_s j »-i ■- 5." N (lS"tr5Hia3 Sr,3,ni3iMMC i? 33 Jq 3 3 2 3 n S a a t5' fi> 2 J. a -V 2. Q <D 3J 2 O Ei B:< - jr-a - - R ni .-?" N C rw W' *5' 3 2^3^ Terwijl (te geestelijkheid het Christendom in Antio- chie had doen herleven, beraadslaagden de Vorsten der Kruisvaart omtrent de tijdelijke belangen hunner zaak. De bioonartigheiddoor Alexius aan den dag gelegd had aller gemoederen met diepe verontwaardiging ver. vuid en men besloot dat de Graaf van Vermandois en de Graaf van Henegouwen, hem in aller nadm zouden gaan onderhoudenover zijn betoond mistrouwen op de hulp van God en zijn verraad jegens de tnenschen. 7ijn wuft en onstandvastig gedrag, en zijne onttrekking aan alle werkdadige medewerking, had eene betrekking vernietigd, welker grondslag wederzijdsche hulp ge- woest wis. De gezanten namen hunnen weg door klein - Azi.", maar in de nabuurschap van Nicea viel de Graaf van Henegouwen in Turksche hinderlagen, en zijn vriend Hugo van Vermandois alleenbereikte Konstantinopel. Alexius verheugde zich wel wegens alle tegenspoeden, welke den Turken overkwamen, want zij waren de vijanden van alle Christenen zonder onderscheid van rang of standmaar hij hoorde het verhaal van de ellende der Kruisvaarders met geen minder genoegen; want hij meende zeker in de zwakte der Christenen voortdurend veiligheid voor zich zeiven te zullen vinden. Met hunne bedreigingen dreef hij den spot als met droombeelden van magteiooze dweep zieke menschen en hunne aankondigingen en voerspel, lingen van hetnelsche wraakwerden door hemdie een overweldiger was zonder eenige goede beginselelen alle in den wind geslagen. Hug-1, Graaf van Vermandois, bezat den standvastige!! en onwrikbaren moed des Graven van Lotharingen niet; hij schrikte terug voor de gevaren om Klein.Azie we* der door te tseltken en als of hij hec Grieksch gevoe len, omtrent de onstandvastigheid en verraderlijke wuft heid der Latynen, wilde regevaardigenonttrok hij zich aan de heilige zaak en volgde hec pad van dca Graaf van Chartres naar Frankrijk. Toen de gezanten Antiochie verlieten, drong hec overwinnend voMc er op aan om dadelijk naar Juruza. lem op te trekken en hunne gelofte te volbrengen Maar de bevelhebbers heslo.eu dat hec volks-ongednld tot aan de maand November moest worden ingetoomd. De gewonde soldaten moesten hunne gezondheid her. stellen en hec leger uitrusten van deszelfs vermoeie nissen voor dat men nieuwe gevaren kon te getnoet n. JO,^ C'a" w rë™ "oareor-Jfo -r W. CTd) m Cl re b O „O o O 2 rr 2 W r 3 S -3 3 3 3 g fi 1 Q.2..g""S S'k"'0 O N N gaan. Een Syrische zomer had alreeds de meeste bron nen en fonteinen rondom Antiochie doen opdrogen, en> men kon niet zonder vrees denken aan de nieuwe woes tijnen welke men moest door trekken. Drie maanden, ru t worden dus noodig geoordeeld: en de opperhoof den en hunne soldaten legerden zich in de stad en in derzelver omtrek, Bohewond trok in Ciicieen aan hem onderwerpen zich 7harsus, Adana Ma-mistra en Auzarba. De Emit van eene nabijgelegene vesting,. genaamd Ezaz riep de hulp der Kruisvaarders m te gen Redonan Sultan vin Aleppo. Sedert de aankomst: der Franken waren verscheidene Christen-vrouwen door dezen Emir gevangen genomen, en hij schor,k een der- zelve aan een begunstigd bevelhebberwelke rinarea- Het vervolg op de volgende blads..}/

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leydse Courant | 1830 | | pagina 3