exgelavo. geregeld zal worden, dal is dus omtrent hel wets-ontwerp zelve, waren de inéeniiigeii verdeeld. Onderscheidene leden keurden het gronddenkbeeld de zer wet, dat geen ander was dan dat der zoogenaamde agrarische wet, namelijk intrekking der gouvernemenls-cultuur, overdragt der productie op Java uit handen der regering in die van bijzondere personen, ernstig af. Onder die leden waren er evenwel, die. juist om het uaauw verband tus- schen deze beide wellenin deze voordragt minder zagen eene beslissing omtrent beginselen, dan wel eene beantwoording van de vraag: wat is, nadat de agrarische wet is vastgesteld, het meest in bet belang der suiker productie op Java; wordt dat belang het meest bevorderd door aanneming of door verwerping van dit w ets-voorstel? Boven alles hechtten deze leden gew igt aan de instandhouding der suikerindustrie op Java; waarvan het be lang niet behoeft te worden betoogd. Die leden stelden zich nu de vraag: is de instandhouding der suikerproductie op Java grooter, bij aanneming of bij verwerping dezer welsvoordragt Uit vrees voor grooter kwaad en hoe wel niet dcelende in de beginselen, waarop de voordragt rust, zouden die leden waarschijnlijk geen afkeurende stem over bet ontwerp uitbrengen. Gaven zij daaraan hunne goedkeurende stembet was niet dan schoorvoe tend en betreurende dat er weder een stap gedaan werd lot vernietiging der op hoog gezag ingestelde cultures. Andere leden waren niet tot dat besluit kunnen komenzij zagen geen volstrekt verband tusschen deze en de agrarische wet. Vele andere leden deelden in deze beschouwingen niet. Sommigen dezer zagen in zooverre verband tusschen deze wetsvoordragt en de zoogenaamde agrarische wet, als door middel van beide eindelijk eene beslissing zou komen in den langdurigen strijd over koloniale beginselen. Bij verschil van gevoelen over de onderdeden mogt naar het oordeel van dezen over punten van meer ondergeschikt belang de strijd nicb worden voortgezet, nu in be ginsel, zij liet dan ook voor een meer verwijderd tijdstip, vastgesteld wordt, dat de gedwongen beschikking over grond en arbeid van den inlander zal ophouden, liet grooter ded dezer leden zag in deze voordragt eene gelei delijke, voorzigtige, gematigde en eerlijke oplossing van liet voorschrift in art. 50. alinea 0, van het regerings-reglementvervat. liet beginsel van de geheele wet betredende, werden door ecnige leden, met bet oog op de voorschriften van art. 1drie vragen gesteld. Die vra gen w iren deze: a. Heeft de regering de vaste overtuiging, dat ook na 1878 en na 1890 de cijns over hel product van den vrijen aanplant dezelfde bate van 3 '/j milliórii aan den lande zal opleveren? b. lleeft de regering de vaste over turning dat door onverpligten vrijen arbeid in de behoefte aan arbeidende kracht zal kunnen worden voorzien, en wel meer bijzonder in dien zin, of de regering meer afdoende middelen, dan thans bestaan, zal weten te beramen, om den inlander, die door overeenkomst zich tot arbeid verbon den heeft, lot nakoming zijner contractuele verpligling te noodzaken? c. Of deze wet niet leiden zal tot geheele ontheffing van verpligten arbeid, alzoo tot geheele opheffing der gouvernemcnts-cultuur, en mitsdien als ge volg en op andere wijze, tot opheffing der gouverncmcnts-koffijculiuur Blijkens het voorloopig verslag over liet ontwerp van wet tot afschaffing der doodstraf was in de eerste plaats de tijdigheid van de indiening dezer wet overwogen. Een aantal leden kon zich daarvan niet overtuigen. Zij achtten liet niet doelmatig, in afwachting van eene herziening van het Wet boek van Slrafregteene zoo radicale verandering in ons strafstelsel te brengen. Uit het oogpunt van tijdigheid werd het weinig rationeel geacht de artikelen der burgerlijke strafwet aan te halenwaarop de doodstraf wordt bedreigd, en die straf, welke in het stelsel dier strafwet past, weg te nemen. Daarmede wordt volgens sommigen een onverantwoordelijke greep in het bestaande stelsel gedaan. Is de tegenwoordige toestand onre gelmatig te achten, het schijnt beter dien nog cenigcn tijd te laten bestaan, dan tot zulk een greep in het beslaande over te gaan. Hel tijdstip tot de afschaffing der doodstraf is niet goed en geschikt gekozen. Dit blijkt al dadelijk uit de beweging, welke dit voorstel in den lande heeft verwekt. Men kon geen gegronde reden vinden, waarom deze twistappel juist nu op geworpen moest worden. De herziening der strafwet is sedert lang reeds voorbereid. Hare overweging zal liet alleen geschikte tijdstip aanbieden voor de beslissing van dit geschil. Vele andere leden deelden in deze be zwaren niet. Is de voordragt goed, dan kan zij ook tijdig worden geacht: want goede voorbeelden worden nooit te vroeg genomen, llet was wel te voorzien geweest dat zoodanig voorstel bij een groot deel van de bevolking i veel sensatie zou te weeg brengen. Daarom zou men op het indienen daar van niet hebben durven aandringen. Maar nu eenmaal eene beslissing des wege noodig was gewordenzou de verwerping een nog meer verkeerden indruk maken en daartoe moeten leiden, dat met de uitvoering van dood vonnissen weder een aanvang wierd gemaakt, welke nu sedert 10 jaren niet meer geschied is, zonder dat daaruit gewigtige bezwaren zijn ontslaan, j De tegenwoordige locstand wordt ook door de tegenstanders van het ont werp erkend onregelmatig te zijn. 'Daarin is volstrekt voorziening noodig. De feitelijke toestand, zoodanig als die sedert 10 jaren hier te lande be staat, is met betrekking tot de doodstraf onhoudbaar te noemen, want, bij herhaling door den regtcr uitgesproken, wordt die niet meer ten uitvoer gelegd. Met betrekking tot de noodzakelijkheid om, in den gegeven toestand, tot dezern maatregel over te gaan. werden verschillende gevoelens gewisseld. Vele leden waren van oordeel dal hel onderwerp alleen uit een staatkundig en maatschappelijk oogpunt moet worden beschouwd en dat het regt der maatschappij lot het bedreigen en uitvoeren der doodstraf niet ernstig kan worden betwist. Slechts één lid achtte den maatregel noodzakelijkomdat hij het regt der maatschappij, om aan den mensch het leven te benemen, ontkende. Maar van dat regt moet volgens velen geen gebruik worden ge maakt, zoolang er waarborgen te geven zijn. dal de boos'wicht voor zijn volgend leven onschadelijk worde gemaakt. Zij meenden dat zoodanige wrarborgen inderdaad te geven zijn en in hel weis-ontwerp gevonden wor den. Sommigen achten het eene edele roeping te zijn. die de regering door het voordragen der afschaffing vervult. Verscheidene andere leden waren tegen eene afschaffing der doodstraf, zooals die is voorgedragen, gekant. De verhouding der strafTen onderling, welke tegen zware misdaden bedreigd worden, is daardoor niet weinig verstoord. Welk nut, vraagden zij, welk belang zal die afschaffing bevorderen? Zijn wij de eenige wijzen in Europa en moet een rijk van minderen rang den toon en het voorbeeld aan de groote rijken geven en alzoo toevlugtsoord worden voor enkelen, die de snoodste misdaden willen plegen, maar uit vrees voor de doodstraf daarvan nog teruggehouden werden Zal er door de afschaffing geen vrijbrief aan boos doeners worden gegeven om de ergste wandaden roekeloos te bedrijven? Wie zijn het die in het algemeen de doodstraf bestrijden? Voornamelijk theorislen; maar de mannen van de praktijk, zoowel regtsgeleerden als staatsliedendie de regtspraak en de leiding van hel bestuur bij ondervin- 1 ding kennen en toegepast hebben, zijn vóór het behoud. Ieder mcnsch is geregtigd den aanvaller op zijn leven af te weren, des noods neder te vel len, tot eigen beveiliging: waarom mag de maatschappij hare leden niet waarborgen tegen den aanvaller, den doodslager zclvcn? Zeer vele schrij vers van naam en gezag zijn vóór het behoud der doodstraf; waarom zou men die dan geheel afschaffen? Sommigen van deze leden wenschten den thans bestaanden toestand wel niet te bevestigen, doch meenden dat eene goede en juiste strafbepaling niet teruggenomen mag worden omdat hare uitvoering verkeerd en gebrekkig is. Wordt het gebrekkige van den toestand erkend, zooals hier het geval is, dan moet dit leiden tot verbetering van het strafstelsel, waarin de doodstraf eene plaats behoort te hebben. Door verschillgnde leden werd het invoeren van de straf der deportatie, I op zware misdaden te bedreigen, zeer wcnschelijk en in geval van afschaf fing der doodstraf noodzakelijk geoordeeld. Men meende dat die even goed als in Engeland en Frankrijk bij ons kon worden toegepast, waarvoor gele genheid zou zijn bijv. in onze West-Indische bezittingen. Andere leden, ofschoon zij de deportatiestraf op zich zelve wel wenschclijk achttenmeen den echter dat daaraan zooveel bezwaren verbonden zijndat die wenscli als geheel illusoir moet worden beschouwd. 's GRAVENHAGE, 15 Julij. Dc luilt. ter zee 2de kl. D. J. W. A. G. Coops, E. D. Kits van Hcynin- gen, .1. 11. Beuckcr Andreac en V. C. Dyckmeester, uit O. I. teruggekeerd, zijn op non-activiteit gesteld. De minister van binnenl. zaken zal morgen geen gehoor verleencn. Gisteren is de ministerraad bij herhaling buitengewoon vergaderd geweest. De eerste kamer heeft heden een korte zitting gehouden. Tegen mor gen ten een uur is een twaalftal kleine wets-ontwerpen aan dc orde gesteld. Bij arrest van het prov. geregtshof in Gelderland van 27 Mei jl.werd G. J.' V.commissionnair en zaakwaarnemer te Zutphen, veroordeeld tot 4 jaren correctionele gevangenisstraf, ter zake van medepligtigheid aan bcdrie- gelijke bankbreuk en strafbare poging daartoe. Van deze uitspraak is dc veroordeelde in cassatie gekomen en werd het beroep in de zitting van den hoogen raad, vakantiekamer, heden behandeld. Bij memorie werd een mid del van cassatie voorgesteld. Dc verdediger van den req'. ,mr. A. Wm. Jacobsondroeg mede een middel van cassatie voor. De persoon van T. 11.die gisteren morgen aan een der beambten van het burgerlijk armbestuur door het werpen met stccnen eene belangrijke wonde aan het hoofd heeft tocgcbragt, is heden naar liet huis van burger lijke miiitaire verzekering overgebragt. In den afgeloopen nacht werd er aan het burgerlijk gasthuis alhier gescheld. De portier opende de deur en vond tot zijne groote verbazing, zeer netjes in een kleed gewikkeld, een pas geboren kindje, waarschijnlijk 8 dagen oud, dat door den cenen of anderen persoon daar te vondeling was gelegd. Men heeft het kind dadelijk in bovengenoemd gesticht met de meeste zorg opgenomen en verpleegd. [JU I T 10 NI- A MSCH E 13 EIU G TTCÏN\ LONDEN14 Julij. Door het lagerhuis zijn de meeste amendementen, die door het hoogef- hnis in dc Ierschc landbiU gebragt warenovereenkomstig het voorstel der regering, verworpen. De Times blijft mede nog de hoop koesteren dat de pogingen, tot be houd van den vrede aangewend, zullen slagen. Het waré te wcnschen, ze"t dit blad, dat de mannen, die aan het hoofd staan van groote natiën, er wat meer aan dachten, te handelen volgens de wenschen hunner onder danen. Men moge te Parijs bedwelmd zijn door de te behalen glorie, het valt zeer te betwijfelen of de landbouwende en industriéele klassen met die oorlogskreten instemmen, liet tweede keizerrijk spiegele zich toch aan het eerste. De souvercindie trotsch was op den tkel van «keizer der boeren", mag zich, vóórdat hij naar den Rijn optrekt, wel eens vergewissen of zij, die°het plebisciet met «ja" beantwoordden, even geneigd zijn dal de oorlog uit barsteals de weinige honderden politieke mannendie op den Boulevard den oorlog prediken. Indien de keizer inderdaad zijn volk kende, dan zou hij het niet alleen de vreeselijkheden van een oorlog besparen, maar tevens ook voor den zwaren druk van een gewapenden vrede. De Theems-Boulevard, ter eere der koningin «Victoria Embankment" genoemd, loopendc van Westminsterbrug tot Blaekfriars, is dezer dagen door den prins van Wallis ingewijd. -- Dezer dageli had er op Rotten Row in Hydepark een ongewoon toonccl plaats. Majoor Kaun en majoor Gordow vielen elkander aan en sloegen elkander blond en blaauw, in tegenwoordigheid van het publiek, door mid del van stokken van looden knoppen voorzien. Na een verwoeden strijd werden zij door de policic gescheiden en aan dc zorgen van den chirurgijn van een hospitaal toevertrouwd, die handen vol werk had om dc wonden der beide strijdlustigen toe te naaijen. Volgens een gerucht was de twist

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leydse Courant | 1870 | | pagina 2