Wat tra9 het gevolg? De Engelfche Colonisten'. de Pfo- tellantfche Landeigenaars verhieven zulk een.gefchreeuw dat de Vee-tiend nimmer geheven is. De gcheele last werd overgebragt op de Catbolijken en op de tot de Bis- fchcppelijke Kerk r.iet behoorende Protestanten, waar uit bijna alle de mindere clasfen des Volks beflondenen' die de geheele masfa der tien'den moesten opbrengen ter onderfteuning eener Kerk, wier leer niet door een vgfde deel der Inwoners beleden werd. Het gevolg was dat de Predikant voor zgnen tienden niets anders over hield dan den Aardappelen - Tuin van den Behoeftigvn j Catholgk en Disfenter. en het Vlas dat zij aankweek-' ten om hun Linnen te weven. In een woord de arme Catholijk was gedwongen te betalen, het geen zijn rijke nabuur zich ontfloeg van te doen. Zodanig was het doorgaand gebruik in Ierland, ten fpijt en in het aange zicht der Wetten, totopi3oo, het tgdliip der Unie. In dat •jaar werd bij eene Parlemeats - Acte de Vee-Tiend on- wettig verklaard en dit was de voorwaarde waarop de Protellantfche Landeigenaars in de Unie bewilligden. Daar nu zodanig het- Holfel der Tienden in Ierland was TcoB men zich dan wel verwonderen dat het ee.ne altoos durende bron bleef van verbittering dat het door de kwalijkgezinden als een werktuig gebruikt werd om de hart togten der menigte op te winden? Doch ook hierbij hield de kwaal niet op* De Predikant was gedwongen eeneq Tiend-Zamelaar te bezigeu om zgne Tienden te innen. Arbeid vond in Ierland geene evenredige beta ling in plaats van geld dat hij niet hadbetaalde de lerfche Boer, de huur van een Aardappelen - Akkertje tegen eenen overmatigen prijs met arbeid aan zijnen Landheer. Van dit armelijk inkomen ties Landmans was de Predikant gedwongen zijne Tienden te heffen en moestom dit te doen zijnen Tiende - Procureur te werk Hellen. Deze zamelt nu in Geld of Vruchten het tiende v^n den opbrengst van den Aardappelen-Akkerof wel hij neemt van den Boer een verband-briefbetaalbaar binnen een zeer korten vervaltijd. Wordt de brief niet betaald, weggaan dan de Varkens en het armelijk Huis raad van den ongelukkigen Boer. Dit is ondertusfehen pog niet het eind van deze treurige bijzonderheden. De Boeren van geheele Diftricten zijn dikwijls zoodanig met elkander verbonden door onderling de een des an deren borg te worden, dat wanneer een Tiende-Procu reur zijn aangezicht onder hen durfde vertoonener een algemeene jagt op hem gemaakt werd als op een dollen Hond, en de Kerk verloor op deze wijze niet alleen hare rechtenmaar hare achting. Tienden zo als zij thans geheven werden, waren de verderfelijkHe aller Belastin gen, geheven op de ongelijkfte en kwellendfle wijze. Het was de pligt der Kamerzonder verwijl, deze altoos dro mende Bron van verbittering en onrust io overweging te nemen, deze Heeds brandende lerfche Hecla, zomogelijk te blusfehen. Het was zijn wensch niet, dat de Kamer deze opgaaf op het gezag van zijn ipfc dixit aanname, hij Boeg voor, dat de daadzaken door verhoor van Getuigen onderzocht wierden, en als dan twijfelde hij niet, of ook hier zou een hulpmiddel ontdekt worden Zijne bijzon dere meening was, dat eene Grondbelasting, Morgens- ge.wijs gedragen en gecvenredigd tan de Pacht-Huur, de plaats der Tienden vervangen moest ter onderhouding der Kerk, en dat men Commisfarisfen behoorde te benoemen, om zodanig een maatregel door geheel Ierland in te voe ren. Hier door zou de Boer niet meer de Tiend-Gaarder binnen zijnen Tuin, het tiende deel vap het voedfelzijner Kinderen zien fchatten. Eene andere Grief, waarop, bij de aandagt der Kamer wilde vestigen was de Staat der Rechtsoefeningdoor de Groot -Jurgs van Ierland. Geen- deel van het innerlijk Beftuur diens Lands deed zo veel kwaad als dit. Hij bedoelde thans hunne raagt omtrent klagten wegens den Haat der Wegeneene magt die maar al te dikwerf met bijzondere inzigten en tot perfoonlijke fpeculaticn gebezigd werd. Hij zeide dat de wijze» om onder Eede te verklaren dat deze of geene weg in eenig ÖiHrict of Baronnij herfteld moest worden, in vele geval len geene andere ftrekking had-, dan in dat Diftrict Geld te beffen, dat naderhand in den zak van den een of anderen Pachter ging, om hem in Haat te Hellen de Huurpennin gen aan zijnen Landheer op te brengen. Deze wgze van Weg-beoordeeling moest geheel en al uit de handen der groote Jurijs genomen worden. Hierna behandelde de Edele Marquis eene andere grief, in den toeftand van Ier land te wetenda:, offchoon de wijs van aanftelling der Sheriffs, volgens de Wet en in de Theorie dezelfde was. als in Engeland, zij echter practicaal, et» met de daad, uitfluitend aangerteld worden door de Kroon; het zou beter zijn dat zij volgens eenen rondgaanden Rooster uit den kleinen Adel (Gentrygenomen wierden. Vervol gens ging de Redenaar over tot den Haa: der Overheid in Ierland. Door de gedurige onlusten die nu zo lang reeds de overhand gehad hadden, waren meest alle gegoede Lieden, die eenigen invloed genoten binnen de Steden gedreven, of genoopt geworden om het Land te verlaten. Ten gevolge hiervan was het getal der Vrederechters klein, tenvgl de post zelf zeer arbeidzaam en moegelijk werden er gedurende de tijden van onrustzeer vele Perfonen toe geraakt waren, die er niet in behoorden. De pligt om Vrederegters te verkiezen of te ontflaanmoest am Commisfafisfen van het Parlement worden opgedragen. Het laatHe punt dat hj} zou aanroeren en misfehien wel het donkerde uit het geheel tafereel was Ieriands finantiële toeftand. Hg zou tooaen dat het zuiver bedra. gen der inkomsten, die Ierland opbragt, verre was van zelfs derenten derStaats Schuld van dat Land te dekken. Hier las de edele Marquis, uit een papier dat hij in de hand had, eene opgave der gefundeerde Schuld van Ier land, der uitgaven uit die Schuld ontfpruitende en der zuivere inkomsten, die op onderfcheidene tijdpunten, federt den 5 JanuariJ 1791 in de Kas gevloeid waren. Op dar tijdftip bedroeg Ieriands Staats-Schuld flechts 1,710,000 Pond, gevende eenen Interest van 144,000 Pond, terwijl de Staats - Inkomst omtrent 1,067,000 bedroeg. In 1800, tijdens de Unie was de Schuld van Ierland tot 24,000,000 P. Ca-piraal geklommen, veroorzakende eenen Jaarlgk- l'chen last van 1,315,000 P.; terwijl de zuivere inkomst iets meer was dan 2 Millioenen. In 1806 was de Schuld 58 Millioenen, de Interest boven de-4 Millioen, en de inkomst 3 Dit was de (laat waar in de Heer Pitt de ft iantiën van Ierland verliet. Tusfchen 1806 en 1808 klom de Staats-Schuld tot 70 Millioenen, verzeld'gaande van eenen last Van 3.382,000 P. *s Jaars terwijl de zui vere inkomst was 4,378 000 P. Hier nam alle gunstige evenredigheid tusfchen den interest der fchuld en de na tionale inkomsten een eir.de. In 1812 was de Schuld 92 Millioenen, vereifchcnde een jaariijkfehen last van 4,334 ©00. terwijl de zuivere inkomst flechts 4,2001000 P- beuroeg latende dus een re kort van 134,000 P. In ibis ree* de Schuld t->t 127,865 000 P. te. weeg brengende een jaarlgkfchen last van 5,932.000 f. verre boven het bedragen der zuivere inkomsten, ln 1816 bedroeg de Intrest der Staatsfchuld boven de Zes MilHoene*, en-? het gclaeel bedraaen der inkomsten fchoof ter betaling van dezen la>t 90^.000 P. te kort, offchoon alle krach ten ingefpannen waren om de lerfche belastingen tot den hoogst mogelijken top ce drijven. Dit was indedaad een donker uitzicht op nationaal Banlcroet F.r Wis al verder een in het oog loopend verva; in de Linnen-Manufactuur, den Stapel - handel van Ierland; want in 1791 voerde man 49 Millioenen Ellen (Yards) naar Engeland, renvij! in 1815 flechts 39 Millioenen derwaarts gevoerd zijn Oji- geiukkig trof het ook, dat de opheifiig der Mout-be las ting weinig yerligting aan den leii'chen Landman kon toebrengen,, om dat de nationale finaak geheel veranderd was en er niets gedreven werd dan heimelijke Sterken- Drankltokerij van het eene eind des Konftlgrijks tot het ander. De lerfche geldmiddelen nvoe.s-ten uit dit eeh>g punt befchouwd wordennamelijk dat wij onpartijdig onderzochten wat het betalen kon en het overige vóór onze rekening namen; want Ierland kon, en wat meer is, Ierland zou nimmer het te kort komende betalen Over het algemeen vleidde hij zich genoeg gezegd te hebben, om de noodwendigheid van een Parlementair onderzoek te betoogen. De tijd was thans gekomen, dat de weige ring om eene Motie vaa dien aard te ontvangen dóór Ierland befchouwd zou worden als eene ganlc'helijke ter zijde Helling van deszelfs belangen De vraag was, of men al dan niet de liefde van een edel Volk voor altoos wilde winnen door verzoenende infchikkeüjkheid. Waar was het, het Parlement kon die belangen ganfcheüjkvan zich werpen, het kon door kracht van wapenen het Lnd in bezit houden, maar de génegenheid des Volks zóu voor altoos afgefnedea zijn. De lagere volksr&ogentot wanhoop gedrevenen verbasterd, zouden den'.dag in le diggang doorbrengen, en 's nachts alléén wakèn ter uit voering van bloedige ontwerpen De volgende Regeering des Lands zou door niets anders meer gekenmerkt wor den dan door onafgebrokene infpanning om rebellie én wanorde te onderdrukken. Hg hoopte echter nog altoos zich een aangenamer uitzicht voor oogen te mogen Hel len; en indien, door de aandacht des Parlements op dit onderwerp te vestigen, hij het nederig werktuig gewor den mogt zijn, om Ieriands grieven te verminderen, zou hij de raadplegingen van dezen avond, tot .in zijn laatHe levens uur, met tfotschheid en genoegen herdenken De edele Lord eindigde met voor te dragen dat een Cora, mitté gehouden'mogt. worden ter overweging van den Haat van Ierland. De Marquis van Buckingham wierd in de eerHe plaats beantwoord door den'Aarts-Bisfciiop van Casheldie ren aanzien der" tiénden de Geestelijkheidaan wier hoofd hij geplaatst was meende te moeten verdedigen tegen het geen hij befchoüwde als een haar aangewreven blaam. De Marquis van Buckingham verklaarde echter nogmaals dat zijne aanmerkingen geenszins gerigt waren tegen den Kerkdijken Hand in Ierland, maar tegen het Helfei derr Regeering, dat den" last der tienden van den rijken Eige naar op den armen Landman geworpen had. Het was Graaf Liverpool, die den geheelen inhopd der voordragt van den edelen Marquis weerlegde. Hij gevoelde met hem de zwaarwigtigheid en hioegelijkheid van het onder. Werp. en zeide hein dank voor dé matiging» waar mede hg gefproken had in eene zaak:die gelegenheid tot'Zo veie bitterheden had kunnen gesfen"; hij 'moest echter van hem verfchillen in het denkbeeld^ dat e'éft :P£rIemcntafr onderzoek in dezelve vdn nut kort wbrdeti het kon al leen plaats hebben, of ln een algemeen Com mitté d.er Kamer, of in een bijzonder door Haar $eooemd Commit té; de ondervinding had geleefd dat algéméene Committés over den toeHand der Natie zelden óf,' nooit van eenige vrucht geweest waren; een %o onbepaald onderwerp in zulk eene talrijke Vergadering en bg.zo uic een'Ioopende denkwijzen en belangen, levérde zelden èehe voldoende uitkomst opj tot een bijzonder Committé'zou bij (Lord Liverpool volgaarne Hemmen T mits éehlg bijzonder geval wierd aangèvoeVd en hè't Onderzoek bepaald tot een af zonderlijken tak vao het at te uitgebreide onderwerp. Hij erkende- volmondig dat 'het -Heïfei van beduur over Ierland in den grond flecht geweest l 'was dat Ieriands ware belangen opgeofferd geworden waren aan de denk beeldige belangen Van Engeland èen herhaald geroep van hoor! hoorverzelde deze verklaringenmaar hij ontkende, dat dit (lei fél onder de" tegenwoordige Regee ring gevolgd was'; in de laatHe vijftig,Jaren had men niets anders gedaan, dan gedurig" nieuwe Weldaden aan Ierland toebrengen en pogingen aanwenden tot verbete ring van deszélfs tdeHand dat er veel gedaan was wil.d.e hij echter niet aanvoeren, om te beweren dat er niet? meer beproefd moest worden; trapsgewijze verbetering was een fpoorflag tot volharding, en verfchil tusfchen dé beide zgden der Kamer was geene reden om dé oogen te sluiten voor maatregelen die Ierland voordeelig konden worden: wat hem en zgne Amb:genooten betrof; h§ kon met de hand op het hart verklaren, dat alle quesriën tuf- fchen Engeland en Ierland aanhoudend ten voordeele van Het laatHe beslist waren; ten bewijs hiervan haalde „hij aan de Koren-Bill van laatstleden jaarfints de laatfte 50 jaren was Ieriands voorfpoed toegenomen meer dan eenig land in de wereld; indien Engeland9 landbouw ver dubbeld en die van Schotland verdriedubbeld tyaswas die van Ierland vérvierdubbeld; fints.de (Jnie was iet. lands handel tweemaal uitgebreider geworden waar was het, men had in den afgeloopen Zoiner, roet goedkeacirg aller partijen noodig gevonden dwangwecten in werking te brengen, ter beveiliging van rust en. eigejidoin in Ier land; hieruit zou afgeleid kunnen Wordendat er grie. ven beitonden, doch zelfs onder het befiuur van een ede- len Hertog aan de oyerzgde der Kamer (Bedford) had men bevonden dst het losbandig gedrag der laagHe volksklasfen de eenige oorzaak der onlusten was; Catho. lijkenen ProteHanten werden zonder onderfcheid aange tast; opvoeding én befchaving der mindere rangen was dus het eenigmiddel van herfiel; het voorbeeld van Schotland had zulks getoond; eene eeuw geladen was die in een nog erger ftaat dan Ierland thans; Uit een door den Heer Fletcher van Saltoun gefchr.even werk bleek het dat er in 1698 niet minder dan 200,000 Bedelaars in Schotland waren, die zich aan de affchiiwelijkfte Onge bondenheden overgaven; wat, was daar en tegen thans de toeftand der mindere clasfen aldaar? Zij waren nog orde lijker matiger en nijverder d^n^Zéifs de Bóeren in Enge. land, en misdaden waren er'zeldzamerdie gelukkige verandering was niet aan eene betere Redering "maar aan eerte hetere opvoeding te danken., aan de zo'.acn eèner daar toe b.enoemdc Commisfie én niet aan de tusi'chenkomst des Patlements. Wat de vijf hoofdoorzaken v-^n misnoe gen door den édelen Marquis' aangevoerd betrof, zeide Loïd L. namelijk 1. de Catbolijken, 2.,de Tien den, 5. ds Groot - Jtirijs 4. de Overhejcls iVrfonèH en lif-J vervolg op dé kant a.czt dlad'i. j O ±5 z V C1 /i 1 - 1 H - - CJO 1 1- je U ft J x 5 "L k O, - *j a —I ;"2J "co - <u 5® a 'O Zl -C 0 Ei 3 c U <f 3^ S i ii o" 5 5 -O O ca M O ~Z O c :s.f0 F - C J 13 O i b.o N *a c "S «5: J 5 -ï? IM-f C 2? - S c -o V C .c - t= .O - c - fe 2» 5 V SU F dj c fc. 0 c O O 4J j Ij C CS *0 •-Ü O f 55 .5 •p 3 o 0 js exo^ O c ;r> O u g^N>" s c c -JA 1- ÜJ ZZ 4» G O Es9 sN s "Bs-e-s 2 - 21 ■SS g 53 s 1 s ui tv.**- 5 J -O -O 3 .2 <U C "Sc a E.'Z O C - S •Ï'O c e i-vg-3 5 S c y S O - "'-c-o O «■a S-0 n< Si 2 o-Jo 1» - J- P5 5 u a> O -5 2 yt c* tsja a, 4> s °'a •- O 2 s *3 ■u -O c ÜtJ «Ejf-S 8-M.fi 'rT. *- c c si 6/3 -O K U c -O o 3 <u a mm S"^5 O O ca O ca O T3 M N -3 a ai - 1 Q. 4J C tiCTI 2 «SJO C rt f OJ c cs n c u r n MC3 o s s gBig S N ""-a 3.-S .2 S O - 4s- C -3 Z* 2 c^4a^.aji"r6i!ia>:c?ta 5 K <0 «3X!r^ s;g||ga "3 J-O *3 «o n o w *- O O -c JS f *2 s W «1 O llasSil s s s :p 5; -t: v. -m 1 2 •O n S - S 2.2 5 3 o 5 S Hfi fl p jj C O g, S '-O'S fj a o» o •- 1 2 a 0 O b£ Oé •O jj (Si uV s. o ci z o B c 5/1 -3 si 5 m aj SS ■O s O .0 M cj ca o -s s C ca a TL - S Nü§s-ë cc - O K C u jTi UJ «J 4» -3 3-2K n S t ca a ca Ot3 ég" O 4, H )(U g:oS - w -u o !>«-§ 0-0 5 ■a">öa8SaNJ: 5 - fc.wuj'l'ils.s CU3« fflfUl se"' C 0 rt O- a;32^Cw s NS 2 :s. ^-a o g he*S 5 5 3,-5 «5N-3 ■'5? C r „-G u tv® .^ci^wOcgcJc-o - ca "*.a1UCobOcaS!~,n2£a .be je c 2 P 'it ,S:?.2 c g-3 c°aH <- '5* o "O 73 OJ tl -C O. 3 J a ca J -o S£LS.£.i £3 s - 3 .i Z A _L tl <U -TJ O s SJ-g.So'ö g 3 o O. N t - 1 oOx B S Z'£ U:3» j- -Ai 3 MJ- ~c QJ CJ rfl O •n *0 Z B bf.Sf 0 G *3 s V i c OJ .0 S.S-- c U ca zj je jp rs i <u je C9 C SC B C a> JZ co' E 'J= 0 41 *7 cj -o e tur-o c S JZ 4) c 4- O - O C ca je c tuo CJ caC T3 C 4»rG P g rj sï&a .2 *5 2 c 2 O C 0 e 2 c - •o «ü- G he *3 s> c «I C U 'r- aï «13 o ui 3 ..cj i c - O- -O 2 *-«—I C i. w c S c G C -3 5 -3 E -■i g X g e -Si'i C c j N-»-"3 5 C c i'r. ZJ - i l.ï° 'S *- cj a -3 CJ _a» *3 jj S3 -3 t> CJ "3 J: 'Cu— i: z Cf_ k-i fcj co -1 n "Q u 0-3 - J - w ■-< CX pi! D c 0 »-4»_OJ T* S. "V E 3 C •- "O -ë V B O B c <Si CJ C c- 'IOIÉIibtrl .ücU1? S i_ 4, 4J g 31 =is iS - s - 4» G r M o w U"r'T:3Ö'-'"C^SCG J tat3S u *0 ~0 1_ 4J JJi o F- 2 c c 5 i •- x MS m <u a. 4> o fc. O «i O -3 - S-s-8 or; o Sjo w 5. f'.l 3X1 ï- C O -3 M 2 cj ca 3 CJS 85 O O re N 8 g-s b - O £-5 ■3-g SS B J 3 s «TJ G ttj OJ ^3 - O „Pc' S!'-5?g2s S:E? S S s g S- I I ft bO -SNOGro^-co J u. c« «3 S3 '71 S G 3 •'^*5 o 'O Hv ÖO-C O w S 5 -C fl C> 5 g-S S3 P :i> t» w P"3.d M iT_ flj "TT O "P3 4> J O O g "3 .5 f ■O l. s t* 3 O C 4» C - 7. r MTJ .s u -5 «J 4J t; 12 a S üi Hie' S t SS S .5^2 c -o - c t3 r- 18 «-■ .A-* S S - - c 2? o c fi aj O G <IJ -o .2 e r j r f 5 5 3 S o a' a> L m o J i B 1 3 C C *0 £3 u pj n w 4» - x je i#

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leydse Courant | 1816 | | pagina 3