Dagblad voor Leiden en Omstreken.
BUREAUHOOIGRACHT 35 - LEIDEN. - TELEFOON INT. 1278
Naar Samaria.
ABONNEMENTSPRIJS -
IN LEIDEN EN BUITEN LEIDEN
WAAK AGENTEN GEVESTIGD ZIJN
PEE KWA11TA.1L f 2.50
l'EK WEEK f 0.19
PKANCO PEK POST PER KWARTAAL f2.90
'ste JAARGANG. - ZATERDAG 3 JULI 1920. - No. 78
ADVERTENTIEPRIJS
PER GEWONE REGEL f 0.22'/,
DES ZATERDAGS fü.30
INGEZONDEN RECLAMES DUBBEL TARIEF.
KLEINE ADVERTENTIES van hoogstens
30 woorden 50 cent Zaterdags 75 cent,
bjj vooruitbetaling.
Dit nummer bestaat uit twee bladen
't WaTcn 'donkere dlagt.n voor Tsraël
-en Sama-ria-
Bcnhadiad de Koning van Syrië h^d
zijn leger vcrzamel'd! en was opgetogen
oin Samarië te belegeren.
Van aiie zijden werd de stad ingeslo-
ten.
Fn zóó hoog steeg len slotte de n-ood-
<l'a( de moeders zich aan hare. eigen zui-
g.'Lagen vergrepen om den n^cuidm
honger te stillen.
Doch toen de nood op het hoogst was,
gaf God uitredding.
Hij verstrooide hef leger van "de Sy
riër-;, die met achterlating" van .al hunne
heat tin gen heii zochten i-n ean oivor-
haas te vlucht.
Samaria was ontzet.
Maar dc inwonc-rs wisten liet niet.
Èn de melaatsche mannen dite met
wanhoop in hel hart naar het Josror wa
ren gelogen dachten aanvankelijk a'leen
aan zichzelf.
Eindelijk echter gingen hunne ge
dachten naar de belegerde veste en zij
zeiden de een tot den ander:
Wij doen niet recht.
Dc/e dag is een dag van goede bood
schap;
én wij zwijgen stil'.
ITceft deze geschiedenis ook on? niet
iel? te zeggen?
Wij leven in een wereld vol v*>n ellen
de en nood.
Stoffelijke ellende en geestelijke nood.
Er wordt geklaagd over de begeert o
die het menschdom en met name» een
groot deel van de georganiseerde air-
be'tors heeft aangeraakt.
En deze klacht is niet ongegrond ai"
moeien we voorzichtig zijn met hierbij
niet teveel naar ëéne zijde te zien.
Hot zijn waarlijk niet alleen de prole
tariërs die dO'Qir begeerte zijn ajangeigre-
pen.
1 iMaar daarnaast staat de eveneens on-
aantastbare waarheid dat. er.ndg veler
lei- maatschappelijke nood is.
Dat. er niet slechts "en-koten zijn maar
velen, honderden, duizenden. voor wie
hel. leven één zorgen is van den moir-
gon foA dien ovrnnd, j°ar in iaan* uit.
Dat er nog talloos velen zijn die in do
"meest noodzakelijke- behoeften van hun
gezin niet kunnen voorzien.
En stils dlaa,r d'an ong bij komt, geeste
lijke achtend tgang. een loslating van
Iele beginselen, vervreemding van kerk
en belijdenis, d'an behoeft het waarlijk
niet te verwonderen dat dezulken, een
prooi woeden van socialisten on oomi-
murniston, diic steen en geven, voor brood,
die de aïel' vergiftigen en alles wegne
men wat aan het leven nog waarde kan
fee ven.
O, de nood is menigmaal zoo g-roof.
Huisbezoekers, diie zooals dezer da
gen in Leiden, sloppen en stegen dóór-
kruisten, zouden van in-droeve ervarin
gen kunnen spreken-
De gevallen zijn niet. zel'dzaom dat er
ti's een honger naar het Evangelie.
Dal dc- menschen snakken naar een
vertroostend en bemoedigend woord-
dal hen opheft uit de ellende en het. oog
doet richten op hoogcre dingen die zo
irec-ds lang vergelen waanden1.
En hoe gaat het mi in. de pTaolijlc.- 1
Wij werden rijk gezegend-
Wij belijden heerlijke beginselen.
Maar is het niet vaak' zóó. dat wij al
ien-. aan onszelf denken, en dat ook van
ons geldt: wij zwijgen stil?
Welnu indien dit van ons geldt óók
"Is organisatie, laten wij d'an ook be-
kcnnenfAV ij doen niet r cch11
En waarlijk zoo is het-
Wij spreken -niet van die kerken al'
zou dJaanovea- zeker-ook wol een en an
der te'zeggen zijn.
Maar wat doen wij als politieke partij,
nu niet in verkiezingsdagen ai3 wij
cle menschen nooalig hc-bben maar
in het gewone leven, .voor de verbrei
ding van onze beginselen?
Laten wc er maar rond en eerlijk
veer uitkomen: Wij dóen met recht; deze
dag is een dag van goede boodschap,
maar wij zwijgen st.il.
Wij moeten naar Samaria gaan!
Uitdragen onze beginselen.
De groote beteekenis van die begin
selen voor het persoonlijk maar o-dc
voor hel maatschappelijk en staatkun
dig Leven in het licht stellen.
De vijand' zit niet stil1
Onverstoord- on onvermoeid wordt ge
arbeid, om dc mannen en vrouwen Ie
lokken achter de roods vaan van het
scScraLisme.
En zouden wij dan zwijgen?
V Een levende doode.
ITet H a n d o l - b I a d heeft een ver
heugen de ro u t d ekk.in g góaan
Met de aanneming van de wet op -het
L. O- zegt het blad is de schoolstrijd'
nog niet uit maar zijn felle prikkel is
wel weggenomen.
En daarnaast is ook "de antithese i n
het hart getroffen. Zij is nog wel
niet- h e o 1 e m a a 1 dood. maar men
begrijpt dat. iemand d'ie in 't hart ge
troffen is, het toch niet lang meer zal
maken.
't Is met die anli-lhese een wonder
lijke ev^chiedenis.-
In 1905 werd ze aj dood verklaard.
Later heette ze morsdood
En nu is deze doode weer in het hart
getroffen.
En dat wordt gezegd, nu heel de vrjj-
zvenigheid, te hoop vliegt omdat het Ka
binet don moed beeft- een Zondagswet'
in te dienen, waarin,met do Christelijke
•beginselen wordt gerekend-
Waaruit het fnbrkwaard'ge fei^ blijkt,
diat, eer. in het hart ge'roffene dbode
nog ahijd springlevend is.
STADSNIEUWS.
Chr. H. B. S.
•Onder presidium van ds. H. J. Kouvenhov en
had gisteravond in hei gebouw der School
de vergadering plaats, welke in ons blad was
aangekondigd, en waarin aan de orde kwamen
de uitbreidigsplamnen der inrichting.
De notulen der vorige vergadering werden
do-or den secretaris, Ds. Broekstra, voorgelezen
en onveranderd vastgesteld.
De. Voorzitter leidde met een enkel woo-d
die besprekingen in eni gaf (hierna het woord
aan Dr. v. ES.» die als penningmeester de eerst>-
aangewezene was. en daarna aan den lieer
Fontein (architect) voor toelichting van de
plannen tot eventueele bouw eener nieuwe
H. B. S.
De heer v. Es toonde aan dat door de ge
stadige uitbreiding van het aantal leerlingen,
en liet openstellen een-er nieuwe derde klasse,
ae beschikbare ruimte in het tegenwoordige ge
bouw onvoldoende is ittbleken'.
Bovendien stelt de regeering, in verband met
de subsidie, zeer Stooge eischen, waaraan het
thans ini gebruik zijnde gebouw absoluut niet
kan voldoen.
(Het bestuur, heeft deze zaak ernstig ovèr-
wogett en van- alle kanten bezien en bestu
deerd. en ziet geen andere en- betere oplossing
dan over te gaan tot de bouw van een geheel
nieuwe school.
De kosten van een schoolgebouw, dat behoor
lijk voorziet in de behoefte welke onzen tijd
daaraan stelt, zijn aanzienlijk en zullen be
dragen, naar ruwe berekening» f 400.000.
Reeds zijn door het bestuur poginge'n aange
wend, geld' te krijgen, te'n eerste bij de Rijks
postspaarbank en ten tweede bij de Rijks-Ver
zekeringsbank. zonder succes evenwel.
Het eemgé wat dus de vereeniging te doen
staat, is een rentegevemre obligatielening
aan te gpan. en daarvoor te gaan werken iu
Leiden en Omstreken. Deze leening is als
.uiterst solide te beschriuwen, aangezien door
het Rijk 3/4 van .dit bedrag wordt gesubsidieerd-,
terwijl bovendien de rente van dit kapitaal
dpor het Rijk wordt betaald.
Ook kan aan gifen en contributiën een aan
zienlijk bedrag worden bijeengebracht.
'Door den heer Fotein wordt thans meege
deeld, dat het bestuur reeds onderhandelinge-
heeft aangeknoopt, inzake de bouw eener nieu
we H. B. S. en in handen heeft een terrein aar.
dien RijnsbiH'gerweg, even1 voorbij het PosthoL
dat overvloedig ruimte biedt voor een naar
de eischen des tijds in te richten g/cbouw en
waaraan een sportterrein is verbonden, groot
1 1/2 H.A.
De prijs van den grond grond zal f 1.70 pe
v;k. Meter bedragen.
Door den heer Fontein is een en ander b*
teekening gebracht, hetwelk doar hem op zee;
duidelijke wijze wordt toegelicht.
Door verschillende leden wordt naar aan
leiding van deze voorstellen, het wooqrd ge
voerd.
Ds heer Gosinga acht de plannen, hoe schoor
ook. niet voor uitvoering vatbaar. De koster,
zijn te hoog en de plannen te grootsch. -Hij
wraakt het in de Re rsering. dat zij aan de
bijzodere scholen zulke ontzettend hooge
eischen blijft stellen, waardoor liet bijna on
mogelijk is iets seeds tot stand te brengen.
Leven we nu in een tijd van pacificatie of niet,
zoo vraagt hij. Weliswaar wordt door het Rijk
3/4 aan subsidie terug beiaald. doch eerst moei
de vereeniging zorgen» dat het benoodigde ka
pitaal bijeenkomt, en eerst na een jaar krijg
men de subsidie.
iHij geeft het bestuur overweging, uit te
zien naar een geschikt groot pjand, en or.;
raadt ten sterkste tot' nieuwe bouw over -te
gaan.
Door Dr. Meyeriiig-directeur der school
Ds. Broekstra en de heer Visser, wordt aange
toond» dat het aan-koopen van een grooter ge
bouw tot de onmogelijkheden behoqrt; er is
eenvoudig niets beschikbaar. Bovendien vc-
gete men niet, dat .wanneer een grooter- pane
beschikbaar zou zijn, men dit gpbouw toch
weer moest inrichten, met bruikbare lokalen,
welke, wat de ruimte en inrichting betreft, aan
de eischen der wet moeten voldoen en wat
eveneens met aanzienlijke hosten zou moeten
gepaard gaan.
't Verstandigst zal dus zijn ineens tot nieuw
bouw over te gaan; men is dan tertminse
voor goed klaar en niet genoodzaakt na enkele
jaren weer met andere voorstellen te kohen.
Een afdoeiilde reipling te treffen wordt het
meest doelmatig geacht.
Dcor verschillende hecren wordt deelgeno
men aan de bespreking, die, hoewel sympa
thiek tegenover het voorstel staande en hulde
^bifertgjend aardde voortvarendheid van he
lest uur. toch allen bezwaar maken tegen het
zeer hóoge bedrag, hetwelk voor uitvoering
van ddze plannen zal blijken noodig te zijn.
Aan .het einde doet het bestoiur medadeeling
dat men het terrein -tot 12 Juli a.s. in handen
iheeft, -en dat liet, zonder eenige zekerheid
daaromtrent te kunnen eleven, de vergadering
•kan unededeelen dat er kans bestaat op een
belangrijk bedrag de band te leggen, waardoor
het voorstel aannemelijker wordt gemaakt en
etner voor uiivoering vatbaar wordt.
Ten slotte wordt door Ds. Bouwman, die
ook verschillende malen aan de discussie heeft
deelgenomen» het volgende voorstel gedaan:
D* vergadering gehoord het voorstel van
het bestuur met toelichting, mnchiirv.
het bestuur het besproken terrein aan te koo-
pen, mits vóór den datum van aankoop ae
zekerheid bestaat dat minstens i 250.000 op
aannemelijke voorwaarden zal kunnen zijn ver
kregen.
Dit voorstel wordt met algemeene stemmen
aangenomen.
Nadat nog besloten is dat voortaan de leden
dter vereendging -niet meer zullen worden- ge
convoceerd, doch de vergaderingen zullen
worden aangekondigd in de alhier verschij
nende Kerkbladen' en in de Nieuwe Leidsche
Courant, wordt deze goed. bezochte en zeer
geanimeerde vergadering door Ds. Broekstra
met dankzegging aan den Heere, gesloten.
Groentenmarktsn.
In antwoord op een door de Duurte
Commissie aan B. en W. gestelde vraag
inzake heit in het leven roepen in dez'e ge
meente van groentenmarkten, ten einde
ioor die markten de kleinhandelsprijzen
van de groenten te drukken, hebben B. en
W: aan de Commissie bericht, dat zij om
trent deze aangelegenheid het advies van
ie Commissie voor het Marktwezen hebben
ingewonnen, welkte Commissie van oordeel
.vas, dat het instellen van een nieuwe
jróentenmarkt geen aanbeveling verdient.
Genoemde Commissie wees er in haar
rapport op, dat er thans te Leiden reeds
voldotnde gelegenheid bestaat tot het mark-
Ion met groenten, waar de verordening
verschillende groentenmarkten kent. Dat
Ie meeste dier markten zoo goed als ver
hopen zijn, wijt de Commissie aan de om
standigheid, dat het publiek zich, liever dan
zich naar de markten tte begeven, de groenr
'.en door de venters laat thuis bezorgen.
Opleving der markten zou slechts kunnen
plaats hebben, indien het publiek in deze
van houding veranderde, hetgeen echter niet
te verwachten is. Het instellen van een
nieuwe markt zou dan ook geen gunstig
resultaat opleveren weshalve de Commissie
adviseert daartoe niet over de gaan. Tntus-
schen meent de Commissie dat wellicht aan
heit 'beoogde doel zou zijn ttegemoet te
komen, door verplaatsing van de algemeene
markt, welke thans des Zaterdags van 2
!1 uur des namiddags in de van der Werf-
s'.raat wordt gehouden, naar de Boter-, de
Vischmarkt en de Koornbeuns.
De zienswijze van de Commissie voor het
Marktwezen werd door B. en \V. gedeeld,
terwijl ook zij meenen door verplaatsing
der algemeene markt, te" handelen in den
door de Duurte-Commissie aangegeven zin.
B. en W. hadden daarom, mede naar
aanleiding van een daartoe tot hen ge
richt verzoek, besloten, om, bij wijze van
proef, als plaatsen waar des Zaterdags van
'i tot des namiddags te algemeene markt
zal worden gtehouden, tijdelijk aan te wij
zen de Vischmarkt, de Botermarkt en de
Koornbeurs.
Bij Kon. bes-luit van 28 Juni is inge
steld een Rijlesinstituut voor Pharmaco-
therapeutisch onderzoek d«l zolfslan-
dl'g of op verzoek v'm den minister van
avbfcid d'ic onderzoekingen op het ge
bied van geneesmiddelen zal instellen,
welke het bestuur of de minister nco-
diügacht. Het stelt zich op cle' toowrto van
dtê samenstelling van geneesmiddelen,"
welke niet in de phai'macopee voorko
men, (alsmede zooveel mogelijk van
nieuwe uitvindingen op het creb'ed oer
artsen ij bereidkünst in binnen- of bui
tenland.
Benoemd zijn tot lid- en voorzatte1: dr.
L. van Itallie, hoogleeraar 'n de arlse-
nijberc'idkunde. de pharmaceutische
chemie en de toxicologie aan de umve1-
siteiit ie Leiden, tol lid o-a-: dr. W.
Storm van Leeuwen, hoogleeraap in de
kennis der geneesmiddelen en in dg ge
neesmiddelleer aan de universiteit te
Leiden; tot buitengewone leden: ür. P.
G T. van der Hoeven, hoogt eeraar in
do verloskunde en de gynaecologie; dir.
W. Nolen. lioogleer-aar in de geneeskun
de, lid de pharmacopce-commissie, en
{ft*- J- van der Hoeve, hoogleeraar in de
oogheelkunde aan de universiteit te Lei
den, en lot secretaris: mcj. dr. A. J.
Sleenhauer, hoofdassistente bij het
Aan het Zoeklicht.
Leiden, 3 Juli
Een heerlijke avondl was dat jl. Woens
dag.
Wat een prachtig gezicht, die dui
zendkoppige enthousiaste menigte diaar
op de Hooigracht voor het Bureau van
onze Nieuwe Leidsche.
En wat een kostelijk gehoor, dal zin
gen van de overwinningspsalmen.
Toch was mijn genot niet geheel on
vermengd.
Ik vergeleek de massa feestgangers
met het aantal leden van de Kiesveree-
ni'ging. Ik trachtte na te gaan hoeveel
mannen en vrouwen, d'ie. zoo van harte
juichten en jubelden ook aan het berei
ken van dezen uilslag actief hadden
meegewerkt.
En toen klopte mijn rekening hief.
Een van iwee óf hel aantal -belangstel
lenden op de Hooigracht en in,Zomer*
zorg was veel te groot, óf het aantal ac
tieve leden v.an de Kiesvereeniging is
veel te klein.
Mij dunkt het zou niet kwaad ziin
als we begonnen in et deze zaak aller
eerst in orde. Ie maken.
't Zou een prachtig slot zijn van do
zoo uitnemend geslaagde verkiozmgs-
arbeidl-
OBSERVATOR.
pharmaceutisch laboratorium^der uni
versiteit te Leiden.
In verband met de intshkiner in do
bouwvakken hebben de ge.niurnLijko
houthandelaren aiiiipi-, rn in dc. om-
Streken- van onze star, bestalen dat «Ho
offerten en levcrmgcn voort-'nui uitslui
tend onder nadere goc'k'-m mg \:,n ',!o
UitsLuitingscommissó' vm L-r/unen-
lijke patxoonsvereeni,.- iigen zulten g»
scbiêden.
De tre'n cilc ongeva-r lui if zc~ \-an
Leiden na^ir 'Utrpoht vc-fèk!. luul gis-
tcrer.a,vond even builen Le.'d'-u oen
jan g d uri s o pon I houd
Onverwachts werd aap;de noxirem'
get'okken. K-'wijl ccn )i -."s- on eti uit
den Ireii' veiwijderiii1. Do iiudiiromhic-
teur hield dezen persoon staand'- doch
laatslgenoemde b?\v' crdi- da| z':ü uj-
wie-l bij het cveriaden op hel si. Lon
Löiden óp dit station was bliiveq «tiaau
bij daarom toen de trein locli sl'lstond
was 'uitgestapt.
'Een langdurig vclioc bleek «oen
Een langdurig verhoor bleek econ re
sultaat te hebben. Van beide ziiden kon
den geen bewijzen worden aangevoerd.
't Was wpl m.-rkwaardiv' dat in do
wagon w«arin dc persoon was gezeten
de- noodrem was gebruikt-
Gisiei-enmiridag; omstreeks 1 uur werd op
de Breestvaat de boclewageu van Kaïwijk a'an-
gercdtei» door die electrische train, mer liet
gevolgaat het rechter-achterwiel van tl en wagen
vernield werd- Een jongen, die op den v. aqct»
?at. viel er af, en -bekwam, wonder bo»eti
wonder, geen lichamelijk letsel. i
Hcdenriorgen werd op het hoofdpolHc-
kureaa een kinderwagentje met een UiuJ ge
bracht, «dewelke onbeheerd waren achu;icJa-
ten op de Vischmarkt. De kleine jongen hc vr
in zat kon <zijn naam niet opgeven, doch. na
dat hij wat gegeten" had, kwam een broertje
van hem opdagen, dat beweerde dat eer, nog
ouder brccriie het kereltje had „verjeten" op
dc markt. De kleine lui dies vertrokken teza
men naar huis, nadat de naam van di ouJers
was genoteerd.
Zondag voormiddag 10 uur (bevestiging
van ds- Beekeitkamp door ds. Hartwigsen. in
de Pieterskerk. Des nasriddags te 6 1 '2 uur in
trede van ds. Beekenkamp i.; hetzelidc kerkge
bouw.
FEUILLETON.
Langs donkere wegen.
4G)
BH'ij moest haar den tijd laten aan het denk
beeld van een minnaar te wennen. Dan
zou zij misschien ophouden hem te schu
wen; maar hoe ledig, hoe vervelend zag
de kamer er uit zonder haar en Mary!
Het staat nog te 'betwijfelen wie zich
meer verlaten gevoelde, hij of Bertie,-toen
zij daar den langen avond zaten, voorge
vende te lezen, maar in werkelijkheid, hun
ne gedachten den vrijen loop latende.
Zoo Dollie te voren naar hare moeder
verlangd had, nu deed zij het nog tienmaal
meer. Zij had nog nooit zoo'n verlangen
naar huis gehad. Zou zij haar schrijven?
Erij kon toch niet over zulke dingen schrij
ven! Stel u voor, dat zij haar pen opnam
len schreef: „Lieve Moeder Mr. Lynd'hurst
heeft mij daar juist ten huwelijk gevraagd
en ik heb hem bedankt!" Zij werd rood tot
achter de ooren bij deze gedachte. Zulke
dingen' konden alleen gefluisterd worden.
Zij zou liet in schemerdonker op bet voe
tenbankje aan den schoot harer moeder
hebben kunnen zeggen; of zoo zij tot Mary
had mogen gaan, had zij het deze mis
schien met een enkel woordje kunnen
(vertellen. Hare sympathie sou op dit
oogenbfik van onschatbare waarde voor
Dollie geweest zijn. Zij had over hare be
zwaren kunnen spreken, en hulp en leiding
kunnen vragen; maar Mary was geheel
buiten haar bereik en zij mocht niet tot
haar gaan.
Deze avond, met al zijn jammeren, was
een belangrijk oog-enblik in haar leven;
het was de eerste maal, dat zij.geheel aan
zichzelve was overgelaten. Deze eenzame
uren' van zelfonderzoek waren niet on
vruchtbaar voor haar. Zij had eensklaps
de werkelijkheid en de verantwoordelijk
heid van haar vrouw-zijn ontdekt en de
ernstige zijde van haar .karakter ontwaak
te hierdoor. Het aanzoek van Grey had
tenminste deze goede uitwerking Dollie
werd er eene vrouw door.
Zij schaamde zich plotseling over hare
beuzelachtige droomerijenzij beknorde
zich over het genoegen, dat, zij vond in het
gezelschap van Bertie. „Wat behoeft 'gij
zelfs aan hem te denken, daar hij immers
Mary toebehoort?" sprak zij tot zichzelve
en zij nam zich voor, zoolang zij nog te Les-
ponts bleef, beide broeders op een afstand
te houden. Er is hier zeker iets in de lucht,
dat allen zoo dwaas doet worden, dacht zij,
en zij wapende zich met haar strenge En-
gelsohe begrippen tegen deze twee jonge
-iBriLten.
TIary verbaasde er zich zeer over, dat
Poll ie haar niet goeden nacht kwam zeg*
gen, en dacht er half over haar iu haar
eigen kamer te gaan opzoeken, maar Ber
tie verijdelde haar voornemen, doordat hij
haar weer in den gang tegenkwam. Toen
hij met zijn kaars verdwenen was, kwam
Justine, die hen door een kier van de deur
had gadegeslagen, de kamer uit en riep
Mary, daar Mrs. Reid weer onrustig werd
en dus werd Dollie vergeten.
Dr. Arnaud had hen gewaarschuwd, dat
er tegen den avond een toename der koorts
te verwachten was; de dag was vrij kalm
voorbij gegaan, maar nu vertoonden zich
teekenen van onrust en opwinding, korte
verwarde gezegden, onsamenhangend
ijlen, dat al luider werd.
De arme moeder sprak niet meer over
het kindje; nu was het de jongen de
jeugdige Walter die haar geest bezig
hield. Mary huiverde meermalen hij de
duistere onthullingen, -die zij in haar ijlen
deed. Zij smeekte den vader van haar kind
dit of dat te doen. „Gij moogt hem niet zoo
uitschelden, Marmaduke", gilde zij eens,
terwijl zij Mary in den arm greep, „onzen
eigen jongen, onzen ecnigen zoon, Mar
maduke."
„Hoort gij mij niet ging zij schor fluis
terend voort; „wat antwoordt gij. wreed
aard? Als hij eens zeer diep zonk? Is hij
niet onze zoon? Gij stort hem in het ver
derf, gij beneemt hem elke goede gelegen
heid, om zich te beteren. Man! hoort gij
mij? gij zult naar mij luisteren."
Toen weer op nog vreéselijker toon: „Ik
heb hem verloren ik heb ze beiden ver
loren waar, in hemel of aarde, zal ik ze
wedervinden? Mijn man! mijn zoon!" Toen
wéder: „Stil, ik ben niet uwe moeder gij
zijt niet Walter Walter si serf, toen liij
nog een kindje was. Wie zijt gij, die daar
staat? Zou dat mijn zoon zijn.' O, genadige
hemel, nooit, nooit!" en zij begon plotse
ling over haar geheele lichaam te beven.
„O, stil toch, arme stakker!" fluisterde
Mary dan en nam haar als een kind in de
armen, totdat de aanval weer voorbij was;
maar telkens kwam het terug. Zij smeekte
Walter op wilden toon, om baar te sparen
om medelijden te hebben met hare grijze
haren en gebroken hart; zij beval hem
heen te gaan en haar niet meer te zoeken.
„Verberg mij verberg mij voor mijn
zoon; bedek mij met aarde, en leg mij in
mijn graf; slechts dóór zal ik veilig zijn
slechts dóór zal hij mij niet kunnen vin
den. Noem mij Mara", fluisterde zij, „want
de Almachtige heeft mij- groote bitterheid
aangedaan"; en zoo ging zij voort.
Het was eene groote beproeving voor
Mary's geduld; Justine en Charlotte qlie
pen in de andere kamer; maar het dappere
meisje wilde ze niet wekken. „Uet is beter,-
dat ik dit alles alleen 'hoor', dacht zij; „zij
vertelt al haar verdriet, arm mcnsch!
Straks zal zij wel wal tot rust komen' ca
zü dacht aan Maurice en" hoe zij eens sa
men gewaakt hadden hij een armen man
met hersenkoorts, toen zijne vrouw het
niet langer vol kon houden, en hoe Mau
rice haar toen geprezen 'had om haar moed
en vol teederheid tot haar gezegd had, dat
zij de gaven van Martha en Maria in zich
vereenigde,. zooals alle vrouwen behoorden
te zijn; en toen had hij gezwegen en ge
zucht, en zij wist, dat hij aan Janet daclit.
Zij herinnerde zich dit; en het beeld van
het ellendige zolderkamertje, en dé sla
pende vrouw, en den armen ijder, die zich
ziin hard bed heen en weer wierp,
kwam haar voor den geest; en toen dacht
zij er over na, wat Bertie in zoo'n geval
gedaan zou hebben, en of zij ooit met hem
bij ziekbedden in armoedige kamertjes
zou waken; en toen kneep zij zich met een
glimlach, want zij voelde, dat zij slaperig
begon te worden en zij bad, dat zij tot
den morgen wakker zou kunnen blijven.
Zij §ehoof het gordijn wat op zijde, en keek
in de donkere laan; IFn eensklaps dacht zij
aan de discipelen in den door de maan be-
schcncu hof. „Het vleesch is zwak; ja
waarlijk, wel zwak", fluisterde zij en zettü
zich toen weer naast het bed.
(Wordt vervolgd.)