Dagblad voor Leiden en Omstreken. BINNENLAND. ABONNEMENTSPRIJS IN LEIDEN EN BUITEN LEIDEN WAAR AGENTEN GEVESTIGD ZIJN- PER KWARTAAL f 2.50 PER WEEK f 0.19 FRANCO PER POST I»ER KWARTAAL f 2.90 V Ontnuchtering. De Duilschc sociaal-dcmocralcn zijn lorchegic ontnuchterd den laalsten lijd. I-Iunne verwachtingen waren zoo hoog gespannen! 'Toen in November 1D18 d-o revolutie uitbrak en die oude heerschers' werden op zij geschoven, meende men in allen ernst dat nu de giouden eeuw die het so cialistische ideaal zou verwezenlijken was aangebroken. De Overheidsstaat was nu voorgoed verdwenen; het militarisme was -geval len en zou nooit weer opstaan; -allerlei handen diie de vrije ontwikkeling be lemmerden waren verscheurd en onder zelf gekozen bestuurders zou men zich in volle vrijheid kunnen ontwikkelen en uitleven Dc giroote beteeken is van de socialis tische •wereldbeschouwing zou nu voor heel die wereld duidelijk worden. Dc verwachtingen waren hoog ge spannen, maai' nog veel grooter was dc ontnuchtering die daarop volgde. Nauwelijks een jaar na -het uitbreken van de revolutie, is het reeds zoover ge komen dat de grootste lofzingers het zingen hebber verleerd. Openlijk wordt erkend dat de socia listische idealen - niet voor verwezen lijking vatbaar zijn. Over dc socialisatic-procven behoe ven we niet te spreken. Al spoedig bleek toch dat socialisatie een mooi on derwerp is voor volksvergaderingen om dc massa aan het lijntje Ie krijgen, maar dat men er in dc praclijk niet ver nice komt. Het werken voor en om de gemeen schap kwam in de praclijk niet voor en an minder dan geen tijd was men tot de kapitalistische werkwijze terugge keerd- Met het militarisme ging hel niet. an ders'. Waren het geen socialistische bla den dr.c het uitspraken dat het oude systeem nog te verkiezen was boven tK'f Noske-mibtarisme? -Burgerwachten en Land's form, in ons tand door de. socialisten zoo heftig afge keurd werden door de socialistische re geerders in Duitsch'land opgericht en gesteund'. ;En lol o ver ma af van ramp werd on langs ook nog verschijning van sommi ge onafhankelijke organen verboden, precies zooals dat ook vroeger wel plaats vond- Daarmede is ook de mooie leuz-e van persvrijheid onder alle omstandigheden den nek om gedraaid. "Het loont de moeite te lezen lioe dit bestuit werft gemotiveerd, in Ie vol gen de regeringsverklaring: ..De persvrijheid is voor "d'e regee- ring een beginselzaak, aan welke ook in den meest verbitterden poli- ti.ken mceningsstrijd niet mag worden gpraakt. Anders is het ge steld als eenigc bladen het politieke veld waar met geestelijke wapenen wordt goslreden, vertalen, om met der. oproep tol gewelddadigheden de straat on te gaan. De eerste en voornaamste plicht van de regee ring is de bëveiligina van de open bare orde en rust en dc bescherming van alle staatsburgers tegen bloedi ge gruwelen De afweer mag zich' niet bepalen tot den kamp met die wapens, maar moet. opdat de om vang van de door de oproermakers aan te richten schade -zoo beperkt mogelijk worde gehouden, zich ook uitstrekken tot voorbehoedend maatregelen. De schorsingen "van bladen moeten dan ook beletten dat nog meerarbeidersbloed -vergoten wordt'.' Dit is gelijk men ziet een woordelijke <ste JAARGANG. - VRIJDAG 16 APRIL 1920. - No. 13 BUREAU: HOOIGRACHT 35 - LEIDEN. - TELEFOON INT. 1278 ADVERTENTIEPRIJS PER GEWONE REGEL f 0.221/2 DES ZATERDAGS f 0.30 INGEZONDEN RECLAMES DUBBEL TARIEF, KLEINE ADVERTENTIES Tan hoogstens 30 woorden 50 cent; Zaterdag^ 75 cent, b(j Toornitbctaling. herhaling van wat vroeger door de z g- burgerlijke rcgceringen is betoogd- De Duilsche ^socialisten plaatsten zich" hier op hetzelfde standpunt als waarop ook onze regeering staat., d/ic óók de be veiliging .van de openbare orde en rust en de bescherming van alle staatsbur gers tegen bloedige gruwelen als een van hare ccrsle plichten beschouwt. Voor dc socialisten ten onzent diic zich no-g altijd achter Troelslra plaal- sen en diie van een omwenteling alle lieil verwachten, moet d!ezo. uitspraak van dc Duitschc parlijjsenoolen wel een zeer groote ontnuchtering zijn. Of ze er door tot andere gedachten zullen komen? Onze „Nieuwe Leidsche Courant". Tot onzó groóte verbazing lazen wij in de (A. R.) Rotterdammer van gisteravond onder RintVenlandsch Nieuws het volgende bericht: Journalistiek. Dr. IT. W. van der Vaart Smit, die lot dusver met Dr. E. J. Beumer sa men het anti-rev. weekblad. ,,Het Vaandel" redigeerde, hetwelk tot voor kort te Leiden verscheen, en die ook aangezocht was aan het thans uit het ..Vaandel" g'egroeide dagblad „Be Nieuwe Leidsche Courant" mede te werken, hoeft, naar wij vernamen, ge meend om principieele redenen zijn medewerking aan genoemd dagblad gt-heel te moeten onttrekken. Ook Dr. Beumer heeft blijkbaar zijn medewer king neergelegd. Tot onze spijt zien wij ons genoodzaakt op deze zaak, waaraan het belang van ons blad ongetwijfeld is verbonden, in te gaan. Ten stelligste ontkenen wij dat door de directie van ons blad aan Dr. van der Vaart Smit ooit om medewerking ge vraagd iis. Dat het. Z.Eervv. zelf ambieerde mede werker van ons blad te worden, blijkt dui delijk uit een op 15 Maart j.I. door hem aan onzen directeur gericht schrijven waarin Z.Eerw. ook om machtiging ver zoekt, om als vertegen w o o r d i g e r van de .,N. L. Crt." op de Deputat en verga dering te mogen optreden, en waarin hij o.a. schreef: ,,Ik kan er ook heengaan als d e p u- t a a't. (ik ben lid van 't. Provinciaal Co mité afgevaardigde van de Kamerkies kring Haarlem op 't Cer.tralen Convent. Bestuurslid van de Staten. Centrale Gooi land. enz., enz.) doch 't is een oude lief hebberij van mij om daar als jour n a- n i s t te zitten. Tot r.og-tee ben ik è-r a l i ij d aiis jour nalist geweest. Graag ditmaal dus ook." Dat dit. verzoek door de directie werd af gewezen, ligt voor de hand; hoe zou men iemand waarvan men de medewerking niet bbgeei't als representant kunr.en aan stellen? Belachelijk is derhalve de uitdrukking dat Dr. Smit zich aan ons blad. zou heb ben onttrokken en dar. nog wel om ..principieele" redenen. Wanneer er sprake mocht, zijn van ,,ont- ti'-kken, kunnen wij met vrijheid verkin- klaren, dat niet Dr. Smit zich heeft oni- troken aan de ,,N. L. Crt.", niaar dat de ,.N. L. Crt." zich-heeft-ontrokken aan Dr. Smit. Do reden die dc directie, hiermede meen de ïo moeten hebben, wenschen wij thans niet. te publiceeren., Ongetwijfeld heeftbij de. beslissing daar omtrent bij haar voorgezeten, dat de me dewerking van Dr. H. W. van der Vaart Smit niet in het belang van ons blad werd gteacht. Het uitgesproken vermoeden inzake de medewerking van Dr. Beumer is van A. tot Z. verzinsel. Uit de Pers. DE NIEUWE LEIDER. Onder dit opschrift, schrijft hot Alge meen HaucMsblacr over do leiding in de R. R partij het volgende: „Op d/r- Kuypors politieke loopbaan is door dé jongste deputatenvergadering, der anti-revolutionaire partij nu defini tief den steen gewenteld: Een nieuwe leider s gekozen: de heer H- Colijn- Wat de geweldige- figuur van dr. A- Kuyper voor zijn partij inderdaad zijn partij en voor ons land heeft be toe ken di, zal lal er zijn te overzien. Voor he den merken wij slechts op, dat clr. Kuy- pers uittreden uit de politiek en aftre den alis leider van ziin partij iets tries tigs heeft; hij zelf -zal het zich wel an der- hebben voorgedacht en ook zijn politieke tegenstanders zouden -.hom ze ker een ander heengaan hebben ge gund dan dit schier ongemerkt verglij den in vergetelheid', zoo zonder Sang und Klang. Maar -ziin gezondheid', die nog enkele jaren geleden stevig, schoen, laat hem nog maar ce-n lutlelcn arbeid toe. Vergissen wij ens niet, dan schrijft hij nog wel voor De He muf. Maar aan De Standaard werkt hii, zoo is oris, uit zijn kring verzekerd, reeds sindis Octo ber 1910 niet meer mede. En d'il is wet een vreemde gedachte, dat diie man, diic eens werd afgebeeld als „de Gewel dige", nog in ons midden leeft en rond gaat.. als „cm Mann wie Andre mchr". Wonderlijk kan het gaan met 's men- schen leven. Dr. Kuypcrs leidersolaats is 'dan nu ingenomen doop dén heer H. Colijn en de. mart diie hem, aan het einde van de vergadering, daar heeft bevestigd en hem als 't ware den profetenmantel om die schouders legde met, de woor den: ..God heeft ons heden "een nieu wen leider gegeven"; dat was de heer Idehburg, verleden raar neg dir. Kuy- pers aangewezen opvolger, thans even eens door knakken den greep in zijn ge-' stel gekneusd en afgeweerd ook hit! van de, plaats desjuders. Hii schikte zich op de tweede blaals en schoon dit hem, den waarachtiger! en ooi moedigen Christen, niet al te moeilijk ral gevallen ziin. zoo is er toch voor buitenstaanders ook hier, in- deze abrfêcaüe iel- tragisch'. Want de heer Idenburg is. anders dan dr Kuyper. nog niet gekomen op een leeftijd waarop terugtreden iets natuur lijks is- Maar. zoo slaat daar dan nu., op de plaats van dén geweldig-profetischen Kuyper en in plaats van den apostoli- sc.hen idenburg. die martiale Colijn. Zal hij do leider blijken te zijn die de anti revolutionaire partij thans nopdig heeft? In den heer Colijn heeft, de vergadering ongetwijfeld den besten man gekozen dien ze kiezen -kon, een rustige kracht figuur en iemand die reeds geloond heeft, en als Minister en als Kamerlid, ook te behooren tot de beste mannen van hel land. Maar de anti-revolutionai ren en mei name de ..kleine luyden" onder hen. zijn door het jarenlange .zéér persoonlijke régime van dr Kuyper ge wend geraakt aan een bijzondere, zeer aparte en univcrseele leiding. Dr. Kuy per was voor hen leider in alles, niet slechts in het staatkundige, maar ook' in het religieusc, in héél hun geestes leven. Hij was voor hen wat in het oude Israël vóór den li id der Koningen een 'Richler was; Weihouder, rechtspreker, priester en profeet. Dat. had ook een Idenburg niet kunnen zijn want hem is niet hot geniaal-univcrsee.le van een Kuyper gegeven. Maar iets van oen apostel heeft hij toch.wel in zich en van de. wijding en stichting waarmee dr. Kuyper zijn volgelingen laafde, had hij hun toch we>I iets kunnen geven. Zal dat dc heer Colijn, wiens aanleg anders schijnt te wezen, ook kunnen doen? öf zal hij misschien door andere kwalitei ten cenig tekort op dit punt vergoeden? Dit lijkt ons zeker: Onder Colijn konit de. an bi-revolutionaire narlij in een heel nieuwe ont.wikkelingsphaso. De heroï sche periode, die welhaast schier legen darische. de aartsvaderlijk-geweldige, diie van dc irnio myslica en andere hy perbolische formules, is afgesloten. De periode van nuehteren arbeid gaat de partij nu in. Een ander wals het die haar door de woestijn geleidde, veertig in derdaad, van '78 af, ongeveer veertig jaren lang; een ander is het, onder wiens leiding ze nu zich handhaven moet in het politieke Kanaan, waarin juist thans de wet-De Visser haar meest begeerde vrucht zal laten plukken. Van hel „Bidt en werkt" uit Kuypers grootcn lijd heeft de-partij, onder zijne Drofelischc leiding, vooral liet eerste geleerd. Thans, na hei ora, komt liet. labora op den voorgrond. En Colijns rustige, praclische, sterke leiding is wel daarvoor juist uitnemend geschikt. De keuze van Colijn was de beste, die te doen viel". STADSNIEUWS. In de gisterenavond gehouden leden vergadering van de A R. kicsvereeni- gling „Nederland en Oranje" werd een begin gemaakt met de stemming voor hel vaststellen der rangorde van de na men op de cand'idatenlijst voor dc a- s- ge meen teraadsvorkiezin g. Als no. 1. 2, 3, 4 en 5 werden resp. gekozen, dc heeren W. Pera, J. dc Lan ge, F. Eikerhout, A. Mulder en A. J. Sohoneveld. Op Donderdag 22 April a-s. zal de stemming worden voortgezet* Gisteren werd in „Prediker" voor de verecniging Omesinüis een debat- avond gehouden over het onderwerp: „Wal wil het Communisme?'' De heer "W. van Egmond, lid der Com munistische Jeugdforganiatie gaf eerst een kort-overzicht van den weg die naar het Communistisch doeL zou kunnen leiden: Alles voor en door de gemeen schap Vervolgens besprak hij verschil lende toestanden zóoals die thans in vele landen kunner. worden opge merkt. Hij verheerlijkte den toestand in Rusland en scheen een en al bewon dering voor heigeen daar door do arbeiders zou zijn gepresteerd! Ook het Christelijk geloof zou z. i. in hot Com munisme 'n plaals kunnen verkrijgen, daar"volgens hem cïit geheel builen de ze zaak ligt. Hij diie „gelooven" wil, al dus spreker, gcloove maar, ik en mijn kameraden doen dit. niet. De heer N. Rudolph, lid van ..Onesi- mus" zette de,Calvinistische beginselen tegenover de Communistische om daar door de verdwazing van het commu nisme in hel licht te stalen en er op te wijzen dat een toestand zooals de lieer v. Egmond diie verlangt, loc.h nooit zou zijn te bereiken, -gesteld, dat deze in het belang van het volk zoude zijn- Voorts betoogde spr. aan de hand van de berichten 'dat het. in Rusland toch nïet zulk een heilstaat is als dc heer v- Egmond zich voorstelt. Ook wij hebben onze zegsmannen en ze schilderen ons hel treur'igsito beeld van de in Rusland- heerschende toestanden. Vervolgens wees spr. op het Chr. ge- Loof en op die toekomst welke de wereld in ongeloof cn afval toeengaal. Nadat belde sprekers hun oordeel te genover elkandior hadden gezet werd nog een kort debat gevoerd over de aangeroerde zaken. De zaal was vrij goed bezet; niet al leen van Christelijke, ook van Commu nistische zijde werd belangstelling ge-* loond. Gisterenmiddag om ongeveer 3.30 uur had een ongeval plaats de brug aan dc Witte -Singel. Een dofr i-eclame- rnolörrijders van de L. A. W. E. T. werd door een rukwind, opgenomen cn van zijn motorfiets geslingerd- Ilij kwam' met dó leuning der brug in -aanraking echter zonder zich te verwonden. De jmotor raakte defect. De heer Colijn. Volgens de „Tel." is de tegenspraak van het! Corr. Bureau op hef bericht van „De Rotter dammer", dat den heer H. Colijn het voornemen had toegeschreven z:ch geheel aan -de politiek te! zulten wijden, niet heelemaat juist. De heer Co lijn is wét -degelijk van 'plan zioh van de Ba- taaischc Petro'eummaatschappij los te maken eir-zich uitsluitend in de 'politiek te begeven. Onder die voorwaarde was het hem trouwens alleen mogelijk het voorzitterschap van de an-, ti-revolutionnaire parij te aanvaarden. Inmid dels is de -heer Colijn contractueel oog voor een,'ge jaren aan de Bataafsc'he Petroleummaa-t- schappij gebor.den, maar naar alle waarschijn lijkheid zal zijn algeheele intrede in de politiek' na een drietal jaren kunnen worden tegemoet gezien. Kamer van Koophandel. In een gisterenmiddag ouder voorzitterschap' van den heer E. P. -de -Alonchy te Rotterdam ge houden vergadering is -besloten lot oprichting' eeuer 'Nederlansch-Amerikaan-sclie Kamer van Koophandel. Volkstelling. Staatsblad no. 177 -bevat het bcsteit van den 13dcn April 1920, betreffende de tiende alge^r meciié volkstelling. - Srandstof-politiek. Bij" herhaling is reeds gebleken, aldus he£ ..Handbl." (thans nog vrij geringe, spoedig vrij aanzienlijke stijging van. den tegaflsatiepriis! der steenkolen inet groote bezorgdheid in roj- 'verheióskringen wordt opgemerkt. Naast de vraag, hoê èen redelijke aanvoer (van om streeks 3 1/2 millioen ton per jaar) verzekerd worden kan, is allengs die nopems de prij zen meer eii meer op den voorgrond gekomen. Uit den aard der zaakt: immers, ds internationa le verhoudingen geven meer waarborgen dan voorheen, dat een behoorlijke voorziening mo gelijk zal zijn, terwijl diezeh'de verhoudingeu Nederland thans verplichten, met zijn iiid-us- criéste producten op de wereldmarkt te eoncur- rèeren. Het Is dus alleszins begrijpelijk, dat in den nijverheidsraad bezwaren gerezen zijn tegen de •NederlandschiDuhsche overeenkomst, wat be treft de aanvoeren uit het Oosten. Men heeft nu klaarblijkelijk in de kringen van de nijverheid naar een oplossing gezocht, aie althans deels tegemoet komen zal in de bezwa ren. aan een zeer aanzienlijke prijsverhooging venbondeiL Er is te Amsterdam een vergadering gehouden- van industrieelen, onder leiding vau dr. Waiter, waar de mogelijkheid besproken is- van een actie, om de huisbrand in de egalisatie te betrekken. Or-der geen beding moet, aldus liet- „Haiuib!.1' echter de prijs van den huisbrand, boven den kostprijs (dat is. in dit geval, produc tiekosten plus winst)'-worden opgevoerd ten be hoeve van de industrie. Kolen zijn zoo goed eert eerste .levensbehoefte als graan: wij producec- ren zélf kolen in -bevredigende mate om in -le ze eerste levensbelvoeite (In engeren zin) te voorzien, en er is geen reden om deze met een zeer aanzienüijken toeslag, ver boven kostprijs, aan de verbruikers vau l:u;sbraod-tc leveren, al teen omdat de Nederlandsche exportnjjvcrheid. dan gemakkelijk zal kunnen concurreercn. De FEUILLETON. EEN VERWOEST LEVEN door HUGO KINGMANS. (Nadruk verboden.) 13) Ja, nog sterker: Dan zou zij door haar aangeboren lieftalligheid en haar schoon heid anderen uit de liooge kringen de oogen uitsteken. Dat zou eerst een triomf zijn. Met dergelijke en andere redeneeringen, die op hetzelfde stramien geborduurd ivvaren, trachtte de onverlaat, Marie een rad voor de oogen te draaien. En dat gelukte hem, helaas! maar won derwel. .Marie was „gecharmeerd" van hem. Zij kreeg hem lief; zij verafgoodde hem. Trouw zoo nam zij zich voor zou zij zijn lessen en aanwijzingen opvolgen, opdat zij spoedig in staat zou zijn, hem overal te kunnen volgen. Als hij de moeite zich getroostte, haar te willen verheffen, omdat hij haar lief had, zou zij een dankbare leerling van eten meester zijn en zou zich inspannen, om spoedig met'alles vertrouwd te raken. .In het begin was zij wat bleu .tegenover liem, maar naarmate hun verhouding in- iiemer wérd, veranderde dit. Hij wist het op den duur zoover tè krijgen, dat haar liefde hartstoc-ht werd. Inmiddels spaarde hij geen kosten, het haar zoo gezellig mogelijk te maken. Hij ging met haar uit, zoo nu en dan- eens naar den schouwburg, maar in den regel naar de bioscoop als er stukken wa ren, die veel volk trokken. Wat zij niet begreep legde hij haar uit en hoewel het meisje hem absoluut niets kon schelen, venbaasde hij zich vaak over haar gevatheid en haar vermogen, oom iets vlug op te nemen en te verwerken. Eén ding verwonderde Marie echter en ze zei het hem ronduit, dat hij, wanneer zij te zamen uitgingen, nooit de verlichte hoofdstraten nam, maar altijd haar naar de publieke vermakelijkheden voerde door half-donkere of donkere stadsgedeel ten. Op haar vraag, waarom hij dat deed, bleef hij even verward het antwoord schuldig. Maar spoedig herstelde hij zich. Och, hij deed het heelemaaï niet met opzet., of, neen, hij'wilde eerlijk zijn, hij deed het wel met opzet. Maar dan alleen om haar te sparen. Want... eh... ja, zij zat wel goed in de kleeren, maar hij vond toch eigenlijk, dat zij nog meer dame moest wezen, wilde hij met haar overal voor den dag komen. Hiermee ging hij één van zijn laatste troeven uitspelen! Als zij nu maar wilde toebijten, dan had hij haar voor goed aan zich geluisterd, dat wil zeggen, zoolang het hein beliefde. Marie was teleurgesteld en liet die te leurstelling ook blijken. Het was niets voor hem, om te zeggen, dat zij mooiere en duurdere kleeren moest hebben, maar waar moest zij het geld vandaan halen? Zoover wilde hij haar juist hebben. En met ware geraffineerdheid begon hij zijn pleidooi: 't Was wel geen regel, dat een minnaar zijn meisje kleedgeld verstrekte. Meisjes zijn daar te trotsch voor. Hij kon dat heel goed begrijpen. Maar hier was het een heel bizonder geval. Vond zij het nu zoo verschrikkelijk, dat hij haar geld gaf, om nieuwe en hetere kleeren te koopen? Als zij boven dat vooroordeel, waarvan hij zooeven sprak, kon uitwerken, was het immers afgeloopen? En de arme Marie werd steeds meer en meer aan hem gekluisterd. Want zij stem de er in toe, dat hij haar kleedgeld gaf, als. gevolg waarvan zij spoedig op en top een dame was. De ellendeling was er echter nog niet. Hij wilde nog èen stapje verder en hij twijfelde er niet aan, of ook dat zou hem gelukken. Reeds lang had-ie gemerkt, dat het die nen haar tegenstond. Dat vuurtje,moest flink worden opgestookt. De-ze dienst, waar zij veel te weinig vrije uren had naar zijn zin, moest zij verlaten en dan moest zij trachten op een atelier te komen of als winkeljuffrouw geplaatst te worden. In dien zin bracht hij haar het hoofd op hol. En zoo gebeurde het, dat Marie haar dienst opzei en een betrekking als winkeljuffrouw verkreeg. Eten groote moeilijkheid was echter zoo deelde zij hem mede, toen zij op die betrekking was uitgeweest dat zij extern was. Er kon dus niets van komen, want zij moest toch een onderdak hebben. Heelemaaï geen moeilijkheid, vond hij. terwijl hij inwendig juichte. Hij had dat natuurlijk voorzien en er een oplossing voor gevonden, naar hij meende. Dacht zij dan, dat hij haar in den steek zou laten? Neen, hij kende een weduwe, die kamers verhuurde. Zij ging op die kamers wonen en was dan geheel onafhankelijk. Dus kwam hij haar daar bezoeken. Dat was wel gezel lig, als zij dan 's avonds thee zette bij voor beeld. „Ja, maar, dat is veel te duur had zij gezegd, „zooveel verdien ik niet." Mr. Van Oost rum vond dat ook geen be zwaar. Hij had immers geld genoeg? Hij' betaalde geheel of gedeeltelijk haar ka merhuur en de zaak >vas gezond. Het dwaze, kortzichtige meisje stemde toe. Hij meende het immers goed mei haar? Zoolang zou het ook niet meer du ren, had hij haar verleden week nog ver zekerd. *t Was toch wel leuk, als je je eigen kamer had? Nu moesten zij elkaar, altijd op straat of in het plantsoen ont; móeten. EnkeJe malen was zij eens op zijn kamer geweest, maar de hospita van Mr. Van Oostrum had haar zoo wantrou wend aangezien, dat het Marie niet book Bovendien had de advocaat het zjtf-tèle, niet graag, met het oog op de die kwam. Zij kreeg Maar nu was de zaak in^r ^ij geregeld nu een eigen kamer, v kon komen. wj Hij verzweeg M^'goed kende, dal dn) mei-verhuurster zoo nauw „iet nam, het met de yu(, en wy, genoeg wareW „omdat zjjfn wat 7ij o.vk-o". naar zt) y.ne'rkle'; en dat de advocaat m»«. a"7i '"een kamer bij haar had golmurd. tiet dan maar voor één avond enkele. (Wordt vervolg

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1920 | | pagina 1