iiM
Dagblad voor Leiden en Omstreken.
s,
11-os f
opa
r~-1
■1
li
j
PI
Üh
B1
I
ri
-
ABONNEMENTSPRIJS
IX LEIDEN EN BUITEN LEIDEN
WALK AGENTEN BEVESTIGD ZIJN
KWABTAAL f 2.5»
l WEES I «.1»
NCO TER POST PER KWARTAAL f 2.90
'ste JAARGANG. - VRIJDAG 21 MEI 1920. - No. 42
BUREAUHOOIGRACHT 35 - LEIDEN. - TELEFOON INT. 1278
ADVERTENTIEPRIJS
PER GEWONE REGEL f 0.221/2
DES ZATERDAGS f 0.80
INGEZONDEN RECLAMES DUBBEL TARIEF.
KLEINE ADVERTENTIES van hoogstens
80 woorden 50 centZaterdags 75 ceiit,
bij Toornitbetaling.
Voorzichtig roeien.
n het vorig1 nuir mer Hehlien wij en-
opmerkiitng-en gemaakt over do
pnci'oéle nood der gemeenten.
)il punt is onlangs ook aangeroerd
or Mr. de Geer, bij zijne installatie
Burgemeester van Arnliem.
let koml ons voor dat het bij die ge-
renlieild gesprokene look voor onze
er? niet zonder beleekenis is.
Er zal veel beleid riood'g zijn en
van de hoogere regeering en van de
ge neen lelijke besturen, oiii door
deze moeilijken lijd heen te lcomon.-
Sen;? verloont zit.li bij elk dezer
Beidemachten een streven om dc
netelige kwesties a.an elkander toe
to werpen. Dit lijkt mij niet de juis-
tn opvatting
i Hot verst zal men komen, wan
neer ieder eigen verantwoordelijk
heM het -zwaarst gevoelt, zwaarder
dan die van zijn buurman; wanneer
m a. w. d'e landsoverheidi, a fzien de
van fouten die in sommiige ge
meenten moffen gemaakt ziin. zich1
tiaast te doen wat zij zelve meerma
len als haar plicht heeft erkend, en
hel plaatselijk bewind aicli niet
blind starend' op de 'toovormacht
en den rijkdom van den creolen
broer, voorz'chtiglijk roeit met de
riemen' die het zelf heeft en de
gestie in ei'gen kring aldus Voort
alsof geen hulp van buiten te wach
ten ware.
Wordt alzoo wederzijds "cte pliclïl
opgevat, dan is redding mogelijk.
Wacht men daarentegen op elkan
der. dan zullen vele gemeenten
sleeds dieper in het moeras zinken,
lalt ar ti ge nsw aa r cf i'ge woo Men.
lien kant moet liet op.
nood der tijden eteclït, 'dat alle on-
iclige uitgaven achterwege worden
Men.
iimor slechts 'claï <*r zoo weinig
Isleden zijn dte naad den wenseh
Mr. de Geer e'gen verantvVoordo-
ilieid diep gevoelen.
STADS NIEUWS~
pergade ring Jongelingen Chr. Geheel-
Onth. Bond.
had in 'de 'Graanb'eurs
Ijjn debatavond plaats van bovenge-
bond. Als inleider was aange-
ndigd de weleerw. heer ds. L. G. W.
ering van Noordwijk aan Zee-, dio
reken zou over een „Oud-Pleidooi".
I rdere medewerking zou verleend
rdeu door de Chr. Zangvereeniging
s Animo", directeur de heer G- van
,f Keur. Reeds om 8 uur was de zaal
>r 't grootste gedeelte geheel met be-
js tellenden gevuld.
>e Voorzitter, Kees Veerman', open-
[f, de vergadering met het laten zingen
n Ps. 1231, gebed en een kort
- f-ningswoord.
Daarna kreeg „Ex Animo" gelegen-
d om twee nummers van haan' pro-
imma n-I. „Rijze het Lied" en Psalm
P ten beste te geven. Het eerste werd!
frisschen, tuchtigen manier gezon-
n, en ook het tweede kwam goed tot
n reoht. Nu was het woord aan Ds.
oring. Spr. begon met te zegden, dat
drankbestrijders alle reden hebben
ongerust te zijn, omdat, liet drank"
rbruik in den laalsten tijd steedis toe-
emt. Spr. wenschte te spreken over
t alcoholisme, en tón tweede over
w houding daartegenover-
Iet alcoholisme is niet zoo oud als
menschheid. Het is een "verschijnsel1
eerst met het kunstmatig fabrioce-
i van den alcohol, is opgekomen. Ach-
het alcoholisme zit een kapitaal met
een geweldige macht. Ons volk ver-
dlrfinkt faijvoor-beelidi jiaarlijkjs voor 160
milliioen gulden. De groote pers is voor
't grootste deel afhankiijk van hot drank
kapfitaaL In do oorlogsjaren moesten
we allemaal van de bons ons brood
hebben, terwijl het beste graan, naar
Schiedam ging, -niettegenstaande het
meest ernstige protest daartegen, dat
vrijwel nutteloos bleef. De invloed van
dc alcohol is op velerlei terrein onder
zocht. Vooral onder het verband tus-
schen de alcohol en de komst van Gods
Koninkrijk"
Prof. Forel. prof. Talma en prof. Don-
eters e-a. zijn tot de eenstemmige con
clusie gekomen, dat alcohol een vergif
was v oor het menschelijk- lichaam.
Spr. gispte de oude opvatting, alsof
"de alcohol sterke spieren en Gezonde
hersenen zou bewerken. Ook dat alco
hol zou goed zou zijn "voor inwendige
verwarming hebben de geleerden naar
het Rijk der Fabelen verwezen. Dat al
cohol, het menschelijk lichaam zoo goed
conserveerde, is eveneens averechts
verkeerd- Dat geldt alleen voor doode
Ijichamen, de levende organen worden
juist totaal door de alcohol vervormd
en vernietigd. In verband hiermede be
val spr. hel boekje van Dr. Vos: „Alco
hol en Tuberculose" aan.
Vooral- de hersenen en d'e kieuwcellen
hebben bijzonder te lijden van den alco
holinvloed. Terecht noemde spr. zijn
aangehaalde statistische gegevens: „cij
fers. die schreien van pijn". In dit op
zicht leert de wetenschap ons het treu
rige: „Ik drink en jij, kind. betaalt".
Sprekende over „alcohol en crimina
liteit'' gispt ds. E- een brochure van den
heer Maas, secretaris van den bond van
d'islellateurs van iikeurstokers.
Het grootste is de criminaliteit niet
bij boroepsdrinkers-maar bij gelegen-
heidjsdrinkers. In tegensteüinff met het
woord van Goethe, dat de wijn ons tot
heeren maakt, zegt spr., dat wijn ons
tot dieren maakt.
Komend tot die bepaling Van cle ver
houding van liet alcohol met het ko
ninkrijk Gods noemt spr. met '„groote
schaamte -het getuigenis der heidenen
'die niet van Juzus willen hooren, om-
ctal met het evangelie ook de drank zijn
Intocht deed in de lieidenlanden.
De alcohol maakt van den Zondag een
zondedag; waar de drank is, traa.t de
Bijbet weg. Spr. eindigde het eerste ge
deelte, dat warm toeffopui'cht werd, met
een boeiende allegorie.
Hierna zon ff mej. Kriek, met een hel
dere klankvolle stem, in het Hollandsch
het bekende diuitsche ..Die Uhr-" De
begeleiding van mej. Mien Verver was
dn zeer goede handen.. Beiden werden
meermalen toegejuicht.
Na een korte toespraak van 'den voor
zitter, waarin hij mededeelde, dab er
tijdens, die pa.uze gelegenheid was. om
zich voor debat op te geven en dat er
levens gecollecteerd zou worden trad
"de pauze is.
Na de korte pauze hervatte Ds' Eke-
ring ziin onderbroken rede. om de
vraag te beantwoorden: „wat. onze
hooding ten opzichte van het alcoholis
me moet zijn", Spreker knoonle er de
vraag aan vast: „wat: ons nageslacht
van onze houding zou zeggen" en meen'
'de dat hun oordeel dan wel niet malsclï
zon uitvallen. Wij doen nog steeds niets
anders dan vergunning te ve.rleenen,
om ons geslacht naar ziel én lichaam te
verderven en ons nageslacht te belas
ten. Tn verhand hiermede, citeerde sur.
eoniffo onschriffen op kroegruiten, om
de. brutaliteit dffr drankhandel aan te
toon en. De beste naam vond snr. nog
„slijterij", want alles slijt: je beurs, ie
ziel. ie itehaam en hel g^rin. het ge
luk Wat is nu onze houding? Veel men'
schen zeggen: „ied'er z'n maat". Maar
juist die matigen zijn onze groote tegen'
standers. Maar wat is matig? Aan de
hand van geestige voorbeelden toonde
dis. E. de betrekkelijkheid van dJit be
grip aan. Als we dozen vijand zien,
komen we tusschen 'twee leuzen te
staan: bondgenoot of Vijand1 en dan kan
spr. geen andere kedze doen dan die
van vijand dus: geheelonthouder-
Vooral degenen die met den Bijbel in
de hand de drankbestrijding tegen
staan. noemde spr. als de ergste vijan
den der onthouding.
Tenslotte zegt spr. dat we ook als
Christen met ontferming bewogen moe
ten zijn. Dan zeggen we niet: „ben ik
mijns broeders hoeder?" dan zullen wij
die sterk zijn de zwakheden van ande
ren dragon- God geeft ons een taak
•Tuist oor. aan de jongeren, om winst to
doen met de resultaten, die de welen-
schappen geeft.
Toen een trein gederaillëerd was, riep
een -stervende machinist, „réd ten
minste den volgenden trein". Dit riep
spr. ook dén jongeren toe, om het na
geslacht te bewaren voor den invloed
der alcohol, om mee (e arbeiden aan
een dirankvrij Nederland". Van de ge
legenheid om te dëb'at.eeren. of van ge
dachten wisselen maalde niemand1 ge"
bruik, zoodat de voorzitter onder luid
applaus constateerde dat allen in do
zaal voorstanders der onthouding wa
ren.
Hierna-zong „Ex Animo" op nieuwe
melodie: „Zij zullen het niet hebben-''
Na het zingen hiervan stelde de heer do
Haan nog de vraag, o-f alcohol de groot
ste vijand i's voor de komst van Gods
Koninkrijk. Ds. E. antwoordde daarop,
dat de alcohol wel een van de machtig
ste wapenen was van den booze tegen
het Rijk Gods.
Hef daarna gezongen ..Zigeunerleven"
ontlokte een warm applaus aan rte aan
wezigen. die met groote aandacht luis
terden. Mej. Kriek zong no.g met rus-
tigen stem een solo: Het" Keürkie. waar
in de gedragenheid dor voordracht zoor
ffoerl harm ooi eerde, met- de klokken
Tc'ank in de begeleidende pianomuziek-
Wij zouden haar aanraden zich nog
verder te bekwamen: vooral het klank
volume van haar stem is nosr voor vol
lere ontwikkeling vatbaar- Het laatste
nummer was: „Wat zal ik den Heer
vergelden voor a.l zijn weldaden" wat
<med' let 7.ijn recht kwam, al bet over
liet. geheel genomen het allen-te-geliik
invallen wel iets te wenschen over. Ook'
'do mannenstemmen konden zich iets
krachtiger doen hooren.
In zijn slotwoord dankte de. lieer Veer"
man den spreker, zoowel als de zan er
ve reen tering* en wekte hij de teugd! op
tol nadere en verdere organisatie.
Om circa kwart voor elf sloot Ds. Ek'er
ring de zeer ffoeid geslaagde avond met
'dankgebed. A.a.n den uitgang werd' ge
collecteerd voor de geheelonthouders-
beweging-
Op die plaats, waar Het gebouw
slaat, dat tot voor cenige jaren als Rijks
Herbarium in gebruik is geweest en
thans tijdelijk in gebruik is bii cle rijks-
uiiiversileits-bibliolheek, namelijk Ra
penburg 33, zal het nieuwe instituut
voor Tropische Geneeskunde verrijzen,
dat ten behoeve van de Leidsche Ver-,
eeniging lot Bevordering van de Studiie
der Tropische Genee*klu:de zal worden
opgericht.
BINNENLAND.
Broodkaart.
Voor de 138e broodkaart, welkegeldt1
van Vrijdag 28 'tot en met Zaterdag 5 Juni
dienen de brumgekleurde kaarten met
groenen ondergrond, als wittebroodskaar-
ten, aanvullingskaarten voor wittebrood en
dagbroodkaarten.
Suikerkaart.
Bon 34 der Rijkssuikerkaait voor liet der
de tijdvak is geldig van 24 tot en met 30
Mei 1920. 'Op elk der. bons van cle zé kaart
is verkrijgbaar y2 pond suiker a 15 cent.
—Normaal Margarine.
Bon 9 van de normaal-margarinekaart
voor het zevende tijdvak is geldig van Vrij
dag 21 Mei to>t en met Vrijdag 28 Mei 1920.
Gemeetclijke Belasting,
De wethouder voor de financiën die Am
sterdam deelde bij de behandeling der her
ziening van de gemeentewerklieden loonen
mee, dat voor het dienstjaar 19301921
door de gemeentelijke inkomstenbelasting
36 milliobn gulden moet worden opgebracht.
België en Nederland.
Naar Havas-Reuter d.d. 20 dezer uit
Brusstel seint, verzekert de „Nation Beige",
dat het Belgische kabinet, dien dag in ver
gadering bijeen, zich bezig heeft gehouden
met de Nederlandsch-Belgische betrekkin
gen „naar aanleiding van de bedoeling van
Nederland om de quaestie van Wielingen
iten zijnen voordeele te regelen en vanwege
andere moeilijkheden, door de Regeering
van Den Haag le berde gebracht". De leden
dér Belgische regeering besloten eenstem
mig, alle onderhandelingen ttnet Nederland
op te schorten
Arbeids&egrooting voor 1029.
Ingediend is een "wetsontwerp om deze
begrooting te verhoogen met ruim 12 mil-
lioen.
Het heeft dn de eerste plaats -de strek
king de invoering van de nieuwe Gezond
heidswet mogelijk te maken.
Voorgesteld worden o.m. subsidiën: voor
de bestrijding van kindersterfte, voor de
veiéeniging voor spraakgebrekkige en ach
terlijke kinderen, voor uitzending
van kinderen naar buiten 100,000),
voor do verzorging van kiaidereif van xn
Duitschland verblijvende Nederlanders
100.000).
Het bedrag der uitgaven krachtens de
„Werkloosheidsverzekeringsnoodwet" 1919
wordt verhoogd met f 2,000.000. Dit, wijl in
vele bedrijfstakken, als de hi gar en- en ta
baksindustrie, de klompenindustrie en dé
zeevisscherij, feen 'veel omvangrijker en
langduriger werkloosheid ontstaan is, tian
bij het ontwerpen der begrooting was te
voorzien, terwijl deze elders, als in de
schoenindustrie, de margarine-industrie,
thans grooten omvang dreigt aan ite nxernen.
Tot medio Februari 1920 is 178,000 uit
gegeven, voornamelijk als gevolg wan groo
te werkloosheid onder landarbeiders, trans
portarbeiders en fabrieksarbeiders. Het
schijnib raadzaam, dit bedrag bp ƒ3,500.000
te sftellen.
Ingelascht wordt een artikel: bijdragen
aan bijslag op de loonen van in Nederland
wonendé c-n in het buitenland^'erkende ar
beiders, 800.
Permanent Hol van Internationale Justitie
Het CoiT.-Bureau meldt:
Naar aanleiding van het Havas-Reuter-
bericht als zou de Raad van den Volken
bond in zijn ziJtting te Rome hebben vast
gesteld, dat de Commissie, belast met de
-voorbereiding van het Permanente Hof
van Internationale Justitie, te 's-Graven-
hage zou-bijeenkomen, hebben wij ons om
verderft, inlichtingen gewend tot het mini
sterie van Buitenlandsche Zaken. Aldaar
deelde men- ons mede, dat niet de Raad
van den Volkenbond, doch de commissie
zelf beslist omtrent de vraag, waar zij zal
bijeenkomen. De regeering heeft, door
tusschenkomst van het secretariaat-gene
raal van den Volkenbond, ter kennis van
de commissie doen brengen, dat de Regee
ring het op hoogen prijs zou stellen, de
commissie te 's-Gravenliage te mogen ont
vangen, waar het Vredespaleis te harer
beschikking zou staan. De beslissing der
commissie, welke bestaat uit vertegen
woordigers van Amerika, België, Brazilië,
Frankrijk, Groot-Britannië, Italië, Japan,
Nederland, Servië en Spanje, was aan het
departement van Buitenlandsche Zaken
nog niet bekend.
L. F. Buymaer van Twist.
De Veest arid van het Kamerlid Duyma-cr
van Twist, die bij een auto-ongeluk te Over-
veen gewond werd, is bevredigend.
Hei is levenwei nog niet Gekend, wanneer
hij hert Diaconessenhuis te Haarlem zal
kunnen verlaten.
Van hat Hof.
Ten paleize Hel Loo werden Woens
dagmiddag door II. M. de Koningin en
ctoo'r Z. K. H. den Prins der Nederlan'
den ontvangen een tiental Zwoedsche
ingenieurs, die een excursie door ons
land mak.cn. Zij waren vergezeld door
een zevental Nederlandsche ingenieurs
De Zweedsche ingenieurs werden door
den Zwcedschen chargé d'affaires, öta
daartoe overgekomen was. aan Hare
Majesteit voorgesteld'. Hierna werd teil
Paleize de thee gebruikt.
BUITENLAND.
HET ZWARTE GEVAAR.
De oorlog is nog niet afgcloopcn.
Wel officieel, maar in werkelijkheid
"toch niet-
Dat blijkt wel als men leest, do zeer
ernstige klaagtonen u-t Duitschland
over „het zwarte gevaar", cle gekleurde
troepen in het bezette gebied.
In de Nat'onate Vergader,ng is «rit
punt Donderdag breedvoerig besproken.
Koesier, de minister van buileuiandi-
sche zaken zei o. a-: Ondanks dc pro
testen ook uit het buitenland was giste
renavond nog goon enkel gekleurd sol
daat uit het bezette gebied leiuggclrok-
ken. Te Worms liggen nog lv.ee regi
menten Sencgaleozcn !e Ludwigsha-
fen, GermerMhelei.cn iri anJ r olaatsen
nog 16 regimenten-geki r Roepen.
Algerijnen, Tunesiërs en Marokkanen.
Wij willen ons van alle owi drijving
spenen, maar juist daarom moeten wij
het iin het openbaar duidelijk maken,
dat het overbrengen van ongeveer
50,000 man troepen van vreemd rad, in
het hart.van Europa een v.v i' md jegens
geheel Europa is. Dc voortdurende ge
weldplegingen, dc vermoording van on
schuldige burgers, do aanranding van
vrouwen, meisjes cn jongens, de gewel
dige toeneming van dc prostitutie met
alle noodlot Uiige gevolgen van d'crl, het
oprichten van bordcelen lot in de
kleinste stadjes ziin uit. ng van een po
litiek van Frankrijk jegens Duibchianti,
welke men slechts kan karakleriseeren
als een niets ontziende voortzetting van
den oorlog in vredestijd', een oorlogvoe
ring, d'ie, zooal niet ten dé cl, dan toch'
tem gevolge heeft, dat het lichaam van
het Duiilschc volk in. het Westen een
blijvende besmetting tegemoet gaal-
De Duitsche- regeering stelt vast. dat
niet alleen in Duitschland, maar ook fn
Ihet onzijdige buitenland mannen en
vrouwen aan dezen zwarten waanzin,
zooals een Zweedsch blad het noemt,
hun aandacht beginnen te schenken. Ik
dicing er bij de Fransch'cn op aan. daü
zij diezo, zwarte troepen zullen gaan
ontbinden1-
Wij moeten 'de openbare raee.ningvan
Europa cn van do heek: wereld wakker
schudden voor deze schande in het
Westen en ons tot den volkenbond wen-
FEUILLETON.
angs donkere wegen.
Hoe-kan ik uw hoofd betten, als ge niet
I zit?" antwoordde hare moeder op
lengen toon. „Als ge nog hoofdpijn hebt,
edt ge beter met uwe boeken weg te leg-
n cn wat op de canapé te gaan liggen,
dty, berg Let.tice's boeken weg en ruim
tafel op." „En zult u het clan niet tegen
der zeggen", herhaalde Lettice, terwijl
haar bonzend hoofd dankbaar tegen den
tn harer moeder legde.
Jk zal doen, zooals ik gezegd heb",
team Mrs. St. John koel cn zij ging wat
'ng. „Ik geloof, dat het evenzeer uwe
huid was, als die van May, ik had u het
ïzicht over de lessen der kinderen toe-
rtrouwd, maar gij waart natuurlijk weer
et uw Latijn bezig en nu wil ik er
ets meer van hooren." En de arme Let-
:e zag zich, met tranen in de oogen, ge-
iodzaakt te zwijgen.
Laat mij üjier blijven en hun met de
ssen helpen", stelde Dollie voor, toen
Ts- St. John zich gereed maakte de ka-
er te verlaten; „ik geef zoo gaarne les,
?ar bon nooit in de gelegenheid"; en hare
tetvrouw, gaf onwillig toestemmihg, want
de waarheid te zeggen, wenschte zij
Dollie's gezelsohap voor zichzelve, want
eene' bezoekster was eene zeldzaamheid in
dit huis.
De kinderen keken wat verlegen en ver-
schrikt, toen zij zich met eene vreemde al
leen bevonden. Lettice weende zacht in
haar verborgen hoekje op de sofa, en ITatty
en Bosie zaten op hunne stoelen heen en
weer te schuiven. „Voor wie kan ik nu iets
doen", begon Dollie met haar vroolijke,
opgewekte stem; maar juist op dat oogen-
blik ging de deur open, en vertoonden zich
oen bruine hoed en een lachend gelaat.
„Tante Mary o lieve tante Mary, kom
toch eens hier!" riep Lettice verheugd uit,
terwijl zij op ging zitten en snel hare tra
nen afveegde.
„Laa-t nrij eerst mijn gast eens welkom
heeton. Hoe vaart ge, Miss Maynard? Ik
ben op school opgehouden, maar ik hoop,
dat Janet en de kinderen goed voor u heb
ben gezorgd. Nu, lieveling, wat beduiden
die tranen, en hoe ziet ge zoo hleek?" en
Miss St. John ging op den grond bij de
sofa zitten, en zette haar hoed af.
„O, tante Mary, er is zooiets vreeselijks
gebeurd", begon Lettice snikkend. ,.May is
weer driftig geweest, en mama wil het aan
vader zeggen." (Dollie merkte op, dat de
kinderen Mrs. St. John gewoonlijk „mama"
noemden, maar hun vader bleef altijd „va
der".) „Ik smeekte haar herhaaldelijk het
niet te doen, niet waar Hatty? maar zij
zeide, dat May flink gestraft moest wor
den."
„Hum", zeide tante Mary, „iemand an
ders is ook gestraft, naar ik zie. Vertel er
mij alles van, Lettice."
En Lettice begon haar droevig verhaal;
wat eene reeks van kinderlijke feiten en
gevoelens! Lettice moest haar Latijnsohe
vertaling voor vader maken, en mama wil
maar nooit begrijpen, dat zij het niet voor
haar genoegen doet, en dat het zoo'n
moeilijk werk is, dat zij er hoofdpijn van
krijgt; en dan kon Hatty hare sommen n^et
maken, en zij schreide er om, uit vrees,
dat mama boos zou zijn; en May stootte
aan de tafel, en bedierf haar rekenboek
door een groote inktvlek, en toen was Hat
ty boos en gaf May een duw; en daarna
ging alles verkeerd.
„Ik geloof, dat wij allen te zamen onge
lijk hadden", zuchtte de arme, kleine leer-
ldngé-onderwijzeres, „en het ergste van
alles is, dat mama denkt, dat mijne achte
loosheid de oorzaak van alles is."
„Mijn lieve Lettice", begon tante Marv
plechtig, „eens op een dag zeide een wijs
man: „wee den wolf, die in een kwaad ge
rucht staat", en toen wierp zij een vroolij-
ken blik van verstandhouding naar Dol
lie. „O lieve deugd, wat waren die ouden
toch wijs! Luister, is dat niet cle voetstap
van uw vader, kinderen? Ik heb een goed
plan; als wij het hem zelf eens vertelden,
er hangt zoo veel van af, hoe men de din
gen zegt. „Maurice, kom eens even hier.
Lettice en ik hebben u iets te zeggen." En
Mr. St. John ging, na zijn gast hartelijk
begroet te hebben, haastig naar de sofa.
De uitslag geleek op zonneschijn na den
storm. Mr. St. John streek zacht over Let-
tice's haar, zonder te spreken, boog zich
toen over haar heen en kuste haar, en vijf
minuten later droegen zijne lange beenen
hem naar boven.
Aan de thee kwam hij binnen met May
aan de hand. Heur haar was netjes glad
geborsteld on alle sporen van tranen wa
ren van haar gelaat verdwenen, dat nu
één en al glimlach was.
„Vlieg nu naar de andere zijde der ta
fel en kas uwe moeder af", fluisterde haar
vader, en May gehoorzaamde.
Mrs. St. John nam den kus zeer koel in
ontvangst, maar, hoewel zij misnoegd
keek, maakte zij geen aanmerking; zij
was zeer streng voor hare kindex*en, en
men kon moeilijk zeggen, of vrees dan
wel liefde voor hunne moeder bij hen de
overhand had, alleen Lettice verafgoodde
haar. De toegevendheid van haar man was
in strijd imet haar gevoel van recht. Als
zij strafte, was dat niet zonder noodzaak,
cn elke kwijtschelding van straf was voor
haar eene onmogelijkheid. Maar zij was in
staat hare verdrietigheden zwijgend te dra
gen, en voor niets ter wereld zou zij in h
bijzijn der kinderen hun vader in 't onge
lijk stellen. Hij ondervond van haar steeds
vrouwelijke onderdanigheid cn eerbied.
Maar Maurice, die met zijne eerlijke
oogen over de tafel keek, zag terstond nav-
het gelaat zijner vrouw, dat zij misnoeg*
was, en deed daarom den eersten sta# tot
den vrede.
„Gij ziet er vermoeid uit, Janet", zeide hij
feeder; die lastige kinderen hebben u van
streek gebracht; is 't niet May?" cn hij
legde, die zeggende, een groot stuk peer,
dat hij zelve geschild had, op haar boïd.
May zag hare moeder niet aan, om verlof
te vragen, maar at de verboden lekkernij
zoo gauw op, als zij kon.
„Ik ben niet bijzonder moe, Maurice",
antwoordde zijne vrouw; hare stem werd
als gewoonlijk zachter bij het geluid zijner,
stem.
„Dat doet er niet toe, gij ziet er toch uit,
alsof wat frissöhe lucht u .goed zou doen.
Wij hebben vanavond dienst in de school;
zet uw hoed eens op en ga met mij mede,
wij hebben in weken niet samen gewan
deld."
t^ordt vervolgd).