V
?.°-a
AiNyriN
6 rt
a 2 a o
cL 3 2 7 c -
U- O w OS.
P. re a -■ 5 9
Wtt" a 5-3
S 3 g
cr o a r» a
rt-T> -» ;T a a.
s; 3 N. 5 a re
-*• a. B iz -»
n a r» 2. 5*
er b ts 2.
D. S c o O*
gjf- c s a
S 1% w3 5 S
B B 95 cr js,
J:ry«3
*-*rtr
s»!:!so"
3 is n
;-s.5's'!l
L. rT rt re O
tl' u. O re
a T t« N n
re a
■- eflOra^oa?^, vervulling nog alerbatrder voordeeTec voor het vervuïg
3 w-^-re 2 S 05 beloofde. De oude handen, welke tusfchen Frankrijk en
2 5 7T 3 75" S* o 2! deD ^e''* Stoel bedonder op nieuw toegehaald de rac-t
3 55 «N 3 o de leer eo met de kerüjke wetten ftiijdige artikelen, die
0 ronder weten van Uwe Heil. gemaakt, en zonder zijne
n> o,2 -* bewilliging afgekondigd waren, vernietigd; eene nieuwe,
3 3 sr voor het welzijn van den Godsdienst meer voordeelige
T.' 2 C5 2 circumfcriptie der Bisdommen; derzelver vermeerdering
£L
9 o' a
gS*r -
u. a -• 2 «r A - 2 0
2 3 3 a
3 cl. 3 rs
<*n C
-• 3-Vo
-I 0 n n o 3
O 3 2. - O
<"ia
-ï! r?
3" rt
ra
re o»
ag
er n 2 3
C- .-»
1 O a
rt> B
2.
3-2
3 1 5 O
re 5' o o o o
-«re^oreB^
loS^nS»
B -
5* re
3
rt
D Q_ 2?
0 o rr n> J® cr
<J B
2.
re Q. B u
w re 3- ore <<<^s5-*prjjqo*ON
O rt- re I» 2 0 3
5 ?i.*§3 rrD 0 3-S*'» 5S r
B m a 5
iü - »S.
=5 a\r - re a:,
J? "r a o cr ?r
2 O g 3"".
1 B rt f\
o;
•a
T3 r
o
s s
- rt
-
aj-iu;
rë' 2- re =r
rt B <n
Na O
g P> i
£L>
b£=-,
52
cr 2
o. Ö2
-s-o r
a 3 5 a-" M
N 3- 2 g re
n rt
S>3.S;«i 2-*
O. u Cu n *-
3-
O 2. O S
s 2s
D rt JJ 63 U H
A O- B 3 -*
2. rt a
5 a - 2
S a
=r-
ö:C: o
evenredig aan de behoeften der geloovigen in zoo verre
de omftandigheden zulks toelieten; het herftel der Zetels,
welker oorfproog tot de oudfte tijden opklimt en de
fchooofte herinneringen voor den geest brengt; de verze
kering vao het vastzeilen eerer betamelijke begiftiging voor
de Kerken; het genomen befluitom, op eene ongevoe
lige wijze, werkzaam tot het berftel der rampen vaD den
Godsdienst tez^Jn; de benoeming van Bisfchoppen, hunne
bevoegdverklaringde vereenieiDg van de Franfche Bi>-
fchoppelijke waardigheid, alles verkondigde, dat de Gal-
ücaanfche Kerk nabij het einde harer maar al te langdu
rige beproevingen was en naar een zoo Berk verlangd
herftel voortfchreed. Reeds begon het Christenvolk den
Heere te loven en geheel Frankrijk zong eeoen nieuwen
lofzang van vreugde en dankzegging
Doch, helaas! Allerheiligfte Vader, de vreugde onzer
harten is verdweencn onze juichtoonen zijn in weekla
gen veranderd, toen wij getuigen waren van de tegenwer
kingen, welke ons omringd hebben, en van de tallooze
hinderpalen, die men, onder allerlei gedaanten, heeft
vermenigvuldigd om ons re beletten de vrucht te fma-
ken van eene weldaad, welke, met het geloof, de goede
zeden Beunpilaren der Troonen en der Maatfchappjj
moest doee herbloeien. Deze buiteneemecne overeeo-
2 '33 o o komst is gefchorst geworden de dooi Uwe Heiligh. uit-
*d S 3"o. gevaardigde aanftelüngs-brieven voor de Bisfchoppen zijn
Sre tot nog toe niet afgegeven Te vergeefs zijn wij werk-
7;a. i S' zasm geweest, om alle wolken te verdreven en alle hio-
2 <re* dernisfen uit den weg te ruimen; te vergeefs hebben
?T w 2. a. onze Bern Hoen hooren: onze pogingen, onze vertoógen,
onze fmeekingen, ja de opofferingen, waar aan wij ons
wilden onderwerpen, alles is vruchteloos geweest Het
diepBe ftilzwijgen over de zaken van onze Kerk was het
eenige antwoord op onze fmeekfchriften. Eindelijk heb
S.fl beo WÖ n# 200 veele eo 200 lanêe vertragingen, bijna
c 5 0 aiie hoop op redding verlooren.
Id waarheid, Allerheiligfte Vader, en wg kunnen zulks
2®» a 5" 2 a liet zonder de diepfte droefheid zeggen, federt het
a oogenblik, dat heldere dagen de ftormen fchenen te znl-
len opvolgen, welke ons federt zoo veele jaren gefchokr
- L J JJ_ Jl. rl a. 1/ a.l. m i. C 1 n lr.nlf
u o
IS.Co b
3 a J c n
- s-n.3-
- -
3*re rt re
2- S
a:2-2 B a 55 5-3 5
SE"
OJN JT<
rt o
Q. O
rt 3- *-3-
a =r -1
Ss.s^SS.-g.^
IbII-g-;:?s
S g- 2 O H. 5-
3.8-aS s-sï g-
3 g-re hjdden. is de (l»at der Kerk. verre v»n licb inFunkrjjk
n te verbeteren, beklagelijker geworden eo wordt zulks
nos vin dig tot dig. Niet alleen hebben wjj geene ver-
ligting in de zwairce onzer fmarten gevoeld, mazr de
zelve hebben nog zwaarder op ons gedrukt, en de tj)d is
misfchieu niet verre af, waarin het, als het ware, on-
mogelijk zal zjjn, onze bonwvalien te herrtellen. De
kerkelijke tucht verüaauwteen groot aantal Bisdommen
wordt niet toereikend genoeg beftuurdde geloovigen
dwalen als kudden zonder herders, de geestelijke urrig-
tingen kwfloen het Priester-ambt verzwakt door verlie
zen, welke niet hetileld worden door een klein getal kweeke
liogen der kerk dikwijls in hunne toeping verhinderd
verontrust in hun onderwijsof ontmoedigd door het
vooruitzigt van de behoeften en de verdrietelijkheden
die ben in de uitoefening van den heiligen dienst wach-
teo. De Godsdienst wordt van alle kanten aangevallen;
"3S-sTS'ï"00-<ba230,<<0-»!'°'eL deszelfs vijanden veteenigen alle hunne krachten tegen
ë.jl-ïSösSoïêü'lÏB5' denzelven, en (lellen zich niets minder voordan out
?nat»Os;2.-,a-re»;w-re—Ht.n in it.r eertHda zoo christilk en zoo celoovig Ko
o
B ?3 ?.|i
■y ra - 5 S
1 2 ?-■
a 2 -
2
3 "T
s-
3- S" i5
s=rre 2 33?;
O en-re - »re j,
2.2. N~reN !T3o'"o33J i3.
FO.C: 2. 3 Sto „2 8 O er0«
g„§_.= 3s:;w7=-=:S!rssslg
E-rtr 2" «rtMau- tr* a
GfS re 2 5
prsr
dien in die eertijds zoo christ^jk en zoo geloovig Ko
ningrijk te vernietigen.
De poddelooze boeken worden io menigte verkocht en
verfpreid; de verderfelijke l^erftellingen planten zich als
een invretend kwaad voort; de befpottingen de befebim-
pingepde lasteringen worden om ftr$d uitgeftort over
de Apostolifche namen, over de volijverige zendelingen,
welke, met een zoo zigtbaar goed gevolg, de terugkeer
**"»3 *-SSrtOrtrt5jrtrt«c
S ns.5S S-5.< -
13-55 3-S fg"
ÜrTrt»2. ij3 g;3 tq.^0 cn n. o.
-.^reg - S2.__2.2t3g. tot het geloofen dienvolgens tot d>n vrede en het gelnk
O m WJ—^5.® rt m I........ LokL..
- 2
2
a n
Oo°"3 2" o; O «a 2.
n 3-0 1 ff
tr 11 3 o n.o -■ rt
2, 2.^0.0-0,3
er^-rB-o—ortrtagggOn^O rt
5 S S S *13 O s
^^^rt^rtB3 »"a ?NNrt° JJ D.
w irtrtrtBortw n O a K"2."
rr3
o-s-s
prediken. Tot ovorroaat van hartzeer hebben wö open
lijk uit beteugelende wetten den naam van den Gods
dienst zien verbannen "s en aldus den hoekfteeu, zonder
welken geen tnaatfchappeljjk gebouw kan beftaanzien
verwerpen. Pe Bisfchoppen welke de Bisdommen be.
fluren die welke tot de thans opeoftaande Zetels zjjn
benoemd, niet eenftemmig kunnende handelen, onder
worpen en gekweld door dezelfde reglementen, welke
eene vreemde tirannieke overheerfebing had ingevoerd
tot den alleenftr^d gedwongen, zullen onmisbaar bezwij-
ken, en, binnen zekeren bepaalden tjjd misfehien kor
ter dan dien welke door de overheerfching daartoe was
beftemdzal de Kerk van Frankrijk inrtorten, om zich
nimmermeer op te beuren.
Ach! hoe veel gronds hebben wij niet, om met den
Gods tolk te zuchten, en, even als hij, fchreijende te
zeggen: Tot welke droefheid zijn wij dan gebragt, en
tot welke befebaming zijn wij vervallen! De vijanden
«rt<rt>??TJ? S?rt hebben de hand op het beiligfte en het weofchelgkfte
S: 3 Z-Sj^pLS,® ooder 0DS ge,e2d5 ZÖ hebben hunnen mond tegen ons
geopend, op hunne tanden geknarst en gezegd: wij zul-
len hen verjlfnden. Onze krachten zijn uitgeputonze
Priesters beftaan niet meer, de grijsaards vallen voor de
poorten van het heiligdom ter neder, en de jongelingen
vervallen derzelver plaatfen niet." Onze Kerk gelakt
naar de dochter Sions, zij doet fleebts eene ftervende
3 ftem booren.
a Bij zulke wreede fmarten voegen zich wreede ongerust
heden en bovenmatige belemmeringen In dusdanigen
5? ftaat van verval, zijn wij geroepen, om een middel tegen
zoo veeJe rampen te zoeken, doch wij ziJo, hoezeer met
leedwezen, verpllgt te zeggen, dit fpade vertrouwen is
o op zich zeiven niet volkomen genoegom het middel
sr tot deszelfs krachtdadige toepasfiDg aan te bieden.
Na ons onbekend te hebben gelaten met de beraamde
ontwerpen, om de bepalingen van het Concordaat van
1817 en de daaruit voortvloeiende Bnllea te veranderen,
na ons in het vorige jaar eene vermindering van Aarts,
bisfchoppelijke of Biafchoppelijke Zetels te hebben voor.
gefteld, welker herftelling de eenige zwarigheid fcheen
te zijo die zich toen aan de uitvoering der tusfehen Uwe
Heil. en den Koning gefloten tractaten opdeed, duidt
men ons thans eenklaps deze uitvoering als onmogelijk
aan door onoverkomelijke hindernisfenmen verkondigt
ons dat men nieuwe onderhandelingen heeft moeten be
ginnen; doch men laat ons onbekend met deze hinder,
nisfen welke wQ nimmer als onoverkomelijk befchouwd
hebben en met het onderwerp dezer nieuwe onderbande
lingen. Men zegt ons, een groot aantal Zetels niet lan
ger onvervuld te zulten laten blijven hergee-n men als
de driogendfte behoefte der Franfche Kerk befchouwr
terwijl óns het dringendfte en noodzakelijkfte voor haar
toefchtyntecu vastea eo behoorlijken Hand voor dezelve
_l *3 B
3 £"„-=■2 S
S<n«3S|;S- I
SSïïSS-! *-
O u B-
cl a 3" -1
rtrt^.-- BQ-
- "35?
ïSO;;?;
*t3 O
a» r? 3 w
O 2
3 5. e
- o 5°5
o^sfs-
u. bSS3".
3 >2 cï-q
90-
n J?"
Gi
s o 2
f3»;,',ïss
re l "3.5
2.5»i"V5|s»is
3 ^si :c
o re a 2 PN^
*r3S5«r»Sa*
art rt -t N o «7 UL
0a3. o O"? -B
re q. 2*_rt q 3 N J 33 3 aö'
rt g^B.0 =r a C53 F*re - S,1*
^oSrrtOr» - 5 j» o* a -1^ r» s"
2 n er I -1 is o rt
5S - d n al rt r> 5 -ï -• 2-—.
fc_ n?0^qoO B- rt - NÜ O.
»n a- ISl'-oreïSs
re re3
i* n 2
2. rt rt
e-"s-
sl to
jiINSSÏ3
v5^3aS£0
n o a
3
te verkrijgen, welke haar in ftaat ftellen zalaan nieuwe
ftortr.en warneer die tnogten opkomen het hoofd te bie
den dusdanig zou b. v. de ftand geweest zijo waarin het
Concordaat van 1817 dezelvs geplaatst zou hebben; inte
gendeel is men voornemens haar een provifionelen ftaat te
geven, welke ,zoo die at niet definitief wordt, haar een groot
aantal jaren, zoo niet op den cever haars ondergangs. ten
minlle in eene fmartelijke en vernederende onzekerheid kars
houden, vooral wanneer men die zelfs maar provifioneel,
order het juk vao zoodanige der organieke artikelen
houdt, welke ftrjjdig met de leer en de wetten der Kerk
ziln teeen welke artikelen Uw Heil. zijne ftem zoo dik
wijls heeft verheft en welker vernietiging dezelve bij
het jongfte Concordaat, heeft bedongen. Daarenboven,
met ons de wijze van tot dezen provifionelen ftaat ts
komen, niet te doen kennen, laat men ons het vermogen
niet, om over deszelfs overeenkomst met de Kerkelijke
voorfebfiften te oordeelen.
Voor het oogenblik komt het er enkel en alleen op
aan om de 50 Zetels welke vóór bet Concordaat van
1817 beftoDden te vervullen; en intusfehen is het be
wezen dat de uitgeftrektheid van de meeste dezer Bis-
dommen te groot voor de magt der Bisfchoppen. ea
dienvolgens als fcbadeljik aan het welzijn der geloovigen
is erkendwij zelve hebben, op eene aan ons in het
vorige jaar voorgelegde Confultatie, geantwoord, dat
eene vermindering Her Zetels tot het getal der Departe
menten, niet dan fchadeljjk aan het heil der Kerk kon
zijn, offchooD wij de daarftelling van dezelve aan de
hooge wijsheid overlieten van die twee Doorluchtige
Hoofdenwelke door zoo veele onheilen deugden en
wonderteekenennoodwendig vereenigd moesten zijn.
Men verzekerd ons, wel is waar, dat Uwe Heil. geneigd
is, om deze provifionele fchikking te magtigen maar,
onder verfchilleDde voorwendfelswelke wij niet in ftaat
zijn te beöordeelen, heeft men vermeend, ons geenerlei
ftuk, geenerlei acte, waarin deze neiging, deze toeftem-
ming is uitgedrukt, te vertoont; weshalve wij nietjurst
weten, hetgeen door Uwe Heil. wordt verlangd, hetgeen
dezelve heeft afgeftaan, en welke misfehien de voorwaar
den zijn waarop de Coccesfien die gewis door dezelve
niet zonder leedwezen ingewilligd zjjn gedaan zijn ge»
worden. Niettegenftaande onze verzoeken en onzen aan
drang is de Pausfelgke Brief, dien wij weten, dat door
Uwe Heil. over dit onderwerp is gefchreven geworden,
ons niet in handen geftelH.
Ongetwijfeld begrijpt Uwe Heil. reeds door deze een
voudige opgave, hoe moegelijk de toeftand is, waaria
wg ons bevinden, en hoe moeijelijk het tevens moetzjjn.
om de, van alle zijden zich vertoonende klippen te ver
mijden. Duizend Brgdige gedachten verdringen zich ia'
onzen geest; het tegenwoordige doorboort ons het hart,
de toekomst verfchrikr ons. Naar welken kant wij onze
bUkken wendenontdekken wij gevarenwelke partij
wij ook kiezen, komen wij in de noodzakelijkheid, om
den Koning te bedroeven of den Paus te dwarsboomen
of de geloovigen zonder hulp re laten, ofte ligivaardif
de dierbaarfte belangen der Kerk a^n derzelver lot over
te laten. Wij vreezen verfcbribkelijke Wapenen aaa
onze vijanden in handen te le.verenhunnen haat, hunne
kwellingen hunne berispingen op te wekkenwant zij
zouden niets meer verlangen, dan, met eenigen fchija
vao reden, ons eigen ongeluk aan ons zelve te kunnen
toefchrijvenen ons beleedigend te zeggen: Uw onder
gang Israëlkomt van U zeiven." Wij vreezen nog
meerhoe weinig men zich ook van de gewone voor-
fchrifteo verwijdere van ons op nieuw aan verdeeldhe
den bloot te ftellen Godsdienstige twisten en fcheurin.
gen, nog jammerlgker dan de vervolging zelve, op tt
wekkenten minfte vreezen wö eeoe verdeeldheid te
vereeuwigen waar aan de afkondiging vao bet laatftc
Concordaat een einde zou gemaakt hebben.
Dit is Allerheiligfte Vader de droevige toeftand tu
welken wij geplaatst zijn. Aller oogen zijn op ons ge.
vestigd de geloovigen zijn oplettende de ongodsdiens
tigheid is nagaande; menfehen van allerlei gevoelen»
hebben eenigzins eene Regtbank over ons opgerigt
waarin zü zich gereed maken, ons gedrag te beöordee
len; en wjj hebben, zoo als de heilige Jan Chryfojiomui,
van den Apostel fprekende, zeideeene naagtige en hui.
tengewone hulp noodig, om ons een juisien maatftaf te
doen houden ten einde den fchijn niet te hebben van de
wetten des Koniogrgks in ons voordeel te doen aanwen»
den, wanneer wij de verdediging van de Leer en der
geestelijke tucht op ons nemen zoo mede om niet be.
fchuldigd te worden van de zuiverheid van het geloof te
bederven en van de tucht te ontzenuwen, door ons te
beijveren om het bewijs te geven, dat wg de Wetten
van den Staat niet willen fchenden. Wij moeten, op het
voorbeeld der Apostelen van Jezus Christus, eene en
andere verdenking van ods afwenden even als zij trachten
de achting en eerbied te winuen; even als zij werkzaam
zijn, om den naam van redders, van behoeders, van
weldoenders van het raenschlgk geflacht te verkrijgen.
Maar, Allerheiligfte Vader, het hangt v«d ons ieder
in het bijzondernoch zelfs van ons-gezamenlijkniet-
tegenftaande de innigfte overeenftemming bij oos heerschr
niet af, eene zo moegelijke taak te vervullen, een zo
zwaren last te dragen; het hangt van ons alleen niet af*
om met de aan Bisfchoppen beramende eer uit een zo
neteligen eo zo belemmerenden toeftand te geraken. Een
hulpmiddel blijft oos overijverig omvatten en grepen
wij hetzelve als het onbewegelijk anker des heils aan:
dat is, om, op het voorbeeld van onze voorgangers-,
oos, zomogelijk, nog vaster san den Apostolifchen Stoel
te hechten; om beftendiglijk, onder den invloed eo het
beftuur van ons Opperhoofd, voort te gaan, om, met
vertrouwen te vragen, met blijfebap te omvangen, met
eenparigheid uit te voeren, hetgeen de Stedehouder van
Jezus Christus op aardeen de Prins der Bisfchoppen
vermeeDeo zal, in het belang vao den Godsdienst, te
moeten beflisfen. Alsdan zal de Heere in de heilige bij
eenkomst geprezen worden; dan alleen zullen onze klagten
eindigen, onze traanen zullen niet meer vloegen, onze
werken eene beloooing hebben gevonden, en onze ver
wachtingen vervuld zijn.
Op deze wgze dan, AHerh. Vader, met de fmart ver-
vuld welke ons dreigt, en met de onzekerheid, die o»s
verontrust, verheffen wij onze ftem tot U, wij nemen
toevlugr tot Uwe Heil., op dat dezelve ons duidelijk en
vrijmoedig zegge, hetgeea wij in deze omftandigheden
moeten deoken en moeien doen. In den perfoon van
Sint-Petrus, is tot U gezegd begeeft U in volle Zee;"
dat is te zeggenvolgens de uitlegging van Sinr Ambrofios,
onderzoekt de diepfte verfchillen Wg fmeken U#
ons met uwen raad te hulp te komen ons met uw ver-
ftand re verlichten ons door uwe magt te verfterkeo.;
wg fmeken U niet alieen als het hoofd der Kerk, in welke
C Utt rtrtolg op d» Kant ma Jczt Bladz.y
