15 UIT N LANIkSCIi E 15 E i 11 G T E N
PEK TELEGRAAF.
De minister van bmnenlandsche zaken zal Zalurdag aansl. geen gehoor
verleenen.
Z. M. de koning heeft op het adres van rouwbeklag van de eerste
kamer, ler zake van het overlijden van 11. K, 11. prinses Frederik. het vol
gende geantwoord: «Mijne Heeren! Ik stel op hoogcn prijs de deelneming,
die ook de eerste kamer der stalen-gencraal mij beloont hij het smartelijk
verlies dat Mij en Mijn huis heeft getroffendoor het overlijden van H. K. 11.
mevrouw de prinses Frederik der Nederlanden, en ik verzoek u, mijne hee
ren, aan die vergadering daarvoor Mijnen dank te willen overbrengen."
1L V X E 31S II K G.
Eene deputatie uit liet vaderlandsch comité heeft bij Prins Hendrik het
nationaal Luxemburgsch adres ingediendhetwelk voorzien is van 44,8(>9
handleekeningen. Op de aanbieding door den president van het comité heeft
de prins geantwoord: dat hij zich gelukkig achtte en trotsch gevoelde we
gens het bewijs van vertrouwenblijkbaar in de onderteekeningen dezer
petitie, die het gevolg was eener mededecling van ernstigen aard vanwege
de regering. Die eenstemmigheid van bijna 45 000 Luxemburgers, gevoegd
bij de met eenparige stemmen aangenomen motie der kamer van afgevaar
digden, strekte hem tol overtuiging dal de krachtige manifestatie, waardoor
de verdediging der regten van het getrouwe groothertogdom voor den sou-
verein gemakkelijk wordt gemaakt, voor hel buitenland een bewijs zal zijn
dat de Luxemburgers met den groothertog vertrouwen op de reglvaardigheid
hunner zaak en op de loyaliteit der onderteekenaars van het tractaat van
18G7. Ten slotte verklaarde de prins zich met genoegen bereid, hel adres
aan den koning-groothertog te doen toekomen en vermaande hij tol voor-
zigtigheid, die lot vereffening der bestaande moeijelijkheden in acht moet
worden genomen.
F ES A Ni Kil IJK.
Het Jonni. Off. beval een artikel, waarin de bewering van sommige
bladen wordt wederlegddat het bewind in zijne politiek wankelmoedig of
besluiteloos zou zijn. liet programma van hel bewind is zeer eenvoudig,
liet wil den vijandelijken inval bestrijden tot dat de Duitschers met geweld
van hel grondgebied van Frankrijk zullen zijn verdreven, óf het verlangt
een ccrvolleii vrede. Aan dat programma zal het bewind getrouw blijven,
al moest het ten slotte'alléén tegenover den vijand slaan.
In. berigten. per luchtballon uit Parijs ontvangen, las men dezer dagen
eene voordragt van den opperbevelhebber der nationale garde van 16 Dec.,
die door den generaal Troehti was goedgekeurd: Het 200s,e bataillon nationale
garde is heden uit Parijs getrokken om de voorposten te Créteil te gaan
bezetten. Nu ontvang ik van den in Vincennes bevelvoerenden generaal de
volgende depêche: «De aanvoerder van het 200sU bataillon ligt dronken.
Minstens de helft zijner manschappen zijn insgelijks beschonken. Met hen
is de goede'gang der dienst onmogelijk te verzekeren; zij moeten op hunne
posten vervangen worden. Zoo is de nationale garde eene bron te meer van
vermoejjenis en gevaar." Op grond dezer depêche wordt de afzetting van
den bevelhebber van hel 20(hu' bataillon door mij voorgedragen.
Omtrent het door den telegraaf reeds vermelde treurige feit, dat te
Lyon heeft plaats gehad, worden nader de volgende bijzonderheden mede
gedeeld: Na het ontvangen der tijding van de bij Nuits geleden nederlaag
besloten eenige ellendelingen van de voorstad Croix Rousse, steeds uitziende
naar gelegenheid om de openbare orde te storen, partij daarvan te trekken.
Er werd in het gewone locaal voor de zamenkomsten van ultra-republikein-
sche clubisten, de zaal Valentino, eene meeting belegd, en aldaar werd
bepaald dat den volgenden dag eene openbare demonstratie van vrouwen in
rouwgewaad en met de roode vlag gehouden, en het stadhuis schoon ge
veegd zou wordenmet het doel om er de gewestelijke cn de stedelijke
overheid tc doen plaats maken voor de revolutionaire commune, die den
oorlog met meer kracht zou welen te voeren. Den volgenden morgen kwa
men er wel eenige vrouwen op, maar het ontbrak aan geweren. Er werden
eenige heethoofdige manschappen van de nationale garde bijeen gehaald;
doch dat was niet genoeg om het stadhuis te kunnen schoonvegen; er werd
daartoe een bataillon nationale garde noodig geacht. Alzoo werd er een
togt gedaan naar de woning van den bevelhebber van een bataillon der na
tionale garde van Croix Rousse; hij werd gelast de manschappen bij trom
melslag op tc roepen; maar hij weerstond den aandrang en wist zich aan
de handen der doldriftige lieden te onttrekken. Daarop dachten de rad-
draaijers aan den heer Arnaud. meesterknecht in eene zijdeweverij, bevel
hebber van bet i2,lr bat. nationale garde en bekend als een vurig voorstan
der der republiek. Hij werd naar de zaal Valentino gebragt, aldaar werd
hij gelast met zijn bataillon binnen de stad te trekken; maar hij weigerde
nadrukkelijk. Door de verbolgen vrouwen werd hij uit de zaal gedrongen,
op de straal mishandeld door eenige met geweren voorziene lieden, en met
eene bajonet aan het voorhoofd getroffen. Zijn leven in gevaar achtende en
den ellendelingen schrik willende aanjagen, loste hij twee pistoolschoten
waardoor niemand gekwetst werd. Dadelijk werd hij ontwapend en weder
binnen de zaal gesleurd onder den kreet: hij heeft op hel volk geschoten!
hij moet gefusilleerd worden! Op staanden voet werd er uit een twaalftal
van de heethoofdigste clubisten een krijgsraad gevormd, en in weinige mi
nuten werd een doodvonnis over Arnaud geveld. Eenige minuten later werd
het vonnis uitgevoerd op een groot plein van Croix Rousse, op 30 schreden
afstands van eene kazerne en van eenen wachtpost der nationale garde.
Ten één ure na den middag, werd die moord gepleegd door een 15-tal man
nen ouder geleide van een 30 tal helleveegenwelke de roode vlag zwaaiden
Arnaud onderging den dood moedig, roepende: leve de republiek! Hij had
vruchteloos zijne beulen gebeden afscheid van zijne huisvrouw en kinderen
tc mogen nemen. Daar hij door het pelotonsvuur wel gekwetst, maar niet
gedood was. werd bij door eenen straatjongen, eenen 15-jarigen knaap,
met een geweerschot in de borst van nabij afgemaakt, terwijl de omstan
ders gratie I riepen en het peloton aarzelde het bloedige werk te vollooijen.
He vrouwen stonden aan weerszijden van hel peloton, om alles goed te
kunnen zien, en bleven bij het lijk, terwijl de manspersonen bedaard eene
draagbaar gingen halen, het lijk naar het gemeentehuis braglen en er aan
gifte van het sterfgeval deden.
De gansche stad vernam het gebeurde met verbazing en verontwaardiging.
Het stedelijke bestuur heeft het lijk van Arnaud met groote statie ter aarde
doen bestellen en aan zijn gezin eene blijvende toelage uit de stadskas toe
gelegd. De hoofdschuldigen zijn reeds in hechtenis genomen, waartoe de
nationale garde van Croix Rousse zelve de hand heeft geleend. Hel aantal
gearresteerde personen beloopt zeventienwaaronder zes vrouwenmaar de
gansche club Valentino schijnt eenstemmig het doodvonnis bekrachtigd en
zich alzoo medepligtig aan den moord gemaakt te hebben.
PRIJIgSEN.
BERLIJN, 27 December.
Tot welke ontzettende inspanningen de voor.durende tegenstand van
Frankrijk ons noodzaakt, zegt de dugsb. AUg. Zxit.blijkt onder anderen
uit het feit dat thans ook de oudste klassen der landweer-cavalerie opge
roepen zijn, om eerst in de behandeling van het infanterie-geweer onderrigt
te worden en vervolgens binnen 's lands garnizoensdienst te verrigten ter
vervanging van de nieuw gevormdenaar Frankrijk uittrekkende landweer-
regimenten. Die garnizoensdienst is in den laatsten tijd aanmerkelijk ver
zwaard door den geest van weerbarstigheid, welke zich onder de krijgsge-
vangen Franschen "openbaart, en die reeds ten gevolge heeft gehad dat de
meeste plaatsenwaar krijgsgevangenen geïnterneerd zijnin staat van
beleg zijn verklaard. Van de uit Görlitz, llirschberg, Minden, Munster,
Oppcln. Trier en Maagdeburg ontvlugle officieren zijn er tot hier toe niet
meer dan zes weder opgevangendie door den krijgsraad ieder tot 20
jaren opsluiting in eene vesting veroordeeld zijn. Een ander Fransch offi
cier die eene schildwacht geslagen had. is lot vierjarige vestingstraf ver
oordeeld.
Aan de K/iln. Zeil. wordt medegedeeld dat de leden van het nationale
bewind in Frankrijk tot het sluiten van vrede zouden overhellen, maar dat
hun wensch afstuit op den wil van Trochu. Die generaal zou in stille het
fort Mont Valérien hebben doen approvianderen, en voornemens zijn zieli,
na eene mogelijke overgave van Parijs, met de hem getrouw blijvende man
schappen, in dat fort terng te trekken.
Als eene bijzonderheid wordt vermeld, dat de oudste militair in dienst
bij het Pruissische leger, de veldmaarschalk von Wrangel, op den tweeden
Kersdag zijn diamanten bruiloft heeft gevierd.
BERLIJN, 27 December. De Staats-Atizeiger deelt de nota mede van
graaf Bismarck, van ;4 dezer, aan den Noord-Duilschen gezant te W'eenen
tot aanwijzing van het standpunt der koninklijke regering met betrekking
tot de verandering van Dnitschland. Graaf Bismarck geeft de overtuiging te
kennen, dal Oostenrijk niet zal verwachten of verlangen dat de bepalingen
van het Prager vredeslaclaat de geleidelijke ontwikkeling der aan Duitsch
grondgebied grenzende landen zal bemocijelijkcn. Eindelijk zegt hij nog, dat
de op handen zijnde bevrediging der nationale wenschen en behoeften van
het Duitschc volk aan de verdere ontwikkeling van Duitschland eene vastheid
en veiligheid zullen geven, die door geheel Europa, cn inzonderheid door
Dttilschlands naburen, zonder bezorgdheid en met voldoening zullen kunnen
begroet worden.
RIJSSEL, 27 December. Tit het hoofdkwartier te Arras is berigt ontvan
gen dal Corbie en Albert ontruimd zijn. De Pruissische uhlanen hebben den
telegraafdraad op Boileux afgesneden. Het noorder-leger is rondom Arras
geconcentreerd. De gezondheidstoestand is bevredigend.
LONDEN, 28 December. De Times zegt, dat de Porie het gedrag van
vorst Karei van Rumanië als onwettig en oneerbiedig aanmerkt, en zich ver
zetten zal tegen elke discussie over de Donau-vorstcndommenwanneer deze
bij de conferentie ter sprake mogtcn gehragt worden.
Hetzelfde blad meldt dat generaal Trochu hst fort Mont Valérien provian
deert als ware hij voornemens aldaar eri in het verschanste kamp daar he
neden zich terug te trekkenindien Parijs capituleert.
BORDEAUX, 27 December. Bij regerings-decreet is bekend gemaakt, dat
dc post brieven zal aannemen ter verzending naar Parijs door geheime mid-
"dèlen. Een brief mag niet meer wegen dan 4 grammen; het port bedraagt
1 franc; de woorden: «Paris par Moulin", cn den «Allier" moeten op het
adres achter den naam van den geadresseerde vermeld slaan.
toot
r 'lioorlijl
tigen aa
tanker
eheel
joen °P
foot 'e
ijjiie eci
Éne oe
iijezetei
lie aan!
janslag
hen. di«
Het 1
[stelling
ijtiet hoo
jeenenuis
jinkomei
Zelfs zi
jen lot
Igoede I
linen ui
jting. 1
zeker i
zijne g
dat me
Wat
stelsel
dan rt
Waaro
meen
tol nie
Men
eigen
zoo al
om dt
van h
behalv
aclit v
zenlijl
heidsl
wordt
van I
lang
meent
de wi
eene
wild
maar
kan
ine n
het s
Plaatselijke dfrekte belasting.
Vit hel /Weekblad roor Burg. administratie.)
II.
Doch ook al kon men dezen strijd niet zoo absoluut aannemen, en al
kon men het er voor houdendat de bedoelde bevoegdheid tot beoordeeling
voortsproot uil een betamelijk regt van toczigt en controle op de handelin
gen der ingezetenen, dan nog zou het duidelijk zijn, dat het doel, name
lijk het vinden van een aanslag, zooveel mogelijk evenredig aan het wer
kelijke inkomen der belastingschuldigendaardoor onmogelijk zou te herei
ken zijn, en dat juist daardoor het middel tot groote onaangenaamheden,
onbillijkheden en moeijelijkheden zal moeten aanleiding geven. Stel eene
gemeente, waar de aanslagen moeten worden vastgesteld over een personeel
van b. v. 15,000 of 20.0ÓO belastingschuldigen, en dat deze over hel alge
meen hunne eigene aangiften daaromtrent hebben ingeleverd. Welke redenen
zal nu hel gemeentebestuur hebben om de aangiften b. v. van A. It. en 0.
als volkomen juist te beschouwen, en die van 1). E. en F. als geheel fauiief
te verwerpen? Gcene andere in den regel, dan die zich gronden op een
voudig vermoeden: eene praesumtie. die lol basis zal hebben enkele feiten,
die men veelal maar ten halvcn weet, of verkeerd schat cn beoordeelt, en
waarop-men toch, bij gebreke van eenige andere zekerheid, zal meenen te
moeten voortbouwen.
liet geval heeft zich dan ook reeds dikwijls voorgedaan, dat belasting
schuldigen volkomen eerlijk en ter goeder trouw huil inkomen hebben be
rekend en opgegeven, maar dat de gemeentebesturenop grond van de zoo
even genoemde zeer onzekere en door hen geheel onjuist geapprecieerde
feiten, deze opgaven hebben gemeend te moeten verwerpen, en een ver
hoogden aanslag hebben gemeend te moeten vaststellen.
Zoo iels echter is zoo krenkend voor den eerlijken en goedgezinden be-
lastingschuldiire, die door deze handelwijze als ceu oneerlijke wordt gebrand
merkten het heeft over hel algemeen eene zoodanig ongunstige werking
juist ten opzigle van deze eerlijkheid, dat wij werkelijk niet kunnen be
grijpen, hoe de gemeentebesturen daartoe kunnen overgaan. Al megten zij
grónden meenen te hebbenom de aangiften voor onjuist te houden, dan'
blijft toch altijd waar, dat zoo als wij zeidi n -- die mcening slechts cp
vermoeden gegrond is, en dat geenc zekerheid daarvoor beslaat. Dit moest
hen leiden om Liever eene naar luiii iuzigt onjuiste aangifte door de vingers
te ziendan die op zulke weinig zekere gronden te verwerpen.
In het rapport der raadscommissie, waarvan wij zoo op het oogenhlik
spraken, werd ook gezegd, dat de gemeentebesturen onmogelijk eene af
doende controle kenden uitoefenen. Dit gezegde is onzes inziens vólkernen
waar. Alleen dan zou zulk eene controle eenigermate uit te oefenen zijn,
wanneer men aan die besturen eene inquisitoriale bevoegdheid cn een regt,
om de geldkisten en geldkasten der ingezetenen te doorsnuffelenkou ver
leenen. Daartoe zou men echter, zoo als van zelf spreekt, nimmer wenschen
over te gaan. Met onzen landaard zou nicls meer iu strijd zijn dan dat.
Wat is er dus Ie doen, als men dit stelsel der eigen aangiften volstrekt
wil handhaven? Naar ons inzien niets anders, dan de bedoelde controle,
