Aan den Gouverneur van Demernry, is reeds in October 1. 1. te ken nen gegeven geworden, dat voor de kolonie veel voordeel te trekken was, indien men allerlei Europeërs naar dezelve toelokte: daar die werk lieden zeer goed liet werk konden op zicli nemen, hetgeen de Negers te voren gedaan hadden. Men zou dit kunnen gemakkelijker maken en uitvoeren, wanneer men de kosten van overvoer voor behoeftige lieden verminderde, hun voorregten toekende, waarvan zij verstoken zijn, en hen aan vele lastige formaliteiten, welke zij nu bij hunne aankomst ondergaan moesten, onthefte. Dat, in een woord, de zaak wel dege lijk de overweging van het Bestuur der koloniën vorderdeen door des- zelfs medewerking kon uitgevoerd worden. Alhier zijn twee voorname Turken uit Konstantinopel aangekomen te weten: Asini-Bey en Achmet-Eftm&i. Zoo men verneemt zijn dezelve van wegen den Sultan belast, om de vereischte inlichtingen te verkrij gen, waardoor dezelve zich in staat zou gesteld zien tot de vestiging eener militaire school voor de opvoeding en bekwaming van jonge Turksche officieren. Asmi en Achmet zuilen met dit inzigt WoolwichSandhurst Addiscombeenz. bezoeken. Beide personaadjen bekleeden eenen aanzien lijken rang in het Turksche leger. De reis is door hen over Duitschland en een deel van Frankrijk genomen. Van de maand Mei 1832 tot aan Junij 1833 zijn er op de Sandwiclis- Eilanden gedrukt 19 werken, uitmakende te zamen 166,040 exemplaren. Behalve verscheidene boeken van het Oude en Nieuwe Testament, vindt men daaronder, Beginselen der Rekenkunst (13,000 exempt.); Bijbelsche Geschiedenis (10,000 exempl.); voorts eene Verhandeling over het Huwe lijk, enz. F R A N K R IJ K. In de zitting van Dingsdag heeft het Hof der Pairs weder acht per sonen in staat van beschuldiging gesteld, en vijf anderen vrijgesproken. Het is uit de beraadslagingen van het Hof gebleken, dat tot heden 81 personen in staat van beschuldiging en 90 in vrijheid gesteld zijn. Het Journal des Débats bevat, ten einde de misvatting weg te nemen, als of door de wetgevende Kamers een antwoord op de boodschap van den President Jackson gegeven wordt, het volgende: Het paketschip Ie Rhone, hetwelk den 25 December uit New-York is ge zeild, is den 16 Januarij te Havre binnengekomen. Ter beurze verhaalde mendat dit vaartuig het antwoord van de kamer der vertegenwoordigen op de boodschap van den President Jackson had medegebragt. Dit is een misbegrip. De wetgevende Kamers der Vereenigde Staten zijn niet gewoon een antwoord op de boodschap te geven. Een voormalig Fransch Gezant bij de Vereenigde Staten Hyde ie Neuville, heeft aan een Fransch blad eenen brief gezonden, in welken hij zich sterk tegen de Auierikaansche schuldvordering verheft, en het niet afkeurt eenen oorlog te beginnen tegen de Amerikanen, wanneer zij aan het Fransche eigendom moeite aandeden ter invordering eener schuld, welke wezenlijk geene schuld is. Uit Tripoli wordt geschreven, dat de opstandelingen aldaar meer ei 'meer veld wonnen en de Bey het moeijelijk zou kunnen uithouden. In de stad was men zeer verwoed op den Engelschen Consul, die de partij de- opstandelingen begunstigt; zijn huis is door het gemeen geplunderd gewor- denen sedert heeft hij de stad verlaten. De opstandelingen bombaardeer. den dezelve sedert eenige dagen. Er heeft wederom tusschen de bezetting van Algiers en den in- landschen volkstam der Hadjoutes een gevecht den pden Januarij plaats gehad, waarin de Franschen wel de overhand behouden, dien stam ver strooid en veel vee buit gemaakt, maar ook zeiven een aanzienlij'! .verlies geleden hebben. Eene afdeeling van 4,500 man en 4 stukken geschut was tegen denzelven afgezonden. De afdeeling is na vier dagen uitgeput van vermoeijenis in Algiers teruggekeerd. MENGELINGEN. OORSPRONG van den TWIST tusschen FRANKRIJK en de VEREENIGDE STATEN. Het is noodeloos tot bereiking van ons doel, verder in de geschiedenis der handels-betrekkingen tusschen Frankrijk en de Vereenigde Staten op te klimmen, dan tot het verdrag van 1800, waarbij Louisiana onherroepelijk aan de Vereenigde Staten werd afgestaan en Frankrijk eenige handels-voor- deelen verkreeg, terwijl tevens de onzijdigheid ter zee nader werd geregeld. De onzijdigheid ter zee is, zoo als men weet, op deze stelling gegrond: De vlag beschermt het koopmansgoed; eene stelling, welke bij het traktaat van Utrecht is aangenomen, sedert herhaalde malen is betwist, en Aie Napo leon voor altoos wilde vaststellen als de grondwet voor de vrijheid der zee. Frankrijk en de Vereenigde Staten hadden een bijzonder belang tot de ver dediging van dit stelsel; een belang, waarin alle mindere Zee-Mogendheden van Europa deelden, en dat alleen door Engeland kon worden bestreden, als inbreuk doende op deszelfs heerschappij ter zee. Engeland bragt dan ook onmiddelijk na het verdrag van 1800, deszelfs bezwaren hiertegen in, en bepaalde bij een order in councildat alle onzij dige schepen zouden worden gevisiteerd, en, zoo noodig, na de Engelsche havens worden opgebragt, om er hunne goederen te lossen en andere we der te laden, alvorens naar hunne bestemming te mogen vertrekken. Nieuwe orders in council bragten in 1805 den handel der onzijdige Mo gendheden nieuwe hinderpalen in den weg, en eindelijk werd in 1806 de blokkering van alle havens tusschen Brest en de monden der Elbe bevolen. Wat was het gedrag van de Vereenigde Staten onder deze gebeurtenissen? Zij onderwierpen zich zonder aarzelen aan de orders in council van 1803 en 1805, hetgeen men voornamelijk moet toeschrijven aan den wensch om hun ne handelsbetrekkingen uitte breiden; een voordeel, dat voor eene Mogend heid, wier Krijgs-marine nog niet ontwikkeld was, in zekere opzigten, de vernedering van hare vlag kon vergoeden. Napoleon beantwoordde deze orders door de blokkering der Britsche ei landen, waartoe hij het dekreet in Berlijn teekende. Tot dezen maatregel overgaande, zeide Napoleon aan de Amerikanen: Gij neemt alle de vor deringen van Engeland aan, gij duldt het bezoek van deszelfs kruisers; gij laat u in hunne havens brengen, of gaat er op hunne bevelen heen; gij betaalt een regt op de lading van uwe schepen. Dus erkent gij vasallen, onderdanen van Engeland te zijn. Van dezen oogenblik af, zijt gij geen Amerikanen meer; uwe schepen zijn Engelsche schepen, uwé ladingenEn- gelscjie ladingen; in een woord, uwe vlag is gedenationaliseerd De Vereenigde Staten bevonden zich alzoo tusschen de bedreigingen van Frankrijk en de aanvallen van Engeland, waarvan het pressen der Ameri kaansche schepen en den aanval op het fregat Chesapeakin de wateren der Vereenigde Staten kunnen getuigen. Echter beval de President Jefferson, den 22 December 1807, vijf dagen na het verdrag van Milaan, doch na met dat van-Berlijn beltend te zijn, aan alle de Amerikaansche schepen, om in de havens van de Vereenigde Staten terug te keeren, als ware het om zijne natie voor alle verliezen te beveiligen. De uitvoering van dit bevel moest natuurlijker wijze aan vele moeijelijk- heden onderworpen zijn, en werd ook I n- 2 en groot getal Amerikaansche schepen ontdoken, welke voortgingen met de Engelsche koopwaren in alle de havens van Duitschland, Oostenrijk, Italië en Spanje, welke door gee ne Fransche troepen waren bezet, rond te venten. Eindelijk vaardigde liet Amerikaanse!! Gouvernement, als wilde het den handel, welke tegen hare eerste bevelen aan werd gedreven, wettigen, de akte van non intercourse uit, waarbij de communication met Frankrijk en Groot-Brittannie werden ontzegd, maar die met de andere Mogendheden hersteld. Napoleon deze akte als eene verklaring van vredebreuk met Frankrijk beschouwende, beval bij het dekreet van Rambouillet, dat «Ik schip onder Amerikaansche vlag varende, dat na 20 Mei in eene der havens van Frankrijk, deszelfs koloniën, of van de gewesten door hare legers bezetwas binnengeloopen of in het vervolg zoude binnenkomenin beslag moest worden genomen, verkocht, en het bedrag daarvan in de amortisatie-kas zoude worden gestort. In uitvoering van dit dekreet werden te St. Sebastiaan en andere ha vens een zeker aantal Amerikaansche schepen in beslag genomenter wijl vóór de uitbrenging van alle deze aktentijdens de expeditie van St. Domingo, verscheidene Amerikaansche schepen in zee door het Fransch eskader waren verbrand, alleen om het geheim van deze expe ditie te bewaren. Deze beide wederregtelijke onteigeningen, welke men echter van el kander moet onderscheiden maken nu den grondslag der vorderingen van de Vereenigde Staten uit. Den 2den November 1810 herriep het federale Gouvernement de akte van non intercourse, voor zoo verre Frankrijk betrof, en bepaalde eenen termijn aan Engeland om hare orders in council te herroepen. Ten ge volge daarvan herriep Napoleon de dekreten van Berlijn en Milaan voor zoo verre de Vereenigde Staten betrof, te rekenen van den xsten No vember 1810. Er was toen reeds, daar de betrekkingen tusschen beide Mogendheden een vredelievend aanzien namen, aanleiding om op de ten onregte gepleegde vijandelijkheden en derzelver gevolgen terug te komen. De heer Barlow, Amerikaansch Minister vroeg dan ook reeds bij de onderhandelingen van 1811 en 1812 eerst 70 millioen schadevergoeding, die weldra tot op 30 millioen werden verminderd. In dien tusschentijd hadden de Vereenigde Staten den oorlog aan En geland verklaard. Napoleon toen in zijne Russische onderneming gewik keld, verzocht den heer Barlow, hem te Wilna tc komen opzoeken0111 de onderhandelingen ten einde te brengen, doch deze kwam onder weg te. overlijden. De zaak bleef in statu quo tot de maand Januarij 1814. Frankrijk was door de Geallieerden bezet. De Vereenigde Staten alleen hielden den oorlog met Engeland vol. De staatkunde vereischte dat men hen alles moest toestaan war hunne gehechtheid aan Frankrijk kon vermeerderen: de Keizer beval den Hertog van Vicence hem een rapport, betreffende hunne vorderingen in te leveren. Zij werden op 13 millioen begroot en als kunnende gebragt worden tot -op 18 millioen. Deze vergoeding was voornamelijk van toepassing op de schepen, welke in zee waren ver brand want het overige van den eisch werd in bedenking gehouden. Het rapport van den Hertog van Vicence bleef niettemin onbeantwoord. In de eerste dagen der restauratiekomen de Amerikanen niet voor onder de menigte schuldeischers die Frankrijk bestormden. Verschillende redenen worden hiertoe opgegeven, waaronder volgens den heer Lafayette voorname lijk in aanmerking kwamde herinnering der hen bewezene dienstenen het eergevoel dat hen belette zich in deze benaauwde oogenblikken bij de vijan den van Frankrijk te voegen. In 1818 werden de onderhandelingen met het Fransch Gouvernement hervat. De Ministers van de restauratie hebben ons nog niet het geheim der mid delen geopenbaard, waarvan zij zich bedienden om tot in 1830 de betaling eener schuld te verschuiven, die zij reeds hadden erkend. De President Jackson verzekert echter, dat de onderhandelingen ten einde spoedden toen de Julij-revolutie uitbarstte. Dezelve werden met het Ko ningschap van 7 Augustus hervat, en eindelijk werd den 4 Ju lij 1831 een traktaat gesloten waarbij bepaald werd, dat het Fransch gouvernement om zich geheel te kwijten, eene som van 25 millioen aan de Vereenigde Staten zoude betalen. De som was eerst slechts op 15 millioen bepaald; maar de heer Casimir Perier erkende dat dezelve hooger konde worden gebragten van vergunning tot vergunningkwam men eindelijk tot de 25 millioen door den heer 6e- bastiani goedgestemd. Deze overeenkomst werd nagenoeg geheim gehouden en alleen aan eenige bevoorregte speculanten toevertrouwd, die van deze officieuse mededeeling gebruik maakten om voor spot-prijs de Amerikaansche schuld-brievenwaar van de koers steegnaar gelang de som der indemniteit hooger werdop te koopen; eindelijk werd deze overeenkomst in de zitting van 1834 aan de goedkeuring der Kamers onderworpen, en na hevige debatten met eene meer derheid van 12 stemmen verworpen. De mededeeling van den President Jacksonwelke onze lezers bekend is dringt op de afdoening dezer schuld aan, en dien ten gevolge zal het ont werp van wet op nieuw aan de Kamers worden voorgesteld. BLIK op P E R Z I E.. Feth Ali Schah, die den 20 October jl. gestorven is, werd in 1768, (dus een jaar vóór Napoleon')geborenen was voor zijne troonsbestijging Baba K/tan genaamd. Hij kwam in 1796 tot den troon, en heeft alzoo 38 jaren geregeerdeen voor Perziealwaar de omwentelingen aan de order van den dag zijn, buitengewoon lange tijd. Van zijne 60 zonen en 200 dochters zijn de meeste onbekend. De meest bekende onder de Prinsen van het Koningrijk Huis was Abbas Mirza, Feth Ali's derde zoon, welke met toestemming van Rusland tot troonopvolger was verklaard en in December 1833 kwam te over rijden. Zijn regt ging over op den oudsten zijner zonen Mehemet Mirza tegemvoordigen Schah van Perzie, die echter zes broeders en zestig ooms tot mededingers had. Perzie is een oude naam in de geschiedenis. Het heeft zijnen fabel- en heldentijd als Griekenland; het heeft zijne helden en wetgevers, zijne dich ters en wijsgeeren, zijne godsdienst en zijn mysticismus, alles op eenen anderen en veel grooteren schaal, dat het westen. De door Alexander ver nietigde Perzische monarchie had 208 jaren bestaan. Van toen af (331 jaren voor Christus) werd dit schoone land beurtelings door verschillende vreemde volken veroverd. Eerst heerschten de Parthen, toen, sedert het jaar 637, de Arabieren. De geest van het Islamismus voerde met dweepachtige woede over de puin- hoopen van altaar en troonde kiem van alle wetenschappelijke kennis ver dween. Ook het Kalifaat viel en Perzie werd door Stadhouders bestuurd die zoo vele stamhuizen daarstelden. Onder deze (de Samaniden Seldschu- kidenGasneviden) begonnen de schoone kunsten en voornamelijk de dicht kunst weder te bloeijen, waarvan de namen van Firdussi, SadiHafis, getui gen. De Mongolische stroom stortte zich ook over Perzie uit. Gengis- Khan en zijne opvolgers werden door Timur verdrongen. Daarna kwamen de wilde Turkomannen die van 1468 af gedurende honderd jaren in Perzie het gezag voerden. Hierop volgde de stam der Sophis tot in 1722toen Schah Hussein onttroond werd. De Afghanen kwamen tot de magten na hen de dwingeland Schah Nadir die, na onnoemelijke wreedhedendoor zijne stamgenooten werd vermoord. Deze Vorst was het die in 1738 Indostan doortrok, Delhi veroverde, en honderd duizend menschen op eenen dag liet ombrengen. Terwijl hij daar was, kwam een Derwisch den overwinnaar te gemoet en sprak hem aldus aanOnoverwinnelijke Schahzijt gij een God, wees dan zoo goedertierend als God; zijt gij een Propheet, toon

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leydse Courant | 1835 | | pagina 3