Dagblad voor Leiden en Omstreken.
ABONNEMENTSPRIJS
ix 'leiden ex buitex leiden
WAAR AGEXTEX GEVESTIGD ZIJN
1PER KWARTAAL f 2.50
PEK tVEEK f 0.19
«BANCO PER POST PER KWARTAAL f 2.90
Is te JAARGANG. - DINSDAG 6 APRIL 1920. - No. 4
BUREAU: HOOIGRACHT 35 - LEIDEN. - TELEFOON INT. 1278
Volksmisleiding.
'5\an ergerlijke volksmisleiding ma-
Ren dc socialisten aich voortdurend
(sotïuldüg'.
iWal is er den laatsten lijd veel ge-
Schreven en gesproken over de duurte-
En hoe wed de regeermg in de socialis
tische pers en vergaderingen gekapit
teld. omdat zij niet krachtig ingreep-
{VVaarom, zoo werd gevraagd', aan de
onrechmatige prijsopdrijving niet een
teirvdte gemaaid?
En dan werden de proletariërs gewe-
fcen op de Hollandsche- Draad en KabeL-
ïabriok, die aan de aandeelhouders maar
eventjes 100 pCt. kon uilkceren. En op
jde Philips' Gloeilampenfabriek die het
tol 150 pCt. dividend wist te brengen en
Rvier directeuren een reusachtig inko-
tmen hebben.
Het Handelsblad zegt hieromtrent
*m.>
De düroktie verdient o- i. veel te
veel, ook al geven wij toe, dat lieden
die zulk een excepti'oneele zaak
scheppen, exceptioneel loon verdie
nen. De beide direkteuren, de he.e-
ren Philips, trekken samen f 391.000
tantieme; d'. i'. met hun beiden méér
dan voor de belangen'' van het
heelo personeel wordt terzijde ge
legd- Natuurlijk.trekt het personeel
ook loon, en gratifikaties; maar 'de
lieoren Philips touche-eren zeker ook
nog wel vaste salarissen, en goede-
Bovendien zijn zij vermoedelijk do
•voornaamste houders der 750 winst
bewijzen die aanstonds gezamen
lijk f 873,000 ontvangen; en dan
hebben zij ongetwijfeld ook nog pre
ferente of gewone aand'eelen, dlie
enorme dividenden en enorme
koerswinsten hebben gegeven. Heb
zoude ons niet verwonderen te hoo-
ren dat deze twee hecren elk een
miljoen of vier, vijf, aan de schep
ping en de leiding hunner zaak heb
ben verdiend'. Het is een goede,
knap geleide zlaak, die duizenden
arbeid ën goed hun brood verschaft-
Maar is die belooning niet wat al te
groot, en moet zij zoo maar op den
ouden voet voortgaan? Moeten vier
kommissarissen, dlie feitelijk niets
noemenswaardigs doen. f 80,000 en
meer per jaar blijven opstrijken?
Niemand zoude er bezwaar tegen
kynnen hebben, wanneer al dab
geld ten slotte niet uit de zakken van
faknepen konsumente.n kwam.
e-dcrecn voelt, dat. men veel le veel
betaalt voor de elektrische lampen,
d'ie naar het schijnt objekt van in-
l ternationale vertrusting zijn gewor
den- Ieder die deze lampen gebruikt
en zij zijn langzamerhandl levens
behoefte geworden worcH dius ge
knepen, wij zullen niet zeggen op
dat, wij kunnen dlit niet bewijzen,
maar met hef, gevolg dat een 'paar
hëcrcn jaarlijks millioénen opstrij
ken, en een groepje aandeelhouders
jaarlijks veel te hooge dividenden."
Juist- zeggen de socialisten. Dat gaat
Verkeerd- De regeerin moet ingrij
pen-
Welnu, "de regeering was voornemens
In te grijpen.
Zij kwam met een ontwerp-Duurlewet
.Waarin maatregelen werden voorge
steld om onrechtmatige prijsopdrijving
tegen te gaan.
En wat deden-toen de socialisten?
'Aanvankelijk juichten zij het ontwerp
loe.
Maar toen het er op aan kwam, toon
Stemden dj e s o c i al i s t e n t e-
&e n.
Een zonderlinge lïoud'ing, voor men-
ëchen die over de duurtebes brij ding het
feipooifde woord hebben.
Of win men evenals de communisten
Öe toestand! nog slechter maken, om de
massa ontevreden te houden en tot op
roer en verzet tc prikkelen?
In elk geval: die socialisten
stemden togen de Duurte-
w e t-
Dat moet niet worden-vergeten!
V Gevaarlijke illusies.
..Wanneer wij ons niet aan gevaarlijke
illusies willen overgeven, dan moeten
wij het feit erkennen, dat de wereldri.jk-
iclom. en dë productieve lcrarht door den
oorlog geweldig achieruit zijn gegaan,
en dat, zoolang hierin geen verbetering
is geRomeri, noch door loonsvcrhoogin-
gen, noch zelfs door socialisatie der pro
ductiemiddelen, hel algemeen levens
peil in Europa onmiddellijk kan worden
opgevoerd tot het peil' van voor den
krijg, en dus zeker niet belangrijk
boven dit niveau".
Zeker een uitspraak van een of an
dere conservatieve groo|-kapitalist- die
er belang bij heeft de arbeiders zoet te
houden?
Toch niet lezer.
Het is oen citaat ontleend aan de So
cialistische G>ds.
Jammer slechts dat deze gids in dit
opzicht door de socialist she leiders en
de socialistische pers, d'ie zich eiken rlo
aan gevaarlijke illusies overgeven, niet
wordt gevolgd-
STADSNIEUWS.
„AFDEELINGSDAG".
De Afdeeling Zuid-Holland - van den
Bond van Jongelingsvereenigingcn op
Geref. Grondslag hield gistoreu (Tweede
Paaschdag) alhier haar Jaarvergadering.
De morgenvergaderir g, al
waar huishoudelijke zaken werden behan
deld, had plaats in „De Graanbeurs", aan
vangende kwart voor tien uur. Het ge-
houw werd geheel gevuld, want van alle
oorden uit de Provincie Zuid-Holland wa
ren onze jongelingen in clubs en gezel
schappen naar Leiden "opgekomen!
Na het zingen van Ps. 36 3 door de ver
gadering en gebed waarin de voorzitter,
de heer A. van Rijn Dzn., voorgaat, houdt
deze zijn openingswoord.
Spreker wijst de jongelingen persoon
lijk op den ernstigen tijd waarin wij le
ven en vermaant de vereenigingen dat zij
in arbeid cn leven steeds met kracht, on-
verzaakt moeten strijden tegen de ster
ker wordende machten van ongeloof en
afval.
Het afgeloopen jaar heeft tijd-gegeven
om rustig het vereenigingswerk te ver
richten, en geld te verzamlen, .propaganda
te maken voor „het Uitbouwplan". De
Zuid-Iiollandsche afdeeling, die: het
zwaarst door het Bondsbestuur was aan
geslagen, n.l. voor het bijeenbrengen van
het respectabel bedrag van f 20(000, heeft
door haar ijver dezen aanslag meer dan
overtroffen en f30,000 aan den Bondspen-
ningmeester afgedragen! (Krachtig en
aanhoudend applaus.)
Spreker prijst de Afdeeling zeer in haar
voortvarendheid, waar ook nu gebleken
is, wat de leden voor de vereenigings-
organisatie over hebben. Zoo moeten de
leden voortgaan! De arbeid mag thans
niet worden verzwakt, de strijd meet steeds
krachtiger en feller worden gevoerd ter
eere Gods.
Nadat de notulen der vorige jaarverga
dering zijn goedgekeurd, krijgt de secre
taris, de heer Lod. Kooijman gelegenheid
tot het uitbrengen van zijn jaarverslag.
Het verslag geeft blijk van goede voor
uitgang der afdeeling, van een stijgend
ledenaantal, van een zich uitbreidende
werkzaamheid op alle gebied en een flin
ke krachtsontwikkeling der vereenigin
gen.
Ondanks de dreigende toestanden op
ADVERTENTIEPRIJS
PER GEWONE REGEL f 0.281/2
DES ZATERDAGS f 0.30
INGEZONDEN RECLAMES DUBBEL TARIEF*
KLEINE ADVERTENTIES van hoogstens
80 woorden 50 cent; Zaterdags 75 cent,
by Yoornitbetaling.
alle gebied, schaart zich de jongelings-
schap steeds vaster aaneen, een dam op
werpende tegen de aanvallen tegen de
Geref. belijdenis gericht.
Daarna wordt verslag uitgebracht van
het gehouden Bonds- eri Afdeelingsbezoek.
Deze verslagen worden voor kennisge
ving aangenomen.
De penningmeester, cle heer G. Goedhart
Hzn., doet verslag over het beheer der fi
nanciën gedurende het afgesloten boek
jaar en tevens biedt hij de begrooting
voor het nieuwe boekjaar aan.
De rekening sluit met een bedrag van
f 1074.46,5. Evenals het vorige jaar is het
batig saldo teruggeloopen. Van f371.36,5
is het thans tot f 85.24,5 verminderd.
Daarom besluit de vergadering op
voorstel van het Afdeelingsbestuur
om de contributie van f0.15 per lid
voor de Afdeeling op f 0.25 per lid
te brengen, vooral daar het loopende jaar
zeker nog grootere uitgaven zal eischen
dan het vorige. De meerdere opbrengst
zal f380 zijn.
De begrooting wordt goedgekeurd nadat
de post „Bureaukosten" van f 50 op f 100
is gebracht. De begrooting sluit met een
bedrag van f 1240.52.
De Commissie voor nazien van de boe
ken van den Penningmeester brengt een
gunstig rapport uit, waarna de vergade
ring aan de boekhouding haar goedkeu
ring hecht.
In het afdeelingsbestuur worden her
kozen de periodiek aftredende leden, de
heer Lod. Kooijmans van Hillegersberg
cn de heer P. van Nes Czn. van Hazers-
woude. Door liet bedanken van het be
stuurslid, de heer P. Goedendorp te IJmui-
den, wegens vertrek uit de provincie,
wordt nog in het bestuur gekozen, de heer
J. Kloot, van Rotterdam, candidaat van
het Afdeelingsbestuur.
Op voorstel van het Afdeelingsbestuur
wordt "nog o.m. besloten:
a. om de volgende Jaarvergadering te
Rotterdam te houden;
b. om de leiders-vergaderingen te Rot
terdam, Alplien en Meerkerk te houden.
De behandeling van de Bondsagenda
wordt uitgesteld.
In de rondvraag komen o. m. de aan
hangige zaken betreffend» het uitbouw-
plan ter sprake, en dc bekende moties die
langs alle vereenigingen hebben gecir
culeerd.
De voorzitter zegt dat vele leden en
daardoor ook vele vereenigingen te voor
barig zijn geweest met het nemen van
besluiten of het vellen van oordeolen. La
ten alle leden zich matigen en laten wij
samen kalm afwachten wat er zal ge
schieden. Meer geduld is volgens spr. hier
wel geplaatst.
De morgenvergadering werd te 12 uur
door den voorzitter gesLoten,
De middagvergadering werd
te 2 uur gehouden in de Geref. Kerk,
Hooigracht 97.
Na gebed en een kort openingswoord
cloor den voorzitter kreeg Dr. C. N. Im-
peta van Purmercnd het woord tot het
houden van zijn referaat: De Jonge-
lingsvereeniging en de cri-
tiek der Jongeren, welk onder
werp door het Afdeelingsbestuur aan dë
orde is gesteld.
Spr. begon met op te merken dat we le
ven in een hoogst critieken tijd, in alle
opzichten, maar ook voor de Kerk van
Christus. Onder de crisis-verschijnselen
acht spr. óók te behooren de beweging der
Jongeren. Hij onderscheidt die in een
tweevoudige. De eerst is die deigenen die
vooruit willen, zeer zeker, in lengte en
breedte en diepte, maar dan: in het oude
spoor. Die trouw willen blijven aan Schrift
en belijdenis en Kerk, maar beter willen
doen verstaan de waarde van die alle voor
het leven, bepaaldelijk des tegenwoordi-
gen tijds. Terwijl de andere groep
schoon gespecialiseerde onderscheiding
moeilijk valt juist op die 3 punten af
wijkende meeningen verkondigt. Spr. ci
teert daarbij Ds. Netelenbos over Gen. 3;
de Utrechtsche vergadering van „Jong-
Gereformeerden"; Johannes: het Kruis in
top; Dorst: „Consequentie gevraagd". Met
de eersten kunnen we toestemmen dat 't
Evangelie van Christus een boodschap
heeft ook voor dezen tijd, en 't zaak is
de boodschap te verstaan die 't brengt ook
aan ons Jiart. Tegenover de tweede cate
gorie moeten we ons echter verzetten te
gen elke poging om ons op 't gebied van
Schrift en Belijdenis en Kerk iets „we
zenlijks" te ontrooven.
Spr. behandelt daarna de klachten en
aanklachten die er uitgebracht worden op
Kerk en Belijdenis, leer en leven, predi
kers en prediking enz.-en zegt: ten deele
zijn ze onbillijk, maar ten deele hebben
ze, gelijk ook vele onzer voormannen ver
zekerd hebben, recht van bestaan; en we
zijn doende er aan tegemoet te komen
(uitbreiding der belijdenis, nadruk leggen
op het „ethisch" element in de prediking)
vgl. de brochure vail Dr. Landwehr, enz.)
Maar de jongeren moeten dan ook zeiven
hun roeping verstaan, die spr. lien be
scheidenlek op T harte bindt. Gerefor
meerd willen we blijven; de namen
„Etisch-Gereformeerd" (door Ds. Netelen
bos opgewarmd) en „Gereformeerd-
Ethisch" (Dr. de Vrijer) stichten verwar
ring. Met een opwekïcing aan de jonge
lingen van onzen Bond om óók vooruit te
willen maar dan in 't oude spoor, tegen
afwijkingen zich te weer te stellen en veel
studie te maken van de beginselen, be
sloot spreker zijn zeer toegejuichte vrede.
Aan de gedachtenwisseling namen deel
de heeren Breedveld van Rotterdam, De
Vries van Giessendam en Goedhart Lei
derdorp. Gevraagd werd of meer studie
niet soms juist tot 't inzicht leidde in 't
bestaan van allerlei verschillen, of de
Calvinistische wereldbeschouwing recht
van bestaan had; of alles met subjectivis
me was te qualificeercn, wat iemand eens
gedaan had; en hoe de J. V. aan de bron
nen kwam voor goede studie ook in deze
aangelegenheden.
Dr. Impeta beantwoordde deze vragen
in den breede, tot genoegen der vergade
ring.
Nu komt Ds. P. Ch. van der Vliet van
Hazerswoude aan het woord, tot het hou
den van een Opwekkende Rede.
Spreker heeft tot onderwerp: „Nu of
Nooit".
Spr. begint er op te wijzen, dat boven
genoemde leuze een woord is, dat in zich
bevat een beslissende keuze, een onwrik:
baar besluit. Het is een woord van vast
beraden wil, van durf, van moedgrijpen
en voorwaartstrekken. Oudtijds stond het
geschreven in de vaandels, waarmede ge
harnaste krijgers den oorlog introkken.
Het versierde de banieren van Lodewijk
van Nassau in den slag bij Heiligerlee.
Betoogd wordt, dat het juist een leuze
is voor onze dagen, waarin veel gespro-
kon, maar weinig wordt gedaan. Het is
een woord van „d o e n" en daarom ook
een geloofswoord. Simson in den tempel
voor Dagon, David voor Goliath, Esther
voor den Koning zijn er door bezield. De
tegenwoordige eeuw, die zeer geweldig
schijnt, heeft toch iets onvoldaans. Iets
om wee van te worden. Hij wekt op zich
niet te laten verbinden door den toover-
glans der wereld, maar zich te verheugen
in het eeuwige licht Gods.
N u is het de tijd om te arbeiden. Spr.
wijst er op, dat op de vereenigingen moet
worden gearbeid, hard, gewerkt. Dat niet
alleen de inleider zich moet voorbereiden,
maar dat allen hebben mee te werken.
En voorts, dat de vrije tijd des avonds
meer en systematischer moet worden be
steed voor het onderzoek van Schrift en
belijdenis.
Nu, nu de toekomst zoo donker is, moet
met alle kracht gestreden tegen den vij
and. En wanneer straks ook de roode le
gers Oranje bedreigen, moet onze gelief
de Vorstin kunnen rekenen op de geheel®
Gereformeerde jongelingschap. En dan,
laat ze komen met hun roode wimpels,
ze zullen *t bemerken, dat we in de kracht
van den Potentaat der potentaten de
Oranjevlag ontplooien, waarop we het
schrijven en het ook doen: Nu, nu of
nooit! Daarom, houdt u gereed, weest'
waakzaam. Slaapt niet in. En als het
„vrijwilligers vóór" weerklinkt, blijve
geen enkele achter, maar gaan we als één
man voor God, voor Oranje en voor Ne
derland!
Na er nog op gewezen te hebben, dat in'
deze crisisjaren onze jongelingen zich
hebben te geven voor den Levensvorst.dat
ze biddend liebbên te begeeren de bezie
ling des II. Geestes en dat daartoe hun
persoonlijk leven steeds meer door gebed
geheiligd worde, eindigt spreker aldus:
Neem mee van dezen dag een hart, bran
dende in u, als de Schriften geopend wor
den. Neem mee van dezen heirdag de
geestelijke sieradiën Gods: geloof, hoop
en liefde. Ga voort het pad naar omhoog!
Zet u in den opmarsch als één man, zoo
dat de grond dreune onder uw voet! Sluit
de rijen! Heft de vaandels! En met de mu
ziek voorop: N u, want onze Koning in
den Heihei roept! N u, want God is ons
ten schild in het strijdperk van dit leven!
N u, met God door de vijandelijke bende!
u met God of nooit!
Ook dit kernachtig woord wordt met
apnlaiis begroet
Nadat de voorzitter allen die medewerk
ten tot het slagen van deze afdeelingsver-
gaderingen heeft, dank gezegd, gaat Ds.
Impeta, nadat Ps. 84 6 was gezongen,
voor in dankgebed en werd de bijeen
komst gesloten.
„Nieuwe Leidsche Courant".
Gisterenmiddag had in ons gebouw,
Hooigracht 35, de door ons aangekondig
de receptie plaats waarbij een ieder in de
gelegenheid werd gesteld II.II. commissa
rissen, waarvan de heer W. Warriaar pre
sident, en de heer Boot Jr. paatsverv. pre-
sidennt is, met het bereikte resultaat ge
luk te wensehen.
Reeds gisterenmorgen waren daartoe da
noodige maatregelen in het gebouw ge
troffen. Zoo had de bloemist J. v. d. Berg,
Hooigracht alhièr, zelf de verschillende
lokaliteiten smaakvol met groen en bloe
men versierd.
Nauwelijks wees de klok drie uur in
den namiddag of van alle zijden kwam
men persoonlijk belangstelling toonen,
en gedurende den geheelen namiddag viel
den Raad van Commissarissen een zeer
druk bezoek ten deel.
Een deputatie van de A. R. Kiesvereeni-
ging „Nederland en Oranje" bood bij mon
de van den heer J. -de Lange de heer
Brict was verhinderd haar heilwen-
schen aan, en overhandigde namens het
bestuur der Kiesvereeniging een schitte
rend cadeau, hetwelk een sieraad in de
directiekamer zal zijn, n.l. een fraaie gra
vure van H. M. de Koningin in gouden
lijst, vervaardigd in het lijstenmagaziju
van L. C. Korerfhof.
De heer de Lange merkte hierbij op,
dat hij hoopte dat dit cadeau steeds het
zinnebeeld mag blijven van den strijd die
door de N. L. Crt. moet worden gevoerd
voor God, voor Nederland en voor Oranje.
Bovendien werd door de Kiesvereeni
ging „Nederland en Oranje" een prachti
ge mand bloemen aangeboden, getooid
met oranjelinten.
De A.-R. raadsfractie had ook een zeer
fraaie mand bloemen, met voornamelijk
seringen cn rozen ingezonden, terwijl' van
particuliere zijde verschillende bouquetten
in de lokalen prijkten.
De heer P. Spaa sprak namens de Leid
sche Christelijke Oranjevereeniging, waar
van een deputatie tegenwoordig was. De
heer Spaa begroette de Nieuwe Leidsche
Courant met vreugde en hoopte dat zij
voor ons een machtig wapen zal zijn in
FEUILLETON.
EEN VERWOEST LEVEN
door HUGO KINGMANS.
(Nadruk verboden.)
Dat was dan ook verschrikkelijk: de
Bene huilbui volgde op de andere. Het
iwas al te erg! Zij, het knapste kind uit
school, die door „meester" meermalen als
.onderwijzeres of misschien-nog-wel-hoo-
ger was voorgesteld, zij zou moeten gaan
Idienen bij een boer?
'Al heel gauw liep het kind met haar
„verdriet" naar „meester", die het ver
keerd vond en nog dienzelfden avond
tiaar liet huisje der Lokkersen ging, trot-
Seerende de kou, die dat jaar al heel
streng was de laatste dagen had het ta
melijk gesneeuwd om te pleiten voor
„lievelingsleerling", het knapste kind
ifön z'n school.
„Het knapste kind van z'n school" lag
reeds te bed toen de hoofdonderwijzer
kwam, maar het hoorde zijn stem, verliet
bet bed, zonder beweging te maken en
iegde het oor op het gaatje van den ver-
Weerden zolder, rillend van de kou.
jlïnt hoorde, dat „meester" pleitte voor
fcgt kipd, dat toch v.eel te knap was, aai
als dienstmeisje te worden gebruikt. Wer
kelijk, zij moesben haar onderwijzeres la
ten worden.
„Maar dat kost zooveel geld", zei vader.
„Och, kom, dat loopt wel los. Op de
normaalschool krijgt ze gratis les. Boe
ken kun je altijd voor een prijsje overne
men, in den regel voor den halven prijs,
van leerlingen, die de school verlieten of
naar een lioogere klasse gingen. Daa had
den ze alleen het tramgeld naar de nabu
rige stad te betalen. Dat was ook niet zoo
veel, want er werden door de trammaal-
schappij schoolkaarten verstrekt. En als
dat werd verzocht, gaf het Rijk daarvoor
nog vergoeding. „Meester" wis! wel
voorbeelden, dat het Rijk het gehcole
tramtarief betaalde. Dus restte nog alleen
de voeding en de kleeding.
Ja, maar, moeder vind dat geen klei
nigheid! Het kind was nog in den groei,
kon heel aardig „schransen zooals zij
zich uitdrukte. En dan de kleeren! Als
zij naar school ging, moest zij toch r.etjus
in de kleeren zitten: (Het luisterende
kind op den zolder watertandde er al
van!)
„Je kunt toch", oordeelde moeder ver
der, „haar niet op klompen laten gaan.
Zij moest dus geu egeld schoenen dragen
Neen, meester dacht er wat licht over.
Meesiei; begreep dit wel, maar daar stel
de hij tegenover, dat de ouders toch ver
plicht zijn, voor hun kinderen te zorgen
en zich daar ook eenige opoffering voor
dienen te getroosten.
„Kijk eens hier. wanneer het meisj? de
acte gehaald heeft en nergens onderwijze
res geworden is, kan zij toch de huiselijke
zorgen verlichten. Als dientsbode was
dat schier niet mogelijk."
Vader en moeder, die eerst vast op hun
stuk stonden, begonnen te weifelen. En
„het knapste kind" van de school, boven,
was wel zoo verstandig dit te zien en het
trotsche kinderhartje zwol. Ze zou onder
wijzeres worden! Stil, maar, morgen zou
ze er nog eens over zeuren en dan kwam
het beste in orde.
Meester vertrok, echter niet zonder de
verzekering, dat vader en moeder er nog
eens ernstig over zouden denken.
W.
Het liep echter heel anders.
De plannenmakende mensch wordt
daarin vaak gestuit door den wil van
Eén, Die hooger is en die slechts één plan
heeft, maar dan een plan. dat van eeuwig
heid vaststaat, dat onveranderlijk is. om
dat hij is de Onveranderlijke.
Helder wit was den volgenden dag de
aarde. Het was droge sneeuw, die in den
afgeloopen nacht was gevallen, in zoo he
vige mate, dat het tramverkeer een deer
lijke stagnatie ondervond daardoor.
Boer Janssen vond het dan ook maar
raadzaam, z'n vrouw, die eenige dagen op
reis was, met 'n arreslede van het naaste
spoorwegstation af te halen, waarom hij
dan ook last gaf» bles voor de slede te
spannen.
„Zouden we Bles wel nemen", had Lok-
werse nog gevraagd. „Het beest is nogal
schrikachtig. En dan die witte sneeuw en
het bellengerinkel."
„Welja, waarom niet?" was de onver
schillige vraag. „Heb je ooit gehoord, dat
een paard Jansen de baas was?"
Neen, dat was zoo. Lokkerse wist liet.
Alleen vond lvij het jammer, datjle baas
zich daarop liet voorstaan.
Op het allerlaatste oogenblik kwam er
echter iets in den weg, zoodat Jansen zelf
z'n vrouw niet kon halen.
„Piet" (tegen Lokkerse), „dan moet jij
het maar doen, hoor. Ik ben verhinderd."
„Goed, baas", zei Lokkerse en ging al
spoedig naar buiten, om even daarna met
'n sierlijken zwaai het hek der boerderij
uit te arren.
Luid blaffend liep Hector, een jong van
den grooten waakhond, mee.
In de nabijheid van de boerderij van
baas Sinke, kefte de bond tegen Bles2 die
schrikachtig, als het dier was met
een sprong zijwaarts uitweek, zonder dat
Lokkerse er op verdacht was.
De arreslede kantelde. Lokkerse werd
er met een smak uitgeslingerd, het hoofd
bonzend tegen een boom, waar hij bewus
teloos bleef liggen.
Het paard liep door.
Op de boerderij van Sinke had men hei
drama, dat zich daar zoo haastig afspeel
de, gezien. Een vlugge knecht wist liet
paard te grijpen en tot stilstand te bren
gen. De boer zelf en z'n vrouw liepen naar
den boom, tilden Lokkerse op en brachten
hem naar de huiskamer. De knecht klom
op den rug van het nog-van-angst-rillende
dier en rende naar het dorp om den dok
ter. Toen deze binnen zeer korten tijd op
de boerderij arriveerde, was Lokkerse nog
niet tot bewustzijn gekomen.
Nauwkeurig onderzocht liij den patient,
schudde toen het hoofd.
„Hersenschudding, vrees ik", zei hij kort,
„ik geloof, de man komt er niet weer bo
venop."
Zijn vrees werd bewaarheid. Een uur
later was Lokkerse een lijk. Ilij was heen
gegaan, zonder tot kennis gekomen ts
zijn*
(Wordt vervolgd).
