Dagblad voor Leiden en Omstreken.
BrandsfoffencoBTiBnissIe
HE Mi
ABONNEMENTSPRIJS
IN LEIDEN EN BUITEN LEIDEN
WAAK AGENTEN GEYESTIGD ZIJN
PER KWARTAAL f2.50
PER WEEK f0.19
FRANCO PEK POST PEK KWARTAAL f2.90
Iste JAARGANG. - ZATERDAG 28 AUGUSTUS 1920. - No. 126
BUREAUHOOIGRACHT 35 - LEIDEN. - TELEFOON INT. 1278
ADVERTENTIE-PRIJS
PER GEWONE REGEL f0.22'/,
DES ZATERDAGS fO.50
INGEZONDEN RECLAMES DUBBEL TARIEF
KLEINE ADVERTENTIES Tan hoogstens
30 woorden 50 cent: Zaterdags 75 cent,
bij rooruitbctaling,
Dit nummer bestaat uit twee bladen.
Organisatie geoorloofd
Een belangstellend lezer schrijft ons
dat hij zich met onze beschouwingen over
Rechten en Plichten niet kan ver
eenigen.
Een mensch zoo meent hij mag, daar hij
les uit Gods hand moet ontvangen, niet
spreken van rechten.
Ook het vereenigingsleven keurt hij af,
daar dit altijd een cenigszins revolutionair
karakter draagt en wij geroepen zijn te le
ven tot eer van Hcni die alles onderhoudt
bestuurt. Hierbij beroept hij zich op de
uitspraak van Christus: Zoekt eerst het
Koninkrijk Gods en zijne gerechtigheid en
deze dingen zullen u toegeworpen wor
den en op Paulus die vermaant liever scha
de te lijden en ongelijk te dragen.
Gaarne voldoen wij aan het verzoek om
nog met een enkel woopd op dit vraagstuk
terug te komen.
Op den voorgrond zij hierbij gesteld
dat wij onderschrijven de 6choone belijde
nis dat het God is die alle schepselen onder
houdt en alzoo regeert dat loof en gras,
regen en droogte, vruchtbare en onvrucht
bare jaren, spijze en drank, gezondheid en
krankheid, rijkdom cn armoede en alle din
gen, niet bij geval maar uit Gods vader
lijke hand ons toekomen.
Wij moeten echter voorzichtig zijn en
van deze belijdenis geen verkeerd gebruik
maken.
Van God zijn alle dingen, zooals onze
jpponent opmerkt, dc wereld met hare vol-
icid, het goud en het zilver en het vee op
luizend bergen.
Maar hieruit volgt niet, dat wij nu
naar met een Elia aan de beek mogen ne-
lerzitten en wachten tot de raven ons
irood brengen.
Wij hebben de middelen die God ons ge-
chonken heeft te gebruiken.
Daarom verrichten wij onzen arbeid,
net al onze kracht, om daardoor voedsel
in dekking te vinden voor ons en de ou-
n.
Wanner wij ziek zijn dan is God mach-
ig on6 te genezen ook zonder dat wij mid-
lelen gebruiken, maar dit verhindert ons
liet den geneesheer te roepen en alle mid-
lelen die in onze macht 6laan aan te wen-
len om tot genezing te komen.
Wanner het water onze lage landen be-
Ireigt, dan snellen wij naar de dijken om
Ie waterkeeringen te versterken en het
Ircigende gevaar zoo mogelijk af te wen
en.
Dat zal ook onze briefschrijver wel met
ins eens zijn.
Prof. Slotemakcr de Bruine verhaalt in
jn van zijn wérken dat toen Kingsley in
jonden de Gholera-epidemié bijwoondo en
loor het verstrekken van frisch water en
et aankweeken van zindelijkheid dahrte-
;en streed men hem verweet, dat hij
treed tegen Gods bezoeking. Men
roeg hem dat hij stil zou zijn en. berusten.
Maar Kingsley ging voort met zijn ar-
eid, zeggende dat de cholera indien zij een
iczoeking van God was, in elk geval een
ezoeking was om dc morsigheid, zoodat
e bezoeking zou wijken als de vuilheid cn
nrcinheid week.
Uitnemend gezegd cn gehandeld, voegt
rof. S. de B. hieraan toe.
„Indien aanwijsbaar is dat een bepaald
fed gevolg is van een bepaalde zonde van
nmatigheid of onzedelijkheid" bijv. dan
al de christelijke liefde zich niet onttrek
kenovertuigd dat zij-Góds% bezoeking moet
iten voortwerken, maar zij zal zich opina-
en tot verbetering.
Waarom, als Christelijke barmhartig
heid lenigen mag, mag Christelijk-sociale
arbeid niet tot voorkomen en genezen zich
opmaken?"
Deze opmerkingen schijnen ons volko
men juist.
Ook in het maatschappelijk leVen zijn
wij zooals de ouden pleegden te zeggen
steil en diep van God afhankelijk.
Aan Gods zegen is 't al gelegen.
Het is tevergeefs dat wij vroeg opstaan,
laat opblijven, en brood der smarten eten,
zoo God zijn hulp aan 't werk ontzegt.
Daarom moeten wij onzen dagelijkschen
arbeid verrichten in afhankelijk «heid van
God.
Maar wij arbeiden.
Wij gebruiken de middelen die God ons
geschonken heeft.
Wij arbeiden, omdat God het gezegd
heeft, dat wij in het zweet onzes aansehijns
brood zullen eten en omdat Zijn Woord
ens' leert dat de luiaard gescheurde kleede
ren zal dragen, terwijl de hand des vlijtigen
gezegend zal worden.
Maar als nu een watervloed onze landen
bedreigd dan werken we aan de* dijken niet
alleen, maar georganiseerd.
Als een brand uitbreekt, dan werken we
niet ieder op eigen gelegenheid maar g e-
organiseerd.
Wariheer gevaren van anderen aard ons
bedreigen, dan denken wij aan het spreek
woord dat eendracht, macht maakt.
En dat is het nu ook wat de vakorga
nisatie wil.
De historie heeft geleerd dat het voor
hen, die in loondienst hun arbeid verrich
ten niet goed is alleen te staan.
Gevaren van allerlei aard bgdreigen hen
en hunne gezinnen. En die gevaren nu trach
ten wij af te wenden door met anderen sa
men te werken en zoo door eendrachtig op
treden krachtig te staan.
Alleen, ook bij deze actie mogen niet
eigen gekozen paden worden bewandeld
maar moet altijd weer worden gevraagd
naar Gods wil, Gods wet, Gods Woord.
Vandaar dat wij hebben C h r i s t e 1 ij-
ke vakorganisaties.
Maar, zegt de schrijver, hier dreigen ge
varen.
Het gevaar- is zoo groot dat. onze man
nen in revolutionaire wateren verzeild ra-'
ken.
Ongetwijfeld.
De revolutie-ideën grijpen overal om
zich heen, dank zij niet het minst, het op
treden van de socialistische vakorganisa
ties.
En het gevaar dat onze mannen door die
theoriën worden besmet, is niet denkbeel
dig.
Maar wat volgt hieruit?
Dat wij ons nu maar moeten terugtrek
ken in een hoekje, zonder een vinger uit te
6t.eken om dit dreigende gevaar te keeren?
Of zou het onze plicht zijn ook in en
door onze Christelijke organisaties een
dam p te werpen tegen den zwellenden
6troom van ongeloof en revolutie?
Nog op ééne bedenking vestigen wij de
aandacht.
Heeft Christus niet zelf geleerd: zoekt
eerst het Koninkrijk Gods?
Zeer zeker!
Maar inplaats van te getuigen tegen
(Ie Christelijke vakorganisatie vormt dit
woord juist een krachtig pleidooi voor or
ganisatie op christelijkcn grondslag.
Zoekt eerst het Koninkrijk Gods en zijne
gerechtigheid. Met andere woorden: zoekt
het Koningschap van. Christus op aarde te
verwerkelijken, laat de gerechtigheid van
het Koninkrijk Gods heel het leven be-
hcerschen.
Aan het Zoeklicht.
FEUILLETON.
Langs donkere wegen.
m
Janet en Mary ,warm beide zeer ingêno-
len met Mr£. Champneys; maar van den
redikant hadden zij een minder gunstigen
ulruk gekregen. Ilij was een ernstig-, oud
lan met droge manieren; zeer geleerd en
recies, maar onpraktisch, als men wat
lof hem' te maken had.
Op kluizenaarswijze had hij zijn leven
oorgebracht; hij werkte niet in zijne ge-
lecnte, maar was gewoonlijk in zijne s'tu-
eerkamer verdiept in oude folianten. On-
anks zijn voldoend ink-omen waren zijne
eldzaken toch altijd in de war; door kort-
ichtighêid en gelbrek aan belangstelling
'as de pastorie in dezen verwaarloosden
icstand geraakt zóó zelfs, dat het voor
ulk een oud huis niet zonder gevaar was;
ehalve in de kamers, die hij met zijne
touw 'bewoonde, was er in het gehe ele
uis bijna geen keele vloer te vinden.
Maurice floot zacht voor zich hben, toen
ij de kamers bekeek, waar zijne kleine
aeisjes zouden moeten slapen. „Mr.
hampn.eys wil, dat ik in bet begin van
ebruari zijne plaats zal innemen en hij
n zijne vrouw zullen niet vóór het laatste
ueenblik vertrekken; zelfs als Mr, Denoon
er in toestemt mij dan te laten gaan; hoe
zullen wij deze verdieping 'dan zoo spoedig
voor de kinderen gereed krijgen?"'
Maar Mary lachte om zijn wanhopig ge
laat.
,/Gij moet allen bij mij komen", zeide
zij; „Janët cn ik hebben het reeds afgespro
ken. Er is zooveel te doen, dat gij blij
moogt ziin, als ge er in Juni in kunt"; en
toen gingen ze allen samen de kerk bezien,
Mr. Champneys en zijn toekomstige
plaatsvervanger hadden zooveel te spre
ken, dat het de beide vrouvten begon te
vervelen, om steeds op en neer te loopen;
Mary stelde dus ten laatste voor, dat zij
langzaam terug zouden gaan, cn dat Mau
rice hen zou volgen.
,;Denkt ge, dat ge uw nieuwe tehuis
prettig zult vinden, Janet?" vroeg Mary,
terwijl ze even voor de met klimop be
groeide pastorie stonden te kijken. Tot haar
•verbazing vulden zich bare oogen met tra
nen.
,;0, Mary", zeide zij, „het schijnt bijna te
goed om waar te zijn. Stel u voor, om lede
ren morgen, in die heerlijke, oude kamer te
ontwaken, terwijl de zon op liet klimop
.s. hijnt; en om de kinderen te zien, die nat
te voeten krijgen van den dauw; en Mau
rice maar toen zweeg Janet als. werd
zij door haar gevoel overweldigd; maar
even later zeide zij op ssachten toon, „en
wij hebben het alles aan u te danken,"
Leiden, 28 Augustus 1920.
Do S. D. A. P. heeft een nieuwe contri-
butiëregeling ingevoerd. Ze geldt "vanaf 1
Juli. Bij een inkomen tot en met. f 20 per
week betaalt men 10 cent per week, dat is
per jaar f 5.20. Bij een inkomen tot en met
i 25 is de contributie 12 cent, dat is f 6
per jaar. Een inkomen van f 30 moet als
contributie 15 cent per week, dat is f 7,50
per jaar afstaan. Iemand met f 35 contri
bueert 20 cent, dat is f 10 per jaar enz.; zij
die boven de f 50 per week verdienen, be
talen ruim f 20^ontributie per jaar aan de
partijkas.
Twee vragen doet. het Christ, Hist. K o-
ningin en Vaderlan d aan zijn lezers:
1. Hoeveel verdient gij?
2. Hoeveel betaalt gij jaarlijks voor uw
partij?
Om billijk te zijn zouden' we dunkt mij
bovendien nog.moeten vragen:
Hoeveel betaalt een Soc. Dem. voor de
Kerk?
En hoeveel voor de school?
En hoeveel voor de armen?
Ik twijfel niet of de belijders zullen
dan bij de Soc. Democraten niet achter
staan.
Wat echter niet wegneemt het feit dat
onder ons aan financieelen steun v.an par-
t ij en pers weieens te weinig aandacht
wordt geschonken.
OBSERVATOR.
Ook het leven van den arbeid.
En dat zoeken en betrachten van de ge
rechtigheid Gods, dat is nu juist het hooge
ideaal waarnaar de Chr. Vakbeweging heeft
te grijpen.
En dat behoort ook het ideaal te zijn
van a 11 en van werkgevers zoowel als
werknemers die den naam van Christus
noemen.
Met vrijmoedigheid roepen wij daarom
al onze werklieden toe: organiseert
TJSluit, u aan b ij e e n e C h r i s t e-
lijke vakorganisatie!
V Koninginnedag.
Neen, de liefde voor* Oranje is l>ij ons
Christelijk volksdeel nog niet verkoud.
Het Oranjevuur is nog niet gedoofd.
Ook niet in Leiden.
Dat zal naar wij vertrouwen a. 3. Dins
dag blijken als dc Christelijke Oranjevere
niging in de Stadsgehoorzaal een feestelij
ke vergadering houdt om den verjaardag
van II. M. Koningin Wilhelmina te vieren.
't Belooft een mooie avond te worden.
De leiding berust weer bij den voorzitter,
Ds. Thomas.
Dat zegt al veel.
De feestrede zal worden uitgesproken
door Ds. van der Vliet van Hazerswoude.
Een gelukkige keuze.
Ds. van der Vliet is een bezield redenaar
die -do kunst verstaat ook anderen te be
zielen.
„Oranje aan de spits" is zijn onderwerp.
„Ja, zoo was het en zoo moet het blij
ven."
Er zal echter niet alleen worden g e-
s p r o k c n> Dinsdagavond, maar ook ge
zongen.
Gezongen door Ad N o"s t r a m- U t i 1 i-
t a t c m, directeur de heer J. Noordanus.
Voor liefhebbers van kunstgenot een re
den te meer om deze vergadering niet te
verzuimen.
En eindelijk zal ook de Christelijke Gym
nastiekvereniging „Jahn", directeur de
heer C. A. de Bruijn hare steeds zeer ge
waardeerde medewerking verleeaen.
Er is dus voor „elck wat wils"
Een opwekking om deze feeetvergadering
bij te wonen blijft achterwege.
Alleen wekken we de Oranjeklanten
op: zorgt dat ge tijdig aan de zaal zijt an
ders is er allo kans dat ge achter het net
vischt en de deuren gesloten vindt.
Mary zag haar aan met haar ouden zon-
nigen glimlach, die nu zoo zeldzaam ge
worden was. „En -wij zullen druk werk heb
ben om het oude huis in orde te brengen",
zeide zij. „Ik zou willen, dat gij uwe oude
meubelen verkocht, behalve enkele dingen,
waarop wij zwak hebben, en wij zullen de
kamers der kinderen versieren met nieuwe
ijzeren ledikanten, kleine toilettafeltjes be
kleed met lilast'of, platen aan den muur,
een klein kastje voor hunne schatten; en
er moeten niieuwe kleeden in dc voor- en
eetkamer komen, de gordijnen in de stu
deerkamer waren o.ok verkleurd. Ik ben
van plan er eene ideaal-pastorie van te
maken", besloot Mary met een geestdrift,
die vreemd afstak bij haar onverschillig
heid omtrent Crome Park. „Maar, Mary,
dat zal u te veel kosten", antwoordde Janet
twijfelachtig.
„Wat doet het er toe wat het kost?" ant
woordde Mary met groote edelmoedigheid.
Zij zou geen lid verroerd hebben, om nieu
we overtrekken in haar eigen huiskamer te
krijgen, maar de woning van Maurice en
Janet moest zij zooveel volmaken, als zij
maar kon. Het is waar», de meubelen zou
den van de Champneys zijn en niet van
hen, maar de kamers moesten opgesierd
worden door nieuwe kleeden en behang
sels, cn de bovenste verdieping moest ver
anderd worden in een soort van kinder-
District LEIDEN.
De Directeur van het Brandstoffeubureau herinnert eraan, datijn geldig verklaard van de
BRANDSTOFFENKAART VOOR HET MINIMUM RANTSOEN
de onderstaande bons en dat de op de kaarten genoejnde handelaar gemachtigd is op
de gewone en nader omschreven wij'.e de volgende afleveringen te doen; 27\>.l
eenheid (2 H.L.) gascokes.
eenheid (2 H.L.) gascokes.
eenheid (1 H.L.) anthraciet.
Bon XY,
1
Bon 1,
la lb.
1
Bon 2
2a, 2b,
1
Bon 3,
3a, 3b,
1
Bon 4,
4a, 4b,
1
Bon 5,
5a, 5b,
- 1
Bon 6,
6a, 6b,
1
Bon 7,
7a, 7b,
1
Bon 8,
8a, 8b,
1
eenheid (2 H.L.) gascokes.
eenheid (2 H.L.) gascokes.
Bon XY is uitsluitend geldig tot Zaterdag 25 September a.s., zoodat degenen, dia
voor dien daitum op deze" bon geen brandstof hebben betrokken, na 25 September daar,
op alle aanspraak verliezen.
In afwijking van de op de minimum-ranfsoenkaart aangegeveu geldigheidsduur
der bons, worden de bons 18 voorloopig geldig verklaard tot Zaterdag 25 Septem
ber a.s. en kunnen op deze bons na genoemden datum slechts brandstoffen worden
betrokken, nadat deze bons opnieuw zijn geldig verklaard.
De maximum-prijzen zijn voor thuisbezorgd:
per eenheid (1 H.L.) anthraciet f4.10.
per eenheid (1 H.L.) eierkolen f3.45.
per eepheid (2 H.L.) gascokes f4.40.
per eenheid (100 K.G.) bruinkoolbriketten f3,85.
met inachtneming van de verhoogingen voor de Buitengemeenten als op de prijs
lijst is vermeld.
De beschikbaarstelling van gascokes geschiedt uitsluitend in ongeklopte en wordt
de prijs met 20 cents verhoogd, wanneer aflevering van geklopte cokes wordt ver
langd.
De bons mogen uitsluitend worden afgegeven bij ontvangst der brandstoffen. Ter
voorkoming van betaling van herhaald bezorgloon (20 cen:s per eenheid) worden be
stellers verzocht de bons gereed te leggen, opdat de handel deze bij aflevering kan
in ontvangst nemen.
AFGIFTE VAN BRANDSTOFFENKA ARTEN OF VAN BONS, WAAROP GEEN AF
LEVERING IS GESCHIED, AAN HANDELAREN OF PARTICULIEREN HEEFT
BUITENSLUITING TEN GEVOLGE.
LEEST DEN TEKST DER BRAND-STQFFEN- EN BESTELKAABTEN.
Directeur voornoemd,
KRAMER.
Leiden, 8 Juli 1920.
STADSNIEUWS.
„Pilgrim Fathers"
Herdenking.
Aan d e it vooravond.
Gistermorgen zijn de eerste Amerikaanschc
en Engelsche leden van het Pilgrim Father
Congres door twee Stewards van het Ned.
Ptilgr. Fath. Comité aan den Hoek van Hol
land af schaal tl.
Dank zij <le goede leiding werden de be
zwaren, wa't vreemd geld en het spreken der
Engelsche taal betreft, spoedig overwfonnen, en
200 waren allen dan om oirca 2 uur N.ni. aan
wezig in de Stadsgehoorzaal, waar dc* Com
missie zitting heeft.
•Dr. Plooy, voorzitter van de N. P. F. C.
verwelkomde de gedelegeerden, waarna de
ontvangst van de respectievelijke stukken
plaats had. Hierna werd dien gasten een lunch
aangeboden1 in „De vergulde Turk", waarna
sommigeh raar hun verblijfplaatsen (Den
Haag. Haalem, Amsterdam en Leidien) verrok
kem anderen direct naar onze residentie gin
gen, om de bezienswaardigheden aldaar :e be
zichtigen.
Wanneer wij de vele ófficieele stukken in
zien, door de N. P. F. C- uitoereifct. dan kun
nen wij een denkbeeld krijgen van de luister
rijke herdenking van de „Pilgrim Father Con
gres".
Reeds verscheiden malen werd in ons blad
geschreven over de geschiedenis der Pilgrim
Fathers, zoodat wij daar nu niet op terugkomen
In de komende verslagen zal men1 gelegenheid
te over hebben zich dezer roemvolle historie
te herinneren. Maar toen wij gisteren .getuige
^s»«»K>nvr.T..^i^f^-TTrisnMTB'rCTai»rnin-i;-i- ri
paradijs; daar zouden zij en Janet wel voor
zorgen.
„O, Mary, stel u nu eens voor, als zij te
rugkomen, en wij er van zijn gaan houden,
en het als ons huis zijn gaan beschouwen,
zal het dan niet hard zijn, om er uit te
moeten?" Want het maakte een deel uit
van Janet's ongelukkig karakter, dat zij
niet kon genieten van het tegenwoordig ge
luk, maar steeds haar geest vermoeide met
mogelijke schaduwen.
„Onzin!" antwoordde Mary bout, want zij
had niet veel geduld met dit gebrek aan
geloof, dat, zooals zij zeer goed wist, den
grondslag vormde van deze twijfelingen.
„Misschien komen zij wel nooit terug. Mr.
Champneys is nog niet zoo heel oud» maar
•toch schijnt het mij toe of hij wei dit werk
zou willen schorsen. Als Maurice hem be
valt is het wel mogelijk, dat hij jaren uit
blijft; en wat baat het of men al vooruit
ziet? Wie kan zeggen, wat er gebeuren
zal?" Mary zeide dit zonder eenigszins te
vermoeden welke veranderingen de jaren
brengen zouden.
Misschien gevoelde Janet, dat zij om hare
woorden eene berisping verdiend had, want
zij hoorde deze rustig aan en Mary zette
•■hun vorig gesprek voort.
„Wat de kosten betreft, daarover behoeft
ge uw hoofd niet te breken", zeide zij;
„want sedert ik Mr. Stenhurst gesproken
iheb, sta ik verslQSbi over dc som geld, die
waren boe de in den dienst van 'i Christen
dom vergrijsde geleerden en booggepha stem
zelfs uit het verre westen ge-konten waren on»
te herdenken, hoe hier op Lcidens doorlachte
bodem, mannen geleefd! hebben; die het krach
tigste bewijs "aflegden voor de kracht des ge-
loofs. toen kwamen wij onder den indruk
ran dit machtig en veelbeteekend herdenken*
aan welks vooravond wij slaan.
En morgen zullen alle vreemdelin»ven naar
het Loo gaan, waar onze Koningin Wilhel
mina hen ter receptie bescheiden heeir. Door
deze daad toont onze Landsvrouwe wederom,
hoe na ook haar de zaak van Christus aan iet
hart ligt. Wederom blijkt dat het „Gidst
avant tout", (het „Christus vóór alles'),
dat zij eenmaal der wereld voorhield, en dat
Zij herhaalde voor liet standbeeld van admiraal
de Col'igny dn Parijs, h e /t devies is. waar
voor ook Zij buigt met de geheele Christenheid.
En daarom verheugen wij ons. dat Zij mor
gen de nakomelingen van het Calvinistischs
Pilgrim Father eiesiaoht ten haren .pul ei ze
ontvangen zal. Het ds ons een vreugde, w er
voor, wij God danken, dat ondanks al-
Je revoluuie en atheisme.q vaststaat in de nar-
"tfen van velen, ook van onze geliefde vorstin,
da: het geloof in den God der Pilgrim F uiers
zal zegevieren.
Onder de vele uitgegeven lectuur r.oc.u-'iï
wij :eu eerste het keurig, beve-kte programma
der Pilgrim Fathers herdenkirv:; dat in En-
gelsch en Hollandscli is uitgegeven en v.\r-
dn wij o-m. lezen, dat de beginselen der Pil
grim Fathers, die tenslotte niets anders 'zijn
dan de beginselen der Reformatie zelve, die
niet slechts oen enkele natie aangaan, maar
een internationaal karakter dragen. Dat Ne-
MiMi' 1—iJfcH' ui1
ik jaarlijks kan uitgeven. Ik vermoedde
niet, dat Mrs. 'Reid zóó rijk was. Ik moet
■hem nog eens weer spreken, en hem vra
gen mij raad te geven, want Maurice
schijnt weinig verstand van geldzaken fa
hebben; gij en ik moeten de zaken alleen
schikken. Janet. Maurice denkt zeker, dat
hij, daar de pastorie geen huur doet, ge
makkelijk van zijn tractement zal kunnen
leven; enT, zij lachte even over haar eigen
slimheid, „ik zje niet in, waarom wij heni
wijzer zouden maken."
„Hoe meent go dat?" vroeg Janet ver-
-baasd over Mary's wijze van spreken. „Wel,
ik zal nog eens weer met Mr. Stenhurst
over de zaken spreken, de teugels zelf
strakker in de hand nemen, en dan zal ik
u meer van mijne plannen vertellen. Ik
wil eene bepaalde som voor Maurice ter
zijde eggen, die u maandelijks kan worden
uitbetaald voor huishoudelijk gebruik. Gif
hebt altijd al de uitgaven geregeld en ik
zie niet in, dat wij er -hem nu mee moeten
lastig vallen, Janet."
„O, Mary!" maar Ja-nat kon' geen woord
meer .zeggen1, doch in haar hart dacht zij,
„zij lioopl kolen vuurs op mijn hoofd."
Mary begreep haar ontroering.
(Wordt vervolgd).