LEYDSCHfi
14-
COÜRAN T.
li
A' '833-
y R IJ D A C
DEN 1 FEBRUJRIf.
Binren on re st'd
it T O R K Y E.
Uit Konitintlnopel schrijft men den 16 December
beertcht eene groote verslagenheid en de neefslsgttgheïd vin deo Sultan,
100 wel «li die vin rijn volk, ichljnt eene geheele ontbinding te voor.
■pellen. De Sultin beichouwt zich all verloren en beproeft zelfi niet de
gemoederen op te wekken, uit vreei vin ze niet meer te zullen kninen
beteugelen. De boofditid ziet zich onverdedigd iedert de noodlottige
y ilag vin Konlcb verloren werd. Er bevinden zich nog wel 30,000 man
troepen van den Groot-Vizier in Kleio-Azien veripreid, en meer dan
10.000 mm in reserve; maar de geest, die ze beziilr, beantwoordt niet
tin den dring vin het gevnr, en men zoude geen hoofd vinden, die ver-
trouwen genoeg zoude op zich zeiven hebbe, en tan anderen inboezemen
om de overwinning aan de viandeli van den grooten Sultan te hechten,
étedschid-Pocbt waa de eenige min daartoe geichikt. De fortuin heeft hem
verlatenten behoeve van deszelfi jeugdige en voorzigtige tegenpartij.
Hij heeft all een held gestreden en toen hij zijn nederlaag onvermijdelijk
zag, zocht hij den dood, maar mogt deozelven niet vinden. Met verre
overlegene magt ontbrak het hem aan voorzigtigheid. Hij was voornemens
den nisten eenen beaiiasendeo slag te leveren, die in eens een einde ma
ken moeit am den veldtogt. Ten dien einde volgde hij /iraArw.rachi in
de bergengten van Krawin. wiar hfl hem wilde aanvallen, de navolgende
beschikkingen gemaakt hebbende. Het groi van zijn leger, bestaande uit
41,000 man, bijna allen Albanezen, en joo man troepen van zijn huis,
die onder zij® bevel den hoofd-asoval besturen moesten tegen de Egypte-
nsars, die zich tegen eenen berg aangedrongen hidden, terwijl de Turk-
iche ruiterij in twee sterkt korpsen, elk van 6000 man, den regter en
linker.vleugel van den vijand kwellen moeiten en zelfs, indien zij kon.
den, er op in houwen. Ibrahim had waarschijnlijk deze krjjgswending ge--
glst; dair hij, middeia de bergengten, uit dezelve met sterke kolommen
«p de flanken van den Groot.Vizier aandrong, io het centrom slechts hec
onvermijdelijk getal troepen latende om zijne bewegingen
"t
v»
tl-
«i
an
05
firs
ea
r<-
r«r I
>i-
ilf
'y.
'O*
ie»
lat
ir*
ii*
te»
S*J
iet
3».
au
voegen over het algrmeen san de vorige rieta toe. Het publiek te Weenen
houdt zich bii uitsluiting bezig met de Oostelijke aangelegenheden. De
Ruaiische regering zou Intusschen zeer regtschrpen te werk gaan en zon
der baatzuchtige bedoelingen, alleenlijk om Europa voor groote ontroerin
gen te bewaren, en de tot dos verre gevolgde beginselen te handhaven,
den Sultan ijllgst ondersteunen willen. Dit ware allezins een zekere waar.
borg voor bet behoud van den vrede en eene rustige vereffening der nog
zwevende geschilleo, zoo wel in hec Oosten als in hec Westen van ons
werelddeel."
In de berigten uit Londen van den as Jannarfl leeat men bij de
beschouwing der zaken van Europadeze plaatsWat de Turksche
aangelegenheden betreft, deze kunnen aan de Europeache Mogendheden
geene bezwaren verwekken. Rusland alleen die een spaak in bet wiel
hadde kunnen steken kiest de zijde der Turken, en waar is de Enrope.
sche Mogendheid, die openlijk of bedekt de zijde der Egypcenaars kiest f
Dit is het gezigtspunt, waaruit de meeste lieden de Europesche zaken
beschouweoen alles voorspelt, dat de tempel vaD Janua spoedig zal ge
sloten zijn, indien niet dezelve reedt gesloten ia."
F R A N K R IJ K.
In den nacht van den anten op den 32 Jannarij, was de pollcie te
Parijs op de been. Men vreesde eene repnblikeinscbe en legitimistische
beweging. Maar alles is rnstig gebleven.
Volgens de Tempt heeft de Keizer via Rosland stellig geweigerd den
maarschalk Muison als gezant van Frankrijk te erkennen. Men schrijft die
toe aan de meermalen herbaalde vertogen, door dien gezant, bij hec bof
van Weenentegen de staatkunde van liet Russisch kabinec gedsan.
Men wil* immers de Messagerdat de maarschalk Maisenden hertog
ie Breglie in het ministerie der Buitenlandiche zaken zal vervangen, ende
maarschalk Girard terzelfder t|jd gepiaacic worden aas hec hoofd des depar-
cements van oorlog.
en alzoo tijd te winnen om ze te volvoeren.
Naanwlijks waa Ibrahim gekomen ter hoogte der vlengela van hec le
ge" dei Gtooi.Viziera, of h(j wierp zich onstnimig op de Toricsche mi
cerijveracrooide ze en vlej den Groot.Vizier zeiven op twee puocen asn.
De laatstgetnelde, die dezen aanval geenazina verwachtte, en zich in strijd
bevond met het centrom dei vjjanda, welken het hem gelukt waa terug te
dtiogeevereenigde In allerijl een gedeelte zijner beate troepen, om den
Egijptischen kolommen het hoofd te bieden. Maar het waa moeite te ver
geef!hec grootste gedeelte van het artillerie-park kon zich niet meer ont
wikkelen en het Egüptitch geschut rigtte verschrikkelijke verwoestingen aan.
Er schoot niets meer over dan om den neerlaag zoo duur mogelijk
te "doen betalen, en deze partij nam de Groot.Vizier. De overwinning
bleef tan de Egijptenaara. Het verliet waa ten naaste bij aan weerskanten
gelijk- Nadat de Albanezen verstrooid werden en hec onmogelQit wss ze
Weder te vereenigen, bevond de Groot-Vizier zich, omgeven van eene
groep der getrouwe troepen van zijn huia, op den kant eener sloot. Daar
beantwoordde hij zoo lang mogelijk door een verschrikkelijk schrootvuur
deo unval der Egijptische bajonetten, tot dat hjj eindelijk, zwaar gewond,
gtdaagen raakte.
De Egijptenaara hebben ongehoorde pogingen moeten aanwenden om
de'overwiuning te behalenwelke z(j verschuldigd zijn aan het wel ont
worpen plan van hunnen generaal en de bewonderenswaardige rlgting hun-
oer artillerie. Zij zijn, naar men verzekert, zoodanig uitgeput en verzwakt,
dat, indien het mogelijk ware, de troepen in Klein.Azie verspreid, spoe
dig genoeg te vereenigen, men ze nog tot den terngtogt zoude kunnen
noodzaken; maar van dien kant hadden zij nieta te vreezen.
1'. In den raad vsr den Saltan li genie, noch ondernemende geest. In.
dien er op een vroeger t#dnip ware geweestzou het Russisch leger de
«tooimoedige en heugelijke overtogt van deu Balkan duur zijn te staan
i gekomen tijdana der aankomst vin den graaf Diebitsch alechrs met 35,000
aan ouder de wallen vin Andrinopel. Ibrahim-pacha zou nogtans halte
kunnen maken en zijne atrijdkrachten verzamelenbevorens den loop zijner
eértlgtingnn voort te zetten,
Men rekent op de Ruulsche tnascheukomst 1 de generaal Muraricf
ia saar Alexaodrie vertrokken, belut, volgena het zeggen, om Mehemed-
jtH te dreigen met hec misnoegen des Keizers van Rusland, die in hem,
sieti dan een weerapannigen onderdaan jegens den Sultan zljneo meester,
lien zoudeindien hij niet oogenblikkeltjk tot de gehoorzaamheid terugkeerde.
Opmerkelijk ia hetdat den dag vóór den alag de Groot-Vizier aan
zijnes Kiaja.Bey'a Rijk» Insignien ter hand stelde en hem opperbevel
hebber van het leger benoemde In geval hij zelf sneuvelen mogt. Dit
bewijstdat hij wlldk overwinnen of aterven.
Het reetschapen en grootmoedig karakter van Keizer Kihelaas open
baart zich vin nieuw bij deza gelegenheidwint, zonder eenige neven,
gedachte ea zeifa tegen zijn belang, verklaart zich bet Russisch kabinec
de beschermer der Porte."
Uit Odessa, meldt men, den 4 Jannarij t „Een handelshuis van Se-
boltopol berigtdat er bevel van het Ruistich gouvernement aangekomen
ia, om binnen het kortst mogelijk tijdrnim tien der grootste oorlog.schepen
uit te rotten. Deze tijding voor welker echtheid wij echter niet kunnen
isuian, bewjjit duidelijk, het voornemen vin het Rusiisch kabinet om in
de geachilleo tnsschen de Porte en Mthemed-zitt touches beide te komen.
De Haag zal thans zijn, boe dit van wegen Engeland en Frankrijk, Ja
zelfa van wege Oostenrijk zal wordeo opgenomen. Niec zonder ongerust
heid beichonwt men deze gebeurtenis want men weet zeer wel, met
vadlk ongenoegen deze Mogendheden den grooten invloed zienwelkeD
Rus'aad is bet Ottomanniache rijk uitoefent, bet welk vermoeden doet,
4i( Rusland bet Turkiche rijk geheel aan den Rniaiicben achepter zou
enderwerpen.
In de OostenrQkiche berigten leest men over deze aangelegenheid
let volgende 1 Uit Semlio schrijft men aao handels-hnizen ce Weenen
dat de Egyptenaar! tegen Smyrna aanrukkenten einde bij hun verder
doordringen door honne vloot te worden ondersteund, Eenige brieven
laten zelfs reedaofschoon waarschijnlijk te voorbarig, Ibrahim, pacha te
Smyrna aankomen, en voegen er bjj, dat hij van daar den Hellespsct na»
eereo en zich van zijne vloot ter overzetting zijner troepen naar Europa
bedienen zoude, om ze tegen de hoofdstad aan ce voeren. De berigten
**n door eecen Ftanichen koerier Dit Kouitantinopcl te Weenen overgebtagt.
NEDERLANDE
Ley den, den 31 Jannarij.
N.
«4
ea
8k»
in-
0.
en
5*
de
te
7'
VB
lOt
'P
ié.
op
ge
tor
MO
Ai
in.
in
ter
sr.
ike
en
Ut
er
op
I-
>i
Hare Maj. de Koningin der Nederlanden," oie den 34sten dezer haren
terugiogt uit Berlijn naar herwaarta aangenomen heeft, is, over Kassei
gaande, heden namiddag omstreeks half vier nren, in volkomene welstand
met Hoogstdcrzelver gevolg, door deze stad gepasseerd, zich vervolgens,
na van paarden verwisseld ce zijn geworden, naar *a Hage begevende.
De Gebroeders van Cleef, geoctroljeerde militaire Boekdrukken te Gra,
venhaeemaken bekent, dat bij hen voor de krijgs. vredes gevangenen
in Frankrijk, te zameu ontvangen is eene som van ƒ1116.00, welke zij
hebben overgemaakt en ter beschikking gesteld van deu generaal Chasst
met verzoekom daarvan voor onze matroozen aan den kapitein ier zee
Koopman te doen gewordenzoo veel als Z, Exc.overeenkomstig hun
getal en hunnne behoefte het meest billijk zal oordeelen verder den toestand
onzer manschappen te eerder b|) voortduring aanbevelende omdat bijzondere
brieven bevestigen dat zij in den staat hunner ontberingen en ellende
verzachting in hun lot van het weldadig vaderland verwachtten.
Hoe loffelijk krijgshaftig de maarachalk Girard Frankriika zoogenaamde
vrienden weet aan te vallen, en krijgsgevangen meiop of zonder beschei
denheid) weet te maken, is gebleken; wat deze verduren, en hoe het
echte Fransche hart in derzelver lot deelc, blijkt oil den navolgenden brief
van een onzer landgerooten te Hesdin, in Fraokrijk, den 13 Jaouarij:
Na tien dagen onder zeer vele moeiten en bezwaren te hebben ge
marcheerd, zijn wij hier te Hesdin aangekomen. Vooraf hadden wij reeds
vele ongemakken en rampspoed te verduren gehad. Wij waren in geene
drie weken nil de kleederen geweest; gedurende tw ntig dagen onophou
delijk op de citadel in het vuur, zoo als het u uit de dagbladen eo bij
zondere berigten zal bekend zijn. Op onzen togc herwaarts marcheerden
wij van des ochtends tot dei avonds, zonder schier Iets anders te nutti
gen, dan droog brood, waarna w(j dan, des avonds in de eene of andere
stad of plaats aankomende, in een kerkgebouw werden opgesloten, alwaar
wij het, zoo als gij begrijpen zult, alles behalven warmpjes hadden. Dit
alles, gepaard met de afmattende marschen over zoo vele berghoogten en
in dit saizoer vooial moeijelljk begaanbare wegen als Frankrijk in deze
streken oplevert, hebben onze kiachteD achier uitgeput. Ik moet echter
zeggen, dat de Franachen ona menschitevend behandelden en met ons lot
zeer begaan waren, hetwelk ona te meer moeit treffen, naarmate bet een
te sterker kontrast opleverde tegen het door de Belgen ten onzen aanzien
gehouden gedrag. Geheel Belgie door hadden wij bet dan ook zeer alechr,
en konden wij, zoodra men er vernam, dar wij Hollandsche van de cita
del komende krtjgigevangenen waren, nit aller oogen lezen, dat men ona
gatrne zonde hebben doodgeslagen; doch wij hadden eene zware bezetting
Fransche infanterie en lancters bij onr, zoodat net Belgische geapuis het
wel bij dreigende blikken en het mompelen van de gewone smaadredenen
moeit laten blijven. In de eerste FraDsche scad, welke wjj bereikten, waa
het reeda geheel andera; de burgers allen als om strijd betoonden ons het
levendigst medelijden, en achier uit aller mond hoorde men hec woord;
t, Ces bravei malheareuxen te geljjker tijd de hovigice verwenschin-
gen tegen Belgie, «1» oe oorzaak van zoo veier FranscheB lijden en dood,
en van ons aller ongeluk.
Oogenblikkeliik reeds bij onze aankomst overstelpte men oni met loep,
vtee'ch, brood en wijr. of cider, al hetwelk ons door de vrouwen en
meisjea met tranen in de oogen werd aaogebragt. Moeder I nooit heb ik
zulke gewaarwoordingen gevoeld sis daar; ik schaamde mij b(joa daarvan,
als ware ik een bedelaar, ieta aan te nemen, doch honger en koodedron.
gen ml) er toe, en ik voelde insgeltk door een tintelenden traan m|jne
oogen schemerentoen een Hef msuje m(j eenen schotel soep aanbood
en zij met de woorden: al/onsman brave fjurrier, mangez iranquille-
ment" op mijn metalen krui» weeseD door hare vriendelijkheid mijne
verlegenheid wegnam. Moeder, als er krijgsgevangenen bij ona komen,
doe hun dan ook wélmant er ia geen ongelukkiger mensch dan een ptt-
soniier. Nog breekt mij het hart op de gedachte aan hetgeen wij hebben
moeten uitstaanmaar ik wil u met langer met mijne Jobsklagten lastig
vallen; ik ben nog gezond en dit la veel, oneindig veel, boven aoo
menigen mijner brave Kameraden die vermmkt aim of hun leven moesten
laten. Hier In de and Hesdin bebben w|j het redelijk; wjj hebben vrijheid