BIJVOEGSEL, behoorende tot de Leidsche Courant
van JUaandag c2ö Augustus db73, /V°. d99.
BUITENLANDSCIIE BERlGTEiN.
De 2de luit. W. C. G. van Welderen baron Rengers, van het 4de reg.
huzaren, is op zijn verzoek, zonder bezwaar der schatkist, voor een jaar
op non-activiteit gesteld.
De officier van gezondheid ls,e kl. M. R. Timmerman, van het 2de reg.
vesting-artillerie te Utrecht, wordt met 1 September a. s. bij het garnizoens-
hospitaal te Amsterdam overgeplaatst, als bestemd tot het geven van onder
wijs aan dc studenten voor de militaire geneeskundige dienst.
Bij beschikking van den minister van binnenl. zaken is de verplaatsing
van den ijker der maten, gewigten en weegwerktuigen D. Visser, van Lei
den naar Leeuwarden, ingetrokken.
Z. K. II. dc prins van Oranje is gisteren avond om half tien ure uit
Haarlem hier ter stede teruggekomen.
Heden middag is er een buitengewone ministerraad gehouden.
Het heeft Z. K. II. prins Hendrik behaagd voor acht aandeelentot
een bedrag van ƒ4000, deel te nemen in de door de Nederlandsche Natio
nale Vereeniging van Werklieden, onder het beschermheerschap van Z. K. II.
den prins van Oranje, in der tijd uitgeschreven geldleening groot ƒ50000,
rentende 3 pCl. 'sjaars, tot het bouwen van gezonde en goedkoope wonin
gen voor hare leden, waaraan tot heden slechts voor 83 aandeelen of
ƒ41500 was ingeschreven.
BELGIE.
Nabij Arlon, in Luxemburg, heeft in den nacht van den 20,,cn een
spoorwegongeluk plaats gehad. Twee goederentreinen, ieder getrokken door
twee locomotieven, zijn met elkander in botsing gekomen. Van vier machi
nisten sprongen er drie bijtijds van de locomotieven; de vierde werd gedood.
De schade door deze botsing teweeg gebragt is zeer groot.
Te Verviers is een groot gebouw, naast het collegie der Jezuïten ge
legen en waaraan het in eigendom toebehoorde, een prooi der vlammen
geworden. De schade wordt op 200,000 fr. geschat, maar alles was
verzekerd.
ENGELAN».
LONDEN22 Augustus.
Prins Arthur, die zich in de badplaats te Trouville bevindt, heeft
aldaar in levensgevaar verkeerd. Bij liet nemen van een zeebad is hij in
eene sterke strooming geraakt en afgeJreven. Zijn adjudant en de badmees
ter schoten nog juist bij tijds toe om hem te redden.
De Paus beeft aan den abt Goddard, pastoor van Chislehurst, die op
den Napoleonsdag in dc kapel dier plaats eene gelegenheidsrede heeft uitge
sproken, zijnen bijzonderen zegen doen overbrengen zoowel voor hem als
voor de leden zjjner gemeente.
Ten nadcele eener juweliers-firma te Londen is in dc tweede
helft van Juljj een pakket ontvreemd, hetwelk eene waarde van 10000
aan juweclen (diamanten, robijnen cn smaragden) bevatte en behoorde tot
de pakketten, die den schach van Perzie, overeenkomstig diens verlangen,
ter bezigtiging zouden gezonden worden. Onlangs zijn de monturendie
reeds eene aanzienlijke waarde bezitten, uit de Theems opgevischt, en de
dagbladen bevatten eene advertentie, waarbij eene belooning van 500
wordt uitgeloofd aan hem, die inlichtingen geeft, welke tot de ontdekking
van den dief of der dieven leiden zullen.
Alhier is eene meeting gehouden, waarvan liet doel was te proteste
ren tegen de duurte van het vleesch. Met algemeene stemmen werd door
de vergadering vastgesteld, dat die duurte voor een niet gering deel moet
toegeschreven worden aan de groote consumptie van kalfs- en lamsvleesch.
De aanwezigen verbonden zich om van het gebruik van beide vleeschsoorten
zich te onthouden, cn besloten tot het parlement eene petitie te rigten,
strekkende tot het heffen van eene belasting op, of het geheel verbieden van
liet slagten van jong vee.
In den ouderdom van 102 jaar is te King's Lynn overleden mevr.
Hannah Pency. Tot eenige dagen vóór haar dood was zjj nog gezond, maar
doof en bijna blind.
FRANKRIJK.
In het Journ. des Déb. geeft de heer Lemoinne een antwoord op het
geen de ultra-republikeinsche bladen hebben aangemerkt, op hetgeen hij
omtrent den toestand des lands had geschreven. Nog levendig, zegt hij.
is de verkiezing te Parijs in ieders herinnering. Zij was bet uitgangspunt
eener scheuring of scheiding tusschen de republikeinen. Bij die verkiezing
was het geen strijd tusschen republikeinen en royalisten; de verkiezing was
een burgeroorlog, eén oorlog in eigen boezem. De monarchalen en Bona-
partisten hebben den candidaat d.er gematigde partij bestreden, en velen
hunner stemden voor den revolutionairen candidaat. Deze wisten wel wat
zij deden; zij wisten dat de radicale republiek in en door hare zegepraal
zou omkomen. De republikeinen hadden moeten begrijpen, dat zij, den
heer Thiers ondersteunende, de republiek-zelve handhaafden. Thans voeren
zij ons te gemoet, dat zij den 24ste0 Mei aan de zijde van den heer Thiers
stonden; maar het was te laat. liet kwaad was reeds gesticht.' Hetzij nog
eens gezegd: te Parijs stonden twee republikeinsche candidaten tegen elkaar
over, maar zij vertegenwoordigden twee republieken, en de republiek,
welke gezegevierd heeft, is van dien aard dat Frankrijk haar niet lust. Men
lieeft, zegt men, een einde willen maken aan het hersenschimmig denk
beeld, om de republiek te vestigen zonder republikeinen. Maar met wie en
met wat zoudt gij haar dan willen grondvesten? Indien de radicalen zoo
zeker zijn van haar alleen te kunnen lot stand brengen, welnu, laten zij
het beproeven. Ware de heer Thiers aan het bestuur gebleven, wij geloo-
ven dat het land bij de nieuwe verkiezingen een meerderheid uit gematigde
republikeinen, beantwoordende aan de behoefte van rust, van arbeid, van
wapenschorsing, zooal niet van definitievcn vrede, naar de kamer zou ge
zonden hebben. Thans kunnen wij niet meer rekenen op die bevrediging
der gemoederen, op die kalmte van geest, welke noodig zijn om dergelijk
resultaat te bereiken. De toekomstige verkiezingen doen ons voor een bur
geroorlog vreezen.
De Temps beweert dat de monarchalen zich nog niet moeten verheugen
over de toetreding van het Journ. des Déb. tot hun beginsel, aangezien
wanneer later een ander redacteur "de week" heeft, deze misschhien weder
eene geheel andere houding aanneemt.
Uit Colmar schrijft men omtrent dc geopende zittingen der districts
raden in EIzas-Lolhariugen aan de Rep. Franc, het volgende: Er is eene
vraag waarvan wij de oplossing met belangstelling te gemoet zien; er is
een keizerlijk decreet afgekondigd, waarbij aan de leden der districts- en
der landraden ecnen eed wordt opgedragen van gehoorzaamheid aan de
wetten en trouw aan den keizer. Dit decreet is den 13den Augustus, nadat
alle verkiezingen algeloopen waren, onverwacht afgekondigd. Geen enkele
wet had de opdragt van een zoodanigen eed doen voorzien. De politieke
eed wordt alleen voorgeschreven bij de wet van 22 Junij 1833, en wel de
eed van trouw aan de constitutie. En niettemin, terwijl Elzas-Lotharingen
nog geene constitutie heeft, wordt nu op eenmaal van de gekozen raadsle
den een eed van trouw aan den keizer geëischt. Zij die ons vroeger met
zoo veel klem betoogden dat wij geen door de kiezers opgedragen mandaat
weigeren mogten, zullen hierdoor welligt tot andere gedachten komen.
De heer von Bismarck heeft hier weder zijne gewone geslepenheid getoond.
Eerst daags vóór de opening der zitting doet hij het decreet afkondigen,
na gedurende het geheele tijdperk der verkiezingen te hebben doen verkon
digen dat er geen eed zou worden vereischt, dat de leden der districts- en
der landraden, even als de reeds zitting hebbende leden der stedelijke
raden, niet tot het afleggen van eenen eed vcrpligt zouden zijn. Welke
Elzasscrs zullen op de voorgeschrevene wijze, door eene uitdrukkelijke ver
klaring, den staat van zaken durven erkennen? Zullen er onder hen gevon
den worden, welke willen verklaren dat het geweld tot regt is geworden,
welke dc overheersching willen wettigen, en erkennen dat Elzas, door
geweld van wapenen overwonnen, zich thans moet vernederen, het opgelegde
juk kussen en de gewelddadig ontrukte nationaliteit opgeven? Hoe velen,
in een woord, onder de verkozenen, zullen de gewillige slaven zijn van
keizer Wilhelm? Spoedig zullen wij dit vernemen,
i Volgens den Constitutionnel zullen de eerste herkiezingen voor de
nationale vergadering niet vóór het begin van October plaats hebben.
Een bloedig tooneel viel voor den 18den dezer te Vangadelan, gemeente
Nazelles, bij Tours. Dien avond had Etienne Vincendeau zijne schoonmoe
der, vrouw Mabille, ontmoet. Hij had eene woordenwisseling met haar;
bij wierp haar op den grond, en gaf haar een duchtig, pak slaag. Vrouw
Vincendeau, die in de nabijheid was, school toe tot hulp harer moeder. Na
herhaaldelijk te vergeels hem aangemaand te hebben zijne gewelddadigheid te
staken, gaf zij hem met een scherp werktuig, zoo men zegt eene zeis, een slag
op het hoofd, zoodat dit onmiddellijk met bloed werd geverwd. Zijne
gramschap keerde zich toen op zijne vrouw, die, na den slag met de zeis,
naar haar keukentje was gevlugt. Vincendeau zet haar na, springt door
een opengelaten venster, en grijpt een stoel tot wapen. Alvorens echter toe
te slaan, schiet hij naar de deur om die met den sleutel te sluiten. Van dat
oogenblik maakt de vrouw gebruik om een kastje open te rukken en daaruit
een revolver met zes loopen te nemen, alle geladen. Toen nu de man op
haar afkwam, zwaaijende met den stoel, legt zij op hem aan: "Als je nadert
en slaat, ben je een lijk!" ^Desniettemin nadert Vincendeau. Vier schoten
gaan af. Vincendeau geeft een gil en laat den stoel vallen. Een kogel
is hem dwars door de dij gegaaneen andere is in den buik gedrongen.
Den voigenden morgen overleed hij aan de gevolgen. Vrouw Vincendeau
(Célestine Mabille), 29 jaren oud, is gearresteerd.
HPANJE.
Volgens berigtcn' iiit Madrid liepen er voor de regering gunstige berig-
ten aangaande den toestand van Catalonie, waar het denkbeeld eener onaf
hankelijkheidsverklaring op den achtergrond begon te geraken. Men vreesde
echter voor een uitbreken van den Carlistischen opstand in Estramadura en
aan de grenzen van Portugal.
Tot nu toe hebben de cortes verlof gegeven om tegen zeven afgevaar
digden eene vervolging in te stellen.
In eene officiële nota van de Carlistên wordt gezegd dat het schieten
op de vlag met het roode kruis te Bilbao aan eene vergissing toe te schrij
ven was, vermits don Carlos zijne adhaesie aan de conventie van Genève
heeft te kennen gegeven. Ook het schieten op een Fransch schip wordt
aan eene vergissing toegeschreven.
Te Grenada hebben de socialisten getracht ongeregeldheden in het leven
te roepen; hunne pogingen mislukten echter. Gelijke pogingen werden te
Lebrya in het werk gesteld. In den schouwburg deed men den kreet hooren:
«Lang leve de Internationale! Weg met generaal Pavia!"
DlflTSCIILAND.
In de meeste steden van Noord- en Zuid-Duitschland is door de ge
meentebesturen besloten den gedenkdag van den veldslag van Sedan, 2 Sep
tember, feestelijk te vieren.
Dezer dagen is een aantal Elzassers en Lolharingers, die de Fransche
regering wegens politieke misdrijven naar Cayenne had verbannen, en die
zich voor de Duitsche nationaliteit verklaard hadden, aan de Duitsche rege
ring uitgeleverd en deels naar de strafinrigting te Ensisheim gebragt, deels
op vrije voeten gesteld. De laatsten waren zij die hunnen straftijd in
Cayenne reeds volbragt hadden.
Het den 17dcn, 18den en 19den dezer te Bonn gehouden Schumann-feesl
is naar wensch algeloopen en heeft aan de hooggespannen verwachting vol
komen beantwoord. Het nabij genoemde stad gelegen graf van den grooten
componist was gedurende het feest met tal van bloemen en kransen
versierd.
Hoofdpijn.
Wanneer men den zakdoek goed bevochtigt met Eau d'Anvers, van dr.
Aug. de Marbaix, en sterk en dikwijls opsnuift, trekt men in de hersenen
een deel geest op, bevattende eene groote kracht uit planten door distillatie
getrokken. Geen reukwater, hoeveel wezenlijke verzachting ook inhoudende,
geen geest of spiritus, die zoo licht of zoo fijn is als de wijngeest die zich
door verdamping ontbindt en de kwaal geheel wegneemt. De planten, bla
deren, bloemen, zaden, reukgevende houten, schorsen, op wijngeest ge
stookt, geven aan het Eau d'Anvers zulk een kracht en sterkte, dat de
geur den mensch geheel herstelt. Voor Indië, waar deze ziekte veel heerscht,
is het zeer aan te bevelen.
Te Leiden ter Boekdrukkerij van J. C. DRABBE.
