T U R K Y E.
Van den 6 Soptftnber meldt men van de Turksche grenzen:
De aankomst, voor eenige dagen, van den Turkschen Commissaris Schckib
EJfcndi te Belgrado heeft do in Servie reeds sinds geruimen tijd dreigende
krisis snel tot uitbarsting doen komen. Scfieïib Ejfendi .nam partij voor de
zoogenaamde emigranten, ten wier voordeele de Turksche Gouverneur Kiamil
Pacha reeds sinds lang, hoewel vruchteloos, pogingen had aangewend. Reeds
voor verscheiden dagen had de Servische Regering kennis gekregen, dat zich
op eenige punten van de binnendeelen des lands oproerige bewegingen yer
toonden, die waarschijnlijk werden geleid door het bekende hoofd der erai
granten-partij Ifhicsitschten gevolge hiervan werd uit Belgrado alte disps
nible krijgsmagt, met Prins Michael zeiven aan de spits, ter demping van
die beweging uitgezonden. Deze maatregelen hebben echter de gewenschte
uitkomsten niet gehad, integendeel zijn de Gouvernemencs-troepen In twee,
op 4den en 5de!] dezer, nabij Kragnjevats voorgevallen gevechten geslagen
en, nadat de insurgenten het artillerie-park hadden bemagtigd, op de vlugt
gegaan. Prins Michael is ten gevolge hiervan naar Belgrado teruggekeerd en
gisteren, aangezien hij zich ook hier niet veilig achtte, met zijne moeder
en zijnen oom over de grenzen naar Semlin geweken, waar hij den verderen
loop der gebeurtenissen wil afwachten. Te Belgrado zelfs, werwaans de
insurgenten in aantogt zijn, heerscht de grootste gisting; Turken en Chris
renen verschijnen niet dan gewapend in het openbaar, en men is in de stad
voor eene bloedige botsing beducht.
RUSLAND.
De Malta Timet van den jden dezer deelt nieuwstijdingen nit CirCassiê
mede. Men meldt, zonder echrer de dagreekemng naauwkeurig op te ge
ven, dat gedurende den nacht, terwijl de Russen in eenen diepen slaap
waren, in het midden van het kamp van Giavour, vertrouwende op den
wapenstilstand met de Circassiërs gesloten, door deze, van de bergen afge
daald, de Russen zijn omgebragr, zonder te weten war er was gebeurd en
aangezet door de begeerte naar roof en ook naar wraak. Deze gebenrte-
nis heefc plaats gehad niet ver van de Russische sterkte Mazga, in het
noorden van Abascië.
Deze inval is zoo plotseling geweest, dat de Russen, aan het bloedbad
ontsnapc, zich niet hebben kunnen herstellen. De vlugt is hun eenig red
middel geweest. Een groot aantal officieren zijn gedood; paarden, wape
nen, bagagen, krijgsvoorraad, geld enz, alles is in de magt van de Circas.
sische bergbewoners gevallen.
Russische gevangenen, uic Circassië aangekomen, hebben herige, dat de
Keizerlijke troepen in twee gevechten geslagen waren, re Dagistan en te
Sotcha.
De Rossen zetten met veel strengheid de blokkade van de Circassische
klisten voort.
Een groot aantal gekwetste Russen zijn haar den Krim overgebragt.
Omtrent de woelingen, welke in den laatsten tijd in Rusland zouderi
hebben plaats gehad, worde van de Pooiscbe grenzen het volgende ge
schrevens
Het 13 waar, dat herhaaldelijk in Rusland blijken van ontevredenheid aart
den dag gelegd zijn en eenige bewegingen plaats gehad hebben, doch deze
gingen noch van de aristokratie als zoodanig nit, noch van de boeren tegen
den adel, en moeten slechts ais verwikkelingendie her onvermijdelijk gevolg
van de ten uitvoerlegging eene Keizerlijke ukase zijn, aangemerkt worden. Bij
den adel openbaarde zich wel is waar eenige tegenstand, doch slechts op weinige
plaatsen, en alleen daar, waar het gevoelen boven dreef, dat alle voorou
derlijke voorregten, al zijn zij ook tn strijd met den vooruitgang der bescha-
ving, in stand moeten gehouden worden, om het algeheeie verval van den
adel te voorkomen; het gold hier alleen onaf hankelijke grondbezitters, want
dat de edellieden, die aan het Hof of van ambten leven, in weerwil van den
glans, waarmede men hen omgeeft, tegenwoordig, als stand beschouwd,
weinig fceteekenen, valt ooit den onkundigsten in het oog. Intnsschen ziet
de meerderheid van den adel de onmogelijkheid in, om de aloude voorregten
onvoorwaardelijk in stand te houden, en heeft zich dus, ook in bet voor.
uitzigt van geldelijk voordeel, gaarne met de Regering vereenigd tot het
daarstellen van dien gewigtigen maatregel, waardoor men zich zonder groot
gevaar op de hoogte der 19de eeuw hoopte te plaatsen. De tegenstand van
enkele aristokraten bij het ten uitvoer leggen der ukase beteekent dus niet
veel. Meer zwarigheden bestaan er ten opzigte der boeren zeiven daar
men, wat de doelmatige en regtvaardige verdeeling der te verwerven grond-
eigendommen betreft, mee de grootste moeijelijkheden te kampen heeft. De
akkers, die de boeren tot nn toe in leen bezaten, zijn overal zeer verbrok.
keld, zoodat een en dezelfde boer,op ver van elkander verwijderde plaatsen,
kleine 3tnkjes land in gebruik had. Om nu het verwerven van eigendom
van wezenlijk nut te doen zijn, Is het noodig, dat het grondbezit van iede-
ren boer zoo veel mogelijk een geheel uitmake, en dit punt verwekt bij de
boeren op ieder goed des te meer twisten, oneenigheid en beroering, omdat
men het grootendeels aan hen zeiven moet overlaten, om bier te beslissen,
dewijl het bijna geheel aan kundige en geschikte lieden voor het opmeten
en schatten der gronden onbreekt. Al die beroeringen, waarvan men zoo
veel ophef heeft gemaaktbeperken zich dus tot eenen strijd over het mijn
en het dijn, eensdeels tusschen de boeren en de edellieden, anderdeels en
hoofdzakelijk tusschen de boeren onderling. Voor de veiligheid van den troon
is van dit alles niet het allerminste te vreezen.
ZWITSERLAND.
Het door den Grooten Raad van het kanton Lnzern verworpen besluit van
den Kleinen Raad, om het onderwijs niet aan de Jesuiten toe te vertrouwen
is nu weder naar den Regeringsraad gezonden welke echter zelf tegén de
Jesniren is.
Geneve den 9 September. Een bijzonder berigt van deze dagteekening
bevat het volgende:
Wij hadden ons te voorbarig gevleid, van de volksoplcopen voor goed
bevrijd te zijn, daar de dag van gistere» ons op eene treurige wijze eooneefen
uil vroegere revolutionnaire tijdperken herinnerd heeft. De Protestanten vier.
den een hunner voornaamste kerkelijke feesten, den jaarlijkschen vast- en
bededag. Bij die gelegenheid zijn in de volkrijke wijk van Sr. Gervais de
zoogenaamde patriotten in grooten getale voor de kerk zamengeschooldom
het binnentreden daarvan aan den Predikant te beletten, die door zijne geza
menlijlre ambtgenooten was aangewezen, om daar te predikenzonder dat
men daarbij acht geslagen had op een verzoekschrift van diezelfde patriotten
hetwelk den eisch inhield, dat de dienst in eene van de kerken der stad dien
dag door een ander Predikant wierd verrigt, wiens vurige gehechtheid aan
de radicale beginselen bekend is. De Predikant, wien de dienst wettiglijk
was opgedragen, verscheen in amntsgewaad bij de kerk, doch zag zich dade
lijk door groepen oproermakers aangerand. Er ontstond eene worsteling tus-
schen zijne tegenstanders en een klein aantal burgers, die toegeschoten waren
om hem te beschermen. De strijd was op het punt om van eenen bloedigen
aard te worden, maar het gelukte den Predikant zich uit de volksdrommen
lbs te scheuren en voor het geweld wijkende, verwijderde hij zich, terwijl
de zeer aanzienlijke schaar geloovigendie tempeltvaarts was opgekomen,
aan nameioozen angst ten prooi was. De godsdienstoefening heeft geen
voortgang kunnen hebben, daar de oproermakers vast besloten hadden, nie
mand dan honnen begunstigden redenaar te laten prediken. Na eenigen'tijd
verlieten de geloovigen de kerk onder het luide gejuich der zaamgeschoolde
menigte. Ofschoon de Overheid lang te voren, ook docr de bedreigingen
der-onruststokers,,wist wat efgebeuren zou, heeft de openbare magt-zieh'
nergers vertoond cn niets gedaan om do ongeregeldheden te beletten. Men
heeft zich bepaaid, toe het aanplakken des avonds van eene proclamatie,
waarin de nieuwe Staatsraad het gebeurde gispc,en het voornemen openbaart,
om d'e voornaamste schuldigen aan de Justitie in handen te leveren. De bel
hamels zijn allen bekend, doch tot nu toe heefc men geen hunner opgezocht,
veelmin in hechtenis genomen. Er tvorden intusschen krachtige adressert
tegen deze schennis van de vrijheid van eeredienst gereed gemaakt, en dé
Regering zal dus wel gedwongen worden, Zich vérder met de zaak te be-
moeijén.
DUITSCHLAND.
Den ii September zijn de manoeuvren in de omtrek van Keulen afgeloó-
penen bij Roninglijk beveischrifc is aan de troepen de Koninglijke goedkeu
ring bekend gemaakt; er zijn gedurende de manoeuvren onderscheidend
ongelukken gebeurd. Té Keulen is dien dag een feest ter eer van HM;
MM. gegeven.
Zijne Maj. de Koning van Wurtemberg was den isden wederom vari
zijne ongesteldheid hersteld en had eenen wandeirid gedaan.
Uil Triësc schrijft men van I September, dat er aldaar en Inde om
streken, sedert dén isten Junij bijna geen tegen was gevallenen de zornef
zoo droog was geweest, dat de veldgewassen er bijzonder door hadden ge*
leden. De bladen vielen van de boomen af en meer dan 300 bronnen warert
opgedroogd.
-Uit Leipzig wordt van 10 September gemeld, dat de groote bojch-
brand tusschen Saksen en Buhemen toen nog voortduurde. Den 8sten werd
van Dresden geschreven, die het vuur, ondanks alle pogingen, naar dert
kant van Teischen voortliep en des te moeijelijker te stuiten was, daar het,-
ten gevolge der lanrdurige droogte, onder den grond van wortel tot wortet
zich voortplantte. Hetzelide wordt int de Pruissische Lausitz geschreven,
waar men reeds verscheiden malen brand in de bosschen gehad heeft. Men
heefc aldaar opgemerkt, dat de brahd inden droogen veengrond soms op eene
diepie van verscheiden ellen voortging. Allertreurigst is het gezigt der uit
gestrekte kaal gebrande woudstreken, waar men thans niets ziet dan asch-
kleurige grond, waaruit hief- en daar verkoolde tonnestammen uitsteken.
Men melde uit Hongarije, dat de Bisschop van Grootwardeinwellté
zich voornamelijk tegen de gemengde huwelijken en de vrijheid der onders
omtrent het kerkgenootschap waarin de kinderen zouden opgenomen worden,
verzet had, zijne waardigheid heeft nedergelegd en door den Paus tot
Aartsbisschop titulair benoemd is. Men wil daaruit afleiden, dat j,de zaak der
gemengde huwelijken bij den eerstkomenden Hongaarschen Landdag ten voor.
deeie der Protestanten zal worden beslist,
GROOT- BRIT ANNIE.
De bevolking van Londen is sedert 1830 dagelijks 76 personen aange.
wassen, en beliep den isten Januarij 1841 1,860,727; te weten: 874,135*
van het mannelijk en 989,588 van het vrouwelijk geslacht;de sterfte beliep
in 1841 een getal van 45,284 zielen, waarvan 10,994 aan teringen.
Gedurende Napoleon's gevangenschap op St. Helena, hield de Brit—
sche Regering eene bezetting op Tristan d'Acunha, die na zijnen dood weg.
genomen werd. Een oud korporaal, Class genoemd, die zijn* lijd bijna uit
gediend had, kreeg vergunning, om met zijne vrouw (eene Hotcentocsche),
een kind en twee gemeenen hier te blijven. De beide soldaten kregen wel
dra verdriet in oe levenswijze, gebruikten de komst van een' zeevaarder,
om het eiland te verlaten, en zoo werden de oude Glasszijne vrouw en
kind éénige bezitters der plaats, Vorsten van alles, wat zij zagen. Het eiland
is vulkanisch, en een hooge bergtop stijgt op van eene hooge vlakte, die
1000 voeten boven den spiegel der zee ligt; van deze stijgt de berg nog
7600 voeten naar boven. Op de spits bevindt zich een verbazende krater
op welks oever de albatrossen en andere zeevogelen hunne nesten bouwen.
Het tafelland, de hooge vlakte, is geheel onbruikbaar, daar het zeer moe
rassig is en niet minder dan veertig kraters heeft. Het land, voor bebouwing
broikbaar, is dus eene streep tusschen den berg en de zee, slechts zes of
zeven Engelsche mijlen lang, en naauweiijks eene halve mijl breed, om
trent 40 h 50 voeten boven den spiegel der zee. Het eiland heeft, na lang
het verblijf van ééne enkele familie geweest te zijn, thans 73 inwoners; 15
zijn kinderen van den onden Glass en 12 zijfte kleinkinderen. Zijne dochters
zien er vrij fraai nit, hoewel Iets donker, en vinden ligt mannen. Er komen,
namelijk, redelijk veel Amerikaansche walvischjagers aan, om aardappelen
en water in te nemen, Eenigen van de manschap zijn somtijds terug geble
ven. Ongelukkig zijn somtijds ook schepen gestrand, en de oude Glass heefc
zich omtrent de schipbreukelingen altijd welwillend gedragen. Ook eenigen
van dezen zijn op het eiland gebleven, en daar ieder den goeden ouden man
ergens dank voor schuldig is: voor eene vronw, voor hulp bij het bouwen,
voor een paar trekossen, voor eenige schapen, zoo zijn allen hem genegen,
en hij wordt, daar hij bovendien ook de geestelijke, de leermeester, de
arts en vriend is, door allen met achting behandeld. Trietan d'Acanha is het
volkomen model eener republiek; de wetten zijn, gelijk men vermoeden
kan, hoogst eenvoudig. Op den avond van ons verblijf, schrijft een reizi
ger, den 3 Maart 1842, doopte de oude min zijn jongste kind, drie maan
den oud, en daar de bewoners van het eiland wijn van hec schip kregen,
zoo vierden zij eenen feestdag en noemden hec kind, ter eere der Koningin
van Engeland, Victoria. De woningen, die zij aangelegd hebben, noemen
zjj eene stad, en deze beet Somerset. Zij hebben vele schapen en koeijen^
eenige varkens, de voortreffelijkste aardappelen, en water in overvloed, eft
daar deze lieden niet aan weelde gewend zijn, ook geene behoefte kennen,
zijn zij volkomen tevreden. De bevolking van het eiland bestaat nit Hollanders,
Denen, Franschen, Amerikanen, Engelsche en geborenen Tristanen.
De Engelsche dagbladen waren kortelings opgevuld met de bijzonder
heden van een schandelijk proces, dat onlangs in liet Central Criminal Court
te Londen gevoerd is, en eene merkwaardige bijdrage levert tot de kennis
van de zeden der Engelsche aristokatie.
NicoTaas Suisse, een Fransch kamerdienaar van wijlen den Marquis van
Ilelfortwas door de execuieuren des boedels beschuldigd van het verdon
keren eener som van 80,000 welke zijn meester hem gedurende zijne
laatste levensjaren, toevertrouwd had. Hij bewees echter voor. de Assises,
dat hij deze niet verrekende som eerlijk ten behoeve van de „menus plaisirp
des hee-ren Marqbis besteed had; dac is: hij had bij den ouden, met jicht
en andere jeugdige herihnèringen geplaagden roué, den opzigter des harems
gespeeld, en, gelijk de Examiner zegt, den Marquis ten opzigte van zijn
linnen schoon, maar in ondeugden vuil gehouden. Twee Fransche vrien
dinnen van den Lord werden als gecuigen gehoord. Eene derzelve, made
moiselle Angelique Borel, verklaarde, dat zij 7 i 8 jaren met den Marquis
geleefd en apanemenien bewoond had, welke voor haar door den heer Suisse
gehuurd werden, die haar ook jaarlijks haar pensioen van 7000 h 8000 Jiuit-
betaalde; eens nad zij van Mylord een geschenk van 210,000 fr. bekomen;
ook had diéns goedheid haar een jaargeld van 15,000 franken geschonken.'
Op zekeren rijd, zoo verklaarde AngeiiqUe1 met maagdelijk blozen -|zij is
eerst 24 jaren oud was zij op hec punc geweest zijn Lordschap te ver.
laten, wijl zijeene zekere Henrietle in zijne kamer gevonden had; Mylord
schijnt echter door eene fraaije equipage en eene haarnaald van grooce-waardd
de jalousie der vriendin tot zwijgen gebragc te hebben. Ahgelique volgde
haren beschermer ook naar Engeland, en spijsde gewoonlijk met hem in
Dorchesterhouse. Zoo Mylord voorname lieden aan tafel had, b. v, de Graaf
en Gravin Zichijdan verscheen zij niet aan den maaltijd, maar kwam daar.
entegen des avonds.
Wanneer echter de heer Crokerde békende patriarch van het fashionabele
eo vrolijke Ond-Engeland, ter maaltijd was, behoefde zij zich dezen dwang
