NihlJWS- EN ADVERTKNTIEBLAl) VOOR LEIDEN EN OMSTREKEN. Deze Co r a n t vers e h ij si t dadelijks* behalve op Zoo- e 11 F e e s t d a g e A 8 0 fi i E ïïi E i T Woensdag 15 Mei 1889. Ne, 114, ABVERTEBTIEH: Uitgevers: Gebroeders Muré. Het uur der Vergelding. Voor Leidenper 3 maanden1.25. franco door het geheele rijk, per 3 maanden 1.60. Prijs per \u miner 10 t. 203- Jaargang. Van 16 regels0.90. Elke regel meer0.15. Groote letters worden berekend naar plaatsruimte. Dienstaanbiedingen, a contant, zonder rabat, per regel 0.10. Bureel: Scheepuiiikerssteeg 6, S to «is- B er i c h ten. PASPOORTEN. De BURGEMEESTER van Leiden brengt ter kennis van belanghebbendendat dagelijks, Zou- en feestdagen uitgezonderd, des voormiddags van 10 12 uren, de Paspoorten voor de Miliciens dezer ge meente, behoorende tot de lichting van den jare 1880/, en voor de Zeemiliciens der lich ting van 1884, verkrijgbaar zijn ter Ge meente-Secretarie, mits men zich in per soon en voorzien van zijn zakboekje daartoe aanmelde. De Burgemeester voornoemd, DE KANTER. Leiden, 14 Mei 1889. LEIDEN, 11 Mei. Koningsfeest. We hebben gister de feestbizonderheden vermeld tot aan de paradedeze na bad te twaalf uur plaats op het Schuttersveld onder commando van majoor Jhr. Van der Wijck van de huzaren en onder inspectie van den ko lonel Alings van de infanterie. De schutterij was aan den rechtervleugel opgesteld en werd gecommandeerd door den kapitein Zuurdeeg; de infanterie was er onder den kapitein Aenmey, de artillerie onder kapi tein baron Taets van Amerongen en de cavalerie onder den late luitenaut Schreuder van de Coolwijk. Nadat voor den staf was gedefileerd en de parade was geïnspecteerd verliet het geheel het Schuttersveld voor eene militaire waudeling door de stad. Aan de Hoogewoerdsbrug verlieten de overige wa pens de colonne en trok de infauterie de Hoogewoerd op tot het terugbrengen van het vaandel bij den regimentscommandant. Te twee uur in den middag had op Zo- merlust eene buitengewone vergadering plaats van de vereenigiug „Het Metalen Kruis"; menige dronk werd in die bizouder gezel lige bijeenkomst, van die vereeuiging die zich nimmer onbetuigd iaat, op bet welzijn van vorst en volk uitgebracht en op voor stel van den heer Ansingh werd namens de vereeuiging door den heer tlogenkamp een telegram aan den koning verzonden van den volgenden inhond: „De vereenigiug „Het Metalen Kruis", in buitengewone vergadering bijeen om den veertigjarigen gedenkdag van Uwer Majes- teits regeering te vieren, brengt éénparig buide aau haren vorst, wenscht barn een verder gelukkig leven en betuigt met eer bied op nieuw bare trouw en gehechtheid aan bet dierbaar Vorstenhuis." Op dit telegram werd hedenochtend te tien uur het volgende telegrapliisch antwoord ontvangen „Voorzitter Ingen Scheuau, Leiden. De koning betuigt der vereeuiging hoogstdes- zelfs bizonderen dank. Adjudant van dieust Van de Poll." Iutussehen werd ook door de Leidsche Kegelclub een telegram aan den koning ge zonden van den navolgenden inhond „Aan Zijne Majesteit den Koning, Het Loo, Apeldoorn. Sire. De Kegelclub „Ada" vergaderd op den Burcht te Leiden, brengt aan Uwe Majesteit haren gelukwensch bij de viering van het 40jarig jubileum uwer doorluchtige regeeriug. Namens het be stuur, de president P. Van Rossen. Leiden; Den Burcht." Op dit telegram kwam een antwoord van den volgenden inhoud: „Mijnheer Van Rossen, Leiueu. De ko ning draagt mij op U hoogstdeszelfs dank over te brengen. Adjudant van dienst Van de Poll." Te twee aren waren intussoben op het Schuttersveld ook de volksspelen begonnen onder de opwekkende tonen van de muziek van de kapel van het 4e regiment infanterie. Het terrein was in zeer korien tijd voor dit doel ingericht en een woord van lof komt vooral ook daarvoor toe aan de activiteit en practischen zin van den heer J. N. Van der Mark, opzichter der fabricagewerken. De spelen, bestaande in ringsteken, kuipsteken, achteruit hardloopen, zakloopen, driebeenige wedstrijd, boegsprietloopen, touwtjespringen, prijsknippen, hardhoepelen, blokjes kruien en apeenvarkentjes vangen, iiepen uitmunteud van stapel en gaven op het druk bezuchte en daardoor gezellige Schuttersveld onop houdelijk veel genoegen. Vooral het zeer practised ingerichte kuipsteken, waarbij de jongens van oliejas en zuidwester warn voorzien, gaf aanhoudend stof tot vroolijk- heid. Bij de tribune had de uitdeeling der prij zen, vee) in getal en zeer bruikbaar, plaats; eeuige prijzen werden zelfs door heeren bur gemeester en wethouders persoonlijk aau de winners uitgereikt, 's Namiddags te vier uur ving onderwijl op de Beestenmarkt een con cert aau van de kapel der Leidsche d. d. schntterij dat tot zes uur duurde en zeer voldeed. In de stad en in de koffiehuizen bleef het gezellig gewoel aanhouden en tegen den avond werden de verschillende verlichtingen aangestoken. Het weder, den geheelen dag voor het feest zoo gunstig, bleef dit ook nu en was voor de illuminatie zeer voor- deelig. De gasverlichting aan 't stadhuis slaagde geheel, prachtig voldeed de buurt- verliehting in de Diefsteeg die dan ook door hare reputatie aanhoudend een druk verkeer vau bezoekers tot zich trok. De bewoners van de Diefsteeg hebben waarlijk alle eer van hun werk en hebben wel een pluimpje verdiend. De versieringen vergaten we gis ter nog bij de firma's Rienks, Dijkhuis en Horloos en de verlichting aan de woning van den heer Borgerding op de Steenstraat en rond het water van de Beestenmarkt mag niet worden vergeten. Hier en daar waren ook nog kleinere of grootere versie- of verlichtingen aangebracht; die we ver gaten te noemeu zullen ook zonder dit wel voldoening van hun werk hebben gehad. Op de Haarlemmerstraat bij de Bakkersteeg noemen we dus alleen nog eene verlichting eu op de Mid.lelweg eene vlag die door een jongen van 12 jaren naar boven in eeu telefoonpaal waB gebracht eu daar was be vestigd. Des avonds gaf vooral de groote geïllu mineerde gondeltocht zeer veel levendigheid aan het verkeer in het waterig gedeelte van onze stad. De tocht bestaande in eene lange reeks h giorno verlichte vaartuigen was op het Galgewater aau de Kweekschool voor Zeevaart opgesteld. De reeks bestond uit twee afdeelingeu, elke afdeeling ge trokken door eene sleepboot en voorzien van eeu muziekcorps. Te acht uur ging Je tocht af en nam haar weg langs Beestenmarkt, Ouden Singel, Ouden Rijn tot voor de Hoogstraat waar gedurende eenigen tijd vuurwerk werd afgestoken zoowel van de vaartuigen als van den wal. Alleraardigst was ook intusschen het effect der verlichting van den stadhuistoren door bengaalsch vuur in twee kleuren. Het verkeer op Hoogstraat, Ouden Rijn, Stillen Rijn en Aalmarkt was verrassend groot en toch zeer ordelijk. Na afloop van het vuurwerk nam de gondeltocht langs denzelfden weg waarheen zij gekomen was den terugweg aan om aan de Kweekschool voor Zeevaart te worden ontbonden. Tegen elf uur iutussehen had zich de zaal van Zomerlust wederom geheel gevuld met leden en hunne dames van de vereeuiging „Het Metalen Kruis" die daar de gezellige bijeen komst van 's middags voorlzette door gezellig samenzijn onder toasten, voordrachten en muziek- en zangnummers. Te twaalf uur stelde de heer Goedeljee voor nog een dansje le maken, een voorstel dat terstond bijval vond en in een oogwenk was de zaal eene balzaal geworden. Na nog even te hebben gemeld hoe bij de parade ook tegenwoordig waren de direc teur van de Kweekschool voor Zeevaart en de afdeeling jongelui die zich vrijwillig oefenen in den wapenhandel, mag niet wor den vergeten hoe op Leiderdorp eveneens feest werd gevierd. Daar werden de kinde ren prettig onthaald en door een 500-tal kleinen werd een telegram van gelukwen- sching gezonden aan ons geliefd prinsesje. Des avonds bewoog zich eene stoomboot, verlicht en met infanteriemuziek en de com missie van Leiderdorp bevracht, langs den Rijn. Evenals het hinkende paard komen ten slotte de minder aangename zaken achter aan. Aangenaam was 't toch zeker niet voor een drietal mannen die aan den Bijns- bnrger singel te water geraakten; een bad dat voor eenigen hunner tot ontnuchtering nog niet voldoende bleek. Op 't Steen- schuur kregen een man en vronw zulk een twist, dat de man een der armen stuk sloeg van haar die hij eeuwig trouw zwoer. Hier eu daar hadden schermutselingen plaats, waarvan een op de Boommarkt en een op de Turfmarkt ais vrij ernstig genoemd mo gen worden. Op de Boommarkt kreeg zelfs een man eene vrije hevige snede over 't gelaat en op de Turfmarkt ranselde een heel lange huzaar een heel kort burgertje af. Op de Beestenmarkt was de schoonheid van een FEUILLETON. 42). Hij stond peinzend naar de noten te staren, sloeg haar blad telkens voor haar om, maar dacht daarbij aan niets anders dan aan zijne arme onvergetelijke Lilly, en als de sirene den blik naar hem opsloeg en hem met haar verleidelijksten glimlach aan staarde, dan kromp zijn hart van weemoed te zameu. Eindelijk stond mrs. Bance van het klavier op. „Ik ben het musiceeren moede," sprak zij, terwijl zij weer op de canapé ging zitten, „kom naast mij zitten en laat ons nu wat praten." „Ik wil u met genoegen aanhooren, als ge mijn geringe onderhoudendheid voor lief wilt aannemen," sprak hij. Uw verontschuldiging is vooraf reeds aangenomen," antwoordde zij, „ik weet mets, waarvoor ik u niet zou kunnen verontschuldigingen, Robert," voegde zij er zacht bij. „Uw goedheid roert mij diep," ant woordde hij, „ik heb veel gebreken en ben eigenlijk zooveel ware vriendschap niet waardig." „Ware vriendschap," zuchtte de schoone vrouw, „ach, dat ik een waren vriend kon vinden." Robert was over dien uitroep niet weinig verbaasd, maar nog grooter werd zijn ver bazing, toen zij de beide hauden voor het gelaat sloeg en in krampachtig snikken uitbarstte. „Mrs. Bance," sprak hij ongerust, „wat scheelt up Wat is de oorzaak van uw verdriet, heb ik iets gezegd of gedaan, dat u heeft kunnen krenken?" Geen antwoord volgde. Als begaf haar geheel haar kracht, zat ze snikkend naast hem. Zoo duurde het eenige minuten, tot zij de handen weer van haar gelaat nam en hem met in tranen badende oogen weemoedig aanzag. „Vergeef mij, Robert," sprak zij met bevende lippen, „ik ben zoo ongelukkig." „Gij ongelukkig, dat had ik nooit kunuen denkeu." „Omdat ik mijn smart onder een glimlach heb weteD te verbergen „Maar waaruit spruit uw ongeluk dan voort? Ge hebt toch een zorgeloos leven, uw vrienden behandelen u toch goed en liefdevol." „O! Robert, hoe kunt gij zoo spreken? Gevoelt ge dan niet, dat ik een afhankelijk, liefdeloos leven voortsleep? Hoe gaarne zou ik dit huis verlaten, om met werken mij een onafhankelijk bestaan te ver schaffen, ware het niet, dat een innige, teedere band mij aan dit huis bindt, een band, die sterker is dan mijn wilskracht, een baud, die geen vrouw vermag te breken." „Wat is dat dan voor een band?" „Een vurige, hopelooze liefde voor een man, die als een ster aan den hemel mijns levens fonkelt." „Bedoelt ge mr. Lawrence?" „01 Robert, waarom wilt ge mij niet begrijpen Moet ik dan geheel mijn vrouwelijken trots voor u buigen, moet ik u dan met ronde woorden zeggen dat gij die man zijt, dat ik u lief heb, u en niemand anders?" Indien er op dit oogenblik een bom in de kaïuer wns komen vallen, die vlak voor Roberts voeten uit elkaar gesprongen was, dan bad hij niet meer verschrikt kunnen zijn. Hij sprong op en zag mrs, Bauce verbaasd aau. Een gloeiend rood overtoog zijne wangen en hij fluisterde met bevende lippen „Mrs. Bance..,." meer kon hij niet uitbrengen, de woorden bleven hem iu zijn keel steken. Sidderend van aandoening zag zij hem aau, zij kon aan alles bemerken, dat hij verre van aangenaam verrast was door deze onverwachte inedeJeeliug. Zij begreep, dat nu alles op het spel stond. Zij greep zijn arm en sprak op roerenden toon „Neen, neen, Robert, spreek dat woord niet uit, dat op uw lippen ligt, dat zou ik niet kunnen verdragen." Robert Walton zweeg, maar maakte een afwerend gebaar, terwijl hij haar met een treurigen blik aanzag. „Mrs. Bance," sprak hij eindelijk na een lange pauze, „ge moet die woorden ver gelen, die ge daar tot mij gesproken hebt. Geen vrouw, al ware zij ook de volmaakste schoonheid, kan het beeld van Lilly uit mijn hart wisschen." Bij het hooren dezer woorden steunde de weduwe, die nog altijd het gelaat met de handen bedekt bad. „Dus sloot ge mijn liefde onbarmhartig terug?" vroeg zij snikkend. Wordt vervolgd.)

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leydse Courant | 1889 | | pagina 1