PER TELEGRAAF. verzoek van den keizer heeft lift zijne reis voortgezet. Niettemin zal ins niet zoo lang uitblijven als aanvankelijk het plan was, maar wil na Palestina bezocht te hebben, half Maart te Berlijn terugkomen. RUSLAND. Men nie- zelfs den koetsier niet, vooraf te zeggen waar hij heen gaat. Onder- Jêg deelt hij zijne orders mede, laat nu hard, dan langzaam rjjden, slaat 1,1 lotseling eene zijstraat in en laat zijne komst niet aankondigen door het 'e èrscliiji>en va» eene bende politiebeambten. ar Men wil weten, dat tusschen Montenegro en Turkjje eene overeenkomst gesloten, waarbij de grensquaestie. nopens Kolaschin gerezen, wordt indigd. De keizer rijdt tegenwoordig dikwjjls zonder militair geleide uil. zgt dat hij zjjne veiligheid thans voornamelijk zoekt in het stelsel. j|. AbEXANDRlE, 5 Februari. Lord Dufferin heeft in een brief aan Cherif- ■cha ontkend, dat Engeland de opheffing der internationale rechtbanken tr-iet het volgende jaar beoogen zou. Integendeel verklaarde hjj, dat En en eland in eene bestendiging voor verscheidene jaren zou toestemmen, nadat ie- enjge wijzigingen zullen aangebracht zjjn. tg. PETERSBURG, 6 Februari. De Regeeringsbode bevat een keizerlijk unilest, waarin bepaald wordt, dat in de maand Mei de kroning zal lot eschieden te Moskou. rai PETERSBURG, 6 Februari. Het manifest betreffende de kroning stelt het licht, dat de keizer haar niet wilde doen plaats vinden, alvorens gemoederen, die door het vermoorden van den keizer zeer geschokt wa- lot bedaren waren gekomen. Thans was die tijd gekomen. Het mani- eindigt met de woorden: Moge God ons in vrede voor gevaren bewa- eu den geest van wijsheid en verstand over ons uitstorten. Moge hij helpen om ons aan den roem van ons vaderland te wijden. INGEZONDEN. gh; RIJKS-LANDBOUWSCHOOL TE WAGENINGEN. ren «Mjjn doel was landbouwers en anderen aantesporen lot landbouwreisjes m door zienopmerken en vergelijken tot betere kennis van eigen bedrijf geraken". Met ongeveer deze woorden besluit de directeur van de Rjjks- indbottwschool het verhaal van een reisje door een gedeelte van Noord- en Zuid- olland, Zeeland, Noord-Braband, Limburg en Belgie, in den zomer van het regen- ZC"iar 1882 met eenige leerlingen ondernomen. De aanteekeningen over dat jje'5cisje heeft de heer Jongkindl Coninck in eene brochure zamengevat. Bij lilden uitgever M. C. Bronsveld te Wagening-cn is het boekje voor 75 cents 'jhoop. De sluitwoorden van het reisverhaal waarmede deze aankondiging begint, (tuigen voor den milden geest, waarin de directeur hel begrip-omlerwjjs pit en den practischen blik waarmede hjj middelen en resultaten bekijkt. l-f iaat henen, zegt hij, en leer waar wat te leeren valt. Niet dezen of genen vaVfft uitsluitend de wijsheid in pacht, zelfs niet de landbouwschool alleen j*e'i genoegzaam om den leergragen alles te wijzen wat in zake landbouw te a ien en te leeren valt. Als den leerlingen door het onderwijs in theore- bche en praclische vakken op de school alles is bijgebracht, wat een dent aam naar ge lium n tf •ömt bei chool vermag, dan neemt de directeur, als de omstandigheden er gunstig te zijn, een landbouwreisje te baat als middel om den leerlingen de wer- ^eE eljjkheid te loonen, waarin wat ter landbouwschool onderwezen wordt «gepast is met zooveel wijzigingen als voortvloeien uit de persoonlijke varing en de eigen meening van den meester op het bedrijf. Geografisch en EthnograflschTechnisch en Geconomisch mag zoo'u land ouwreisje de kroon op het onderwijs genoemd worden. De gesteldheid den bodem, geaardheid der bevolking, geschiktheid van werktuigen, voordeel van ordelijk en nauwgezet beheer, springen der jongelieden zoo'u reisje in hel oogen bij de verscheidenheid van met landbouw rbonden dingen die men te zien krijgt, van provincie naar provincie met doel reizende, wordt zoo'n tochtje voor den directeur of onderwijzer s T ware een recapitulatie van het schoolonderricht dat zij gedurende een meer jaren gaven. Belangwekkend zijn de aanteekeningen van het landbouwreisje ook voor e'"^en die van landbouw niets weten, maar inzonderheid voor hen (mogen li 'jj hopen dal er maar heel weinig van dat soort zjjn?) die de meening jju toegedaan dat men daar niets van behoeft te weten. Reeds terstond 2 8 het eerste bezoek aan de Houtrakpolders begint men met het begin an alles wat met landbouw te maken heeft; de aard van den bodem. Zal 'el eenig beschaafd mensch tegenwoordig nog twijfelen aan het nut der 'fa'"" 'leD"'s 'an hestanddeelen der teelaarde, in verband met het gewas at gekweekt moet worden? Al voortreizende krijgt het gezelschap velerlei ewassen van den mangelwortel tol hoschcultuur toe, onder de oogen. Vee, zei, mest, aanleg van boerderijen, stallen, tuinen, keukens, ovens alles t in de rij van leerzame zaken voor den a. s. landbouwer en oeconoom. ivendien is het voor Nederlanders in hel algemeen recht aangenaam uit reisaantekeningen van den directeur der landbouwschool, eerstens den van landgenoten als Amersfoordt, Bultman, Jules van Hasselt, van minster Breggen te vernemen en vervolgens, al is 't maar in *t voorbijgaan een medeijjkje te krjjgen in de boerderijen van Zeeland waarheen de heer Swemer illioM zjjn zoon de reizigers zou goed «gekoetsierd" hadden. Onbekend maakt onbemind. Wij loopen over van onderwijsen niet lijd is iedereen terstond overtuigd van de noodzakelijkheid der verschii- i zjjfde lakken van onderwijs waarvoor al meer en meer speciale scholen (jjirifrden opgericht. Laat ons het den twijfelaars niet euvel duiden als zij naliet haastig ieder nieuw plan toejuichen, niet onmiddelijk op iedere jcen kscht (U prospectus inschrijven. Van lieverlede wordt 't den volke klaar als eene in richting nuttig is en goed bestuurd wordt en dus door hare resultaten direct of indirect wat zij kost, vergoed. Daar zijn wjj met de Wageningsch school aan toe. Die het hier besproken boekje lezenkunnen o. i. geen andere indruk krjjgen. De inrichting is goed en nuttig en de directeur is niet slechts een bekwaam directeur, maar ook een vriendelijk, goed en opgeruimd mensch wien den moed niet vergaan zou door een windvlaag of stortbui, een hagelslag of overstrooming; die dapper is in den strijd die hij hieeft vol te houden in zijn (aak van landbouwondervvjjzer waarbij voor- oordèelen niet tot de minste bezwaren behooren. Wjj wenschen het boekje in velen handen. D. 11. Mijnheer de Redacteur van de Leidsche Courant. Eergisteren had ik mijn buurman bij me, dat hij een bakje koffie kwam halen en toen praatten wjj zoo over koetjes en kalfjes, zooals dat gaat. Zoo <kwam T ook op den Vastelavond en hoe knap de meisjes en knechtjes zich tegenwoordig aanstellen bjj vroeger tijd gerekend op zoo'n laatsten Zaterdag, wanneer er heel wat om ging. Je hoort tegenwoordig haast geen onvertogen woord meer en dansen ol liedjes zingen en lollen aan de straat of zich zot aanstellen, is heelemaal uit de mode. Als ik dat nog zoo ereis bedenk hoe in mjjn tijd dien laatsten Zaterdag van den Vastelavond wercf doorgebracht, wel man, dan moet ik zesgen: We gaan vooruit, hard vooruit en de boeren worden ook menschen. Heere, heere, in mjjn tjjd, toen was er geen honden aan! Dan trokken de knechtjes al vroeg naar stad met er pet op éen oor en de meisjes droegen verlakte schoenen. Paasch-besl.' en zij hadden haar gezicht rewaaschen met groene zeep om te blinHeu van frissigheid. Dan trokken we naar de Botermarkt, waar ieder een meid in beslag nam en dan pralen en gichehlen allen door elkander en men;vertelde elkander leugens ol ze gedrukt waren. Dan maar kuieren van de Botermarkt naar de Vischmar»! en terug en hier en daar in een heilig huisje eens aanleggen, dat spreekt; schoon er al door heele zwermen op het Roode Kruis aanvielen, want dat was eigenljjk de voornaamste herberg en daar werd ook het meeste rumoer gemaakt. Dan dronken we beste anjjs en wc kochten krentenbrood wel voor twee dagen op den Nieuwen Rijn en dan huppelden we naar den Burch waar onze meisjes de krenten- brooden smeerden met boter uit blikken pontadedoosjes, die zij expres had den meégenomen, en die er nog suiker op wilden hebben, konnen het ook gedaan krjjgen. Van den anjjs ging hel op den brandewjjn en van den brandewijn gingen we tot andere zoetigheden over, zooals parfait amour of rataffia. Dan hossen aan de straten en zingen van: Jan-tour-le-jonr! de beemen van de vloer, dat 't een aard had, schoon we op melkenstjjd thuis moesten wezen, daar hielp geen lieve moederen aan en de beesten dan ook moesten gevoêrd worden, schoon dat «op zjjn tjjd thuis", ook al eens ging zoover 't voeten heeft. Net op dat slag dat ik met mijn buur over 't een ander nog zoo over dien ouden kost aan 't praten was, kwam mijn dochter uit stad met een pak vig'óniawol in een papier gedraaid, om er kousen van te breiden, thuis. Mijn buur. die nogal nieuwsgierig is uitgevallen schoon lk geen kwaad van den vent' zal zeggen, had gauw dal papier opgenomen en begon er in te iüren. Maar nauweljjks had hjj naar 't schijnt er wat in gelezen of met een uitroep: «Heb-je ooit van je leven, neen maar Arie lees dat nou toch ereis". duwde hjj mij hel papier onder den neus Hel was een Leidsch Dagblad en daar stond dan in te lezen: «Men schrijft ons: Evenals de kin deren, verheugen zich nok de landbouwers over den winter, al lellen we de winters bjj het dozijn in dit kwartaal". «Evenals de kinderen", ha, ha, ha! en dan zoo blij dat we winter hebben, dat is grappig, hoor; waar haalt de man uit de Meer dat toch van daanWant er stond in dat stuk van Haarlemmermeer en Hoofddorp, dos wisten we gauw waar 't markt is. Was 't maar winter, zei mijn buur Quirinns, dan hadden we zeker geen nat en zeker gezond weiland; hoe zuigen ze toch zulke vertelseltjes uit hi n duim en dan nog al van een, die in 't midden van den polder zit! Dal zeg ik ook, was mijn antwoord, zHlke dingen kan men best de steêlni op de mouw spelden, maar wij weten wel beter. Ik deuk dat 't met 't weer glas van den schrijver uit de Meer niet pluis is, net als sommigen den hemel voor een doedelzak aanzien. Mijn buur hield zijn buik vast van 't lachen (hjj is nogal dikkig), «evenals de kinderen zoo blij over winterweer, zoo iets heb ik nog nooi' op de viool hooren spelen!", riep hij uit, «'t is onnoozel". Mjjn jongste zoon, mijnheer, die een groot versland heeft en in Brabant is geweest, heb ik dezen brief laten nazien, en hij zegt dat ik u nu wel kan verzoeken hem te plaatsen, hij meent daarmeê den brief. Zoudt ge dat willen doen. mijnheer? Poelzicht5 Februari 1883. A. OOSTEREND. AHADEDIE-NIEUWM. PROMOTIE AAN DE LEIDSCHE UNIVERSITEIT. Den 6dfn Februari de heer A. W. C. Wentholt, geh. te Alkmaar, in de rechtwetenschap, na verdediging van zijn akadcmisch proefschrift: Spel en weddingschap. RECLAMES. Het PA PI EK en de CIGAREN GIQCEL zijn de middelen waaraan men de voorkeur moet geven om het asthma, de bezetting, catar- rhen, zinkings tegen te gaan. In alle goede Apotheken.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leydse Courant | 1883 | | pagina 3