NihlJWS- EN ADVERTKNTIEBLAl) VOOR LEIDEN EN OMSTREKEN.
Deze Co r a n t vers e h ij si t dadelijks* behalve op Zoo- e 11 F e e s t d a g e
A 8 0 fi i E ïïi E i T
Woensdag 15 Mei 1889. Ne, 114,
ABVERTEBTIEH:
Uitgevers: Gebroeders Muré.
Het uur der Vergelding.
Voor Leidenper 3 maanden1.25.
franco door het geheele rijk, per 3 maanden 1.60.
Prijs per \u miner 10 t.
203- Jaargang.
Van 16 regels0.90.
Elke regel meer0.15.
Groote letters worden berekend naar plaatsruimte.
Dienstaanbiedingen, a contant, zonder rabat, per regel 0.10.
Bureel: Scheepuiiikerssteeg 6,
S to «is- B er i c h ten.
PASPOORTEN.
De BURGEMEESTER van Leiden brengt
ter kennis van belanghebbendendat
dagelijks, Zou- en feestdagen uitgezonderd,
des voormiddags van 10 12 uren, de
Paspoorten voor de Miliciens dezer ge
meente, behoorende tot de lichting van den
jare 1880/, en voor de Zeemiliciens der lich
ting van 1884, verkrijgbaar zijn ter Ge
meente-Secretarie, mits men zich in per
soon en voorzien van zijn zakboekje daartoe
aanmelde.
De Burgemeester voornoemd,
DE KANTER.
Leiden, 14 Mei 1889.
LEIDEN, 11 Mei.
Koningsfeest.
We hebben gister de feestbizonderheden
vermeld tot aan de paradedeze na bad te
twaalf uur plaats op het Schuttersveld onder
commando van majoor Jhr. Van der Wijck van
de huzaren en onder inspectie van den ko
lonel Alings van de infanterie. De schutterij
was aan den rechtervleugel opgesteld en
werd gecommandeerd door den kapitein
Zuurdeeg; de infanterie was er onder den
kapitein Aenmey, de artillerie onder kapi
tein baron Taets van Amerongen en de
cavalerie onder den late luitenaut Schreuder
van de Coolwijk. Nadat voor den staf was
gedefileerd en de parade was geïnspecteerd
verliet het geheel het Schuttersveld voor
eene militaire waudeling door de stad. Aan
de Hoogewoerdsbrug verlieten de overige wa
pens de colonne en trok de infauterie de
Hoogewoerd op tot het terugbrengen van
het vaandel bij den regimentscommandant.
Te twee uur in den middag had op Zo-
merlust eene buitengewone vergadering plaats
van de vereenigiug „Het Metalen Kruis";
menige dronk werd in die bizouder gezel
lige bijeenkomst, van die vereeuiging die
zich nimmer onbetuigd iaat, op bet welzijn
van vorst en volk uitgebracht en op voor
stel van den heer Ansingh werd namens de
vereeuiging door den heer tlogenkamp een
telegram aan den koning verzonden van
den volgenden inhond:
„De vereenigiug „Het Metalen Kruis",
in buitengewone vergadering bijeen om den
veertigjarigen gedenkdag van Uwer Majes-
teits regeering te vieren, brengt éénparig
buide aau haren vorst, wenscht barn een
verder gelukkig leven en betuigt met eer
bied op nieuw bare trouw en gehechtheid
aan bet dierbaar Vorstenhuis."
Op dit telegram werd hedenochtend te
tien uur het volgende telegrapliisch antwoord
ontvangen
„Voorzitter Ingen Scheuau, Leiden. De
koning betuigt der vereeuiging hoogstdes-
zelfs bizonderen dank. Adjudant van dieust
Van de Poll."
Iutussehen werd ook door de Leidsche
Kegelclub een telegram aan den koning ge
zonden van den navolgenden inhond
„Aan Zijne Majesteit den Koning, Het
Loo, Apeldoorn. Sire. De Kegelclub „Ada"
vergaderd op den Burcht te Leiden, brengt
aan Uwe Majesteit haren gelukwensch bij
de viering van het 40jarig jubileum uwer
doorluchtige regeeriug. Namens het be
stuur, de president P. Van Rossen. Leiden;
Den Burcht."
Op dit telegram kwam een antwoord van
den volgenden inhoud:
„Mijnheer Van Rossen, Leiueu. De ko
ning draagt mij op U hoogstdeszelfs dank
over te brengen. Adjudant van dienst Van
de Poll."
Te twee aren waren intussoben op het
Schuttersveld ook de volksspelen begonnen
onder de opwekkende tonen van de muziek
van de kapel van het 4e regiment infanterie.
Het terrein was in zeer korien tijd voor dit
doel ingericht en een woord van lof komt
vooral ook daarvoor toe aan de activiteit en
practischen zin van den heer J. N. Van der
Mark, opzichter der fabricagewerken. De
spelen, bestaande in ringsteken, kuipsteken,
achteruit hardloopen, zakloopen, driebeenige
wedstrijd, boegsprietloopen, touwtjespringen,
prijsknippen, hardhoepelen, blokjes kruien en
apeenvarkentjes vangen, iiepen uitmunteud
van stapel en gaven op het druk bezuchte
en daardoor gezellige Schuttersveld onop
houdelijk veel genoegen. Vooral het zeer
practised ingerichte kuipsteken, waarbij de
jongens van oliejas en zuidwester warn
voorzien, gaf aanhoudend stof tot vroolijk-
heid.
Bij de tribune had de uitdeeling der prij
zen, vee) in getal en zeer bruikbaar, plaats;
eeuige prijzen werden zelfs door heeren bur
gemeester en wethouders persoonlijk aau de
winners uitgereikt, 's Namiddags te vier uur
ving onderwijl op de Beestenmarkt een con
cert aau van de kapel der Leidsche d. d.
schntterij dat tot zes uur duurde en zeer
voldeed.
In de stad en in de koffiehuizen bleef het
gezellig gewoel aanhouden en tegen den
avond werden de verschillende verlichtingen
aangestoken. Het weder, den geheelen dag
voor het feest zoo gunstig, bleef dit ook
nu en was voor de illuminatie zeer voor-
deelig. De gasverlichting aan 't stadhuis
slaagde geheel, prachtig voldeed de buurt-
verliehting in de Diefsteeg die dan ook door
hare reputatie aanhoudend een druk verkeer
vau bezoekers tot zich trok. De bewoners
van de Diefsteeg hebben waarlijk alle eer
van hun werk en hebben wel een pluimpje
verdiend. De versieringen vergaten we gis
ter nog bij de firma's Rienks, Dijkhuis en
Horloos en de verlichting aan de woning
van den heer Borgerding op de Steenstraat
en rond het water van de Beestenmarkt
mag niet worden vergeten. Hier en daar
waren ook nog kleinere of grootere versie-
of verlichtingen aangebracht; die we ver
gaten te noemeu zullen ook zonder dit wel
voldoening van hun werk hebben gehad. Op
de Haarlemmerstraat bij de Bakkersteeg
noemen we dus alleen nog eene verlichting eu
op de Mid.lelweg eene vlag die door een
jongen van 12 jaren naar boven in eeu
telefoonpaal waB gebracht eu daar was be
vestigd.
Des avonds gaf vooral de groote geïllu
mineerde gondeltocht zeer veel levendigheid
aan het verkeer in het waterig gedeelte van
onze stad. De tocht bestaande in eene
lange reeks h giorno verlichte vaartuigen
was op het Galgewater aau de Kweekschool
voor Zeevaart opgesteld. De reeks bestond
uit twee afdeelingeu, elke afdeeling ge
trokken door eene sleepboot en voorzien
van eeu muziekcorps. Te acht uur ging
Je tocht af en nam haar weg langs
Beestenmarkt, Ouden Singel, Ouden Rijn
tot voor de Hoogstraat waar gedurende
eenigen tijd vuurwerk werd afgestoken
zoowel van de vaartuigen als van den wal.
Alleraardigst was ook intusschen het effect
der verlichting van den stadhuistoren door
bengaalsch vuur in twee kleuren.
Het verkeer op Hoogstraat, Ouden Rijn,
Stillen Rijn en Aalmarkt was verrassend
groot en toch zeer ordelijk. Na afloop van
het vuurwerk nam de gondeltocht langs
denzelfden weg waarheen zij gekomen was
den terugweg aan om aan de Kweekschool
voor Zeevaart te worden ontbonden. Tegen
elf uur iutussehen had zich de zaal van
Zomerlust wederom geheel gevuld met leden
en hunne dames van de vereeuiging „Het
Metalen Kruis" die daar de gezellige bijeen
komst van 's middags voorlzette door
gezellig samenzijn onder toasten, voordrachten
en muziek- en zangnummers. Te twaalf
uur stelde de heer Goedeljee voor nog een
dansje le maken, een voorstel dat terstond
bijval vond en in een oogwenk was de zaal
eene balzaal geworden.
Na nog even te hebben gemeld hoe bij
de parade ook tegenwoordig waren de direc
teur van de Kweekschool voor Zeevaart en
de afdeeling jongelui die zich vrijwillig
oefenen in den wapenhandel, mag niet wor
den vergeten hoe op Leiderdorp eveneens
feest werd gevierd. Daar werden de kinde
ren prettig onthaald en door een 500-tal
kleinen werd een telegram van gelukwen-
sching gezonden aan ons geliefd prinsesje.
Des avonds bewoog zich eene stoomboot,
verlicht en met infanteriemuziek en de com
missie van Leiderdorp bevracht, langs den
Rijn.
Evenals het hinkende paard komen ten
slotte de minder aangename zaken achter
aan. Aangenaam was 't toch zeker niet
voor een drietal mannen die aan den Bijns-
bnrger singel te water geraakten; een bad
dat voor eenigen hunner tot ontnuchtering
nog niet voldoende bleek. Op 't Steen-
schuur kregen een man en vronw zulk een
twist, dat de man een der armen stuk sloeg
van haar die hij eeuwig trouw zwoer. Hier
eu daar hadden schermutselingen plaats,
waarvan een op de Boommarkt en een op
de Turfmarkt ais vrij ernstig genoemd mo
gen worden. Op de Boommarkt kreeg zelfs
een man eene vrije hevige snede over 't
gelaat en op de Turfmarkt ranselde een heel
lange huzaar een heel kort burgertje af. Op
de Beestenmarkt was de schoonheid van een
FEUILLETON.
42).
Hij stond peinzend naar de noten te
staren, sloeg haar blad telkens voor haar
om, maar dacht daarbij aan niets anders
dan aan zijne arme onvergetelijke Lilly, en
als de sirene den blik naar hem opsloeg en
hem met haar verleidelijksten glimlach aan
staarde, dan kromp zijn hart van weemoed
te zameu. Eindelijk stond mrs. Bance van
het klavier op.
„Ik ben het musiceeren moede," sprak
zij, terwijl zij weer op de canapé ging
zitten, „kom naast mij zitten en laat ons
nu wat praten."
„Ik wil u met genoegen aanhooren, als
ge mijn geringe onderhoudendheid voor lief
wilt aannemen," sprak hij.
Uw verontschuldiging is vooraf reeds
aangenomen," antwoordde zij, „ik weet
mets, waarvoor ik u niet zou kunnen
verontschuldigingen, Robert," voegde zij er
zacht bij.
„Uw goedheid roert mij diep," ant
woordde hij, „ik heb veel gebreken en ben
eigenlijk zooveel ware vriendschap niet
waardig."
„Ware vriendschap," zuchtte de schoone
vrouw, „ach, dat ik een waren vriend kon
vinden."
Robert was over dien uitroep niet weinig
verbaasd, maar nog grooter werd zijn ver
bazing, toen zij de beide hauden voor het
gelaat sloeg en in krampachtig snikken
uitbarstte.
„Mrs. Bance," sprak hij ongerust, „wat
scheelt up Wat is de oorzaak van uw
verdriet, heb ik iets gezegd of gedaan, dat
u heeft kunnen krenken?"
Geen antwoord volgde. Als begaf haar
geheel haar kracht, zat ze snikkend naast
hem. Zoo duurde het eenige minuten, tot
zij de handen weer van haar gelaat nam
en hem met in tranen badende oogen
weemoedig aanzag.
„Vergeef mij, Robert," sprak zij met
bevende lippen, „ik ben zoo ongelukkig."
„Gij ongelukkig, dat had ik nooit kunuen
denkeu."
„Omdat ik mijn smart onder een glimlach
heb weteD te verbergen
„Maar waaruit spruit uw ongeluk dan
voort? Ge hebt toch een zorgeloos leven,
uw vrienden behandelen u toch goed en
liefdevol."
„O! Robert, hoe kunt gij zoo spreken?
Gevoelt ge dan niet, dat ik een afhankelijk,
liefdeloos leven voortsleep? Hoe gaarne
zou ik dit huis verlaten, om met werken
mij een onafhankelijk bestaan te ver
schaffen, ware het niet, dat een innige,
teedere band mij aan dit huis bindt, een
band, die sterker is dan mijn wilskracht,
een baud, die geen vrouw vermag te
breken."
„Wat is dat dan voor een band?"
„Een vurige, hopelooze liefde voor een
man, die als een ster aan den hemel mijns
levens fonkelt."
„Bedoelt ge mr. Lawrence?"
„01 Robert, waarom wilt ge mij niet
begrijpen Moet ik dan geheel mijn
vrouwelijken trots voor u buigen, moet ik
u dan met ronde woorden zeggen dat gij
die man zijt, dat ik u lief heb, u en
niemand anders?"
Indien er op dit oogenblik een bom in
de kaïuer wns komen vallen, die vlak voor
Roberts voeten uit elkaar gesprongen was,
dan bad hij niet meer verschrikt kunnen
zijn. Hij sprong op en zag mrs, Bauce
verbaasd aau. Een gloeiend rood overtoog
zijne wangen en hij fluisterde met bevende
lippen
„Mrs. Bance..,." meer kon hij niet
uitbrengen, de woorden bleven hem iu zijn
keel steken.
Sidderend van aandoening zag zij hem
aau, zij kon aan alles bemerken, dat hij
verre van aangenaam verrast was door deze
onverwachte inedeJeeliug. Zij begreep, dat
nu alles op het spel stond. Zij greep zijn
arm en sprak op roerenden toon
„Neen, neen, Robert, spreek dat woord
niet uit, dat op uw lippen ligt, dat zou ik
niet kunnen verdragen."
Robert Walton zweeg, maar maakte een
afwerend gebaar, terwijl hij haar met een
treurigen blik aanzag.
„Mrs. Bance," sprak hij eindelijk na een
lange pauze, „ge moet die woorden ver
gelen, die ge daar tot mij gesproken hebt.
Geen vrouw, al ware zij ook de volmaakste
schoonheid, kan het beeld van Lilly uit
mijn hart wisschen."
Bij het hooren dezer woorden steunde
de weduwe, die nog altijd het gelaat met
de handen bedekt bad.
„Dus sloot ge mijn liefde onbarmhartig
terug?" vroeg zij snikkend.
Wordt vervolgd.)