NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR LEIDEN EN OMSTREKEN.
Deze Courant verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen.
ABONNEMENT:
Prijs per Nummer 10 Cent.
Dinsdag 1 December 1885. N°. 282.
AOVERTENTIEN:
Bureel: Scheepiuakerssteeg 6.
Uitgevers: Gebroeders Muré.
Stads-Berichten.
BINNENLANDSCHE BERICHTEN.
DE BOETVAARDIGE.
Leidsche Courant
Voor Leiden, per 3 maanden1.25.
Franco door het geheele rijk, per 3 maanden 1.60.
Van i6 regels0.90.
Elke regel meer0.15.]
Groote letters worden berekend naar plaatsruimte.
Dienstaanbiedingen4 contantzonder rabatper regel 0.10.
199e Jaargang.
De Burgemeester, Hoofd van het Gemeente
bestuur van Leiden; brengt ter algemeene
kennis dat aan den Ontvanger der directe
belastingen alhier is ter hand gesteld twee
kohieren van de personeele belasting, dienst
1885—86, beide executoir verklaard den 2»en
November II. en herinneil voorts de belang
hebbenden aan hunne verplichting om hunnen
aanslag op den bij de Wel bepaalden voet te
voldoen.
En geschiedt hiervan openbare afkondiging
door plaatsing in de Leidsche Courant.
De Burgemeester voornoemd,
DE KANTER.
Leiden, 30 November 1885.
Vergadering van den Gemeenteraad van Lei
den, op Donderdag 3 December 1885, des na
middags te twee uren.
Onderwerpen
1. Benoeming van een Curator van het Gym
nasium. (182)
2. Voorstel lot wijziging van de verorde
ningen op de helling en invordering van
hel Vergunningsrecht. (168)
3. Idem tol inrichting van een bergplaats
van de brandladder. (171 en 180)
4. Idem tot uitdieping van de Kool- en
Brandewijnsgrachlen (171 en 180)
5. Verzoek van hel hesiuur der Piaclische
Ambachtsschool ter bekoming in gebruik
van eeuige lokalen van het voormalig
Caecilia Gaslhuis. (114)
6. Voorstel betrekkelijk de herstelling van
den loren der Waalsohe kerk, (175 en 183)
7. Idem betrekkelijk het herdrukken van
den Calalogus van het Stedelijk Mu
seum. (176 en 183)
8. Voorstel van Mr. J. T. Buys, Dr. E. F.
Van Dissel en 11. C. Juta, lol opheffing
van de Gemeente-instelling voor de op
leiding van O.-I. Ambtenaren, waarom
trent in de zitting van 19 November de
stemmen hebben gestaakt. (158, 162
en 169)
9. Mem betrekkelijk den aanleg van een
park op de Butne. (177 en 184)
10. Verzoek van de gemeente commissie van
hel Ned. llerv. Kerkgenootschap Ier be
koming van grond en voorstel tot aanleg
van eene boomkweekerij. (178 en 184)
11. Verzoek van Mej. A. C. De Visser, om
onlslag als derde onderwijzeres aan de
Meisjesschool 2de klasse. (179)
12. Voorstel van den heer J. H. Donner,
lot vermindering van het onderwijzend
personeel aan de scholen 3de en 4de
klasse. (121)
13. Idem van de heeren II. J. Bool en Mr.
J. T. Buys lot wijziging van de Pen-
sioenverordening. (135 en 181.)
Sint Nikolaas in Leiden.
De drukke week vóór Sinterklaas is be
gonnen. Ook in onze stad bespeuren we dat
zeer goed. Het publiek merkt het op een
aangename wijze, daardoor namelijk, dat
men voor de vensters van winkels en maga
zijnen allerlei fraaie étalages ziet verschijnen,
de een al smaakvoller dan de anderedat
de straten dientengevolge vooral des avonds er
veel rianter en vroolijker uitzien dan anders
en dat ook de drukte op die straten aan
merkelijk grooter wordt, naarmate het ge
liefde feest nader bij komt. Wie echter
dezelfde nadering óók merken, maar opeen
minder aangename wijze, daar zij in één
week zoo tal van zaken te beredderen heb
ben dat hun het hoofd omloopt, dat zijn de
eigenaars van die winkels en magazijnen zelf.
De redactie van de Leidsche Courant acht
het niet ongepast eenige regels te wijden
aan deze Leidsche leveranciers. Wij Leide-
naars zijn in deze dagen om zoo te zeggen
de gasten van die personen. Zij zijn het,
die onze stad bizonder vroolijk en gezellig
maken en wij profiteeren er van. „Jawel,"
hooren wij deze en gene van onze lezers
meesmuilen, „maar om onze dubbeltjes is
het toch ten slotte maar te doen!" Hen,
die zoo spreken, verzoeken we beleefdelijk
op den wijden aardbodem eens iets aan te wijzen
waarbij het niet om onze dubbeltjes te
doen is. Gij hebt volkomen gelijk, het doel
van onze leveranciers is natuurlijk (evenals
van geneesheer, advokaat, notaris enz.) het
verwerven van dubbeltjes en wel liefst in
wat groote hoeveelheidmaar intusschen
krijgen we voorloopig het gezicht op de
smaakvolle uitstallingen cadeau. Of de ge-
wenschte dubbeltjesregen inderdaad zal vol
gen, dit hangt uitsluitend af van de solidi
teit en de prijswaardigheid der aangeboden
koopwaar, zoodat ten slotte de kooper even
veel stof tot danken heeft als de verkooper.
't Is ons niet mogelijk in ons blad alle
uitstallingen in de Leidsche winkels te be
schrijven. We hebben echter hier en daar
een kijkje genomen en van hetgeen op ons
een bizonder gunstigen indruk maakte wil
len we gaarne het een en ander zeggen.
De Botermarkt is natuurlijk het centrum
van de Sint-Nikolaas-drukte. De prijzens
waardige zucht om onze dubbeltjes in den
zak te honden wordt daar inderdaad op* de
zwaarst mogelijke proef gesteld. Gesteld bv.
ge komt van de stille Breestraat en hebt u
met moeite door het nauwe Gangetje heen
gewrongen. Dan schittert u van alle zijden
het licht tegemoet, zoodat ge een oogenblik
het oog moet sluiten, welke beweging door
uw vrouw of dochter allicht zal worden aan
gezien van een „oogluikende" toestemming
om eenige emplétes te doen.
Daar hebben we al dadelijk het maga
zijn van den heer Geyer. Welk een uitge
lezen pracht spreidt zich daar aan uw oog
ten toon. Tal van voorwerpen, cuivre poli,
majolica van alles en allerlei, zoodat u het
oog er van zeer doet, ieder artikel is op
de hoogte van den laatsten smaak.
Een oogenblik later dwingt uwe dochter u
stil te staan voor de groote spiegelruiten van
den heer Gruiiert. Hier is namelijk als door
ten tooverstaf alles bijeengebracht, wat maar
ir staat is het hart der dochteren Eva's in
verrukking te brengen. Voor heeren is
er ook wel het een en ander te krijgen.
Weer wat verder is het de heer Taverne
die met recht aanspraak maakt op uwe
attentie en die uwer vrouwelijke escorteering.
Ook daar is alles even keurig en fijn. Een
onderzoek in loco durven we gerust aanraden.
Bij den heer Wille moet men natuurlijk
eens binnen, dat spreekt van zelf. Het
Vele fraaie en smaakvolle, dat men van
buiten ziet, lokt van zelf tot binnentreden
en 't zou jammer zijn dit niet te doen, we
kunnen het uit eigen ervaring verklaren.
De heer Dartels, die altijd voorzien is
van alles, wat tot het toilet der dames be
hoort, heeft natuurlijk ook wel wat meer
speciaal op het Sint-Nikolaas gelet. Hetzelfde
geldt van de gebroeders Reiukcde eigenaars
van het bekende magazijn. Beide namen
zijn hier te Leiden zoo gunstig bekend, dat
het niet noodig is er verder over uit te
weiden.
Bij den heer Mack is de uitstalling bi-
zonder smaakvol. Keurig mooi is de draaiende
damesbuste. Daarbinnen is alles ook aller
keurigst in orde.
Wie van kinderklceding, lingerieën enz. het
een of ander noodig heeft en gesteld is op
soliede quafiteit en matigen prijs, kan goed
terecht bij de gezusters De Grijs eveneens
op de Botermarkt. Eed.
Wordt vervolgd.)
ITADSNIEIJWa.
Bij de op heden gehouden openbare
verkooping van cokes, bij partijen van 100,
50, 10 en 5 hectoliters, waren de hoogste
prijzen ƒ38, f 19, ƒ4.30 en ƒ2.05,
de laagste prijzen 8819.003.90
en ƒ1.95.
Door den heer W. E. Willink Ketjen,
eervol ontslagen kapitein der infanterie van
het Oost-Indisch leger, is het volgend re
quest aan de tweede kamer der staten-
generaal ingezonden:
Leiden, den 29sten Nov. 85.
Aan de 2de kamer der staten-generaal.
Geeft met verschuldigden eerbied te ken
nen, Willink Ketjen, Willem, Everhard,
eervol ontslagen kapitein der infanterie,
O. I. L.:
dat in de zitting dd. 27. Nov. jl., door
den heer Lohman de meening verkondigd
werd, dat de menschelijke-wettelijke instel
lingen, alleen dan verbindend zijn, wanneer
ze niet in strijd komen met de goddelijke;
dat adressant hieruit alleen de gevolg
trekking wil maken, dat er in uwe kamer
twee meeningen kunnen bestaan, welke het
al of niet eens zijn met dien afgevaardigde;
dat adressant, deze beide meeningen eer
biedigende, zich echter niet zou kunnen
aansluiten bij lien, die mochten meenen,
dat noch Menschelijke noch Goddelijke wet
ten verbindend zijn
dat adressant zich een jaar geleden tot
uwe kamer wendde, met zijne bezwaren:
dat hij op valsche bescheiden en in strijd
met de wet ontvangen is
dat Gods gebod zegt: „Gij zult geen
„valsche getuigenis afleggen tegen uw
„naasten";
dat de wet zegt: „Geen officier kan ont-
FEU1LLETON.
169.)
Ik kan je dit niet genoeg op je hart
drukken. De kleinste onhandigheid zou alles
in gevaar kunnen brengen."
„U kan op mij rekenen."
„Dat is al wat je voor het oogenblik te
doen hebt. Later als ik oordeelen zaldat
je inlichtingen voldoende zijnzal ik een
bepaald plan in het hoofd hebben en zullen
wij handelen.
Lory smeet zijn pet tegen den zolder en
ving haar op in het vallenonder den uit
roep
„Leve mijnheer!"
„Wat scheelt je?" vroeg deze.
„Wel, ik geef lucht aan mijn verrukking,
mijnheer! Ik had het hier heel goed. Maar
mijn werkkring was te beperkt. Ik voelde
allengs de vermogens, waarmede moeder
natuur mij toegerust had, uitdooven. Ik
heb behoefte aan bedrijvigheid. Lach niet,
mijuheer, ik was geboren voor iets groots!
Eindelijk zullen wij dan eens een taak aan
vaarden die belooft iets ernstigs te zijn. De
vreugde doet mijn bloed sne'ier in de aderen
loopen. En ik bedank u op mijn manier."
„Ik heb je niets meer te zeggen. Je
kunt je toebereidselen tot je vertrek maken.
Hier is geld."
„En de vicomte stelde den knecht een
twaalftal goudstukken ter hand.
Lory liet ze een oogenblik rammelen en
stak ze toen in zijn vestzak.
„Wanneer zal ik u terugzien, mijnheer,"
vroeg hij.
„Zoodra ge mij iets van belang hebt mede
te deelen. Kom dan 's morgens, om zeker
te zijn van mij aan te treffen."
De knecht verwijderde zich.
„Dat is de man, dien ik noodig heb,"
sprak de vicomte. „Hij zal geen gemoeds
bezwaren hebben, zooals die uil van een
Gabiron."
„Ha, ha!" mompelde hij. „Graaf De Las-
serre! Ditmaal ontsnapt ge mij niet. Het
uur der wraak is nabij. O, zij zal verschrik
kelijk zijn," voegde hij er met een onheil-
spellenden blik bij, „want het is mijn haat,
die mij zal besturen."
Hij liet het hoofd in de handen rusten
en verdiepte zich in somber gepeins.
Het was zijn keukenmeid, die hem kwam
verwittigen dat het twaalfuurtje klaar was;
want Lory was vertrokken.
„Heeft mijnheer den knecht weggezonden?"
vroeg zij.
„Volstrekt niet; hij is het, die mij den
dienst opzei. Een standje, een gril, een
booze bui of zoo iets. Ik houd mij over
tuigd, dat het geen acht dagen duren zal
of hij komt terug. Maar zooveel te erger
voor hemwant ik heb besloten eenige tijd
het zonder lijfknecht te stellen."
Hij ontbeet. Vervolgens kleedde hij zich
aan en ging uit. Na verloop van een uur
trad hij de eetkamer van den markies De
Verveine binnen, die juist klaar was met
zijn ontbijt. De jonge man gaf hem zwij
gend de hand terwijl hij een vragenden blik
op hem wierp.
De vicomte ging zitten, nam een sigaar
en stak die aan."
„Weet je nog iets?" vroeg Adrientoen
hij zag dat de vicomte het stilzwijgen be
waarde.
„Waarde Adrien," antwoordde De San-
zac op neergeslagen toon, „je moet merken,
dat ik niet tevreden ben."
„Dat is ook zoo."
„Ik wilde dat ik je niets te zeggen had."
„Weet je dan
„Ja."
„Spreek, spreek! Spoedig!"
De vicomte schudde droefgeestig met het
hoofd.
„Arme Adrien, ik breng je een erge te
leurstelling."
„Een teleurstelling?" herhaalde de jonge
man.
„Ja, want het bewuste jonge meisje is
niet zij, die je op la Cordeliére hebt gekend,
en ongelukkigerwijze nog altoos bemint."
Adrien loosde een diepen zucht en liet
het hoofd op de borst zakken.
„Men moet toegeven," dus ging hij
voort, „dat het jonge meisje uit de Opera
veel op de andere gelijkt, omdat je je door
de gelijkenis hebt laten misleiden. Geloof
mijbeste Adrienvergeet je droom en
denk alleen maar aan de werkelijkheid. Zie
hier voor het overige de inlichtingen, die
men mij heeft verstrekt: De dame, die je
naast het jonge meisje hebt zien zitten, is
wel degelijk hare moeder. Mevrouw De-
lorme," zoo heet die dame, „woont alleen
met hare dochter. Sommigen zeggen dat
zij weduwe is; anderen houden staande dat
zij sedert lang van haar man gescheiden leeft.
Per slot van rekening weet men niets zekers
van haar verleden.
Wordt vervolgd.)
