tat
8t!
Ull;
ffltl
liau
roil
i on
nit
ln(
'get
see.
bj
nit!
Dn
too
■alii
I) o
I rii
g at
nti.
let:
zitl
1Mb
rsclii
u,
een
fOO|'
oest
ire#
miit
aai
wn
lalcn te worden. Zij is van meening, dat, zullen de soldaten in slaat ge
steld worden te vechten, er een talrijk personeel vol zelfopoffering aanwezig
moet zijn om voor hun stoffelijk welzijn te waken. De vrouw, die gelijke
regten als de man eisclit, eischt ook gelijkheid van pligten. Dat men ze
roepe om hare menschlievcnde dienst te verrigten gedurende de dienst
jer mannen, en men zal het vereisclile personeel vinden.
liet te Passy op te rigten lyceumwaarvan door den minister van
onderwijs de eerste steen is geleed, zal den naam dragen van Jeanson de
Sailly. Deze stierf namelijk in 1829 en vermaakte den staat verscheidene
huizen, onder voorwaarde dat de som, uit den verkoop dier huizen voort
spruitende, aangewend moet worden tot oprigting van een lyceum en dat
het legaat niet eer kan worden aanvaard dau na den dood van zijne vrouw.
Deze nu stierf in 1877, en uit den daarop gevolgden verkoop der huizen
kwam de slaat iu hel bezit van 2% millioen, met welke som de vereischte
grond voor het lyceum is aangekocht. Het gebouw zal in het geheel om
streeks 11 millioen kosteu en ingerigt worden voor 900 kweekelingen. van
welke 400 internes.
De laatst overgeblevene van de schipbreukelingen der Medusa, Jean
Gorily, is verleden week in Imogen ouderdom en omringd door eene talrijke
nakomelingschap te Kouaan gestorven. Alle zeelieden uit de stad en om
streken waren bij zijne begrafenis tegenwoordig.
OU I T H C is L. A IM I».
De tentoonstelling te frankfort heelt een ongunstig financieel resul
taat opgeleverd, liet tekort wordt begroot op 450.000 mark. Men hoopt
tiet verlies gedeeltelijk te kunnen dekken door de gebouwen te laten staan
til voor andere tentoonstellingen te verhuren.
Naar men uil St. Petersburg aan de Köln. Zeit. meldt worden aldaar
de troepen de laatste dagen in de kazernes geconsigneerd en van scherpe
patronen voorzien, omdat men ongeregeldheden ducht, die in de eerste
plaats tegen de Joden, maar toch ook tegen de mcergegoeden in het alge
meen gcrigt zouden zijn.
PF.K m,i:(;uAAF.
LONDEN, 20 October. Een schrijveu van mgr. Crok, katholiek aarts-
bisschop van Gasbel, protesteert tegen het manifest der Land-league en
den daarin aan de pachters gegeven raad om geen pacht te betalen. De
jj aartsbisschop vraagt handhaving der oorspronkelijke beginselen van de League,
volgens welke den pachters aanbevolen werd alleen eene billijke pacht te
betalen. Hij gelooft, dat de volstrekte verwerping van pacht betaling'door
bel manifest aangepreekl, de scheuring en val der League ten gevolge zal
hebben.
DUBLIN, 20 October, lieden avond heeft de onderkoning eene procla
matie uitgevaardigd, waarin hij dc Land-League voor'eene onwettige en
misdadige vereeniging vcrklaait, en beveelt, dat alle bijeenkomsten onder
bare leiding ontbonden zullen worden, desnoods met behulp van den ster-
keil arm.
I1RESLAU, 20 October. Een buitengewoon nomincr der Schlesische
folkszeit. meldt: de prins-bisschop Förster is lieden namiddag 4 uur op
bel slot Joharinesberg overleden.
ALEXANDRIË, 20 October. De kommandant van hel Franschc pantser-
schip heeft gisteren instructies ontvangen om zijn vertrek van Alexandria.
ijJ uil te stellen
LONDEN, 21 October. In de proclamatie betreffende de Land-league'ver
klaart de regering dat zij vast besloten beeft alle middelen en dwangmaat
regelen, welke haar ten dienste staan, Ie bezigen om de onderdanen der
[eiland in de vrije uitoefening van hunne wettige regten te
en hen Ie noodzaken lot liet vervullen van hunne door de wet
voorgeschreven pligten.
gin
bi
te»
l>e'l koningin in
a'i' beschermen
aali
iml
daar
lie»
er»
:el
it?
alt
eelli
:nll|
iiim
in t
en I
eii
ch(|
•lid
LE1DSCI1E SC1IOL NV B1' KG.
(Fransche looueetvoorslelling van 20 October 1881).
„Lc monde oü l'on s'ennuye", Comédie en troisaclcs, de M. Edouard
Failleren. „Pendant Ic hal", Comédie en tin acte, de M. Edouard Pailleron.
De llecren Marck en Chavanues, Directeuren van hel reizend tooneelge-
lelschap. dat lot eene Tournee artistique du Monde oü l'on t'ennuye"
besloot en dc vruchten van dat besluit hier ten beste gaf, verdienen onzen
dank voor het feil dat zij Leiden niet vergaten, toen zij liet programma
hunner reis in Holland regelden; want, hadden zij dit gedaan, we zonden
een avond van vverkeljjk kunstgenot minder gehad hebben en onbekend zijn
gebleven met eene der fijnst gestileerde meesterstukken der nieuwere Fran
sche school. uLe monde oü l'on s'ennuye" toch is een dier Comedies de
caracicre. welke niet slechts tot lachen, maar ook lot nadenken aanleiding
teven; die een fikscheu greep doen in hel Fransche volksleven, waarin zoo
veel is dat op toestanden buiten Frankrijk, ook te onzent, van toepassing
^Iji, kan geacht worden. Men oordeele.
In het eerste bedrijf maken wij kennis met het salon van Mevrouw De
tem. ie Saint Germain, waar Lucy, haar nicht, en Francois, een bediende,
bezig zijn een brief te zoeken, welke niet van belang ontbloot schjjnt voor
de zoekster, al tracht zij hare vrees, dat die door anderen mocht gevonden
worden, op behendige wijze te ontveinzen. Daarna treden Paul Raymond,
ten sous-pré/et, die gaarne pré/et wil worden, en zijn jong vrouwtje ten
•J tooneele. De jonge man leest, terwijl Frangois hen is gaan aandienen en
|jel* jij dus alleen zjjn. zijne hem aanbiddende wederhelft geducht de les over
bare levendigheid, welke op het kasteel van Mevrouw De Céran zeer mis
plaatst zou wezen, en geelt haar voorschriften hoe zich Ie gedragen, ten
einde in de» deltigen kring, waarin ztj een achttal dagen zullen moeten
porbrengengeen ergernis te geven. Frangois komt terug met de verkla
ag, dat Mevrouw De Céran hen verzocht vijf minuten te wachten daar zjj
ui buist in conferentie is met den Baron Eriel De Sainl-Réault, den gevierdei;
orienialist«wiens vader zooveel talent had", zooals Frangois zeer naief
;r btzegt. Djt tijdsverloop geeft den auteur gelegenheid ons door Paul's tus
sled jbenkotnst op de hoogte te stellen van hetgeen ons te wachten staat,
(lot Mevrouw De Céran is eene vrouw die hel leven ernstig opneemt. Haar zoon
idat sogerpas van eene wetenschappelijke reis. natuurlijk voor rekening van
ifïiet gouvernement ondernomen, uit liet (losten teruggekeerd, is voogd over
ge» Mere Susanne De Villiers kind van den overledenen George De Villiers, door
tem bij eene weduwe, doch niet in huwelijk, verkregen. Susanne is een
tiendig, aardig meisje van 18 jaren cn, ondanks dat, even zedelijk ais hare
licht Lucy, door Mevrouw de Céran voor haar zoon Roger bestemd, en
,e aanbidster der wetenschap, vooral waar die door haar vriend Professor
in 1
;pn
raai
it lts
rlrol rii
mi
Ier H
belt
ttisw
■oef
Bellac wordt geleeraard. Nu, in dat opzicht is zij de eenige niet; want
ook de overige dames welke tot »le monde qui s'ennuye" behooren,
uitgezonderd Susanne en hare tante de Hertogin De Réville, dweepen
met den man, die uitnemend de kunst verstaat het bovenzinnelijke en
het laagnatuurlijke met elkander te vermengenen daarvan het bewijs
geeft door een anoniem briefje lot Lucy te richten, waarbij deze verzocht
wordt zich 's avonds te tien uren in de serre te bevinden, blijkbaar met
hel doel daar met haar een gewoon rendvz-vous te hebben, dat hij echter
met een platonischcn nimbus van reinheid weet te omgeven.
Dat rendez-rous en den wensch van Mevrouw De Réville, om Susanne
met Roger te doen huwen, vormen het raam, waarop door den schrijver
de bonte handeling van zijne comédie geweven wordt. Oin deze hoofdhan
deling groepeeren zich echter nog weder andere kleine machinatién, welke
niet liefde, maar bevrediging van eerzucht ten doel hebben. Mevrouw De
Céran heeft veel invloed. Zij drijft eene zekere soort van makelaardij in
ambten en eerbewijzen, werft stemmen voor het lidmaatschap der Academie
en van den Senaat, beveelt aan voor prefecturen en professoraten, en stem
pelt vernuften tot geniéeii. en dat alles ouder de stilzwijgende voorwaarde,
dat men haar huidige en op zijne beurt bereid zij hare plannen te dienen.
Alles in haar huis is er op ingericht om aan die zucht tot patroniceeren
gevolg te geven. Daar leest de geleerde zijne taaie verhandeling, de dichter
zijn vervelend treurspel voor, waarnaar niemand luistert dan alleen wan
neer er iets over de liefde in voorkomt; want bij al dat vertoon van ge
leerdheid heeft de Hertogin eene alleraardigste vrouw van rijpen leeftijd
gigenljjk wel gelijk, wanneer zij zegt, dat de geleerde dames niet voor
Schopenhauer toilet maken, wanneer zij wjjsgeerige verhandelingen aauhoo-
ren. Die mengeling van verliclde en eerzuchtige bedoelingen geven door al
de-,drie bedrijven heen, welke dit stuk hezit, eene reeks van geestige ge
sprekken te genieten en van verwikkelingen te aanschouwen, eindigende met
een huwelijk tnsschen Susanne en Roger, en tusschen Lucy eu Bellac;
terwijl Paul bovendien dc prefectuur verkrijgtwelke hem naar hel kasteel
heen dreef Vraagt men wat de schrijver heeft willen schilderen, dan zal
men vermoedelijk het best doen in laatstgenoemden sous-pré/et zijn woord
voerder te zien, waar deze van de wereld, waar hij zrjne vrouw binnen
leidt. sprekende, zegt: Ce monde la. mon enlanl, eest un liötel de Ratn-
bouillet eu 1881; un monde oü l'on cause et oil l'on pose, oü Ie pédautisuie
tienl lieu de science, la sentimentalité de sentiment et la préciosiié de déli
catesse; oü l'on ne dit jamais cc que l'on pense. el oü l'on ne pense jamais
ce que l'on dit; oü l'assiduiié est tine politique, l'amilié un calcul et la
galanterie mème un moyen; Ie monde oü l'on avale sa canne dans l'anli-
cliambre et sa langue dans le salon, Ie monde sericux, enfin". Er zjjn
lieden, die niet gaarne onzedelijke menschen op het tooueel zien verschij
nen. omdat zij liefst niet dit is hun groot argument in slecht gezel
schap zijn Eilievc, wal dunkr hun dan van individuen, als hier ten tooneele
gevoerd worden, wier laagheid het best wordt belichaamd in De Saint
Réaulidie zich op de onbcschaamdste manier bij den Secretaris-generaal
van binneiilandsche (of andere) zaken indringt, ten einde een ambt machtig
te worden, welks titularis eene zwakke gezondheid heeft, doch door zjjn
taai gestel de wauhoop des verwachters uitmaakt? Wal zeggen zij van de
kruipende personen, wier eerzucht door roode lintjes of fauteuils in Senaat of
Academie moet worden bevredigd, al zouden ze daaraan ook hun laatst
overgebleven begrip van eergevoel en betamelijkheid ten offer brengen? Dan
genoeg van dit stuk. dat, als de zeden van 1881 in het schoone Parijs
schilderende, eenmaal historische waarde zal hebben en llians reeds als let
terkundig voortbrengsel waardeering verdient.
Over de uitvoering sprekende, nemen wjj de vrijheid op te merken dat
het: /'Mise-cn-scèue exacte de la Comédie Fraiigaise" ons een geringen dunk
zou doen opvatten van de wijze, waarop die «Comédie" de voorschrilten eens
auteurs opvolgt, indien wij niet wisten dat ztilke verklaringen eenigzins
cum grano satis moeten worden opgevat en men, wal hel decoratief be
treft, een reizend gezelschap geen te hooge eischen mag stellen. In het
derde brdrjjf immers wijst de schrijver als plaats dTer handeling aan; «Grande
serre-salon, eclairée au gaz. Pièced'eau et jet d'eau. Meubles, sièges, touffes
d'arbustcs et massifs de plantes, derrière lesquels on peut aisément se couler
et se cacher." EilieveVergelijk deze beschrijving eens tffet de bordpapieren
verschansingen, welke over het geheele tooneel waren opgeworpen. Dan
genoeg! Verklaren wij liever dat de personen, die het denkbeeld van den
geestigen Pailleron tot wezenlijkheid brachten, niets le wenschen overlieten.
Vooral geldt dit woord Mile Real, die ons op uitnemende wjjze Suzanne De
Villiers wedergaf: van Mme D'Alforldie eene voortreffelijke Lucy en Mme
niet te verwarren met Mile - - Üevoyod, die de heminnclijken Duchesse De
Réville op hoogst loffelijke wijze voorstelde en door Mmcs Drosse (Jeanne)
en De Sévcry (Gravin De Céran) zeer goed werd ter zijde gestaan. Dat ook
de Ilceren Marck (Bellac) en Prika (Paul Raymond) eene afzonderlijke ver
melding verdienen, welke de verdiensten der o*erigc vertooners niet ver
kleint, behoeven wij nauwelijks te verzekeren; gelijk het iedereen die
gisteren avond ten schouwburgc opging, duidelijk moet zjjn dat wij hier
Werkelijk met eene troupe d'élite te doen hebben. Eene enkele opmerking.
Zij geldt De Briais, die ons toescheen le veel den aute-de|uviaanschen vuur
vreter le vertoonen en le weinig den beschaafden man, zooals wjj die in
Nederland gewoon zijn onder de hoofd- en opperofücieren aan le treffen.
Misschien heeft de Heer Beulé echter een bepaald persoon voor oogen gehad
en in dat geval hebben wjj niets meer te zeggen.
Het stukje, dat als «Lever de rideau" diende en. ook door Pailleron
geschreven, «Pendant le bal" is getiteld, behoort lol een genre dat wij,
indien wij Franschman waren, hel genre-pas-grand-chose" zouden noemen.
Nu wjj Nederlander zjjn. wagen we ons niet aan het smeden van nieuwe
spreekvormen; maar verklaren eenvoudig dat wjj het onbeteckenende voor
stukje gaarne hadden vervangen gezien door iels anders; bij voorbeeld door
Coppée's «Grève des forgerons" dat de Heer Marck zoo uitstekend voordraagt.
Gaarne roepen wij hem en dc zijnen een welgemeend: «Tot weer
ziens!" toe.
Leiden, 21 October 1881.
Cehouden Vcrkooplng van ouroerenile aoederoii,
in het Hecren-Logement aan den Burg, Vrijdag 21 October.
Notaris J. de Crane, te Warmond.
Een Buitenverblijf in den ouden llofpolöer aan den lagen Vaarlwegonder
de gemeente Oegstgeest, Sectie C. nos. 118 en 119. Kooper K. van Asperen
te Oegstgeest. ƒ4018. Een blok van zeven Huizen, Erven en Tuinen,
aan den lagen Vaarlweg onder de gemeente Oegstgeest, Sectie C, nos. 8Ü1
tot en met 808. Kooper T. F. Vlieland, te Oegstgeest. /3004 Twee per
celen Weiland, aan den Holdijk, onder de gemeente Oegstgeest. Sectie C,
nos. 100 en 161, gecombineerd. Kooper J. Scheliema Jz. ƒ12200. Een
perceel Teelland, aan den weg van Leiden naar Rijnsbtirg, onder de ge
meente Oegstgeest, Sectie E, no. 417. Kooper J. C van Brake!te 's llage.
ƒ3800.
