NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR LEIDEN EN OMSTREKEN.
Zaterdag 5 Februari 1887. - N". 30
Uitgevers: Gebroeders Muré.
DE BREID EENS EERLOOZEN.
l&eze Courant verschijnt dagelijks, behalve op Zoii- en
Feestdagen.
AüQSJföEföEüT:
Voor Leidenper 3 maandenf 1.25.
Franco door het geheele rijk, per 3 maanden 1.60.
Prijs per Nummer 10 ('ent.
ADVERTE WTIEH:
Van 16 regels0.90.
Elke regel meer0.15.
Groote letters worden berekend naar plaatsruimte.
Dienstaanbiedingena contantzonder rabatper regel 0.10.
Bureel: Scheepmakersstee» 6.
200e Jaargang.
Stads-Berichten.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS der
gemeente LEIDEN; brengen bij deze Ier ken
nis van de kiesgerechtigden dat ingevolge art.
8 der Wel van 29 Juni 1851 Staatsblad no.
85) de verkiezing, ter vervulling van de vaca
ture, omslaan door het overlijden van Heer
II. C. Hartevelt die in 1889 moest af
treden, zal plaats hebben op Dinsdagden
22en Februari 188 van des morgens
negen lot des namiddags vier uren.
En geschiedt hiervan openbare kennisgeving
door plaatsing in de Leidsclie Courant.
Burgemeester en Wethouders voornoemd
DE KANTER, Burgemeester.
E. KIST, Secretaris.
Leiden, 29 Januari 1887.
VII IKK, LETTEREN KW KUNST.
Sterfdag (1679) van Joost Van den Vondel.
Een merkwaardig boek, de eerste oor
spronkelijk uitgaaf der „Brieven van Colum
bus", in het Latijn (gedrukt in 1493), werd
onlangs te Keulen verkocht voor 6600 Mark
(f 3960) naar verhouding de hoogste
prijs, die in Duitschland voor een enkel boek
betaald werd. (Het is ongeveer f 13 per
regel).
Het Maleische blad Bintang Barat ver
schijnt thans onder redactie van de heeren
J. Kieffer, Arnold Snackey en E. F. Wiggers.
Op bijna 80-jarigen leeftijd is te Haar
lem na eene korte ongesteldheid overleden
de landschapschilder A. J. Van Wijngaardt.
Hij werd den 27sten Juni 1808 te Rotter
dam geboren.
Van 5 Maart tot 31 Mei wordt te
Hamburg eene internationale tentoonstelling
van kunst gehouden. Reeds zijn 500 uit-
noodigingen verzonden. Italianen, Franschen,
Engelschen, Belgen, Nederlanders, Denen
en Noren zullen aan haar deelnemen.
Consul E. Weber te Hamburg heeft
de schilderij van Horace Vernet, „Judith",
geschonken aan de Knnsthalle aldaar.
BIMENLANllSCHE BERICHTEN.
Vermits de brievenmalen voor Parama
ribo per stoomschepen van de Koninklijke
West-Indische maildienst, die op 12 Februari
en 12 Maart e. k. van Amsterdam naar
Paramaribo vertrekken, aldaar ongeveer ge
lijktijdig kunnen aankomen met de op 8
Februari en 8 Maart te voren langs den weg
van Southampton Jte verzenden post, zullen
op evengemelde dagen langs dien weg alleen
naar Paramaribo worden verzonden de aan-
geteekende stukken, waarvan dit door de
afzenders uitdrukkelijk verlangd wordt.
De geruchten, die in de laatste dagen
vrij algemeen ingang hadden gevondenals
zou Z. M. de koning zich in minder wel
varenden toestand bevindenkunnen op
goeden grond worden tegengesproken. Er
zijn feiten die ze, gelukkig, allerminst be
vestigen.
Naar men aan de Midd. Ct. meldt,
wordt door onze regeering, ten gevolge van
de in Engeland in sommige districten heer-
8chende longziekte, geen vergunning meer
verleend tot invoer van fokrundvee uit dat
land. DeD heer E. v. d. Bosch, te Goes,
is deze week een vergunning tot invoer van
twee fokstieren geweigerd.
Als het niet onbescheiden iszegt
de N. Zutph. Ct., zouden wij wel, als
aanvulling en pendant, een andere enquête
willen aanbevelen.
In de onmiddellijke nabijheid dei kamer
zetelt een heirleger ambtenarendieten
deele zeer weelderig bezoldigd, arbeiden in
de groote staatswerkplaats.
Er zijn er, die beweren, dat daar ont
zaglijk zwaar wordt gewerkt. Er zijn «r
ook, die volhouden dat velen verbazend
weinig uitvoeren voor flinke bezoldigingen.
Wat is waarheid? Een contra-arbeids-enquête
geve daarop het antwoord.
„Wellicht zou zijleeren, dat door schamel
bezoldigde lieden veel wordt gearbeidmaar
dat een aantal hoog gesalarieerden veilig
konden gemist worden. Misschien ook zou
zij andere resultaten opleveren. Maar den
kelijk zou deze enquête tot groote besparingen
knnnen leiden.
„Als de kamer er eens den tijd voor
moeht kannen vinden, bevelen wij dus dit
onderzoek aan. Ook op dat gebied is 't de
moeite waardde waarheid eens aan het licht
te brengen eu uit eigen oogen te zien."
Naar de Midd. Cl. verneemt zal de
Nederlandscbe Bank zich van af nader te
bepalen datum, belasten met de verzilvering
van coupons en dividenden der waarden bij
haar in speciebewaargeving berustende, in
dien belanghebbenden zulks verlangen. Het
provenu wordt dan maandelijks per assig
natie overgemaakt.
Er heeft zich eene voorloopige com
missie gevormd tot oprichting van een Ne-
derlandsche Politiebond, die alle politie-amb-
tenaren en beambten zal moeten omvatten.
Het bedoelde comité bestaat uit de heeren
J. W. Tuinenburg, commiss. v. pol. te Gouda,
F. A. Boombergenidem te Harderwijk
W. S. Theunisse, insp. v. pol. te Kralingen,
P. J. M. Kerkhoff, idem te Assen, B. H.
Themmenbrig.-maj. tit. te IJmuiden, K.
Kramer, chef veld. te Apeldoorn, T. H. W.
Schumacher, idem te Venendaal.
De herbouw van het Kurhaus te
Scheveningen gaat steeds voort zijne gere
gelde snelle vorderingen te maken. Met
voldoende zekerheid kan nu aangenomen
worden, dat de inrichting omstreeks den
lsten Juni e. k. uit hare asch zal herrezen
zijn en in de helft dier maand voor het
publiek heropend zal kunnen worden.
Naar wij vernemen, zal de maatschappij,
ongerekend de groote indirecte verliezen,
welke zij door de ramp van den lsten Sep
tember geleden heeft, ook van den herbouw
niet geheel zonder kleerscheuren afkomen.
Bij de assurantie-penningen zal waarschijnlijk
nog wel iets bijgepast moeten worden, eer
alles voor de ontvangst van de badgasten
weer in volkomen staat zal zijn.
(D. v. Z.-E. en 't Or.)
In eene zitting der rechtbank te Dor
drecht zijn 2 personen in hechtenis geno
men verdacht van het afleggen van valsche
getuigenis.
De arrond.-rechtbank te Haarlem ver
oordeelde gisteren 3 Februari Dirk Van den
Berg, die op Vrijdag 21 Januari jl. terecht
stond wegens doodslag gepleegd op Jacob
Minnis te Haarlemmermeer, tot 4jaren, en
Hugo Peters, ter zake van mishandeling van
den verslagene, tot 3 maanden gevangenis
straf.
Eene voor de praktijk niet onbelang
rijke rechtsvraag werd gisteren aan de be
slissing van de arrondissements-rechtbank te
Haarlem onderworpen. Een zekere K.
uit IJmuiden had eenigen tijd geleden een
anderen inwoner dier plaats in het openbaar
uitgemaakt voor dief, bandiet" enz. Eene
klacht werd door den beleedigde bij den
burgemeester van Velseu, als hulp-officier
van justitie, ingediend en eene vervolging
ingesteld. De verdediger van den beklaagde,
jhr. mr. F. W. Van Styrumadv. en proc.
aldaar, maakte gebruik van de in art. 153
Strafv. gegeven bevoegdheid omvoordal
tot de behandeling der zaak werd overge
gaan, te betoogen, dat de officier van ju
stitie niet-ontvaukelijk was in zijne vervol
ging. Art. 18 W. v. S. vordert z. i,, dat
bij misdrijven, die slechts op klachte ver
volgbaar zijndeze klachte eigenhandig door
den hulp-officier wordt in schrift gebracht,
en zulks op straffe van nietigheid. Dit was
in deze zaak niet geschied en dus was er
geene rechtsgeldige klacht aanwezig.
De subst.-officier van justitie, mr. A. A.
Van der Mersch, achtte het daarentegen
voldoende, dat van de aanklacht onder toe
zicht van den bevoegden ambtenaar een ge
schrift wordt opgemaakt en door dezen on
derteekend. „In schrift stellen" en „eigen
handig schrijven" toch zijn geene uitdruk
kingen van dezelfde beteekenis. De rechtbank
heeft zich daarmede vereenigd en de voort
zetting van de behandeling der zaak gelast.
(17. Cl.)
Het Hbl. heeft eene inschrijving ge
opend voor eene buitengewone uitdeeling
onder de behoeftigen en liet lossen der vódr
1 Febr. ter stadsbank van leening verpande
kleederen, goederen en huisraadop 's ko-
nings verjaardag. Reeds is een aanmerkelijk
bedrag voor dit doel bij het blad ingekomen.
Onder leiding van eenige sociaal-de
mocraten had gisterenmorgen in het Volks
koffiehuis aan de Gedempte Binnenrotte,
te Rotterdameen vergadering plaats van
werkloozen. Het lokaal, dat 700menschen
kan bevatten, was te klein voor het aantal
personendat aan de oproeping gevolg had
gegeven. Velen moesten dan ook buiten
blijven staan.
Zoo in de zaal als daarbuiten merkten wij
tal van vrouwen op, die, voor het meeren-
deel met een kind op den armniet het
geringste aandeel namen aan de luid ge
voerde gesprekken.
FEUILLETON.
115.)
Toen Dora met een lichten, veerkrachtigen
tred de galerij voor het huis betrad, kwam
mevrouw Elmer haar te gemoet, om haar te
begroeten, terwijl Lilburne, die een oogen-
blik voor haar was aangekomen, op den
achtergrond bleef, tot de dames de eerste
groeten gewisseld hadden.
„Mijne lieve mevrouw Brenton, het ver
heugt mij zeer, u op La Bosquet te begroeten
en ik boop, dat gij er n zoo te huis zult
gevoelen, dat gij er Diet aan zult denken,
het ooit weder te verlaten," begon de oude
dame, terwijl zij de haar toegestoken hand
met warmte drukte.
„Ik dank u zeer, ik hoop hier rust en
vrede te vinden," was het eenvoudige ant
woord, dat met eene stem werd uitgespro
ken, die in het oor van den toehoorder als
de melodie van een lang vergeten lied klonk.
Toen mevrouw Elmer daarop Dora naar de
galerij van het huis geleidde, trad Lilburne
naar voren om zich te laten voorstellen.
Hij zag toen de peisoon, die hij met zoo
gemeDgde gewaarwordingen had verwacht,
van aangezicht tot aangezicht en het scheen
hem toe, dat de eigenares dier stem hem
niet vreemd konde zijn. Daarentegen kon hij
ook niet ontkennen, dat, al geleek die stem
ook op die vroegere, die hem altijd even
zoet in de ooren klonk, het meisje toch
niet kon opgegroeid zijn tot zulk eene prach
tige verschijning, als hij nu voor zich zag.
Dora bloosde en scheen, terwijl Lilburne
haar werd voorgesteld, bijna bare tegenwoor
digheid van geest te verliezen.
„Ik ben zeer verlegenwant ik dacht
dat de overste Lilburne reeds veel ouder
was?" stamelde zij.
„Heeft uwe vriendiu, mevrouw Hart, u
dat gezegd?" vroeg Lilburne levendig.
„Ik herinner mij niet, dat mevrouw Hart
u heeft beschreven, antwoordde Dora met
een vriendelijken glimlach, maar ik verbeelde
mij, dat gij ouder waart."
Zij zweeg, maar uit hare woorden kon
men duidelijk de gevolgtrekking maken;
„En als ik geweten had, dat de heer des
huizes nog zoo jong waswas ik niet hier
gekomen.
In weerwil van hare ingetogenheid en den
angst, waarmede zij elk gezelschap meed,
wist Dora zeer goed, welke aantrekking zij
op de harten der mannen uitoefende. Zij
had meermalen een aanzoek om hare hand
moeten afslaan en het deed haar leed, dat
zij in haar nieuw te huis, dat zij als een
toevluchtsoord van volkomen rust en afge
trokkenheid had uitgekozenweer iemand
vond, van wien zij hetzelfde kon verwachten.
Zij was volstrekt niet zoo ijdel, om te
gelooven, dat elke man, die met haar in
aanraking kwam, dadelijk verliefd op haar
moest worden, maar door het dagelijksch
verkeer, dat een onvermijdelijk gevolg van
het wonen onder hetzelfde dak was, was het
niet onwaarschijnlijk, dat hij zich ook we
der door hare uiterlijke bekoorlijkheden liet
boeien in weerwil van hare pogingen om
dit te voorkomen.
Toen zij hem aanzag, en in zijne ernstige
mannelijke trekken de nog sluimerende kracht
der hartstocht ontdekte, gevoelde zij, dat
zoo Lilburne op haar verliefd werd, hij van
geene weigering, van geene uitvlucht zou
willen hooren en zij genoodzaakt zou wezen,
haar vreeselijk verleden hem zonder omwe
gen te bekennen, ten einde hem te bewij
zen, dat eene verbintenis met haar slechts
smaad op zijn hoofd zou laten.
Zij sidderde en beefde, en mevrouw El
mer, die vreesde dat zij, in weerwil van de
lange scheiding, den vroegeren vriend toch
herkend had, haastte zich, om haar naar
hare kamer te brengen, maar de herinnering
die Dora van den jongeling had behouden,
was te onbepaald, dan dat zij in Lilburne
Frederik Graham zou herkennen.
Zij was slechts bevreesd voor de toekomst,
en wanneer het mogelijk geweest ware, was
zij liever tot den inspannenden arbeid in de
schoollokalen teruggekeerd dan in dit para
dijs gebleven, waarin zij zich door de ver
keerde voorstelling, die men haar van den
heer des huizes had gemaakt, had laten
lokken.
Mevrouw Hart had haar gezegd, dat ka
pitein Lilbnrne een oud heer was, zonder
er zich bepaald over uit te laten. Dora
begreep dadelijk de beweegredenen harer
vriendin.
„Ik begrijp het al," dacht zij, „hij is rijk
en zij meende dat ik geen weerstand kon
bieden aan de verleiding, om zulk een heer
lijk te huis te ontvangen uit de handen van
een man, die er uitziet, alsof hij de eer, de
waarheidhet verstand in eigen persoon is.
Welnu, zij zal zien, hoe zij zich vergist
heeft.
[Wordt vervolgd