Dagblad voor Leiden en Omstreken.
ABONNEMENTSPRIJS -
IN LEIDEN EN BUITEN LEIDEN
WAAR AGENTEN GEVESTIGD ZIJN
PER KWARTAAL f 2.50
PER WEEK 10.19
FRANCO PER POST PER KWARTAAL f2.90
Iste JAARGANG. - WOENSDAG 23 JUNI 1920. - No. 69
BUREAUHOOIGRACHT 35 - LEIDEN. - TELEFOON INT. 1278
ADVERTENTIEPRIJS -
PER GEWONE REGEL f 0.221&
DES ZATERDAGS fO.RO
INGEZONDEN RECLAMES DUBBEL TARlEfc
KLEINE ADVERTENTIES van hoogstens
30 woorden 50 centZaterdags 75 cent,
bij vooruitbetaling.
Dit n immer bestaat uit twee bladen
Tegen den Godsdienst.
De vorige week is 'door Nederland en
'Oranje le Leiden een sl'ooib'iljcl ver
spreid waarin o- m. gezegd) werd dat de
S. D- A. P. den Godsdienst vijandig ge
zind is, zoodat allen diie eerbied hebben
voor God cn Zijn Woord aan- deze partij
hun stem niet kunnen geven.
Een van de voormannen van de S< D.
A P. stuurde zulk een biljet terug en
eiijreef 'daarnaast, In et «vette" letters:
gelogen l
Ook bij het huisbezoek zal men niet
nalaten op dit .gelogen" de aandacht
le vestigen.
Wij willen daarom hét yelieueren even
©pfrisschen ep. enkele uitspraken van
voormannen van de S- D. A. P. in her
innering brengen.
M a r x, de groote M&rx schreef een
maal dat de arbeiderspartij er naar
moest streven oTn het geweten van liet
g o d s d i e n s t i g e spook' te be
lijden.
Bebcl ve» klaarde in d'cn puitschen
ffiksdag: Op politiek terrein streven
wij naar d'e republiek'; op oeconomisch
le.iTe.tn naar hol socialisme, op gods
dienstig terrein naar het A L li e s m e.
En verder; Hel eigenlijke wezen van
liet Christendom met. zijn kraam yad
leerstellingen staat v ij a n d i z tegen
over de mcnschhe'd.
Liebknecht sprak' zicli aldus uit:
Het ChristendomJs knechtschap, ver
slaving, geloof, dood; het socialisme
is vrijheid- strijd- 'wetenschap, 1 e v e n.-
KautSky verklaarde; Het erkennen
van een persoonlijk God is onver e e-
n i g b a a r met den tcgenwoordigen
stand der wetenschap, waarvan h e t
w e l e n s c h a p p e 1 ij k s c i a 1 i s-
n e een o n d o r d e e 1 is..
De toonaangevende socialisten ten on
zent hebben zich altijd in den zelfden
ge.\st uitgelaten.
-Toen de Fransch'e socialist VHvisani
verklaarde: „wij hebben den mensctie-"
1 llken geest ontrukt aan den Godsdienst-
Wanneer een proletariër vermoeid van
£nn arbeid de knieën boog, hebben wij
hein opgericht en hem gezegd dat ach
ter die wolken niet s t. o vind
i s d a n droombeelden. Wi j
hebben de lichten des hemels gedoofd
en zullen zorgen dat ze niet meer ont
stoken worden; toen schreef H e t V' o k
liet officieêle orgaan van de S. D. A P-
deze v oorden: N a t-u u r 1 ij kis e r
geen socialistische n a r 1 ij
te r wereld di niet ve r-
h c u g d zpu z i.j n als in haar
eigen land vanwege de re-
Is' c e ring d e r g e 1 i j" k e w o o r-
den worden gesproken.
DM is loc.li zeker wel een heel duide
lijk uitspraak.
I)ü heer i o r h a r sclireef: D e
groote v ij a n d van het socialisme
is.liet kerkgeloof. Was er crcen atheïsme-
êr was geen socialisme- Sluit u-bij ons
aan, en gij zult spoedig dingen verne
men die voor eiken gcopciibaarden
god-dienst erger z ij 11 dan rat-
t k r u i d.
Hoort eij dal arbeiders en arbeiders
vrouwen!
Wij Zouden zoo door kunnen gaan -met
liet geven van citaten.
Maar dat is immers niet noodig.
Uit bovenstaande aanhalingen blijkt
afdoende., hoe v i.j a n d! i g de S. D A.
P. staat tegenover -den godsdienst, 'hoe
onmogelijk'het is dat zij die nog e eni
gen cerbie#d hebben voor God en zijn
Woord, zouden stommen op de socialis
tische candAdalen-
Stemmen op de roode candidaten be-
feekent: stemmen tegen den
Godsdienst.
Hoe zal het paan?
Waf, zal 30 Juni 1920 aan de gemeente
Leiden brengen?
Zullen brutaliteit cn onbezonnenheid
op alle Gemeentel, terrein plaatsnemen
cn de Stedelijke Regeering winnen of
zal ernstige overweging van de belan
gen van alle burgers gesterkt uTt den
strijd komen?
Wij bebben nu gehoord, .hoe de so
cialisten willen regeeren als- zij in de
meerderheid komen
't Geld komt er niet op aan,"' zegt
een van de woordvoerders, en de com-
communst riet dal spel met het verderf
gaarne, want des te eerder komt de door
hem gcwciischle ineenstorting.
't Is dringen naar één doel. De socia
list uit pure onbezonnenheid, do com
munist. ziet dat spel met het verderf
pen als de socialisten maar helpen.
Wie de akelige ruwe laai in den Raad
gehoord heeft, weet wat er te wachten
staal, als die heeren nog meer het hoofd
zullen opsteken.
Ons volik wil-'in zijn Overheid ook' nog:
'fatsoen; het wenscht een Overheid voor
wien het ontzag hebben kan.
Maar de rc.ode hoeren in den Raid
donken hét te winnen door ruwe grof
heid, en brutaliteit-
Brutaliteit, geheel onevenredig 3£.n hun
bekwaamheid-
Want dervF ijl overal elders de socialis
ten een wethouder hebben, durfden dè
heeren hel hier niet aan. Zij hebben in
dal opzicht zelfkennis; maar zii trachten
onder geschreeuw hun gebreken te ver
bergen.
BRIëT.
V 30 Juni 1920.
De socialisten willen groot, doen. Veel'
beleven en veel praten. Dat, staal, echt
socialistisch. Zij weten he<"l goédT dat
wat zij voorstellen meestal onmogelijk
is- Toch voorstellen! Zal het Leidsche
volk zich d'oor die grootdoenerij laten
bedriegen?
Zoo dom zullen de kiezer? niet ziin.
En de vrouwen zullen jntuUiof gevoelen
dat het maar praatjes zijn, die de socia
listen verkoopen
Alles voor den schijn. Alles voor do
tribune.
Maar daden? Och kom, zie eens naar
andere landen. Wel wiillen zii den boel
omver werpen, maar opbouwen kunnen
zii met-
Met vuur spelen-' en a.ls 'de brand' uit
breekt kunnen zij niet blusscben.
En hier in den Bp.ad? Geen bezit een'g
gevooj van verantwoordelijkheid voor
wat hij zeg t.
,.'t Kan ze niet bommen!" Een echte
socialistische uitdrukking. Toepasselijk
in dezen tijd van hels'che machines-
Maar daardoor regeert men geen ge
meente geen land.
Ook de gemeenten, die zwaar leden
door den Oorlog, hebben rust noodig
en niet een ophitsing door oproerige
elementen.
Al dlie beloften, geloof er geen woord
van!
't Is opsnijderij van de erosie soort!
BRIëT,
STADSNIEUWS.
Morgen, 24 Juni, herdenkt onze
stadgenoot C. v. d- Ham, den dag dat hij
25 jaar geleden in dienstbetrekking
kwam bij de Firma Batleljee en Terp-
slra, Boekdrukkerij alhier.
'Alhier zal van 28 Juni tol G Juli a-s.
een© belangrijke boekverkooping ge
houden worden bij de firma - Burgers-
dijk en Niermans „Templum Baiomo-
nis-" De catalogus bevat nunuin-'s-
verdeeld over de rubrieken: geschiede
nis cn aardrijkskunde, lechtsweten-
schap en staathuishoudik uil de, godge
leerdheid erf wijsbegeerte, klassieke en
moderne taal- en letterkunde en geschie
denis dep oudheid, kunst- en muziekge
schiedenis, geneeskunde, natuurkunde
en aanverwante vakken.
De veiling is samengesteld uil de bi-
Moteek nagelaten door Ds. A. H- Ou-
vée, pred-kant te 's-Gravenhage en nog
andere belangrijke nalatenschappen.
Namens het Hoofdbestuur der Pos
terijen en Telegrafie worden wii ver
zocht mede tc doelen dat de aangifte
voor het examen adspivant-eloclrefech-
nische ambtenaar der telegrafie r. i e-1
vóór 1 Augustus, zooals is aangekon
digd, maar yóór 16 J uli a. s. dient te
geschieden.
Men meldt ons:
Reeds conige weken geleden werden
hier ter sledo door c,enige politieagenten
pogingen aangewend om te kernen lot
oprichting van een afdeeling van der.
Boncl van Chr. Poli tic-boa mbten.
Tot dal doel was gisteravond in hel
gebouw „Patrimonium" door eenige
Politieagenten een vergadering uitge
schreven welke vcig.idrc iil' werd ge-
lQid door den heer P. van Veen.
Nadat de vergadering met gebed en
het lezen van Pslm. 73 was geopend,
werd het woord gegeven aan den heer
II. .E. v. Gè&en Uit Awsterdani, Voor
zitter van bovengenoemden Bond-
E>oor deze wertl op duidelijke wijze
aangetoond de plicht van dc Chr. Politie
beambten om zich tc organisceren naar
Christ- beginselen, omdat zij telkens
voelen dat er voor hun geen plaals is -m
een Neutrale o-rgaiilsalie. Spreker her
innerde er aan dal de politieagent altijd
vergeten werd. Gelukkig komt. daarin,
aldus spreker, verandering; hij wijst op
-de Staatscommissie slok en toont met
voorbeelden aan, dat de organisatie
zorgen moet invloed tc krijgen. Met
krachKwordt cr c'oor hem op aange
drongen om allo lauwheid cn lu.kshe d
te laten varen en zich krachtig als
Christelijke mannen aan oen te sluiten.
Door verschillende personen werden
vragen gesteld welke door spreker uit
voer g beantwoord werden.
Door de heeren J. Sleglenhorst cn M.
v. d:- Berg werd nog een woord ge-spro
ken als vertegenwoordigers der Christ/.
Besturenbond Op duidelijke wijze werd
door hen uiteengezet waarom .Christ,
organisatie noodig. is en niet klem aan
gedrongen om zich aan le sluiten, op
dat oen Chr. orgnnsatie kan worden op-
gerciil. Nadat ii<?g verse lil lende zaken
besproken waren gaven alle aanwezi-
gen zich als lid op. zoodat een afdeol'irig
van bovengenoemd'en Bond kon wor
den opgericht, met aanvankelijk 14 Le
den. In het vooriooplg bestuur werden
gekozen.de agenten Sepers, Wiolcnga,
en Zilvcrlant.
Verschillende personen hadden nog
toezegging gedaan dat zij wanneer een
afdeehng bestond als Ld zo'dden toetre
den.
We hopen dat deze organosol ie onder
^jods zegen mag" groeien cn bloeien cn
mede mag werken tot zegen der Lcid-
schc Politieagenten.
Gü sternamiddag omstreeks vijf
uur, viel in het Noora^itJe, de 9-jarige
J. J. S., wonende Lange Gracht, van
een wagen,, waardoor zijn rechtervoet
onder het wiel geraakte, tengevolge
waarvan deze gekneusd' word. S. werd
Ier verpleging opgenomen in het- Aca
demisch Ziekenhuis alhier.
69ste Lustrum der
Leidsche Hoogeschool.
Over de opening van de Lustrumfees
ten in het Groot-Auditorium kunnen wij
nog hel volgende mrdcdcelen. De zaai
wag geheel gevuld met belangstellen
den, o.-a. merkten wij op de Rector
Magnificus Prof- Nieuwcnhuijs; het Be
stuur der Leidsche Veroen ging van
Meisjesstudenten" e. a. Nadat het corps
vaandel was binnengedragen cn de le
den der feestcommissie; de eereleden
van het corps de oud-leden en leden ge
zeten waren, trad onder het. staande zin
gen van het oude „Io rival", het Colle
gium binnen, hetwelk plaats nam -voor
het spreekgestoelte. Voor den Pedellus
Major de bekende „prof. Deo" gfng
nog 'n algemeen hoeraatje op 't welk
deze beantwoordde met een vriendelijk
wuiven van zijn baret.
Er heoA'schte een joligheid, die vreemd
aandeed bij de strengheid Van het inte
rieur.'Maar het hoogtepunt kwam bij
de binnenkomst van M Collegium van
Curatoren, van hetwelk onze "'nurgr-
meesler Jhr. Mr. N. C- de Gijsclaar ook
cleel uitmaakt. We klappen niet teveel
Ut d'e school, ai? we zesgen, dat op een
„Leve de Burgen iocs lei'". volgen moest:
Er i,3 maar eene goeie Leienaar
Dat is De Gijsclaar.
Glimlachend over deze-spontane hui-
do schreed onze burgervader voort tus-
schen al d e jutxTeerehde corpsleden. En
ook -teen do heer Hülscher in zijn wel
komstwoord den burgemeester huldig
de brak er weer een spontaan applaus
uit alle rijen los.
Slaan wc nog even sj.il bij het. ant
woord van don heer Mr. J. W. Ramaer
uit, 's-Gravcnhage. wiens speech Ln'.el-
de van geest en vroolijkheid- -Snr. dank
te in dé eerste plaats den p'aeses van
het corps voor de uünoodig.ng, om
dJ.ens welkomstwoord le mogen beant
woorden.
Hij herinnerde eraan, hoe rijf iaar ge
leden e-r oo-lf: velen iri het auditorium
waren, al was toen dc vergadering
eenigszms melancholisch getnt. Toch
wdde hij in deze dagen n et te veel
herinneren aan den voorbijgegane^ .tijd.
hij wcnschte eens onbezorgd feest te
vieren. Het ,is voor de reünisten nu niet
zoo1 erg -belangrijk, dat er geen maske
rade zal worden -gehouden. Hel is ook
goed, dat men nu die studenten meer
ziet. in hun doen en laten. Spr. herinnert
aan zijn studententijd, toen Mr. Thoo-
door Heemskerk voorzitter van het corps
was eri de professoren verbaasd waren,
dat de jongelui zulke redevoeringen in
het Groot-Auditorium konden houden.
Vervolgens haalde de heer Ramaer noy
eenige geestige voorvallen uit ziin stu
dententijd op, dié telkens met oen luid
gelach begroet werden. Spr. vestigt er
daarna den aandacht op. dat al zijn
herinneringen bedoeld zijn. om hel Coi-
log-um te toonen. dat hij het eens is met
de houding van het. corps in de gege
ven tijdsomstandgheden. Ei' zijn nu een
maal interne redener» .weerhouden
feest le vieren als voor 'den oorlrw.
juichlte het toe. ,i-u nei jongere ge
slacht zich voorbereidde om ongelijk
heden te nivelleeren in de tegenwoor
dige maafschappn. Ook vroeg de heer
R. zich nog af, of do zusjes der corp.sle-
Aan het Zoeklicht.
Leiden, 23 Juni 1920.
Door de gehecle stad zijn thans biljet
ten aangeplakt waarop in hel roode
letters een aansporing om Mr. Van Eek
te" stemmen.
Een advies dat. naar ik hoop niet zal
worden gevolgd.
De heer Van Eek is als persoon een
in vele opzichten sympathiek e/i bemin
nelijk man..
Maar hij wordt door de S. D. A. P-
niet aanbevolen als persoon, maar als
drager van beginsel en, van
de sociaal-democratische beginselen.-
En als zoodanig is hij vtxtc onze ge
meente. een zeergevaariijk man.
De socialistische beginselen dfie met
de Christelijke beginselen de meest ster
ke logons fel ling vormen Vinden in hem
een warm verdediger.
Bovendien is hij iemand d('e voor do
uiterste consequenties niet terugschrikt.
Nog slechL? zeer kort geleden ver
klaarde hij -zeer sterk le staan onder
comnvunistischen invloed.
En wat de p r a c t- ij k betreft: zijn
partijgenoot de Ilaagsche wethouder
Aibarida""betoogde dezer dagen dat hij
een bcdrijfspolüiiek wenscht le voeren
die voor de gemeeniajiopcLloi tig moet
worden, die afgeleid wordt, u t dc illu
sies van de „halfontwaakten" en die
als ooit de socialisatie koml een nieuw
tijdperk van duurte zal inluiden.
Hierbij komt nog iels-
Stemmen op den heer Van Eek Iwloc-
kent ook: stemmen op. de tegenwoordi
ge socialistische raadsleden- wvv op-,
treden van cfen aard is geweest, dht
ieder die het wel meent met de gemeen
tebelangen hun heengaan moet wen-
schen.
Daarom: niet rood. niet Van Eek.
OBSERVATOR.
Vrijdagavond 3 uur,
spreekt het
K; m .r2id SCHOUTEN,
in de Stadsgehoorzaal.
Al onze lezers verwachten wij
den ook zoo blij zouden zijn, nu er geen
maskerade meer was. Sp>'. trok dit in
twijfel, nu dc danm- go-en ridder meer
hadden met wuivende vee,-en op den
hoed en zijden en flu wé el en mantels.
Toch verheugde het hem. dat u't het
programma bleek, hoe .goed hel corps
aan dc damesstudenten gedacht- heeft-
Hij wenschto hel. corps van harte geluk
voor de omgang mot de damesstuden
ten, omdat hij voor zich wist. dat velen
daardoor hun levensgezelfn vinden -/.ou
den. De heer 11- protesteerde eveneens
tegen een afdaling van hel corps, waar
door dit met meer aan het hoofd cic»
studtnten zou blijven slaan. Over dc-n
groentijd wal hij liever niet sproken,
omdat hij "den indruk krijgt, dat deze
niet metr la, zooals de in zijn t-id was.
Hij waarschuwi nog voor een onlaar-
ümg der groentijd.
Aan hel slot gekomen eindigt öc heer
R. rne.t de oude spreuk „C re real Vivat
Floreal" waa'op alle aanwezigen staan-
de het corpsl ed aanhieven.
Na afloop vertrok de gehesle stoet
'naar dc sociëteit Minerva.
Op dc icceptie van half vijf lol half zes
in de sociëteit Minerva, kwam eerst
hel bestuur van de Verconiging voor
Vrouwelijke studenten, bij monde van
haar presidente mej- C ngcls. liet colle
gium golukwcnsclicn.
FEUILLETON.
Langs donkere wegen.
«i
Na verloop van eenigen tijd kwam Dollie
Ibij hem met bleeke wangen en gezwollen
oogleden, en heur schoon haar geheel ver
ward. Bertie pookte heftig in het vuur, de
Ivonken vlogen naar alle zijden; hij was
[vermoeid en hongerig, maar daaraan
scheen niemand te denkeii. Er was iets ge
beurd, maar geen der meiden scheen te we
ten wat. Grey was den dokter gaan halen,
Ursula was naar Charlotte, Justine was
bij hare meesteres.
„Mary heeft mij naar u toegezonden; zij
boorde uw stap en kon Mrs. Reid niet ver
laten", zeide Dollie stemmig. „O, wat is het
bier koud! de kachel gaat uit en in de eet
kamer is het nog erger; het was er juist
een grafkelder, toen ik er straks doorging.
Mary dachï, dat ge wel koud en hongerig
zouclt zijn; zij heeft mij naar Katchen ge
zonden, om wat warms voor u te vragen."
„Die lieve Mary! zij vergeet iemand
"nooit"', dacht Berlie dankbaar; toen ver-
Volgde hij overluid, „laten wij in ieder ge
val naar Katchen gaan; het zal daar wel
warmer zijn cn dan kunt ge mij straks al-
ïes vertellen."
„Katchen is zwaar verkouden, en is daari
naar bed gegaan; maar ik denk, dat ik
wel iets voor u zal kunnen vinden. Ga
maar bij de kachel zitten en warm u vast,
terwijl ik naar den kelder ga; er is iets van
eene- kip overgebleven en een stuk taart."
De keuken zag er vroolijk en gezellig uit;
de kachel stond open en het schijnsel der
vlammen speelde op de gele wanden en
roode -ylperen; de metalen stoofpannen
blonken als spiegels.
Bertie ging op eene eikenhouten bank
naast de kachel zitten en keek vergenoegd
naar Dollie, die heen en weer liep Zij had
het blad bedekt met een sneeuwwit servet;
had kaaskoetkjes en gestoofde peren ge
vonden en liep zelfs met den chocoladeke
tel in de hand. „Mary beeft gezegd, dat ik
het u prettig moest maken", zeide zij ver
legen, toen eindelijk het kleine feestmaal
klaar was, en Bertie zich gereed maakte
er alle eer aan te bewijzen.
„Dit is godendrank en godenspijs! Gij ge
lijkt op Hebe, die voor de oude Olympische
goden schonk!" riep Bertie uit, toen zij
den schuimenden beker naast hem neer
zette. „Ga nu eens hier naast mij zitten,
Hebe, en vertel mij alles eens", ging Bertie
vriendelijk voort, terwijl hij zijn best deed
dankbaar te zijn en niet inwendig te wen-
schen, dat Mary naast hem zat in plaats
van Dollie.
Dollie gehoorzaamde hem gaarne, het
was een aangenaam nieuwtje voor haar,
firn, Ilebe genoemd ie worden en zulk een
Adonis te mogen bedienen. „Mary heeft
mij opgedragen het hem prettig te maken",
zeide zij, zich verschansende achter een
gevoel van plicht, terwijl Bertie, zooals hij
altijd deed, haar met heldere teedere blik
ken aanzag. Het was een lang verhaal, en
hij had zijn maal geëindigt^nog lang voor
dat zij er mede gereed was.
„Arme ziel!" zeide Bertie medelijdend,
want hij was zeer teerhartig,, „het moet
een soort toeval geweest zijn of misschien
eene lichte beroerte."
„Wij hebben nog niet gehoord wat de
dokter er van zegt", antwoordde Dollie
huiverend. „Uw broeder zegt., dat het een
■toeval was, en dat zij dat wel eerder gehad
heeft; Charlotte had het hem \erteld. Hoe
jammer, dat Charlotte juist weg was; die
arme Mary was zoo geschrokken; maar'zij
heeft alles voor haar gedaan, wat zij kon."
„En die ellendeling wat is er van
hem geworden?" vroeg Bertie.
„Dat is het vreemdst van alles" ant
woordde Dollie. „Toen hij zag, wat er ge
beurd was, begon hij hevig te steunen en
over zijn geheele lichaam te heven; toen
zij haar naar hare kamer gebracht had
den, leidde Mr. Lyndhurst liem hij den arm
weg; hij bood geen weerstand, toen uw
broeder de voordeur opende, llc geloof, dat
hij met hem naar huilen is gegaan, want
ik hoorde stemmen vóór het huis."
„Het is eene afschuwelijke geschiedenis'^
mompelde Bertie. „Zoodra hij geen geld
meer lieeft, weel. hij haar als een bloedhond
op liet. spoor te komen. Arm schepsel, wan
neer men dal alles weet is men eerder ge
neigd hare scherpe gezegden over het hoofd
te zien"; daarna vervielen zij in een lang
durig stilzwijgen.
„Wat voert gij beiden uil?" vroeg Grey,
terwijl hij plotseling in de deur verscheen
en hét tooneeltjê vóór hem met. onvurholeu
verbazing gadesloeg. liet presenteerblad
stond er nog en men rook onlegenzeggelijlk
den geur van warme chocolade. Berlie zat
op zijn gemak bij het vuur en Dollie stond
in haar groene japon, met een servet voor
gespeld, ten einde zich niet vuil te rnaken,
naar hem te kijken. „Weet ge wel. dat liet
over elf is cn dat Mary laat vragen, waar
ge blijft?" ging Grey eunigszins wrevelig
voort.
„Hoe gaat het met Mrs. Rcid?" Is Char
lotte thuis?" vroegen heide tegelijk.
„Ja, cn de dokter is juist weggegaan. Het
was een zenuwtoeval, zooals elk reeds zei
de, maar zij is.nu iets beter. Mary cn Char
lotte zullen vannacht hij haar waken.
Mary wenschte u even in uwe kamer te
•spreken", vervolgde hij, zich tot Dollie
wendend; cn de 9chaduw op zijn gelaat
verergerde, toen hij de deur achter haar
sloot cn tegenover zijn broeder ging zitten.
Want Berlie had op luiden, vroolijken
toon gezegd: „Goeden nacht, Hebe", en
Dollie had hem toegewuifd en was snel uit
de kamer gegaan, zonder acht op Grey to.
slaan.
HOOFDSTUK XII.
Mary stond droevig en in gepeins ver
zonken bij de kachel te kijken, toen Dollio
binnenkwam. Op het geluid der vlugge
voetstappen, hief zij het hoofd op. „Wat
zijt ge lang uitgebleven, lieve Dollie!" sprak
zij mistroostig; ik had niet veel langer,
kunnen wachten, en tóch wilde ik u gaarne
goedennacht wenschen, voordat ik naar
Charlotte ging, en alles hooren wat gij mij"
te zeggen liebt"; en er kwam een licht
blosje op Mary's bleeke wangen en haar
oogen straaldeh van blijde verwachting.
„O, er valt niets bijzonders te vertellen",
antwoordde Dollie onverschillig, terwijl zij
hare blanke armen behagelijk boven haar
hoofd uitstrekte. Zij 'was vermoeid en op
gewonden door al de akelige gebeurtenis
sen van dien dag. en de herinnering aan
het laatste uur vervulde haar -geheel met
een vreemde, aangename gewaarwording.
(WonU vervolgd)*