(run, doch de Groot-Thesoriér Ravage f«de de aanneming van deze uitvin;
ding af, dewijl hij de machine te ingewikkeld vond en dezelve ook te veel
kostté; De Commissie, belasc ora verslag nopens deze proefneming te dren,
telde alleen, dat bet vahrtuig, door den damp van hec kokende W »rer v ort.
gestoWd, eerst drie 'mijlen in de twee uren tijds, en vervolgen- eene mij
In het nor had afgelegd, en dit dat men door deze uitvinding eenen dn hel
den apoéd theer aan het werktuig kan geven, dan de gewone gallei aflegt.
De Keizer bemoeide zich niet meer met deze uitvinding van Blarce de Gar
raijmaar dééd hem de kosten en eene gratificatie betalen, wijlen de heer
Roijnouard, lid van de Fransche Akademie, heefc in zijne werken opgenomen
Cene ballade, welke men in 1543 ter eere van de Garrai] langs de straten
van Barcelona zong;
DUITSCHLAND.
Uit \lileimar wórdt van den aesten bet volgende gemeldt
Eindelijk la de lang verwachte dag verschenen, waarop onze Erf-Groot-
heftög eb zijne jonge gemalin hunnen Intogt alhier deden. Reeds sedert
benige dagen Was onze Residentie feestelijk getooid. Van alle torens svap
perden dertig ellen lange vlaggen met de kleuren des lands. Algemeen had
iben alles; Wit Vernuft en kunst vermag, gedaan om de stid te versieren.
Alle huizen in de straten, door Welke de trein komen moest, prijkten met
bloemkransenguirlandes, vlaggen; -veelkleurige linten, toepasselijke op
schriften, enz.; scharen van vreemdelingen waren heeds daags te voren van
Bflnde ei terre herwaarts geStroomd; en om het leest te verheerlijken waren
ook dentins en de Prinses van Prutsien, Prins Karei van Pruissen en zijne ge.
b)ilih; en Hertog Bernhard, broeder des Grooth;, met zijne gemalin, uit de
Éflederilhden hier aangekomen. Sedert verscneiden dagen waren óp het Raadhuis
ten toon gesteldfraaije meubelen, met zijden overtrekkendóór de jonkvrouwen
Vin Weimar keurig geborduurd, én ten geschenke voor de Erl-Groothertogin
bestemd; een elegant rijtuig, door de burgerij aan den Erf Groothertog aan
geboden, alsmede eene prachtige koers, dóór de stad Amsterdam aan dè
Erf-Groothertogin aangeboden en herwaarts gezonden.
Naauwelijks was de morgen van heden aangebroken, of de bewoners wer
lies door het roeren der trom gewekt. Het waren de ^oude gedienden," die
kilt de omliggende plaatsen kwamen aanrukken; om zich hier met dè overige
«fdeellngeo te vereCnigen en het Doorluchtige paar tot aan de grenzen des
'linds te gemoet te trekken, zoodat de Residentie binnen weinige nren een
tOÓneel van het levendigste gewoel opleverde. De aankomst van den stoet
Wil tip 2 uren bepaald; maar reeds lang re voren Waren vensters en balcons
cn rel Is de daken door nieuwsgierigen ingenomen, éti talrijke scharen van
ingeterenen en vreemdelingen trokken te voet, te paard en in rijtuigen op
den weg naar ErfQrt henen, om de vurig verbeiden te gemoet te gaan.
Op een uor afstands van de stad, te Nienwallendorf, werden de Erf-
Groothertog en Erf-Groothertogin door twintig jonge meisjes uit Weimar;
'welke zich in de kostumen der verschillende Nederlandsche provinciën ge-
dileed hadden, verwelkomd. Hier plaatste de Groothertogin met hare Door.
■locbtice Schoondochter zich in de uit Amsterdam gezonden staatsiekoets,
-terwijl de Erf-Groothertog te paard daar naast reed. Van hier af was het
•een ware zegeiogt. Aan beide zijden van den Weg stonden duizenden van
menschep, die met hóeden en doeken wuifden, terwijl een onophoudelijk
(gejuich de lucht vervulde. De trein werd geopend door eène afdeeling hn.
zaten in gala-uniform; daarop volgde een stoet van landlieden: eene afdeè.
ling-postiljonsdie, afwisselend met de muzijkkorpSen, op hunne horens
'blieken-; andermaal laadlieden, grondbezitters en pachters; de twintig even-
gemelde -jonge meisjes in tien rijtuigen; de burgergarde van Weimar; dé
jjagtbéainbten in uniform te paard. Nu volgde de koets der Erf-Grootherto
gin en dé'Erf-Groothertog te paard; alsmede het rijtuig van den Groothertog
naast wien Hertog Bernhard gezeten was, terwijl de trein gesloten werd
■door de oude gedienden te voet. Dezen droegen allen eereteekenen op de
'borst en groene takjes op de muts. Men zag daaronder eerwaardige gestal.
ten, met grijze 'baren en baard, en menigeen droeg de blijken zijner in vroe
•ger dagen betoonde dapperheid aan zich.
Bij De Erftrrter (poort aangekomen, werd het Vorstelijk paar door den
'Raad der stad met eene korte aanspraak begroet, en door een aantal jonk
vronwen in nationale Weimkrsche kleederdragt verwelkomd. Van hier af
stonden zoowel de troepen der bezetting als de verschillende gilden met
hunne vaandels en onderscheidings-teekenen aan wederzijden van den Weg
geachaard en sloten zich, naar mate de trein voortrukte, aan den zelve aan,
zoodat de stoet al grooter en grooter werd. Toen de Vorstelijke personen
de markt bereikt hadden, speelde de aldaar geplaatste muzijkkorpsen eene
TOltchende fanfare, die, door de juichende menigte begeleid, wijd in het
rond weergalmde, terwijl zich het feestelijk gelui der klokken daaronder
mengde. Dit alles réaakte een onbeschrjjfeltjken indruk. Toen de crein
voorbij de hoofdwacht trok, werd het Doorluchtige paar andermaal met een
luid hetral begroet, én onder het vrolijk gejuich des volks, begeleid door
muztjk en klokkengelui, bereikten de Vorstelijke jonggehuwden eindelijk
'bet slotplein, waarmede het eerste bedrijf vin de plegtigheden oer ontvangst
•fgeloopen was.
Nog schrijft men nit Weimar van den 24sten
Iedere dsg verschaft ons thans nieowe gelegenheid tót Vermaak en vreugde.
Overal heeracht leven en beweging, en in elk hare, van den hoogsten Staats
dienaar tot den geringsten borger, worden de vurigste wenschen gekoesterd
voor het heil der hooge jong gehuwden. Gisteren ochtend, na het gewone
gelul voor de godsdienstoefening, deed zich andermaal het vrolijke klokken,
«pel hooreu;|dit geschiedde ter eere van het hooge Vorstenpaar, hetwelk zich
ln eene langzaam voortgaande koets ter kerk begaf. Ook ditmaal hadden de
■nibachten met hunne banieren en hetanten zich door de fraai versierde srraren
van hec paleis toe aan de kerk op rijen geschaard. Hetzelfde geschiedde na
volbrigte godsdienstoefening. Toen de hooge personaadjen op het paleis
wiren teruggekomen, verschenen de jonge dochters van Weimar en stelden
aan het jonge paar de voor hetzelve vervaardigde geschenken, vergezeld
van een zinrijk gedicht, ter hand. Zij waren allen in feestgewaad gedosc;
de vriendelijke wijze, waarop zij omvangen en de blijdschap, waarmede de
geachenken aangenomen werden, lokten aller bewondering. Des namiddags
bewoog zich eene tsllooze volksmenigte door al de straten der stad en be
wonderde de overal ontwaard wordende versierselen, terwijl op de markt
vrolijke mnziek van eenige balkona werd gehoord. De meeste drukte echter
beerschte op het Ktrlspleio, waar het volk in de open lucht danste, speelde
dronk en zong. Dós avonds was concert ten hove, waar de heiden der
toonkunst, Lisit, Rubt'ni en Fürstenau aan de Vorstelijke en andere personen
genen genotrijken «vónd verschaften.Behalve de reeds aanwezige hooge
vreemdelingen is ook de Vorst van Rensa-Schleicz Hendrik LXllgearriveerd.
Meden hebben de gewone gelukwenschingen plaats gehad. Des avonds werd
in den schouwburg, n* het voorlezen van een door den muziek-Directenr
Ebervein vervaardigd gedicht, de opera: Das Nacht lager von Grenada,
gegeven.
Treffend en hartverheffend tuiden de berigten uit Eisenach wegens de out.
vangsc van bet jonggehuwde paar op den hoogberoemdeo Wartburg. Toen
de itoec op den middag van 21 dezer den berg had bereiktbesteeg de
Erf-Grootbertogio een paard, hetwelk doof eenen Kamerdienaar werd geleid.
Terwijl de crein op deze wijze langzaam het kronkelpad coc de burgc ver.
volgdeliet een op den top des bergs geplaatst mnzijkkorps eenen feestmarséh
booreo. Zoodra echter de Vorstelijke personen hec kasteelplein hadden bereikt en
dooreen herhaald gejuich waren ontvangen, werd plotseling hec liedZVz/»
danket allt Gett aangeheven. De burgc Was met klimop en andere groene
kransen en festoenen, alsook hec nieuwe huis mee wapenschilden uit alle
deelei O land# omhangen. Boven den ingang van de burgc prijkte met
(lenden letters het Wonrd f'roteclori De Jonj getrouwden 1 's ;e-
armd de oude ruime zaien der burgc door vandelendebezochten de Ksinet
vin Luther en begaven zich daaroo naar de kapel. Bij hun binnentreden
van dezelve klonk bun het: Einc feste Burg 'ist unser Gott te gemoet, waar.
d V het hooge Vorstenpaar en alle andere aanwezigen derwijze wérden ge;
trollen en geroerd, dat tranen in aller oogen parelden. Met aandacht hoon
den de jong gehuwden Benige verzen, en keerden spoedig daarop naar Etse.
nanh ter'ug.
Uit Mnnclien meldt men van den izsten October, dat in her Tyrol-
sche gebergte de winter reéls begonnen en eene massa sneedtv gevallen was;
ln Polen waren, tijdens het verblijf van Zijne Maj. den Keizer aldaar,
onderscheiden Poolsche ver rordeelden begenadigd geworden en had dit èénen
zeer goeden indruk te weég gebragt.
GRÖÖT- BRIT ANNÏË,
Lónden den 26 Óctober. Prins Esterhazy, sedert oijna 27 jaren Gezant
Van Oostenrijk bij het Engelsche hof, heeft, op zijn herhaald verzoek em.
delijk zijn ontslag verkregen. Zijne meer en meer verzwakte gezondheid
had hem gènóódzaakc om dat verzoek te doen. Hij heeft Donderdag reeds
de hoofdstad verlaten en is in redelijken welstand te Calais aangekomen, van
waar Üii bij k'órte dagreizen naar Weenen denkc terug té keeren;
Óp een feestmaal te Finsbory door het bekende radicaal Parlementslid
'Ducombe gegeven, heeft deze, zonder dat iemand van zijn gevoelen verschil;
de, verklaard, dat de Minister Peel, gedurende zijn kort nestuur reeds veel
meer voor het volk gedaan had, dan zijn voorganger Melbourne,
Door den storm, die in den nacht tusschen laatstleden Zatnrdag en
Zondag geWoed heeft, is vooTal tèr hoogte van Ramsgate groote schade
veroorzaakt. Ónder 'de schepen, welke totaal verongelukt zijn. behoort het
driemastschip Hopedat te Londen te huis behoort, en van Qtehee terug
kwam. Met moeite heeft men de equipage Runnen redden, maar is niet
zoo gelukkig geslaagd met die van het Darkschip Nancy, welke vermoedelijk
tot op den laatsteti man is omgekomen. De Belgische oorlogscorvet Cou.
rette heeft men ter naauwernood, en niet zonder beduidende schade, kun
nen redden. Óok op andere punten der kust zijn stukken vaii vergane
vaartuigen aangespoeld.
Uit Lissabon had men berigten tot den Ï7den dezer, onder anderen
bevattende, dat de onderhandelingen met het hof van P.ome tot een beslis
send pnnt waren genaderd. Bijzondeiheden wist men van dezelve nog niet;
dan alleen; dat van 8 door de Kroon benoemde Praelsten, slechts 4de goed
keuring van den Paus wegdragen, en er voor de andere 4, zulken zouden
benoemd worden, die den Paus aangenaam waren. De Koningin zou zich
die laten welgevallen, doch niet alzoo de Ministers.
F R A N K R IJ K.
liet Journal des Dlbats bevat het berigt, dat het nu tusschen Nederland
en Belgie gesloten cractaat, hetgeen slechts op de ratificatie wachtuit
bijna 70 artikelen bestaat; De berigtgever gaat aldns voort:
De doOr den Koning der Nederlanden gedane afstand van zijne paleizen
te Brussel, aan welke die Vorst eene bijzondere waarde hechtte, omdac
zij een geschenk der natie waren heelt eene staatkundige beteeken's.
Maar niet alleen de Koning heeft opofferingen gedaan, opdat zijn verlangen
naar het afdoen der bestaande geschillen en naar het bevestigen van hec ver
trouwen en de goede harmonie tusschen de beide landen vervuld moge wor.
den.Ook Nederland heeft zich het doen van eenige nieuwe inwilligingen getroost-.
Dat,land konde niec meer doen. Hetzelve had dan óok aan de Belgische on
derhandelaars verklaard, dat, ingeval de laatste voorstellen niet 24 ureti
voor de opening der zitting van de Staten-Generaal aangenomen inogten
zijn, men alle verdere onderhandeling zou afbreken; dat dan de Gezant,
de beer Falckuit Brussel teruggeroepen zou worden, en dat men zich
gereed zoude maken tot eene openlijke breuk, in afwachting van de uit;
werking van een regtstreeksch beroep op de door de groore Mogendheden
voor de Uitvoering van het tractaat van 1839 beloofden waarborg. België
heeft ingezien, hoe het zijnen toestand, en welligc dien van geheel Europa;
zou verwikkelen, indien het niec toetrad tot de voorstellen van hec 's Gra-
vehhSagsChe kabinet, en de heer Dujardin is aldaar aangekomen op het oogen;
blik dat de troonrede reeds was opgesteld. De Onderhandelaars heoben;
voor het overige, van bunnen kant blijken gegeven van eene Verzoenende
en wederkeerig welwillende gezindheid, die niet weinig tot den geinkkigêó
uitslag dezer zaak heef: bijgedragen. In het bijzonder verdienen, van den
kant der Belgen, de heer Dujarjtnen van de zijde van Nederland oè
heérén Eochussen en van Hill aden lor.
Er is thans eene koets voor den Koning gemaakt, Welke zoo goéd als
kogelvrij beschouwd mag wórden. Niet alleen dat alle zijden met zwaar
ijzer zijn beslagen, hetwelk geene kogel laat dóórdringen, maar zijn tevens
de vensters ZOo hoog en ver vooinit gemaakt, dat de inzittende personen
onzigtbaar wórden en indien do'ór de vensters geschoten wérd, het schot hen
niec zou kunnert treffen, indien zij namelijk niet voorover huigen.
De Bisschop van Algiers heefc den 22scen dezer dè vermeende over
blijfsels van het lijk van den in de eerste eeuwen van het Christendom
overleden Bisschop van Hippo-, iii Afrika, AugustinUsnit Padua naar
Toóion ovérgebragt.
De Gouvernetsr-Geherial van Algiers, Was den loden Óctober van
zijnen togt ten Óósten van de stad teruggekeerd. Op denzelven had hij een
Arabisch opper ïoól'd Ben-Salem verslagen en diens magt daardoor vernietigd.
Abdel Kader bèvond zich steeds bezuidén Mascara met 30O inin geregelde ruiters.
Het budget van ontvangsten te Madrid, hecgeen bijna gereed was,
zou een te kort hebbeh van 2ó.ooo,00o realen.
MENGELINGEN*
OVER DE OORSPRONKELIJKE BETEÉKENIS EN DE
UITGESTREKTHEID DES TITELS VAN KÓNING.
Onder de zonderlinge daadzaken, welke ons verwonderen moesten, en ons
niec verwonderen, is misschien eene der zeldzaamste, het vooronrdeel dar
aan het Latijnsche woord Koning eene algemeene beceekenis, en het volstrekte
denkbeeld van vernietiging van alle vrijheid hecht. Zoo wij echter de ware
beteekenis van dit woord in de taal gaan zoeken, welke hetzelve heefc
voortgebragtzullen wij vinden, dat het eenvondiglijk beteekende, de ge.
leider, hij die voorgaat. Dit bewijzen de Latijnsche uitdrukkingen rex gregis,
rex avium, rex sacrorum. Wanneer de Romeinen bij een volk, welks taal
zij niet kenden, eenen man zagen, die den voorrang boven anderen had,
hetzij als oorlogshoofdhetzij in eene andere betrekking, bestempelden zij
hem in hunne eigene taal met dien algemeenen titel van rex, of rtlêt den
even onbepaalden titel van duit, waarmede zij niet de titels der vreemde
raai juisc wilden aanduiden, of eenen zekeren trap van magt bepalen, maar
alleen de algedieene daadzaak van den voorrang én van het bevel.
De verhuizing der Gochisehe, Germaansche en Saksische stammen, in de
landstreken vah Romeinsche taal, deed de Romeinsche namen van reges of.
duces aan de opperhoofden van verschillende rangen hechten, die deze stam
men in de verovering leidden of na de vestiging bestuurden. Deze beide
wóórden Werden voortdurend door de overwonnen Romeinsche bevolking-
