NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR LEIDEN EN OMSTREKEN. Donderdag 9 December 1886, N°. 290. Uitgevers: Gebroeders Muré. BINNENLANDSCHE BEMCHTEïU DE BREID EENS EERLOOZEN. ouran Deze oui.int verschijnt dadelijks* behalve op Zon- en Feestdagen. ABONNEMENT: Voor Leiden, per 3 maanden1.25. Franco door het geheele rijk, per 3 maanden 1.60. Prijs per 3timmer 10 ('ent. 200e Jaargang. ADVERTENTIE N: Van 16 regels0.00. Elke regel meer0.15. Groote letters worden berekend naar plaatsruimte. Dienstaanbiedingenit contantzonder rabat, per regel 0.10. Bareel: Scheepinakerssteeg ft. Stads-Berichten. BURGEMEESTER «n WETHOUDERS van LEIDEN; j Gezien het adres van het Bestuur derver- eeniging: PUGNO PBO PATRIA houdende verzoek om vergunning lol inrichting tot Schietlerrein van de Kegelbaanstaande op het talud van den Burg. Gelet op de artt. 6. en 7 der wel van 2 Juni 1875 Staatsblad no. 95); Geven bij deze kennis aan het publiek dat ge noemd verzoek, met de bijlagen, op de Secre tarie dezer gemeente ter visie gelegd is; als mede dal op Woensdag den 22 December aanst., 'svoormiddags le elf ure, op het Raadhuis, gelegenheid zal worden gegeven om bezwaren tegen dat verzoek in te brengen. Burgemeester en Wethouders voornoemd. DE FR EMERY, Weth. lo. Burgemeester, E. KIST, Secretaris. Leiden 8 December 1886. STADSMIEU W8. De luit. ter zee 2de kl. P. S. R. Wol- terbeek, dienende aan boord van Zr. Ms. stoomschip Aruba, wordt met 6 Januari a. s. afgevoerd uit de rol van voornoemden bodem en gedetacheerd te Leiden. Aan boord van gemelden bodem wordt hij vervangen door den luit. ter zee 2de kl. S. Woldringh. ST. NICOLAASVIERING. Voor een 600-tal kinderen van de scholen voor onvermogenden was 't gister avond een feestavond. De commissie voor de volksbijeenkomsten alhier had de kas tot dat doel versterkt door de opbrengst van het concert van Vrijdag jl. Om zes uur werden de deuren van de stadsgehoorzaal geopend en vonden de kinderen eene plaats in zestien afdeelingen van drie rijen stoelen ieder, geplaatst naar de vijf scholen waaruit de kinderen gekozen waren. De ouders of geleiders der kleinen hadden gelegenheid van af de gaanderij de vreugde hunner kinderen te zien. Voor elke afdeeling was eene onder wijzeres belast met de zorg voor de kinderen. Ben aardig orkest zorgde voor eene vroo- lijke afwisseling van de vermakelijke goo cheltoeren van den heer Bamberg, kleinzoon van Bamberg den Grooten. En als dan telkens de juffen verdwenen om 9poedig te rug te keeren met een mandje krenten bollen, of sinterklaas of borstplaatjes, en dan weêr met een blad met kopjes choco lademelk, dan steeg door de geheele zaal de vreugde ten top en was meheer de goo chelaar zijn gehoor kwijt, 't Was voor ons óók alleraardigst om aan te zienmaar voor ons is die groote zaal zoo groot niet meer, schitteren die gaskronen niet meer zoo ver blindend. Wij weten wel dat de juf baar lachen moet inhouden als ze een paar kin deren verbiedt die maar niet stil kunnen zitten, al kijkt ze nóg zoo boos, en we weten evengoed dat die mijnheer die zonder aarzelen zijn hoogen hoed leent aan den goo chelaar die er een eierkoek in bakken zal, dien hoed weer even netjes terug zal krijgen. Maar denken we ons terug naar den ge lukkigen tijd toen we dat nog niet wisten, dan herrinneren we ons nog zoo goed hoe over dat alles een geheimzinnig waas was uitgespreid, hoe die gaskronen en die goo chelaar ons verblindden. En als dan die duivelskunstenaar van 't tooneel komt en zegt dat hij ereis een jongeheertje uit zal kiezen en aller oogen volgen hem en allen keeren zich om om te zien waarheen hij wel gaat en wien hij wel kiezen zal en hij kiest u en neemt u aan de hand mee door die groote zaal naar dat ruime tooneel, ontken dan eens dat ge dien nacht van hem droomt; ontken dan eens dat het u bij blijft, uw leven lang. Ze hebben pret gehad die kleinen, al kon ook de goede Sinterklaas op den 7en Decem ber niet meer in Holland zijn en dus in per soon niet meer brengen wat hun was toe gedacht. En toen na afloop te negen uur ongeveer in de meest voorbeeldige orde de ouders of oudere broêrs of zusters van boven kwamen om de kleinen te brengen naar eene plaats waar ze veilig droomen kon den van al die lichten, van krentenbollen in overvloed en van weggegoochelde horloges, of eieren die uit een kussensloop kwamen toen werden met van vreugde stralende oogjes gevulde zakken of handjes getoond aan die ouders en was 't te zien hoe ook dezen erkentelijk waren en hoe goed hier alles besteed was. Moge 't eene commissie die zóó bereid is nog bij tijds te zorgen voor die meest heil zame indrukken in 't kinderhart, nimmer aan middelen daartoe ontbreken. Bij bet gisteren te Utrecht gehouden akte-examen (m. o.) is geslaagd voor En- gelsch akte B. de heer J. H. Kramer te Leiden. Vrijdag jl. hield de heer A. Van Eek in de maandelijksche vergadering der M. v. Letterkunde een interessante redevoering over de verplichting tot geheimhouding der no- tarieele aktenook van die nit vroeger eeuwen. Er werd door hem op aangedrongen dat van die, welke ouder dan vijftig of honderd jaren waren, in het belang der wetenschap inzage zou kunnen gegeven wor den en op de inconsequentie gewezen van het gesloten houden daarvan, waar o. a. de rechterlijke archieven publiek domein zijn. Men 8chrijft ons: Barometers, hoe kostbaar ook van samenstel, rijzen of dalen onder den invloed van het weer en zijn daar van geen aankondigers. Van daar dat voor meer dan dertig jaren een bekwaam natuur kundige te Haarlem deze vraag stelde: be zit gij een goeden barometer? Heden ochtend was de wind Z. Z. O. en met het uur begon hij in kracht toe te ne men daarbij stroomde de regen van den hemel! Weldra was de wind tot storm op gestoken en de barometer daalde geleidelijk tot -728 Mm.; een zeer laag cijfer. Bij het ondergaan der zon kreeg de wind een andere richting Zuidwest. De wolken verdwenen de wind bedaarde en de maan scheen weldra met vollen glans. Toen begon ook de ba rometer te rijzen. „Barometers of Thermometers", zeiden de schippers, „om 'teven"; maar de maan zou 't wel ophalen. Het geloof aan den invloed der maan op het weer, is tuinlui en schippers maar nooit uit het hoofd te praten. UNIVERSITEIT. Heden werd bevorderd tot doctor in de geneeskunde aan de rijks universiteit alhier, de heer J. Endtz, geb. te Sneek, na ver dediging van zijn academisch proefschrift, getiteld„Over ontbreken van vrij zoutzuur in de maag." MUZIEK, LETTEREN EN KUNST. Geboortedag (1608) van John. Milton. Massenet heeft voor Sardou's „Croco dile" geschreven een ouverture, entreactes, en verder een Berceuse en een Hollandschc (sic) wals: een „Souvenir de Kermesse." Marie Schneider zal op uitnoodiging van Rubinstein te Petersburg optreden in twee concerten van de Russische „Musik- Gesellschaft" (18 en 25 Dec.) Studenten van de hoogeschool te Phila delphia hebben in de groote opera te New- York voor genoodigden De Acharniërs van Aristophanes in het oorspronkelijk vertoond. Wij vernemen, dat de familie Yon Wied voor verscheiden exemplaren ingetee- kend heeft op het bij W. Gosler te Haarlem uitgekomen prachtwerkCarmen Sylva, door F. Smit Kleine. Naar vernomen wordt, is de redactie van De Portefeuille voornemens een actie te doen instellen tegen de uitgevers van den Javabodewegens ongeoorloofden nadruk van een feuilleton uit De Portefeuille. Eergisteren kon te Luik het aange kondigde concert van Christine Nilsson geen doorgang hebbenomdat in de geheele 9tad al kan zij ook op het bezit van een muziek - conservatoire bogengeen enkele vleugel piano te vinden was. Een telegram aan Erard te Brussel kwam te laat om nog uitgevoerd te kunnen wordenzoodat het publiekna de entróegelden terug bekomen te hebben, zeer ontstemd huiswaarts moest gezonden worden. Het concert is nu onbepaald uitge steld, Bij de pröctische oefeningen der dd. schutterijen in 1886, waar die onder leiding van officieren van het leger hebben plaats gehad, is gebleken dat bij veel korpsen de oefeningen niet worden ingehaald, als die wegens ongunstig weder moesten worden uit gesteld. Naar aanleiding hiervan zijn de commis sarissen des konings door den minister van binnelandsche zaken uitgenoodigd om te be vorderen dat de oefeningen van de dd. schut terij waar die op eenigerlei wijze op den be paalden dag niet konden plaats hebbenzoo eenigszins mogelijkop een anderen dag worden gehouden. (U. D.) Volgens telegram uit Aden van giste ren rapporteeren experts, dat het Neder- FEU1LLETON. 76.) „Al« het Brandon gelukt was, haar met u te doen huwen, had hij aan alle moeielijk- heden op eene gemakkelijke wijze een eind kunnen maken," merkte Lilburne droogjes op. „Ik ken die dame volstrekt niet, maar het is, dunkt mij, beter voor u, dat gij haar zijt misgeloopen." „Neen, oom, het is niet beter, want ik beminde Dora zóó innig, zóó vurig, dat ik nooit een meisje op die wijze zal kunnen beminnen, hoewel zij nog bijna een kind was, toen ik de laatste maal van haar scheidde. Hoe kan ik haar van het vermogen beroo- ven, dat zij gewoon was, als haar eigen te beschouwen? Het schijnt mij waarlijk een misdaad toe, mijne aanspraken te laten gel den, terwijl zij daardoor misschien tot ar moede vervalt." Het voorhoofd van zijn oom rimpelde zich. „Dus dan zoudt gij dien avonturier, die Dora Brandon huwde, omdat hij meende dat zij eene rijke erfgename was, het ver mogen willen toewerpen, dat gij van uwe moeder heht geërfd! Lees den brief nog eens en let er op, wat uw voogd van dien man zegt. Hij vertrouwt hem klaarblijkelijk en naar ik meen, is het meer verkeerd hem geld te geven, dan het weg te werpen. Ik keur het goed, dat gij iets voor de vrouw doet, maar gij moogt den echtgenoot niets toevertrouwen." Graham doorliep Brandon's brief nog eens vluchtig. „Ik vrees, dat Dora in handen van een gelukzoeker is gevallen, maar in allen gevalle is het mijn plicht, haar voor het ergste te behoeden wat haar kan treffen, voor eene slechte behandeling van haar te- leurgestelden echtgenoot. Als ik Mendoza iets geef, zal het beter voor Dora zijn." „Doe, wat gij goedvindt. Na mijn dood zult gij meer hebben, dan gij kunt verteren en het schaadt u dus niet of gij eenige duizenden uit romantische beweegredenen wegwerpt." „Ja, oom, het zal eene geruststelling voor mij zijn, ten minste beproefd te hebben, iets voor de arme Dora te doen. Zij zal niets van mij aannemen, daar ben ik zeker van, want zij weet, welk eene bittere smart mij haar huwelijk heeft veroorzaakt, maar haar echtgenoot zal waarschijnlijk minder bedenkingen maken en alleen door hem kan ik hopen, Dora van nut te zijn." „Het verwondert mij, dal de knaap zich nog niet tot u beeft gewend. Een proces geeft hem Diets, maar ik geloof dat hij het Diet minder dan een verdienste zal beschou wen, dat hij zijn vermogen zonder tusschen- komst der rechters afstaat." Op dit oogenblik bracht een knecht de juist aangekomene couranten en brieven mede en daaronder een van Mendoza. Zijn gezicht werd vuurrood, toen hij deze las; hij gevoelde eene onbeschrijfelijke wal ging voor den huichelachtigen schrijver. Deze man had hem het dierbaarste, wat hij bezat, ontroofd en nu eischte bij van hem, om hem de middelen te verschaffen dit ju weel behoorlijk te onderhouden. Ongetwijfeld zou hij aan Mendoza's verzoek voldoen maar Graham verachtte hem nog meer we gens de schaamteloosheid en haast, waar mede hij het had gedaan; boveDal echter haatte hij hem, omdat hij het in zijne macht had, het wezen, dat Graham beminde, ge- Jukkig of ongelukkig te maken. Graham's liefde voor Dora was door haars vaders brieven en door de photografiën, die haar op verschillenden leeftijd voorstelden, levendig gehouden, en hare ongekunstelde mededeelingen hadden in den jongeling groote achting doen ontstaan voor het engelreine gemoed en het edele hart van het meisje. Hij was gewoon, haar als zijn onbetwist baar eigendom te beschouwen. Hoe dierbaar zij hem was, wist hij zelf niet, voordat zij door haar howelijk voor altijd voor haar verloren was. Lilburne rookte rustig zijne pijp, terwijl zijn neef over de onaangename tijding na dacht. Toen Frits hem die zonder een woord te spreken toeschoof, las hij die met een spotachtigen lach. „Juist zooals ik dacht. De knaap is een volslagen ellendeling; maar gij moet hem iets geven, want de schrijver dezer regelen zou zeer goed in staat zijn, zijne vrouw ruw te behandelen, als zijne pogingen bij u niet gelukt. Geef hem zesduizend dollars; met dit geld en dat, wat Brandon naliet, kan hij behoorlijk aandeel in eene zaak be komen." „Maar oom, zou dat voldoende zijn. Ik wensch tegenover hem vrijgevig te wezen en Dora's geld moet voor haar vastgezet worden." „Dat zal hij eenvoudig niet toestaan. Wordt vervolgd

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leydse Courant | 1886 | | pagina 1