Dagblad voor Leiden en Omstreken.
BINNENLAND.
ABONNEMENTSPRIJS
IN LEIDEN EN BUITEN LEIDEN
WAAR AGENTEN GEVESTIGD ZIJN-
PER KWARTAAL f 2.50
PER WEEK f 0.19
FRANCO PER POST I»ER KWARTAAL f 2.90
V Ontnuchtering.
De Duilschc sociaal-dcmocralcn zijn
lorchegic ontnuchterd den laalsten lijd.
I-Iunne verwachtingen waren zoo hoog
gespannen!
'Toen in November 1D18 d-o revolutie
uitbrak en die oude heerschers' werden
op zij geschoven, meende men in allen
ernst dat nu de giouden eeuw die het so
cialistische ideaal zou verwezenlijken
was aangebroken.
De Overheidsstaat was nu voorgoed
verdwenen; het militarisme was -geval
len en zou nooit weer opstaan; -allerlei
handen diie de vrije ontwikkeling be
lemmerden waren verscheurd en onder
zelf gekozen bestuurders zou men zich
in volle vrijheid kunnen ontwikkelen en
uitleven
Dc giroote beteeken is van de socialis
tische •wereldbeschouwing zou nu voor
heel die wereld duidelijk worden.
Dc verwachtingen waren hoog ge
spannen, maai' nog veel grooter was
dc ontnuchtering die daarop volgde.
Nauwelijks een jaar na -het uitbreken
van de revolutie, is het reeds zoover ge
komen dat de grootste lofzingers het
zingen hebber verleerd.
Openlijk wordt erkend dat de socia
listische idealen - niet voor verwezen
lijking vatbaar zijn.
Over dc socialisatic-procven behoe
ven we niet te spreken. Al spoedig
bleek toch dat socialisatie een mooi on
derwerp is voor volksvergaderingen om
dc massa aan het lijntje Ie krijgen,
maar dat men er in dc praclijk niet ver
nice komt.
Het werken voor en om de gemeen
schap kwam in de praclijk niet voor en
an minder dan geen tijd was men tot
de kapitalistische werkwijze terugge
keerd-
Met het militarisme ging hel niet. an
ders'. Waren het geen socialistische bla
den dr.c het uitspraken dat het oude
systeem nog te verkiezen was boven
tK'f Noske-mibtarisme?
-Burgerwachten en Land's form, in ons
tand door de. socialisten zoo heftig afge
keurd werden door de socialistische re
geerders in Duitsch'land opgericht en
gesteund'.
;En lol o ver ma af van ramp werd on
langs ook nog verschijning van sommi
ge onafhankelijke organen verboden,
precies zooals dat ook vroeger wel plaats
vond-
Daarmede is ook de mooie leuz-e van
persvrijheid onder alle omstandigheden
den nek om gedraaid.
"Het loont de moeite te lezen lioe dit
bestuit werft gemotiveerd, in Ie vol
gen de regeringsverklaring:
..De persvrijheid is voor "d'e regee-
ring een beginselzaak, aan welke
ook in den meest verbitterden poli-
ti.ken mceningsstrijd niet mag
worden gpraakt. Anders is het ge
steld als eenigc bladen het politieke
veld waar met geestelijke wapenen
wordt goslreden, vertalen, om met
der. oproep tol gewelddadigheden
de straat on te gaan. De eerste en
voornaamste plicht van de regee
ring is de bëveiligina van de open
bare orde en rust en dc bescherming
van alle staatsburgers tegen bloedi
ge gruwelen De afweer mag zich'
niet bepalen tot den kamp met die
wapens, maar moet. opdat de om
vang van de door de oproermakers
aan te richten schade -zoo beperkt
mogelijk worde gehouden, zich ook
uitstrekken tot voorbehoedend
maatregelen. De schorsingen "van
bladen moeten dan ook beletten dat
nog meerarbeidersbloed -vergoten
wordt'.'
Dit is gelijk men ziet een woordelijke
<ste JAARGANG. - VRIJDAG 16 APRIL 1920. - No. 13
BUREAU: HOOIGRACHT 35 - LEIDEN. - TELEFOON INT. 1278
ADVERTENTIEPRIJS
PER GEWONE REGEL f 0.221/2
DES ZATERDAGS f 0.30
INGEZONDEN RECLAMES DUBBEL TARIEF,
KLEINE ADVERTENTIES Tan hoogstens
30 woorden 50 cent; Zaterdag^ 75 cent,
b(j Toornitbctaling.
herhaling van wat vroeger door de z g-
burgerlijke rcgceringen is betoogd-
De Duilsche ^socialisten plaatsten zich"
hier op hetzelfde standpunt als waarop
ook onze regeering staat., d/ic óók de be
veiliging .van de openbare orde en rust
en de bescherming van alle staatsbur
gers tegen bloedige gruwelen als een
van hare ccrsle plichten beschouwt.
Voor dc socialisten ten onzent diic
zich no-g altijd achter Troelslra plaal-
sen en diie van een omwenteling alle
lieil verwachten, moet d!ezo. uitspraak
van dc Duitschc parlijjsenoolen wel een
zeer groote ontnuchtering zijn.
Of ze er door tot andere gedachten
zullen komen?
Onze „Nieuwe Leidsche Courant".
Tot onzó groóte verbazing lazen wij in
de (A. R.) Rotterdammer van gisteravond
onder RintVenlandsch Nieuws het volgende
bericht:
Journalistiek.
Dr. IT. W. van der Vaart Smit, die
lot dusver met Dr. E. J. Beumer sa
men het anti-rev. weekblad. ,,Het
Vaandel" redigeerde, hetwelk tot voor
kort te Leiden verscheen, en die ook
aangezocht was aan het thans uit het
..Vaandel" g'egroeide dagblad „Be
Nieuwe Leidsche Courant" mede te
werken, hoeft, naar wij vernamen, ge
meend om principieele redenen zijn
medewerking aan genoemd dagblad
gt-heel te moeten onttrekken. Ook Dr.
Beumer heeft blijkbaar zijn medewer
king neergelegd.
Tot onze spijt zien wij ons genoodzaakt
op deze zaak, waaraan het belang van
ons blad ongetwijfeld is verbonden, in te
gaan.
Ten stelligste ontkenen wij dat door de
directie van ons blad aan Dr. van der
Vaart Smit ooit om medewerking ge
vraagd iis.
Dat het. Z.Eervv. zelf ambieerde mede
werker van ons blad te worden, blijkt dui
delijk uit een op 15 Maart j.I. door hem
aan onzen directeur gericht schrijven
waarin Z.Eerw. ook om machtiging ver
zoekt, om als vertegen w o o r d i g e r
van de .,N. L. Crt." op de Deputat en verga
dering te mogen optreden, en waarin hij o.a.
schreef:
,,Ik kan er ook heengaan als d e p u-
t a a't. (ik ben lid van 't. Provinciaal Co
mité afgevaardigde van de Kamerkies
kring Haarlem op 't Cer.tralen Convent.
Bestuurslid van de Staten. Centrale Gooi
land. enz., enz.) doch 't is een oude lief
hebberij van mij om daar als jour n a-
n i s t te zitten.
Tot r.og-tee ben ik è-r a l i ij d aiis jour
nalist geweest. Graag ditmaal dus ook."
Dat dit. verzoek door de directie werd af
gewezen, ligt voor de hand; hoe zou men
iemand waarvan men de medewerking
niet bbgeei't als representant kunr.en aan
stellen?
Belachelijk is derhalve de uitdrukking
dat Dr. Smit zich aan ons blad. zou heb
ben onttrokken en dar. nog wel
om ..principieele" redenen.
Wanneer er sprake mocht, zijn van ,,ont-
ti'-kken, kunnen wij met vrijheid verkin-
klaren, dat niet Dr. Smit zich heeft oni-
troken aan de ,,N. L. Crt.", niaar dat de
,.N. L. Crt." zich-heeft-ontrokken aan Dr.
Smit.
Do reden die dc directie, hiermede meen
de ïo moeten hebben, wenschen wij thans
niet. te publiceeren.,
Ongetwijfeld heeftbij de. beslissing daar
omtrent bij haar voorgezeten, dat de me
dewerking van Dr. H. W. van der Vaart
Smit niet in het belang van ons blad werd
gteacht.
Het uitgesproken vermoeden inzake de
medewerking van Dr. Beumer is van A. tot
Z. verzinsel.
Uit de Pers.
DE NIEUWE LEIDER.
Onder dit opschrift, schrijft hot Alge
meen HaucMsblacr over do leiding in
de R. R partij het volgende:
„Op d/r- Kuypors politieke loopbaan
is door dé jongste deputatenvergadering,
der anti-revolutionaire partij nu defini
tief den steen gewenteld: Een nieuwe
leider s gekozen: de heer H- Colijn-
Wat de geweldige- figuur van dr. A-
Kuyper voor zijn partij inderdaad zijn
partij en voor ons land heeft be toe
ken di, zal lal er zijn te overzien. Voor he
den merken wij slechts op, dat clr. Kuy-
pers uittreden uit de politiek en aftre
den alis leider van ziin partij iets tries
tigs heeft; hij zelf -zal het zich wel an
der- hebben voorgedacht en ook zijn
politieke tegenstanders zouden -.hom ze
ker een ander heengaan hebben ge
gund dan dit schier ongemerkt verglij
den in vergetelheid', zoo zonder Sang
und Klang. Maar -ziin gezondheid', die
nog enkele jaren geleden stevig, schoen,
laat hem nog maar ce-n lutlelcn arbeid
toe. Vergissen wij ens niet, dan schrijft
hij nog wel voor De He muf. Maar aan
De Standaard werkt hii, zoo is oris, uit
zijn kring verzekerd, reeds sindis Octo
ber 1910 niet meer mede. En d'il is wet
een vreemde gedachte, dat diie man,
diic eens werd afgebeeld als „de Gewel
dige", nog in ons midden leeft en rond
gaat.. als „cm Mann wie Andre mchr".
Wonderlijk kan het gaan met 's men-
schen leven.
Dr. Kuypcrs leidersolaats is 'dan nu
ingenomen doop dén heer H. Colijn en
de. mart diie hem, aan het einde van de
vergadering, daar heeft bevestigd en
hem als 't ware den profetenmantel
om die schouders legde met, de woor
den: ..God heeft ons heden "een nieu
wen leider gegeven"; dat was de heer
Idehburg, verleden raar neg dir. Kuy-
pers aangewezen opvolger, thans even
eens door knakken den greep in zijn ge-'
stel gekneusd en afgeweerd ook hit!
van de, plaats desjuders. Hii schikte
zich op de tweede blaals en schoon dit
hem, den waarachtiger! en ooi moedigen
Christen, niet al te moeilijk ral gevallen
ziin. zoo is er toch voor buitenstaanders
ook hier, in- deze abrfêcaüe iel- tragisch'.
Want de heer Idenburg is. anders dan
dr Kuyper. nog niet gekomen op een
leeftijd waarop terugtreden iets natuur
lijks is-
Maar. zoo slaat daar dan nu., op de
plaats van dén geweldig-profetischen
Kuyper en in plaats van den apostoli-
sc.hen idenburg. die martiale Colijn. Zal
hij do leider blijken te zijn die de anti
revolutionaire partij thans nopdig heeft?
In den heer Colijn heeft, de vergadering
ongetwijfeld den besten man gekozen
dien ze kiezen -kon, een rustige kracht
figuur en iemand die reeds geloond
heeft, en als Minister en als Kamerlid,
ook te behooren tot de beste mannen
van hel land. Maar de anti-revolutionai
ren en mei name de ..kleine luyden"
onder hen. zijn door het jarenlange .zéér
persoonlijke régime van dr Kuyper ge
wend geraakt aan een bijzondere, zeer
aparte en univcrseele leiding. Dr. Kuy
per was voor hen leider in alles, niet
slechts in het staatkundige, maar ook'
in het religieusc, in héél hun geestes
leven. Hij was voor hen wat in het oude
Israël vóór den li id der Koningen een
'Richler was; Weihouder, rechtspreker,
priester en profeet. Dat. had ook een
Idenburg niet kunnen zijn want hem is
niet hot geniaal-univcrsee.le van een
Kuyper gegeven. Maar iets van oen
apostel heeft hij toch.wel in zich en van
de. wijding en stichting waarmee dr.
Kuyper zijn volgelingen laafde, had hij
hun toch we>I iets kunnen geven. Zal
dat dc heer Colijn, wiens aanleg anders
schijnt te wezen, ook kunnen doen? öf
zal hij misschien door andere kwalitei
ten cenig tekort op dit punt vergoeden?
Dit lijkt ons zeker: Onder Colijn konit
de. an bi-revolutionaire narlij in een heel
nieuwe ont.wikkelingsphaso. De heroï
sche periode, die welhaast schier legen
darische. de aartsvaderlijk-geweldige,
diie van dc irnio myslica en andere hy
perbolische formules, is afgesloten. De
periode van nuehteren arbeid gaat de
partij nu in. Een ander wals het die haar
door de woestijn geleidde, veertig in
derdaad, van '78 af, ongeveer veertig
jaren lang; een ander is het, onder wiens
leiding ze nu zich handhaven moet in
het politieke Kanaan, waarin juist thans
de wet-De Visser haar meest begeerde
vrucht zal laten plukken. Van hel „Bidt
en werkt" uit Kuypers grootcn lijd heeft
de-partij, onder zijne Drofelischc leiding,
vooral liet eerste geleerd. Thans, na hei
ora, komt liet. labora op den voorgrond.
En Colijns rustige, praclische, sterke
leiding is wel daarvoor juist uitnemend
geschikt.
De keuze van Colijn was de beste, die te
doen viel".
STADSNIEUWS.
In de gisterenavond gehouden leden
vergadering van de A R. kicsvereeni-
gling „Nederland en Oranje" werd een
begin gemaakt met de stemming voor
hel vaststellen der rangorde van de na
men op de cand'idatenlijst voor dc a- s-
ge meen teraadsvorkiezin g.
Als no. 1. 2, 3, 4 en 5 werden resp.
gekozen, dc heeren W. Pera, J. dc Lan
ge, F. Eikerhout, A. Mulder en A. J.
Sohoneveld. Op Donderdag 22 April a-s.
zal de stemming worden voortgezet*
Gisteren werd in „Prediker" voor
de verecniging Omesinüis een debat-
avond gehouden over het onderwerp:
„Wal wil het Communisme?''
De heer "W. van Egmond, lid der Com
munistische Jeugdforganiatie gaf eerst
een kort-overzicht van den weg die naar
het Communistisch doeL zou kunnen
leiden: Alles voor en door de gemeen
schap Vervolgens besprak hij verschil
lende toestanden zóoals die thans in
vele landen kunner. worden opge
merkt. Hij verheerlijkte den toestand
in Rusland en scheen een en al bewon
dering voor heigeen daar door do
arbeiders zou zijn gepresteerd! Ook het
Christelijk geloof zou z. i. in hot Com
munisme 'n plaals kunnen verkrijgen,
daar"volgens hem cïit geheel builen de
ze zaak ligt. Hij diie „gelooven" wil, al
dus spreker, gcloove maar, ik en mijn
kameraden doen dit. niet.
De heer N. Rudolph, lid van ..Onesi-
mus" zette de,Calvinistische beginselen
tegenover de Communistische om daar
door de verdwazing van het commu
nisme in hel licht te stalen en er op te
wijzen dat een toestand zooals de lieer
v. Egmond diie verlangt, loc.h nooit zou
zijn te bereiken, -gesteld, dat deze in het
belang van het volk zoude zijn-
Voorts betoogde spr. aan de hand van
de berichten 'dat het. in Rusland toch
nïet zulk een heilstaat is als dc heer v-
Egmond zich voorstelt. Ook wij hebben
onze zegsmannen en ze schilderen ons
hel treur'igsito beeld van de in Rusland-
heerschende toestanden.
Vervolgens wees spr. op het Chr. ge-
Loof en op die toekomst welke de wereld
in ongeloof cn afval toeengaal.
Nadat belde sprekers hun oordeel te
genover elkandior hadden gezet werd
nog een kort debat gevoerd over de
aangeroerde zaken.
De zaal was vrij goed bezet; niet al
leen van Christelijke, ook van Commu
nistische zijde werd belangstelling ge-*
loond.
Gisterenmiddag om ongeveer 3.30
uur had een ongeval plaats de brug
aan dc Witte -Singel. Een dofr i-eclame-
rnolörrijders van de L. A. W. E. T. werd
door een rukwind, opgenomen cn van
zijn motorfiets geslingerd- Ilij kwam'
met dó leuning der brug in -aanraking
echter zonder zich te verwonden. De
jmotor raakte defect.
De heer Colijn.
Volgens de „Tel." is de tegenspraak van het!
Corr. Bureau op hef bericht van „De Rotter
dammer", dat den heer H. Colijn het voornemen
had toegeschreven z:ch geheel aan -de politiek te!
zulten wijden, niet heelemaat juist. De heer Co
lijn is wét -degelijk van 'plan zioh van de Ba-
taaischc Petro'eummaatschappij los te maken
eir-zich uitsluitend in de 'politiek te begeven.
Onder die voorwaarde was het hem trouwens
alleen mogelijk het voorzitterschap van de an-,
ti-revolutionnaire parij te aanvaarden. Inmid
dels is de -heer Colijn contractueel oog voor
een,'ge jaren aan de Bataafsc'he Petroleummaa-t-
schappij gebor.den, maar naar alle waarschijn
lijkheid zal zijn algeheele intrede in de politiek'
na een drietal jaren kunnen worden tegemoet
gezien.
Kamer van Koophandel.
In een gisterenmiddag ouder voorzitterschap'
van den heer E. P. -de -Alonchy te Rotterdam ge
houden vergadering is -besloten lot oprichting'
eeuer 'Nederlansch-Amerikaan-sclie Kamer van
Koophandel.
Volkstelling.
Staatsblad no. 177 -bevat het bcsteit van den
13dcn April 1920, betreffende de tiende alge^r
meciié volkstelling.
- Srandstof-politiek.
Bij" herhaling is reeds gebleken, aldus he£
..Handbl." (thans nog vrij geringe, spoedig vrij
aanzienlijke stijging van. den tegaflsatiepriis!
der steenkolen inet groote bezorgdheid in roj-
'verheióskringen wordt opgemerkt. Naast de
vraag, hoê èen redelijke aanvoer (van om
streeks 3 1/2 millioen ton per jaar) verzekerd
worden kan, is allengs die nopems de prij
zen meer eii meer op den voorgrond gekomen.
Uit den aard der zaakt: immers, ds internationa
le verhoudingen geven meer waarborgen dan
voorheen, dat een behoorlijke voorziening mo
gelijk zal zijn, terwijl diezeh'de verhoudingeu
Nederland thans verplichten, met zijn iiid-us-
criéste producten op de wereldmarkt te eoncur-
rèeren.
Het Is dus alleszins begrijpelijk, dat in den
nijverheidsraad bezwaren gerezen zijn tegen de
•NederlandschiDuhsche overeenkomst, wat be
treft de aanvoeren uit het Oosten.
Men heeft nu klaarblijkelijk in de kringen van
de nijverheid naar een oplossing gezocht, aie
althans deels tegemoet komen zal in de bezwa
ren. aan een zeer aanzienlijke prijsverhooging
venbondeiL Er is te Amsterdam een vergadering
gehouden- van industrieelen, onder leiding vau
dr. Waiter, waar de mogelijkheid besproken is-
van een actie, om de huisbrand in de egalisatie
te betrekken. Or-der geen beding moet, aldus
liet- „Haiuib!.1' echter de prijs van den huisbrand,
boven den kostprijs (dat is. in dit geval, produc
tiekosten plus winst)'-worden opgevoerd ten be
hoeve van de industrie. Kolen zijn zoo goed eert
eerste .levensbehoefte als graan: wij producec-
ren zélf kolen in -bevredigende mate om in -le
ze eerste levensbelvoeite (In engeren zin) te
voorzien, en er is geen reden om deze met een
zeer aanzienüijken toeslag, ver boven kostprijs,
aan de verbruikers vau l:u;sbraod-tc leveren, al
teen omdat de Nederlandsche exportnjjvcrheid.
dan gemakkelijk zal kunnen concurreercn. De
FEUILLETON.
EEN VERWOEST LEVEN
door HUGO KINGMANS.
(Nadruk verboden.)
13)
Ja, nog sterker: Dan zou zij door haar
aangeboren lieftalligheid en haar schoon
heid anderen uit de liooge kringen de
oogen uitsteken. Dat zou eerst een triomf
zijn.
Met dergelijke en andere redeneeringen,
die op hetzelfde stramien geborduurd
ivvaren, trachtte de onverlaat, Marie een
rad voor de oogen te draaien.
En dat gelukte hem, helaas! maar won
derwel.
.Marie was „gecharmeerd" van hem. Zij
kreeg hem lief; zij verafgoodde hem.
Trouw zoo nam zij zich voor zou
zij zijn lessen en aanwijzingen opvolgen,
opdat zij spoedig in staat zou zijn, hem
overal te kunnen volgen.
Als hij de moeite zich getroostte, haar
te willen verheffen, omdat hij haar lief
had, zou zij een dankbare leerling van
eten meester zijn en zou zich inspannen,
om spoedig met'alles vertrouwd te raken.
.In het begin was zij wat bleu .tegenover
liem, maar naarmate hun verhouding in-
iiemer wérd, veranderde dit. Hij wist het
op den duur zoover tè krijgen, dat haar
liefde hartstoc-ht werd.
Inmiddels spaarde hij geen kosten, het
haar zoo gezellig mogelijk te maken.
Hij ging met haar uit, zoo nu en dan-
eens naar den schouwburg, maar in den
regel naar de bioscoop als er stukken wa
ren, die veel volk trokken.
Wat zij niet begreep legde hij haar uit
en hoewel het meisje hem absoluut niets
kon schelen, venbaasde hij zich vaak over
haar gevatheid en haar vermogen, oom
iets vlug op te nemen en te verwerken.
Eén ding verwonderde Marie echter en
ze zei het hem ronduit, dat hij, wanneer
zij te zamen uitgingen, nooit de verlichte
hoofdstraten nam, maar altijd haar naar
de publieke vermakelijkheden voerde
door half-donkere of donkere stadsgedeel
ten.
Op haar vraag, waarom hij dat deed,
bleef hij even verward het antwoord
schuldig.
Maar spoedig herstelde hij zich.
Och, hij deed het heelemaaï niet met
opzet., of, neen, hij'wilde eerlijk zijn, hij
deed het wel met opzet. Maar dan alleen
om haar te sparen.
Want... eh... ja, zij zat wel goed in de
kleeren, maar hij vond toch eigenlijk, dat
zij nog meer dame moest wezen, wilde hij
met haar overal voor den dag komen.
Hiermee ging hij één van zijn laatste
troeven uitspelen! Als zij nu maar wilde
toebijten, dan had hij haar voor goed aan
zich geluisterd, dat wil zeggen, zoolang
het hein beliefde.
Marie was teleurgesteld en liet die te
leurstelling ook blijken.
Het was niets voor hem, om te zeggen,
dat zij mooiere en duurdere kleeren moest
hebben, maar waar moest zij het geld
vandaan halen?
Zoover wilde hij haar juist hebben.
En met ware geraffineerdheid begon hij
zijn pleidooi:
't Was wel geen regel, dat een minnaar
zijn meisje kleedgeld verstrekte. Meisjes
zijn daar te trotsch voor. Hij kon dat heel
goed begrijpen. Maar hier was het een
heel bizonder geval. Vond zij het nu zoo
verschrikkelijk, dat hij haar geld gaf, om
nieuwe en hetere kleeren te koopen? Als
zij boven dat vooroordeel, waarvan hij
zooeven sprak, kon uitwerken, was het
immers afgeloopen?
En de arme Marie werd steeds meer en
meer aan hem gekluisterd. Want zij stem
de er in toe, dat hij haar kleedgeld gaf,
als. gevolg waarvan zij spoedig op en top
een dame was.
De ellendeling was er echter nog niet.
Hij wilde nog èen stapje verder en hij
twijfelde er niet aan, of ook dat zou hem
gelukken.
Reeds lang had-ie gemerkt, dat het die
nen haar tegenstond. Dat vuurtje,moest
flink worden opgestookt.
De-ze dienst, waar zij veel te weinig
vrije uren had naar zijn zin, moest zij
verlaten en dan moest zij trachten op een
atelier te komen of als winkeljuffrouw
geplaatst te worden.
In dien zin bracht hij haar het hoofd
op hol. En zoo gebeurde het, dat Marie
haar dienst opzei en een betrekking als
winkeljuffrouw verkreeg.
Eten groote moeilijkheid was echter
zoo deelde zij hem mede, toen zij op die
betrekking was uitgeweest dat zij extern
was. Er kon dus niets van komen, want
zij moest toch een onderdak hebben.
Heelemaaï geen moeilijkheid, vond hij.
terwijl hij inwendig juichte. Hij had dat
natuurlijk voorzien en er een oplossing
voor gevonden, naar hij meende.
Dacht zij dan, dat hij haar in den steek
zou laten? Neen, hij kende een weduwe,
die kamers verhuurde.
Zij ging op die kamers wonen en was
dan geheel onafhankelijk. Dus kwam hij
haar daar bezoeken. Dat was wel gezel
lig, als zij dan 's avonds thee zette bij voor
beeld.
„Ja, maar, dat is veel te duur had zij
gezegd, „zooveel verdien ik niet."
Mr. Van Oost rum vond dat ook geen be
zwaar. Hij had immers geld genoeg? Hij'
betaalde geheel of gedeeltelijk haar ka
merhuur en de zaak >vas gezond.
Het dwaze, kortzichtige meisje stemde
toe. Hij meende het immers goed mei
haar? Zoolang zou het ook niet meer du
ren, had hij haar verleden week nog ver
zekerd. *t Was toch wel leuk, als je je
eigen kamer had? Nu moesten zij elkaar,
altijd op straat of in het plantsoen ont;
móeten. EnkeJe malen was zij eens op
zijn kamer geweest, maar de hospita van
Mr. Van Oostrum had haar zoo wantrou
wend aangezien, dat het Marie niet book
Bovendien had de advocaat het zjtf-tèle,
niet graag, met het oog op de
die kwam. Zij kreeg
Maar nu was de zaak in^r ^ij geregeld
nu een eigen kamer, v
kon komen. wj
Hij verzweeg M^'goed kende, dal dn)
mei-verhuurster zoo nauw „iet nam,
het met de yu(, en wy, genoeg wareW
„omdat zjjfn wat 7ij o.vk-o". naar zt)
y.ne'rkle'; en dat de advocaat m»«.
a"7i '"een kamer bij haar had golmurd.
tiet dan maar voor één avond
enkele. (Wordt vervolg