weeds Blad.
ze6t oa'DuiM
Woensdag 23 Juli 1920
OP DE RAADS-TRIBUNE.
>rdere An'w-revol-utiouairen zullen waar-
liet laatste Raadsverslag met ge-
jjbcle gevoelens hebben gelezen,
jlnieuw bleek toch, maar nu duidelijker
yporheen, da't liet onderling overleg om-
de' gemeentezaken wel een er. ander te
-fchen overlaat.
liaaldelijk 'kom't liet voor dat de areti-rc-
[inaire leden aiïet één lijn trekken,
dat de een afbreekt wat de ander op-
J zal natuurlijk niemand den oiscli stellen
leden bij alle voorstellen precies gelijk
pen, maar wel mag worden verwacht, dat
ïderlinge samenwerking is en dat zooveel
pik de aangewezen woordvoerder spreekt
as de geheel e fractie
J geldt vooral van zaken die een eeriigs-
ferincipiccl karakter dragen,
lij denken "b.v. -aan de sclwol-bioscoop.
wel de heer de Lange zich hierbij, op een
Istandpunt plaa'lste en de bezwaren toch
lijk niet overdreef, had hij ïoohnog te
In legen een geestverwanten wethouder
■istc hij dén steun van zijne anti-revolti-
jtre collega's,
pc bij een zoo gewichtige zaak als de
In'telijke waschinricht'irig trokken niet
één lijn,
eens: we zouden de leden in geen ge^
lot stemmaohines willen verlagen Maar
[schijnt Iie'l ons gewenscht dat de raads-
1 óok door onderling overleg hunne po-
pachter. :te sterken en hun invloed -te ver-
verdienif), kan dus naar hare meeting nog tiet
zijn eigen wasoh betdien.
Het bedrijf werkt dan .wol met een groot
tekort, maar dat is geen bezwaar.
Minder ontwikkelde part-ijgenooten als Wi-
baut en Vliegen en de Miranda -mogen mee-
nen da't zulke bedrijven zichzeli imoaten be
druipen, de roode he eren en dames hier, die
in dergelijke zaken veel meer doorkneed zijn»
weten het. beter.
En ze vonden wait niet eiken dag gebeurt
ditmaal steun bij den heer v. Gruting, die
bétoogde dat aan hygiënische inrichtingen
niet den eiscli kan worden gesteld dat zij
zichzelf bedr-Lpipen.
Wait al een heel zonderlinge redeneering
was. Waiiit wait lis al niét onder hygiënische
instellingen ouder te brengen?
De heer de Lange ■toonde zich, zooals de
heer Dub"beldeman zei, weer een man van het
behoud, wa't de heer de L. waarschijnlijk als
een compliment zal hebben aangemerkt.
Is toch zeker geen schande als uwen aaa
goede beginselen wil vasthouden en als men,
als de wagen op het verkeerde spoor rijdt, weer
naar.den wissel terug wil?
On;ot)wijfeld geld': het hier een sociaal be
lang waaraan de gemeente aandacht heeft
'ie schenken, maar even zeker is ook dat we
van de crisiair.slelTiügen en -toeslagen af
moeten.
Met hét oog op de gemcente-fir.ancicn.
Maar ook, en wiet du de laatste plaats, ui't
opvoedkundig oogpunt.
De lieer Elkerbou't deed nog een poging om
•inkomens beneden, f tbOOO een toelage te ge
ven.
Maar de principieel e tegenstanders stemden
ook ïegen dit voorstel, terwijl de socialisten
het niet de -moeite waard vonden omdat er,
zooals de heer Oroeueveld zei, geen ar-
b -e i d e r s meer zijn die minder d-an f KtöO
1 verdienen.
Waarvan- acte.
I1e't voorstel van B. en W. werd aangeno
men. En i?u wachten we af hoe groot het te
kort over'liét tweede halfjaar zal zijn.
jt verschil van gevoelen viel iemeer op,
llch een eenigsziiis pijnlijk incident voor-'
nogal de aandacht trok en misschien
tot verkeerde gevolgtrekkingen zou kun-
p aden.
ijk men weet is het gewoonte,dat wm-
een lid een voorstel doet, dit door ar ie re
gesteund wordt, al is 'Jiet maar alléén
mogelijk te maken
I cfced de heer de Lange een voorstel om
thrijven vair den Comm. der Koningin
e <!e kindertoeslag voor den Commissaris
politie aan te houden."
I zichzeli was hiertegen al weinig be-
daar reeds as. Maar.dag opnieuw vcr-
t wordt.
|meerderlieid gevoelde er niet voor.
echter nooit voorkomt gebeurde r.u;
jén van de leden verklaarde zich bereid
|orstel te steil,nent
i Wét den heer de Lange met zijn voor-
(leen staan,
was. gezien dc gewoonte, reeds cetigcr-
pijnlijk. Maar het wérd nog pijnlijker
ater die heer van Hamel een voorstel
ui de heer Huurman verklaarde dat hij
hoewel hij het er niet mcc .eens was
iccfc voor den voorsteller, wilde steunen
i was voor den hoer de Lange al zeer
gnaam.
nu wéten wij w-el dat hier gecru opzet in
I el was de heer LI. was zelfs 's ttiu-
riet aanwezig maar dit neem; niet
Jat hét voor den heer dc L. pijnlijk was
door anderen als zoodanig werd ge-
iitor
•Bt wc hopen da't wat nu gebeurde oor
:iitschc leden in -het algemeen en voor
h-revokionairen in liet bijzonder een re-
jil zijn om zich dichter aaneen te sluiten
eendracht, vooral in principieelc za-
|e kracht te sterken,
ter inleiding.
was weer een goed gevulde schofel die
'te verorberen kreeg, maar toch heeic
fans .gezien zoo goed als alle punten te
Pelen.
hts één punt, nl. de verhooging van de
ai van hét slachthuis werd aangelion-dei:
betrokkenen die dit gevraagd hadden
jifheid te geven hunne bezwaren in te
dit uitstel echter verandering zal bren-
pag o-p goede gronden worden betwijfeld
|zaak is toch dat er ge 1 d moet zijn.
vorig jaar leverde een 'tekort van ruim
(zend gulden. En dc verhooging van de
.a met 50 -pet kon niet verhinderen da't
ter een tekort dreigt van f 45000. Er is
har één uitweg: de tarieven verhoogen.
wner voor de slagers zal men zeggen,
is nog de vraag.
1 een verhooging van de vloeschp-ijzen
1/2 a 2 cent, kunnen zij de meerdere
dekken, maar wij vreezen dat zij wel
Is de fiscus gewoon is te doen, naar 'oo-
t jillen afronden.
ilk geval, de consumenten, da't zijn de
ngbetalers. zullen alweer alléén voor
ecscli een f 50.000 meer mogen pforén-
breede besprekingen gaf aanleiding een
Jcl om de tarieven van de gem. waschïu-
Lg te verhoogen.
.ij bij dit bedrijf laat de algemeen© duurte
'Itcvoek-u
eerste halfjaar gaf, afgezien valide kos-
in overplaatsing, een tekort van f 5000
ibanid' hiermede stelden B. en. W. voor
Peven de verhoogen tot 26 cent, teneinde
3 s g e d e e 1 t e 1 ij k in dte mec-'derc
te voorzien.
'[socialisten profiteerden weer eens van
Jlt dat zij weigerden een wethouderszétel
(Pvaardetfi. Zij konden nu weer,
Moheidiiitg mét andere plaatsen, waar men
■verantwoordelijkheidsgevoel heeft, een
voor dé ■tribune maken.
Vr, Dubbeldeman stelde ml. voor om al-
)ét eert inkomen vali tuinder dan f 2500
éslaü devvasch te geven van zes cent
-G. J arbeider 4ie f 50 per week
Punt 25 van de agenda had voor hen die
gaarne zoo w einig ambtenaren zien. een aan
genomen klank.
B. en W. stelden ail. voor om de betrekking
van waagmeeéter. voor welken functionaris
toch zoo goed- als geen werk is, op te heffen.
■Helaas, liet muisje had een staartje*
Wam in de plaa'ts van den waaigmcester
wcu5chte de wethouder Bots, een klerk lo
klasse, wat een bezuiniging, pardon een eer
dere uitgaaf geeft' van aanvankelijk slechts
,f lOOiper jaar.
Versctill en-de leden splitter den nog wat te
gen, maar de meerderheid ging 'toch met liet
voorstel mee.
De kwestie van de school-bioscoop hebben
we reeds mét een enkel w-o-r i aangevoerd.
Het deed eigenaardig' aan de mogelijkheid
en nuttigheid' van z.g. objectief en neutraal or.-
ctefovijs di'ooir een -001115011 wethouder met
warmte tc hop ren verdedigen.
Een keuripg van dé films door de eigen
.hoofden van scholen werd zelfs in uitzonde
ringsgevallen evenmin nocxlig geoordeeld ais
een eigen verklaring.
Daar de rechterzijde en zelfs de anti-rcvolu-
lipnairp club verdeeld was, had- öe wie-thonter
oen zeer gemakkelijke teak.
We dienen nu af 'te wachten wat er v.m
óit neutrale ouderwijs in de practijk terecht
zal komen
Vertrouwd, mag .worden dat de best men
nvet de onderw ijzers deze zaak nog wel eens
emstiiig onder de oogen zullen zien en dat
d-au ook de aandachit zal worden gevestigd op
vraag of het gewenscht ös en nuttig en-
noodlig 0111 de kinderen reeds zoo vroeg aa-n
hét bioscoop-bezosk ie weivnen.
Loic-en krijgt nu ook een Burgerlijk Arm
bestuur.
De socialisten die dit punt niét onder de
kuiie hadden, trachtten er aan te ontkomen en
maakten tevens van de gelegenheid' gebuiik
om nogeens heerlijk af te geven op de part»
cuÜere armenzorg
Als we ttenslotte itog mei de re dat de heer
Knuttel -bij de rondvraag'enkele vragen wide
waarvan we later ivosj wel meer zullen hoo
rnen, dan hebben we de voornaamste punten
aangestipt.
Voor verdere bijzonderheden kimmen. wc ge
voegelijk naar hét verslag verwijzen;
krijgt voor de beleekenis van Het particu
lier initiatief.
Maar hij staat vrij tegenover deze zaak
én zal, waar hij zich heeft weten vrij te
houden van het eene uiterste, niet licht in
het andere vallen. Alleen maar valt dit
toe te juichen, dat wij van de heerschappij
van een leus, van een dogma, vrucht van
monschelijke wijsheid, tvorden verlost. Het
maatschappelijk leven kan er niet anders
dan bij winnen.
ONS PROVINCIAAL BESTUUR.
Wij lezenTn de Rotterdammer
Dc zomerzit-t-ingen onzer Provinciale
Staten loopen ten einde.
Den opmerkzamen toeschouwer ontging
niet- het beteekenend onderscheid tusschen
heden en verleden, wat betreft den aard de
zer Staten-vergaderingen.
Voorheen kwamen de provinciale afge
vaardigden slechts spaarzamelijk saam.
Gemeentelijk liepen zomer- en najaarszit
ting in één dag af. Daarnaast kwam nu en
dan eene buitengewone sessie tot verkiezing
van een lid der Eerste Kamer.
In de laatste jaren echter breidde zich
het gptal zittingen aanmerkelijk uit. Het
wapen der buitengewone saamkom
sten werd duchtig gehanteerd en reeds
werd bij de jongste wijziging der Provin
ciale wet delermijn van verdaging der zit
ting verlengd, ten einde de bevoegdheid
van den Commissaris tot saamroeping te
vergrooten.
Nog meer wijzigde zich de aard van
het verhndelde.
Dijken en wegen, vaarten en kanalen
dat was voorheen het al, wat de provinciale
klok sloeg.
Thans echter bezit dit technisch ele
ment niet meer het monopolie.
Bij de vermeerdering van het provinciaal
bedrijf, bij de uitzetting van de provinciale
invloedssfeer komen al meer principieele
vraagstukken aan de orde.
De ontwikkeling der dingen moet als
van zelf de onzen dwingen om meer dan
voorheen aan het provinciaal gouverne
ment aandacht te wijden.
Uit cie Pers.
GEMEENSCHAPS-EXPLOÏTATIE.
Over dit onderwerp schrijft do Stan
daard
Een van de dogma's,, waarvoor radicale
zin onvoorwaardelijke onderwerping vroeg,
was de uitnemendheid der Ovcrheidsexploi-
tat.ie boven vrij maatschappelijk bedrijf.
In de laatste jaren werd alles, wat maar
ccnigszins een monopolistisch karakter
droeg, geschikt geacht voor gemocu-
schaps-exploitatic.
E11 als de Anti-revolutionair het durfde
opnemen voor het particulier initiatief, hoe
werd hij belaehen. -
Gemeenschaps-exploitatie was een dog
ma geworden. Men boog er voor, zonder er
meer over na te denken.
Nu wilde de Antirevolutionair deze zaak
vrij blijven beoordeelen. Hij verzette zich,
zooals bekend is, niet tegen Overheids-ex-
ploitatie, als deze doeltreffend was en voor
deden bood. Maar hij meende verplicht te
zijn z'n denken niet buiten werking te stel
len, en hen stond niet van te voren bij hem
vast, dat de Overheid het altijd beter kon
doen. Dit- heeft onze mannen in staten
raden meer of minder steeds geleid en ze
en vrij standpunt tegenover de Overheids-
exploitatie doen innemen.
Dc ontwikkeling der dingen heeft hun
gelijk gegeven.
De gebreken van de Overheids-exploita-
tie blijven meer en meer.
Ja, het schijnt wel, alsof .de tijd 6poedig
daar zal zijn, dat de kracht van het dog
ma der gemeenschaps-exploitatie zal zijn
gebroken.
Deze kentering spreekt den Antirevolu
tionair toe, inzooverre als men weer oog
Wij lezen in de „N. R. Crt." een interes
sante beschouwing over de Orthodoxie en
de Homoeopathic. De redactie van dit blad
had zich meermalen afgevraagd of er ook
verband kan bestaan tusschen orthodoxie
cu homoeopathic.
-Immers was haar bij verschillende gele-
1 gebleken, dat juist onder de
rechtzinnigen van alle gading deze genees
wijze het meest in toepassing wordt ge
bracht. Bizonderlijk onder predikanten,
die, gelijk men weet, ten plattelande niet
zelden den geneesheer vervangen of aan-
ullcn, heeft de aanwezigheid van homoeo-
pathische handboeken ons dikwijls de
richting verraden.
Met orthodoxe weekblad Timotheüs
houdt er een geneeskundige rubriek op 11a,
,'aarin een geneesheer den lezers wenken
jeeft voor allerlei ziektegevallen. Ook deze
voorlichter blijkt wederom een hömoe-
paath te zijn.
De redactie van de „N. R. Crt." heeft
zich met deze vraag door bemiddeling van
den* hoofdredacteur van Timotheüs in ver
binding gesteld met de artsen Dr. J. Voor
hoeve te Dillenburg en Dr. N. A. ^J. Voor
hoeve te 's-Gravenhage.
Dr. J. Voorhoeve, vooropstellend, dat
hij omtrent de aangelegenheid niets be
paalds kaïi zeggen, voegde aan deze nega
tieve opmerking de volgende positieve rae-
dedeoling toe: ,.Hct kan zijn, dat het ge
loof in de kleinheid der doses een rol speelt
En de orthodoxie kent aan het geloof een
groote kracht toe. Het geloof doet bergen
verzetten. Toch werken de' homoeopathi-
-eche middelen ook zonder geloof, getuigen
de treffende genezingen bij zuigelingen,
krankzinnigen, dieren. De omstandigheid,
dat de grondlegger der homoeopathfe zoo
vaak God de eer gaf van zijn genezingen
en dikwijls den naam van God noemde,
ook op zijn sterfbed, kan er ook toe hebben
bijgedragen, dat zoovele orthodoxen zich
aangetrokken gevoelen tot deze genees
wijze."
Hiernaast merkt Dr. J. N. Voorhoeve
het volgende op'
„Een direct antwoord op uw vraag is
er m. i. niet te geven. Er zijn m. i. alleen
verschillende; factoren, die er toe samen
werkten.
De homoeopathic is ontstaan eind 18do
begin 19de eeuw, toen in de medische we
tenschap nog de oud-vitalistische theo
rieën den meesten aanhang hadden. De
grondlegger der Homoeopathie was een
overtuigd vitalist. (Zoover ik lean nagaan
is zijn godsdienst niet orthodox in onzen
zin). De theorieën, waarmee hij zijn „ho-
moeopatische" waarneming trachtte te
verklaren, zijn ook zuiver vitalistisch. Ook
later, de geheele 19de eeuw door. Zijn de
pogingen tot „verklaring" van de homoeo
pathie altijd vitalistisch getint. Tot plm.
1850 zijn 't zeer duidelijk neo-vitalistcn
onder de medici, die de homoeopathie
gaan bestudeeren en practisch toepassen.
Toen met het meer en meer doordringen
van het zuivere materialisme de
alles was en men naast de „levenskracht",
die geheel ontkend werd, zelfs alle kracht
en energie op de tweede plaats ging stel
len, was het met de homoeopathie weten
schappelijk heelemaal uit.
Dc tweecle helft dor 19de eeuw is- dan
ook voor de homoeopathie als wetenschap
absoluut onvruchtbaar geweest. In dien
tijd waren de homoeopathische artsen bij
na uitsluitend'religieuze naturen, 't is het
begin van den bloei der homoeopathie in
de Katholieke landen; in de andere landen
zijn 't de echaarsche positieve Christenen
andor de artsen, of althans zij, die nog aan
een God gelöoven, die zich in Zijn schep
ping manifesteert.
Bas sedert het fiasco van het materialis
me in de wetenschap verliest de Homoeo
pathie in het oog der groote massa van
„wetenschapsmannen" zijn cachet van ab*
solute absurditeit („Gekröntor wissen*
In clen tijd dus, dat de wetenschap be
slist anti-godsdienstig is, waren do Ho-
moeopatische geneeshecien dit bijna vrij
wel uitsluitend niet. Hun werken, vooral
nun populaire propagandawerken, dragen
daarvoor het duidelijke stempel. En om nu
verder bif ons land te blijven, (want niet
o\erai is dat zoo gegaan) is het gevolg
daarvan geweest,- dat deze boeken vooral
ingang vonden bij ontwikkelde leeken van
orthodoxen lnuzc, met name bij orthodoxe
predikanten en christelijke onderwijzers.
Men kan dan overal in het land zien, dat
deze mcnschen propaganda maken voor do
Homoeopathie.
Misschien komt daarbij, zooals sommi
gen, yooral tegenstanders der Homoeopa
thie, beweren, dat er bij orthodoxen, meer
dan bij anderen bestaat-: neiging tot het
wonderbaarlijke, eerbied voor de macht
van het kleine, sympathie voor wat de
goddelooze wetenschap veroordeelt. Doch
zaak Ct geval nifit de h°ofd-
Merkwaardig ten slotte zijn nog de me-
dedeebngen, die Dr. J. N. Voorhoeve ver
strekte inzake de schriftuurlijkheid" van
de homoeopathie. Een Engelsch homoeo-
Pdath heeft indertijd beweerd, dat het be-
ginsei, waarop deze geneeswijze berust, '11
Rijbelsch beginsel is. Dr. Lutze ging zelf
zoo ver, met er op te wijzen, dat Christus
het beginsel, het gelijke met het geïijk-
soortige te genezen (similia similibus cu-
ratur) zelf heeft toegepast; wijl hij onder
het oordeel ging om anderen van liet oor
deel te verlossen.
De (A.-R.) Rotterdammer heeft hier nog
Deze schrijf™6 W too^0^i.
Onze geloovige predikanten ondervinden
zelden eenige saamwerking van geueeshee-
I staan dezen onverschiili- te-
genover den godsdienst. We zagen in een
belijdend dorp een geneesheer, uit liberaal
principe, optreden tegen de kerk, de belij
denis en de predikanten. Kerkbezoek was
ongezond; de Bijbel was niet. geloofwaar
dig. „ziola bevat niet zooveel immoreels
als sommige hoofdstukken uit den Bijbel"
Boekjes met. tegenstrijdige teksten werden
soms bij patiënten achtergelaten.
lJh ü?1dcr' 1?' eea predikant geprik
keld wordt bij zulk een optreden. Zulk een
ttu lulst niet ht'l ™lle vertrou-
Dc predikant slaat bij zijn ziekenbezoek
nauwkeurig den arbeid van den dokter
gade. Ende crit.iek komt aan 't woord
vJT °°n ,ïiertal ledikanten ook
U i1 1,1 'u,n kanselarbeid, ia do-
zolïde, gemeente, achtereenvolgens optre
den, 111 het belang der homoeopathie
Eu die mannen, we zagen het van nabij
deden soms wonderen met hun geringe
middelen. Ze redden soms kloino kinderen,
vergiftigd door de zware medicijnen der
allopathen van den dood.
En welke arts vergist zich wel eens niet?
itet is mensche ijk en te vergeven. Maar
bleekt f 7 ?iet t,ij' een of-
breekt, wat de kerk opbouwt.
u^a^nb07e.n de ,lomoeopathie goed
koop. Ln wie heeft nooit vernomen naar de
uitwerking der „belledonna"?
Ge hebt weieens gehoord hoe dr. A
Kuyper de homoeopathie voorstaat, omdat
ze hem eens redde van don dood.
W?ren f"!6 8etuige van een eigen
aardige tnumf der homoeopathie
In een dorp van Z.-H. vestigde zie!» een
Ven I-u de medicijnen.
Van tijd tot tijd bracht deze een bezoek
aan den pastor luci, een doctor in de theo
logie een warm homoeopaat.
vandni f'* wae paar jaar na zijn komst
zag dokter er bleek en lijdend uit Dominé
-roeg wat hem mankeerde. Dokter had al
n«, baatte. aP°the!"!
na?i°'rf'«Ilé i8tel?e do diagnose, stapte
naai de slaapkamer, en kwam met een
fleschje voor den dag waarvan de etiquette
was weggenomen.
z,ci' dat doctor iederen dag zoo-
\eel druppels moest innemen.
langzaam. V°l8de ad™8 op en Werda
genfanig ontmoette ik beiden
mag ik publiceeren, vroeg ik. dat epn hn
moeopathisch predikant een 'allopaat arte
S' ^"d" lachten, de doctor erg
pijnlijk, k Kroeg geen antwoord.
«a eenige jaren moest, de doctor vertrek-
ken, wegeus onvoldoende practijk.
tan Tucht gebrtnnde, leden- in hét zilte nat
zoodab het spat naar alle kanten, 't Is
levan en beweging en 't 3troompje voert
steeds versolie voorraad aan.
Ondertussclten heeft de kookploeg, in da
veldkeuken, het vuur opgestookt 'en bin
nen weinige minuten geurt reeds de thee
en 't- ontbijt is geneed.
Dan- schaar: zich het levendige troepje
rondom de leid- r en buigt éerbiedig het
hoofd. Gezamenlijk zoeken zij het aange
zicht des Hoeren om Hem, te rniddön van
zijn schoone schepping, waar Zijne Majes
teit zich juist op 't luisterrijkst vertoond,
te danken voor de genoten rust, een zé
gen af te smeeken en Hem, den Schepper
en Onderhouder van 't heelal te lovpn en
te prijzen om Zijne genade en Zijne» groote
kracht.
Het ontbijt, bestaande uit roggebrood
met öpek enz. -laten.de jonge trekvogels
zich best smaken. Z£ hebben- het ook wet
noodig, want hen wacht een dag van ge
zonde arbeid en inspanning.
Immers, heeft de leider, den vorigeti
avond aan het kampvuur, niet de staf
kaart opgeslagen en hen verteld van kilo
meters die afgelegd, heuvels die bestegen
ten streken die bezocht zullen worden?
De maaltijd1 eindigt met do voorlozing
van een gedeelte van Gods Woord en een
eenvoudig dankgebed.
Vlug worden de rugzakken gepakt, de
tent afgtebroken en alles op de wielen ge
laden.
Twee aan twee stéllen de trekkers zich
nu op en op het signaal van. den leider
worden de stalen rossen, de n,immer moe
wordende paarden bestegen en voort gaat
het, meb een lustig -lied, dat door het
woud' teruggekaatst wordt.
Ja, voort gaat het langs berg en dal,-
steteds verder en immer nieuwe schoon
heid tegemoet.
Zuid-Sleen, (Drente) 25. 7. '20. De Br*
(Wordt vervolgd).
KERK EN SCHOOL
Lichamelijke opvoeding.
,;B's HijnUmdsche trekvogels."
Op nu makkers laat ons dwalen;
Dwalen in het vrije veld.
Naar der eiken groene zalen.
Ja wij zijn Bat&venzonen.
Uit': ,,Kun je nog zingen".
Ja. zij leven werkelijk a'ls Batavenzonen,
de Rijnlandsche trekvogels, 't Zachte mos
dat is hum bed en, 't donkere sparregroen
de he-mel van hu-n léger. Tentzeil is dc
wand van hun slaapvertrek, terwijl de
murmelende beek 'hun waskom is.
Pas heeft de zon- dus morgens haar stra
len over de kimmen heengezonden of het
wordt ltevendig in 't stille denreen-woud.
Het vog'lenheir ontwaakt cn kweelt, de dag-
forstinne haar welkomstzangen toe.
Dan ontwaken ook de tentbpwoners van
Rijnlandia en wrijven zich de slaap uit
de oogen terwijl de frissche morgenwind
hen door de tentopening reeds tegenwaait.
Zij kruipen uit bun, van dekens gu-
naaide slaapzakken en zijn een, twee drie
gekleed en springen naar buiten waar zij
de heerlijke ochtendlucht met volle teu
gen inhalen.
Nu is de tocht naar de heek, waar 't
héérlijk,frissche, zenuwversterkende bron
water heq iéeds tegenklatert.
Hoe helder ziet het water dat kabbe
lend cbe zandige oeveé kust; de bodem, be
zaaid met kiezels, door de ochtendzon be
licht, 't lijkt een kristallen vloor.
Vlug dompelen de jongtens de, door zoo
Een vasts datum voor Pasckon?
Reeds sedert eenigte-n tijd is in Enge
land een beweging gaande om een vasten
datpm voor de herdenking van heö
Paa'schfeest aan te nemen.
Vooral ii* handelskringen dringt men
op het nemen van een dergelijk btesluit
aan,
In Engeland nu schijnt de kerk niet ge
heel vijandig tegenover de kwestie KJ
staan.
In een vergadering in 1911 sprak reeds
de synode van Canterbury haar instem
ming uit met het voornemen. Paschen zou
dan vallen op een Zondag in de eersto
helft van April. Waar de- uiterste data,
Waarop dn de verschillende jaren valt,
ongeveer 35 -dagen verschillende, zou men
een gemiddelde datum kunnen aannemen,
b.v. den twteeden of derden Zondag in
April.
Binnenkort zal de Engelsclie fregeerlng
een beslissing in deze kwestie nemen.
Ds. F. Kijftenbelt.
Ds. F. Kijfteubelt hoopt 19 September
a. s. afscheid te nemen van de Ned. Herv.
Gemeente te Bodegraven en den 26sten
Sep* niber zijn intrede te houden te Feijen-
ooru (Rotterdam), na bevestigd te zijn
door Ds. P. van Toorn, van Rotterdam.
D3. J. Breukelaar.
I11 de „Utr. Kerkb." deelt Ds. J. Breu
kelaar, pred. der Geref. Kerk te Utrecht
mede, dat hij van den rand des grafs is te
ruggevoerd en weder aan zijn tafel mag
zitten.
Algem. Synode-Ned. Herv» -Kerk.
Vierde zitting. Aan de orde kwam het
Fonds tot verbetering dor schraalste pre-
dtkantstractementen. Groote dank werd
gebracht aan het Fonds „Aanpakken", dat
dit jaar f 15.000 beschikbaar 6telde voor
de verbetering der tract.ement.en. De vrij
willige bijdragen vermeerderden met
f 443.42 en de rente met f 531.48. Het mi
nimum der laagste tractementen lean wor
den gebracht op f 1399 met vrije woning
en f 50 voor belasting. Voor uitlceering is
beschikbaar f '7.'05.'2.
Voortgegaan werd met <le Behandeling
der financiee&e aangelegenheden.
Van prof. Aalders te- Groningen was
bericht) ingekomen, -dat hij verhinderd is
de-Synode te vertegenwoordigen op do
voorbereiding van de oecumenische confe
rentie te Genève, zoodat nu als vertegen
woordiger zal gaan dr. J. A. Cramer te
[s-Gravenhage.
Als afgevaardigden voor de samenkomst
van „The Pilgrimfathers" werden be
noemd prof. Knappert en prof. Van Nes te
Leiden.
Tot predikant-lid van de Algem. Syno
dale Commissie in de plaat3 van ds. P. J,
van Melle werd. gtekozen ds, C. J. van
Paassen te Haarlem; tot. secundus in de
plaats van dr. W. van der Beke Callenfels,
ds. J. C. Prins te Geldcrmalsen. Tol lid
ouderling in de plaats van R. E. Men them,
werd benoemd prof. dr. W. J. A tiers,
ouderling te Groningen; tot secundus rar.
dr. C. F.. Schoch, ouderling te Amsterdam.
Tot bestuursleden van het bestuur van het
opvoedingsgesticht „Valkenbeide" werden
herbenoemd de heeren A. de Haan en dr.
C. F. M. Deeleman.
Nu zwijgt all' levend wezen stil
En wacht -in roerloos zwijgen
Op zworen donderslag, uit wolkan, die I1605
dreigen,
De warmt' is weg, en alles is nu kil.
Geen blad beweegt in dralend droomgetril
en stil de zware boome-toppen neigen
Hóór glijden wolken, die-ten donk ren Ue-
maj stijgen,
en alles luistert, stil, dóódstil.
Ditir -flitst uit zwarte wolkengrot,
-een glinsterende, gouden bliksemstraal,
die over gansch de zwarte hemel gloeit
en rossfig-vlammend vèr we»g vloeit,
in gouden sbra'len, hliks'men allemaal.
En alles luistert, zwijgt. Hoe groot is
God.
A. Z.
