MeidscMonl
weede Blad.
iensdag 25 Augustus 1920
OP DE RAADS-TR1BUNE.
Ji best
Is den Gemeenteraad in ziine tegen-
rjige samenstelling dan toch éénmaal
een middagzitting af
eerste en tevens de laatste maal.
Wf.s namelijk de laatste vergadering
den ouden Raad, die 6traks, dank zij
/ftjtbreiding van de gemeente plaats
fj kt voor het mede door de vrouwen ge-
n nieuwe college.
iaschien was het mede daaraan toe te
ijven dat de heeren ditmaal kort van
7 varen.
V hoofdzaak was do vlugge afdoening
i een gevolg van het feit dat dc lame-
laugo agenda voor dc Sociaal-Demo-
ea weinig propagandamateriaal be-
dit niet het geval geweest dan zeu-
Jffe wel wat anders beleefd hebben,
ant het is wel waar dat do
ciiillcnde posten van de gemeentere-
ng en de andere rekeningen ais zooda-
niet aan de orde waren, maar als .cit
stig geacht was dan had men er toch
;eli.ik een propaganda-speech can
en ophangen.
or iemand die elke gelegenheid aan-
rm, om te spreken haddon ook tiozo re-
ij agen wel een aanknoopingspunt gebo-'
roede dames en heeren zullen echter
ïfct hebben: wie 't schrikkdijkst er
swijgt, heeft 't allerbest gezeid.
tl beo ben er allerminst belang bij op
Jïilcl arende opdrijving vau do uitga-
de daardoor noodzakelijke bcias-
reihooging de aandacht te vestigen,
gtdrn zij dat, dan zou daaruit ook voor
de plicht volgen om zooveel maar
szins mogelijk is, de zuinigheid te be-
iten.
aar dat is 't juist wat men niet wil en
j om was het in de gegeven omstandig-
•Z. a maar verstandiger te zwijgen.
If ij de behandeling van de volgende be-
zal men dat echter niet kunnen
Sfiii toch zullen niet alleen middelen
en worden gevonden om het reusachti-
:ort van 1919 te dekken, maar dan zal
i de vraag onder de oogen gezien
ten worden hoe in de toekomst derge-
tekorten kunnen worden voorkomen.
-Jb is toch geen kleinigheid wanneer een
F renterekening sluit met een ongedekt
van achthonderd elfdui-
d negen honderd en drie gul-
llijkheidshalve moet hierbij worden
iincrkt dat in dit bedrag een som van
.865.00 is begrepen dat op rekening
van den crisisdienst, zoodat het tekort
en gewonen dienst i 104.035.06 5 be
st.
aar ook dit is een tekort dat. voor een
ienlelijke huishouding als de onze veel
eel te groot is.
uishouden wil toch zeggen te
iten met do beschikbare gelden rond
tomen. Een gemakkelijke taak is dit
Menige huismoeder weet er van meo
preken. Heel wat grijze haren zijn van
rekenen en overleggen het gevolg,
nu zou het wel wat al teveel gevergd
indien dé Raadsleden als dank voor
no gemeentelijke zorgen, behalve het
entiegéid, ook nog grijze haren moes-
krijgen, maar een klein beetje zorg
de gemeente-financiën. d. w. z. voor
belangen van de ingezetenen is toch
niet tqveel gevraagd,
n dat is het wat vaak ontbreekt,
at bleek nog' weer in deze korte verga
ng.
fanneer voor hen die in dienst van de
een te arbeiden een behoorlijk loon
■dt gevraagd, dan is er niemand die
rtegen in redelijkheid bezwaar kan ma-
laar er zal wel niemand ziin die in ernst
volhouden dat de taak van hen dje de
ïecnte dienen zoo zwaar is. dat in deze
jelijke tijden nu zoo ongeveer iedereen
t vechten voor zijn bestaan, de vacan-
moeten worden verlengd en vacantie-
ilagen moeten worden uitgekeerd.
Is iemand men een betrekkelijk korten
jktijd,. vrije 'Zaterdagmiddag enz., nog
14 dagen a drie weken vacantia heeft,
zullen er in het particuliere bedrijf wei
en zijn die zulke ambtenaren beklagen.
)e heer Dubbeldcman wees op den Raad
Arbeid te Rotterdam waar de hoogere
Ptenaren vier weken vacantie hebben,
dsof dit een argument kon zijn om dat
rbeeld ook hier na te volgen,
iaarom niet het particuliere bedrijf als
rbeeld genomen?
ij beschouwen ambtenaren als zeer
tige en zeer respectabele menschen,
r' zij zullen het zelf niet willen geloo-
als van hen gezegd wordt dat zij een
er vermoeiende taak hebben dan men-
die in het niet-ambtenaarlijke leven
soortgelijke functie vervullen.
Iet al deze overwegingen wordt echter
'r de roode raadsleden geen oogenblik
ekend.
iun doel is, zooals de heer Dubbeldeman
propaganda te maken en voor de tri-
De te praten en daarom der-ken zij er
t aan zich ie matigen.
Haar hieruit volgt voor B. en W. en de
'ige raadsleden dat zij dubbel voorzich
tig moeten zijn en zich niet voor het roode
karretje moeten laten spannen.
Vooral ook omdat de Soc. Democraten er
voor bedanken zelf de verantwoordelijk
heid voor hunne daden te dragen en er
niet aan denken als wethouders de zelf ge
maakte moeilijkheden op te lossen.
Zooals gezegd Eerwacht mag worden dat
deze punten bij de a. s. begrooting wel na
der onder de oogen zullen worden gezien en
dat duidelijk zullen worden uitgestippeld
de lijnen die in de toekomst moeten worden
gevolgd.
De rekening over 1919 heeft geleerd hoe
het niet moet.
Uit de enkele cijfers in ons blad van gis
teren heeft men kunnen zien dat de crisis-
bedrijven ons een aardig sommetje hebben
gekost.
Wij behoeven de cijfers hier niet te her
halen, maar wijzen alleen op het duidelijk
gebleken feit, dat de gemeente zich met
dergelijke instellingen op een uiterst ge
vaarlijken weg begeeft.
Dat een bedrijf speciaal voor een crisis
tijd opgericht, met een tekort werkt zal
niemand verbazen, maar als een vleesch- en
vischbedrijf een centrale keuken, een boo-
nenbedrijf en een waschinrichting in één
jaar meer dan 137 duizend gul
den tekort komen, dan is dat toch wel om
van schrik de handen ineen te slaan en
vraagt men zich af of het maar niet beter
ware geweest rechtstreeks gcldelijkcn
steun te verstrekken.
Gedane zaken nemen echter geen keer.
De tekorten zijn er en ze moeten aange
zuiverd worden.
En zoo goed zijn ze niet, of de belasting
plichtigen zullen 't moeten doen. Een an
dere oplossing is er niet.
De heer Sijtsma stond een oogenblik
alleen.
Op zichzelf geen schande.
Het kan in bepaalde gevallen zelfs een
eer zijn.
Of dat echter ook van den heer Sijtsma
geldt zijn we' zoo vrij te betwijfelen.
't Ging over de subsidie voor de restau
ratie vau de St. Pieterskerk. De heer Sijts
ma was daartegen. Omdat naar hij be
toogde het Kerkbestuur het noodige geld
kon krijgen door de vrijzinnigen in do Her
vormde Kerk officieel te erkennen en hen
een kerkbeurt af te staan.
Als in den ouden tijd moest dus het
Kerkbestuur door middel vau het lieve geld
worden gedwongen zijn principe to verloo
chenen.
B. en W. trachtten hem duidelijk te ma
ken dat het hier een zaak betrof die met do
al of niet erkenning van de vrijzinnigen in
geen verband stond, maar de heer S. gaf
geen kamp.
Hij vroeg'stemming.
En stond alleen.
Wat de heer Knuttel van de stedelijke
werkinrichting vertelde was inderdaad trou-
rig, ook al nemen wij aan dat hier eenigo
overdrijving in het spel was.
Bij de beoordeeling-van een en ander
moet natuurlijk in het oog worden gehou
den, dat het geen gemakkelijke taak is een
inrichting als deze te besturen. Alles weten
is ook hier misschien veel vergeven.
Toch maakte de gehecle bespreking den
indruk dat een ernstig onderzoek naar de
toestanden in deze inrichting inderdaad wel
noodig is.
Het verhaal van den heer Knuttel maak
te een droeven indruk. Maar niet minder
droef was zeker uit den mond van dezen
hervormer" te hooren dat de menscheu dio
daar een onderkomen vonden misschien
maar het best doen hunno zuur verdiende
penningen in drank om te zetten en hun
leed weg te drinken.
Welk een troostelooze wereld is het
toch waarin het communisme leeft en waar
mee. het dc menschheid wenscht te zegenen.
Als hoogste wijsheid wordt tenslotte aan
diep gezonken schepselen verkondigd, dat
ze maar goed doen in bedwelming door den
drank heil te zoeken.
Aan het slot nog een klein vacant., w-
baf, waarop wij boven reeds zinspeelden
en daarna het afscheid van de vertrekkende
ledpn.
De heer v. Gruting die niet aanwezig
kon zijn nam met een hartelijk briefje af
scheid van ziju collega's. De heer Mulder
met een keurig speechje waarin inzonder
heid zijn liefde voor zijn geboortestad en
zijn groote waardeering voor den voorzitter
tot uiting kwam. De heer v. Tol in ant
woord op een afscheidswoord van den
voorzitter, waarin bijzonderlijk op dc ver
diensten van dit raadslid de aandacht werd
gevestigd. De overige vertrekkende leden,
die nooit tot de veelpraters behoorden, de
den er het zwijgen toe.
De oudo raad heeft zoo goed als afge
daan.
Straks treden de nieuw gekozen leden in
functie.
Het is een moeilijke taak die hen wacht.
Moge God hen krachten en wijsheid
schenken om onze goede stad wèl te bestu
ren.
Uit de Pers.
'T HEEFT TOCH GEHOLPEN.
Dat heeft, naar 't schijnt, toch geholpen,
zegt het - F r. D a g b 1.
De Eerste Kamer wou er, indertijd niet
aan.
Te Wageningen moest bouwtorrein be
schikbaar komen ten behoeve van de Land-
bouw-hooge6chool en de minister had een
„koopje" gedaanpartculieren wilden
hun zanderigen bodem wel voor 't bagatel
letje van zevenhonderd duizend gulden aan
den Staat overdoen
Bijna was de zaak beklonken.
Toen zoi de Eerste Kamer: Halt!
D&t wa6 haar nu toch a 1 te duur.
En de minister kreeg de beloefdo bood
schap mee, of hij den grond niet goedkoo-
per krijgen kou en ot bij anders maar wou
komen met een voorstel tot onteigening
ten al gemeen en nutte.
De minister koos nu den laatste weg.
Hij diende een nieuw voorstel in.
Waarvan de „Toelichting" o. m. zegt:
Bij nadere overweging is het moge
lijk gebleken een deel der aanvanke
lijk uitgekozen terreinen te vervangen
door een complex perceelen van gelij
ke grootte, waarvan de verkoopwaar-
do, in verband met hunne liggigg,
minder bedraagt dan die van eerstbe
doelde terreinen.
Alle beetjes helpen en al scheelt het maar
één ton: 't Rijk kan het geld gebruiken,
moge 't een les zijn voor ieder, die van den
Staat méér halen wil dan recht is.
Dit ééne geval is nu nog ontdekt.
Maar wie zal zeggen in hoeveel andere
gevallen het niet wordt ontdekt, dat. de
Staat feitelijk te grazen genomen wordt?
Zou er niet 'n ambtenaar met een fijnen
neus to vinden zijn, wiens speciale taak
was, te zorgen dat. de Staat bij geen
enkelen koop of leverantie te veel be
taalt?
Hij ware zijn traktement driedubbel
waard.
PARTIJFORMATIE.
Prof. J. do Louter bepleit in het „Ut
rechts Dagblad" samenwerking van de
„burgerlijke" partijen tegen de sociaal-de
mocratie.
,,De sociaal-democratie verheelt
niet,dat zij, wel verre van een vreed
zame oplossing van nationale vragen
to zoeken, 6treeft naar ene omkeenug
der maatschappij, welke sommigen di
rect, anderen desnoods en voorwaar
delijk, door geweld en revolutie wil-
lentewecg brengen. Het is mij een
raadsel, dat niet iedereen levendig be
seft, clat het verschil tusschen de
overige staatkundige partijen als het
ware in het niet verdwijnt tegenover
de geduchte macht eener revolutio
naire partij, welke staat en maatschap
pij den ondergang bereidt.
Om deze twee redenen: het verlies
van beteekenis der bekende antithese
en de opkomst der sociaal-democratie
als vijand der bestaande rechtsorde
acht ik een verzoening tusschen alle
staatkundige partijen noodzakelijk en
plichtmatig. Alleen een gesloten pha
lanx van allen, die de maatschappij
langs wettigen weg willen leiden en
hervormen, kan den vloedgolf der
krachten van ontbinding en dwinge
landij* beteugelen. In Finland werd
het roode oproer van 1918 mogelijk
door de zwakheid der regecring doch
bedwongen door de eendracht en de
vastberadenheid van alle partijen. In
Duitschiand waart het spook der revo
lutie rond ten gevolge van do zwak
heid en hopMooze verdeeldheid der re-
geeringsmeeraerheid. In Engeland
verlamt het Iersche vraagstuk den
sterken arm der regeering. In Frank
rijk alleen bezweert een krachtig nati
onaliteitsbesef, dat vooralsnog den
binnenlandschen partijen het zwijgen
oplegt, voorloopig het gevaar voor
revolutie. Hier te lande is dit heilzaam
besef zwak en ontoereikend.
De oorzaken hiervan liggen in de
omstandigheden, die Nederland tot
dusver genadig voor de zwaarste ram
pen hebben behoed, deels in den aard
van ons volk. dat niet licht ontvlamt
of uit zijn kalme welgemoedheid wordt
wakker geschud. Het is intusschen
ijdele moeite hierop in te gaan. Van
meer belang is de vraag, of de bedoel
de samenwerking tusschen do staat
kundige partijen mogelijk is.Ik aar
zel niet deze vraag bevestigend te be
antwoorden."
Uit het Suciale Leven.
TREURIGE TOESTAND.
<(De Opbouw" het orgaan van'den Neder
ïandschen Christelijken Bouwarbeiders-
bond vestigt de aandacht op hot volgende
bericht uit Den Haag:
Beweging onder de vrouwen. De
houding van de bouwvakpatroons te
genover onze mannen uit het bouwvak
heeft voor de geest van de vrouwen
der uitgeslotenen goede resultaten ge
bracht en doet verder het beste hopen.
In een vergadeiing van vrouwen
van "uitgeslotenen, belegd door dc Rev.
Soc. Vrouwenbond op Donderdag 5
Augustus j.l„ is na een toespraak van
mevrouw Kolthek—Timmer en onder-
geleekcnde, besloten krachtig de han
den aan den ploeg te slaan. De meest
knellende zorgen voor de gezinnen is
voedsel voor de gezinnen.
Welnu, de vrouwen ziin Zaterdag
avond de straat opgegaan met bussen
om gelden te verkrijgen voor voedsel-
strekking aan do kinderen. Het resul
taat was f 110.93 1/2 en geholpen door
een overschot van de H.V.C., zijn
vrouwen aan het inkoopen gegaan,
zoodat Dinsdag 10 Augustus aan plm.
90 kinderen van uitgeslotenen voed
sel kon worden' verstrekt. Het
laat zirh aanzien dat dit getal spoedig
nog grooter omvang zal aannemen,
zoodat alle krachten moeten worden
ingespannen om er te komen.
Het eten wordt bereidt en genut
tigd in het gebouw H.V.C. en momen-
teol werkt alles mee om de zaak te
laten marcheeren. Het is een drukte
van belang.
Mannen zijn aan het aardappelen-
schillen en groenten .schoonmaken,
vrouwen aan 't koken, bedienen, vaten
wasschen, kortom het is een en al be
drijvigheid. Alles draagt het zijne er
toe bij om de boel van stapel te laten
loopen.
Alleon bestaat er vrees voor tekort
aan geld. Maar laat ons daarvan het
beste hopen. Als allen werken willen
aan onze zaak, komen wo door de
moeilijkheden heen en kunnen we het
nog wel een poosje volhouden in den
.strijd.
Zoo groot is dus de ellende van de in
den strijd gedreven bouwvakarbeiders,
door de ontoereikende middelen van hun
organisatie, wier leden door machtswaun
verblind, den strijd aanvaarden, dat de
arme kinderen honger lijden.
Ten einde raad moeten thans de vrou
wen met een collectebus geld opbedelen,
om zoodoende een sober maal voor hun
kinderen te verkrijgen. Is het niet treurig!
En dat in dezen tijd, terwijl er volop werk
gelegenheid is, waarmede men in staat is
een zoodanig loon te verdienen, dat men
met eere zijn gezin kan onderhouden. En
dan durft men nog spreken dat: „De hou
ding van de bouwvakpatroons tegenover
onze mannen uit het bouwvak, heeft vfor
den geest wan de vrouwen der uitgpslo tenen
goede resultaten gebracht en doet verder
het beste hopen.
Is men nu zoo naief, dat men dit zelve
gelooft?
Als leiders van de christelijke vakbewe
ging worden pns dikwijls scheldnamen naar
het hoofd geslingerd als: maffers, demago
gen, enz. Wij wenschen ons orgaan niet te
gebruiken voor scheldpartijen, maar laten
aan onze lezers zelve over. hun oordeel
over bovenvermelden toestand en de leiders
van de vrije organisatie uit te spreken.
Bond van Chi. Politiebeambten.
Deze Bond zal D.V. een Bon^vergade in?
houden op 1 en 2 September a-s- in he' ge
bouw „Irene" te Utrecht.
Ze is levens een herdenking: van het vijf
jarig bestaan, hetwelk 1 September fees'eUjk
zal worden herdacht.
De ieestrede zal worden uitgesproken door
Dr. J. F. Beerens. Ned. Herv- predikant te
Utrecht over het onderwerp: „Orde'', terwijl
de samenkomsten door het Strijkorkest ..Mu
sis" van de Stadszending zullen worden op
geluisterd.
De ieesteüjqe samenkomst is toegankelijk
voor allen die met doel en grondslag van den
Bond overeenstemmen.
Uit de textielindustrie.
Te Veenendaal dreigde een staking in de
textielindustrie.
'De vorige week is echter een conferentie
gehouden tusschen de fabrikantenvereeuiging
en de organisatiebesturen, waarin is toege
zegd. dat binnen een week of vijf een nieuwe
loonregeling zal worden ingevoerd en dat. in
afwachting daarvan, van 1 Aug. j.L af een
'toeslag van 10 pet. op de tegenwoordige loor.-
ie^gelmg zal worden gegeven.
In een vergadering der werknemers zal
worden beslisb of met dit voorstel genoden
zal worden genomen, of dat men in staking
zal gaan.
De hoogste loonen bedragen voor de man
nen f 24, voor de meisjes f 13.40 per week.
De werknemers vragen f 28 en f 20. 'e-
vens de 4o-uren-week.
Uitsluiting in de bGawvakken.
(Het resultaat van het referendum, dat onder
de leden van den Algemeenen Nederlatid-
schen Bouwarbeidersbond is gehouden, is dat
met groote meerderheid van stemmen beslo
ten is, het collectieve contract, op de basis van
de met de patroons opgemaakte, reeds vrbe-
er .vepublieeerde overeenkomst, :e aanvaarden
Vermoedelijk zal de uitsluiting nu vcor de
modernen en neutralen met ingang van Don
derdag a.s. worden opgeheven. Voor de fölera-
tieve bouwvakarbeiders blijft de uitsluiting
van kracht.
Ook de leden van den Nederlanisdien
grondwerkersband en den Neutralen Timmer-
liedenbond hebben de voorwaarden aanvaard.
doar kunne ze 's caves, as 't war!: ~r ts,
zoo rustegjes bij mekoiire d'n lijnt
boom vur 't huis zitte te proaoö. en hier zie
't uitgaon de minse krek in de kop as 'n ek
ster 't huppele.
Goed gezegd.
Onze dorpslezers zullen er wellicht, ala
dit noodig mocht zijn, weer wat meer doop
met hun buitenleven verzoend geraken.
VRAGEN en ANTWOORDEN
Vr. Kunt u mij een adres te Leiden opge
ven W3ar ik opgeleid zou kunnen worden
voor Kraamverzorgster?
Antw. Te Leiden bestaat geen gele-<
genheii om opjjeleid te worden tot kraam
vrouwverzorgster. Wèl te Haarlem. Daar
word* een cursus gegeven door dr. A. H. M.
J. van Rooy. U doe; 't best om -u per brief
te wenden tot mej. E. Vrijdag, administra
trice van het fonds -tot behartiging der belan
gen van hulpbehoevende kraamvrouwen te
Haarlem.: die u wel nadere inlichtingen zal
geven. Postzegel voor antwoord insluiten.
Vr. Wat voor beteekenis heeft de'uhd'ak-
king „Wij paan niet naar Canossa".
Ik hoorde ze laatst bezigen op eene ve*ga-
der-ing, waar een bespreking plaaits had. be
treffende het bezoeken van een persoon aart
wien excuus moest worden gevraag. Een der.
aanwezigen was daar sterk tegen, en ge
bruikte bovenstaande uitdrukking. Misschien
kan ik door middel van Uw zeer nuttige
..Vraten en Antwoorden"-rubriek mijzelf tn
wellicht ook anderen van dienst zijn.
Antw. Canossa was een Middeleeuwsch
kasteel nabij Reggi» in Italië. Toen keizer
Hendrik IV van Dgirschland in 1077 door
Paus Qregorius VII in den band werd gedaan
on van zijn troon vervallen verklaard. stonJ
hij drie dagen lang in den barren winter vvor
de poorten van het kasteel eer hem door den
Paus, die daar vertoefde, vergiffenis wérd ge
schonken. Hieraan herinnerde Bismarck, toen
hij in 1872 in den Rijksdag ui-trnep: Wij gaan
niet naar Canossa. wat sinds een gevlei;ge'dt
woord is Cewordeii.
Vr. In mijn vacantie zag ik in een Noor J-
Mollandsch dorp bij tal van woningen op een
glasruit boven de deur de letters: I- H. S
Wat beteekent dit?
Antw. Jezus hominium salvaior. Jezus d"
Heiland der menschen.
Vr. Moet ik bij het inzenden van een.
vraat;, deze ook onderteekenen of kan Jit on-
getcekend geschieden?
Antw. Liefst zien we de vragen oiKiertee-
kend. doch noodzakelijk is dit niet.
Wij behouden ons immers ten allen tijde
het recht voor. de vragen die ons voor opname
en beantwoording niet geschikt voorkomen
niet op te nemen.
Ingezonden stukken.
(.Builen verantwoordelijkheid der Red)
STADS- EN BUITENLEVEN.
De Betuwsche medewerker van de „N. R.
Crt.", schrijft over het onderscheid tusschen
het 6tads- en buitenleven:
As klène jog ge mot wete, da'k op 'n
darp zij gebore en getoge as klène jong,
ze 'k, doch 'k, dad in 'n 6tad wone alles
was en nog wa' en datte stadsche kijnder
d'r vul beter oan weure, as wij darpsjon-
gens en derns; zullie haddo doar van alles
mois en lekkers en b' ons was zoote zegge
niks. As voader nar stad weur gewes en
hij gouk nog al duk 's Moandags nar de
Tielsche mark dan broeht ie altcd 'n
heele buil mi' pèperneute mee, jong zukke
lekkere dingskes, die dan onder ons ver-
grabbeld wiere cn die we gebruekte om in
te pote bij 't 6peule, bij 't kiene of gauze of
zoo en zc d'r noa mochte opète, kek, dan
weur da' vur ons 'n heerlekhed. die ut te
stad kwoam en b' ons op 't darp nie te
krijge was. Hier koste op z'n bes bij
Proetsebetje, die zu'n klèn snoepwinkeltje
ha', dieh bij schol, vur 'n cent, suikerballo
of 'n kokinje koope of bij Janoario 'n
Oaremsmeisje, da' was al.
Dc medaille heeft echter ook een keerzij
de cn .daarover keuvelt do schrijver als
volgt:
„Agge in de stad ziet in waffere huize
en krotte de minse somteds wone, in hoekc
6malle steegjes en slobkes. woar de zon
nopot. schijnt en woar de frissche luch al
lesbehalve frisch is, dan prijsde de buite-
minse gelukkeg, die rondom in de lekkere
buitcducht en volop in de zon zitte, al zijn
hullie huizo ok nie alted zoo groot en ruim.
Ze loope d'r rondom de woninge en licht
en lucht en zon kunne d'r van alle kante in
en deurher. In de stad meugde al blij zijn,
agge 'n huis krijg mid 'n achteruitje, woer
ge, buiten alle stadsgeroezemoes, stillekcnr
kun zitte in de vrije luch en woar de zon
oe 'n oogcblikske kan vijnde.
Darpsleve, zegt bij tenslotte, leit 'r toe
om mi' minder tevreeje to zijn, de jon ges
rooke d'r 'n pepke, en hier doen ze 't mit-tie
stinkrollekes, die nog duur zijn ok; de
derns droage d'r gin witte kouskens in wit
te schuuntjes, mar ze zijn d'r nie tevreeje
mi' zukke korte rökslcens ueeje die mot
ten 'n poar hanbreed langer zijn, do jon
gens trekke 'r oaves de boks ut, die ze 's
maTreges oantrokken en hier in de stad heb-
bo ze gleuf 'k, verschillende pakke vur ver
schillende spullekes. En de au were minse,
die blijve op 't darp vul meer thuis as hier;
Geachte Redactie!
Mat;' ik voor het onderstaande eennje
plaatsruimte in Uw blad?
•Mei veel genoegen .heb ik in uw blad ge
lezen het schrijven over Rechten en Plich.en;
ik hoop dat het door al uwe lezers aandachtig
is gelezen, en dat er onder Gods zegen door
f.eboren moge worden een meerder streven,
om onze rechU-n cn verplichtingen te;- n-
over eikander te vervullen. Want het is
terecht, dat wij in ons dagelijks leven hebben
te toonen. dat wij belijden.
Het gaai voor een christen niet op. ont
,-te zeggen voor mijn handelingen in de wc^k
houd ik er geen christelijk begin
sel op na: zulks is een o n c h r i s t c-
1 ij k e wanklank in een chrislelijk-bed'ijfs-
Teven.. .waar. onze .patroons es ie
leiders -der chr- vakorganisaties, het
zwijj.en niet. aan toe mogen doen.
Zoo het ons ernst is om in het bedrijfsleven
te zijn wafc wij belijden; en elkander op
te bouwen en te versterken voor het belijden
van ons beginsel in het bedrijfsleven, is chris
telijke vakorganisatie een eisch des tijds- ('ok
om door die organisatie onze verplichting
tegenover ons gezin des te gemakkelijker tc
kunnen vervullen.
Vele. ook Christelijke Patroons geven blijk
van een verkeerd oordeel te hebben, over net
.streven van de Christelijke vakverenigingen
wanneer zij ijveren voor een loon waarvan 'ie
werklieden hun gezin kunnen verzorf en, wan^
zoo wij onze plichten getrouw vervullen heb
ben wij op zulk een loon recht.
Geve God ons kracht en vrijmoedigheid om
daarvoor te ijveren al worden' wij dan soms
als rood beschouwd waarop ik later weleeas
hoop terug te komen in uw blad.
Het staa; voor mij onherroepelijk vast. M. ie
R., dat ons Christelijk Sociaal leveti vrucht is
\an een gezond kerkelijk leven. Ons Chiis:e-
lijk leven is niet gezond Wanneer wij in ons
bedrijfsleven daarmee niet willen rekenen of
daaraan niet gebonden wHlen zijn. Wij ach
ten her dan ook onze roeping cn plicht, wan
neer zulks wordt Uitgesproken zulke wanklan
ken te bestrijden, wamt in het belijden van
onze bet;>inselen moeten wij onze kracht
openbaren. En dat niet alleen om onze maat
schappelijke positie tc verbeteren, maar ook
om den geest der revolutie tc bestrijden.
De christelijke vakbeweging heeft te streven
cm dc positie van haar leden te verbeteren,
waar zulks noodig is. en met de patroons
organisaties de v anklanken uit liet beirijisic-
ven te verbannen, terwijl Parimonium he- f'
te arbeiden om de geheele maaschappii e
winnen voor de christelijke sociale actie
En letten wij nu op beider ledental. Dan
blijkt ons dat duizende bij duizende Chris*: -
belijders zich van Gods ordinantiën op h"ï
terrein van den arbied en van hun roepi' z
•e«enover de samenwerking niets aantak
ken* terwijl het toch voor ons. die Gods -
dlnantiën wenschen te erkennen op allo
terrein van het leven, plicht is te waken u
te strijden, dat onze samenleving straks n.et
weg zinkt in den stroom van on-geloof en re
volutie.
Dat dan de christelijke oimnisaties te Sas-
sénheim in ledertfj! en in ©en gezond chris
telijk beginsel mogen toenemen, om voor
elkander en voor de geheele samenleving het
goede te zoeken, is mijn har;elijke wensch
UM.dc R- dank voor de plaatsing
W. Kt
