re re S 2 s o s lv TO p to a- E n n> S 3 a r È3 CO Ci g a x m S g (l 1 c P-"J5 b P 3 C f 3 fï a -» Sfl1 5 D O lï o 5' 3 TO O -i o o 2 O a M -• P ra ns o» «-» F O Q-È re re N O- H «•5 O <5 2- H 5- 2 5 es r S ST5 I" 3fl 8 g £-ra D O i o n_ 2?S O P O O H ÖJ JS H -3 z z M Cr* o!S *-» J-J* O S 3 8 cs is§i a - to 3 to li"SI -c. a S* -3 3 s- O-e P S TO Jfc S"5'3 ro - O «-• 5.® a a a 0? 3 Q.3 ra f- n. N" ^.2 ~"lf 3 TO -* O -i n. sa n> w n> R O- n E. n> 0*_ «1 M. 00 C.TO Cu rt) g <v p O-O to - r-, -O n> c «-• —i fD Sr »j N a. pr -r <«4». I U O A M| Q W 1 O- O I j7 N CU zr 1 2 O ra O S 3 2 o Q. - og* Sg 5>ê2T- 2. o 5. =r J O* I" 5 2=5 ra ra rt o 2°?S<i ra b b ra S. 3 w rt) TO C TO l.^.lSrs 3.0 3 5 M <T> 3 o n, i o B-S -."t •C, --. TO N E -f»- rr er 2 n> e a er ~,05=3c;Eorc<ra>E eg' o.-n SrS: •Sr p: o S p w E o "B a" Sr2^^-. =3 cL*=: D S" B Tl S I E? fis i-t* 12 CU gca.' rr a> i °- ro 13 TO 2 o m rt> n> cf s: -1 ra O Q c 2 3 O. u: o CU 3 i-j o n> 3* 3 a S ra cu i s"1 n a O r' cyra S3 <T> E n c w 3 o 2 «1 to ui 3 o - S' u 2 b ft,ffi;;D-< -O O-B CU*- »*j 3 j" s - ra ra o n> - o a5 *- !l-ls fi.a-|rl'"g-s-i rl»ffr5*2i[.s- sfiag o»+u..'5»? s ;-s »D O 3 *i 2 3 Ü.0Q 3 g U o- Offq <- 2 g Epcw 1 o S 2 2. o S 2, 2 S 2 t= o. r p i' 2 Vq n n g S"< 2.ra r!ï»0"3 I - ~r o - - I SSS ra ra ra art ra O r 3. 33* ft t 7^3. rt.' o O e n> CU a* w n> g; Sj Et c. £-5" 2<w o SS? ^ra «L C o 3 Cu -C »-» *-» c a •®5 pj W 2 rr a 5* o- ra rt o 2. o» 2 2 Sitïo}.3i o n S re e 5 s 3 5 &2°S s 3 o e-s a 5- reai—coS-rtS 2 3 D- C K 2 n> ^L -5 to n> n n cu ra -i b g-g g 5 a- S s KTC 2 2- 5?u i 5' «CS«n,3Sgcra 35 2. 3 2 S 2: et' ai n> n> 3*- n> 3 3 TO 1 Sn O to -i 3 Q. 3 4». So||SS?, O rt. -3 C7 n i .*r -1 - a.? rt> rt> co 5 '?"5! pu 3 •g c: Jt S re Cu -T£ S" re a ri O" M cr 2 cu 5' c CE 3 -S' 3* -« O ft) J5 3 «t rt> v> 5" o a s 3- On' rt> R o- r; r—i ni TO 3 E" rt. a n> o» g - 5- res C3 c n N— !0 CU ,E ra 5-3 h - 2- S- 3 raara -1 3 2 v TO 3 os c rs S B g c; rt) TO 3 O I - O w- a. 3 rs 'U 3* o N 3 S' rt> i?. 5» 22.3- V^ rt "O g s.3 rt) CU 2 c - 3 ="2 S"S n." S- I C rt. -» »-» g o «-* ^s 3 3' 5 2- nT n> 3. rt. ^-*3 3 I 2 n a- 2 2 c 1 3 <^S ■«S 3 "i 5-r 3 ti, 3 C 7Q a-JT w- 2. ft, 3 te- C? 3 H O s SS 51a-l ?r 3. p 2. rC 2 Q_ 3 O 3 CA Is si P; S' E75 rt» re S-Eo 2 Tis 3 5 h ra Maria wettige Rouh/gfn vsn Portugal én c?e Algar- ven erke; ne." Z. Exc. wettigde? verder zijne wenscli door de na volgende geschiedkundige daadzaken: Den fo iAlnart 1826 daalde Joaó VI* de be.«te en ongelukkigste der nienschcn, ten grave. y, Zijn zoon, don Pc-dro van Alcantara, ICeizer van Brazilië en Kroonprins van Portugal en der Algar ven, volgde hem op De wettigeerftronaatn der regten van Joaó VIofschoon uit lier koningrijk afwezig, wordt zonder tegenspraak erkend. Hij wordt als Koning van Portugal begroet door zijne moeder, door zijnen broe der, (foor zijne geheele familie, door de geestelijkheid den adeiliet volk de geregtsbanken het leger te landede zeemagtal de ordea en corporatien van den staat. Ecne bezending, aan welker hoofd zich bevond de hertog van Laf ohbroeder van den hertog van Cadavaleersten pair van het koningrijk, en den Koning na in den bloede bestaandestevent de zee over om den nieuwen souverein de hulde van het Por tugesche volk over te brengen Wij komen Sire zegt de herrog van Laf oh„Uwe Majesteit de holde aanbieden die hem toekomt als onzen natuurlijken Ko ning en wettigen Souverein" Lntusschen had don Pedro den 1 Mei afstand gedaan van de kroon van Portugal ten behoeve der prinses zijne dochter döna Maria da Gloria. De afgevaardig den van Lissabon vernemen,>et bij hunne aankomst en bedanken den Keizer don Pedro mee deze woorden: n Indien de Portugéesche natie niet verkregen heefc y zoo als zij vuriglijk gewenscfit had dat U. M. haar in persoon kome regeren hebt gij haar ten minste eene grooïe weldaad verleend met haaf tot Koningin te zenden de oudste uwer dóchters dona Maria II, in welker persoon de luisterrijke dynastie van het door luchtige huis van Braganza staat voort te duren." In dezelfde maand, slechts tien dagen later, schreef don Miguel aan zijnen doorluchtigen broeder, den Heer 3 2. n Cfq >0 |r t de» - r£ O.O. 3S^>2 D. Pedro Sire, de reis, welke de minister van V. 3 7- "C3 n JJ O 2 H 2^ Ir 8-1* S - ra 5 t§ (S to" 2/^ 3 «T 2" r ro. o U. Keiz. en Koning'. M. voornemens is naar Londen te doen, biedt mij de gelegenheid aan, welke ik met genoegen omhels, om U. M.van nieuws de verzekering te betuigen van mijne onkreukbare en opregte gehoor zaamheid, eerbied en verknochtheid, uitgedrukt in den brief, dien ik de eer had, u den 6den van laatstleden maand te schrijven, in welken ik berust, thans de uit drukking hernieuwende der zuiverste gevoelens van regt- schapenheid welke ik gevoel voor den doorluchtigen persoon van U. M. dien ik als mijnen eenigen wettigen Souverein beschouw." Op hetzelfde tijdstip schreef de Infant aan zijne zuster, de prinses Isabella Maria: x datverre van regestreeks of zijdelings de slechc-ge- zinde lieden te begunstigen die beproeven mog .en de openbare rust te stooren en zich van zijnen naam zou den durven bedienen om hunne verderfelijke oogmer. ken te bedekken, hij niec ophouden zoude met afkeu ring er. misnoegen te beschouwen alles wat niec over eenkwam met de beschikkingen van den Koning zijnen vader,~-tot dat (voegt er de infant D. Miguel, bij de wettige erfgenaam en opvolgeronze zeer waarde broe der.' en heer de maatregelen genomen heeft welke hem zijne hooge wijsheid zal voorschrijvenDen 2 Mei deed don Pedro gelijk gezegd is afstand ten behoeve van zijne dochter. Den 29 October werd het huwelijks verdrag tusschen de jonge koningin O. Maria en haren oom, den irfaor DMiguelte Weenen geteekeud. Den 29 November wenschc de Kamer der Pairsvoor gezeten door den hertog van Cadavalden infant, ter gelegenheid van deze ondertrouw geluken ver klaren de Grooten van het koningrijk dat het huwelijk hunner koningin met haren oom de opvolging van den troonzoo wel als den vrede en den voorspoed van het koningrijk verzekerde. Den 25 Februarij 1827 be dnnkt de infant de kamer der .Pairs hij spreekt van zijne ondertrouw met de koningin van Portugalals van eenen gelukkigen bandwaarbij de eerbiedwaardige wetten der monarchie waren in acht genomen; een bandzegt hij die terwijl hij het koninglijke gezag in het doorluchtige geslacht van Braganza doet voort duren de vaderlijke inzigten van mijnen doorluchtigen brneder en souverein zoo wel als mijne ijzondere wen schen vervultEvenwel had don Pedro kortelings zijnen broeder tot zijnen luitenant in het koningrijk van Portugal benoemd. Mijn waarde broeder schrijft Z. Keiz. M. aan den infant), ik heb het genoegen u te melden datik in aanmerking genomen uw regel matig gedrag en uwe erkende regtschapenheid u tot mijnen luitenant in het koningrijk van Portugal heb benoemd." Den 19 October bedankt don Miguel zijnen broeder van hem tot deszelfs luitenant re hebben be noemd en verbindt zich om zich in alles te gedragen overeenkomstig de souvereine besluiten van don Pedro Denzelfden dag berigt hij aan Z. Britsche M. de gunst welke zijn broeder hem had toegestaanen beloofc onveranderlijk de goede orde in Portugal te zullen hand haven, middels de instellingen, door zijnen koning en broeder, den keizer don Pedrogeoctroijeerd instel lingen zegt hij welke ik vast besloten ben te eer biedigen. Denzelfden dag rigt hij dezelfde betuigingen aan de prinses - regentes zijne zuster. Den 21. dier- zelfde maand schrijft de infant aan Z. Kath M. „om zich te beklagen over de Portugesche uitgewekenen die bewegingen poogden te verwekkenwelker doel zoude zijn om de openbare rust in Portugal te stooren. Ik wen*chzeide hij, dat mén hun mijne geheele af keuring te kennen geve van dergelijke pogingen welke ik vast besloten ben tegen te gaan. Eindelijk doet de infant don Miguel den navolgenden eed: Ik zweer ge trouwheid aan H. H- M. M. don Pedro en dona Maria II. en verbind mij de regering van het koningrijk te zullen overgeven tn handen der koningin dona Maria II. zoo dra zij tot de jaren van meerderjarigheid zal zijn gekomen. Z. Exc. ging verder met stilzwijgen voorbij de on- deischeidene prothokollente Londen en te Weenen onderteekend andere brieven van den infant don Mignel andere «fliciele bewijsstukken, om hetgeen men deszelfs aanspraken cp den troon noemde, te onderzoeken. Beriep men zich gelijk voormaalsop de I-gft toen men liet heiligste schond wat er bestond 1 spande zamen, om net hoofd van de doorluchtige nasiie oer Bourbons, den onsierfelijken Hendrik IV, onttroonen. Beriep men zich op het noodl ncige begii se! van het paussefijke gezag op het wereldlijke der ft ringen* Maar het hoofd der kerk had niet geaarz D. Pedro en zijne doorluchtige dochter te erkennen en met alleen had Z. Heiligh. D Miguel niec erkend maar zelfs formelijk geweigerd hem te erkennen. Beriep men zich op de soevereiniteit van het volk) Maar de geheele Portugesche hatie had D. Pedroge durende zijne afwezigheid uit. het koningrijk, erkend, terwijl het D. Miguel niet gelukt waszich door zijp faccie als koning te laten begroeten, dan, na in het k ningrijk te zijn gekomen door list, en zich te hebben g. wapend met den schrik. Zij mogten dan zeggen die b schikkers over kroonen, welke stem zich, bij den dood v; Jeaó PI, ten behoeve van den infant durfde verheffe En hoe vele harcen sloegen niec nog werkelijk, na d afstand van don Pedro in Portugalin Brazilië, op Te ceira werwaarts de Portugesche Eer geweken was' korcaf in de beide half-ronden der wereld voor jonge vorstin, die, gelijk de spreker hoopte, door Voorzienigheid bestemd was, om eenmaal Portugal de mensc'nheid te troosten. Bleef men alzoo op souverciniteit van het volk dingen Wie dan, vro hij, moest regeren of de prins, voor welken alle vr harten eenstemmig slaan, of degeen, welken eene ve blinde, verschrikte, door dweepzucht weggesleep minderheid, bedriegelijk ten troon riep?Beriep 2ich op de oordeelvelling der Koningen Maar ai d Koningen der Christenheid hadden zich gespoed o| de overweldiging te brandmerkendoor iiunne gezantl terug te roepen. Wierp men de beslissing tegen d| zoogenaamde Cortesin 1828 te Lissabon vergadej geweest? Maar toegelaten, wac niec zoo is, dat infant het regt hadde gehad dezelve zaam te roeper hadden die staren het regt de grondwet van het koninj rijk te verkrachten te ontaarden en de orde van oj volging in de kroon van Portugal te veranderen Daa| toe waren de Cortes van Portugal zoo min bevoegd als die van Spanje, als het de Parlementen, de Sti ten-generaal van het Fransche koningrijk 1 voorma;1 zouden zijn heweest, ais het thans de Beide Kamel waren'. De legitimiteit had bepaalde wetten. Gi Hik de Sattache wetten in Frankrijk, zoo ook was 1 wet van Lamégo in hec hare van eiken braven Port) gees gegrift. Deze wet was bovendien berchreven besrord dus ^eene mogelijkheid om zich in hare bes«.hi kingen te vergissen. En nogtans had men zich, om 1 zaak te komen, daarvan durven bedienen, ten eind door ze te vervalschen, eenen hersenschimmigen ti te geven aan dengenè, die, slechts door de partij den dag, daar wettige Koning werd, waar hij d? x ten van zijn landender den voet getreden had, jzich openlijk den vijand verklaarde van de vrfjbed der volken. Hij mogte morgen eenen anderen w inslaan, en het besluit 'nemen, om volgens de wet1 te regeren; hij mogte zelfs volharden om wij?e mst lingen aan de Portugesche natie te geven: zoo /out zijne aanhangers weldra ontwaren dat men de we: Lamégö verkeerdelijk had uirgelegd. Die wet, o1 wees eindelijk de spreker uit den tek«t zeivenlegj geene voorwaarde hoegenaamd op aan de mnnneüil afstammelingen. Naar dezelve was bet genoeg de ou see zoon van den Koning te zijnom hem op te v gen. Te vergeefs zoude men dus op grond derze zeggen, dat D. Pedro eene vreemde kroon hui aar, nomen. Brazilië had, buitendien, tot den tijd toe, D. Pedro vrijwilligen afstand deed var» de Portugese kroon, niet opgehouden, een deel der staten van .Konmg van Portugal te zijn. En al hadde ook D, Ped\ gedurende het leven van zijnen vader, eenen vreemc troon bezeten: was er geen Koning geweest, die, vorens den croon van den Heiligen Lodewyk te bei gen, zich souverein bevond van een land, betw door hec koningrijk van Frankrijk was bezeten ge wee Die monarch droeg dus, en sedert lang, eene vreen kroon. En wie was deze Vorst? hec was de van Jeanne d'AlbretHendrik IV. De spreker zou dan tot de vrienden der Koningen z| gen: legt de hand op het geweten, en velt het vonj Hij zou tot de .opregte vrienden der vrijheid Zégg! helpt mij wenschen, dac Portugal aan zijne legitj. wet worde terug gegeven. Maria II zal over vj lieden regeren. Don Miguel over slaven. Tot de mannen, die, gelijk in Engeland, dachti dat men vóór alles de materiele belangen van hec 1 moest onderzoeken, zoude hij zeggen „staat ook .jnagr voor van het regt." En de raadsheeren der kr zoude hij wenschen te overreden om onbewimj te verklaren, dat Frankrijk in Portugal geenen Sou rein dan die het van regtswegen was, erkennen zout De prinï de Polignac uitte zich alsroen in deze woordingenHec doet mij leed de nieuwsgierig! van het geëerde medelid, die hec laatste zijn gevo uitbragc, niet te kunnen voldoen ik za' mij tot's Kon woorden gedragen. Er zijn onderhandelingen geope maar eenen minister van buitenlandsche zaken het niet, den sluijer op te ligten, die ze bedekt. wat ik kan zeggen is, darde te Lissabon afgebroi staatkundige betrekkingen niet weder zijn aangekno en dacindien hec beginsel der legicimireit in het van den vorigen spreker is gegrift; het zulks minder diep in het mijne is." De heer Hyde de Neuville merkte hierop aan, hij geene openlegging had gevraagd van de diplomat onderhandelingen. Hij. had slechts eewenschtrat zich over het besluie moge verklaren, het wel Ke Fransche gouvernement moest hebben, vannimmero! het beginsel van legitimiteit in verdrag te komen. herinnerde hec edele gedrag van eenen Franschen' zant die liever verkoos van zijne post af te zien, een tractaat te onder(teekenenwaarbij een wettig l<e van zijn bezit werd ontzet- Deze gezant heette Polis, I Het vervolg op dsn kant van deze bladz. I

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leydse Courant | 1830 | | pagina 2