H A S T A. NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD YOOR LEIDEN EN OMSTREKEN. Maandag 26 April 1887, 96. Uitgevers: Gebroeders Muré. Mathesis en Ambachtsschool. e i e Courant v e r s c li ij u t d a j»e J ij k sbehalve op Zon- en Feestdagen. A 3 0 si N E 8! E fd T Voor Leiden, per 3 maanden Franco door het geheele rijk, per 3 maanden Prijs per Nummer m l ent. f 1.25. 1.60. AÖVEBTERSTIERJ: Van 16 regels0.90. Elke regel meer 0.15. Groote letters worden berekend naar plaatsruimte. Dienstaanbiedingen, contant, zonder rabat, per regel 0.10. Bureel: .Scheepmakerssteeg 6. 200e Jaargang. Stads-Berichten. DRANKWET. BURGEMEESTER en WETHOUDERS van LEIDEN; Brengen Ier algemeene kennis dat door CORNELIA WILHELMINA VREEM, huis- vrouw van Franciscus Tbeodorus Doove, een adres is ingediend om vergunning tol verkoop van sterken drank in hel klein in hel pereeel Hooglandsche Kerkgracht n°. 2. En geschiedt hiervan openbare alkondiging door plaatsing in de Leidsche Courant. Burgemeester en Weihouders voornoemd DE KANTER, Burgemeester. E. KIST, Secretaris. Leiden 23 April 1887. «TADBNIEIIW». De tentoonstellingen van werkstukken en teekeningen van de Practische Ambachts school en van het genootschap Mathesis Scieutiarum Genitrix in de Stadsgehoorzaal, werd gisteravond te 7 uur, voorafgegaan door eene redevoering tot opening dier ten toonstelling en het uitreiken van de onder scheidingen door de leerlingen der school van het genootschap Mathesis behaald. Daartoe namte midden van leeraren der inrichtingen, autoriteiten onder wie ook onze burgemeester eD de geachte ondste wethouder en genoodigdende heer prof. dr. Lorentz, president van het genootschap Mathesis het woord. Dat het op de school van het genootschap goed gaat zal spreker niet trachten te bewijzen door het noemen van cijfers. Maar hij zal er op wijzen dat aan een 80 leerlingen eervolle vermeldingen zijn uitgereikt wegens ijver, goed gedrag en vorderingen, terwijl in antwoord op de uit geschreven prijsvragen veel uitmuntend werk inkwam. De heer Lorentz ging nu over tot het noemen van de namen der eervol ver melden en bet uitreiken der behaalde prijzen eu wel: Eervolle vermeldingen. Wegens ijver, goed gedrag en vorderingen kunnen vermeld worden in de 1ste klasse A aan: A. Crama, H. S. Fles, H. Hazel- horat, H. Kettenis, C. R. Lau, A. F. Mar steller, A. Stafleu, L. D. J. Van Vugt, A. P. A. I)e Vrind en J, Van Rossum. In de 1ste klasse B aan: M. Carton, A. J. Bey, P. G. Van der Burg, L. P. Van der Drift, M. J. La Feber, J. Houthoff, J. De Nie, U. E. Schouten, J. J. Slieker, P. Willem- sen en J. E. Slot. In de 2de klasse A aan: J. Ph. Van den Bosch, B. M. Evers, A. J. Gerritsen, J. Van Iters^^-A. Kas teelen, J. Koene en J. Tasseroi^^B In de 2de klasse B aan: J. Van Bru^S; H. Van Borselen, P. Brittijn, P. J. Bonnet, C. Van der Blij, P. De Bruin, J. Van Gelder, H. W. De Graaff, C. Van Heusden, H. Van Leeuwen, J, G. Meerburg, C. F. J. Sijpe- stein, H. J. De Vos, A. Warburg en P. J. Verhoog. In de 3de klasse A aan: J. A. Van de Geer, P. H. Konw, M. H. M. Van Noort, J. Van der Wiel, J. J. Hasselbach, J. Van der Linden en P. Van Amersfoort. In de 8de klasse B aan H. P. Boom, J. B. Van der Burg, W. Dupon, H. L. G. A. Heinrich, W. L. Harmsen, J. Mijs, P. Res- senaar, J. Verver en N. Vallentgoed. In de 4de klasse aanJ. A. BrittijD, A. P. Brittijn, M. Coronel, A. W, De Graaff, M. W. Haalebos, C. C. P. Huyg, J. C. Marks, R. Van Oosten, N. C. Van der Zalm, J. F. Goddijn, G. Kouw, G. J. C. Metselaar, J. Vijlbrief en J. Valk. In de 5de klasae A aan: J. De Nie, P. Schroder, P. Ver- schragen, C. M. L. Kouw. In de 5de klasae B aanM. Van den Brandé, J. W. Broekhuizen, J. H. L. Brummelkamp, J. J. Van der Blij, P. W. P. Dikshoorn, J. Fles, C. Goddijn, A. J. Van Nouhuys, H. D. Sala, P. J. Lancei, J. W. Schwenck en W. H. N. Van der Steen. In de 6de klasse aan: F. F. J. Christiaanse, C. H. Van der Drift, P. H. Faes, J. A. Hageman, A. Van der Lee, H. J. J. Maas, J. Noest, F. L. Th. Van Oosten, J. Ossevoort, J. S. I. Van Rijn, J. H. Teeuwen, H. H. Verhulst, L. Vooijs, C. D. De Wilde en F. A. Wempe. - Voorts nog aan: G. F. Van Beukeringh, N. Dekker, E. Gerritsen, J. P. Van der Geest, M. D. N. Van Hest, J. Hengeveld, G. Van den Heuvel, D. Komen, D. Kloots, H. C. De Nie, P. M. J. Van Oerle, A. A. Schreu- der, L. Couvée, C. J. Broers, W. C. La Feber en W. Van der Kaay. Bekroonde prijsvragen. Bouwkundig teekenen: Het opmeten en in teekening breBgen van het gebouw genaamd „Morschpoort": M. D. N. Van Hest en C. D. De Wilde, beiden met de lsten prijs, kleine zilv. med. Bouwkundig teekenen ontwerpenHet ontwerpen van drinkhal in een parkJ. Hengeveldkleine zilv. med. en D. Komen groote bronz. med. Het ontwerpen van een voordeurkozijn met deur voor een deftig woonhuis: A, Van der Lee, groote bronz. med. Bouwkundige werkstukkenHet vervaar digen van een gedeelte eener Engelsche trap op der ware grootteJ. P. Van der Geest, kleine zilv. med. Het vervaardigen van een gedeelte eener spiltrap op der ware grootteJ. S. I. Van Rijn, groote bronz. med. en H. J. J. Maas, kleine bronz. med. OrnamentteekenHet nateekenen van eene Friesversiering in den Romaanschen stijl: J. A. Hageman, kleine zilv. med. en J. Noest, groote bronz. med.; aan G. Van den Heuvel en A. Van der Lee is als 3de prijs de kleine bronz. med. uitgereikt. Boetteeren: Het vervaardigen van eene paneelvulling volgens scbetsteekening in den renaissancestijl: F. A. Wempe, kleine zilv. med. en J. A. Hagemangroote bronz. med. Eindexamen. Aan het schriftelijk wis- en natuurkundig eindexamen hebben deelgenomen 17 leerlin gen, waarvan zich na het schriftelijk werk 7 terugtrokken. Bij het mondelinge examen werd 1 leerling afgewezen, zoodat slechts aan 9 leerlingen een diploma werd toege kend. Naar de behaalde cijfers komen de geslaagden in deze volgorde voorJ. H. L. Brummelkamp, M. Van den Brandó, A. J. Van Nouhuys, P. W. P. Dikshoorn, P. Ver- scbragen, H. D. Sala, C. J. De Nie, P. Schroder en J. W. Broekhuizen. Na een voldoend schriftelijk en mondeling examen werd aan 11 leerlingen een diploma voor beschrijvende meetkunde en perspectief toegekend. De geslaagden waren naar volg orde: Antonius (A.) Van der Lee, F. L. T. Vau Oosten, E. K. Gerritsen, L. Vooijs, J. H. Teeuwen, H. H. Verhulst, F. F. J. Christiaanse, H. J. J. Maas, J. Ossevoort, C. H. Van der Drift en C. D. De Wilde. Voor bouwkunde werd dezen keer de hoogste prijs niet gegeven, omdat het be stuur dien prijs in eere wil houden en de beteekenis er van niet wil verzwakken. Ten volle verdiend was hij door niemand. 3preker wenschte allen geluk die eene onderscheiding hadden verdiend en ontvangen. Later zullen in de maatschappij grooter vragen worden voorgelegd. Dan zijn 't niet meer medailles die worden uitgereikt, maar moeten de beste krachten worden ingespannen om na het be reiken van het doel zich zeiven gelukkig te gevoelen en opgewekt tot hooger. Spreker zou nog willen zien ingesteld een diploma voor langdurig schoolbezoek. Want al hebben velen eindexamen gedaantoch blijven nog velen er van de school bezoeken. 28 bezoeken op die wijze reeds de inrichting waaronder 17 bekroonden. Een dier bezoekers kan zelfs eene medaille too- nen die reeds zeven jaar oud is. We mogen dezulken tot de vrienden rekenen, vervolgt de voorzitter, en als op hen een beroep wordt gedaan hopen we dat ze zuilen vergoeden wat ze aan de school te danken hebben. De geheele redevoering in onze kolom men op te nemen wordt ons door gebrek aan ruimte belet. Maar we stippen nog aan hoe in warme bewoordingen de nagedachte nis werd geëerd van Jan Willem Schaap, die de inrichting zoo lief had en dat zoo zeer getoond heeft. In schoone woorden richtte prof. Lorentz eene opwekking out steeds naar hooger te streven tot de leer lingen, eene betuiging van welgemeenden dank aan de leeraren en in het bizonder aan den heer Dikshoorn die zich met zoo bijzonderen tact en onvermoeide werkzaamheid gekweten heeft van de moeilijke taak ten opzichte van zijne 212 onderdanen. Het ge nootschap zal die diensten nooit vergeten. Ook de beer Kouwels, die zooals men weet, ontslag verzocht en eervol kreeg als leeraar in 't teekenen aan de schooi van het genootschap, was aanwezig. De president had nog zoo gaarne gezien dat.de heer Kou wels zijne oude plaats, die hij 20 jaren heeft ingenomen, nbg innam. Hoewel het ontslag reeds is ingegaan heeft de heer K. nog meegewerkt aan het in orde brengen der tentoonstelling. De leeraren en leerlingen van het genootschap dat den heer K. onder de gelauwerden van het eeuwfeest lelt, zul len steeds met aangename herinneringen te rugdenken aan den ijverigen en trouwen ou derwijzer. Na burg. en weth. en genoodig- EEU1LLET0N. 12). fDe jonge vrouw wil niet eens op het prachtige buiten wonen; met October gaan ze al naar de stad." „Nu vrouwtje, de volgende week kom ik weêr eens naar je man zien; daar, knap je man daarvoor maar eens op met een bief stukje," en dokter Van Breesteghe stopte haar een gulden in de hand. Duizend maal dank dokter, God zal 't u loonen." Ada was niet binnengetreden, want het rook er zoo raar in het vuile kamertje, en de kinderen hadden zulke vuile gezichten en de vloer was zoo morsig met zeepsop; maar toch had ze aan de meisjes buiten al het geld uit haar rood pluche beursje gegeven om voor hun vader wat te koopen. Hoe innig had zij met het naar huis rij den haren vader gekust. Als zij hem eens zoo moest zien lijden III. De aanhoudende studie, met behulp van haren vader en van Henri Van Sisteren, bijna zonder uitspanning, io de meisjesjaren zoo noodig, had in drie jaren tijds den blos van Ada's wangen weggevaagd. Eene wan deling naar Leiden of een rijtoer naar den kant van Haarlemwaren hare eenige uit spanningen bij 't aanhoudend zitten, over studieboeken gebogen. Voor eene ternauwer nood 16-jarige was de inspanning wel wat te zwaar, tóch bleef hare weetgierigheid aanhouden. Het was voor de laatste maal dat Ada bij haar neef te Leiden zou gaan werken Henri Van Sisteren had sedert eene maand met goed gevolg artsexamen afgelegd en zou niet lang meer in Leideu vertoeven. „Is mijnheer op zijne kamer?" vroeg Ada aan de dikke jufvrouw achter den winkel toonbank op den Nieuwen Rijn. „Jawel freule, mijnheer wacht u" zei de dikke die vlijtig bleef voortbreien. Freule, men noemde haar dus niet meer jongejuf- vrouween titel die ze Diet kon uitstaan. Men zag haar dus niet meer voor een kind aan, al was ze nauwelijks zestien jaar. Eene kamer die sterk geert, met een paar ramen die op 't water uitzicht geven was niets bizonders voor eene Leidsche studen tenkamer. Aan één dier ramen eene schrijf tafel waarvan de gedraaide pooten dreigden te bezwijken onder den last van zware fo lianten; stoelen met verkleurd groen trijp en niet al te stevig waar rug en zitting samen kwameneene chaise longue met een platgelegen sluimerrolonbeschermd door de antimacasser die steeds als een rolletje in de buiging van den stoel half verdween. Tegen den wand, van elk aan de akademie gesleten studiejaar een seriës waarvan de opvolging in ouderdom behalve door het jaartal ook nog door de verschillende nuan cen in vuil bruin duidelijk werd. Een paar diepe schilderijlijsten met vlinders en torren achter glaseen pijpenrek photografiën leden- en introductiekaarten; op de kast een doodshoofd met rood mutsje en als pen dant daarvan het borstbeeld van Mozart. Eu tusschen dat alles eu nog meer, verbleef Henri Van Sisteren, die er niet minder op geworden was en een knevel de zijne kon noerneu waarop hij niet minder trotsch was dau op den titel van arts. Vau Sisteren zat voor de tafel waarvan hij den sigarenstandaard en aschbakjes opborg om er boeken en cahiers voor in de plaats te leggen. „Hier ben ik al" klonk eene zachte stem, en Ada kwam het vertrek binnen. „Henri, je moet al mijn werk nazien, wil je? Papa heeft geen tijd gehad." „Ga zitten Ada; mag ik je dezen fauteuil aanbieden." „Hoe nu, Henri?" vroeg zij, terwijl ze hem oplettend aanzag. „Ik word deftig tegenover je, niet waar? Nu ja, je bent zestien jaar geworden; ik dnrf je waarlijk niet meer als een kind te behandelen." „Ja, ik heb al een respectabelen leeftijd," antwoordde Ada met een gelukkigen glim lach, die vooreerst niet van het fraaie meis jesgelaat week. „Dat is nu niet lief van je om zoo'n vroolijk lachend gezicht te zetten," meende Henridie een weinig geraakt zich af wendde, „nu het voor den laatsten keer is dat we samen werken." „Ga je al zoo spoedig verhuizen Henri? zóó gauw? O bet spijt mij zoo, datje voor altijd weggaat, ik kan je dat niet zeggen". „Is dat waarlijk zoo?" vroeg hij snel en verrast. Wordt vervolgd.)

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leydse Courant | 1887 | | pagina 1