De Heer Slamkarl deelde ecnige bijzonderheden mede betreffende de af
wijking van het kompas, waarover spr. in eene verhandeling zijne denk
beelden had uiteengezet.
De Heer Miquel bood der Akademie een exemplaar aan van den catalogus
van den Hortus Botanicus alhier en deed eene mededeeling nopens de
jongste nasporingen betreffende de Lichencs van Indië. Tevens bood hij
mede uit naam van den Heer de Vriese, een exemplaar aan van een kruid
kundig werk van den Heer Junghun over de verzameling, die door dien
geleerde aan den kruidtuin te Leydcn ten geschenke was aangeboden.
De Heer de Vriese vestigde de aandacht op eene belangrijke door den Heer
Teissman in een natuurkundig tijdschrift in Nederl.-Indië geplaatste Bij
drage tot de kennis van de voortplanting van de Rafflesia Arnoldi.
De Heer Vrolik deelde aan de vergadering mede, dat hij iu betrekking
was gelreden met de redactie van het Journal de VInstitut te Parijs, ten
gevolge waarvan een kort verslag van de zittingen der Academie in ge
noemd blad zal worden opgenomen. Daarna is de vergadering gesloten.
Alhier is o. a. aanbesteed het maken van eene barrière met twee
wachthuizen, tot vervanging van de tegenwoordige Weesperpoorthet ver-
breeden van de steenen wulf brugliggende over den stads Buitensingel voor
genoemde poort, en het maken van eene hulpbrug; deze werken werden
aangenomen door den Heer J. C. van Berkum, voor ƒ30,800.
De wed. J. Middendorp geb. Kok, op den 2den Febr. 1756 in Over
ijssel geboren, vierde heden, haren 101slen verjaardag met hare beide doch
ters, waarvan de eene 67 jaren en gebrekkelijk, de andere 59 jaren en
weduwe is. De hoogbejaarde vrouvv, alhoewel zwak, is door Gods zegen
nog gezond. (A. C.)
Het gerucht van een ontwerp eener belasting op de aandeelen in nij
verheids-ondernemingen, is thans opgehelderd. Het betreft alleen eene be
lasting op de overschrijving van alle waardenwelke ter beurze verhandeld
worden. De Staatsraad houdt zich met hel ontwerp reeds bezig, dat be
rekend wordt 20 millioen aan de schatkist te zullen opbrengen.
Het is thans zoo goed als zeker dat de conferentiën over de Zwitsersche
aangelegenheden hier ter stede zullen worden gehouden.
Het llof van cassatie heeft uitspraak gedaan over de vraag, of bij
verkiezingen ingevulde stembilletlen aan de kiezers uitgereikt mogen wor
den zonder het verlof van den Departements-Prefect, hetwelk volgens de
wet in het algemeen voor het rondbrengen en rondventen van drukwerk
i vereischt wordt. Het llof heeft die vraag op nieuw ontkennend beant
woord in strijd met het gevoelen van kundige regtsgeleerden.
De toegang tot de beurs heeft in Januarij, met inbegrip der abonne
menten, 120,000 fr. opgebragt.
Het dagblad le Droit deelt het volgende voorval mede dat in den tuin
der Tuileriën heeft plaats gehad. Tijdens de Keizer aldaar Donderdag 11.
wandelde, wilde eene welgekleede Dame met een 5-jarig dochtertje aan de
hand Z. M. naderen. De wachters hielden haar terug, doch met de houding
eener magthebbendegebood zij dezen haar niet aan le raken dewijl zij
gelijk met den Keizer stond, en dus het regt had Z. M. aan te spreken.
Zij was, zeide zij, de Koningin van Polen, die den Keizer kwam vra
gen haar behulpzaam le willen zijnin de handhaving harer regten op
dien troon. De policie bragt haar spoedig weg en het bleek, dat zij de
echtgenoot van een hoog geplaatst persoon was, die sedert eenigen tijd niet
wel hij het hoofd was, en die men, nog altijd op herstel hopende, niet
naar een gesticht had overgebragt.
De iu de vorige week overleden Vorstin von Lieven, geb. von Bencken-
dorff, was geboren in 1784, uit eene der oudste geslachten van Lyfland.
Zij was eerst Staatsdame van de Keizerii Maria, de gemalin van Keizer
Paul I. Zij huwde op haar 16dc jaar met Graaf von Lieven, Minister van
Oorlog en was om hare bevalligheid, waardigheid van karakter en verstand
algemeen bemind en geacht. Ook in Engelandwaar haar echtgenoot van
181234 Gezant was, liet zij een diepen indruk achter en had ongevoelig
eene beminnelijke meerderheid in de staatkundige kringen verkregen. De
aantrekkelijkheid van haren goeden toon en de geestige levendigheid van
een waarlijk vrouwelijk gemoed vereenigden zich in haar met een wezent-
lijk mannelijke juistheid van geest, eene krachtige en eenvoudige fijnheid
van opmerking, de gaaf van een korte en juiste manier van spreken, ruime
inzigten in staatkundige zaken en eene vrijheid van oordeel gelijk aan die van
al hare medesprekers. Later werd zij Gouvernante van den tcgenwoordigen
Keizer, doch in 1835 verloor zij de twee jongslen harer kinderen van 13
en van 8 jaren in eene maand. Dit schokte haar zoo, dat ze Petersburg
verliet en te Parijs ging wonenwaar zij tot haren dood den eersten rang
in alle vreedzame staatkundige kringen innam, alle meeningen gedoogde en
aan geen volk vreemd was. Deze zeldzame vrouw stierf zacht en christe
lijk, na eene ziekte van 8 dagen, in hare laatste dagen door haren oudsten
zoon, Prins Paul von Lieven, bijgestaan. Zij behoorde tot de Luth. kerk.
Omtrent de laatste uren van Verger wordt het volgende gemeld: Des
Donderdags, toen het verzoek van cassati: bij het Hof, alsmede dat om
gratie door den Keizer waren afgewezenwerd terstond bepaalddat de
uitvoering van het vonnis den volgenden morgen zon plaats hebben. Het
bevel daartoe is aan de gevangenis eerst des nachts ten half een ure aan
gekomen. Ten 2 ure werd het schavot opgeslagen op de plaats voor de
gevangenis, doch alles zoo stil mogelijk. In weèrwil van deze voorziglig-
heid, was toch den volgenden morgen reeds vroegtijdig het plein met nieuws
gierigen bezet, en kwamen van verschillende kanten rijtuigen aan, zoodat
al spoedig ook de toegangen tot dat plein bijna ongenaakbaar waren ge-
worden. Den gansehen vorigen dag was Verger onrustig; hij vreesde de
verwerping van zijn verzoek. Tegen den avond begon hij hoop le voeden
en vroeg bij gedurig, hoeveel dagen men een veroordeelde toestond na het
verwerpen der cassatie? Hij kon des nachts niet slapen, en eerst ten 2 ure
geraakte hij in diepe rust, lot 7 ure, toen men hem kwam melden, dat
hij zich ter dood moest voorbereiden. Bij die tijding riep Verger uil, als
een onzinnige. «IIet is onmogelijk!" Doch de Abt Hugon herhaalde hem,
dat hem de waarheid gezegd was, waarop de veroordeelde uitriep: «Maar,
ik wil niet sterven! het is onmogelijk! Ik hecht aan het leven; gij hebt
geen regt om hel mij te ontnemenDaarop werd hij weder even opge
wonden als bij de openbare tercgtzitling. De woorden van den Abt baatten
niets, zoodat de opzigler der gevangenis bij hem kwam, aan wien hij vroeg:
«Geef mij slechts e'e'n uur;" dat kon niet: «Welnu, ik wil niet sterven!
riep hij weder, ik zal me verdedigen! Gij zult me hier moeten dooden,
want ik ga de gevangenis niet uil!" Men ontbood eenige wachters, voor wier
overmagt Verger eindelijk moest onderdoen. Hij had zich in zijne dekens
gewikkeld, hield alles krampachtig vast, en riep herhaaldelijk: moord!
hulp! enz. Men had hem nog, uithoofde van de koude, andere kleederen
willen aandoen, maar dit was onmogelijk, slechts met de uiterste moeite
kon meu hem een broek aantrekken. Terwijl men hem vervolgens het haar
en de kraag van het hemd afknipte, werd hij eenigzins kalmer, en zeide
o. a.het spijt mij dat ik mij op die wijze heb aangesteldmaar het is
de menschelijke natuur, die zich tegen cenen geweldigen dood verzet. Ik zal
mij thans alleen met mijne ziel bezig houden. Ik wil als Christen en als
Priester stervenzooveel dit van mij afhangt. Ik vraag vergeving aan God
en aan de menschen voor de misdaad die ik begaan heb. Ik wil mijn leven
tot verzoening geven van hel kwaad door mij bedreven. Kwart voor 8 ure
heeft de Abt Hugon nog eenige woorden met hem gesproken, en hem de
absolutie geschonken. Daarna bedankte hij, met tranen in de oogenal de
beambten van de gevangenis, en vroeg hen vergeving voor de moeite die
hij hen had veroorzaakt. Bij het verlaten der gevangenis vroeg hij alwe
der aan den opzigter ooi één enkel uur, ten einde afscheid van zjjne familie
BlllTEMLA.xnsCHE BEKIGTEN.
BELKIK,
BRUSSEL, 2 February.
In de Kamer van Afgevaardigden is door den Heer Verhaegen de mede
deeling van een der kerkelijke bladen ter sprake gebragt, namelijk dat
5 uren voor dat de moord van den Aartsbisschop Sibour heeft plaats gehad,
in Brussel het gerucht zou zijn verbreid, dat die aanslag zou worden onder
nomen en dat zulks in verband moest worden beschouwd met eene reis van
Verger naar die stad, ten einde zulks in een der geheime genootschappen,
waarvan hij deelgenoot was, bekend te maken. De Heer Verhaegen heeft
gemeend, dat het hier de zedelijkheid der bevolking geldt; dat, daar er j
geheime genootschappen bestaan, zoo wel van leeken, als van geestelijken,
er van beide zijden tegen eene dergelijke aantijging behoort te worden ge
protesteerd. De Minister van Buitenl. Zaken heeft aangemerkt, dat hij in
den regel weinig acht slaat op dergelijke berigten, maar dat de bedoelde
mededeeling hem toch heeft getroffen, en hij zijn ambtgenoot heeft verzocht
om een naauwkeurig onderzoek deswegens te doen instellen, opdat het
blijken mogt, dat dergelijke hoogst misdadige aanslagen geenszins in Belgie
worden beraamd. De Kamer heeft met die verklaring genoegen genomen.
Men houdt het thans voor zeker dat onze visscherssloep Flècheon
langs van [Voorwegen naar Ostende afgevaren, verongelukt is. De beman
ning bestond uit 5 man, die 3 weduwen en 8 kinderen nalaten.
Vrijdag 11. is de groote giraffe in den zoölogisehen tuin te Antwerpen
plotseling overleden, welke zich sedert de maand Mei van 1850 aldaar be
vond. Men herinnert zich dat de plantentuin le Parijs onlangs een dergelijk
verlies heeft geleden, terwijl zulks de vorige maand ook te Londen in der
gelijke inrigting het geval was.
E1SGELAX0.
LONDEN1 February.
Het bestuur der Bank heeft aan al de bedienden 10 pCt. extra op de
bezoldigingen betaald, ten gevolge van de voordeden door die inrigting ge
noten bij den hoogen stand der rente.
Door den Opperbevelhebber van de Britsche krijgsmagt te Boeshire is
op 11 Dec. eene proclamatie in de Perzische en Arabische talen uitgevaar
digd waarbij wordt aangekondigd datde stad en vestingwerken van
Boeshire in den naam van Hare Britsche Majesteit formeel in bezet geno
men zijn." Voorts dat de stad wordt verklaard tot een militairen post
onder Britsche heerschappij en vooreerst onder de werking der krijgswet
staat. De haven wordt van alle betaling van regten vrij gesteld. De handel
in slaven wordt afgeschaft; nieuwlings ingevoerde negers van elke ouderdom
en kunne zullen aangehouden en in vrijheid gesteld worden. Ieder een
raag de uitoefening zijner reglmatige bedrijven ongehinderd voortzetten; en
de vrije vereering van den Aimagtige naar de inspraak van ieders geweien
wordt door de Bri'sche wetgeving toegelaten.
In de officiële depêches van Admiraal Seymour, uit China, door de
Lond. Gaz. medegedeeld, zegt genoemde Bevelhebber: Dwang is de eenige
bewijsreden, welke tegen de Chinezen kan gebezigd worden. Gematigdheid
wordt beschouwd als gebrek aan vermogen om le kunnen dwingen. Ver
scheidene Engelschcn zijn door de Chinezen, die eene belooning voor elk
Engelsch hoofd ontvangenvermoord gewordeno. a. twee in het dorp
Nanpien, hetwelk daarop door de Engelschcn tot den grond toe afgebrand
werd, met de waarschuwing, dat dezelfde wraakneming zou genomen wor
den op elk dorp, waar Engelsehen om het leven gebragt waren. De be
woners werden echter gespaard.
Onder de handelswarenwelke bij de beschieting van Canton zijn
vernield, geeft men o. a. 55,000 balen boomwol op. Nu kan men de
schade eenigzins nagaan, welke bij die gelegenheid is aangerigt, daar deze
tak van handel aldaar slechts van ondergeschikt belang is.
FRANKRIJK.
PAKIJS1 February.
Prins Nicolaas van Nassau is aan den Keizer en de Keizerin voorgesteld
door den Heer Ligteveld, Nederl. Gezant en Zaakgelastigde van den Hertog
van Nassau.
