LEYDSCH E
N% 44
COURANT.
A'- '?33.
V R IJ D A C
KENNISGEVING.
Derde Zitting van den Militie.Raad
over het Kanton Leyden, N*. 15.
bttroemeester en Wethouders der Stad Leyden, ontvangen heb.
bende van den Heer Militie-Commissaris over de Kanton» 15—21, Provin.
tie Zuid-Hollandeene kennisgeving, dat de Derde Zitting des Mititie-
Rasds, voor deze Stadzal gehouden worden op het Raadhui» ie GOUDA,
op Dingidaz en Woensdag, den 16 en 17 April 1833. dis mergers te louren,
ter beoordeeling van de Plaatsvervangers en Nmnmerverwisselaarswelke
de dieoatpllgtlge Lotellngen dezer Stad zullen verlangen te geven alsmede
tot het afdoen der belangen van zoodanige Lotelingen, wier zaak tot oeze
fitting is geadjourneerdbrengen zulks bij deze ter kennisse va» de be-
daoghèbben'denmet informatie, dat tot het opmaken van de bij de Wet
.gevorderde certificaten voor Plaatsvervangers en Nmnmerverwisselaars,
(welke laatste zolka echter niet dan met toestemming hunner ouders ver.
jiojen te doen), zal worden gevaceerd ter Secretarie dezer Stad, op Vrij.
iag den 11 Aprlf aanstaande, snamiddags te 4 uren; alwaar zij tevens de
nuodige informatie, zoo omtrent het opmaken aezer certificaten, als ten
janzien der vereischten, welke de Plaativervadgers, ingevolge de Wet,
moeten bezitten, kennen bekomen.
Voorts meenen Burgemeester en Wethonders de belanghebbenden, of wel
derzclver ouders, te moeten waarschuwen voor Zoodanige personen, wel-
ke, onder den naam van Commissionairs, somwijlen dezelve misleiden,
zoo door met hen kracbtelooze overeenkomsten te sluiten, ais door hun,
welke Plaatsvervangers verlangen te geven, ot der voorwending van alles
voor heo te zullen bezorgen, een aamal onnoodige kosten te doen maken,
)t, die zelfs veelal door beding vin al de gelden daartoe benoodigd, dade.
4jjk in eens, of in kort op eikander volgende termijnen te moeten ontvan
gen, hun voor het vervolg in vele onaangenaamheden wikkelen; alzoo, van
bet geld door-de* Lotelingetr;-ten-behoeve van de Plaatsvervangers te ge-
,vvnvolgens att 98 der Wet van 8 January 1817, dimmer meer dan een
rijfde aan detalve mag .worden uitbetaald, en de overige vier vijfden in
iie kas van het korpa moeten worden gestort; en als dan zoodanige
Commissionairs, na het vollp geld genoten te hebben, dikwijls (zoo als
de oi;der.vinding,hceft doen.zien) .niet in stasc zijo de betaling jüer ver-
deie termijnen aan het Korps te voldoen, de belangheobenden genoodzaakt
-weden die gelden nog eertmaal te bèralen. Eindelijk worden de belang,
hebbenden rog herinnerd aan de bepal'ng van art. 33 der Wet, van den
27 April 1820, houdende! dat hij, wiens Plaatsvet vanger gedurende 18
maanden gediefd-' heelt(de dienst bij de reserve piet mede gerekend)
van alle verdere verantwoordelijkheid voor d'enzeiven bevrijd zal kunnen
blljyen', mits Hortende eene som van f 150, wanneer in de aanvulliog
•van den Plaatsvervanger) ingeval hij mogt komen te ontbreken, aoor vrij
willige wervii g kal wórden voorzien.
Aldus gedaan en gearresteerd, bij H. H. Burgemeester en Wethou
ders Stad Leyden, op d'ett 4. April 1833.
"•ïe J. g. de Met.
Ter ordonnantie van dezelve;,
P. A. du Pui.
O R AI i 2 J P R l Li
- - - EGYPTE.
Brieven'Uit Alexandrie melden, dat de magf van Ibrahim-Pacha be
loopt 60,coo man, onder welke zich bevinden 14 regementen Infanterie
en-i» regementgn kavallerie met 100 stukken geschut, die op het Euro-
peeich zyu ingerigc.
Mehimcd.illi zou aan den generaal Muravief en den Turkschen gezant
Haïti-Preba gezegd' hebben, dat hij naar geene vredesvoorwaarden wilde
lut««feu,-dan wanneer hij. onder gnderen, volledig schadelooa zoude zijn
'gestéld.- wégen» het vetlie». zijner vioot, welke hij op nadrukkelijk ver
dingen. der Porte naar Navarino had gezonden alsmede der koateo, welke
hem die vpldtogt en de tegenwoordige veroorzaakten; men voegt er bij
'dat Ealit-Vacha eindelijk minder bezwarende voorwaarden had verkregen.
.i A b G R I E K E N L A N D.
De tBdingen vandaar ontvangen, de vorige bevestigende, melden ver.
«Ier, dat het Regentschip aan de hoofden der ondeischeidene adminlstra-
tien den titel vsn kanselier heeft verleend. Irihupis bekwam dien vao
iyykinseUer. Re kantelier van oorlog had atn de hoofden der-ongere
gelde troepen het bevel doen afgaan, dezelve naar huis te zenden, tot
isn de intigting van het leger. Een gedeelte der Fnnsche troepen was
•ieett»1 naar Toulon or,der zeil gegaan. Den, 23 February gaven de aan
zienlijkste inwoners van Nauplii Zijne Maj den Koning Otto een «chit-
VtSehd' baf, waarover dë Koning zich bijzonder vergenoegd betoonde, en
•tfcaar' aan hij tot iaat in;deo nacht deel nam.
Te S^RIA waren, volgens schrijven van den 9 Maart, Beijeriche
lommissarissen aangekomen, ten einde de gezondheidt.aangelegenhnden-en
'Jiëf fin'aiicie'.wëzfib naar den ander stelsel te regelen. De Franscnen te Na«-
J>TI!tl6ragteh''dezëlve op bunne eigene schepeu, naar Navarino over. Zij
tyVeilltftn.gelijk al de ovefige be'rlgten, dat te Nauplta en is al de ge-
tfrttiet van hét ïtetfwe koningrijk de heerlijkste orde heerscht. De Fran-
iïhe'tróëpen 'iotidetr evenwel pog niet zijnscheep gegaan.
- - T U R K Y E.
Den is Maart meldt men uit Konstantinopel. De gebeurtenissen
y'an bét laatste tijdperk zjjn niet ligtelj)k te beschrijven, alzoo ons heilig
veld tot degene Behoort, waar.de diqgeo dikwijls siet zijn wat zij schij-
tea. Opdet dergelijke omstandigheden dient de tijdrekenkundige volgorde
Jjeedshét be'ite tot ligtsooer. ,Toen de voortgangen der Egyptenaars
ïiiT3éze zijde'van den Tantas, door de volledige ontblooting van vêrde.
jligingnniddelen,- voor heg aanwezen van het rijk zelve hoogstgevaarlijk
iaerden .herinnerde de Divauzich, dat hem reeds vóór langen tijd, in
een tijdstip, dst het gevaar op «er(« na niet zoo dringend was, vanwege
lei Russische hof, de aanbigding van vrlendtchippelijken bystaDd geschted-
it,. Bit- aanbod' gedioeg zigh tot de bereidvaardigheid der Russische
legering, om .eeipge oorlogschepen uit de haven van Sebastopol te zenden
ter dekking van de hoofdstad, terwijl er in de Dardanellen iets gebeuren
mpgt. Aan Bit aanbod wf de Divan, ofschoon hetzelve met dankoaatheid
ontvangendegeen gevolg tot dat het gevaar, zich dringend voordeed. Toen
vaizood men aan den Rnssischen gezant niet alleen een verzoek om net
bgloofde asjtadetmtar ook;dpn weascli om gene plet aapgtb-deue -leger:
I afdee'irg van 25 tot 30,000 min naar Konstantinopel te deen rukken. D»
Russische gezant kon, gelp zich begrijpen laat, slechts het cers.é ge.
I deelte van den hem te kennen gegeven wensch vervollen hij zond koeriers
naar Sebastopol en naar St. Petersnurg. Te midden van den drang, be-
kwam men 1 et berigtdat Ibrahim-Pacha zijne voorwaartsche beweging
te Klntahia had gestaakt, en weldra daar na verkreeg men, door de terogz
komst van den luitenant.generaal Murawiejf en de berigten vin den Oos-
tenrykschen kopsnl-geneiaal te Alexandrie, den alentel der gunstige gebeur,
tenissen. Even zoodra oordeelde de Divan het aanrukken van vreemde
hulp niet meer onvermijdelijk. De Russische gezant zond, op deszelfj
verzoek, tegenbevel naar Sebastopol; maar bet eskader was werkelijk in
aantogten liet reedt den 20 February voor Bujuderé het anker vallen.
Den 17 February kwam de nieuwe Frsusche gezant, admiraal Reussin, te
Konstantinopel aan. Reedt met het begin der Egyptiache onderneming
had de FraBtche zaakgelaate, de heer de Varennes, een levendig deel ge
nomen in de geschillen van Mehemed-AU tegen de Porte. Hij bood ver
scheidene malen du tutschenkomst aan van Frankrijk, maar verbond ze iteed»
met voorwaarden, zoo geheel ten voordeele van den onder-Koningdie
de onderhandeling geene schrede vorderde. De verschijning van het Rus:
sische eskader gaf onverwijlt der zaak eenen anderen keer. De admiraal
Reussin verliet het veld der vroegere bedingen, en «telde den Divan tui.
«chen deze tweeledige keuze. Het vertrek van het Fransche gezantschap,
indien de Porte de garantie van Frankryk niet erkent, dat Mehemed-AU
genoegen zal nemen, mee de hem door de Porte aangebodene voorwaar
den ter verzoening; tevuni niet afgiet van alle andere, dan Fransche hulp M
Deze wederzijdsche verpligtiDgen werden den 21 February bij eene
door den Franschen gezant to den Reis-Effendi ondeTgettekende diplo
matieke akte bekrachtigd. Ingevolge de uitvaardiging dezer overeenkomat
zond de admiraal Reussin eenen adjudant naar Alexandrie. De eerite vraaé
van het oogenblik i» thans: zal Mehemed-AU zich naar de magt-ipraak van
den admiraal Reussin schikkeD? De tweede is: welke middelen heeft Frank,
rijk, ingeval de vice-Koning zich daarna niet mogte willen voegen om
hem tot her aannemen der door de Porte aangebodene voorwaarden te
dwingeD en om tevens het tusschenbeide komen van eenige andere Euro-
pesche magt in de moetjelljke aangelegenheid te beletten? Deze vragen
rusten op materiele voorwasrden, en hangen, ten aanzien der zedelijke
beslissing af, van dewyze, hoe de Russische monsrCh zijne uitsluiting van
de loop der'zaken in eenen naburigen siaat, ten gévolge der aanmat ging
van eene, verre van het tooneel gelegene Mogendheid, zal opnemen Over
deze laatste vraag, heerscht er bij den Divan en het publiek alhier geené
wezenlijke bezorgdheid; want men geeft zich niet toe in de gedachte
dac de Keizer van Rusland, dé gedrongene Porte zoude doen boeten het
welk slechts een gevolg ii van den drang zeiven; maar de eerste'vraag
«chijnt des te gewigciger en te shoeijeiper op te lossen, omdat Mehemed-
AU meer dan een middel bezit om zijn arglistig spel voort te zetten HU
kan, indien hy Wil; den opstand aan andere Picha'i toeschoven het
welk regtitreeks allezins alleen deszelfs schuld is, maar hem niet te last
kan worden gelegd, zoo lang hy zich «cheer het «cherm houdt. Welk*
middelen heeft, in dit geval, zoowel alt Jo het eerste, byaldien de onder.
K01 ing van Egypte de uitapraak v«n den door hem ongevolmagtigden be
middelaar, niet mogte bekrachtigen, de Fransche regering om hem tot het
bezit der vier kleine Pachahks (Acre, Nauplia, Jerusalem en Tripoli} té
beperken en de rust in Anatolie. en over het algemeen buiten d* gren
zen dier vier dinrikten, te herstellen. Heeft de sdmiraal Reussin terwijl
hy zijne diplomatieke akte onderceekende, meer deze karnen nagedacht dan
de oogenbbkkelyke verwydéring dér Russische vloot voor den geest ge'had
De niir Ibrahim Pacha gezonden Eogeltchg tolk, de heer Aiexe
Pisaniis uit deszelts hoofdkwartier téruggekeerdi. Hy heef. de verze- -
keringen m«degebragt, dat de laatste gebeurcenisseo te .Smyrna d-nzelven
geheel vreemd waren dit is io Zoo verre' mogelijkdat hij daartoe wel
geen regtsrrCéksch bevel zil gégeven hebben maar alzoo de opstandeling
Etnin Ejfendiin verstandhouding met de» door Ibrahem nieuw aangestelden
Musselim te Magnesia hatideltfe". 'is de kunstgreep klaarnlykeiijk.
- De voorhoede van Het RnssisChe hulpkorps, hetwelk een gedeelte
vsn het Lithausche vormt, i» 4,000 man sterk met 8 stukken geschut,
onder bevel van den brigade-generaal Markewekjden 5/17 Maart te
Jassy binnen getrokken. Nadat de generaal Kesse/ef, president dei Vor
stendommen deze schoone troepen in oogenschouw genomen had werden
zy door de inwoners feesteiyk verweikomtde mumcipaliteu' bood dé
heeren officiers een prachtig diner atn. Daarna vervolgde het korp«
zijnen marsch,
Den 14 Maart wa» te Konitantinopel alles ros ig. Er had nogtané
eene gisting onder bet volk plaats gehad dac het leven van dep Sultan zoude
doen gevaar loepen, indien hy het geene genoegzame zekere magt kon tegen-
nellen. In de hoofdacsd en omstreken bevonden zich ongeveer 15 000 tnai
Turksche troepen, man met zuiken slechten geest bezield, dat zy méér
geschikt waren om onlusten te verwekkendan te beteogelen. Men wa«
dus overeengekomen, dit de Russische vioot, die den 5 Maart versterkt
werd, met eéntgn fregatten, 20,000 man troepen eo ao stukken geschut,
(terwijl twee divisien de provinciën btnneotrokkeD den Bosphorus niet
zon verlaten, noch ztch in eenig geval verwijderenteneinde onmlddelyk
ingeval va» nood den Saltan en de hoofdstad te kunoen te hulp snellen.
Des ongeacht begreep men niethoe de Sultan zijnen hagchelyken toe
stand zoude ontgaanwant terwyl men de bedoeling van Keizer Nicelaat
erkende, om zonder by - oogmerzed of eigenbelang, de Porte by cesprio*
gen kon men zteb echter niet verbergendat de Sultan de gemoederen
zijner geloofsgeuooten zeer van zich bad vervreemd, door zijne geneigdheid
tot nieuwe invoeringen en dasrdoor tevens zeer verzwakte het nationaal
Ottomannisch karakterhetwelk zoo stérk aan zyce oude gewoonten ge
hecht is. Des Turkendie zici uiet ligteltjk lieten omkuipen vooral met
door de zoogenaamde ongeloovigenmaakten daarvan thans la hei algemeen
eene gewoonte,
De brieve» uit St. Petersburg waren niet ze^r geroitscellendhetv
welk, gevoegd bij de onzeketheid ten aanzien der wéze.ilyke strekking vin
het'Fransche kabinet in de zaken van bet Oosten, stilstand in deopenbara
fooosen veroorzaakte.
De laatste brieven uit Belgrade ontvangen maakten niet hat minité
gewag van den brand teSimtndria zullende bebnen plaats gehad, waaratt men
neaioot, dat de (yding of veidtAt, ot ten minste bniceDgemeen vergroot was.
