DULCAMARIAANTJES.
v.
Of het waar is dat volgens de //New-York Times" Alexander Dumas (vader)
behalve dat hij voorlezingen houdt uit zijne Romans, memoirestooneel-
stukkcn enz., ook nog Directeur is van een tooneetgezelschap en als kok
figureert, daar hij na afloop van iedere voorlezing een diner voor de geza
menlijke toehoorders a 0 dollars bereidt? Ook mij is dit bericht onder
de oogen gekomen en ofschoon het mogelijk een Amerikaarische hnmbue is,
kan het daarom toch wel eene waarheid zijn, sedert er zich ook in andere j
landen eene zekere voorlezingswoede geopenbaard heeftwaarbij minder op
het essentiële dan wel op hel pecuniële gelet wordten waarom dan ook «Jan
en alleman zoo dweept met voorlezers van romans, novellen enz., waarin gij j
immers meer een soort van acteursen effect (misschien ook wel effecten
jagers ziet Dat Alexander Dumas op deze wijze het beroep van voorlezer
en tooneélspeler tegelijkkan uitoefenenis niet vreemdomdat het laatste j
zoo dikwijls een uitvloeisel van het eerste is, cn daarom als van zelf syno
niem (salva venia!). De combinatie echter van kok klinkt minder overeen
stemmend tenzij men dat woord meer in figuurlijken zin opvat, en misschien
heeft het denkbeeld van: Non omnes kokki longos qui drogere messos"
den berichtgever van uit de dagen zijner jeugd, toen hij nog de Latijnsche
school bezocht, voor den geest gezweefd om daarmede uit te drukken: "dat
het niet ieder gegeven is, (Non cuiris beet adire Cori'dhum!) zulke mooie
voorlezingen en tooneelstukken te moren pdisschen als Dumas," want van
opdisschen en opsnijden houden de //voorlezers van beroep" over 't algemeen
zeer veel! Wat zou een kok als Dumas in den oud-Romeinschen tijd veel
waard new eest zijnals men in aanmerking neemt dat men toen meer dan
3 0,000 sestertiën of ruim 12000 voor zulk een gewichtig personage be
taalde! Misschien zou evenwel het geheele Amerikaansclie bericht eene an
dere lezing krijgen door de volgende exegese die ik er van maken zou, n. 1.
vDumas leest zijne Romans enz. voor, even als een tooneelspeler die uit
munt in mimiek en gesticulatie, terwijl hij daarbij het voorrecht heeft,
alles smakelijkpikantgezouten of ongezoutengoed gepeperd en ge
kruid, niet te heet, noch te koud, niet te zuur, noch te zon, niet te
scherp, noch te flauw op te dragen en op te disschen, even als een kok die
alle verlangde eigenschappen aan zijne spijzen weet te geven." Zie! op deze
wijze kan het bericht niets vreemds meer voor u hebben en staat het dus
gelijk met ieder ander, dat wij zoo dikwijls in de dagbladen (zelfs onder de
reclames) van dezen of genen spreker aantreffen!
Nu vraagt gij mij nog of ik ook iets naders gehoord heb van de in
Frankrijk voorgestelde belasting op verse he visch? Ik weet er niets bij
zonders meer van, dan dat de heer Cokseil daartegen opgekomen is, en de
man heeft gelijk ook, want ik geloof dat zulk eene belasting lot de moei
lijkste vraagstukken zou behooren en tot belangrijke processen aanleiding
zou geven, omdat er bijna nooit versche visch op de markt wordt aange
voerd tenzij gij datgene versch wilt noemen wat dikwijls reeds een vun-
zigen reuk van zich geeft en er onooglijk uitziet. De voorstellers van de
belasting op re sche vischhebben misschien gedacht dat zulk eene belasting
even vooi'deelig werkt als de zoo winstgevende belasting op versche lucht
die vooral in de groote steden zulke uitmuntende resultaten oplevert, en
waar de Gezondheids-commissiën zoo meê ingenomen zijn! De mensch die
van nature genegen isiedere weldadige belasting te ontduiken vindt het
daarom beter, om in plaats van meer ramen en licht of lnclit in de wonin
gen te brengen, zich te behelpen met donkere krotten, benauwde vertrek
ken, slecht geventileerde zalen en school localen, duffe kelderwoningen enz.,
waarin zoovele duizenden gaarne versmachten, omdat zij dc belasting op
lucht en licht, niet willen opbrengen! Tot schande van die licht- enlucht-
ontiuikers, maken de bedelaars en schamele klasse, hierop eene uitzondering;
zij weten het beter dan de wetgever, dat eene ruime toevoer van lucht en
licht, weldadig op de gezondheid werkt en daarom zijn dan ook hunne
woningen meest altijd geheel opende glasruiten gebroken en slechts bij al
te veel toevoer van lucht, met papier beplakt of met een stuk vuil doekdigt-
gestopt; zelfs hunne kleederen zijn hier en daar met gaten en scheuren
voorzienhetzij toevallig of opzettelijkten einde daardoor eene vrije circu
latie van lucht te bevorderenmet recht behooren zij dus tot de doorluchtige
personen voor wie men liever dan zevan «uit de hoogte" toe te snau
wen den hoed moest afnemenDe philanthropen bewijzen hen daarom
een slechte dienst door ze in zoogenaamde hetei e woningen te willen ver
plaatsen cn andere kleercn te geven ten einde een fatsoenlijker leven te
kunnen leiden; het bedelvak is toch waarlijk voor liefhebbers zoo onaardig
niet en schijnt bovendien nog winstgevend te zijn. zoodat hel dan ook niet
te verwonderen is dat anderen hierdoor uitgelokt (en misschien ook ter j
wide van hunne gezondheideene bedel-affaire hebben opgericht; waarbij
men heeft opgemerkt, dat de grootste bedelaars juist onder de hoogste
standen worden aangetroffen. Wel verre dus van den bedelaar ie verachten,
dwingt hij ons veeleer den diepsten eet bi cd af. omdat hij het is die zijn
vak tot die hoogte heeft weten te brengen, waarop men hel thans in al
zijne kleuren en geuren, zelfs in de Hofkringen geëxploiteerd ziet, met dit
onderscheid dat dc llolbedelaar fraaie wnterdigte kleereu draagt, terwijl
zijn «iivwtcouipagnon een zoo veel doelmatiger doorluchtig kleed behoudt.
Gij schrijft mij dat hel uwe aandacht gelrokken heeft, dat er in Enge-
land een wetsvoorstel is uitgegeven om getrouwde vrouwen het recht te
geven, even goed als de onset ouwdeom eigendommen te kunnen bezitten,
contracten te sluiten, eischen te stellen en vervolgd te kunnen worden
voor den civielen rechter. De emancipatie, mijn vriend, maakt met hare
zevenmijlslaarzenreuzenschredende vrouw van hedenis niet meer de
vrouw van toen; ja het is zelfs een vreemd verschijnsel in onze eeuw, dat
er zoovele vrouwen manhaftig en zoovele mannen verwijfd zijn, en niet
zeldzaam is het, dat de vrouw juist door dien emancipatie-geest /de broek
aan heeft", waardoor zij een recht mannelijk uitzicht krijgt, uitgenomen j
den baard, die het gelaat van den man versiert, ofschoon men heeft be-
speurd, dat zulke fluweelzachte vrouwtjes wel eens «haar op de tanden"
hebben, hetwelk veeleer als eene monstrositeit of eene ongelukkige speling
der Natuur, moet beschouwd worden. Dat eene ongetrouwde vrouw eigen
dommen kan bezitten is ietswat bijzonder welkom moet zijn aan onge
trouwde mannen, want met de meerdere eigendommen die zij aanbrengt,
stijgt ook de liefde, cn des te eerder is zij dan ook in staaL om contracten
te kunnen sluiten, waarvan het huw,lijkscont>act bovenaan staat, en waarbij
zij den innig geliefden man, dadelijk bij haar' dood. in het bezit stelt van
al hare eigendommen; het st Uen van eischen dat men eveneens aan de
vrouw vergunnen wil, is ook niet meer dan billijk; zij kan b. v. eisschen
dat zij altijd t huis moet blijven om op de kinderen te passen en het werk
der opvoeding te voltooien: zij kan eischen dat de man al.èrn dc publieke
vermakelijkheden frequenteert en alleen een hnwelijksreisje maakt naar Lon- I
den of Parijs, wanneer zij meent dal dit anders te koslbaar zou zijn; zij
kan eischen dat zij zich het recht voorbehoudt, als schrijfster op te treden
wanneer de lieve man daartoe te dom is, of zich als spreekster te doen
vergoden, wanneer de man met een "mond vol tanden" zit; zij kan eischen
dat men haar den vereerenden naam van blauwkousgeeft, terwijl haar
man zich met den titel van druiloorzal moeten vergenoegen. Voor het
laatste recht: om ook voor den civielen rechter te kunnen vervolgd worden
geloof ik dat zij liever beleefdelijk zal bedanken om het dolgaarne als een
«don gratuit" aan haar' echtvriend over te dragenmits zij daarvoor het
recht erlange om in zijne plaats het kies- en stemrecht, en al haren in
vloed met geld en mooie beloften, zooals dit bij alle eerlijke verkiezingen
gebruikelijk is, te kunnen uitoefenen, ten einde er door haar toedoen een
maal een einde kome aan al die twisten in Kerk en Staat! Ja mijn vriend,
zoover moet het eerst komen, wanneer gij wilt, dat de wereldvrede besten
digd worde, die nu nog alles behalve //stabiel" kan genoemd worden. De
emancipatie der vrouw moet zich zóóver uitstrekken dat de vrouw de gevol
machtigde gebiedster is en dat de man bij haar "voor een oortje t'huis ligt!"
t.t.
~Zry px.
IVtiKZOYDEM.
Den 20"en Maart 11. overleed alhier de heer Salomon van der l'aauw, den
10,lrn Junij 1794 te Haarlem geboren. Hij was sedert cenige jaren rustende
van zijne betrekking van stads-architektdie hij vele jaren met grooten lof
had vervuld. Van der Paauw was een man van veelzijdige kennis en zeer
ervaren in de geschiedenis en oudheidkunde in het algemeen. Vooral echter
beoefende hij die van zijn vaderland en der stad zijner inwoning. Hij laat
eene belangrijke collectie oudheden en zeldzaamheden, die vooral deze stad
betreffen, na, en eene ms. Beschrijv ng van heiden, waaraan hij tot zijn
laatste levensdagen arbeidde, liet zou te bejammeren zijn dat zijn kabinet
van oudheden en deze beschrijving niet te Leiden bleven. Als schrijver
heeft hij zich bekend gemaakt door zijn Verhaal van de middelen tot ver-
versching van het water, in de grachten der stad I.egdengedurende 200
jaren. Leydcn, 1828. Hij stond wegens zijne christelijke en burgerdeugden in
liooge achting bij zijne stadgenootenen wordt door velen betreurd. S.
Tentoonstelling te Utrecht.
Voor eenige dagen, heeft in de kamer van koophandel te Sunderland,
onder voorzitting van den heer Aid. Kayll, dc heer 1'. R. Los, Nederlandsch
consul aldaar, de aandacht gevestigd op de internationale tentoonstelling, die
in Augustus en September e. k. te Utrecht zal gehouden worden door de
zorg van de vereeniging van fabriek en handwerksnijverheid in Nederland.
De artikelen, die ten toon zullen gesteld worden, hebben betrekking op
voorwerpen van het huishouden en de wijze van bouwing en stoffeering
daarvan, kleeding, voeding, werkmans en landbouwkundige gereedschappen
cn bouwstoffen voor onderwijs en uitspanning voor den arbeidenden stand.
Hij hoopte dat Sunderland zorg zou dragen bij die tentoonstelling waar
dig vertegenwoordigd te zijn en daarom verzocht hij de tegenwoordig zijnde
leden de zaak ter harte te nemen en tentoonstellers aan te sporen goede
ren te zenden. Wat het geldelijke betreft, zou er niet dezelfde moeijelijk-
heid plaats hebben als de ondervinding reeds geleerd had bij vele dergelijke
gelegenheden te bestaan, daar hij kon mededcelen dat hij in staat gesteld
was al de onkosten te dragen, met betrekking tot de bijeenverzameling en
overzending der goederen naar de tentoonstelling. Met verscheidene spoor
weg- cn stoombootmaatschappijen waren er schikkingen getroffen om de
goederen tegen zeer verminderde prijzen over te brengendie daarenboven
vrij van regten mogten worden ingevoerd. Voor Engelsche werklieden zou
den er goedkoope treinen worden gearrangeerd om dc tentoonstelling te
bezoeken en hij kon de verzekering geven dat zij geen spijt zouden heb
ben van een bezoek aan Utrecht en Holland te brengen, daar de Hollanders
bekend zijn om hun nijverheid, vrijheidszin, voorkomendheid en vriendelijkheid.
Dc president kon ten zeerste bevestigen hetgeen de heer Los over zijn
vaderland gezegd had. bij eigen onderzoek opgedaan, bij gelegenheid van
een bezoek onlangs aan Holland gebragt. Hij was zeer ingenomen met dc
volksnijverheid en de groote matigheid (great sobriety) des volks, niette
genstaande er veel beste likeuren vervaardigd worden. Na eenig zamenspre-
ken ging men over tot de benoeming van een committee om de bijeenver-
zameiing van goederen voor de tentoonstelling te bevorderen.
(Vit de Sunderland Herald).
Mijnheer de Redacteur.
Spreekwoorden bevatten meestal waarheid; zoo is er een; //aan de vruch
ten kent men den boom."
Bij gemeente-verkiezingen enz. heb ik nooit iets gezien om een stem
bureau te beschermen, bij kerkelijke verkiezingen gaat dat anders; gisteren
bij de stemming over het beheer der kerkelijke goederen, werd het stem
bureau beschermd (tegen het geweld van wie weet ik niet) door eenige posten
van een half dozijn policie-agenten en ongeveer een heel dozijn kerkeknechts.
Kan het iemand verwonderen dat ik, over dit ongewoon verschijnsel naden
kende. tot de overtuiging kwam dat de heeren van de gemeente-commissie
wetende dat zij een groot deel der gemeenteleden door "kunstmiddelen van
het regt om limine stem uit te brengen beroofde, de voorzitter onder den
indruk van een kwaad geweten bang was geworden en het spreekwoord
gedachtig: wie kwaad doet, kwaad ontmoet; de policiemagt liet aanruk
ken, vreezende dat met geweld zou genomen worden, waar men wettelijk
regt op had, want men gebruikte de kiezerslijst van 1868 en niet die van
1869hoewel de stemming in dit jaar plaats heeften waarom omdat men
vreesde dat anders de uitslag zou zijn toezigt. op het beheer der kerkelijke
goederen en toezigt kan het beheer van de lichtschuwe oude gemeente
commissie niet dulden, een beheer dat op alle mogelijke wijze de ge
meentegelden verknoeit om zoo kunstmatig verpligtïngen te ontduiken,
bijv. de toelaag aan de predikanten. Zulk een bestaan kan niet anders dan
bang zijn voor controle.
Ware de wind van een anderen kant gekomen, dan zou voor die voor
zorgsmaatregelen eenige grond bestaan hebben, want in de handelingen van
de commissie ligt het bewijs dat zij behoort tot de partij van dwang en
geweld; het spreekwoord: wie kwaad doet, kwaad vermoedt, was in
de aanwezigheid van policie bewaarheid.
Leydex 20 Maart 1869. C. BLANSJAAR.
Gewezen vonnissen in strafzaken door liet Kantongeregt tc Leyden, op
den I5''fn Maart 1869.
2 wegens het baggeren in boezemwater, zonder toestemming van het
Hoogheemraadschap van Rijnland.
3 wegens het rijden door de Donkcrstceg in verkeerde rigting.
1 wegens het schrobben der straat, zonder daartoe bevel ontvangen te
hebben.
8 wegens hel verontreinigen der straat.
1 wegens liet op straat uitslaan van een karpet na gezetten tijd.
1 wegens het drijven van hoornvee zonder de voorste te geleiden.
