re re
S 2 s o
s
lv
TO
p to a-
E n n>
S 3 a r
È3 CO Ci
g a x m
S g
(l 1 c
P-"J5 b
P 3 C f
3 fï
a -»
Sfl1
5 D O
lï o 5'
3
TO O -i
o o 2
O a
M -•
P ra ns
o» «-»
F O
Q-È
re re
N
O- H
«•5
O
<5 2- H
5- 2
5
es r
S ST5
I" 3fl
8 g £-ra
D O i
o n_
2?S
O
P
O
O
H
ÖJ
JS
H
-3
z
z
M
Cr*
o!S
*-» J-J* O
S 3
8 cs
is§i
a -
to 3 to
li"SI
-c. a
S* -3 3 s-
O-e P
S TO Jfc
S"5'3
ro -
O «-•
5.® a
a a
0? 3 Q.3
ra f- n.
N" ^.2
~"lf
3 TO -*
O
-i n.
sa n>
w n>
R O- n
E. n>
0*_ «1 M.
00
C.TO Cu
rt) g <v
p O-O
to -
r-, -O
n> c «-•
—i fD
Sr »j N a. pr -r <«4».
I U O A M| Q W 1
O- O
I j7 N CU zr
1 2 O ra O S
3 2 o Q.
- og*
Sg 5>ê2T-
2. o
5. =r J O* I" 5 2=5
ra ra rt o
2°?S<i
ra b b ra
S. 3 w
rt) TO C TO
l.^.lSrs
3.0 3
5
M
<T> 3
o n, i o
B-S -."t
•C, --. TO N E -f»- rr
er 2 n> e a er
~,05=3c;Eorc<ra>E
eg' o.-n SrS:
•Sr p: o S p
w E o "B a"
Sr2^^-. =3 cL*=:
D S" B Tl S I
E? fis i-t* 12 CU gca.'
rr a>
i °-
ro 13
TO 2 o
m rt> n> cf
s: -1 ra
O Q
c 2 3
O.
u: o
CU 3 i-j
o
n> 3* 3
a S ra cu
i s"1 n
a O
r' cyra
S3 <T> E
n c w 3 o 2
«1 to ui 3 o - S' u 2 b
ft,ffi;;D-< -O O-B CU*- »*j 3 j" s
- ra ra o n> - o a5 *-
!l-ls fi.a-|rl'"g-s-i
rl»ffr5*2i[.s- sfiag
o»+u..'5»? s ;-s
»D O 3 *i 2 3 Ü.0Q 3 g U o-
Offq <- 2 g
Epcw
1 o S
2 2. o
S 2, 2
S 2
t= o. r
p
i' 2 Vq
n n g S"< 2.ra
r!ï»0"3 I
- ~r o - - I
SSS
ra ra ra art ra O r
3. 33* ft t 7^3.
rt.'
o O
e n>
CU
a*
w n>
g; Sj
Et c.
£-5"
2<w
o
SS?
^ra «L
C
o 3 Cu
-C »-»
*-» c a
•®5
pj W
2
rr a 5* o-
ra rt o 2. o» 2 2
Sitïo}.3i
o n S re e
5 s 3 5
&2°S s 3 o
e-s a 5-
reai—coS-rtS
2 3 D- C K 2
n> ^L -5 to n>
n n cu ra
-i b g-g g 5
a- S s KTC 2 2-
5?u i 5'
«CS«n,3Sgcra
35 2. 3 2 S 2: et'
ai n> n> 3*- n>
3 3 TO 1
Sn O to -i
3 Q. 3 4».
So||SS?,
O rt. -3 C7 n
i .*r -1
- a.?
rt> rt> co
5 '?"5! pu 3
•g c: Jt S re
Cu
-T£ S"
re a
ri O" M
cr 2 cu
5' c CE
3 -S' 3* -«
O ft) J5
3 «t rt> v>
5" o a s 3-
On' rt>
R o- r; r—i
ni TO 3 E" rt.
a n> o» g
- 5-
res
C3
c n
N— !0 CU
,E ra 5-3 h
- 2- S-
3 raara -1
3 2 v
TO 3 os
c rs
S B g
c;
rt) TO
3 O
I -
O w-
a. 3
rs 'U
3*
o N
3 S'
rt> i?.
5»
22.3-
V^ rt "O g
s.3 rt) CU 2
c -
3 ="2
S"S
n." S-
I
C rt. -» »-» g
o «-* ^s 3
3' 5 2-
nT n>
3. rt.
^-*3 3
I
2 n a- 2 2
c 1 3
<^S
■«S 3 "i
5-r 3
ti, 3 C 7Q
a-JT w- 2.
ft, 3
te-
C? 3
H O s SS
51a-l
?r 3. p 2.
rC 2 Q_ 3 O
3 CA
Is si
P; S' E75
rt» re
S-Eo 2
Tis
3
5 h ra
Maria wettige Rouh/gfn vsn Portugal én c?e Algar-
ven erke; ne."
Z. Exc. wettigde? verder zijne wenscli door de na
volgende geschiedkundige daadzaken:
Den fo iAlnart 1826 daalde Joaó VI* de be.«te en
ongelukkigste der nienschcn, ten grave.
y, Zijn zoon, don Pc-dro van Alcantara, ICeizer van
Brazilië en Kroonprins van Portugal en der Algar ven,
volgde hem op De wettigeerftronaatn der regten van
Joaó VIofschoon uit lier koningrijk afwezig, wordt
zonder tegenspraak erkend. Hij wordt als Koning van
Portugal begroet door zijne moeder, door zijnen broe
der, (foor zijne geheele familie, door de geestelijkheid
den adeiliet volk de geregtsbanken het leger te
landede zeemagtal de ordea en corporatien van
den staat. Ecne bezending, aan welker hoofd zich
bevond de hertog van Laf ohbroeder van den hertog
van Cadavaleersten pair van het koningrijk, en den
Koning na in den bloede bestaandestevent de zee
over om den nieuwen souverein de hulde van het Por
tugesche volk over te brengen Wij komen Sire
zegt de herrog van Laf oh„Uwe Majesteit de holde
aanbieden die hem toekomt als onzen natuurlijken Ko
ning en wettigen Souverein"
Lntusschen had don Pedro den 1 Mei afstand gedaan
van de kroon van Portugal ten behoeve der prinses
zijne dochter döna Maria da Gloria. De afgevaardig
den van Lissabon vernemen,>et bij hunne aankomst en
bedanken den Keizer don Pedro mee deze woorden:
n Indien de Portugéesche natie niet verkregen heefc y
zoo als zij vuriglijk gewenscfit had dat U. M. haar
in persoon kome regeren hebt gij haar ten minste
eene grooïe weldaad verleend met haaf tot Koningin
te zenden de oudste uwer dóchters dona Maria II,
in welker persoon de luisterrijke dynastie van het door
luchtige huis van Braganza staat voort te duren."
In dezelfde maand, slechts tien dagen later, schreef
don Miguel aan zijnen doorluchtigen broeder, den Heer
3 2.
n Cfq
>0 |r t
de» -
r£ O.O.
3S^>2
D. Pedro
Sire, de reis, welke de minister van
V. 3
7-
"C3 n
JJ O 2 H
2^
Ir 8-1*
S -
ra 5
t§ (S to"
2/^ 3 «T 2"
r ro. o
U. Keiz. en Koning'. M. voornemens is naar Londen
te doen, biedt mij de gelegenheid aan, welke ik met
genoegen omhels, om U. M.van nieuws de verzekering
te betuigen van mijne onkreukbare en opregte gehoor
zaamheid, eerbied en verknochtheid, uitgedrukt in den
brief, dien ik de eer had, u den 6den van laatstleden
maand te schrijven, in welken ik berust, thans de uit
drukking hernieuwende der zuiverste gevoelens van regt-
schapenheid welke ik gevoel voor den doorluchtigen
persoon van U. M. dien ik als mijnen eenigen wettigen
Souverein beschouw." Op hetzelfde tijdstip schreef
de Infant aan zijne zuster, de prinses Isabella Maria:
x datverre van regestreeks of zijdelings de slechc-ge-
zinde lieden te begunstigen die beproeven mog .en de
openbare rust te stooren en zich van zijnen naam zou
den durven bedienen om hunne verderfelijke oogmer.
ken te bedekken, hij niec ophouden zoude met afkeu
ring er. misnoegen te beschouwen alles wat niec over
eenkwam met de beschikkingen van den Koning zijnen
vader,~-tot dat (voegt er de infant D. Miguel, bij
de wettige erfgenaam en opvolgeronze zeer waarde broe
der.' en heer de maatregelen genomen heeft welke hem
zijne hooge wijsheid zal voorschrijvenDen 2 Mei
deed don Pedro gelijk gezegd is afstand ten behoeve
van zijne dochter. Den 29 October werd het huwelijks
verdrag tusschen de jonge koningin O. Maria en haren
oom, den irfaor DMiguelte Weenen geteekeud.
Den 29 November wenschc de Kamer der Pairsvoor
gezeten door den hertog van Cadavalden infant, ter
gelegenheid van deze ondertrouw geluken ver
klaren de Grooten van het koningrijk dat het huwelijk
hunner koningin met haren oom de opvolging van den
troonzoo wel als den vrede en den voorspoed van
het koningrijk verzekerde. Den 25 Februarij 1827 be
dnnkt de infant de kamer der .Pairs hij spreekt van
zijne ondertrouw met de koningin van Portugalals
van eenen gelukkigen bandwaarbij de eerbiedwaardige
wetten der monarchie waren in acht genomen; een
bandzegt hij die terwijl hij het koninglijke gezag
in het doorluchtige geslacht van Braganza doet voort
duren de vaderlijke inzigten van mijnen doorluchtigen
brneder en souverein zoo wel als mijne ijzondere wen
schen vervultEvenwel had don Pedro kortelings
zijnen broeder tot zijnen luitenant in het koningrijk
van Portugal benoemd. Mijn waarde broeder schrijft
Z. Keiz. M. aan den infant), ik heb het genoegen u
te melden datik in aanmerking genomen uw regel
matig gedrag en uwe erkende regtschapenheid u tot
mijnen luitenant in het koningrijk van Portugal heb
benoemd." Den 19 October bedankt don Miguel zijnen
broeder van hem tot deszelfs luitenant re hebben be
noemd en verbindt zich om zich in alles te gedragen
overeenkomstig de souvereine besluiten van don Pedro
Denzelfden dag berigt hij aan Z. Britsche M. de gunst
welke zijn broeder hem had toegestaanen beloofc
onveranderlijk de goede orde in Portugal te zullen hand
haven, middels de instellingen, door zijnen koning en
broeder, den keizer don Pedrogeoctroijeerd instel
lingen zegt hij welke ik vast besloten ben te eer
biedigen. Denzelfden dag rigt hij dezelfde betuigingen
aan de prinses - regentes zijne zuster. Den 21. dier-
zelfde maand schrijft de infant aan Z. Kath M. „om
zich te beklagen over de Portugesche uitgewekenen
die bewegingen poogden te verwekkenwelker doel
zoude zijn om de openbare rust in Portugal te stooren.
Ik wen*chzeide hij, dat mén hun mijne geheele af
keuring te kennen geve van dergelijke pogingen welke
ik vast besloten ben tegen te gaan. Eindelijk doet
de infant don Miguel den navolgenden eed: Ik zweer ge
trouwheid aan H. H- M. M. don Pedro en dona Maria II.
en verbind mij de regering van het koningrijk te zullen
overgeven tn handen der koningin dona Maria II. zoo dra
zij tot de jaren van meerderjarigheid zal zijn gekomen.
Z. Exc. ging verder met stilzwijgen voorbij de on-
deischeidene prothokollente Londen en te Weenen
onderteekend andere brieven van den infant don Mignel
andere «fliciele bewijsstukken, om hetgeen men deszelfs
aanspraken cp den troon noemde, te onderzoeken.
Beriep men zich gelijk voormaalsop de I-gft
toen men liet heiligste schond wat er bestond 1
spande zamen, om net hoofd van de doorluchtige
nasiie oer Bourbons, den onsierfelijken Hendrik IV,
onttroonen. Beriep men zich op het noodl ncige begii
se! van het paussefijke gezag op het wereldlijke der ft
ringen* Maar het hoofd der kerk had niet geaarz
D. Pedro en zijne doorluchtige dochter te erkennen
en met alleen had Z. Heiligh. D Miguel niec erkend
maar zelfs formelijk geweigerd hem te erkennen.
Beriep men zich op de soevereiniteit van het volk)
Maar de geheele Portugesche hatie had D. Pedroge
durende zijne afwezigheid uit. het koningrijk, erkend,
terwijl het D. Miguel niet gelukt waszich door zijp
faccie als koning te laten begroeten, dan, na in het k
ningrijk te zijn gekomen door list, en zich te hebben g.
wapend met den schrik. Zij mogten dan zeggen die b
schikkers over kroonen, welke stem zich, bij den dood v;
Jeaó PI, ten behoeve van den infant durfde verheffe
En hoe vele harcen sloegen niec nog werkelijk, na d
afstand van don Pedro in Portugalin Brazilië, op Te
ceira werwaarts de Portugesche Eer geweken was'
korcaf in de beide half-ronden der wereld voor
jonge vorstin, die, gelijk de spreker hoopte, door
Voorzienigheid bestemd was, om eenmaal Portugal
de mensc'nheid te troosten. Bleef men alzoo op
souverciniteit van het volk dingen Wie dan, vro
hij, moest regeren of de prins, voor welken alle vr
harten eenstemmig slaan, of degeen, welken eene ve
blinde, verschrikte, door dweepzucht weggesleep
minderheid, bedriegelijk ten troon riep?Beriep
2ich op de oordeelvelling der Koningen Maar ai d
Koningen der Christenheid hadden zich gespoed o|
de overweldiging te brandmerkendoor iiunne gezantl
terug te roepen. Wierp men de beslissing tegen d|
zoogenaamde Cortesin 1828 te Lissabon vergadej
geweest? Maar toegelaten, wac niec zoo is, dat
infant het regt hadde gehad dezelve zaam te roeper
hadden die staren het regt de grondwet van het koninj
rijk te verkrachten te ontaarden en de orde van oj
volging in de kroon van Portugal te veranderen Daa|
toe waren de Cortes van Portugal zoo min bevoegd
als die van Spanje, als het de Parlementen, de Sti
ten-generaal van het Fransche koningrijk 1 voorma;1
zouden zijn heweest, ais het thans de Beide Kamel
waren'. De legitimiteit had bepaalde wetten. Gi
Hik de Sattache wetten in Frankrijk, zoo ook was 1
wet van Lamégo in hec hare van eiken braven Port)
gees gegrift. Deze wet was bovendien berchreven
besrord dus ^eene mogelijkheid om zich in hare bes«.hi
kingen te vergissen. En nogtans had men zich, om 1
zaak te komen, daarvan durven bedienen, ten eind
door ze te vervalschen, eenen hersenschimmigen ti
te geven aan dengenè, die, slechts door de partij
den dag, daar wettige Koning werd, waar hij d? x
ten van zijn landender den voet getreden had,
jzich openlijk den vijand verklaarde van de vrfjbed
der volken. Hij mogte morgen eenen anderen w
inslaan, en het besluit 'nemen, om volgens de wet1
te regeren; hij mogte zelfs volharden om wij?e mst
lingen aan de Portugesche natie te geven: zoo /out
zijne aanhangers weldra ontwaren dat men de we:
Lamégö verkeerdelijk had uirgelegd. Die wet, o1
wees eindelijk de spreker uit den tek«t zeivenlegj
geene voorwaarde hoegenaamd op aan de mnnneüil
afstammelingen. Naar dezelve was bet genoeg de ou
see zoon van den Koning te zijnom hem op te v
gen. Te vergeefs zoude men dus op grond derze
zeggen, dat D. Pedro eene vreemde kroon hui aar,
nomen. Brazilië had, buitendien, tot den tijd toe,
D. Pedro vrijwilligen afstand deed var» de Portugese
kroon, niet opgehouden, een deel der staten van
.Konmg van Portugal te zijn. En al hadde ook D, Ped\
gedurende het leven van zijnen vader, eenen vreemc
troon bezeten: was er geen Koning geweest, die,
vorens den croon van den Heiligen Lodewyk te bei
gen, zich souverein bevond van een land, betw
door hec koningrijk van Frankrijk was bezeten ge wee
Die monarch droeg dus, en sedert lang, eene vreen
kroon. En wie was deze Vorst? hec was de
van Jeanne d'AlbretHendrik IV.
De spreker zou dan tot de vrienden der Koningen z|
gen: legt de hand op het geweten, en velt het vonj
Hij zou tot de .opregte vrienden der vrijheid Zégg!
helpt mij wenschen, dac Portugal aan zijne legitj.
wet worde terug gegeven. Maria II zal over vj
lieden regeren. Don Miguel over slaven.
Tot de mannen, die, gelijk in Engeland, dachti
dat men vóór alles de materiele belangen van hec 1
moest onderzoeken, zoude hij zeggen „staat ook
.jnagr voor van het regt." En de raadsheeren der kr
zoude hij wenschen te overreden om onbewimj
te verklaren, dat Frankrijk in Portugal geenen Sou
rein dan die het van regtswegen was, erkennen zout
De prinï de Polignac uitte zich alsroen in deze
woordingenHec doet mij leed de nieuwsgierig!
van het geëerde medelid, die hec laatste zijn gevo
uitbragc, niet te kunnen voldoen ik za' mij tot's Kon
woorden gedragen. Er zijn onderhandelingen geope
maar eenen minister van buitenlandsche zaken
het niet, den sluijer op te ligten, die ze bedekt.
wat ik kan zeggen is, darde te Lissabon afgebroi
staatkundige betrekkingen niet weder zijn aangekno
en dacindien hec beginsel der legicimireit in het
van den vorigen spreker is gegrift; het zulks
minder diep in het mijne is."
De heer Hyde de Neuville merkte hierop aan,
hij geene openlegging had gevraagd van de diplomat
onderhandelingen. Hij. had slechts eewenschtrat
zich over het besluie moge verklaren, het wel Ke
Fransche gouvernement moest hebben, vannimmero!
het beginsel van legitimiteit in verdrag te komen.
herinnerde hec edele gedrag van eenen Franschen'
zant die liever verkoos van zijne post af te zien,
een tractaat te onder(teekenenwaarbij een wettig l<e
van zijn bezit werd ontzet- Deze gezant heette Polis,
I Het vervolg op dsn kant van deze bladz.
I