. een' vroolijk, mooi meisje.
„Zij is nog al gezet en draagt een lorg
net, en ze had eene gewone serge japon
aan, zonder iets er op. Amalia zoude voor
het geheele toilet niet eens bedankt heb
ben." Amalia was de kamenier der Eger
tons en voor haar doen eene mooie dame.
„Nu, ge beoordeelt haar Wat streng, Car
rie", merkte Rolf Egerton aan de meeste
menschen noemden hem Rolf -Egerton,
zonder Mr. er voor.
„Ik heb haar in het bosch ontmoet en
vond, dat zij eene verstandige prettige uit
drukking iq haar gelaat had; zij leek mlj|
eene aardige, jonge vrouw."
(Wordt vervolgd),
