B E L G I E.
MENGELINGEN.
de aanmerking, dat de taal der Ministers van heden wonderbaar verschilde
met die van den vorigen dag. Mee opzigt tót de zaken van Spanje hebben
de Maarschalk Soult en zijne ambtgenoten hoofdzakelijk verklaard, dat het
Kabinet de geheele zegepraal der Carlisten in Spanje nooit zoti dulden; dat
echter eene gewapende tusschenkomst in dat land, ofschoon later mogelijk,
thans noch verlangd werd, noch noodzakelijk was, dat de aangevraagde som
zou besteed werden, om het aantal der op de Spaansche kust kruisende Fran
sclie oorlogschepen, met nog zeven te vermeerderen; en dat deze schepen
het toezenden van krijgsbehoeften aan Don Carlos zoo zeer zoudep trachten
te beletten, als, behoudens het in acht nemen der regten van schepen onder
onzijdige vlag, slechts eenigzins mogelijk was.
Den s/sten Junij zijn voor het Hof der Pairs de debatten over het Mei-
Proces begonnen. De zitting was gvootendeels aan de lezing der acte van
beschuldiging en der acte van renvooi besteed. Vervolgens begon men met
het verhoor der beschuldigden. Bij de oproeping der namen bleek het, dat
vele Pairs afwezig waren. De toegangen! van het Luxembourg-paleis zijn
inet sterke detachementen linietroepen en nationale garde bezet. Van binnen
in de zaal ziet men dezelfde schikkingen als die tijdens het proces van AU-
laud. Ten één lire verklaarde de President de zitting geopend. Dadelijk
vroeg de Advocaat Arago het woord voor een prejudiciële quaestie, doch de
President antwoordde, dat vooraf de acte van beschuldiging moest worden
voorgelezen. Volgens deze werden BarbèsNouguesBonnet, RoudelGtsil-
lert, Delsade, Mialon, AustenLemièreJValschPhilippetLebarzicDu-
gas, Longuet, Martin, Marescal, Pierne, Gregoire Blanqui Qvoortvlugtig)
Martin Bernard, Mellard (voortvlugtig)Do-j (voortvlugtig)beschuldigd
van eenen aanslag, ten doel hebbende om de Regering, hetzij omver te
werpen, hetzij te veranderen, hetzij de burgers aan te zetten, om zich tegen
elkander te wapenen of hen tot wapening te verleiden.
Barbls en Mialon zijn buitendien beschuldigd van moord met voorbedach.
ten rade, respectivelijk gepleegd op den Luitenant Drouinea en den Opper
wachtmeester Jonas.
De houding der beschuldigden was buitengemeen kalm. Barbès was on
gemeen sierlijk gekleed. Men heeft nergens van eenige de minste wanorde
lijkheid gehoord.
In de Revue du XIX Siècle leest men het volgende ten aanzien van den
staatkundigen toestand van Frankrijk;
Wij hebben het vóór lang gezegd, dat er in een gedeelte der drukpers en
van de Kamer de strekking en de kiem eener Conventie is vervat. En zoo
ten dezen aanzien bij sommige optimisten nog eenige twijfelingen mogten
bestaan, zouden wij hen uitnoodigen om op den zeer duidelijken zin na te
denken van de omschrijving van het best mogelijke Ministerie, door een
dagblad gegeven, dat er altijd grooten prijs op heeft gesteld, niet te wotden
beschuldigd van radicalismus.
Zoo de Kamer, zegt dit dagblad, op eene staatkundige wijze ware zamen-
gesteld; zoo zij eene magtige meerderheid bevatte, die hare gevoelens en
belangen kon doen gelden, een zoodanig gevormd Ministerie zoude het beste
van alle Ministerien zijn. Men zoude zich van hetzelve bedienen, als van
een werktuig, om de hervormingen tot stand te brengen, welke de voort
gangen des tijds en der denkbeelden hebben noodzakelijk gemaakt. Het zoude
handelen als een committé der Kamer, onder de ingeving en het vuur der
beraadslagingen. Het zoude slechts de pen hebben te houden om in ontwerp
van wet te herschapen, hetgeen de meerderheid in zijne tegenwoordigheid
zonde denken en zeggen.
Voor ieder, die te midden van eenen vloed van minder of meerder kunst-
matig geschikte woorden tot den grond der zaken weet door te dringenis
het duidelijk, dat men door den zelfden slag twee magten op de drie wil
vernietigen, die in het vertegenwoordigend stelsel in werking zijn. Met een
Ministerie, de pen houdende onder de ingeving van de Kamer der Afgevaar.
dijden, beteekenen het Koning- en Pairschap niets meer. Op die wijze worde
het charter, waarvoor men zegt eene zoo groote liefde te hebben, met eenen
enkelen pennestreek in zijne gewigtigste bepaling aangerand, en wij zijn
niet verre meer verwijderd van eene nationale conventie met een committé
van openbaar welzijn.
De overschrijding van de wetgevende magt op het gebied van de uitvoe.
rendebepaalt zich niet bij de eigenlijke administratie. Het zijn niet meer
alleen de Ministersdie een committé onder de leiding der Kamer moeten
uitmaken. Ook het Koninglijk prerogatief is veroordeeld zich in de Kamer
op te lossen. De Koning zal genoodzaakt wordenoraeven als zijne Mi.
nisterszijne handteekening te zetten onder de bevelschriften! der Kamer.
Alzoo dringt de Kamer der Afgevaardigden in alle takken van openbaar
beheer door. Zij bestuurt, want zij matigt zich de beslissing aan over quaes,
liendie slechts aan den Staatsraad behoorenzij beerschtwant het Mi
nisterie is slechts de pen, die de uitdrukking is van den wil der Kanier; zij
regeert, want de Koning kan niet meer de aan de orde bewezen diensten
erkennen, dan naar een te voren door de Kamer der Afgevaardigden vastge
steld tarief. Hoeverre zullen zich deze overweidigingen van eene der magten
van den Staat op de twee andere uitstrekken!
Abdel-Kader heeft zijne legerplaats digt bij de Fransche bezittingen op
gebroken, en schijnt van plan te wezen om de pogingen tot verovering der
stad Ain-Madi, welker beleg hü genoodzaakt is geweest te laten varen,
te hervatten.
Het Indienen van petitien aan den Koning, ter herstelling van de Stassart
en tot wegzending van het Ministerie, is begonnen en de stad Genappe
heeft daartoe het eerste voorbeeld gegeven.
De Belgische Moniteur deelt een Koninglijk besluit mede, waarbij het
kantoor van in- en uitklaring voor de vaart op de Schelde te Lillo geves.
tigd wordt.
Naar men wil weten zouden er bereids onderhandelingeh met het Kabi
net te 's Gravenhage geopend zijn over de grondslagen van een handels-tractaar.
Er zouden te Brussel twee infamie-medailles op de Ministers Nothomb
en de Theux geslagen zijnwaarbij de eerste met den naam van ex-Journaliste
liberal, en de ander met die van Ministre universe! betiteld wordt, terwijl op
den keerkant staat, un infame, met de dagteekeningen van 19 Maart en 17
Junij, tot herinnering aan de aanneming van het tractaat van 19 April en van
de afzetting van de Stassart.
Een berigt uit Brussel van den 27sten meldt, dat de bewoners van Lim.
burg en Luxemburg, van welke gezegd en geschreven was geworden, dat
zij de verbrokkeling van het grondgebied met hun bloed zouden verhinderen,
de Belgische troepen met onverschilligheid hebben zien vertrekken en de
tJederlandscbe zeer wel ontvangen hebben. Men ziet hieruit, dat al dat
gesnoef van de laatste dagen slechts het werk van eenige raddraaijers geweest is.
SIERRA-L EONE.
(Vervolg en slot).
Deze onmatigheid is het bijna altoos, welke de vreesclijke sterfte van
Sierra-Leone veroorzaakt. Doch zoo ver denkt men niet naen daarom
wordt deze kolonie niet zoo bezocht, als zij het wel verdiende, en is de
handel .minder levendig met Europa. Inmiddels houden zich de overheden
van Sierra-Leone thans bijzonder bezig met de uitroeiiing van den slaven
handel. Niet te vergeefs voorzeker heeft Noack tot Char,Is zonen gezegd: j
»Gij zult de knechten nwer broeders dienen." Afrika is nog aitoos de
groote slavenmarkt, alwaar Indië, Egypte, Klein-Azië en West-ïn.lië ziek
voorzien. Men kent de overeenkomsten van.Engeland met Frankrijk, Spanje
en andere Staten; in die met Brazilië van 1826 is er bepaald, dat elke over
treding als zeerooverij zoude worden aangemerkt en gestraft; en a! deze
overeenkomsten, alle sommen, welke Engeland voor de naauwkeiirige op
volging heeft uitgegeven, hebben nog geen einde aan dien handel gemaakt.
Men schat thans het getal slaven, dat elk jaar over de Atlantische zee ge
voerd en over alle gedeelten van Amerika verspreid wordt, op 80,000. Bij
mijne aankomst in Sierra-Leone zag ik in de haven eenen schooner, welke
zich door fijnheid van bouw en hoogte zijner masten deed opmerken. Dit
schip, waarvan het dek van zwarten wemelde, werd Donna Maria da Glo
ria genaamd; men hield het voor Brazilisch. Door een Engelsch fregat bij
het binnenloopen der haven van Rlo-Janeiro bemagtigd, was het daar btnnen-
gebragt, alwaar de zaak voor eene Braziliaansche Commissie zoude dienen.
De laaing bestond uit 480 zwarten. De zaak gaf aanleiding tot hevige
debatten, daar de Kapitein van het Neger-schip verzekerde, dat zijn schip
geen Braziliaansch eigendom was; eindelijk verklaarde zich het geregt, bij
mangel aan kennis der zaak, incompetent, en de schooner werd naar Sierra-
Leone gezonden, om daar met de lading geregteiijk toegewezen te worden.
De Negervoerder moest alzoo nog eens de Atlantische zee over, maar reeds
had de dood een vierde der Negers weggemaaid hun getal bedroeg nu nog
slechts 335, en van deze 335 ongelukkigen waren de meesren zwaar ziek.
Dit was nog niet genoeg: toen het schip Sierra-Leone bereikt had, moes:
men met de ontscheping wachten, tot dat het geregt, door een vonnis,
de prijsmaking voor goed en geldig verklaard had. Dit duurde weder twee
maanden; nu eerst bewees de eigenaar van het schip, dat hetzelve, tijdens
de prijsmaking, de Portugesche en niet de Brazilische vlag voerde, en het
ook werkelijk een Porcngeesch eigendom was. In het verdrag nu, tusscbeii
Engeland en Portugal, is bepaald, dat de Portugezen den handel niet in bet
noordelijke halfrond zullen mogen drijven. De schooner was in het zuide
lijke gevangen genomen, niets duidde aan, dat dezelve zijne lading in het
noordelijke gehaald had, en dientengevolge was het geregt genoodzaakt, de
prijsmaking voor onwettig te verklaren en het geheel aan den eigenaar te
rug te geven, met eenen geleidebrief, opdat het schip niet door andere krui
sers opgehouden zonde worden. Zoo maakte zich de schooner op nieuws
reisvaardig, na zés maanden proces, gedurende welken tijd het niet aan eenen
enkelen zwarten vergund werd aan land te komen; zegevierend verlaat de
zelve de haven met wapperende vlag, om ten derden male den Oceaan mee
de overblijfselen zijner lading te doorklieven. Op den oogenblik van het
vertrek lieten de zwarten een driewerf herhaald gejuich hooren, waarschijn-
lijk in de hoop, hun lijden door eenen spoedigen dood te zien eindigen.
De plaatsen alwaar de kruisers het meest te doen hebben, zijn aan de
monden van eenige rivieren in de baai van Benin en BiafFra; ook de rivieren
Calaba en Bonny worden zeer dikwerf door de negerschepen bezocht. Zoo
dra een verdacht schip op deze plaatsen het anker heeft geworpen, maakt
men er zich meester van; dan brengt een Engelsch officier het met eenige
matrozen naar Sierra Leone, alwaar het geregt, dat in deze stad zitting
heeft, door een vonnis de in bezitneming bekrachtigt of opheft. Een dezer
schepen dat reeds een maand lang gevaren had, werd door een kruiser ge.
vangen genomen. De lading, welke bij deszelfs afvaart uit 374 man bestond,
was reeds op 315 verminderd. D:t schip was Spaansch, en werd Paulina
genaamd. Het verdek was, voor en achter, met.mannen, vrouwen en kin
deren, geheel naakt, bedekt, en aan den voet van den grooten mast lagen
tien stervenden, die er werkelijk als geraamten uitzagen. Men opende de
luiken, welke met ijzeren bouten gesloten waren, en dadelijk kroop een ge
heel heir negers en negerinnen naar buiten, welkq een hardverscheurend ge
schreeuw deden hooren. Dit gat was slechts 22 duim hoog, en zoo smal,
dat het vierde gedeelte der ongelukkigen welke er uit te voorschijn kwamen,
er niet in zonden hebben kunnen leggen. Zoo hadden de zwarten dus, eene
geheele maand, staande doorgebragt, terwijl hoofden hals onder de scheeps-
planken moesten buigen, zonder zich te kunnen verroeren. Nooit had men
in Sierra-Leone negers van een ellendiger uiterlijk gezien. Nadat zij geland
waren, werd een deel der mannen ziek en stierf; even zoo was het met de
vrouwen: eenige werden met heete koortsen naar het hospitaal gebragren
andere werden waanzinnig, hetgeen onder de vrouwen, ten gevolge dezer
vaart vaak gebeurt, vooral bij dezulke, wier verstandelijke vermogens het
meest ontwikkeld zijn,
GENEESHEEREN in NO OR D-A M ER I IC A.
Meest in alle landen hangt het inkomen der geneesheeren en wondartsen
veel van willekeur der zieke of van zijne familie af. De meeste diensten
schijnen voor bijna niets te worden geteld. Nergens is dit echter zoo erg
als in Frankrijk. Men beknibbelt daar het getal visitenmen dingt op den
prijs, zoodat bij slot van rekening, de esculaap zeer te vreden mag zijn,
wanneer hij, over het geheel genomen, de helft zijner vorderingen incasseert.
Hij mag geene medicijnen leveren, en van een eenvoudig gesprek, van een
vriendschappelijk bezoek (meer is het immers niet), maakt men geene groote
zaak. De doctor is bijna altoos de vriend des huizes. Wanneer zich in eene
familie verscheidene personen onpasselijk gevoelen, komen zij in eene en
dezelfde kamer bij elkander, en wachten het bezoek van den arts af. Een
ieder ondervraagt hem, en dikwijls alle te gelijk, en de arme doctor, die,
onvoorbereid wordt overvallenen gedwongen is op alles te antwoorden
alles te bedenken, alle gevallen te overleggen, alle kenteekenen te onder
scheiden, vindt zich soms nog, bij dit alles, van zijn zoo moeijelijk ver
diend honorarium beroofd. Dikwijls gebeurt het nog, dat men zich onder
ling de recepten mededeelt; elke buur schrijft het af, en hoopt zich aldus
zonder arts te genezen.
In Engeland, even als in de Vereenigde Staten, daarentegen, wordt hij,
die de gezondheid herstelt, die het kwaad paal en perk stelt, die de men-
schen van zoo vele ongemakken bevrijdtals een der nuttigste leden van de
maatschappij beschouwd, daar wordt hem raad en bezoek sciptelijk toege
rekend, men betaalt hem dag voor dag. De prijs zijner diensten is dan ook
bepaald en algemeen bekend; op deze wijze zijn de huisgezinnen voor elkè
onmatige vordering gevrijwaard en de artsen zijn zeker van hunne belooning.
In de drie groote steden van Noord-Amerika, New-York, Baltimore en
Charlestown, zijn de volgende tarieven bepaald. Het eerste bezoek van den
arts kost, naar ons geld gerekend, in New-York 90 cenren 101/5.40, iti
Baltimore 2.70 tot ƒ5.40 en in Charlestown ongeveer 3.50. De vol
gende visiten kosten in New-York ƒ5.40 in Baltimore 2.70 en in Charles
town zoo vee! als het eerste bezoek. Eene enkele visite wordt in New-
York met 5.40, in Baltimore met ƒ5.40 tot 27, en in Charlestown mee
3.60 betaald. Een consult kost in New-York en Baltimore bijna 14,50,
in Charlestown ongeveer ƒ21.60. Voor de volgende consulten betaalt men
in New-York 8, in Baltimore 2.70 tot 5.40 en in Charlestown 6.30.
Een consult bii brief, kost in New-York 27 tot f 40, een nachtelijk be
zoek in New-York 18 en in Baltimore 14.50 tot 54. Het honorarium
voor elk uur bedraagt in New-York 8, in Charlestown 6.30; voor eiken
dag bedraagt liet in New-York 65. Voor verwijderde visiten moet men,
behalve het honorarium voor het bezoek zelf, nog voor elke mijl in New-
York 3.60 en in Baltimore ƒ2.70 betalen. Eene visite ten tijde van epi
demische ziekten kost in New-York 14.50 eri alle volgende bezoeke 8.
Eene visite na overlijden kost in Charlestown ƒ6.30. Bij eene gewone ver.
lossing ontvangt de arts in New-York 65 a 70 gulden, in Baltimore 30 tot
65, en in Charlestown 90 tot 135 gulden; eene moeijelijke verlossing daar.
entegen brengt den arts in New-York 90 tot i6o, in Baltimore 65 tor 130
en in Charlestown 135 tot 225 gulden op. Eene aderlating aan arm of voetj.
