LEYDSCHfi 14- COÜRAN T. li A' '833- y R IJ D A C DEN 1 FEBRUJRIf. Binren on re st'd it T O R K Y E. Uit Konitintlnopel schrijft men den 16 December beertcht eene groote verslagenheid en de neefslsgttgheïd vin deo Sultan, 100 wel «li die vin rijn volk, ichljnt eene geheele ontbinding te voor. ■pellen. De Sultin beichouwt zich all verloren en beproeft zelfi niet de gemoederen op te wekken, uit vreei vin ze niet meer te zullen kninen beteugelen. De boofditid ziet zich onverdedigd iedert de noodlottige y ilag vin Konlcb verloren werd. Er bevinden zich nog wel 30,000 man troepen van den Groot-Vizier in Kleio-Azien veripreid, en meer dan 10.000 mm in reserve; maar de geest, die ze beziilr, beantwoordt niet tin den dring vin het gevnr, en men zoude geen hoofd vinden, die ver- trouwen genoeg zoude op zich zeiven hebbe, en tan anderen inboezemen om de overwinning aan de viandeli van den grooten Sultan te hechten, étedschid-Pocbt waa de eenige min daartoe geichikt. De fortuin heeft hem verlatenten behoeve van deszelfi jeugdige en voorzigtige tegenpartij. Hij heeft all een held gestreden en toen hij zijn nederlaag onvermijdelijk zag, zocht hij den dood, maar mogt deozelven niet vinden. Met verre overlegene magt ontbrak het hem aan voorzigtigheid. Hij was voornemens den nisten eenen beaiiasendeo slag te leveren, die in eens een einde ma ken moeit am den veldtogt. Ten dien einde volgde hij /iraArw.rachi in de bergengten van Krawin. wiar hfl hem wilde aanvallen, de navolgende beschikkingen gemaakt hebbende. Het groi van zijn leger, bestaande uit 41,000 man, bijna allen Albanezen, en joo man troepen van zijn huis, die onder zij® bevel den hoofd-asoval besturen moesten tegen de Egypte- nsars, die zich tegen eenen berg aangedrongen hidden, terwijl de Turk- iche ruiterij in twee sterkt korpsen, elk van 6000 man, den regter en linker.vleugel van den vijand kwellen moeiten en zelfs, indien zij kon. den, er op in houwen. Ibrahim had waarschijnlijk deze krjjgswending ge-- glst; dair hij, middeia de bergengten, uit dezelve met sterke kolommen «p de flanken van den Groot.Vizier aandrong, io het centrom slechts hec onvermijdelijk getal troepen latende om zijne bewegingen "t v» tl- «i an 05 firs ea r<- r«r I >i- ilf 'y. 'O* ie» lat ir* ii* te» S*J iet 3». au voegen over het algrmeen san de vorige rieta toe. Het publiek te Weenen houdt zich bii uitsluiting bezig met de Oostelijke aangelegenheden. De Ruaiische regering zou Intusschen zeer regtschrpen te werk gaan en zon der baatzuchtige bedoelingen, alleenlijk om Europa voor groote ontroerin gen te bewaren, en de tot dos verre gevolgde beginselen te handhaven, den Sultan ijllgst ondersteunen willen. Dit ware allezins een zekere waar. borg voor bet behoud van den vrede en eene rustige vereffening der nog zwevende geschilleo, zoo wel in hec Oosten als in hec Westen van ons werelddeel." In de berigten uit Londen van den as Jannarfl leeat men bij de beschouwing der zaken van Europadeze plaatsWat de Turksche aangelegenheden betreft, deze kunnen aan de Europeache Mogendheden geene bezwaren verwekken. Rusland alleen die een spaak in bet wiel hadde kunnen steken kiest de zijde der Turken, en waar is de Enrope. sche Mogendheid, die openlijk of bedekt de zijde der Egypcenaars kiest f Dit is het gezigtspunt, waaruit de meeste lieden de Europesche zaken beschouweoen alles voorspelt, dat de tempel vaD Janua spoedig zal ge sloten zijn, indien niet dezelve reedt gesloten ia." F R A N K R IJ K. In den nacht van den anten op den 32 Jannarij, was de pollcie te Parijs op de been. Men vreesde eene repnblikeinscbe en legitimistische beweging. Maar alles is rnstig gebleven. Volgens de Tempt heeft de Keizer via Rosland stellig geweigerd den maarschalk Muison als gezant van Frankrijk te erkennen. Men schrijft die toe aan de meermalen herbaalde vertogen, door dien gezant, bij hec bof van Weenentegen de staatkunde van liet Russisch kabinec gedsan. Men wil* immers de Messagerdat de maarschalk Maisenden hertog ie Breglie in het ministerie der Buitenlandiche zaken zal vervangen, ende maarschalk Girard terzelfder t|jd gepiaacic worden aas hec hoofd des depar- cements van oorlog. en alzoo tijd te winnen om ze te volvoeren. Naanwlijks waa Ibrahim gekomen ter hoogte der vlengela van hec le ge" dei Gtooi.Viziera, of h(j wierp zich onstnimig op de Toricsche mi cerijveracrooide ze en vlej den Groot.Vizier zeiven op twee puocen asn. De laatstgetnelde, die dezen aanval geenazina verwachtte, en zich in strijd bevond met het centrom dei vjjanda, welken het hem gelukt waa terug te dtiogeevereenigde In allerijl een gedeelte zijner beate troepen, om den Egijptischen kolommen het hoofd te bieden. Maar het waa moeite te ver geef!hec grootste gedeelte van het artillerie-park kon zich niet meer ont wikkelen en het Egüptitch geschut rigtte verschrikkelijke verwoestingen aan. Er schoot niets meer over dan om den neerlaag zoo duur mogelijk te "doen betalen, en deze partij nam de Groot.Vizier. De overwinning bleef tan de Egijptenaara. Het verliet waa ten naaste bij aan weerskanten gelijk- Nadat de Albanezen verstrooid werden en hec onmogelQit wss ze Weder te vereenigen, bevond de Groot-Vizier zich, omgeven van eene groep der getrouwe troepen van zijn huia, op den kant eener sloot. Daar beantwoordde hij zoo lang mogelijk door een verschrikkelijk schrootvuur deo unval der Egijptische bajonetten, tot dat hjj eindelijk, zwaar gewond, gtdaagen raakte. De Egijptenaara hebben ongehoorde pogingen moeten aanwenden om de'overwiuning te behalenwelke z(j verschuldigd zijn aan het wel ont worpen plan van hunnen generaal en de bewonderenswaardige rlgting hun- oer artillerie. Zij zijn, naar men verzekert, zoodanig uitgeput en verzwakt, dat, indien het mogelijk ware, de troepen in Klein.Azie verspreid, spoe dig genoeg te vereenigen, men ze nog tot den terngtogt zoude kunnen noodzaken; maar van dien kant hadden zij nieta te vreezen. 1'. In den raad vsr den Saltan li genie, noch ondernemende geest. In. dien er op een vroeger t#dnip ware geweestzou het Russisch leger de «tooimoedige en heugelijke overtogt van deu Balkan duur zijn te staan i gekomen tijdana der aankomst vin den graaf Diebitsch alechrs met 35,000 aan ouder de wallen vin Andrinopel. Ibrahim-pacha zou nogtans halte kunnen maken en zijne atrijdkrachten verzamelenbevorens den loop zijner eértlgtingnn voort te zetten, Men rekent op de Ruulsche tnascheukomst 1 de generaal Muraricf ia saar Alexaodrie vertrokken, belut, volgena het zeggen, om Mehemed- jtH te dreigen met hec misnoegen des Keizers van Rusland, die in hem, sieti dan een weerapannigen onderdaan jegens den Sultan zljneo meester, lien zoudeindien hij niet oogenblikkeltjk tot de gehoorzaamheid terugkeerde. Opmerkelijk ia hetdat den dag vóór den alag de Groot-Vizier aan zijnes Kiaja.Bey'a Rijk» Insignien ter hand stelde en hem opperbevel hebber van het leger benoemde In geval hij zelf sneuvelen mogt. Dit bewijstdat hij wlldk overwinnen of aterven. Het reetschapen en grootmoedig karakter van Keizer Kihelaas open baart zich vin nieuw bij deza gelegenheidwint, zonder eenige neven, gedachte ea zeifa tegen zijn belang, verklaart zich bet Russisch kabinec de beschermer der Porte." Uit Odessa, meldt men, den 4 Jannarij t „Een handelshuis van Se- boltopol berigtdat er bevel van het Ruistich gouvernement aangekomen ia, om binnen het kortst mogelijk tijdrnim tien der grootste oorlog.schepen uit te rotten. Deze tijding voor welker echtheid wij echter niet kunnen isuian, bewjjit duidelijk, het voornemen vin het Rusiisch kabinet om in de geachilleo tnsschen de Porte en Mthemed-zitt touches beide te komen. De Haag zal thans zijn, boe dit van wegen Engeland en Frankrijk, Ja zelfa van wege Oostenrijk zal wordeo opgenomen. Niec zonder ongerust heid beichonwt men deze gebeurtenis want men weet zeer wel, met vadlk ongenoegen deze Mogendheden den grooten invloed zienwelkeD Rus'aad is bet Ottomanniache rijk uitoefent, bet welk vermoeden doet, 4i( Rusland bet Turkiche rijk geheel aan den Rniaiicben achepter zou enderwerpen. In de OostenrQkiche berigten leest men over deze aangelegenheid let volgende 1 Uit Semlio schrijft men aao handels-hnizen ce Weenen dat de Egyptenaar! tegen Smyrna aanrukkenten einde bij hun verder doordringen door honne vloot te worden ondersteund, Eenige brieven laten zelfs reedaofschoon waarschijnlijk te voorbarig, Ibrahim, pacha te Smyrna aankomen, en voegen er bjj, dat hij van daar den Hellespsct na» eereo en zich van zijne vloot ter overzetting zijner troepen naar Europa bedienen zoude, om ze tegen de hoofdstad aan ce voeren. De berigten **n door eecen Ftanichen koerier Dit Kouitantinopcl te Weenen overgebtagt. NEDERLANDE Ley den, den 31 Jannarij. N. «4 ea 8k» in- 0. en 5* de te 7' VB lOt 'P ié. op ge tor MO Ai in. in ter sr. ike en Ut er op I- >i Hare Maj. de Koningin der Nederlanden," oie den 34sten dezer haren terugiogt uit Berlijn naar herwaarta aangenomen heeft, is, over Kassei gaande, heden namiddag omstreeks half vier nren, in volkomene welstand met Hoogstdcrzelver gevolg, door deze stad gepasseerd, zich vervolgens, na van paarden verwisseld ce zijn geworden, naar *a Hage begevende. De Gebroeders van Cleef, geoctroljeerde militaire Boekdrukken te Gra, venhaeemaken bekent, dat bij hen voor de krijgs. vredes gevangenen in Frankrijk, te zameu ontvangen is eene som van ƒ1116.00, welke zij hebben overgemaakt en ter beschikking gesteld van deu generaal Chasst met verzoekom daarvan voor onze matroozen aan den kapitein ier zee Koopman te doen gewordenzoo veel als Z, Exc.overeenkomstig hun getal en hunnne behoefte het meest billijk zal oordeelen verder den toestand onzer manschappen te eerder b|) voortduring aanbevelende omdat bijzondere brieven bevestigen dat zij in den staat hunner ontberingen en ellende verzachting in hun lot van het weldadig vaderland verwachtten. Hoe loffelijk krijgshaftig de maarachalk Girard Frankriika zoogenaamde vrienden weet aan te vallen, en krijgsgevangen meiop of zonder beschei denheid) weet te maken, is gebleken; wat deze verduren, en hoe het echte Fransche hart in derzelver lot deelc, blijkt oil den navolgenden brief van een onzer landgerooten te Hesdin, in Fraokrijk, den 13 Jaouarij: Na tien dagen onder zeer vele moeiten en bezwaren te hebben ge marcheerd, zijn wij hier te Hesdin aangekomen. Vooraf hadden wij reeds vele ongemakken en rampspoed te verduren gehad. Wij waren in geene drie weken nil de kleederen geweest; gedurende tw ntig dagen onophou delijk op de citadel in het vuur, zoo als het u uit de dagbladen eo bij zondere berigten zal bekend zijn. Op onzen togc herwaarts marcheerden wij van des ochtends tot dei avonds, zonder schier Iets anders te nutti gen, dan droog brood, waarna w(j dan, des avonds in de eene of andere stad of plaats aankomende, in een kerkgebouw werden opgesloten, alwaar wij het, zoo als gij begrijpen zult, alles behalven warmpjes hadden. Dit alles, gepaard met de afmattende marschen over zoo vele berghoogten en in dit saizoer vooial moeijelljk begaanbare wegen als Frankrijk in deze streken oplevert, hebben onze kiachteD achier uitgeput. Ik moet echter zeggen, dat de Franachen ona menschitevend behandelden en met ons lot zeer begaan waren, hetwelk ona te meer moeit treffen, naarmate bet een te sterker kontrast opleverde tegen het door de Belgen ten onzen aanzien gehouden gedrag. Geheel Belgie door hadden wij bet dan ook zeer alechr, en konden wij, zoodra men er vernam, dar wij Hollandsche van de cita del komende krtjgigevangenen waren, nit aller oogen lezen, dat men ona gatrne zonde hebben doodgeslagen; doch wij hadden eene zware bezetting Fransche infanterie en lancters bij onr, zoodat net Belgische geapuis het wel bij dreigende blikken en het mompelen van de gewone smaadredenen moeit laten blijven. In de eerste FraDsche scad, welke wjj bereikten, waa het reeda geheel andera; de burgers allen als om strijd betoonden ons het levendigst medelijden, en achier uit aller mond hoorde men hec woord; t, Ces bravei malheareuxen te geljjker tijd de hovigice verwenschin- gen tegen Belgie, «1» oe oorzaak van zoo veier FranscheB lijden en dood, en van ons aller ongeluk. Oogenblikkeliik reeds bij onze aankomst overstelpte men oni met loep, vtee'ch, brood en wijr. of cider, al hetwelk ons door de vrouwen en meisjea met tranen in de oogen werd aaogebragt. Moeder I nooit heb ik zulke gewaarwoordingen gevoeld sis daar; ik schaamde mij b(joa daarvan, als ware ik een bedelaar, ieta aan te nemen, doch honger en koodedron. gen ml) er toe, en ik voelde insgeltk door een tintelenden traan m|jne oogen schemerentoen een Hef msuje m(j eenen schotel soep aanbood en zij met de woorden: al/onsman brave fjurrier, mangez iranquille- ment" op mijn metalen krui» weeseD door hare vriendelijkheid mijne verlegenheid wegnam. Moeder, als er krijgsgevangenen bij ona komen, doe hun dan ook wélmant er ia geen ongelukkiger mensch dan een ptt- soniier. Nog breekt mij het hart op de gedachte aan hetgeen wij hebben moeten uitstaanmaar ik wil u met langer met mijne Jobsklagten lastig vallen; ik ben nog gezond en dit la veel, oneindig veel, boven aoo menigen mijner brave Kameraden die vermmkt aim of hun leven moesten laten. Hier In de and Hesdin bebben w|j het redelijk; wjj hebben vrijheid

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leydse Courant | 1833 | | pagina 1