iiM Dagblad voor Leiden en Omstreken. s, 11-os f opa r~-1 ■1 li j PI Üh B1 I ri - ABONNEMENTSPRIJS IX LEIDEN EN BUITEN LEIDEN WALK AGENTEN BEVESTIGD ZIJN KWABTAAL f 2.5» l WEES I «.1» NCO TER POST PER KWARTAAL f 2.90 'ste JAARGANG. - VRIJDAG 21 MEI 1920. - No. 42 BUREAUHOOIGRACHT 35 - LEIDEN. - TELEFOON INT. 1278 ADVERTENTIEPRIJS PER GEWONE REGEL f 0.221/2 DES ZATERDAGS f 0.80 INGEZONDEN RECLAMES DUBBEL TARIEF. KLEINE ADVERTENTIES van hoogstens 80 woorden 50 centZaterdags 75 ceiit, bij Toornitbetaling. Voorzichtig roeien. n het vorig1 nuir mer Hehlien wij en- opmerkiitng-en gemaakt over do pnci'oéle nood der gemeenten. )il punt is onlangs ook aangeroerd or Mr. de Geer, bij zijne installatie Burgemeester van Arnliem. let koml ons voor dat het bij die ge- renlieild gesprokene look voor onze er? niet zonder beleekenis is. Er zal veel beleid riood'g zijn en van de hoogere regeering en van de ge neen lelijke besturen, oiii door deze moeilijken lijd heen te lcomon.- Sen;? verloont zit.li bij elk dezer Beidemachten een streven om dc netelige kwesties a.an elkander toe to werpen. Dit lijkt mij niet de juis- tn opvatting i Hot verst zal men komen, wan neer ieder eigen verantwoordelijk heM het -zwaarst gevoelt, zwaarder dan die van zijn buurman; wanneer m a. w. d'e landsoverheidi, a fzien de van fouten die in sommiige ge meenten moffen gemaakt ziin. zich1 tiaast te doen wat zij zelve meerma len als haar plicht heeft erkend, en hel plaatselijk bewind aicli niet blind starend' op de 'toovormacht en den rijkdom van den creolen broer, voorz'chtiglijk roeit met de riemen' die het zelf heeft en de gestie in ei'gen kring aldus Voort alsof geen hulp van buiten te wach ten ware. Wordt alzoo wederzijds "cte pliclïl opgevat, dan is redding mogelijk. Wacht men daarentegen op elkan der. dan zullen vele gemeenten sleeds dieper in het moeras zinken, lalt ar ti ge nsw aa r cf i'ge woo Men. lien kant moet liet op. nood der tijden eteclït, 'dat alle on- iclige uitgaven achterwege worden Men. iimor slechts 'claï <*r zoo weinig Isleden zijn dte naad den wenseh Mr. de Geer e'gen verantvVoordo- ilieid diep gevoelen. STADS NIEUWS~ pergade ring Jongelingen Chr. Geheel- Onth. Bond. had in 'de 'Graanb'eurs Ijjn debatavond plaats van bovenge- bond. Als inleider was aange- ndigd de weleerw. heer ds. L. G. W. ering van Noordwijk aan Zee-, dio reken zou over een „Oud-Pleidooi". I rdere medewerking zou verleend rdeu door de Chr. Zangvereeniging s Animo", directeur de heer G- van ,f Keur. Reeds om 8 uur was de zaal >r 't grootste gedeelte geheel met be- js tellenden gevuld. >e Voorzitter, Kees Veerman', open- [f, de vergadering met het laten zingen n Ps. 1231, gebed en een kort - f-ningswoord. Daarna kreeg „Ex Animo" gelegen- d om twee nummers van haan' pro- imma n-I. „Rijze het Lied" en Psalm P ten beste te geven. Het eerste werd! frisschen, tuchtigen manier gezon- n, en ook het tweede kwam goed tot n reoht. Nu was het woord aan Ds. oring. Spr. begon met te zegden, dat drankbestrijders alle reden hebben ongerust te zijn, omdat, liet drank" rbruik in den laalsten tijd steedis toe- emt. Spr. wenschte te spreken over t alcoholisme, en tón tweede over w houding daartegenover- Iet alcoholisme is niet zoo oud als menschheid. Het is een "verschijnsel1 eerst met het kunstmatig fabrioce- i van den alcohol, is opgekomen. Ach- het alcoholisme zit een kapitaal met een geweldige macht. Ons volk ver- dlrfinkt faijvoor-beelidi jiaarlijkjs voor 160 milliioen gulden. De groote pers is voor 't grootste deel afhankiijk van hot drank kapfitaaL In do oorlogsjaren moesten we allemaal van de bons ons brood hebben, terwijl het beste graan, naar Schiedam ging, -niettegenstaande het meest ernstige protest daartegen, dat vrijwel nutteloos bleef. De invloed van dc alcohol is op velerlei terrein onder zocht. Vooral onder het verband tus- schen de alcohol en de komst van Gods Koninkrijk" Prof. Forel. prof. Talma en prof. Don- eters e-a. zijn tot de eenstemmige con clusie gekomen, dat alcohol een vergif was v oor het menschelijk- lichaam. Spr. gispte de oude opvatting, alsof "de alcohol sterke spieren en Gezonde hersenen zou bewerken. Ook dat alco hol zou goed zou zijn "voor inwendige verwarming hebben de geleerden naar het Rijk der Fabelen verwezen. Dat al cohol, het menschelijk lichaam zoo goed conserveerde, is eveneens averechts verkeerd- Dat geldt alleen voor doode Ijichamen, de levende organen worden juist totaal door de alcohol vervormd en vernietigd. In verband hiermede be val spr. hel boekje van Dr. Vos: „Alco hol en Tuberculose" aan. Vooral- de hersenen en d'e kieuwcellen hebben bijzonder te lijden van den alco holinvloed. Terecht noemde spr. zijn aangehaalde statistische gegevens: „cij fers. die schreien van pijn". In dit op zicht leert de wetenschap ons het treu rige: „Ik drink en jij, kind. betaalt". Sprekende over „alcohol en crimina liteit'' gispt ds. E- een brochure van den heer Maas, secretaris van den bond van d'islellateurs van iikeurstokers. Het grootste is de criminaliteit niet bij boroepsdrinkers-maar bij gelegen- heidjsdrinkers. In tegensteüinff met het woord van Goethe, dat de wijn ons tot heeren maakt, zegt spr., dat wijn ons tot dieren maakt. Komend tot die bepaling Van cle ver houding van liet alcohol met het ko ninkrijk Gods noemt spr. met '„groote schaamte -het getuigenis der heidenen 'die niet van Juzus willen hooren, om- ctal met het evangelie ook de drank zijn Intocht deed in de lieidenlanden. De alcohol maakt van den Zondag een zondedag; waar de drank is, traa.t de Bijbet weg. Spr. eindigde het eerste ge deelte, dat warm toeffopui'cht werd, met een boeiende allegorie. Hierna zon ff mej. Kriek, met een hel dere klankvolle stem, in het Hollandsch het bekende diuitsche ..Die Uhr-" De begeleiding van mej. Mien Verver was dn zeer goede handen.. Beiden werden meermalen toegejuicht. Na een korte toespraak van 'den voor zitter, waarin hij mededeelde, dab er tijdens, die pa.uze gelegenheid was. om zich voor debat op te geven en dat er levens gecollecteerd zou worden trad "de pauze is. Na de korte pauze hervatte Ds' Eke- ring ziin onderbroken rede. om de vraag te beantwoorden: „wat. onze hooding ten opzichte van het alcoholis me moet zijn", Spreker knoonle er de vraag aan vast: „wat: ons nageslacht van onze houding zou zeggen" en meen' 'de dat hun oordeel dan wel niet malsclï zon uitvallen. Wij doen nog steeds niets anders dan vergunning te ve.rleenen, om ons geslacht naar ziel én lichaam te verderven en ons nageslacht te belas ten. Tn verhand hiermede, citeerde sur. eoniffo onschriffen op kroegruiten, om de. brutaliteit dffr drankhandel aan te toon en. De beste naam vond snr. nog „slijterij", want alles slijt: je beurs, ie ziel. ie itehaam en hel g^rin. het ge luk Wat is nu onze houding? Veel men' schen zeggen: „ied'er z'n maat". Maar juist die matigen zijn onze groote tegen' standers. Maar wat is matig? Aan de hand van geestige voorbeelden toonde dis. E. de betrekkelijkheid van dJit be grip aan. Als we dozen vijand zien, komen we tusschen 'twee leuzen te staan: bondgenoot of Vijand1 en dan kan spr. geen andere kedze doen dan die van vijand dus: geheelonthouder- Vooral degenen die met den Bijbel in de hand de drankbestrijding tegen staan. noemde spr. als de ergste vijan den der onthouding. Tenslotte zegt spr. dat we ook als Christen met ontferming bewogen moe ten zijn. Dan zeggen we niet: „ben ik mijns broeders hoeder?" dan zullen wij die sterk zijn de zwakheden van ande ren dragon- God geeft ons een taak •Tuist oor. aan de jongeren, om winst to doen met de resultaten, die de welen- schappen geeft. Toen een trein gederaillëerd was, riep een -stervende machinist, „réd ten minste den volgenden trein". Dit riep spr. ook dén jongeren toe, om het na geslacht te bewaren voor den invloed der alcohol, om mee (e arbeiden aan een dirankvrij Nederland". Van de ge legenheid om te dëb'at.eeren. of van ge dachten wisselen maalde niemand1 ge" bruik, zoodat de voorzitter onder luid applaus constateerde dat allen in do zaal voorstanders der onthouding wa ren. Hierna-zong „Ex Animo" op nieuwe melodie: „Zij zullen het niet hebben-'' Na het zingen hiervan stelde de heer do Haan nog de vraag, o-f alcohol de groot ste vijand i's voor de komst van Gods Koninkrijk. Ds. E. antwoordde daarop, dat de alcohol wel een van de machtig ste wapenen was van den booze tegen het Rijk Gods. Hef daarna gezongen ..Zigeunerleven" ontlokte een warm applaus aan rte aan wezigen. die met groote aandacht luis terden. Mej. Kriek zong no.g met rus- tigen stem een solo: Het" Keürkie. waar in de gedragenheid dor voordracht zoor ffoerl harm ooi eerde, met- de klokken Tc'ank in de begeleidende pianomuziek- Wij zouden haar aanraden zich nog verder te bekwamen: vooral het klank volume van haar stem is nosr voor vol lere ontwikkeling vatbaar- Het laatste nummer was: „Wat zal ik den Heer vergelden voor a.l zijn weldaden" wat <med' let 7.ijn recht kwam, al bet over liet. geheel genomen het allen-te-geliik invallen wel iets te wenschen over. Ook' 'do mannenstemmen konden zich iets krachtiger doen hooren. In zijn slotwoord dankte de. lieer Veer" man den spreker, zoowel als de zan er ve reen tering* en wekte hij de teugd! op tol nadere en verdere organisatie. Om circa kwart voor elf sloot Ds. Ek'er ring de zeer ffoeid geslaagde avond met 'dankgebed. A.a.n den uitgang werd' ge collecteerd voor de geheelonthouders- beweging- Op die plaats, waar Het gebouw slaat, dat tot voor cenige jaren als Rijks Herbarium in gebruik is geweest en thans tijdelijk in gebruik is bii cle rijks- uiiiversileits-bibliolheek, namelijk Ra penburg 33, zal het nieuwe instituut voor Tropische Geneeskunde verrijzen, dat ten behoeve van de Leidsche Ver-, eeniging lot Bevordering van de Studiie der Tropische Genee*klu:de zal worden opgericht. BINNENLAND. Broodkaart. Voor de 138e broodkaart, welkegeldt1 van Vrijdag 28 'tot en met Zaterdag 5 Juni dienen de brumgekleurde kaarten met groenen ondergrond, als wittebroodskaar- ten, aanvullingskaarten voor wittebrood en dagbroodkaarten. Suikerkaart. Bon 34 der Rijkssuikerkaait voor liet der de tijdvak is geldig van 24 tot en met 30 Mei 1920. 'Op elk der. bons van cle zé kaart is verkrijgbaar y2 pond suiker a 15 cent. —Normaal Margarine. Bon 9 van de normaal-margarinekaart voor het zevende tijdvak is geldig van Vrij dag 21 Mei to>t en met Vrijdag 28 Mei 1920. Gemeetclijke Belasting, De wethouder voor de financiën die Am sterdam deelde bij de behandeling der her ziening van de gemeentewerklieden loonen mee, dat voor het dienstjaar 19301921 door de gemeentelijke inkomstenbelasting 36 milliobn gulden moet worden opgebracht. België en Nederland. Naar Havas-Reuter d.d. 20 dezer uit Brusstel seint, verzekert de „Nation Beige", dat het Belgische kabinet, dien dag in ver gadering bijeen, zich bezig heeft gehouden met de Nederlandsch-Belgische betrekkin gen „naar aanleiding van de bedoeling van Nederland om de quaestie van Wielingen iten zijnen voordeele te regelen en vanwege andere moeilijkheden, door de Regeering van Den Haag le berde gebracht". De leden dér Belgische regeering besloten eenstem mig, alle onderhandelingen ttnet Nederland op te schorten Arbeids&egrooting voor 1029. Ingediend is een "wetsontwerp om deze begrooting te verhoogen met ruim 12 mil- lioen. Het heeft dn de eerste plaats -de strek king de invoering van de nieuwe Gezond heidswet mogelijk te maken. Voorgesteld worden o.m. subsidiën: voor de bestrijding van kindersterfte, voor de veiéeniging voor spraakgebrekkige en ach terlijke kinderen, voor uitzending van kinderen naar buiten 100,000), voor do verzorging van kiaidereif van xn Duitschland verblijvende Nederlanders 100.000). Het bedrag der uitgaven krachtens de „Werkloosheidsverzekeringsnoodwet" 1919 wordt verhoogd met f 2,000.000. Dit, wijl in vele bedrijfstakken, als de hi gar en- en ta baksindustrie, de klompenindustrie en dé zeevisscherij, feen 'veel omvangrijker en langduriger werkloosheid ontstaan is, tian bij het ontwerpen der begrooting was te voorzien, terwijl deze elders, als in de schoenindustrie, de margarine-industrie, thans grooten omvang dreigt aan ite nxernen. Tot medio Februari 1920 is 178,000 uit gegeven, voornamelijk als gevolg wan groo te werkloosheid onder landarbeiders, trans portarbeiders en fabrieksarbeiders. Het schijnib raadzaam, dit bedrag bp ƒ3,500.000 te sftellen. Ingelascht wordt een artikel: bijdragen aan bijslag op de loonen van in Nederland wonendé c-n in het buitenland^'erkende ar beiders, 800. Permanent Hol van Internationale Justitie Het CoiT.-Bureau meldt: Naar aanleiding van het Havas-Reuter- bericht als zou de Raad van den Volken bond in zijn ziJtting te Rome hebben vast gesteld, dat de Commissie, belast met de -voorbereiding van het Permanente Hof van Internationale Justitie, te 's-Graven- hage zou-bijeenkomen, hebben wij ons om verderft, inlichtingen gewend tot het mini sterie van Buitenlandsche Zaken. Aldaar deelde men- ons mede, dat niet de Raad van den Volkenbond, doch de commissie zelf beslist omtrent de vraag, waar zij zal bijeenkomen. De regeering heeft, door tusschenkomst van het secretariaat-gene raal van den Volkenbond, ter kennis van de commissie doen brengen, dat de Regee ring het op hoogen prijs zou stellen, de commissie te 's-Gravenliage te mogen ont vangen, waar het Vredespaleis te harer beschikking zou staan. De beslissing der commissie, welke bestaat uit vertegen woordigers van Amerika, België, Brazilië, Frankrijk, Groot-Britannië, Italië, Japan, Nederland, Servië en Spanje, was aan het departement van Buitenlandsche Zaken nog niet bekend. L. F. Buymaer van Twist. De Veest arid van het Kamerlid Duyma-cr van Twist, die bij een auto-ongeluk te Over- veen gewond werd, is bevredigend. Hei is levenwei nog niet Gekend, wanneer hij hert Diaconessenhuis te Haarlem zal kunnen verlaten. Van hat Hof. Ten paleize Hel Loo werden Woens dagmiddag door II. M. de Koningin en ctoo'r Z. K. H. den Prins der Nederlan' den ontvangen een tiental Zwoedsche ingenieurs, die een excursie door ons land mak.cn. Zij waren vergezeld door een zevental Nederlandsche ingenieurs De Zweedsche ingenieurs werden door den Zwcedschen chargé d'affaires, öta daartoe overgekomen was. aan Hare Majesteit voorgesteld'. Hierna werd teil Paleize de thee gebruikt. BUITENLAND. HET ZWARTE GEVAAR. De oorlog is nog niet afgcloopcn. Wel officieel, maar in werkelijkheid "toch niet- Dat blijkt wel als men leest, do zeer ernstige klaagtonen u-t Duitschland over „het zwarte gevaar", cle gekleurde troepen in het bezette gebied. In de Nat'onate Vergader,ng is «rit punt Donderdag breedvoerig besproken. Koesier, de minister van buileuiandi- sche zaken zei o. a-: Ondanks dc pro testen ook uit het buitenland was giste renavond nog goon enkel gekleurd sol daat uit het bezette gebied leiuggclrok- ken. Te Worms liggen nog lv.ee regi menten Sencgaleozcn !e Ludwigsha- fen, GermerMhelei.cn iri anJ r olaatsen nog 16 regimenten-geki r Roepen. Algerijnen, Tunesiërs en Marokkanen. Wij willen ons van alle owi drijving spenen, maar juist daarom moeten wij het iin het openbaar duidelijk maken, dat het overbrengen van ongeveer 50,000 man troepen van vreemd rad, in het hart.van Europa een v.v i' md jegens geheel Europa is. Dc voortdurende ge weldplegingen, dc vermoording van on schuldige burgers, do aanranding van vrouwen, meisjes cn jongens, de gewel dige toeneming van dc prostitutie met alle noodlot Uiige gevolgen van d'crl, het oprichten van bordcelen lot in de kleinste stadjes ziin uit. ng van een po litiek van Frankrijk jegens Duibchianti, welke men slechts kan karakleriseeren als een niets ontziende voortzetting van den oorlog in vredestijd', een oorlogvoe ring, d'ie, zooal niet ten dé cl, dan toch' tem gevolge heeft, dat het lichaam van het Duiilschc volk in. het Westen een blijvende besmetting tegemoet gaal- De Duitsche- regeering stelt vast. dat niet alleen in Duitschland, maar ook fn Ihet onzijdige buitenland mannen en vrouwen aan dezen zwarten waanzin, zooals een Zweedsch blad het noemt, hun aandacht beginnen te schenken. Ik dicing er bij de Fransch'cn op aan. daü zij diezo, zwarte troepen zullen gaan ontbinden1- Wij moeten 'de openbare raee.ningvan Europa cn van do heek: wereld wakker schudden voor deze schande in het Westen en ons tot den volkenbond wen- FEUILLETON. angs donkere wegen. Hoe-kan ik uw hoofd betten, als ge niet I zit?" antwoordde hare moeder op lengen toon. „Als ge nog hoofdpijn hebt, edt ge beter met uwe boeken weg te leg- n cn wat op de canapé te gaan liggen, dty, berg Let.tice's boeken weg en ruim tafel op." „En zult u het clan niet tegen der zeggen", herhaalde Lettice, terwijl haar bonzend hoofd dankbaar tegen den tn harer moeder legde. Jk zal doen, zooals ik gezegd heb", team Mrs. St. John koel cn zij ging wat 'ng. „Ik geloof, dat het evenzeer uwe huid was, als die van May, ik had u het ïzicht over de lessen der kinderen toe- rtrouwd, maar gij waart natuurlijk weer et uw Latijn bezig en nu wil ik er ets meer van hooren." En de arme Let- :e zag zich, met tranen in de oogen, ge- iodzaakt te zwijgen. Laat mij üjier blijven en hun met de ssen helpen", stelde Dollie voor, toen Ts- St. John zich gereed maakte de ka- er te verlaten; „ik geef zoo gaarne les, ?ar bon nooit in de gelegenheid"; en hare tetvrouw, gaf onwillig toestemmihg, want de waarheid te zeggen, wenschte zij Dollie's gezelsohap voor zichzelve, want eene' bezoekster was eene zeldzaamheid in dit huis. De kinderen keken wat verlegen en ver- schrikt, toen zij zich met eene vreemde al leen bevonden. Lettice weende zacht in haar verborgen hoekje op de sofa, en ITatty en Bosie zaten op hunne stoelen heen en weer te schuiven. „Voor wie kan ik nu iets doen", begon Dollie met haar vroolijke, opgewekte stem; maar juist op dat oogen- blik ging de deur open, en vertoonden zich oen bruine hoed en een lachend gelaat. „Tante Mary o lieve tante Mary, kom toch eens hier!" riep Lettice verheugd uit, terwijl zij op ging zitten en snel hare tra nen afveegde. „Laa-t nrij eerst mijn gast eens welkom heeton. Hoe vaart ge, Miss Maynard? Ik ben op school opgehouden, maar ik hoop, dat Janet en de kinderen goed voor u heb ben gezorgd. Nu, lieveling, wat beduiden die tranen, en hoe ziet ge zoo hleek?" en Miss St. John ging op den grond bij de sofa zitten, en zette haar hoed af. „O, tante Mary, er is zooiets vreeselijks gebeurd", begon Lettice snikkend. ,.May is weer driftig geweest, en mama wil het aan vader zeggen." (Dollie merkte op, dat de kinderen Mrs. St. John gewoonlijk „mama" noemden, maar hun vader bleef altijd „va der".) „Ik smeekte haar herhaaldelijk het niet te doen, niet waar Hatty? maar zij zeide, dat May flink gestraft moest wor den." „Hum", zeide tante Mary, „iemand an ders is ook gestraft, naar ik zie. Vertel er mij alles van, Lettice." En Lettice begon haar droevig verhaal; wat eene reeks van kinderlijke feiten en gevoelens! Lettice moest haar Latijnsohe vertaling voor vader maken, en mama wil maar nooit begrijpen, dat zij het niet voor haar genoegen doet, en dat het zoo'n moeilijk werk is, dat zij er hoofdpijn van krijgt; en dan kon Hatty hare sommen n^et maken, en zij schreide er om, uit vrees, dat mama boos zou zijn; en May stootte aan de tafel, en bedierf haar rekenboek door een groote inktvlek, en toen was Hat ty boos en gaf May een duw; en daarna ging alles verkeerd. „Ik geloof, dat wij allen te zamen onge lijk hadden", zuchtte de arme, kleine leer- ldngé-onderwijzeres, „en het ergste van alles is, dat mama denkt, dat mijne achte loosheid de oorzaak van alles is." „Mijn lieve Lettice", begon tante Marv plechtig, „eens op een dag zeide een wijs man: „wee den wolf, die in een kwaad ge rucht staat", en toen wierp zij een vroolij- ken blik van verstandhouding naar Dol lie. „O lieve deugd, wat waren die ouden toch wijs! Luister, is dat niet cle voetstap van uw vader, kinderen? Ik heb een goed plan; als wij het hem zelf eens vertelden, er hangt zoo veel van af, hoe men de din gen zegt. „Maurice, kom eens even hier. Lettice en ik hebben u iets te zeggen." En Mr. St. John ging, na zijn gast hartelijk begroet te hebben, haastig naar de sofa. De uitslag geleek op zonneschijn na den storm. Mr. St. John streek zacht over Let- tice's haar, zonder te spreken, boog zich toen over haar heen en kuste haar, en vijf minuten later droegen zijne lange beenen hem naar boven. Aan de thee kwam hij binnen met May aan de hand. Heur haar was netjes glad geborsteld on alle sporen van tranen wa ren van haar gelaat verdwenen, dat nu één en al glimlach was. „Vlieg nu naar de andere zijde der ta fel en kas uwe moeder af", fluisterde haar vader, en May gehoorzaamde. Mrs. St. John nam den kus zeer koel in ontvangst, maar, hoewel zij misnoegd keek, maakte zij geen aanmerking; zij was zeer streng voor hare kindex*en, en men kon moeilijk zeggen, of vrees dan wel liefde voor hunne moeder bij hen de overhand had, alleen Lettice verafgoodde haar. De toegevendheid van haar man was in strijd imet haar gevoel van recht. Als zij strafte, was dat niet zonder noodzaak, cn elke kwijtschelding van straf was voor haar eene onmogelijkheid. Maar zij was in staat hare verdrietigheden zwijgend te dra gen, en voor niets ter wereld zou zij in h bijzijn der kinderen hun vader in 't onge lijk stellen. Hij ondervond van haar steeds vrouwelijke onderdanigheid cn eerbied. Maar Maurice, die met zijne eerlijke oogen over de tafel keek, zag terstond nav- het gelaat zijner vrouw, dat zij misnoeg* was, en deed daarom den eersten sta# tot den vrede. „Gij ziet er vermoeid uit, Janet", zeide hij feeder; die lastige kinderen hebben u van streek gebracht; is 't niet May?" cn hij legde, die zeggende, een groot stuk peer, dat hij zelve geschild had, op haar boïd. May zag hare moeder niet aan, om verlof te vragen, maar at de verboden lekkernij zoo gauw op, als zij kon. „Ik ben niet bijzonder moe, Maurice", antwoordde zijne vrouw; hare stem werd als gewoonlijk zachter bij het geluid zijner, stem. „Dat doet er niet toe, gij ziet er toch uit, alsof wat frissöhe lucht u .goed zou doen. Wij hebben vanavond dienst in de school; zet uw hoed eens op en ga met mij mede, wij hebben in weken niet samen gewan deld." t^ordt vervolgd).

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1920 | | pagina 1