NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR LEIDEN EN OMSTREKEN.
I)eze Courant verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen.
ABONNEMENT:
ADVERTENTIEN:
Prijs per Nummer 10 ent. Bureel: Sclieepinakerssteeg; 6.
Woensdag 13 Januari 1886. N°. 10. 199. jaarS«„g. Uitgevers: Gebroeders Muré.
Stads-Berieliten.
liostelooze Vaccinatie.
DE BOETVAARDIGE.
Leidsche Courant
Van 16 regels0.90.
Voor Leiden, per 3 maanden1.25. Elke regel meer0.15.
Franco door het geheele rijk, per 3 maanden 1.60. Groote letters worden berekend naar plaatsruimte.
Dienstaanbiedingentl contantzonder rabatper regel 0.10.
BURGEMEESTER en WETHtlUOERS der ge-
meeule LEIDEN brengen Ier kennis »an belang
hebbenden ilal gelegenheid beslaal tot koste-
looze vaccinatie en rcvacclnatlc voor
on'ermneendenin hel lokaal der Stads-Waag
op eiken Woensdag, des namiddags Ie een
uur.
1.11 rien6 Februari 1885.
Biiigemeesler en Welliouclers vooriioemil
DE KtNTEIt, kurgemeesler.
E. KIST, Secri'laris.
N T A D 8 K I E U W 8.
Bij de gisteren ten raadhuize gehouden
openbare herverliuring van een sluk weiland,
gelegen in den Pesthuispolder, is als hoogste
bieder huurder geworden: de heer A. Straat
hoflandbouwer te Zoeterwoude, voor f 226
per jaar.
De heer J. C. Spaargarenvischhandelaar
te Oegslgeest, is ais hoogste bieder voorde
som van f1186 'sjaars, huurder geworden
van de visscherij in de Vroonwateren, en
voor f 59 'sjaars van de visscherij in een
gedeelte der Haarlemmertrekvaart.
KOPPERMAANDAG.
Gisteren vierde men weder den bekenden
Koppermaandag, het oude feest der boek
drukkers. Omtrent den oorsprong van het
woord .koppermaandag" bestaan zeer vele
gissingen, waarvan wij hier geen melding
behoeven te maken. Aan ons persoonlijk
komt het nog het waarschijnlijkst voor, dat
hopper uit kopperier een verbastering van
coöperator ontstaan is, maar ook deze af
leiding is alles behalve zeker.
Gisteren avond verzamelden zich de coöpe-
rutoresde vereenigde boekdrukkers, in de
Stadszaal. Er hetrschle een aangename
stemming onder de bezoekers, die niet
weinig verhoogd werd door de vroolijke
tonen van den feeslmarsch en die van het wel
komstlied, dat na de oHicieele opening der
feestelijke bijeenkomst werd aangeheven.
Spoedig daarop verhief zich de gordijn
en richtten aller blikken zich naar het tooneel,
waar men een aanvang maakte met dc op
voering van het tooneelspe! „Zoo werd hij
rijk" van A. Ruvsch. Het is een flink
stuk, waarin uitstekende tooneelen voor
komen. Veel akeligheden komen erin voor,
maar dat wil men wel eens hebben voor
een keer.
Wat de vertolking betreft, men kan na
tuurlijk niet aan dilettanten dezelfde eischen
stellen als aan tooneelspelers van beroep en,
als men dit in het oog houdt, heeft men
over 't algemeen veel reden tot tevredenheid.
Meer bizoudere vermelding verdienen, naar
het ons voorkomt, de rollen van den zaak
waarnemer Pluk en van de huishoudster
Sabina. Beide rollen werden op hoogst
verdienstelijke wijze vervuldvooral Pluk
koinl een woord van hulde toe. De hoofd
rol van het stuk was wat zwaar, menig
acteur, van professie zou er voor terugge
deinsd zijn Den vertolker van gisteren
avond komt, naar onze meening, vooral
voor hel laatste gedeelte een wooid van
lof toe. Ook Maurits, de oude gediende,
was niet kwaad.
Na de pauze werd als uastukje ten ge-
hoore aangeboden „Een kleine vergissing"
waarvan de opvoering nog beter dan het
eerste stuk goed slaagde en aan de toe
hoorders veel genoegen verschafte. Het was
een allergrappigst stukje en de meeste rollen
waten blijkbaar in zeer goede handen.
Daarop gaf de finale van het orkest het
sein dat de voorstelling een einde nam,
maar de feestvreugde daarom niet. Stoelen
en tafels werden op zij gezet onder het
dansen op de vroolijke muziek verliepen nog
vele uren.
Aan het eind van ons verslag is een woord
van dank aan het bestuur voor de heusche
wijze, waarop het de vertegenwoordigers der
pers ontving, niet overbodig. Bed.
BINNENLANDSCHE BERICHTEN.
De minister van financiën maakt be
kend dat het saldo van 's rijks schatkist op
9 dezer bedroeg: bij de Nederlandsche Bank
18,163,665.15' en bij de betaalmeesters
1,932,922.07'. Te zamen 20,096,587.23.
Aan de tweede kamer der staten-
generaal is door de heeren M. L. Hermans
G°. met 58 andere onderteekenaars, een
adres gericht ter ondersteuning van het
adres van de firma J. J. Beynes, waarin
wordt aangedrongen om de bestaande be
ginselen van vrijhandel, zoodanig te wijzi
gen dat de concurrentie met het buitenland
mogelijk wordt.
Gedurende de afgeloopen maand Dec.
1885 zijn door de Nederlandsche Rhijn-
spoorweg-maatschappij vervoerd 193,317 rei
zigers, met eene opbrengst van f 17 4,7 74.44'
bagage 273 tonnen, opbrengst f 3867.15;
bestel-, ijl- en vrachtgoederen 70882 ton
nen, opbrengst f 134,666.22; opbrengst van
het vervoer van levende dieren en rijtuigen
f 5055.77; diverse ontvangsten f2891.
totale ontvangst f 321,254.58'; totale ont
vangst van 1 Mei 1885 f3,249,614.17.
Over de lijnLeiden-Woerden werden vervoerd
13251 reizigers, met eene opbrengst van
f 6741.99'; bagage 14 tonnen, opbrengst
f 102.40; bestel-, ijl- en vrachtgoederen 2039
tonnen, opbrengst f 1895 21; opbrengst van
het vervoer van levende dieren en rijtuigen
f29.54; totale ontvangst f8769.05'; totale
ontvangst van af 1 Mei f 80,773.85.'
In het afgeloopen jaar zijn in de ge
meente Zoeterwoude geboren 83 mannelijke
en 82 vrouwelijke kinderenwaaronder twee
tweelinggeboorten; overleden zijn 39 man
nelijke en 48 vrouwelijke personen, waar
onder 27 ongehuwde en 10 gehuwde man
nelijke personen en 2 weduwnaars, 29 on
gehuwde en 8 gehuwde vrouwelijke personen
en 11 weduwen. In de gemeente hebben
zich gevestigd 243 mannen en 302 vrou
wen en zijn er vertrokken 220 mannen en
279 vrouwen. Op 31 December 1884 be
stond de gemeente uit 2053 mannen en
2 i 84 vrouwen en is alzoo in zielental met
67 mannen en 57 vrouwen vooruitgegaan
en bedroeg de bevolking op den laatsten
December des vorigen jaars 2120 mannen
en 2241 vrouwen. Voorts zijn er in het
afgeloopen jaar gehuwd 19 jongmans met
jongedochters, een jongman met eene we
duwe, een jongman met eene gescheiden
vrouw, zes weduwnaars met jongedochters,
drie weduwnaars met weduwen en een ge
scheiden man met eene weduwe, totaal een
en dertig huwelijken.
Voor de arrondissements-rechtbank te
's Hage was gisteren gedagvaard, maar niet
verschenen, de zaakwaarnemer G. IIooge
doorn Jr., aldaar woonachtig, beklaagd van
het schrijven van een lasterlijk artikel in
Argus.
Met de behandeling der zaak werd buiten
zijne tegenwoordigheid voortgegaan.
Uit het proces-verbaal bleekdat hij ont
dekt was en bekende de schrijver te zijn
van een artikel in een der Septembernum
mers van gemeld blad getiteld„Een galant
avontuur." Daarin wordt en verhaal gegeven
van een reis door zekeren De Jonghaan
geduid als te wonen hoek Hemsterhuisstraat
en Elandstraat, met een dienstmeisje naa
Botterdam gemaakt. Op zeer realistische
wijze wordt verder hun samenzijn in een
hotel geteekend, en hoe beiden den nacht
in eikaars gezelschap doorbrachten. Aan
d. J. worden oneerbare handelingen verweten,
die hij tegen dat meisje in Botterdam zou
gepleegd hebben.
Aangezien ter plaatse in het artikel ver
meld de koffiehuis-houder De Jonge werkelijk
gewoond had, werd deze, hoewel in Argus
van een De Jongh sprake was, desnietemin
door zijne vrienden, bekenden en het publiek
„er op aangezien", zooals men dit in de
volkstaal noemt.
Zijn persoon en zijne zaak hij was
reeds lang verhuisd naar den Denneweg,
alwaar hij een sigarenwinkel houdt onder
vonden de nadeelige gevolgen van de smet
die, hoewel geheel ten onrechte, op hem
kwam te rusten.
Hij diende een aanklacht bij de justitie
in, wier onderzoek bek!. Hoogedoorn als
den schrijver deed ontdekken.
Verschillende getuigen verklaarden van
de lezing van den roman geen anderen in
druk te hebben gekregen, dan dat De J.
die de ware dader niet was, zich aan die
oneerbare handeling had vergrepen.
De uitgever van het weekblad, getuige
De Hondt, verklaarde het stuk van Hooge
doorn onderteekend ter plaatsing te hebben
ontvangen en te hebben doen pubheeeren.
Bij deze gelegenheid werd aan d. H.
opnieuw gevraagd, of hij de redacteur
van Argus was, die onder den pseudo
niem van dr. Francisco schreef, waarop hij
thans antwoordde, dat de artikelen van ver
schillende inzenders, ook enkelen van hem,
somwijlen onder dien naam worden opge
nomen.
Tevens werd ter terechtzitting door den
FEUILLETON.
203.)
De ellendeling zag nergens uitkomst, en
wat er ook gebeuren mocht, hij ging zijn
laatste troef uitspelen.
Toen hij aan I,ory zijn voorschriften had
gegeven, scheidden zij. Een uur later von
den zij elkander terug aan het Noordersta
tion waar zij evenwel zich hielden of zij
elkander niet kenden. De vicomte nam
plaats in de eerste klasse, Lory in de derde.
Beiden stapten te Ermont af. De vicomte
verwijderde zich in allerijl. Op een afstand
volgde hem zijn bediende. Zoo kwamen
zij in het hart van het bosch van Mont
morency. Het «as daar eenzaam. De San-
zac bleef staan en wenkte Lory bij hem te
komen. Deze versnelde zijn pas en had zijn
meester spoedig ingehaald.
„Heb je alles goed opgenomen?" vroeg
deze hem.
„Ja."
„Ben je er zeker van, dat je alles zult
herkennen
„Yolkumeu zeker."
„Zelfs des nachts?"
„Ja, zelf des nachts."
„De weg, dien «ij gevolgd hebben, leidt
naar Pontvie. Langs deze weg is het, dat
men van Parijs per rijtuig komt. En nu,
voorwaarts. We hebben nog een twintig
minuten te looperi; als we flink doorstappen,
een groot kwartiertje."
Zij kwamen bij een kruisweg.
„Lel nu goed op, welken weg wij in
slaan, zoodat je later niet kunt dwalen."
„Ik zal mij niet vergissen."
„Vooruit dan maar."
Na nog gedurende een minuut zeven,
acht te hebben doorgeloopen, kwamen zij
voor een door den roest weggevreten ijzeren
hek, dat een uitgestrekte ruimte afsloot.
Door het hek zag men op een afstand tus-
scheu het geboomte een oud zwart gebouw
den verdieping hoog, en voorzien van een
paar torentjes met schietgaten, als de muur
van een versterkt kasteel.
De plaats scheen veilaten. Alles zag er
even vervallen uit.
„Hier zijn wij er," sprak de vicomte.
„Woont hier iemand?"
„Ja, twee personen, een man en vrouw,
die, ik ben er van overtuigd, zeer in hun
schik zullen zijn met mijn bezoek."
„Het lijkt wel een woestenij."
„Het huis, ik erken het, ziet er niet
zeer mooi uit, maar er zijn fraaie, goed
gemeubelde kamers in."
Dat zou men zoo niet zeggen van buiten."
„Vroeger was het een jachthuis. Een jaar
of tien geleden heeft een steenrijke Yankee
het gekocht om er zijn vrienden te ontha
len. Hij heeft heel wat geld stukgeslagen
met de feestendie hij hier gaf en die ge
woonlijk verscheidene dagen duurden. Toen
keerde hij, na alles er te hebben doorge
bracht naar Amerika terug om zijn fortuin
te herstellen. Maar hij is nog niet terug
gekomen. Sedert vijf jaren heb ik geen lij
ding van hem gekregen. Voordal hij Parijs
verliet, heeft hij mij verzocht van tijd tot
tijd eens hier te komen zien, en dat heb
ik gedaan. Ik heb hitr ook wel eens feest
jes gegeven.
Ik heb er de tegenwoordige bewaarders
geplaatst. Zij zijn mij met hart en ziel
toegedaan en zouden zich voor mij in stuk
ken laten hakken. Nu ben je op de hoogte.
Het is niet noodigdat je mij tot aan het
huis vergezelt. Je kunt wel gaan zitten of
liggen aan den voet van een boom en mij
daar wachten.
Op die woorden haalde de vicomte een
sleutel uit zijn zak, opende een deur, die
op een kleinen afstand van het hek in de
heining gemaakt was, en trad naar binnen.
Na verloop van twintig minuten verscheen
hij weer.
„In orde. Alles zal van avond klaar zijn
sprak hij tot Lory, die hem tegemoet ijlde.
Langs denzelfden weg keerden zij naar
het station te Ermont terug, en hier hiel
den zij zich weder of zij elkaar niet ken
den.
Het was nog geen drie uur, toen zij te
Parijs terug waren, en ieder zijns weegs
ging-
De vicomte liet zich in een rijtuig naar
de woning van Adrien brengen, en vond
dezen, zooals hij wel verwachtte, thuis.
De markiesdie droefgeestig en in gepeins
verzonken op zijn kanapé lag, scheen alles
behalve ingenomen met dit bezoek. Dit
verwonderde trouwens den vicomte niet.
„Adrien!" dus sprak hij, „ik merk dat
je me je vertrouwen hebt ontnomen Se
dert eenige dagen is er in je zelf of in je
omgeving iets gebeurd dat je voor mij ver
borgen houdt. Ik weet wezenlijk niet waar
om. Maar dat is je geheim. Bewaar het
ik vraag je er niet naar.
(Wordt tervolgd.)
