Dagblad voor Leiden en Omstreken.
abonnementsprijs
IN LEIDEN EN BUITEN LEIDEN
TV AAR AGENTEN GEVESTIGD ZIJN
PER KWARTAAL f 2.50
PER WEEK f 0.1».
•RANCO PER PUST PER KWARTAAL f 2.90
'ste JAARGANG. - ZATERDAG 29 MEI 1920. - No. 48
BUREAUHOOSGRACHT 35 - LEIDEN. - TELEFOON INT. 1278
advertentieprijs
PER GEWONE REGEL f0.227,
DES ZATERDAGS f 0.80
INGEZONDEN RECLAMES DUBBEL TARIEF.
KLEINE ADVERTENTIES van hoogstens
30 woorden 50 centZaterdags 75 cent,
by vooruitbetaling.
GEMEENTEPOLITIEK
Het is wel eigenaardig dat er voor
le gemeentepolitiek vaak veel minder
(elangslelling is, dan voor de algeniee-
ie polilliek.
Een verschijnsel dat we ook op ander
öbied wol waarnemen.
t Is of somnugc zaken meer onze
andacht prikkelen, naarmate ze ver
ervan ons vei v. ijderd zijn.
Velen wijden hunne zorgen niet in
e eerste plaats aan het eigen gezm,
ïaar aan allerlei belangen, soms zelfs
sit koste van het gezin. Voor de zen-
ing onder de heidenen is vaak groote
Hulpstelling bij hen die voor de ïn-
,endige zending niets schijnen ie ge-
Dalen.
Ditzelfde verschijnsel zien wij nu ook
p staatkundig Icrrein. -
Menigeen die bij de algemeene ver-
fezmgen warm loopt en gaarne en van
'Le meewerkt om de zege te behalen
lijft bij de Raadsverkiezingen doodi-
alm en schijnt zich niet te interesseer
en voor de vraag welke cand-hiaten g.e>-
rf/;-n zullen worden.
Och. zoo luidt menigmaal de voi'ont-
:huldiging. of ik nu. van de kat of van
an kaler gebeten wordt, is mü pree es
otzclfdc; gebeten wordt ik toch; bc-
isfng Taetalen is de boodschap wie ook
tjkozen word Ir en daarom iaat de gehee*
zaak mij koud.
Bovend" n- speelt.bij Raad?verldezln-
«n, veel meer dan bij verkiezingen
loor Stalen of Kamer, .het persoontijk
•lament een groote rc«l. Doordat men de
aiididalen met hunne deugden en ge-
eken beter kent, draagt de strijd als
uzelf "een .meer persoonlijk karakter.
De oorzaak van de mindere beïang-
ell'ing moei echler in hoofdzaak wor-
jn gezocht in co* verkeerd begrip
ntrent de taak en de samenstelling"
.n de Gemeentebesturen. Omdat men
e taak onderschat, of daarvan 'n ver-
©rdc voorsteltng heeft, ontbreekt ook
belangstelling.
Onze ktesvereenjginfgen werken dit in
hand c'ioor bij voorkeur vraagstuk
en van algcmeenen aard aan -de o'de-
j»t ellen-
Allerlei onderwerpen woerden behen-
4d-
En dat i? goed en nuttig en noorlig-
Er is no? zooveel begripsverwarring*.
Nog zooveel onkunde.
Bij de algemeene verkiezingen zien
e telkens een deel van die kiezers
Breuken van rechts naar links en om-
keen T-
Hoe komt dat? Omdat de volksgeest
flkens weer wordt omgezet?
Tm roers noen.
Wij .wordfen T.eVho.aïdclijik \ge-sLagen
jmdat bij een .groot deel van de kiezers
iel rechte inzicht ontbreekt.
Omdat men zich door allerlei ver
teerde voorstellingen van de wijs laat
[rengen en aan valsche voorspftegelin-
ÏM geloof, schenkt.
Omdat het verband tusschen b' c-
i n s e 1 e n en belangen al te
r-makkcliik uit het oog wordt verloren.
Besprek'n> van onze beginselen is en
lijft dus eisch.
Maar daarbij mag en moet "de ge-
necntc-poliliek niet worden vergelen--
Ook aan de gemeen tehui'shoudShg
lobben wij onze aandacht te schenken,
ipdat bij de verkiezingen niet allerlei
c r s o o n 1 ij k e belangen, maar
Ie 'diepere beginselen den
l or.-lag geven.
Wij slcmmen lief ioe, hierop kunnen
litzonderingcn zijn. De moa-elij^Kedd
'ednal dat een verkiezing beheerscht
K>rdl, bijv. door het vcrllchtingsvraag-
luk Dal hel eaat over de vraaa1 gas of
fecl.ricileib Ook Jkan in uitgestrekte
jwneenlen de vr-rleeenwoord'enng van
de verschillende deelen soms van over-
heerschendc betcekenis zijn.
Het kan dun bij hooge uitzondering
voorkomen dat de scheidslijn oen en
kele maal anders getrokken wordt.
Maar regel is dit niet-
Ook de gemeen teraaids verkiezingen
'dragon als regel een principieel
karakter, wat. het best h i' e r u i t blijkt
dat wij de vrijzinnigen van alle gading.
I H iocalisten wet 'uHgieslotén, jr?tijd
tegenover ons vinden.
De opvalling als zou "de gemeente-po
litiek van ondergeschikte beteckenis
zijn, is. dus geheel misplaatst.
Uit enkele beschouwingen omtrent
de samenstelling en de bevoe'dihe-id van
de Gemeentebesturen, mogo dit naJdor
blijken:
V Jhr Mr. DE SAV0RN1N LOHMAN.
Indien wij sterk zijn worden.wij ze
ventig en indien we zéér stprk zijn
taehUg jaren.
Jhr. Mr- de Savornin Lobman be-
hourt tot de zéér sterken.»
Hem is hel voorrecht geschonken dat
nij thans zijn Sisten v3rjaauuag mug
vieren-
Lu dat wel onder buitengewoon ge
lukkige omstandigheden.
Immers, aan' hem is de belofte ver
vuld dat hij tol in hoogen ouderdom
groen en fnsch mocht blijven-
Aan de vei moeiende Kamer we' kzaam-
hodeh neemt ue heer Lobman ais nes
tor nog altijd een zeer werkzaam aan
deel.
Hij spreekt ondanks zijn hoogen leef
tijd als gezaghebbende.
Als Mr. Loluuan het woord vraagt,
dan verstompeen wijle het rumoer om
dat. men weet dat het ue moede loont
le luisteren.
Vooral m deze dagen moet de Kamer-
arbe-d voor den jubilaris een bijzondere
bekoring hebben.
Hoei zijn- leven was de heer Lobman
ten kampioen voor hel recht, en in hel
bijzonder voor hel recht .van de wij-e,
'de Christelijke School-
,'Datr recht wordt thans wettelijk er
kend.
J)e strijd van jaren wordt thans be-
k'oond-
De gewone gang van het leven is dat
het een ander is die zaait, en een ander
d'ie maait-
Mr. Lohman mocht nie t alleen
zaaien, maar hij mag ook de
vruchten zien rijpen.
Dat is wel een bijzondere zegen
Üe God aan dezen grijzen staatsman
schenkt.
Sparc God Jhr. Mr. de Savornin Lob
man nog meni'g jaar voor land. en volk!
sw let op de annonce
VAN
vroom dreesman
IN DIT BLAD.
STADSNSEUWS.
CONCERT „SURSUM CORDA".
De oude Pieterskerk en de onder
gaande zon door de Gothische ranch-.,
voorwaar Sursum Corda heeft ons niet
nuchter wachtende gevonden. Wac-h*
tendle; want dat de aanvang van zeven
uur velen te machtig zou zijn. was te
voorzien-
Dat niettegenstaande het vreegge-
slelde uur, de aanzienlijk veirho ede on-
t.rée en de verhindering van Mevrouw
Noordewiér. om wie alleen al honderden
zouden gekomen zijn. de kerk bijna ge"
heel vol was, zal niemand, die reeds eer
der eer- a cappella-ooncert van Sursum
hoorde, verwonderd hebben. Want er iis
steeds iets in deze jaarlijksche concer-
tcn, dat. bijzonder pakt, iets, dat alleen
bereikt kan worden door een koor dat
èn inusicaal hoog staat èn een int.-le
ken de dirigent heet.
Wat. het laatste betreft, na de uitvoe
ringen van de laatste jaren, na "al wat
Louis Robort, in die weinige jaren van
ziiii directeurschap van Su'sum Corda
gemaakt heeft, 't zou uilen naar Athe
ne dragen zijn, na dit alles nog vele
v/oordjen van lof aan hem le-wijden-
De verrassing van den tivond bra eli
te a twee nog weinig bekende Rus-i ,eho
Kerkliederen, een Vader Onze en oen
Cherubijnenzang, be:de liodo en heer
lijk melodieus en met een rijkdom van
ccloriet. Vooral in den typ.sen Rus
sisch—melancholisch inzettende Cheru
bijnen-zang. ontwikkelde hel koor zijn
besten Mank. Ook het 'dioor de bassen
gedragen Regiua' Soeli word met veel
glans gezongen.
Al was niet alles-smetteloos. ik denk
aan het orusificus en de inzeilen, die
niet."altijd gelijk waren, nieuwe en her
nieuwde sympathie zal Syismn onge
twijfeld door deze uitvoering gewonnen
hebben. Medewerkers -waren Jonkvrouw
RepcLaer van Driel (alt) te-t vervang'ng
van Mevrouw Noordewier,die sUili op
het Mahlerfeest schijnt geforceerd te
hebben, en George Robert', (orgel).
Wat de alt betreft, die niét slechts tot
onze beste zangeressen' behoort, maar
ook de bijzondere capaciteiten voor
kerkzongtros bezit, ze heeft prachtig
gezongen, vooral de chansons Breton-
nor maar te^ontroeren als mevrouw
Noordewier wist zij niet.
Van hel orgelspel van George Robert
zouden we meer genoten hebben, als
niet losse toetsen ook d t jaar weer,
voor een meer rhytnn=eh don moto-
diiious accompagnement gezorgd hadden
Wat echler de begeleiding van Jonkvr..
Repelaer van Driel betreft, d'-e was zoo
mees'torlijk, dat zelfs Louis Robert d':9
'nKiOilijk-verbeterd zóu nebben.
Zoo zal dus Sursum Carrl-a, deze uit
voering in zijn geheel genomen, met
voldoening op dezen dag trugkuwe.n
zien. W.
Gedonkt {ff sterven.
Gisterenmiddag heeft even builen
onze gemeente een droevig ongeluk
plaats gehad', waarbij twee menschen-
levens lo betreuren zijn. De heer D. J.
Nieuwenhuljs van Nieuwkoop begaf
zich na ter markt te zijn geweest, in
gezelschap van zijn 24-jarigen zoon en
i'-jarige dochter hu'-swaarts. Met hen
bevonden zich nog cMe andere perso<-
nen in het rijtuig.
Even voorbij do Spanjanrdsbriig. op
den Lage Rijndijk, wilde -de heer N-
djoor.uithaling eer. voor hem U'tgaand
rijtuig passeer on, met het droevig ge
volg dal het rijtuig te dicht aan den
kant kwam en mot het paa'd te water
geraakte.
De heer N. wist nog juist bijtijds uit
(den i'w.t gen tei jspemgen \en bekwam
geen letsel-
De dirie passagiers waren ook in min
der dan geen tijd op het rlrgge, cüoch
de zoon en de dochter van N. geraakten
doordien het paard onmid'deliük weg
zwom. in het midden van den Rijn,
waarop zij spoedig wegzonken.
Van alle kanten snelde men toe om
hulp te verleencn. Een knecht van de
firma Gij ze nij begaf zich nog te water
maar mocht er niet in slagen één van
beiden te bereiken. Door den heer Jee.
de Graaf werd onmiddellijk met de
dreg" van de Spanjaardsbnjg. eretracht
de drenkelingen uit het water op le
halen, wat gelukte, waarna door
Dr. de Bruijne. v'an Leiderdorp, die
spoedig per auto arriveerde, evenals de
Burgemeester van Leiderdorp de heer
v. cl- Valk Bauman, werd' getracht de
levensgeesten op te wekken. Bij den
zoon bleek dit met meer noodiig, aange
zien de dood reeds was ingetreden. Voor
het medsjo scheen er aanvankelijk nog
cenige hóóp te zijn, maar toch mocht
het niet gelukken haar lot het leven le
doen lerugkecren-
Zoodat hier oen vader, Hef aangrij
pen de. feit moest aanschouwen dat twee
zijner'kinderen in den bloeitijd van het
lieven, op de meest plotselinge wijze,
het tijdelijke met het eeuwige moesten
verwisselen.
Iemand die bij de ramp aanwcz;g was
?leelde ons mede dat de vader, hoewel
vi'Coselijk bedroefd met gelatenheid dit
alles cóorstcnd-
Per auto van Dr. de Bruijne werden
de ver personen, naar huis vervoerd,
terwijl de lijken na bij den heer Jac. de
Graaf te zijn binnengebracht later per
buk naar Nieuwkoop werden overge
bracht.
Het paard dat ook omkwam werd
vervoerd naar het abattoir.
Maandag a- s. opent die Commandi-
tailre Bankvereeniging, Slavenburg en
Go-, die baar hoofdkantoren in Schie
dam heeft en voorts te Rotterdam en
te 's Gravcnhage kantoren bezit, ook
Kier m Leiden-een kantoor, dat geves
tigd is in een perceel aan de E ree-treat,
voormalig bewoond door den heer
Christ aanso.
Het Lei.dschc kantoor van deze Bank
vereeniging zal hef. modernst zün inge
richt. Alle voorkomende bankzaken
kunnen er worden behandeld.
Voorzitter van de Commissie van Toe
zicht is de lieer T. S. Goslinga. voorzit
ter van den Raad Van Arbeid te Leiden.
Directeur is de lieer J. S. Picket Wee-
serik-
- In ons vorig nummer is door een
vergissing een deel van een bericht
weggevallen.
Wij lalen hel derhalve hieronder nog
eens volgen:
Men zal zich herinneren dat ,;n Octo
ber van het vorige jaar door den heer:
T. P. Klein, oud-burgemeester van
Woubrugge, in verschillende bladen 'n
ingezonden stuk is geplaatst geworden,
waarin de tegenwoordige burgemees
ter van Woubrugge, do heer Baumann.
werd aangevallen inzake de behande
ling en bejegening aangedaan aan den
gemeenteveldwachter Van Hemossen
te Woubrugge.
Hof wel door bomidd^ ng vaft den
Commössaris der Koningin tusschen den
Burgmeester en den veldwachter be
reids eer. verzoening is fat sland ge
bracht, is door Burgemeester Baumann
tegen den hoer Klein, wegens beleedi-
g'ng. een aanklacht ingediend bij. den
Officier van Justitie.
Naar wij vernemen komt chze zaak
r>. -• Maandag 31 Mei'dos namiddags te
half drie in openbare terechtzittrng bij
cle Rechtbank te Den Haag in behan
deling.
Mr. P. E. Brief zal als verdediger van
den heer Klein optreden.
Maandag a s. "s avonds 3 uur houdt
de Sludie-Commissie van „Nederland
en Oranje" in de benedenzaal van Pa
tpfmonium" een cursusavond.
Een vooral in deze dagen .belangrijk
onderwerp „Ons Belastingstelsel" komt
dan aan de orde.
En dit onderwerp zal worden inge
leid dco-r don heen M. II. do Roede, dre
Aan het Zoeklicht.
Leiden, 29 Moi 1920.
Dankbaar, maar niet geheel voldaan1,'
dat was zoo ongeveer de stemming
waarin ik Donderdagavond de vergade
ring van de Organisatie onzer An li-rev.
Kiesvereeniging verliet.
Zeker, de zaal was fL'-nk bezet. Vclerf
hadden aan de oproep van het Bestuur
gehoor gegeven. Eh de sl inming was
uliLslckend. Het oude stri|dvuiir is bij
de mannen nog niet gedoofd -en er zijn
tal van vrouwen dlie aich met volle am
bitie aan het vcrkiczingswerk willen
geven1.
Daarvoor was ik dankbaar.
Maar voldaan, geheel voldaan was i'lc
toch ook niet-
Als Lk denk aan de groote belangen
dlic bij de a- s. ^•erkiezing op het sne-l
staan, aan de gcwelcïige actie die rtêor
de andere partijen en met name door
de S. D. A. P. zal worden ontwikkeld,
aan het fe;l dat straks heel het land >n
spanning zal zijn. over wat hier in Lei
den gebeurt, dan zeg ik neen, "nel was
toch nog niet het ware-
En als ik dan let op onze schoon®
beginselen, als ik er aan donk dat het
toch ook bij dezen strijd' gaat niel om'
personen en niet om be.laneren; maar
om de eere van onzen Koning, zie clan
schaam >k mij een weinig.
En dan hoon ik dat al onze mannon
en vrouwen do ernst van den loesjand
zullen begrijpen, en zich alsnog mot
oen ncoit geziene ijver zullen geven
voor het verkiezingswerk.
OBSERVATOR.
als oen deskundige op_dfit gebied onge
twijfeld veel belangrijks zal hebben mco
te doelen.
Indien spreker en onderwerp niet een
druk bezoek waarborgden, zouden wé
gaarne de leden opwekken deze verga
dering te bezoeken. Wij achten dit cen
ter overpodig en volstaan daarom met
deze aankondiging.
Tot buRenlandsch' lid van de Na
tionale Academie van Wetenschappen'
te Washington is benoemd pref ctr. 11,
Kamer li n gii Onnes, alhier.
Gisterenavond l>ep de ,Gt-iar^;e J-
J. L„ wonende Lange Brem- 109. achter
een handwagen in de Haarlemmer
straat
Gekomen op/de Prinsessfkadc zakte
J. J. L. plotseling ineen. Door voorbij
gangers wercl hij naar het brugwach-
terehuisje aan de Blauwno^r'sbrug over
gedragen. Door de inmiddels cntbodlen
geneesheer kon niets anders dan den
dood worden geconstateerd.
Door de gemeente zijn langs do
Singels kastjes aangebracht met redi-
dTngsgordcls voor het redden van
drenkelingen. Deze kastjes zijn van ruT-
t.en voorzien, die in gevat van nood
kunnen worden stukgeslagen, om de
redding.sgordel te bemachtigen. Nu zijn'
dien laat sten tijd door de straatjeugd'
verschü'lDende van dtaze 'rui/Ion gebro
ken en sommige van deze gordels ge
stolen. wat natuurlijk d''rect nadieel
moet medebrengen bij evenlucele on-
gevallc-u te water
De aandacht van hel publiek wordt
Cr daarom op gevesticM om zooveel mo
gelijk Ic voorkomen dal deze kastjes
met moer door de strealiengd woeden
vernield daar het in hel belang van-vei
len is dal de gemeente ze langs den Sin
gel heeft geplaatst-
Het publiek zelf houde er dus too-
zlcht op-
FiiUlLLfETON.
Langs donkere wegen.
„Wat zou Janet dit alles heerlijk vin-
jud" zuchtte Mary, die nooit geheel van
prettigs .kon genieten, tenzij zij dat
Qet anderen deelde. „Zij placht -mij altijd
lergelijke dingen te beschrijven. Het kas-
•el St. Aubert was een soort aardsch pa-
tadijs voor die arme Janet."
Waarom zucht ge altijd, als ge over Mrs.
St. John spreekt?" vroeg Dollie eenigszins
jwwonderd. Zij leunde behagelijk acliter-
over in de kussens; haar voetje rustte op
M haardkleedje; beide" meisjes hadden
Inin donkere reisjaponnen nog aan; Dollie's
slanke gestalte en blond haar kwamen er
Koed in uit. -Mary was meer gezet en niet
bijzonder schoon gevormd, maar zij zag er
frisch en door en door JEngelsch uit.
„Stil!" viel Mary haar behoedzaam in de
■ede, „ik meende in de aangrenzende ka-
taer voetstappen te Jiooren. Men moet op
'en vrgemde plaats wat oppassen."
„Onzin, het is Romany maar. die onze
koffers uitpakt", antwoordde de trage Dol-
be. „Als ik thuis ben doet moeder al die
flint
:en voor mij. Het moet wel erg verve"-
pnd zijn, om alles "Szelf M moeten doen,
J HPoals gij, Maryl"
Mary lachte, maar antwoordde niet en
het volgend oogenblik werd er zacht op de
deur geklopt, en op Mary's vroolljk „bin
nen" kwam een lange, grijze dame bijna
onhoorbaar het vertrek in.
Dollie stond verschrikt op, maar Mary
glimlachte slechts en scheen in bet geheel
niet ontsteld door de plotselinge verschij
ning van haar gastvrouw.
„Goedenavond, kinderen", zoide Mrs.
Reid, terwijl zij de meisjes even op den
wang kuste en hunne handen hartelijk
schudde. „Ik dacht, dat het beter was, maar
op deze wijze kennis te maken. Laat mij
u beiden eens goed aanzien en beproeven
uw namen te raden; dit moet Dorothy zijn,
denk ik. volgens de beschrijving uwer
moeder. En, zeker" zich tot Mary wen
dende en haar vriendelijk gelaat zeer van
nabij beschouwende „dit moet tante
Mary zijn, die ieders rechterhand is, en die
nooit aan zichzelve denkt. Gij ziet dus, dat
ik een "goed gelaatkundige ben; ik ga af
op hetgeen Maurice zeide en die zal het
toch zeker wel weten."
„Daar ben ik nog zoo zeker niet van;
broeders zijn dikwijls partijdig", bracht
Mary hier tegen in, terwijl zij bloosde.
„Zijt ge er zoo zeker van. Mrs. Reid? Als
ik nu toch eens Dorothy Maynard was."
„Neen, neen, dit is het echte penninkske
der weduwe Margarets ooilam", ant
woordde Mrs. Reid droevig glimlachend; en
weer legde zij haar hand vriendelijk op den
schouder van het meisje. „Het was wel
vriendelijk van haar u een tijdje aan mij
af te staan, hoewel ik gehoopt had, dat zij
zelve mede zou zijn gekomen. Maar ik be
grijp dat alles best de vriendschappelij
ke gevoelens houden niet op na verloop
van tijd, God zij gedankt! Gij zijt hartelijk
welkom! Het is zeer vriendelijk van u, dat
gij gekomen zijt; 't is lang geleden, dat ik
twee zulke vroolijke, jonge gezichten in
mijn huis zag."
„Ik zou denken, dat het vriendelijk van
u was, ons te willen ontvangen. Gij moet
ons niet bedanken, dat wij wil ten komen",
viel Dollie op haar hartstochtelijke wijze
in, en werd toen plotseling verlegen. Mrs.
Reid antwoordde slechts met een harer
flauwe glimlachjes, en warmde haar ma
gere handen bij bet vuui, terwijl zij hen
onderzoekend aanzag, waardoor Dollie
zich niet op haar gemak voelde.
Mary scheen het niet op te merken. Zij
trok slechts nog een armstoel bij het vuur
en verzocht hare gastvrouw daarin plaats
te nemen;
„Laat ik u niet hinderen; gij waart zoo
gezellig aan het praten, dat ik u niet gaar
ne wilde storen. Maar, als ik eenige oogen-
blikken bij u mag blijven maar lang
kan ik Charlotte niet laten wachten"; en
•toén leunde zij eenigszins vermoeid in den
stoel en veraonik in gepeins.
Dollie beantwoordde haar onderzoeken
den blik met belangstelling; onwillekeurig
had zij zich een ideaal gevormd van haar
jonge tante Isabel, welke hare moeder
haar had beschreven. Zeker zou zij oud
en afgeleefd zijn, maar toch nog schoon;
die soort van schoone madonna-gezichten
worden nooit alledaagscl».
De geestdrift yan het meisje werd echter
geschokt door de werkelijkheid. Opmerk
zamer oogen zouden nog de spoffen eener
groote schoonheid opgemerkt hebben in de
regelmatige trekken; maar Dollie's weinige
ondervinding bespeurde alleen den zielce-
lijken, ouden trek en het grijze haar.
„Tante Reid ziet er zoo zonderling uit,
als ik nog ooit iemand zag", schreef Dollie
den volgenden dag aan hare moeder; ,,ik
ben overtuigd, dat gij baar niet zoudt her
kennen; en hare vreemde wijze van zich
te kleeden verhoogt nog het zonderlinge
van haar voorkomen. Charlotte zegt, dat zij
zomers en 's winters gelijk gekleed is; zij
draagt altijd dezelfde zwarte, 'stuitende
japon, 's morgens en 's avonds, met zwarte
kant op vreemde wijze om den hals ge
plooid nergens is een stipje wit te be
speuren, zelfs geen enkel versiersel,, be
halve haar trouwring, en toch is zij zoo
rijk! Stel u voor, al dat zwart met geen
enkele afwisseling dan baar bleek gelaat
en grijs haar. Mary en »k hebben nog nooit
te voren zulk haar gezien, zoo dik en zil
verachtig!"
„Gij hebt volkomen gelijk; Mrs. Rod
•heeft er zonder twijfel zeer lief uitgezien,
en is nu nog bijna schoon te noemen",
schreef Mary terzelfder tijd aan haar broe
der Maurice.
„Men kan met.één blik zien. dat zij veel
geleden heeft. De oogen staan hol en kij
ken diep melancholiek; tusschenbeide heb
ben zij een wilde, bijna verschrikte uit
drukking. Misschien zijn de lippen een
weinig te dun en is de uitdrukking van
den mond wat te ernstig, maar over lier.
geheel ziet zij er vriendelijk uit. Dollie is
zeer bang voor haar en schijnt verbaasd,
dat ik haar vrees niet deel. Na de mede-
deelingen, die Charlotte ons omtrent liaan
gedaan heeft, kan ik niet anders dan groo
te belangstelling en diep medelijden voor
baar koesteren. Wat kan dat kleine*
menschje haar mondje roeren!
Een vreemd gesprek spoelde nog dooji
den geest der beide meisjes, térwijl zijl
schreven. Mrs. Reid had ongeveer een half
uur bij hen gezeten, maar het gesprek
had gekwijnd. Van tijd tot tijd sprak ztf
ecnigc vriendelijke woorden, of vroeg zij
naar hunne huiselijke aangelegenheden-;
maar klaarblijkelijk was zij vap nature ge
sloten en misschien niet" gewend veel ia
spreken.
(Wordt vervolgd.} J
