LEIDSCHE
COURANT.
I$?s,
A10. 227.
DONDERDAG 26 SEPTEMBER.
BINSNENLANDSCIIE BERIGTEN.
De Courant verschijnt dagelijks. Zon- en Feestdagen uitgezonderd. De prijs der Courant is per vierendeel jaars f 3.franco p. p. f 3.50,
met het Verslag der Handelingen van den Gemeenteraad ƒ3.35, franco p. p. ƒ3.85. Het verslag afzonderlijk is verkrijgbaar voor ƒ2.50
's jaars, buiten de expeditiekoslen. Afzonderlijke nommers der Courant zijn verkrijgbaar voor 5 Cents, franco p. p, 6 Cents.
He prijs der Adverlcntién is van 14 regels iedere regel meer 25 cents.
Bij deze Courant wordt verzonden bladz. 49—52 der Handelingen van
den Gemeenteraad Zittingverslag
LEIDEN, 25 September.
Door de staatscommissie is heden tot arts bevorderd de heer L. W. van
der Sluys, med. doctorandus, en het getuigschrift voor het eerste gedeelte
vau het arts-examen toegekend aan den heer J. H. Lindman, canriidaat-arts.
Belangstellenden in hel onderwijs aan de scholen van het genootschap:
Mathesis Scientiarum Geuitrix, alhier, waarvan hel aantal leerlingen met
icderen winter-cursus een hooger cijfer aanduidt, worden opmerkzaam ge
maakt op de algemeene vergadering van leden van dat genootschap op mor
gen avond ten 8 ure, in hel gebouw lot Nut van 't Algemeen, waarbij
jaarlijksch verslag, uitreiking der eerepenningen en eind-diploma's, rekening
en verantwoording van den penningmeester en verkiezing van nieuwe be
stuurders zullen plaats hebben.
De IVederlandsche Gustaaf-Adolf-Vereeniging, waarvan hel hoofdbestuur
alhier is gevestigdvierde gisteren haar 25-jarig bestaan met het houden
cener feestelijke bijeenkomst in de Pieterskerk. Met de afgevaardigden der
verschillende al'deelingen en de leden der Leidsehe afdeeling, had zich eene
groote schaar belangstellenden in het kerkgebouw vereenigd. Met de uitvoering
van Koor uit »de Schepping" van Ilaydn voor orgel, door den talent-
vollen organist der kerk, den heer J. Godefroy, werd de bijeenkomst ge
opend, waarna prof. Rauwenhoff een kort woord tot de vergadering rigtte,
om baar het welkom toe te roepen. Het was 25 jaren geleden dat de
Verecniging in deze stad was opgerigt en het terugzien op dien tijd gaf
rijke stof lot dank aan den Gever van alles goeds. De Vereeniging had wel
gcene groote dingen gedaan, maar had toch veel goeds kunnen slichten,
zoowel in het vaderland als in den vreemde, hetgeen dankbaar werd erkend.
Zij werd ook het middel tot verbroedering onder hen, die anders altijd van
elkander verwijderd zouden gebleven zijn. De eeuige smartelijke herinne
ring in deze ure was het gemis van zoovele vrienden <n helpers, die aan
de Verecniging waren ontvallen. Zij bleven steeds bij allen in dankbaar
aandenken. De rijke stof tot dankbaarheid, die de Vereeniging op dit
oogenblik had. deed het loflied opwaarts stijgen tot Hem, die haar had ge
steund en ook de bede om haar verder te sehragen.
Nadat een zangkoor, onder de leiding van den beer A. J. Wctrens (dames
en heerendie hunne medewerking voor deze feestviering bereidwillig ver
leenden) hel koraal n". 1 had gezongen, trad dr. Lanrillard als feestredenaar
op. Met verwijzing naar hetgeen vermeld woidt in de llaudd. der Aposte
len omtrent de Atheners, verklaarde hij dat, zoo hij geroepen was gewor
den om iets nieuws mede te declen, hij bedankt zou hebben voor de uit-
noodiging om als spreker op te treden, daar bij niets nieuws te zeggen
had. De zaak der Vereeniging was bij monde en met de pen dikwijls uit
voerig uiteengezet. Iels ouds zou echter hier welkom zijn en daarom zou
hij een paar feilen uit de geschiedenis vermelden. In korte trekken schetste
spreker den treurigen toestand van het protestantisme in Duitschland na den
30-jarigen oorlog, en hoe als redder optrad de man, naar wien de Vereeniging
genoemd wordt. Hem was de roem weggelegd de twee als onoverwinnelijk
geachte vcldlieeren, Tilly en Wallenstein, te verslaan. Up de plaats, waar
ook hij in 1632 viel, werd een steen als herinnering geplaatst. Op die
plaats werd twee eeuwen later een monument opgerigt en toen ontstond
tevens het plan, voor hem nog een ander gedenkteekenniet van steen of
metaal op te rigten; dit was de Gustaaf-Adolf-Vereeniging, waarvan het
doel was de ondersteuning van protestautsche gemeenten, die in druk en
gevaar verkeeren. Later kwamen algevaardigden uit Duitschland herwaarts,
om hier voor de zaak ondersteuning te zoeken, waarvan het gevolg was
dat op verschillende plaatsen comité's werden gevormd, liet Leidsehe
comité, dat zeer spoedig lot stand was gekomen, riep de overige comitc's
te zamen en dientengevolge werd in 1853 bier eene zelfstandige vereeni
ging opgerigt, die echter zusterlijk met die in Duitschland zamenwerkt.
Spreker stelde vervolgens in hel licht dat de Vereeniging geregtigd was
haar 25 jarig beslaan feestelijk te vieren; de zilveren kroon, hoopte hij,
mogl later niet een gouden verwisseld worden, die verder nog mogt pralen
met juweel omzet. Vele bedehuizen waren hersteld en vele bange zuchten
in blijde zangen veranderd. Het was hier de plaats dank te brengen aan
de mannen, inzonderheid aan de leden van het hoofdbestuur, die hunnen
tijd hadden opgeofferd in het belang der zaak. Van de opriglers der Ver
eeniging waren thans nog twee leden op deze plaats aanwezig, de hh.
Krabbe en Obreenvoor hen was deze dag inzonderheid een gewigtige dag,
waarmede hij hun geluk wenschte, hij hoopte dat zij nog lang dien geze-
genden last zouden mogen dragen. Builen deze gemeente was nog de
hoofdbestuurder Marouier in leven, dien hij thans als afgevaardigde mogt
begroeten. Met weemoed herdacht spreker de hh. de Blaauwde la Saus-
saye en Janssen, inzonderheid den laatste, die, zooals ds. Krabbe het een
maal had uitgedrukt, de grondlegger en de leidsman der Vereeniging was
geweest. Bovenal, zeide spreker, moeten wij dank brengen aan God, die
eene kleine zaak van geloof, hoop en liefde zoo heeft doen gedijen, dat zij
een boom werd.
Spreker meende op die wijze reeds gekomen te zijn tol eene aanbeveling
der zaak; dit kon niet anders, zeide hij, want hel was eene goede zaak.
Hij zou dit echter nog met een paar trekken schetsen. Vooreerst was de
Vereeniging krachtig van daad, maar zachtmoedig van aard. Van schimpen
of smalen op andersdenkenden was bij baar geen sprake. Dit was eene
kostelijke zaak; want er bestonden op staatkundig en kerkelijk gebied vele
vereenigingen, waaruit alle pil verdwenen zou zijn, wanneer schimpen en
vechten er uit was. Ten tweede was de Vereeniging mild en ruim in bare
opvatting; met hare gaven ging zij onbekrompen te werk en zij vroeg niet
r.ia.tr leuze. Zij had niet eenzijdig het nieuwe lief, maar ook evenmin het
oude; alle kinderen der hervorming sloot zij in bare armen. Dit was in
den geest van Gustaaf Adolf, dit was in den geest van den stichter des
Christendoms. Dit viel ook zoo juist in den geest der natie, die van ouds
verdrukte geloofsgenooten ter hulpe kwam; zij wist zich in dien toestand
te verplaatsen, want ook Nederland had het Spaansch gehad en Leiden wist
er van mede te spreken.
Spreker ontzenuwde verder nog enkele bedenkingen, die tegen het werk
der Vereeniging werden aangevoerd, o. a. dat het geld naar den vreemde
wordt gezonden. Hij wees er op dat ons vaderland niet vergeten wordt,
maar men wilde ook niet op de grenzen blijven staan en zeggen: helpt u
zeiven! In dat algemeene lag voor hem eene aantrekkelijkheid. Ilij besloot
met de bede dat, als het gouden feest voor de Vereeniging mogt aanbreken,
zij dan met dankbare vreugde zou mogen terugzien op het tweede 25-tal
jaren van haar bestaanals hebbende nog meer dan in de eerste 25 jaren
voor de waarheid en de vrijheid lol stand gebragt.
Nadat het koor daarop hel koraal n'. G8 gezongen had. trad ds. Scgers
op om een slotwoord te spreken. Hij achtte het, na al het gesprokene,
bijna overbodig nog iets lot aanbeveling der Vereeniging te zeggen. Hij
wees er echter op dat het werk der Vereeniging was een werk der heiligste
liefde, een band, die, bij alle verdeeldheid, allen te zamen kon vereenigen.
Ilij kwam op tegen de meening van hen, die in haar slechts eene wapen-
lenze zagen; zij was eene getuige voor de vrijheid en verfoeide alle fanatieke
vervolging. Spreker wees ook met ernst op de verpligtingen van hen, die
zich naar den grooteu geloovigen koning noemen, vooral nu de geest dei-
eeuw zoo op hel stoffelijke is gerigt en de godsdienstige belangen op den
achtergrond worden geschoven. Spreker rigtte vervolgens een woord van
opwekking tot zijne medebestuurders, eene opwekking tot moed, liefde en
geloof, en tot allen, die gedurende 25 jaren de Vereeniging gesteund had
den, eene opwekking om getrouw te blijven in de heilige zaak. Voorts
riep hij allen op om zich bij de Vereeniging aan te sluiten, om met haar
een heilig werk te verriglen. Met een kort dankgebed besloot spreker
zijn opwekkend woord.
Het zangkoor hief ten slotte het koraal n°. 80 aan, dat onmiddellijk ge
volgd werd van een slotzang (Psalm 118 vs. 14), door de geheele vergade
ring. Als naspel van dit lied werd door den heer Godefroy het Halleluja
uit »de Messias", van Handel, uitgevoerd.
Bij het verlaten van liet kerkgebouw werd eene collecte ten behoeve der
Vereeniging gehouden.
Een nieuwe overwinning, behaald door de roeivereeniging Njord, werd
gisteren reeds door den telegraaf bcrigt, doch kwam te laat om in ons
r.ommer te worden opgenomen. Nadat men hier reeds een schitterend suc
ces kreeg bij den roeiwedstrijd op 2 Julij, behaalden dezelfde roeijers op 31
Augustus te Amsterdam tegen Ncderlandsche en buitenlandsche vereenigin
gen weder den hoofdprijs. Toen kort geleden eene beleefde uitdaging uit
