3
w 3
I.3 re? F
3
-5.3
Jr5 2
O j— r, 5
~ls-S«g3.5^N«S:
£gEa2^"s=|S 3
ZT. O 3 ^.wj^nS^rt WC3-ft>
;- g ï3 f g.<K er
J.O.;»» -büs.3;?:!
a t K D j o -•
K^iL 3 3" 3 3
R !T 3 rt 3- S.^s-'S s
2 S-<g n«S if O S-s a 33
""ffïn» a3°-n
m M in ,B fj j-
fw fD
O. pL-Ol
"I Ö-
n ?f
5
*o
3 aq
*3 re 3* ""N-.^2O*3'S'
5 1> ^r<^'C2"r5 Nf!|U
m u> a o m (j) cfh cd *1 r fb m
s &Wo s S S 3 a'
i£|i so§<s<i2.S-^|s
No^noH^^H, SI n n> 5' o
3 o a. 3 3.1* n «W a *s: Q- 2.
- 2o5Js3"--cLft>a32,,,2
rt>r? aq
f7* 3 cd
e 3
3 Oq
n
n> 2. ro
.33"
<2 i
ö- 5.8 g g.g 3*to
^SSaMa^a^NoSwg.
"F-II' "«"a3,3^"8"
f o a_,s 5 22.* re =-2°
a. 3 rJ:g re 2 p.g re -
re
zouden onverwijld geregeld worden, reeds waren Com
missarissen met bevelen van den Sultan derwaarts ver
trokken. De Porte kon nogtans de gevraagde verkla
ring aan Rusland niet geven, daar deszelfs Kabinet
eenen brief van den Groot-Vizier onbeantwoord gela
ten had. Maar Rusland zou uit de daden vernemen
hoezeer de Porte de vrede wenschte te behouden.
De instructien van den 20 December aan de Aijans
waren eenigermate een familiegeheim geweest, tot groo-
te grieve der Porte, door de Europische dagbladen,
publiek gemaakt, en de wenken, welke men beweerde,
dat de Porte aan het hof van Perzien gegeven had
strookten weinig met de betrekkingen, die van onheug-
chelijke tijdentnsscben de Ottomannische Porte en
het hof van Teheran bestonden, en welke aan het Rus
sisch Kabinet niet onbekend konden zijn."
GRIEKENLAND.
O rv
3*3
o- cd o
7Z~
cr
a
o fi n tn
n> aq 3- 3 3 G n -
I!; a crq n £- o*o 3
."a« S-°°=S °-<K' S»5»
X 2 re x o, 3 X re 2 - §2
frS 3.b<5 g g-2 O i-g-i 1
S'S g.: 3 re I a.|:s.r 3
3*2.^ a 2 P* S» c-r. 3
O-ra
EG IN A den to Mei. Anatolico en Missoiunghi
6Chijnen niet meer een gebrek aan leeftogt te lijden
welke eene aanstaande overgaaf dier vestingen kan
doen te gemoet zien. De Seraskier Reschid P:icha had
u... o - o a -o D- zich naar die streken begeven, en den 2 dezer was
e-8 3 3 Q-"'° 3 re"re 2 S- er nabij de kusten, een gevecht tusschen de Turken
en de Grieken voorgevallen, waarin de Griekschc
kanonneer-sloepen den Turken wel veel afbreuk gedaan
maar den volgenden dag, waren deze nogtans
om de Grieken te verdrijven en de gemeen-
met Anatolico en Missoiunghi te herstellen.
:s waren echter slechts losse geruchten en men
verwachtte elk oogenbbk nadere berigien.
De President heeft zich den 7 April met den
Staats-Secretaris Trikupis en den lieer Maurtcordato
in eene sloep naar Methana begeven, om het geregelde
korps van den Kolonel Fabvieruit Scio teruggekeerd,
in oogenschouw te nemen. Daarna is hij naar Poros
vertrokken, om het nieuwe opvoedings-instituut voor
de wezen der Palicaren, onder het bestuur van den
Heer Cleobuloste bezoeken.
Den 10 April heeft de President nog 6 nieuwe
leden voor het Panhellenton benoemd. Den I3den was
bij op de Engelsche oorlogsbrik dé Musqultoverge
zeld van de Grteksche oorlogsbrik de T'temistokles en
nog een ander vaartuig, waarop zich liet Secretariaat
en verder gevolg bevond, naar Eieusina en Korinthe
vertrokkenom zelf de benoodigheden en hulpmidde
len dier twee plaatsen op te nemen.
Den 8 April heeft de Commodore Staines, Be
velhebber van het fregat de /s/s, de vesting Carabusa
aan den Officier, door den President ter bezitneming
afgezonden, overgeleverd. De huizen, amphiteaters-
gewijze onder de vesting gelegenzijnten getale
van 193, geslecht. Slechts eenige huizen zijn voor
de bezetting blijven staan. Ook bevindt zich nog op
den zee-oever een klein dorpwaar mendes noods
de zee-schuimers gemakkelijk ioude bereiken kunnen.
|öSo8|8sS-SS.SS3g
re->—O 3. N x- 2 re
5 f 5" 3 g-5 2 3 o.
3 5 5ÏE.
2.J3 o
o cd z: dj su
Oc;ni Q-«*
Jï g
13 m n N B:-
S 3. O O O
3 3 o re n> o_
5 ri ?r 7? 3*
n 3 2 n»
g* e - 2 r?
_n gfflsi-3
G> O f» O 2 n - "O
3 mtr, o 3 D.^ - 3 a,w
1 3 n 3 a. O 3 o m
3 o-
d,«T)Q-3n>
2 3 crq 3. N 5-cg - 3
-3 S-Q.3 2 ?«-<S ss.g 5rSs
n 2.-.» 3 «05 81 (#!3 f
33^on>aqa.3, ^,-*>*-
3 fl>
cn
n
Cl.
n
-•« a-
II-o "5
2^.0 2
ao 3
2"ctq" 3 2 CJC 5*
o 2. v> 2. r* n»
o 3 o
- rL o 3
<-3
""O-ÏOS
2
3 5 H-g
b|8|-bS
3 n
n ï.3 O.
g"* ^:o
o O O
s 1 «3 3
3_ m 23 v3:
rt» crq
0 3 2 5*
r- aq 0 CU
O CL. 3- cd
O 3 -I
O S -
Dre.»
rcro.o'a'ü S
c m *1 re m S3 3
3 s3: crq ZP -1 3
S3a~«S._.S3o
2,r - s a r
S ^"5.52
o.j53
ö're S3
n 35 'S
C3 ra
1 13 N U
q. l..
S'£3
O S 2
3 '5- o 2.
fl oW
3 1 O
- CJQ 3 3 J
2. S 2 re s*=™
23'°-< 3 ia
o 5 69 o
3 N S-«? S
S OÏ. n re
i«3§3S-s;.3
3 2.S-» g
S s« -
J5 re 2"
B 2 3
<-
n> -v
■a ?5 g
- O
re re 2.
S 3 3.
4 cd O-O 3
«03
.T3
fD 3 O.
a** O* ?r o
S-CTrt n
re 1 rt
re §"2 oi"3
w* _crq
?r o .cr o 2. 2 o
2 3 ft) 3 3 3 -1
3 ca l (O co
3 cr w cr 55
ro 3 Sore 2?j«
3 3 L" H a
SsS-S'tnlog-™
n> 3
re =n.S. S.O-" 3
D 2,3rti. rp
n 3 ,3 U 3
0 ^3 5 7-
N W 3 Q. Q.
3 02
CL CL O* CL
2 2. 2- H
»o 3
«crq ft 2
*3 - /o 2* 2
CL 2
§f<Il
nis-s
3* 3 n 3" S re tjq're 2. 3
e re 3 M re- O. re re St
St i re 2 r ÏÏSr
sgga.
S 5.2 Ore O 3 3
or:N" 3 o.
S 5 O c: g 3
tfe- re re re 2
c"s2.re«. x<53
jö «3: 3 3- o c»
?r o* o- Ï5 crq
ra o rt> -
m 3 r»
es
3 S
n o* 2
v^ cr
ra m
crq
O 3
g-rê re m a
r=ffSSB
CL CL o
2
O O
N rt>
zr
3
3-N a
3' CL sa
S.°5
3D3ÖO"§g
1 »i 1 lï 3 3
O 3
crq w u
O n> co
3 2. 2. re
0 w 3 aq
1 D jn
!s*"S
n> »3: CT.
S 3- -crq
3 -
O 3 5 2 S
2 3 - 0
3 -• a
re^ 2t
3 ?2.ra o
n> o 2. 2
n t3 c
n LL -1 O
ro 3* ft> a
o a *1 3
«-» rt> rt»
S-
O CS O
rt u O rt
3 3 n 3 B
GROOT-BRITTANNIE.
LONDEN den 4 Julij. Vóór drie dagen heefc men
belangrijke berigten uit Oporto ontvangen van den
i8den en uit Lissabon van den 22 Mei(zij komen
hoofdzakelijk overeen met degenen welke wij in eene
onzer vorigen uit Lissabon gemeld hebben.)
Na eene Staatkundige sombere onderwerping van twee
maanden, schrijft men uit Oporto, trok onverwacht,
den 14 Mei des voormiddags, het 62ste regement infan.
terie dat hier duizende betrekkingen heefcnaar hec
plein van St. Ovidio, werwaarts mede dadelijk eene
onnoemelijke menigte ingezetenen snelden ook het
42ste regement artillerie kwam daarhenen opdagen allen
te zamen hernieuwden openlijk den eed aan Don Pedro IF".
en deszelfs Dochter Bona Maria II. De vreugde was
algemeen, zelfs vreemde Kooplieden namen daar aan
deel, en des avonds was de Stad op het prachtigst ver
licht. Men liet de beide burgerlijke en militaire Gou
verneurs rustig vertrekken en niemand werd gemoeid.
De hoofden der verschillende korpsen benoemden uit
hun midden eenen militairen Raad om de rust te hand
haven en de noodige maatregelen te nemen. Den
volgenden morgen werd het een en ander bij eene ge.
paste afkondiging aan het publiek bekend gemaakt, en
daarbjj tevens alle krijgslieden nitgenoodigdom de
sonvereine regten van Don, Pedro en zijne Dochter ce
helpen handhaven, daar men Don Miguel wel .als Regent
erkennen wilde, maar denzelven omgeven zoo als hij
was, door eene factie, die zich boven den eed aan
Don Pedro afgelegd verklaren durfde onbekwaam moest
houden om die post te vervullen. Den I7den verkon
digden losbrandingen uit het geschut deze nieuwe orde
van zaken aan, en de Engelsche schepen ter reede beant
woordden de vreugdeschoten. Korpsen nis verschillende
stedenop hec gerucht dezer gebeurtenissen aangerukt,
kwamen zich mee hunne Wapenbroeders te Oporto ver
eenigen. Ook de Studenten van Coimbra snelden in
massa gewapend naar Oporto. In een oogenblik zag
zich de militaire Commissie door vrijwillige giften in
staat gesteld om de achterstallige soldij aan de onder
scheidene korpsen uit te betalen. In Lissabon hield
men de brieven van-Oporto op, deed vele arrescatien
vei klaarde deze Stad instaat van blokkade, en zond een
korvet eh eene schooner derwaarts af; er zou zelfs een
oogenblik bedenking geweest zijn, of Don Miguel zich
aan het hoofd der troepen zoude stelten om tegen Oporto
aan te rukkenmaar dit heeft geen gevolg gehad naar
hetgeen men zegtin de eerste plaatsuit hoofde der
weinige genegenheid daartoe van Don Miguel.
Heden zijn er nadere tijdingen uit Oporto tot den
24stenen uit Lissabon tot den 28 Mei aangekomen.
Volgens eerstgemelden hadden zich genoegzaam alle de
troepen in het Noorden van Portugal voor Don Pedro
verklaard, en waren naar Oporto komen aanrukken.
Aldaar had zich ook eene provisioneele junta van Gou
vernement gevormddie in naam van Don Pedro regeerde
en het algemeene vertrouwen bezat. Dezelve werd niet
alleen in Oporto en de omliggende streken erkend maar
zoude het ook reeds zijn door de gezanten der vreemde
Hoven, die hunne function bij den Regent staakten, en
zich tiu bereid zouden tooneii om dezelve te hervatten.
Uit Lissabon schrijfc rtiendat er werkelijk eene
zoo als men meende genoegzame krijgsmagc tegen Oporto
vertrokken.wasmaar dat alle de afgezondene regemen-
ten zich voor Don Pedro verklaard en bij die van Oporto
gevoegd hadden. Men zegt, dat Don Miguel verhingen
zoude naar Rome te vertrekken. Intusschen zijn twee
gezanten, door denzelven afgezonden, om zijn gedrag
bij de vreemde Hoven te regtvnardigen met de laatste
paketboot aangekomen met name de Graaf da Ponte
naar Parys bestemd, en de Graaf Di Figueramaarzij
zullen voorzeker niet aangenomen worden.
De brieven in Frankryk ontvangenkómen in de
hoofdzaak met voorgemelde berigten over een. In een
derzelver schrijft men, onder anderen den 22 Mei, dat
de voormalige-Prinses Regentes Dona Maria Isabella,
den avond te voren zeer ziek was geworden menzeide,
dat die Vorstin zoude vergeven zijn. In een dagblad
van Bordeaux leesc men het volgende
Eene Engelsche vloot van tien of twaalf schepen
van den eersten rang die voor Kaap St. Vincent kruist,
doet denken dat de Engelsche het denkbeeld van Por
tugal te bezecten nog niet hebben opgegeven."
Gisteren waren de 3 pCts. geconsol. 86 en 1 half,
de 5 pCts. Eng. Russische 90 en 3 vierdede 5 pCts.
Portugebsche 59 en 1 half, dito Mexikaansche 37 en
7 achtste; dito Kolumbiaansche 23 en 1 half, Griek-
sche Bons 17 en 1 half, Spaansche n en 1 achtste.
FRANKRYK.
PARYS den 3 Jnnij. Heden zijn de :n!gemeene dis-
cussien over hec ontwerp van wee, betrekkelijk het
drukken van dagbladen en tijdschriften nadat dezelve
gisteren en van daag werden voortgezetgesloten.
De Heer Segnyzal morgen als rapporteur dezelve
resumerenen daarna zullen de deliberatien over de
artikelen en talrijke voorgestelde amandemencen beg'nnen»
Nadat in de zitting- van gisteren de Heer Thouvenel
daarover het woord gevoerd en dus geëindigd had:
Ik heb mijne verwondering niec kunnen bedwingen
toen ik gisteren van die spreekgestoelte den Minister
van eenen Koning, kleinzoon van Hendrik IV, den lof
heb hooren melden van een Genootschap, wiens hoof
den de leer van den mijneed en den Koningsmoord ge
predikt hebben."
Beklimt d'e Minister van Binnenlandsche Zaken hec
spreekgestoelte ter verdediging van hec ontwerp van,
weten ter regtvaardiging van hec ministerieel gedrag'
in het algemeen hetgeen de Heer Constant in de vo
rige zitting als zwak en besluiteloos laakte, zoodac her
hemhoe ongaarne ookweder in de oppositie vin
den deed.
De Ministerszegt de Redenaarhadden uit een
besef van regtvnardigheid den Koning voorgesteld de
afschaffiKg van de facultacieve censuur, die van het
regt aan de Koninglijke Gerigtshoven verleend om ten
gevolge van bepaalde misdaden de dagbladen te schorsen
en :e verbieden, die van naar goeddunken de noodige
autorisatie toe het aanleggen van nieuwe dagbladen te
schorsen en te verbieden, die van naar goeddunken de
noodige autorisatie tot het aanleggen van nieuwe drg.
bladen te geven of te weigeren. 'Maar terwijl zij tuis
den Koning voorstelden om de wapenen af te leggen,
welke de bestaande wetgeving hem gaf, hadden zij tevens
de regelmatige en regtvaardige maatregelen moeten aan.
duiden welke de kroon en de maatschappij tegen de
gevaren der losbandigheid verzekeren konden.
Eene commissie, door de Kamer der Pairs tot het
onderzoek van eene vorige wet belast geweesthad
met wijsheid en rijpelijk een nieuw werk over deze
stoffe vervaardigd en eenparig aangenomen waaraan de
knndigsce mannenuit de verschillende schakeringen
van staatkundige gevoelenswaarin de wetgevende Ka
mers verdeeld waren deel genomen hadden. De com
missie keurde hetzelve met eenparige stemmen goed.
En in den geest dier voornaamste beschikkingen was
het thans voopgedragene ontwerp geschoeid.
Het ljet aan alle meerderjarige Franschendie de
burgelijke regten genoten vrijom dagbladen of tijd
schriften uit ,te gevenen het onderwierp dezef^e aan
eenen borgcogcdie verschilde, naar dat het geschrift
veel of weinig verscheen; het stelde degenen welke
slechts ;eens in de maand uitkwamen geheel vrij.
Zij hadden de dagbladen als eene handels - onderne1
ming beschouwd en tot waarborg voor de schaden,
welke de onderneming koiide veroorzakenhem of de
genen gewilddie ze bestuurdenenz.
Het gold hier niet hec regt om zijn gevoelen door den
druk publiek te maken; dit regt was volstrekt, onbe
paald het werdhec kon niet betwist worden. De
schrijverdie er zich van bediende -werd slechcs ver
antwoordelijk voor hetgeen hij schreef, niets kon hem
daarin vooraf belemmefen en eerst na de uitgaaf strafte
de wet. Maar men handelde hier over hec uitgeven van
een dagbladen men hield hec thans voor een erkend
beginseldat de onderneming van een dagblad iets an*
ders was, dan het openbaar maken van een gevoelen
en aan eenige regelen kon onderworpen worden.
De dagbladen oefenden eenen wezenlijken invloed
zij konden het openbaar gevoelen verontrusten. De
wijsheid vorderdedat de maatschappij schucsboomea
bad om haar tegen de buitensporigheden te beveiligen.
De vergadering zoude beoordeelen of de bij hec one
werp voorgestelden te magtig en te veelvuldig waren.
De Ministers hadden bij de opening der zitting dis
weinige dagen nadat zij het bewind aanvaarddenge*
schieddezich niec aangematigd te denken, dat zij,
door hunnen persoonlijken invloed de meerderheid def
Kamer zouden aan zich trekken en veel minder
die meerderheid willen zoeken en aanhangenom het
even wat zij mogte vorderen of welken weg zij zoutte
inslaan. Dan zouden zij aan den eersten hunner pligteo
vervolg op den kant van deze bladz.)i
