u van hei Turkiehs »oe;voikdg Janiiwn en *an de tóf wacht 5a paard, Spahitrad lil den echt mei da dochter van den Keizer van Griekenland en aaaltte Brusa tot zijne Tesidentie. Zijn oudste zoon stak reeds naar Europa over, eu veroverde GallipoUterwij!de Sultan eelve in Azie zijn gebied vast meer en meer uitbreidde. Orchan was een even voorzigtig als dapper regent, 9an wien het Turksche Rijk zijne vaste grondlegging te danken heeft gehad. pi. Murat of Murad I. was eens kloeken vaders regt kloeke zoon, die zijn Rijk door de verovering van Adrianopel en bijna geheel Thracie vergrootte en den Griekschen Keizer aan zich cijnsbaar maakte. Hij deed vêe! voor de organisatie van zijn Rijken was ook dé oprigter der Timariotenleenpligtige soldatendie wezenlijk de' sterkte en de hechtheid der Turksche krijgsmagt vermeerderden. De groote veroveringen van dezen Sultan in Macedonian en Albanië maakten de Vórsten van Europa opmerkzaam op het gevaar, het welk hun van de Turken bedreigde. Zij boden hunne heerlegers op en stelden aan de Turken in de vlakten van Servie eene groote krijgsmagt tegen. Murat over won hetbijzonder door medehulp van zijnen dappe ren Zoon Bajazet. Maar toen de Sultan over het «lagveld reedwerd hij door eenen gewonden Servier gedood. Hij werd door de Turken Cast dat is de Held genaamd. ■Bajazet I, Ilderim dat is de Bliksem bijgenaamd was niet minder dapper dan zijne voorvaderen, maar wreeder dan zijwant hij liet zoo wel zijnen broeder Jakob-als zijnen schoonvader Kcrmian Ogli ombrengen. Hij bedwong de Serviërs, veroverde Joniëngroot Phrijgiin en vele steden in Pontus en Kappadociên. Voorts maakte hij veroveringen in Macedonië en Thessa- lie en drong zelfs door tot in Beötie. Toen hij daarop Konstantinopcl inslootnoodzaakte hem een grooc Christenleger, hetwelk bezig was Nikopolis te belege ren derwaarts henen te trekken. Hij kwam en behaalde een zeer schitterende overwinning op de Christenen welker legermagt bijkans geheel en al vernietigd werd. Nu scheen er niemand meer te zijn die aan zijne magt paal en perk kon stellendoch weldra stremde de schrikbare Khander Mongolen Timur den loop van zijnen voorspoed. Deze overviel hem met zijne ontel bare scharenversloeg hem in den veldslag bij Ancyra en nam hem gevangen. Bajazets nederlaag scheen het Turksche Rijk voor altijd ten val gebragt te hebben want de zonen des Sultans verdeelden onderling wel de gewesten maar voerden daarbij gedurig krijg tegen elkander, en dit met zulk eene woede dat men niets anders te gemoet kon zien dan de geheele ontbinding des Turkschen Rijks. Soliman I. vlood met de schatten tijn's vaders naar AdrianopelMusa nam Natolie van Timur ter leenen Mahomet handhaafde zich in Arnasia. Timur zoude hen gemakkelijk allen hebben kunnen verdrijvendoch zij kwamen hem te onbeduidend voor, eu behalve dat, hield hem een ander ontwerp onledig. Soliman was een Vorstdie geheel aan zinnelijke ver maken verslaafd was, die eindelijk voor den herhaalden opstand van zijnen broeder Musa bezweek, welke hem liet ombrengen. Deze, die uu den Su/tans-titel zm- vaarde en over de Europische gewesten gebied voerde was gelukkig in zijne oorlogen in Morea en Servie. Maar hij was echter niet bestand tegen zijnen broeder Mahomet, die hem verdrong en de Regering alleen overnam welke hij met veel geluk en aanzien voerde. Hij overviel de Christenen met oorlogenen drong door tot bij Salzburgde IValachen maakte hij zich cijnsbaartegen eenen bedriegerdie zich voor zijnen oudsten, in den slag bij Ancyra geblevenen broeder Mvstapha uitgafstond hij eenen moeijelijken doch zegepralenden strijd doorook voerde hij met de Repu bliek Kenetiewegens veroveringen in Dalmatic, eenen oorlog waarvan de uitslag was dat hij aan dit gemeene- best de Stad Thessalonica ontnam en aan Keizer Manuel terug gaf. Mahomet was een dapper, regtvaardig, groot moedig eu staatkundig Regent en een beminnaar niet olleen maar ook voorstander en bevorderaar der kunsten. Zijn beroemde Groot-Visier Ibrahim Khan bragt eene zeemagt voor hem tot stand, waar door naderhand de' veroveringen der eilanden in de Middellandsche Zee gemakkelijk gemaakt werden. De vroege dood van Mahomed l. was een verlies voor het Osmanische Rijk, hetwelk echter eenigermate door den hooghartigen Murad II. hersteld werd. Deze Sultan bad met veeleriei wederwaardigheden te kampen en groote tegenstrevers te bestrijden en evenwel wist hij zich in zijne waarde en aanzien staande te houden waardoor hij de ondubbelzinnigste bewijzen zijner geestskrachten gegeven heeft. Een bedriegerdie alwederom voorgaf Mustapha de zoon van Bajazet te zijn, bragt eenen aanzienlijken aanhang bij één en werd ook door de Grieken ondersteund. Murat II. wist zich tegen hen «taande te honden, en vond gelegenheid om zich te tvreeken tegen de Griekendoor het overmeesteren van onderscheiden .hunner Provinciën en de verove ring van vele steden in Thessalie Macedonië en Thracie. Vervolgens kwam zijn broeder Mustapha tegen hem in opstanddie daardoor echter niets anders dan zijn eigen ondergang bewerkte. Ook in Albanië maakte hij veroveringen, want toen nog bood hem aldaar de be roemde Georg Kastriottodie zich aan het hof des Sultans bevond, geenen tegenstand; maar in tlungarje vond hij een verschrikkelijken tegenstander in den grooten Johannes Hunyadidie met ongelijk minder krijgsmidde. tenhem dapper tegenweer bood en zee» dikwijls over winnaar bleef. JJic had bijzonder plaats bij het beleg van Belgradoalwaar Murat II. een volkomen nederlaag leed. Murat nam wraak deswege door de verwoesting van Serviewelke Vorst George der Hungaren onder steund hadniettegenstaande dat de Sultan zijn schoon zoon was. Na lang en bloedig kampen werd eindelijk de wapenstilstand te Segedin geslotenwant George Kastr.oftogenaamd Scanderbeg had zich reeds gevreesd gemaakten At Sultan, die'getwijfeld had of by niet tegen he:n en den dapperen Johannes Hunyadi te zaaien opgewassen zoude zijnmoest zich gelukkig achten eenen wapenstilstand te kunnen sluiten. Weinige ja ren later legde Murat II. de regering nederen be noemde zijnen zoon Mahomet II. tot Sultan in zijne plaacs. Mttrafs naam was bij de Christenen in zoodanigen aanzien, dat zij zoodra niet vernamen, dat hij afstand van de regering gedaan had, of zij bragien een groot krijgsieger bijeen om daar medeniettegenstaande den bestaanden wapenstilstand, de Osmannen met oorlog te overvallen. Zij drongen door tot r.an de zwarte zee. en naar allen schijn waren alle de bezittingen der Turken in Europa op het punt om voor hen verloren teraken, welke gemakkelijk door de Christenen hadden kunnen veroverd zijn wanneer zij slechts met hunnen krijgsmoed de noodige voorzigtigheid vereenigd hadden. Bij deze omstandigheden aanvaarde Murat de regering op nieuws stelde zich aan het hoofd zijner krijgslieden en rukte tegen de Christenen op. Bij Karna kwam het tot een veldslag, welken de Sultan niet dan met de grootste inspanning van krachten, maar echter zoo volkomen gewonnen heefcdat het Christen leger bijna geheel ontbonden werd. Trek tot rust bewoog den Sultan andermaal de regering neder te leggendoch een ge vaarvolle opstand der Jahitsaren noodzaakte hemom de regering wederom aan te vatten. Hij dempte dién opstanden trok toen tegen de Hungaren cê velde welker legermagt hij in den slag bij Kaschau volkomen vernielde. Nu was de magt der Turken zoo hoog geklommen, dat de Christenen er aan wanhoopteu om hun weerstand te kunnen bieden en het was toen al niet meer mogelijk dac Komtantinopel uit hunne handen zoude kunnen blijven. Murat had het ontwerp ook bereids gevormd om Komtantinopel in te nemen. Zijn vroege dood alleen hinderde hem in de uitvoering van; hetzelve. De volbrenging van dit voornemen was voor Mahomet II bewaard gebleven. Dadelijk na dat hij den troon be klommen hadmoest hij eerst een opstand in Karama- nien gewapenderhand dempen, daarna deed hij eenen veldtogt tegen den dapperen Scanderbegdoch liet doel van dien togt om dezen dapperen held te over weldigen, mogt hem niet gelukken, maar daarop trok hij tegen Komtantinopel opom dezen beroemden zetel van het Grieksclie Keizerrijk te bemagrigenen aldaar op de puinhopen van het Grieksche Rijk den troon van den Padisha der Osmannen te vestigen. Ten einde dit ontwerp met gewisheid ten uitvoer te brengen had hij den Griekschen Keizer genoodzaakt om hein een kleine landstreek aan de Europische kust der zee-engte af te staan. Op die plaats bouwde hij een sterk kasteel, vlak tegen over een ander, hetwelk op de Aziatische kust gelegen wasen door deze beide kasteelen de Dardanellenwerd hij meester der zee- engte. Nu rukte hij met een leger van 50,000 krijgers hetwelk door een leger van 200 zeilen ondersteund werdvoor Komtantinopel en ondernam de belegering dezer hoofdstad. De geheele Europische Christenheid geraakte door de tijding der belegering met schrik bevangen, want Komtantinopel gold altijd nog als de voormuur der Christen-Stacen tegeD de Turken; doch in weerwil van dezen schrik werd er tot redding van dezen beroemden en voor de Christenheid in meer dan een opzigt ge- wigtigen Keizers-zetel, niets ondernomen. De Euro pische Vorsten waren destijds deels zelve in oorlogen ingewikkeldzoo als Polen met de Kruisheerenen deels te werkeloos, zoo als Alfonsus van Napels en Keizer Frederik III.; zij lieten de vermaningen van den Paus, om zich tegen den erfvijand der Christenheid te ver zetten, zonder gevolg blijven. De Paus rustte wel is waar gemeenschappelijk met Kenetie dertig galeijen uit en zond die aan de benaauwde stad ter hulp; doch hierdoor deed hij meer nadeel dan voordeel'want de toenmaals zeer fanatieke Grieksche Geestelijkheid, die argwaan had, dat die hulp slechts met liet bedekt oog merk verleend werd om de Grieksche kerk met de Roomsche of Latijnsche te vereenigen, stookte het volk van Komtantinopel op en bragt te weeg, dat door de oproerige bewegingen van het gemeen aldaar alle aan stalten, die tot verdediging genomen waren, schier even zoo spoedig verijdeld werden als men dezelve had bewerkstelligd. Eu behalve dat waren de midde len van verdediging zeer ontoereikende, dewijl, uit hoofde van geldgebrekde gansche bezetting niet over de 11,000 man sterk was, een veel te gering getal om eene stad, die zulk eenen uitgestrekten omvang heeft, tegen een taltoos leger strijdbare buit en roofgierige belegeraars te kunnen verdedigen. Evenwel deed die kleine schaaronder aanvoering van haren heldhaftigen Justiniani, wonderen van dapperheid. Maar toen deze werkzame Veldheer doodelijk gewond werd, was de stad reddeloos verloren. Mahomet, die Komtantinopel tot eiken prijs wenschte te bezittenstelde met een' zoo vurigen ijver als ware hij nog in jongelingskracht, de ongeloofelijkste pogingen in het werk om de ver overing van Komtantinopel te volbrengen. De vesting werken waren aan de landzijde van bijkans onbedwing bare vastigheid, zwakker echter waren zij aan de havenzijde, doch de ingang werd den Turken belet door een aantal Grieksche schepen, Mahomet liec 70 platboomde vaartuigen twee uren ver over land op rollen rond om de stad vervoerenen daardoor werd het hem mogelijk, den aanval met beter gevolg door te zetten. Hij spaarde bedreigingen noch beloften om den moed zijner krijgslieden aan te wakkeren, die behalve dat door het vooruitzigc om de grootste en rijkste stad der Christenheid te zullen plondercn uit gelokt, niets verzuimden, wat dienen kon om dezelve te bemagtigen. Justiniani werd gedood, de edele eens beteren lot's waardige Keizer Komtantijn, vond zijns middelen vsn verdediging geheel uitgeput. Op eene (liet vervolg op de kant van deze blaez.J Sü S ubi:J4< ïl}.- -a i. - a 1? 5 - £-a es WD G J «u .£5 U m -7-1 s- bx> °- 2» r, ~Z CS U« CS i! - u r. ci O r2 CJ «-> *7, QJ S5 §.s- S 2-5 g* O b£) a c «s* G GS cu :3* ^3 N 2 0 <u <u Uil lus 0"0 G K A3 V. <- aO S M2 s|«Slg°3 2 eo-S g 3 S S-o CJ Q O **5 u 2 On-CJ K O - cs S S 5 3 g S; _-S J g -a S "5 H3 S)-13 g-a O X) Ö-» G 52 G G -G o a> ^3 fc£> cl, S-c E o -C-O 2 5 W 5 Qj £D.__, 2 2 as 2 -S o oISLEtï cP S G C <y .25 a> S a g s,^ O <u 1 a B NJ a cs jut c 0JO 3 c G.-a y 55 o lo -s <u O'S"*? en S J a Jïï S =-a 3 C113 a- j) N ^3 3T3 CJ 2cj Soa >§§3*2 «..Sr"..a-BN3-S a 0 *-» o> 2 '-C? Q J2 G Cl2 O 1 I gns o «T3 Tj CS aoB C N CS ■8 §3 -S i s •P s -ÖM 1 O QX 2 "-n cl oj O-iS O D.O O'S S 5 S !»<UN8SraONi3() tjj-a 4» G a 2 3 a> S 2 J3 N '5 c/3 O cu.5 R o c h w c o «ju 5; J a» s< g.sp ,S G 2 S H 3 „:=r. rt N G 5:'»-« <L> 13 S S 5-° ze 5 s TB BJ-O B; S '3 S 0 S teS-SS-S"-. 5"C ug N '3 w 2 M3 a o o cj cl, iid (jTl h •*■3 3 2 3 cS O) O H W O O «i a OS O "qj S -O o CL» 2 2^3 O '<u r- S; S.2 -o cu 3 O 3 U-O J3 r- ts 4> «7-1 s SfB- a.! E a N 8" w d ui o W O-S 2 g 1 s: cu G 4) r- 03 2 S? -u» rj «1*1^11 - O flj tn £■*2 U-. 5» tn O G CJ 1^1 bX), T5 a c C «U <U 2 - *- ÏL e «J o O O 5- G 3 'U G, w O 3 2 'C .5? <u T-3 T n -Ü S §3 a>-o >2 B 'S-a S.2 «tflV r-d'O c c or. b 1- c U u N r 2 C> O fll o 'J rr-, (U -U- f-G jf" J,«-Qj8c;"3§^Ncj;a'i:: >NNU>g|r O OJ3 es TJ O Es „T3 S fcD J P W O» QJ rS CJ CJ Q cs G3 G O G O» O CJ ï«S«SF°'Sh0'";

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leydse Courant | 1826 | | pagina 3