A°. «S33.
LEYDSCHE
CODRAN T.
N#. 49
WOENSDAG
OEN 54 APRIL.
T R K Y E.
Volgens den Hamburger Correspondent, zon Mehemed-Ali, zoowel den
Rnssiscnen generaal Mutawiejf, als den Turkschen Halil-Pacha verklaard
hebben, dan eerst na vredes-voorslagen te zullen luisteren, wanneer hij
niet alleen volledig zonde zijn schadeloos gesteld, wegens zijne vloot te
Navarino in den grond geboord, en de kosien van dien'en den tegenwoor-
digen oorlog, maar hem tevens volledige onafhankelijkheid wierd gewaar
borgd en het Islaoismus zich zoude verzekerd vinden tegen al de kren.
kingen. hetzelve door nieuwe hervormingen toegebragt.
Uit Berlijn schrijft men den 19 April: Het verblijf van den Turk
schen gezant, den generaal Mehmed-Namik-Votaoaan ons hof, heeft aan
leiding gegeven to: eene nadere behandeling der met eiken dag gewigtiger
woroende Oosiersche vraag. De Porte heeft van oudsher een groot ver
trouwen in de Pruissische siaatkunde gesteld, en de naam van Fredrik II.
staat nog werkelijk te Konstantinopel in verdiende achting, terwijl mea
aldaar tevens de laatste welgemeende hulpvaardige bemiddeling van den
vrede met Rusland dankbaar erkent. De Turken weten zeer wel, dat
pruissen noen eene krijgsvloot heeft, noch door zijne troepen onsódde-
lijk op de Turksche aangelegenheden werken kan; maar zij weten mede
zeer wel, dat er io de Europesche staatkunde eenen naauwen zamenhang
bestaat en de middeliike werkingen geenen minderen Invloed verkrijgen
kunnen, dan de nomiddelijke, Aan|de; Potte worden, in hare tegenwoordige
verlegenheid, twee, drie en meerdere wegen ter reddjng, door de Euro
pesche Mogendheden aangeboden, van welke elke zijne-voordeelen hebben
kan. maar de andere uitsluit, en daarmede zelfs eene vijandige strekking
heeft. Welk dezer stelsels te kiezen, van hetwelk de zekerste hulp te
verwachten, en de minst nadeelige verwikkeling voor het vervolg te vree
zen zij, die hangt over het algemeen af van den toestand der Europesche
staatkunde, en van deze heeft de Turksche gezant, die een jong levendig
man van opgeklaard verstand schijnt, zich op zijne reis genoeg kunnen
otiderrigten. De keus der Porte is iutusschen door den drang der om
standigheden bespoedigd geworden; maat wij gelooven, dat de gebeurte-
ais-en der diplomatieke waarnemingen en navorschingenwaartoe het Turk
sche kabinet gebragt werd, in geen geval eene andere keuze zoude knn-
nen aanbevelen, en dat de Europesche invloed in Turkije dezelfde'kleur
onder welke hij vosrloepig optrad, Bepaaldelijk zal blijven behouden.
Dat de vrede in Europa zelve door verwikkelingen van het'Oosten zoude
kunnen gestoord worden, is voorwaar nog steeds eene niet ongegronde
vreesdocb voor het eerst kon echter de vrede nog wel verzekerd zijn.
De teleurstelling der Fransche diplomatie, omtrent den met zoo veel ver
trouwen aangekoodtgden en des niet te min feil geslagenen invloed* op
den OnderkoniDg vnn Egypte eo deszelfs zich in Kieiu-Azie uitbreidenden
jj veldheer, moet noodwendig den besten staatkundigen ijver tot eeuige om.
iuf-1 kigtigheid vermanen,"
O O S T N R IJ K.
Luidt een handelsbrief uit Trieste, zou Mehemed-Ali al de oorlogsvaar
tuigen, die zich in de haven van Alexandrie bevonden, verzameld hebben
en daarmede tegen Smyrna zijn onder zeil gegaan. Ter beurs van Weeneh
zag men, op dit berigt, reeds de oorlogsvlam in het OoateD blaken en
werkte het dan ook nadeelig op de fondsen. Mogte het werkelijk waar
lijn, dat Mehemed-Ali Alexandrie verliet en zijne vloot zelt tegen de
Port^ aanvoeren wilde, zoo zonde voorwaar in die «treken weder eeD
hevige st'ijd kunnen beginnen, maar dezelve, bjj de vredesgezinde stem
mingen der Europesche Mogendheden, zich niet verder uitbreiden, dan
tot dus verre het oorlogstooneel zich strekte,
De laatste berigten uit Parts," schrijft men verder, zijn tamelijk
[geuit vredelievend. Wat zonde ook het Parijasche kabinet onder dergelijke om-
EKOJ Handigheden kannen doen? Toch niet Mehemed-Ali te hulp komen, en
aizoo zijn eigen gezant onaangenaam betrekken? Of tegen denzef en te
nen» werk gaan en de handelsbelangen der Franschen in het leven taaten? Voor
ilea tl hetzelve schijnt niets anders over te blijven, dau den gang der'zaken ai
IIZEH te wachten, en voorloopig de Porte, naar welgevallen, hare verbondenen
I te laten kiezen.
Hadde de admiraal Roussin dit van den beginne af gedaan, zoo zonde
>efed< waarschijnlijk uit het Oottersche geschil niet zoo veel beweging zijn one
en t»; man. Intnsschen is zjjDe overeenkomst met de Porte, van den 31 Fe-
tenli broarfjthans daar door, dat de Rosiische vloot zich niet verwijderde,
voor beide partijen krachteloos geworden, en staan de zaken weder als
vóór het sluiten derzelver. Maar over het algemeen doet zich in hét
aerate oogeDblik, na eene geheel onverwachte gebeurtenis, gewoonlijk al-
lei gevaarlijker voor, dan het wezenlijk is, en ook ter bevrediging van
het Oosten zal men eenen weg vinden. Wat evenwel door de laatste ge-
beurtenissen in Azie blijkbaar werd, ts, dat de Porte zich van alle zede-
like en materiele kracht verstoken vindt, en haar verder bestaan onder-
iworpen bljjft aan gering schijnende toevalligheden. Een gevaarlijke toe-
Itind, die vroeg of laat invloed hebben moet op het Europesch evenwigt.
Indien de Sultan geen middel vindt om het vertrouwen en de toegenegend.
hetd 'zijner geloofhgenooten te herwinnen. Te Trieste is men voor de
hmdelsverblndtenissen met bet Oosten bezorgd en de assnrantie-premien
tön merkelijk gestegen. Te Smyrna was tot den 13 Maart alles rustig,
I meiÓ,0Dlier d" er verdere veranderingen in het bestuur voorgevallen waren,
den W^atf op dit oogenblik bevindt zich aldaar waarschijnlijk Egijptesch garni-
me^lM^oen• want men vernam reeds met den laataten koerier uit Konstaminepel,
«ktIbrahim van zijnen vader bevel ontvangen had, om Smyrna te bezetten.
ee°«j RUSLAND.
ver tod °P eenen, door den Rusiiscben gezant te Konstantinopel den Russischen
en Kit^ou,erneur te odessa toegezonden verzoek, ontvingen, in den nacht tns-
n hci/^" den ap en S° Maarttien batatllons infanterie aldaar bevelom zich
titt de reeds te Konstantinopel zjjnde Russische troepen te gaan vereeol-
lis aaofj™' Aclu "dere baiaillona moesten onverwijlt volgen, en men was bezig
R.BER '''dgeschut en artillerietrein in te schepen. In de hoofdstad van bet
op D Ml!s<:lle rijk," schrijft men verder, zou groote gisting heerschen, en
liddsgl 'dlen den Sultan niet ter regter t(jd te hulp komenzoo kou hij
hebik ket slagtoffer worden der woede van het dweepachtig gemeen,
en doti| berekenI b t getal der naar Turkije besiemde troepen op 35,000 man.
voort- dtze tijdig genoeg eo vóór de komst der Arabieren de hoofdstad
^Jtzel'en kondenzou het spel voor Ibrahim-Pacha veelligt zeer gevaarlijk
e Lejl°"'en' maar ware dit aud"ts» zot> zou cea tointe in Turkije een lang-
"gen
7-
ooit
Zou.
iren;
trast,
intcg.
Vrij-
in It
exit)
ge n
panj
1363.
ge««
6*
itardtt
teeg
dnrige krijg ontstaan kennen want in bet binnenste der Europesche pro
vinciën beeft de Sultan nog vele getrouwe aanhangers. Onder dergelijke
omstandigheden, is het voor onze troepen van groot gewigt, de berg-
engten van den Balkanbenevens de vestingen Siltstria en SchumlaIn
bezit te hebbenook zegt men dat de Soltan bevel gegeven beeft om
ze aan onze troepen over te geven. Sedert de vorige week zijn leverings-»
1 contracten ter verpleging van het leger aan den Donau en van het eskaJ
der geslotenwaarbij de sterkte der troepen op krjjgsvoec berekend is."
ZWEDEN.
Daar het eppergerigt het vonnis van het hofger/gt, in zake des vrijhei-
ren y. Vegesackwegens hoogverraad bekrachtigde, heefr de veroordeeld»
zich, bij smeekschrift van den 30 Maart, om genade tot den Koning ge
wend. Z. M. heeft den vrijheer v. Pegesack van de vestingstraf tot aan
de schuldbekentenis ontheven; maar tevens bevolen, dat het vonnis, ten
aanzien der verbanning uit den lande, zoude voltrokken worden. De be.
zwaren des vrijheeren y. Dübenover het vonnis van het hofgerigt
waarbij hij, ter zake van ongeoorloofde gemeenschap mee deD prins Gustaf
af Hasa, tot verbanning uit den lande veroordeeld werd, zijn door het
oppergerigt verworpen, en bet vennis van het hofgerigc bekrachtigd ge
worden. De wegens onbetamelijke redeneringen over den persooo de»
Kónings, als doodschuldig aangeklaagde boer in Nexike, is door het hof
gerigt ter dood veroordeeld. Men hoopt, dat de Koning ook dezan onge-
Inkkigendie meer uit onbedrevenheid, dan uit kwaad opzet, te werk
gingvergeven zal.
De Storthing van Noorwegen is voornemens Z. M. de toestemming
te verzoeken om tot het einde van Junij vereenigd te bljjven. N«»r men
zegt zal de Kroonprins dezen zomer Noorwegen bezoeken. Het ont
werp van een nieuw wetboek stond den Stenden waarschijnlijk op den
eerstvolgenden Rijksdag te worden aangeboden. Hec was evenwel zeer
twijfelacbtig of het zoude worden aangenomen, alzoo hec verslag, door de
hoogleerarer. der wjjsgeerige en regtsgeleerde faculteiten te Upsala uitge.
bmgcmet zeer voordeelig was en hetzelve insgelijks den bijval Diet genoot
van den staats-minisier der jnstitie en de leden van het opperste getigtshof.
ITALIË.
Men leest in de dagbladen, nit Lyon den 6 Aprils In Sardinië is de
Inquisitie weder ingevoerd:" Ik sta in voor de waarheid der narolgeede
daadzakenDe Koning van Sardinië beeft aan de vier Senacen van hec
koningrijk eene Paosteljjke bul ter registrering overgegeven, volgens welke
eene geestelijke regtbankuit vijf Bisschoppen bestaandezal worden
opgerigc, die belast zal wezen om de zedeo en hec geloof na ce vorschen
(inquirere mores et fidemde regtbank is gemtgtigd om in elke provinc e
ondergeschikte regioanken daar te stellen, geheime procedures tebegiooen,
de aangeklaagden te dagvaarden en dezelve de in de geheime noten toe
gekende straffen op te leggen. Deze Noten werden den Senaat niet
medegedeeld De Senaat van Turin heeft die mededeellng gevraagd. De
Senaten van Genua en Savoouen hebben geweigerd de Bal te registreren.
Nizza alleen zou daaraan gevolg hebben gegeven!"
ZWITSERLAND.
Den 9 April (leest men onder deze rubriek) omtreeka den middag, kwam
een korps van 380 Polenonder welke 348 officierenaangevoerd door
de kolonels Antonini en Oberslj aan in de vrijbergen te Saignelégieren
men verwachtte, dat hetzelve nog door meerdere en talrijker korpsen zonde
worden gevolgd. De reden vau hon wegtrekken uit Frankrijk bestond,
zoo als deze trekkenden beweerden, omdat Frankrijk de beloofde onderstand-
gelden ingekrompen en lastig toevoorsigt over hen verordend had. Zij
bedoeldendoor verzoekschriften aan den Landdag desxelfs gaicvrijheid ta
verwerven, zich inmiddels latende welgevallen om aan de grenzen de beslia-
-sing at te wachten. De misvattisg dezer ongelukkigeu is te groot om niet
te voorondetsteilendat zijof tot andere einden uit Frankrijk werden
gelokt, of dat ten minste Frankrijk de edelmoedig verleende bescherming niet
weigeren zal en bij den terugkeer dezer Polen het vereiachte weder zal
verordenen. Zwitserland zelf is Diec in staatduizenden of slechts vele
honderden de bescherming te verleeuenwelke deze Polen verlangenen
het zal niet weder regtstreeka of schuinschstreeka beproevenzich met
vreemde aangelegenheden te bemoeijen.
Zoo als men den 13 April met zekerheid wiststonden dezelve niet in
het minste vetband mee bewegingen in Duitschland, maar vormden hec
dépóc der Poolsche vlugtelingen te Besargonen zoudengelijk zij ver.
namen ten gevolge eeuet beschikking van den minister der Binnenlandsche-
zaken naar Bergerac bij Bordeaux worden verv-ierd om met het aldaar zijnd»
dépöt te worden vereenigd. Zij oordeelden zich daar door, maar bjjzou.
der ook ooor de vermindering der aubiidleneD door hec eenigzins streng
toevoorzigc in Frankrijk tegen hen uitgevoerd wordende, zeer benadeeld,
en besloten alzoo, zonder middelen vaD bestaan en zonder zich vooraf
ergens anders te hebben gemeld, tot den zeer gewaagdeD stap om zich aan
Zwitserland te wenden, hetweiit hnn geene betere hnlp kan aanbieden.
Het verzoekachrifc aan de dag-zitting der BoDdgenootenia door zeskolo-
tiels, in naam van 403 naar Zwitserland geviugte Polen onderteekend, eu
en de dag.zitting kan Id baar geval niets anders dan op zjjn hoogste, dit
verzoek met eene aanbeveling naar de Steoden verwijzen.
DUITSCHLAND.
Ten aanzien van het voorgevallene op den 3 April te Frankfort, Is het
echte der zaak bij voortduring een geheim. Zoo veel schijnt iutusschen
zeker, dat de onderneming niet uit het volk ontstond, en dat vele vreemde
jonge liedeo bijzonder stndeocen daaraan deel namen maar in bet alge
meen doorziet men geen verstandig doelen begrijpt niet hoe eenig bezon
nen mensch op het slagen rekenen kon. Het getal der samenzweerders zou
meer dan 150 beloopenmaar het getal der genendie met het geheim
bekend waren, zon veel grooter zijn. Een aanval op het Torn- en Tax a-
sche paleis in de Esschenheimer straat, als den zetel der Duitsche Bonds,
vergadering ett eene vernieliog der akten van den Bondsdag schünr mede
tot het plan te hebben behoord maar daardoor onvolvoerd te zijn gebleven
omdat diegene der zameuzweerderswelke zich vau den toren der domkerk
hadden meester gemaakt, de alaitnklok niet konden luiden, en alzoo hec
verwachte teeken niet gegeven werd. Te Mentz atondeD verschelde?»
troepen - afdeeliogen gereed om naar Frankfort trekken; 300 man derzel««
